Θρησκεία

[lydiap]

Το ιστορικό κομμάτι lydiap το γνωρίζω κι εγώ. Ακριβώς για αυτό λέω πως δεν έχουν δογματική διαφορά όπως -εσφαλμένα- αναφέρθηκε.

 

Στο μόνο που διαφωνώ είναι πως (όλοι) είναι συντηρητικοί και ακραίοι.

 

Το καλοκαίρι βρέθηκα σε ένα χωριουδάκι που το μισό είναι με το παλαιό και το άλλο μισό με το νέο. Δεν είδα διαφορά στην ποιότητα των ανθρώπων. Ούτε περισσότερους ακραίους από τη μια ή συντηρητικούς, ούτε πιο χαλαρούς από την άλλη. Ακόμα και μεταξύ οικογένειών μπορεί τα μισά αδέρφια να ήταν με το ένα και τα άλλα μισά με το άλλο. Όμως παρόμοιοι άνθρωποι. Κανονικοί, όχι άκρα.

 

 

Νομίζω ότι πια, έχει επικρατήσει αυτό που αναφέρθηκε προηγούμενως. Όλη αυτή η κόντρα, ξεκίνησε ως η διαφωνία κάποιων συντηρητικών απέναντι στην ''κεντρική'' εκκλησία. Οι απόγονοί τους, φυσικά, συνέχισαν να πιστεύουν με τον τρόπο που έμαθαν από μωρά...ούτε συντηρητικοί είναι, ούτε φανατισμένοι...απλά ακολουθούν τη θρησκεία και τον τρόπο λατρείας που έμαθαν από τους προγόνους τους, όπως και οι περισσότεροι κάνουν, εδώ που τα λέμε!

ποια είναι η συνέντευξη που αναφέρεις? Μπορείς ίσως να βάλεις κάποιο λινκ?

[lydiap]

Να προσθέσω άλλη μία παράμετρο στη συζήτηση? Αν δε μπλέκω πολύ τα πράγματα, μου απαντάτε..

Κατηγορούμε τους παλαιοημερολογίτες πχ για συντηρητισμό και ακρότητες..

Διαχωρίζουμε την Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη από άλλες θρησκείες ως προς το στοιχείο του φανατισμού..κι όμως, στους κόλπους της Ορθοδοξίας, υπάρχουν μυριάδες αντίστοιχα παραδείγματα...και δε θα αναφέρω τα γνωστά σε όλους μας παραδείγματα από τους Μητροπολιτικούς κύκλους...θα πω το απλό παράδειγμα, τις διάφορες ''θρησκευτικές οργανώσεις'' .... είναι δυνατόν οι ΧΟ να κατηγορούν τους άλλους για φανατισμό, όταν οι ίδιοι προάγουν αυτές τις συμπεριφορές?

[alcyon]

Θέτεις πολλά ζητήματα, πολύ λεπτά και εξειδικευμένα και περιμένεις να λάβεις απαντήσεις που να σε καλύπτουν, χωρίς να κάνεις την ανάλογη αναζήτηση η ίδια.

Εσφαλμένες εικασίες.

Και σε κάθε περίπτωση, σκοπός δεν είναι να σε πείσει κανείς για κάτι. Αν θέλεις να τα βλέπεις όμοια, θα τα βλέπεις όμοια. Οι ίδιοι δεν τα βλέπουν όμοια όλα αυτά τα άνευ σημασίας "ευχέλαια". Γι'αυτό και τα κάνουν.

