Έτσι θα πάει ο γάμος μου από 'δω και πέρα;

[betty_]

Καλησπέρα.

Είμαι η Μπέτυ και έχω ένα γλυκό κοριτσάκι 23 ημερών.Δυστυχώς το μωράκι ταλαιπωρείται από κολικούς και είναι πολύ ανήσυχη.Το βράδυ κοιμάμαι ελάχιστα γιατι ή θα τη θηλάζω ή θα την ηρεμώ ή θα τη νανουρίζω.Εγκαταστάθηκε από την πρώτη μέρα στο σπίτι η μητέρα μου και αποτελεί πολύτιμη βοήθεια.Με στηρίζει όχι μόνο πρακτικά αλλά και ηθικά.Το πρόβλημα είναι με το σύζυγο μου...

 

Για να πάρω τα πράγματα από την αρχή ποτέ δεν ενθουσιαζόταν ιδιαίτερα στην ιδέα του παιδιού,ούτε κρύο ούτε ζέστη για την ακρίβεια, αλλά όταν αποφασίσαμε να προσπαθήσουμε ήταν όλα ok.Χάρηκε με την εγκυμοσύνη,με φρόντιζε πολύ και όλα μέλι γάλα.Τώρα που ήρθε στο σπίτι το παιδί παρουσιάζει περίεργη συμπεριφορά.Επιδιώκει (?) να λείπει πολλές ώρες απ' το σπίτι.Παραδείγματος χάρη,γυρίζοντας από τη δουλειά κάπου θα θέλει να πάει,σε κανένα φίλο του,στη μαμά του,ακόμα και super.Όταν μένει σπίτι ενώ παλιά βοηθούσε με τις δουλειές,τώρα που τον χρειάζομαι είναι πέρα βρέχει.Tv,pc,play...Ντάξει στην αρχή είπα ότι θα νιώθει άβολα με τη μαμά μου αλλά ρε μαμώτο ούτε με το μωρό μας ασχολείται.Την παίρνει καμιά αγκαλιά,άντε το πολύ να την κάνει μπάνιο,κι αυτό 5-6 φορές συνολικά.Καμία σχέση με άλλους μπαμπάδες.Τα βράδια ενοχλείται ο κύριος από το κλάμα της μπέμπας και κατεβαίνει να κοιμηθεί στη μαμά του.

Ξαφνικά γίναμε δύο ξένοι.Εγώ όλη μέρα με το μωρό και τη μάνα μου κι εκείνος κάπου αλλού.

Έτσι θα πάει από 'δω και πέρα;Θα μεγαλώνω μόνη μου το παιδί (γιατι κάποια στιγμή η μαμά μου θα φύγει) κι εκείνος δεν θα μας δίνει σημασία;

[Anastasia92]

Ότι και να σου πούμε τώρα εμείς δεν έχει ουσία, μαζί του μίλησες;;; του είπες το πρόβλημα σου;;;

 

Ζήτα από τη μαμά σου μια μέρα που αυτός θα είναι σπίτι να φύγει καμιά βόλτα και καθίστε μιλήστε μόνοι σας!!

[RATATOULI]

Mήπως υπήρχε θέμα επικοινωνίας μεταξύ σας πριν τον ερχομό του παιδιού? και το γεγονός ότι ήρθε ένα νέο μέλος στην οικογένεια τον έχει τρομοκρατήσει?

Ποιά είναι η δική σου στάση απέναντι στον άντρα σου και ποια της μαμάς σου?

