Τιτλοι τελους για κουμπαρα νονα αλλα με το βαφτιστηρι τι γινεται?

[Sweet Ellie]

Γεια σας,ηθελα τη γνωμη σας σε κατι σημαντικο για μενα που συναιβει πριν απο λιγο καιρο. Τα χριστουγεννα που μας περασαν χαλασε η 20 ετων φιλια μου με την κουμπαρα μου και επειδη δεν ειναι κατι που φτιαχνεται ξανα και το λεω επειδη την γνωριζω και με γνωριζει καλα,οποτε ξερω οτι ακομα και να προσπαθησουμε να τα ξαναβρουμε το αποτελεσμα θα ειναι χλιαρο και καθολου αληθινο... Αυτο που με απασχολει και με στεναχωρει ειναι οτι το βαφτιστηρι μου που ειναι 9 χρονων δεν θα το ξαναδω και του ειχα και μου ειχε μεγαλη αγαπη.Πλησιαζει το πασχα και θα ειναι η πρωτη φορα που δεν θα παρει δωρα απο μενα και χωρις να ξερω τι του εχει ηδη πει για αυτη την πολυμηνη απουσια μου (κατι που με ποναει επισης πολυ γιατι το μικρο θα πιστευει οτι δεν το αγαπαω)απο τα χριστουγεννα μεχρι και σημερα τωρα σε περιπτωση που δεν παραδωσω και τα δωρα του πασχα ουσιαστικα θα τελειωσει και η σχεση μου με το βαφτιστηρι μου. θα ηθελα τη γνωμη σας,θα ηθελα να μου πειτε τι θα κανατε εσεις αν θα θελατε να μην χασετε επαφη με το βαφτιστηρι μιας και η σχεση με τη μητερα του ξερατε οτι δεν προκειται να ξαναφτιαχτει η' τουλαχιστον να επανελθει στο αρχικο της καλο επιπεδο. Ειναι σωστο να επικοινωνησω με την μητερα και να την ρωτησω αν θελει να συναντιομαστε μονο για τα δωρα και εγω να μιλαω στο βαφτιστηρι μου δια του τηλεφωνου εστω η' να το αφησω τελειως το θεμα να τελειωσει επειδη βασικα πιστευω οτι θα ερθω σε δυσκολη θεση στο τελος με το βαφτιστηρι μου αν αρχισει να με ρωταει γιατι δεν πηγαινω πλεον σπιτι? Ελπιζω να μου δωσετε τα φωτα σας σε παρομοιες περιπτωσεις που μπορει να ζησατε και γενικα πως θα αντιδρουσατε αν συνεβαινε και εσας.

[agapoulini]

και εγω ειμαι νονα μιας 14χρονης πια μικρης. η σχεση μου με τη μητερα της και ξαδερφη μου χαλασε και αλλαξε πριν 2 χρονια. ομως η σχεση μου με τα παιδια της και με τη βαφτιστηρα μου (παρολο που δεν ηταν όπως ειναι σημερα) δεν τελειωνει εδω!! θελω να πω οτι, τα δωρα της της τα στελνω καθε χρονο και τα τυπικα χρονια πολλά τα λεμε... γνωμη μου ειναι να του στειλεις τα πραγματα του παιδιου, δεν φταιει σε τιποτα που εσεις δεν εχετε σχεσεις...

[boy'smam]

Εγω θα μιλαγα με την κουμπαρα μου και θα εστελνα κανονικα τα δωρα στο παιδι η θα το επαιρνα να πηγαιναμε μαζι!Αν με ρωταγε θα της ελεγα οτι καποιες σχεσεις συστυχως χαλανε αλλα οτι δεν εχει καμια σχεση με εκεινη.Ειναι αρκετα μεγαλη και θα καταλαβει!Θα της εγραφα και το τηλεφωνο μου και θα της ελεγα οποτε θελει να με παρει!

[sternchen]

Δύσκολη περίπτωση, αλλά πάνω από όλα να ξέρεις μετράει η προσωπική επαφή που θα πρέπει να έχεις με το παιδί.