 

Στην πρώτη μου απάντηση, είχα αναφέρει πως τυπικά ακόμη δεν έχει τεθεί (επίσημα) ζήτημα δόγματος. Πως η επίσημη εκκλησία ΔΕΝ τους έχει ανακυρήξει αιρετικούς. Πως το ημερολόγιο είναι ΑΦΟΡΜΗ κι όχι το μοναδικό ζητούμενο. Πως έχουν οι ίδιοι, αποχωρήσει και αρνηθεί την επίσημη εκκλησία, δεν τους απομάκρυνε η ορθόδοξη εκκλησία. Πως οι ίδιοι κατηγορούν την επίσημη εκκλησία για "χαλαρότητα" και πιο επίσημα, πως υποκύπτει στην αίρεση του οικουμενισμού, όχι για ζηλωτισμό. Επίσης σου είπα πως είναι ρευστά τα πράγματα και επί σκοπού η επίσημη εκκλησία δεν παίρνει καταγγελτική θέση απέναντι σε αυτές τις ομάδες, διότι ΔΕΝ έχουν αλλοιώσει το δόγμα και πιστεύεται ότι υπάρχει δυνατότητα να ξεκαθαριστούν οι διαφωνίες εντός της εκκλησίας.

Κι όμως είχες μιλήσει για δογματικές διαφορές!

Είπες:

...Απλώς εσύ δεν μπορείς να εμβαθύνεις στα δογματικά νοήματα και να κατανοήσεις τις διαφορές....

-------------

 

Επειδή δεν πιστεύω ότι μπορούν να αναλυθούν τα όσα ρωτάς, σε συνοπτικές απαντήσεις, αλλά θέλει έρευνα και θεολογική κατάρτιση, θα σου πω το βασικότερο σφάλμα των ανθρώπων που πρωτοστάτισαν του ρεύματος αυτού: ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΝΑ ΑΠΟΣΧΙΣΤΟΥΝ και να κάνουν τη δική τους εκκλησία.

Τι παραπάνω ή λιγότερο έκαναν αυτοί, σε σχέση με έναν άνθρωπο που γεννιέται ΧΟ σήμερα και θέλει να κρατήσει αυτά που του έμαθαν οι γονείς του και έχει ψάξει στα ιερά βιβλία; Εσύ, αν αύριο ξαφνικά αποφασίσουν μια μεγάλη αλλαγή, δε θα φέρεις αντίρρηση; Θα ακολουθήσεις "σαν πρόβατο"; (μην παρεξηγηθείς, δανείζομαι τον όρο δεν πάει για σένα, είναι γενικό ερώτημα).

 

Εδώ το θρήσκευμα πήγε να βγει από τις ταυτότητες και έγινε χαμός. Επίσης χαμός γίνεται για ένα μάθημα θρησκευτικών. "'Ετσι τα βρήκαμε από την εκκλησία, έτσι τα κρατάμε" είναι η λογική. Την ίδια λοιπόν επέδειξαν κι εκείνοι.

 

 

 

Τι θέλω να πω; Πως αυτό που σήμερα μοιάζει "σωστό" αύριο μπορεί να θεωρείται "λάθος". Η εναλλαγή του σημείου αναφοράς των θρησκευτικών πεποιθήσεων μπορεί να θέσει κάποιον σε εντελώς διαφορετική θέση από αυτή που βρισκόταν πριν.

 

Έτσι, για να επανέλθω μετά από αυτή την τεράστια παρένθεση, ΠΟΙΑ από τις δύο πλευρές μπορεί να μιλήσει για ... υποκρισία; Αυτή που άλλαξε ή αυτή που έμεινε;

 

Όπως δυσδιάκριτη είναι αυτή η θεώριση-κρίση, έτσι είναι και τα περί υποκρισίας στα όσα πριν συζητούσαμε. Και είναι δυσδιάκριτη, όταν για να απαντήσει κάποιος αναγκάζεται να αναφερθεί σε βαθιά μελέτη, και επιστράτευση γνώμης θεολόγου για να εξηγήσει "λεπτές θεολογικές διαφορές". Έτσι, ο αφορισμός σήμερα ενός, και η σιγουριά πως ο χ-πιστός γνωρίζει τι λέει η θρησκεία μας είναι μάλλον ανεδαφικός και ίσως μάταιος.