Μήπως δεν του έχετε αφήσει πραγματικό χώρο δράσης στο μεγάλωμα του παιδιού? Όπως και να έχει πρέπει να το συζητήσεις με τον άντρα σου, ώστε να σου πεί πως αισθάνεται και τι μπορεί να κάνετε για να πλησιάσει ο ένας τον άλλο! Το μωρό ήρθε για να συμπληρώσει την δική σας ευτυχία και όχι να την υποκαταστήσει! Γιατί μη επιτυχημένη επικοινωνία ζευγαριού = μη ευτυχισμένο μωρό! Είναι μια νέα κατάσταση για σας και χρειάζεται τον χρόνο για να βρεί ο καθένας την θέση του! ΥΠΟΜΟΝΗ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΕΠΙΜΟΝΗ

[betty_]

Όχι δεν του μίλησα.Μη με ρωτήσεις γιατι.Φοβάμαι μήπως το πρόβλημα είναι δικό μου και τον πιέσω. :/

[betty_]

Mήπως υπήρχε θέμα επικοινωνίας μεταξύ σας πριν τον ερχομό του παιδιού? και το γεγονός ότι ήρθε ένα νέο μέλος στην οικογένεια τον έχει τρομοκρατήσει?

Ποιά είναι η δική σου στάση απέναντι στον άντρα σου και ποια της μαμάς σου?

Μήπως δεν του έχετε αφήσει πραγματικό χώρο δράσης στο μεγάλωμα του παιδιού? Όπως και να έχει πρέπει να το συζητήσεις με τον άντρα σου, ώστε να σου πεί πως αισθάνεται και τι μπορεί να κάνετε για να πλησιάσει ο ένας τον άλλο! Το μωρό ήρθε για να συμπληρώσει την δική σας ευτυχία και όχι να την υποκαταστήσει! Γιατί μη επιτυχημένη επικοινωνία ζευγαριού = μη ευτυχισμένο μωρό! Είναι μια νέα κατάσταση για σας και χρειάζεται τον χρόνο για να βρεί ο καθένας την θέση του! ΥΠΟΜΟΝΗ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΕΠΙΜΟΝΗ

 

Κοίτα δε θα έλεγα ότι είχαμε ποτέ ιδιαίτερα προβλήματα.Περνάγαμε καλά,μιλάγαμε αλλά η αλήθεια είναι ότι στην αρχή ήταν πιο θερμός στη σχέση.Μετά κάπου το θεωρήσαμε δεδομένο.Εγώ προσπαθώ να τον πλησιάσω κυρίως όταν κοιμάται η μικρή αλλά ρε γαμώτο είμαι πολύ κουρασμένη.Εκείνος γιατι δεν με καταλαβαίνει,να με πλησιάσει λίγο,να μου πει μια γλυκιά κουβεντά.Τρέχω όλη μέρα,δεν κάνω διακοπές.Μου τη δίνει που δεν προσπαθεί!

Η μητέρα μου είχε άλλη άποψη για κεινον και της κάνει κακή εντύπωση η στάση του.Παρολαυτά τον προσέχει κι εκείνον όπως εμένα,μέχρι και το φαγητό στο πιάτο έτοιμο του 'χει.Έχει στραβώσει κι αυτή που τον βλέπει έτσι

 

Κρατάω τα τελευταία σου λόγια και ελπίζω σε αυτά.Μακάρι!

[my_Kelly]

Διώξε τη μάνα σου κούκλα μου. Μια χαρά θα τα καταφέρεις και μόνη σου με το παιδί και επίσης θα είστε στο σπίτι μόνο η οικογένεια. Τώρα είναι περίεργα τα πράγματα γι'αυτό και ο άντρας σου φέρεται περίεργα. Μόλις φύγει η μαμά σου, να δεις που τότε θα "νιώσει" τι θα πει οικογένεια και θα δεις θαύματα!

[vickoulina]

Πιστεύω πως νιώθει οτι η θέση του είναι λίγο "άχαρη", τι του μένει να κάνει όταν η κορούλα σας έχει δυο γυναίκες να τη φροντίζουν? Θα νιώθει οτι περναει απο εξετάσεις αν πάει να κάνει κάτι πχ να την ταίσει ή να την πάει βόλτα, λέω εγώ τώρα.

Συζήτησε μαζί του και προσπάθησε να τα καταφέρνετε οι δυο σας και οχι εσυ και η μαμα σου.

 

Παιδιά δεν έχω αλλά πίστεψε με έχω μια από τις πιο παρεμβατικές μαμάδες που υπάρχουν. Ήταν μεγάλη δουλειά για μενα να την κρατήσω μακριά απο τις δουλειες του σπιτιού μου, τους λογαριασμούς μου, τα οικονομικά μου κλπ. Και μένει απο κάτω ε?