Τα δώρα είναι άψυχα αντικείμενα, εαν δεν έχεις σχέσεις με το παιδί τότε και αυτά δεν θα έχουν καμία αξία.

Θα πρέπει να βάλεις στην άκρη τον εγωισμό σου και τις διαφορές σου με την φίλη σου και να προσπαθήσεις να βρεις έναν τρόπο να βλέπεις το παιδάκι και να μην κόψεις την επικοινωνία.

Θα είναι πολύ κρίμα και άδικο να πληρώσει το παιδάκι τα δικά σας λάθη.

Μίλησε στην κουμπάρα σου και κάνε μια αληθινή συζήτηση, εαν υπήρχαν ποτέ αληθινά συναισθήματα ανάμεσα σας και αισθανόσασταν αγάπη η μια για την άλλη, ίσως τα ξανά βρείτε, θα είναι κρίμα να πεθάνετε μαλλωμένες, στο τέλος μόνο η κακία μένει και τίποτε άλλο.

Στη θέση σου θα έκανα τα πάντα για το "πνευματικό μου παιδί", δεν υπήρχε περίπτωση απλά να στέλνω δώρα και να μην το βλέπω.

[saxpa]

Δύσκολη περίπτωση, αλλά πάνω από όλα να ξέρεις μετράει η προσωπική επαφή που θα πρέπει να έχεις με το παιδί.

Τα δώρα είναι άψυχα αντικείμενα, εαν δεν έχεις σχέσεις με το παιδί τότε και αυτά δεν θα έχουν καμία αξία.

Θα πρέπει να βάλεις στην άκρη τον εγωισμό σου και τις διαφορές σου με την φίλη σου και να προσπαθήσεις να βρεις έναν τρόπο να βλέπεις το παιδάκι και να μην κόψεις την επικοινωνία.

Θα είναι πολύ κρίμα και άδικο να πληρώσει το παιδάκι τα δικά σας λάθη.

Μίλησε στην κουμπάρα σου και κάνε μια αληθινή συζήτηση, εαν υπήρχαν ποτέ αληθινά συναισθήματα ανάμεσα σας και αισθανόσασταν αγάπη η μια για την άλλη, ίσως τα ξανά βρείτε, θα είναι κρίμα να πεθάνετε μαλλωμένες, στο τέλος μόνο η κακία μένει και τίποτε άλλο.

Στη θέση σου θα έκανα τα πάντα για το "πνευματικό μου παιδί", δεν υπήρχε περίπτωση απλά να στέλνω δώρα και να μην το βλέπω.

 

Καλύφθηκα πλήρως!!!!

[agapoulini]

Δύσκολη περίπτωση, αλλά πάνω από όλα να ξέρεις μετράει η προσωπική επαφή που θα πρέπει να έχεις με το παιδί.

Τα δώρα είναι άψυχα αντικείμενα, εαν δεν έχεις σχέσεις με το παιδί τότε και αυτά δεν θα έχουν καμία αξία.

Θα πρέπει να βάλεις στην άκρη τον εγωισμό σου και τις διαφορές σου με την φίλη σου και να προσπαθήσεις να βρεις έναν τρόπο να βλέπεις το παιδάκι και να μην κόψεις την επικοινωνία.

Θα είναι πολύ κρίμα και άδικο να πληρώσει το παιδάκι τα δικά σας λάθη.

Μίλησε στην κουμπάρα σου και κάνε μια αληθινή συζήτηση, εαν υπήρχαν ποτέ αληθινά συναισθήματα ανάμεσα σας και αισθανόσασταν αγάπη η μια για την άλλη, ίσως τα ξανά βρείτε, θα είναι κρίμα να πεθάνετε μαλλωμένες, στο τέλος μόνο η κακία μένει και τίποτε άλλο.

Στη θέση σου θα έκανα τα πάντα για το "πνευματικό μου παιδί", δεν υπήρχε περίπτωση απλά να στέλνω δώρα και να μην το βλέπω.