 

Είναι κρίμα να χαρακτηρίζουμε ολόκληρες μερίδες πιστών χωρίς να έχουμε πραγματικά ψάξει τι συμβαίνει. Όπως "ξινίζει" όταν το κάνουν οι άλλοι για τις δικές μας πεποιθήσεις, τις οποίες τρέχουμε να υπερασπιστούμε, καλό θα ήταν να μην το κάνουμε και για τις πεποιθήσεις των άλλων πιστών ή μη:

 

Μετά από όλα αυτά:

Πώς(=με τι καρδιά) να χαρακτηρίσω τον χ-χριστιανό "χλιαρό"; (Ο ένας τον βλέπει ζηλωτή και ο άλλος χλιαρό).

Πώς να χαρακτηρίσω τον ψ-άθεο υποκριτή; (ο ένας λέει ότι σέβεται τον διπλανό του ενώ ο άλλος λέει πως τον κοροϊδεύει).

Πώς να πω στον z-άθρησκο πως "δεν είναι η δουλειά του" το μάθημα των θρησκευτικών; (μάθημα που διδάσκεται σε όλους γιατί έχουν δικαίωμα να μιλήσουν για αυτό μόνο οι ΧΟ και γιατί πρέπει να αφορά μόνο τους ΧΟ ;; )

 

Εκεί ήθελα να καταλήξω. Πως δεν είναι όλα άσπρα μαύρα και πως όλοι μας έχουμε δικαίωμα να είμαστε συμμέτοχοι και με γνώμη και στο μάθημα του σχολείου, και στις παραδόσεις του γάμου, του ονόματος κτλ... με όποιο τρόπο εκφράζει τον καθένα μας.

 

 

 

 

Υ.Γ. Έτσι για την ιστορία να κάνω ένα ακόμα σχόλιο:

.....

Κάποιοι άνθρωποι ήταν μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις τότε, αργότερα και μεταξύ τους διαφώνησαν και διαιρέθηκαν κι αυτοί. Οπότε με τον κοινό όρο παλαιοημερολογίτες, αναφερόμαστε σε όχι και τόσο όμοιο σώμα πιστών. Αλλοι είναι φανατισμένοι, άλλοι απελπισμένοι, άλλοι απλώς πιστοί στα όσα γνωρίζουν. Σε πολλές περιπτώσεις, πήραν το δρόμο της αυστηρής τυπολατρείας, που καταλήγει σε αιρετικές προσεγγίσεις και στρεβλώσεις δογματικές. Τυπολάτρες όμως μπορεί να είναι οι Χ.Ο. Δεν είπε κανείς το αντίθετο. Οι παλαιοημερολογίτες όμως, θέλησαν να διαχωρίσουν εαυτούς, από τους λοιπούς.

Αυτή είναι ΠΟΛΥ μεγάλη προκατάληψη. Δεν ισχύει. Είναι κρίμα να τους χαρακτηρίζεις αν δεν τους έχεις πραγματικά γνωρίσει από κοντά.

Προσωπικά τις ίδιες θρησκευτικές κορώνες άκουσα κι από αυτούς αλλά και από όσους βρίσκονται με το νέο. Πραγματικά είναι κοινός ο παρονομαστής! Μιλάω για τα θέματα επί της ουσίας.

[kine]

Αν είχες προσπαθήσει να κάνεις έρευνα και να μελετήσεις όσα συζητάμε, δεν θα κατέληγες στην εμμονική σου θέση ότι :

ΠΟΙΑ από τις δύο πλευρές μπορεί να μιλήσει για ... υποκρισία; Αυτή που άλλαξε ή αυτή που έμεινε;Η εναλλαγή του σημείου αναφοράς των θρησκευτικών πεποιθήσεων μπορεί να θέσει κάποιον σε εντελώς διαφορετική θέση από αυτή που βρισκόταν πριν.

 

Τα ανακατεύεις εσκεμένα ενώ είναι δύο ΑΣΧΕΤΑ μεταξύ τους θέματα. Η υποκρισία δεν είναι των παλαιοημερολογιτών. Η υποκρισία συζητήθηκε στη στάση να κάνεις κάτι που δεν πιστεύεις. Οπως έναν γάμο.