 

Αν δεν είχες τη μαμά σου κοντά κι έμενε σε άλλη πόλη τι θα έκανες?

Γνώμη μου, προσπάθησε να τα καταφέρεις με τη μικρή χωρίς τη μητέρα σου. Ζήτα τη βοήθεια που χρειάζεσαι απο τον άντρα σου, είναι και δική του κόρη. Και μην τον κρινεις αν δεν τα καταφέρνει στην αρχή να του δείχνεις γλυκά κι ευγενικά.

[aleca]

Ολοι μας ΄τρομαξαμε ' με το εαυτο μας και τη σχεση μας όταν γεννησαμε....αλλα αν υπαρχει αγαπη, κατανοηση και σεβασμος ολα λυνονται...να μιλησετε ειλικρινα, να βρειτε χρονο ο ενας για τον αλλο και πανω απο ολα να θυμηθειτε τι αγαπησατε ο ενας στον αλλον.

Το μωρο δεν θα ειναι για παντα μωρο....θα περασουν και οι κολικοι, και τα πονακια....φροντιστε μονο να μη 'χαθειτε'

[Katerina45]

Γειά σου Μπέττυ...Η φίλη/συνοδοιπόρος my_beba είναι χρυσόστομη!!! να την ακούς...

Κοριτσάκι μου, μπορείς να συνεννοηθείς με τη μητέρα σου να έρχεται τις ώρες που απουσιάζει ο σύζυγος στην εργασία του. Έτσι, και δε θα της στερήσεις τη χαρά να βρίσκεται με το εγγονάκι της και θα μπορεί τα απογεύματα να ξεκουράζεται, να περνάτε κι εσείς το χρόνο σας μαζί σαν οικογένεια. Τι να κάνει ο άνθρωπος? που να βοηθήσει με 2 γυναίκες μέσα στο σπίτι? Θέλει χώρο... είναι ολοφάνερο...

Θα πρέπει σιγά-σιγά κι εσύ να μάθεις να φροντίζεις το μωράκι σου μόνη σου. Φτιάξε ένα πρόγραμμα και θα τα καταφέρεις μια χαρά.. Χωρίς παρεξήγηση...

Τα περάσαμε όλες... Κάντο και θα μας θυμηθείς...

Επίσης, αν κατάλαβα καλά είσαι σε περίοδο λοχείας... Θέλει λίγο υπομονή κι από σένα, μη βγάζεις αμέσως συμπεράσματα... Όλα τα μωράκια έχουν κολικούς και τα περισσότερα γκρινιάζουν...

Υπομονή και μην αγχώνεσαι διότι τα βρέφη αισθάνονται τα πάντα!

[vaw]

Διώξε τη μάνα σου κούκλα μου. Μια χαρά θα τα καταφέρεις και μόνη σου με το παιδί και επίσης θα είστε στο σπίτι μόνο η οικογένεια. Τώρα είναι περίεργα τα πράγματα γι'αυτό και ο άντρας σου φέρεται περίεργα. Μόλις φύγει η μαμά σου, να δεις που τότε θα "νιώσει" τι θα πει οικογένεια και θα δεις θαύματα!

 

Συμφωνώ απόλυτα!!!! Η μαμα είναι καλή βοήθεια τις πρώτες σαράντα μέρες αλλά δεν αφήνεις χώρο στην νέα σου οικογένεια να δεθεί! Είναι λογικό απο την αρχή να μην είστε μια σούπερ αγαπημένη οικογένεια που βλέπουμε σε σήριαλ και σε διαφημήσεις!!!!! Μην φοβάσαι την αλλαγή και τις εντάσεις που μπορεί να προκληθούν! Όλα μέσα στο παιχνίδι είναι και να ξέρεις οτι σιγά σιγά θα βρείτε νέους ρυθμούς και νέες ισορροπίες. Όσο παραμένει η μητέρα σου στο σπίτι έσυ παραμένεις το παιδί που κάποια μαμά το φρον΄τιζει και όχι η σύζυγος και μητέρα που προφανως είχε στο μυαλό του ο σύντροφός σου! Τώρα αν σου είναι αφόρητο χωρίς τη μαμά σου τι να σου πω. Καλό είναι να νιώθεις καλά με οτι απόφασεις πάρεις, ή μάλλον να νιώθεις όσο καλυτερα γίνεται! Πάντως και σε μένα η αρχή ήταν δύσκολή και συχνά αναρωτήθηκα αυτό που ρωτάς και εσύ αλλά ευτυχώς τα πράγματα βρίσκουν το δρόμο τους, πάντα με την βοήθειά μας! Δώσε χρόνο σε όλους σας!