 

δεν ειναι τοσο ευκολο να μιλησεις με εναν ανθρωπο,τουλαχιστον στη δικη μοπυ περιπτωση, που δεν εχει κανει κανενα, μα κανενα βημα να σε προσεγγισει, απο τη στιγμη που εγω τουλαχιστον εχω δειξει αλλη σταση!!! και κερατας και δαρμενος!!! εγω παντως, δεν δινω αλλη πιστωση χρονου και το θεμα εχει ληξη για μενα!το μονο που με στεναχωρει ειναι τα παιδια της και ανηψια μου που τα λατρευω και τα μεγαλωσα (τροπος του λεγειν). ειναι 22 και 19 οι μεγαλοι και όταν βρισκομαστε ειμαστε σαν να μην περασε μια μερα. νιωθω οτι και σε εκεινα λειπω!!

[zwza]

θα σου πω, οπως το ζω εδω και 2 χρονια με μια απο τις κουμπαρες μου που ραγισε το γυαλι..

Στελνω το δωρο κανονικα στον 11χρονο βαφτισιμιο μου (Χριστουγεννα, Πασχα, γιορτες, γενεθλια) ΑΛΛΑ πλεον νοιωθω πως ειμαι ο ΜΑΚΑΚΑΣ της υποθεσης.

Ουτε ενα τηλεφωνο να μου πει "ευχαριστω ρε νονα"

στο σπιτι μου πλεον δεν ερχεται καθολου (που ερχοταν πολυ συχνα μονος του)

και στο δρομο να συναντηθουμε αντε και με το ζορι να μου πει ενα "γεια σου νονα".

Μενουμε στην ιδια γειτονια, σε μια μικρη ησυχη ακομη πολη και το παιδι κυκλοφορει μονο του με το ποδηλατακι του σε ολες του τις δραστηριοτητες κι ετσι ανταμωνουν οι δρομοι μας πολυ συχνα.

Φυσικα και το παιδι ειναι παιδι και δεν χρειαζεται να πληρωσει τις διαφορες που εχουν οι μεγαλοι, τι γινεται ομως οταν το παιδι παιρνει γραμμη απο τους γονεις και η μονη αξια που εχει πλεον η νονα για αυτον ειναι μονο τα χρηματα και το δωρο?

Και για την ιστορια να πω πως παρεξηγηθηκα με την κουμπαρα μου γιατι δεν ηρθε στη βαφτιση της κορης μου......

Κι εκει που ανυσηχουσα εγω για το τι παθανε και δεν εμφανιστηκε κανενας τελικα μαθαινω πως... Δεν ηρθε γιατι δεν αγορασα το ρουχο που θα φορουσα απο το δικο της μαγαζι αλλα το πηρα απο καπου αλλου(!!!). Μετα απο μερες μου το παραδεχτηκε και η ιδια πως αυτος ηταν ο λογος.

Και για φετος το Πασχα σκεφτομαι να του στειλω τη λαμπαδα του με ενα συμβολικο δωρακι αυτη τη φορα και απο το χρονου κομμενα ολα.

[ismeni]