 

Κανείς δεν μιλάει για υποκρισία ως προς το παλαιό ημερολόγιο. Μιλάει για ζηλωτισμό και απόσχιση και άλλα θέματα δογματικής σημασίας (το ΔΟΓΜΑ δεν ταυτίζεται ως έννοια με το δογματικό).

Είναι κρίμα να χαρακτηρίζουμε ολόκληρες μερίδες πιστών χωρίς να έχουμε πραγματικά ψάξει τι συμβαίνει. Όπως "ξινίζει" όταν το κάνουν οι άλλοι για τις δικές μας πεποιθήσεις, τις οποίες τρέχουμε να υπερασπιστούμε, καλό θα ήταν να μην το κάνουμε και για τις πεποιθήσεις των άλλων πιστών ή μη:

Εσύ ειδικά δεν θα έπρεπε να χαρακτηρίσεις κανέναν ως τίποτα, διότι δεν κατέχεις το περιεχόμενο των όρων που χρισημοποιήθηκαν (πχ. αναγνωρίζω μυστήρια), για να μπορείς να επενδύσεις σε τέτοιες ένοιες, πόσο μάλλον χαρακτηρισμούς.

Εγώ έχω κατανοήσει για ποιον λόγο χρησιμοποιώ τις ένοιες που ανέφερα στα μνμ μου, ως προς τις δογματικές προεκτάσεις και τον ζηλωτισμό. Εσύ όχι. Οπότε εγώ το χρησιμοποιώ, χαρακτηρίζοντας την στάση κι όχι συγκεκριμένα πρόσωπα.

 

 

Υποκρισία είναι να υποκρίνεσαι ότι δεν κρίνεις.

Κρίθηκε από πολλά μέλη στη συζήτηση, πως είναι υποκριτικό να μετέχεις μιας τελετής που δεν ασπάζεσαι. Κι από άλλα μέλη κρίθηκε ότι δεν είναι υποκριτικό γαιτί δεν το πιστεύουν.

Κατάκριση δεν υπήρξε σε αυτή την κουβέντα λοιπόν. Οπότε δεν κατανοώ ποιο είναι το ζήτημα σου.

 

Η εμμονή σου από την άλλη να στρογγυλοποιήσεις κάθε διαφοροποίήση, ειδικά σε θέματα πίστεως και δόγματος, για να πεις πως

Έτσι, ο αφορισμός σήμερα ενός, και η σιγουριά πως ο χ-πιστός γνωρίζει τι λέει η θρησκεία μας είναι μάλλον ανεδαφικός και ίσως μάταιος.

Μάταιο είναι να συζητάς με τον συνομιλητή σου και να προσπαθείς να ακυρώσεις, στρογγυλοποιώντας τα γραφόμενα του, προκειμένου να κάνεις αισθητή την απολυτότητα των θέσεων σου.

 

Επίσης κανείς δεν αφόρισε κανέναν. Ουτε καν η εκκλησία τους παλαιοημερολογίτες. Πόσο μάλλον τους "χλιαρούς" πιστούς ή τους άπιστους.

[kine]

Κατηγορούμε τους παλαιοημερολογίτες πχ για συντηρητισμό και ακρότητες..

Διαχωρίζουμε την Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη από άλλες θρησκείες ως προς το στοιχείο του φανατισμού..κι όμως, στους κόλπους της Ορθοδοξίας, υπάρχουν μυριάδες αντίστοιχα παραδείγματα...και δε θα αναφέρω τα γνωστά σε όλους μας παραδείγματα από τους Μητροπολιτικούς κύκλους...θα πω το απλό παράδειγμα, τις διάφορες ''θρησκευτικές οργανώσεις'' .... είναι δυνατόν οι ΧΟ να κατηγορούν τους άλλους για φανατισμό, όταν οι ίδιοι προάγουν αυτές τις συμπεριφορές?