[betty_]

Καταρχήν να σας ευχαριστήσω όλες για τη συμμετοχή στο θέμα σας.Νιώθω πολύ όμορφα που διαβάζω 5 γνώμες ακόμα.

Η μητέρα μου δεν ασχολείται τόσο με το μωρό όσο με τις οικιακές δουλειές που εγώ δεν μπορώ να κάνω γιατι είμαι συνέχεια με τη μπέμπα.Και τώρα ακόμα που σας γράφω την έχω δίπλα μου.Ο άντρας μου δουλεύει και αυτό τον καιρό γυρνάει απόγευμα στο σπίτι.Η πεθερά μου δεν έχει καμία συμμετοχή και φοβάμαι ότι αν φύγει η μαμά μου θα γίνει αχούρι το σπίτι.Δίκιο έχετε στο ότι πρέπει να τα καταφέρουμε μόνοι μας.

Το θέμα είναι καθαρά δικό μου και συναισθηματικό.Δεν νιώθω καλά όταν με αγνοεί ενώ σκίζομαι επί 24 βάσεως.Δε θέλω πολλά.Να γυρίσει,να με πάρει μια αγκαλιά,να δούμε μια ταινία όσο κοιμάται το μωρό.Ζητάω πολλά;Λίγη τρυφερότητα.Δηλαδή εγώ ξενυχτάω και εκείνος με παρατάει μόνη μου και πάει να κοιμηθεί στους γονείς του.Νιώθω τόσο ευτυχισμένη που ήρθε αυτό το μωρό στη ζωή μου και ταυτόχρονα κλαίω από απελπισία Μετά λέω δε θα το αφήσω να με πάρει από κάτω,υπάρχουν πολύ χειρότερα.

Θέλω να μιλήσουμε και να μου πει τι νιώθει,να του πω κι εγώ μπας και χαλαρώσει η κατάσταση.Που δεν το βλέπω...

[Dimitra_83]

μαλλον επαναπαυεται επειδη εχεις τη μαμα σου σπιτι.γνωμη μου ειναι να την αφησεις πλεον να παει κ αυτη στο σπιτι της.κιεγω 3 εκανα κ δεν ειχα κανεναν γιατι μενω γερμανια κ ομως τα καταφερα.εχουμε πολυ δυναμη εμεις οι γυναικες κ δε το ξερουμε.

ζητα του στην αρχη να σε βοηθαει οπως πχ πες του να την αλλαξει αυτος γιατι εσυ εχεις να κανεις κατι αλλο.η πες του να την παει μιση ωρα καμια βολτα.η να τν κρατησει να ρευτει η να την παρει λιγο αγκαλια γιατι κλαιει κ θες να κανεις ενα μπανιο.ετσι θα μπει σιγα σιγα στο πνευμα.θα δεθει κ με το μωρο κ να δεις που θα νοιαζεται πλεον κ μονος του χωρις να του λες εσυ τι να κανει!

[aleca]

αυτο,που παει και κοιμαται στους γονεις του....να του το κοψεις...μαχαιρι..χραααατς!