Γεια σας,ηθελα τη γνωμη σας σε κατι σημαντικο για μενα που συναιβει πριν απο λιγο καιρο. Τα χριστουγεννα που μας περασαν χαλασε η 20 ετων φιλια μου με την κουμπαρα μου και επειδη δεν ειναι κατι που φτιαχνεται ξανα και το λεω επειδη την γνωριζω και με γνωριζει καλα,οποτε ξερω οτι ακομα και να προσπαθησουμε να τα ξαναβρουμε το αποτελεσμα θα ειναι χλιαρο και καθολου αληθινο... Αυτο που με απασχολει και με στεναχωρει ειναι οτι το βαφτιστηρι μου που ειναι 9 χρονων δεν θα το ξαναδω και του ειχα και μου ειχε μεγαλη αγαπη.Πλησιαζει το πασχα και θα ειναι η πρωτη φορα που δεν θα παρει δωρα απο μενα και χωρις να ξερω τι του εχει ηδη πει για αυτη την πολυμηνη απουσια μου (κατι που με ποναει επισης πολυ γιατι το μικρο θα πιστευει οτι δεν το αγαπαω)απο τα χριστουγεννα μεχρι και σημερα τωρα σε περιπτωση που δεν παραδωσω και τα δωρα του πασχα ουσιαστικα θα τελειωσει και η σχεση μου με το βαφτιστηρι μου. θα ηθελα τη γνωμη σας,θα ηθελα να μου πειτε τι θα κανατε εσεις αν θα θελατε να μην χασετε επαφη με το βαφτιστηρι μιας και η σχεση με τη μητερα του ξερατε οτι δεν προκειται να ξαναφτιαχτει η' τουλαχιστον να επανελθει στο αρχικο της καλο επιπεδο. Ειναι σωστο να επικοινωνησω με την μητερα και να την ρωτησω αν θελει να συναντιομαστε μονο για τα δωρα και εγω να μιλαω στο βαφτιστηρι μου δια του τηλεφωνου εστω η' να το αφησω τελειως το θεμα να τελειωσει επειδη βασικα πιστευω οτι θα ερθω σε δυσκολη θεση στο τελος με το βαφτιστηρι μου αν αρχισει να με ρωταει γιατι δεν πηγαινω πλεον σπιτι? Ελπιζω να μου δωσετε τα φωτα σας σε παρομοιες περιπτωσεις που μπορει να ζησατε και γενικα πως θα αντιδρουσατε αν συνεβαινε και εσας.

 

 

η γνωμη μου ειναι να παρεις τηλεφωνο και να της πεις οτι θα πας με τα δωρα του παιδιού. δεν ειανι καθόλου ωραιο να τα στειλειες... το παιδι ειναι μεγαλο, θα του κακοφανεί. θα πας και θα πηγαινεις στο παιδί. θα τηλεφωνείς και ζητας το παιδί να μιλήσεις. θα παίρνεις το παιδί βολτα και οτι αλλο εκανες μαζι του.

οτι αλλο, θα πληγωσεις το παιδί. οτι και να του εχεις πει η μαμα του ειναι μεγαλος και καταλαβαινει. μη απομακρυνθείς απο το παιδί.

[ismeni]

Κι εκει που ανυσηχουσα εγω για το τι παθανε και δεν εμφανιστηκε κανενας τελικα μαθαινω πως... Δεν ηρθε γιατι δεν αγορασα το ρουχο που θα φορουσα απο το δικο της μαγαζι αλλα το πηρα απο καπου αλλου(!!!). Μετα απο μερες μου το παραδεχτηκε και η ιδια πως αυτος ηταν ο λογος.

Και για φετος το Πασχα σκεφτομαι να του στειλω τη λαμπαδα του με ενα συμβολικο δωρακι αυτη τη φορα και απο το χρονου κομμενα ολα.

 

πάλι καλα που το 'μαθες!

εμάς; που απομακρύνθηκαν χωρις να μας πούν τι εγινε; καναμε κάτι; δεν καναμε κατι και απλώς "ετυχε"; και πάλι ετσι να 'ταν, γιατι δεν παίρνουν τηλέφωνο. ενα τηλεφώνημα την εβδομαδα, το μήνα... κατι. γιατι οτι κρουση για συνάντηση εχει γινει από τη δικη μας πλευρά, χωρις ανταπόκριση τους τελευταιους 3 μήνες;

[agapoulini]

θα σου πω, οπως το ζω εδω και 2 χρονια με μια απο τις κουμπαρες μου που ραγισε το γυαλι..

Στελνω το δωρο κανονικα στον 11χρονο βαφτισιμιο μου (Χριστουγεννα, Πασχα, γιορτες, γενεθλια) ΑΛΛΑ πλεον νοιωθω πως ειμαι ο ΜΑΚΑΚΑΣ της υποθεσης.

Ουτε ενα τηλεφωνο να μου πει "ευχαριστω ρε νονα"

στο σπιτι μου πλεον δεν ερχεται καθολου (που ερχοταν πολυ συχνα μονος του)

και στο δρομο να συναντηθουμε αντε και με το ζορι να μου πει ενα "γεια σου νονα".