 

Κατηγορούμε; Διαχωρίζουμε; Ποιοι; Γενικώς ή ειδικώς;

Αλλο πράγμα τι λέει η ορθόδοξη πατερική θεολογία κι άλλο πράγμα το τι θέλει ο καθένας να κάνει και με ποιον τρόπο θέλει να διάγει το βίο του. Αν ο συντηριτισμός σταματά να είναι προσωπική υπόθεση, αλλά γίνεται κανόνας, εκεί μιλάμε για ζηλωτισμό. Εκεί πρέπει να γίνει διαχωρισμός.

 

Οσο για τις θρησκευτικές οργανώσεις, θα έχεις ακούσει τον χαρακτηρισμό "παραθρησκευτικές οργανώσεις". Δηλαδή...εκεί δίπλα, αλλά όχι ακριβώς. Οι ίδιες αυτές οι οργανώσεις υπήρξαν σε πολλά σημεία σχεδόν αιρετικές. Ακριβώς για την επιμονή τους στον κανόνα, την δυτικότροπη αντίληψη περί καλού-κακού και άλλες προεκτάσεις στην δράση τους, που είναι εκτός ορθοδοξίας.

 

Για να συνοψίσω, έχει κανείς την εντύπωση ότι ΟΛΟΙ οι πιστοί ΠΡΕΠΕΙ να είναι ένα ομοιόμορφο σχήμα; Αν υπάρχει τέτοια πεποίθηση, κακώς υπάρχει. Υπάρχουν μέσα στην εκκλησία αυτό που λέμε, διαφορετική έκφραση στον τρόπο της λατρείας. Και φυσικά ο κάθε άνθρωπος, αλλιώς βιώνει μέσα του την πίστη του.

Τα προβλήματα προκύπτουν όταν κάποια στοιχεία, επιλέγονται και τονίζονται, παγιώνονται και ισχυροποιούνται, στη στάση μιας ομάδας (ή ενός προσώπου) και φτάνει στο σημείο, ένα μεμονομένο χαρακτηριστικό, να εξυψώνεται σε αυτοσκοπό.

Πχ. να γίνεται αυτοσκοπός η σεμνή ενδυμασία συγκεκριμένου τύπου. Δεν είναι περίεργο να είσαι συντηριτικά ντυμένος αν έτσι εκφράζεσαι, αλλά είναι ζήτημα, αν το διδάσκεις και το προπαγανδίζεις και ασχολήσαι περισσότερο με το ένδυμα απ' όσο του ταιριάζει.

 

Αναφέρομαι σε αυτό το αστείο, περί ενδυμασίας, για να μη μπουμε σε θεολογικές συζητήσεις που δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε.

 

ΥΓ. Στους κόλπους της ορθοδοξίας είναι και οι παλαιοημερολογίτες.

[alcyon]

Ουσιαστικό

 

αφορισμός αρσενικό

 

1. σύντομη, περιεκτική δήλωση που περιέχει μια ευρύτερα αποδεκτή αλήθεια, απόφθεγμα
   

----------------------

"Έτσι, ο αφορισμός σήμερα ενός,..." = η γρήγορη/σύντομη(ενδεχομένως βιαστική) δήλωση ενός ανθρώπου ο οποίος.....

 

 

Με την παραπάνω έννοια έγραψα την πρότασή μου. Τα περί εκκλησιαστικών αφορισμών είναι παρανόηση.

 

 

 

 

--------------------

 

 

kine αρχίζεις τους (άκομψους) χαρακτηρισμούς. Ο λόγος που επαναλαμβάνω θέσεις και ερωτήματα είναι γιατί υπεκφεύγεις. Δεν τα απαντάς. ΟΚ. Κατανοώ πως οι απαντήσεις μπορεί να ενέχουν παραδοχές που δε θελεις να κάνεις. Οπότε σταματώ εδώ. Δεν έχω σκοπό, ούτε να σε ζορίσω, ούτε να σε φέρω σε δύσκολη θέση.