[my_Kelly]

Ρε κοπέλα μου κι εμείς γεννήσαμε, κι εμείς νιώσαμε τα ίδια πράγματα μ'εσένα, την ίδια κούραση είχαμε, τα ίδια ξενύχτια. Δεν κάνεις κάτι διαφορετικό ή υπεράνθρωπο. Και πώς περιμένεις να έρθει να σε πάρει αγκαλιά και να σου φερθεί τρυφερά όταν υπάρχει κι άλλο άτομο στο σπίτι ή στο διπλανό καναπέ? Μήπως το ότι πάει στη μάνα του κι αυτός θέλει να σου πει "αφού είσαι εσύ με τη δική σου, θα πάω κι εγώ στη δικιά μου"? Μη βλέπεις μόνο τα δικά σου θέλω, μπες λίγο και στα παπούτσια του αλλουνού. Στα λέω αυτά φιλικά-φιλικότατα, για να σκεφτείς και λίγο παραπέρα, και συγγνώμη αν δεν ακούγονται καλά...

[Katerina45]

μαλλον επαναπαυεται επειδη εχεις τη μαμα σου σπιτι.γνωμη μου ειναι να την αφησεις πλεον να παει κ αυτη στο σπιτι της.κιεγω 3 εκανα κ δεν ειχα κανεναν γιατι μενω γερμανια κ ομως τα καταφερα.εχουμε πολυ δυναμη εμεις οι γυναικες κ δε το ξερουμε.

ζητα του στην αρχη να σε βοηθαει οπως πχ πες του να την αλλαξει αυτος γιατι εσυ εχεις να κανεις κατι αλλο.η πες του να την παει μιση ωρα καμια βολτα.η να τν κρατησει να ρευτει η να την παρει λιγο αγκαλια γιατι κλαιει κ θες να κανεις ενα μπανιο.ετσι θα μπει σιγα σιγα στο πνευμα.θα δεθει κ με το μωρο κ να δεις που θα νοιαζεται πλεον κ μονος του χωρις να του λες εσυ τι να κανει!

 

Εσύ παιδάκι μου δεν είσαι μάνα...

ΗΡΩΑΣ ΕΙΣΑΙ!!!

[Katerina45]

Εδώ θα συμφωνήσω και με την Αλέκα... πρέπει να απογαλακτιστεί μου φαίνεται!!!

[protoula]

κι εγω πιστευω οτι επαναπαυεται που εχεις την μαμα σου εκει

θα πρεπει να του μιλησεις εφ ολης της υλης συντομα για να σε καταλαβει και να σε περιποιηθει οπως εσυ θες ΑΛΛΑ πρεπει πρωτα να εχει φυγει η μαμα σου απο το σπιτι και μετα να του τα πεις (αν δεν εχει αλλαξει)

το σπιτι στην αρχη ειναι παντα βομβαρδισμενο και οι αντρες μας ειναι υποχρεωμενοι να μας βοηθουν για μενα

[betty_]

Μπράβο σου Δήμητρα,και 3 παιδιά και στο εξωτερικό χωρίς βοήθεια.Εγώ είμαι μαμόθρεφτο.Την θέλω την μάνα μου,λάθος μου αλλά την θέλω.

Να τα πάρω ένα-ένα.

Σχετικά με την παρακίνηση να ασχοληθεί με το μωρό που μου λέτε,εγώ έβλεπα τον άντρα της αδερφής μου που το έκανε χωρίς να του το πει κανείς.Νόμιζα πως θα το κάνει και ο δικός μου και μου κακοφαίνεται που θα πρέπει να τον ξυπνήσω εγώ.

Φυσικά και δεν κάνω κάτι υπεράνθρωπο,εκατοντάδες γυναίκες γεννάνε καθημερινά και σε πολύ χειρότερες συνθήκες από τις δικές μου και τα καταφέρνουν καλύτερα.Εγώ νιώθω κυρίως ψυχολογική κούραση γιατι το είχα φανταστεί αλλιώς,πιο εύκολο.Θα προσαρμοστώ -ελπίζω- στο mommy πρόγραμμα.

Ο ύπνος στη μαμά του με ενοχλεί πάρα πολύ,αλλά τι να του πω;

 

Έχουμε αγώνα μπροστά μας.Ουφ!