Μενουμε στην ιδια γειτονια, σε μια μικρη ησυχη ακομη πολη και το παιδι κυκλοφορει μονο του με το ποδηλατακι του σε ολες του τις δραστηριοτητες κι ετσι ανταμωνουν οι δρομοι μας πολυ συχνα.

Φυσικα και το παιδι ειναι παιδι και δεν χρειαζεται να πληρωσει τις διαφορες που εχουν οι μεγαλοι, τι γινεται ομως οταν το παιδι παιρνει γραμμη απο τους γονεις και η μονη αξια που εχει πλεον η νονα για αυτον ειναι μονο τα χρηματα και το δωρο?

Και για την ιστορια να πω πως παρεξηγηθηκα με την κουμπαρα μου γιατι δεν ηρθε στη βαφτιση της κορης μου......

Κι εκει που ανυσηχουσα εγω για το τι παθανε και δεν εμφανιστηκε κανενας τελικα μαθαινω πως... Δεν ηρθε γιατι δεν αγορασα το ρουχο που θα φορουσα απο το δικο της μαγαζι αλλα το πηρα απο καπου αλλου(!!!). Μετα απο μερες μου το παραδεχτηκε και η ιδια πως αυτος ηταν ο λογος.

Και για φετος το Πασχα σκεφτομαι να του στειλω τη λαμπαδα του με ενα συμβολικο δωρακι αυτη τη φορα και απο το χρονου κομμενα ολα.

 

 

και εγω αυτο το πσραπονο εχω: ενα τηλεφωνο να μου πει ευχαριστω, μου αρεσαν, δεν μου αρεσαν, μου κανουν τα ρουχα ή δεν μου κανουν...τιποτα...μετα λέω η μανα της δεν μπορει να της πει να με παρει ενα τηλ. οχι μονο τωρα που δεν μιλαμε με την μητερα της, αλλα και πιο παλια δεν επαιρνε...

[Sweet Ellie]

Σας ευχαριστω ολους θερμα!Με βοηθησατε πολυ!

Πλεον σκεφτομαι εντονα την εκδοχη να επικοινωνησω μαζι της να την ρωτησω αν θελει να κρατησω επαφη με το βαφτιστηρι μου.

Να ειστε καλα

[DALIA]

Αν δε νιώθεις καλά να επικοινωνησεις μαζί της μην το κανείς.Εσείς που λέτε ότι το παιδί δε φταίει και πρέπει γιατί να έχει η Νονά αυτή την ενοχή και όχι η Μαμα; Δεν φταίνε πάντα οι νονές παιδιά και ούτε είναι υποχρεωμένες να κάνουν πάντα τον μ@@@κα

[ravT]

Να την πάρεις τηλέφωνο και να της πεις πως αγαπάς το βαφτιστήρι σου και ότι σου έχει λείψει τόσο καιρό. Επίσης να της πεις οτι επιθυμείς επαφή με το παιδί, να του μιλάς στο τηλέφωνο και να το συναντάς για τα δώρα. Αν δεν θέλει να είναι παρούσα, δικαίωμά της. Όλα αυτά βέβαια εφόσον τα αισθάνεσαι... Τσακώθηκα με την κολλητή μου 2 χρόνια πριν παντρευτώ. Δε σκοτωθήκαμε, όταν συναντιόμασταν μιλούσαμε αλλά ψυχρά... Παντρεύτηκα, γέννησα, βάπτισα και τώρα εκείνη είναι σε φάση αρραβώνα και όλα αυτά τα ζήσαμε χώρια. Για το τίποτα... Τώρα που τα σκέφτομαι το μετανιώνω. Αν υπήρχε και κουμπαριά με παιδί στη μέση (αν δηλαδή ήταν νονά του παιδιού μου) θα χτυπούσα το κεφάλι μου στον τοίχο που θα την είχα βγάλει απ τη ζωή του παιδιού μου...