[Dimitra_83]

νιτσα καμια σχεση δεν ειμαι ηρωας.κ εκτος αυτου ακομα κ εδω να ειχα τη μανα μου δε θα ηθελα να κατσει μεχρι να σαραντισσω γιατι ειμαι ατομο που δε θελει αλλους στα ποδια του.θελω τα δικα μου κουμαντα.οι γονεις μου ερχοταν πριν γεννησω καποιες μερες .στον γιο μου εφυγαν 8 μερες μετα τη γεννα κ στην μπεμπα 3 μερες μετα.την αλλη μερα που βγηκα απο το νοσοκομειο δηλαδη.ειχαν τη δουλεια τους κ δε μπορουσαν να παρουν παραπανω αδεια.

στο πρωτο παιδι μαλιστα δεν ηρθαν καθολου γιατι ετυχε να γεννησω οταν ειχανε πολλα προβληματα(αλλαγη δουλειας μετακομιση κ αλλα)

δεν ειναι δυνατον να εχω τη μανα μου στο σπιτι κ να περιμενω τρυφεροτητες κ αγκαλιτσες.αλλιως φαιρεται ο αλλος οταν ειστε οι 2 σας κ αλλιως οταν εχει κ την πεθερα στο σπιτι.η μαμα σου μπορει να ειναι η καλυτερη του κοσμου αλλα ειναι ''τριτο ατομο''

κιαυτο που παει στη μανα του ειναι αδικιολογητο φυσικα.δεν εχει καμια δουλεια να κοιμαται στη μαμα του επειδη το παιδι του κλαιει.πρεπει να του μιλησεις μπετυ κ να του πεις οτι εχει την ευθυνη σαν πατερας να παραστεκεται στο παιδι του κ στη γυναικα του.εχει δικη του οικογενεια πλεον κ δεν ειναι ο γιος της μανουλας.αν το παιδι γκρινιαζει ειναι υποχρεωμενος να ασχοληθει.κ οχι να κοιμαται στην μαμα επειδη το μωρο σας κλαιει.ξεκαθαρισε το απο τωρα.αν δε το κοψεις θα το παρει σερι κορδονι.αν πας να το κοψεις αργοτερα θα ειναι πολυ χειροτερα.

[Dimitra_83]

Μπράβο σου Δήμητρα,και 3 παιδιά και στο εξωτερικό χωρίς βοήθεια.Εγώ είμαι μαμόθρεφτο.Την θέλω την μάνα μου,λάθος μου αλλά την θέλω.

Να τα πάρω ένα-ένα.

Σχετικά με την παρακίνηση να ασχοληθεί με το μωρό που μου λέτε,εγώ έβλεπα τον άντρα της αδερφής μου που το έκανε χωρίς να του το πει κανείς.Νόμιζα πως θα το κάνει και ο δικός μου και μου κακοφαίνεται που θα πρέπει να τον ξυπνήσω εγώ.

Φυσικά και δεν κάνω κάτι υπεράνθρωπο,εκατοντάδες γυναίκες γεννάνε καθημερινά και σε πολύ χειρότερες συνθήκες από τις δικές μου και τα καταφέρνουν καλύτερα.Εγώ νιώθω κυρίως ψυχολογική κούραση γιατι το είχα φανταστεί αλλιώς,πιο εύκολο.Θα προσαρμοστώ -ελπίζω- στο mommy πρόγραμμα.

Ο ύπνος στη μαμά του με ενοχλεί πάρα πολύ,αλλά τι να του πω;

 

Έχουμε αγώνα μπροστά μας.Ουφ!

πρεπει κ εσυ κ αυτος να ξεκολλησετε απο της μαμαδες σας.εσυ δηλαδη γιατι θες ο ιδιος να ξεκολλησει απο τη δικη του απο τη στιγμη που εσυ δε μπορεις χωρις τη δικη σου?κιεσυ με τη μαμα σου δε κοιμασαι??(αν το παρουμε κ ετσι)

σου ειπα οτι διαφωνω καθετα που παει στη μαμα του.αλλα διαφωνω κ με τη δικη σου σταση.επισης δεν ειναι ολοι οι αντρες ιδιοι κ ειδικα στο πρωτο παιδι.κ εγω ξερω αντρα που μονο που δε το θηλαζε.ολα τα αλλα τα εκανε.η γυναικα του το μονο που εκανε ηταν να το εχει στο βυζι .αυτος το κρατουσε να ρευτει να το αλλαξει να το μπανισει να το ντυσει και δουλευε κιολας!

ο δικος μου παντα για να κανει κατι πρεπει να το πω εγω 8 στις 10 φορες.αν το πω θα το κανει βεβαια.αλλα απο μονος του να το κανειι πολυ σπανια.εχει τυχει μερα που εχει κανει μπανιο κ τα 3 απο μονος του αλλα εχει τυχει κ μετα που για να κανει μπανιο το 1 επρεπε να του το πω εγω.

μη περιμενεις να ειναι οπως ο ταδε αντρας της ταδε.ο καθε ενας ειναι διαφορετικος.

τελος θα επιμεινω.πρεπει να κοψετε τις μαμαδες.οκ να σας το κρατησει αν ειναι να πατε καπου η αργοτερα οταν μεγαλωσει για να πατε καπου ενα ταξιδακι (το εχω αχτι που δε μπορεσα να τα κανω αυτα ποτε!!) αλλα στην προκειμενη φαση πρεπει να μεινετε οι 3 σας για να μπειτε κανονικα στο κλιμα.

[Katerina45]

Να σου πω... κι εγώ έτσι είμαι... Ποτέ μα ποτέ δεν ήθελα κανέναν να μπερδεύεται στα πόδια μας.Αλλά κυρίως επειδή με εκνευρίζει η τακτική των συμβουλών "όχι μην το κάνεις αυτό έτσι, εκείνο αλλιώς".

Απλά στην περίπτωση σου είναι ότι είστε και μακριά, για ψυχολογική υποστήριξη. Θα μου πεις έχουμε τα τηλέφωνα...

[aleca]

και εμενα ο αντρας μου στο πρωτο παιδι ολα ξαπλα ηταν!!! για αυτο τον εβαλα στο αβαταρ μου για να τον δεις!!!! :lol:

Στο δευτερο ομως βοηθουσε εξαρχης!

δωσε του λιγο χρονο....εσυ ειχες το μωρουλι σου στην κοιλια εννια μηνες...εκεινος το ειχε μονο στο μυαλο του.

Συμφωνω και με Δημητρα, δεν κανουν ολοι οι αντρες τα ιδια....

[itsme]

Την θέλω την μάνα μου

Οπότε καταλαβαίνεις πως η απάντηση είναι πως ναι, έτσι θα πάει ο γάμος σου...

Αφού εσύ, που έχεις πρόβλημα με την κατάσταση δεν διατίθεσαι να την αλλάξεις...

 

Σκέψου το και αντίστροφα.. Αν ο άντρας σου έφερνε τη μάνα του στο σπίτι σας για να σας βοηθά, πόσες μέρες θα άντεχες?

[betty_]

Αλέκα αυτό σκεφτόμουνα τώρα.Ότι είχα τη μικρή 9 μήνες μέσα μου ενώ για εκείνον ήταν κάτι πιο ξένο.

Τεσπα,νομίζω πως έχετε δίκιο με το θέμα της μάνας μου.Θα της το φέρω πλαγίως αν και δεν έχει τέτοια κολλήματα.Το μόνο που θέλω είναι να δεθούμε οι 3 μας σαν μια γροθιά και να νιώθει ζεστά το παιδάκι μου με τους γονείς του.Να έρθουμε κι εμείς κοντά όπως παλιά και να πάρουν όλα τη σειρά τους.

 

Τη μάνα μου εννοώ πως τη θέλω μέχρι να πάρω τα πάνω μου.Μάλλον δεν θα τα πάρω αν δεν μπω λίγο στα βαθιά.Είναι δεδομένο πως σε λίγες μέρες θα έφευγε ούτως ή άλλως όμως θα το επισπεύσω

[betty_]

Την πεθερά θα την άντεχα κανένα 2ωρο και πολύ λέω