 

 

Οφείλω όμως να επαναλάβω πως οι θέσεις σου χαρακτηρίζονται από αρκετά στοιχεία προκατάληψης. Θεωρείς δεδομένα κάποια στοιχεία τα οποία δεν ισχύουν. Και απορρίπτεις όσα σου υποδεικνύω ως λανθασμένα με το να λες ότι δεν τα έχω μελετήσει. Είναι μια βολική (αλλά αβάσιμη) δικαιολογία που μπορείς να επικαλεστείς. Εκτός αν "αδιάβαστο" θεωρείς όποιον δε συμφωνεί με τις ερμηνείες που έχεις δώσει από τη δική σου υποκειμενική οπτική γωνία. Δεν ξέρω τι ισχύει, οπότε σταματώ εδώ.

 

 

-----------

Πάντως έχω παρατηρήσει πως όσο πιο "κοντά" στη θρησκεία είναι κάποιος, όλο πιο έντονα έχει τέτοια χαρακτηριστικά η συζήτηση.

[alcyon]

Να προσθέσω άλλη μία παράμετρο στη συζήτηση? Αν δε μπλέκω πολύ τα πράγματα, μου απαντάτε..

Κατηγορούμε τους παλαιοημερολογίτες πχ για συντηρητισμό και ακρότητες..

Διαχωρίζουμε την Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη από άλλες θρησκείες ως προς το στοιχείο του φανατισμού..κι όμως, στους κόλπους της Ορθοδοξίας, υπάρχουν μυριάδες αντίστοιχα παραδείγματα...και δε θα αναφέρω τα γνωστά σε όλους μας παραδείγματα από τους Μητροπολιτικούς κύκλους...θα πω το απλό παράδειγμα, τις διάφορες ''θρησκευτικές οργανώσεις'' .... είναι δυνατόν οι ΧΟ να κατηγορούν τους άλλους για φανατισμό, όταν οι ίδιοι προάγουν αυτές τις συμπεριφορές?

 

Αυτό θέλω να πω. Το λες με άλλα λόγια (λιγότερα και πιο κατανοητά... πράγματι).

 

Πως δεν μπορεί να ονομάσει κάποιος μια μερίδα πιστών ως φανατικούς γιατί

α. δεν είναι όλοι

β. υπάρχουν και στην άλλη μερίδα αντίστοιχοι φανατικοί (άρα ο ισχυρισμός μπορεί να αποδοθεί και στις δύο μεριές από ένα τρίτο πρόσωπο).

 

 

Αν έχουμε δύο μαμάδες με διαφορετική προσέγγιση ως προς την ανατροφή των παιδιών τους η μία θα λέει την άλλη "πέρα βρέχει" ενώ η δεύτερη θα έχει την πεποίθηση πως η πρώτη είναι πολύ "υπερβολική". Το μόνο σίγουρο είναι πως και οι δύο αντιλαμβάνονται τη μεταξύ τους διαφορά. Αυτό όμως δεν κάνει σωστή τη μία ή την άλλη.

Αντίστοιχα στη θρησκεία, η μία μερίδα ονομάζει την άλλη "ζηλωτές", ενώ η δεύτερη τους ονομάζει "χαλαρούς".

Ομοίως ένας ο οποίος ασχολείται με τα θεολογικά βιβλία βλέπει τους άλλους "αδιάβαστους", ενώ ο δεύτερος τον βλέπει ενδεχομένως ως "φαρισαίο".

Κι αν μπούμε στις ερμηνείες, που έχουν εξ ορισμού προσωπικό χαρακτήρα για τον καθένα γιατί έχουν να κάνουν με την αντίληψή του, εκεί ο κατάλογος δεν τελειώνει.

 

Πάνω σε αυτή τη βάση αναρωτιέμαι, πώς κάποιος αποδίδει έναν χαρακτηρισμό χωρίς να αισθάνεται τον κίνδυνο (για να μην πω βεβαιότητα), να υποπέσει σε σφάλμα;

 

 

Τα σημεία αναφοράς αλλάζουν ανάλογα με τις εποχές. Και μία θέση που έχει κάποιος σήμερα και φαίνεται σωστή, αύριο η ίδια ακριβώς θέση μπορεί να κατηγορηθεί ως λάθος. Κάποτε ήταν το δωδεκάθεο και οι άπιστοι/προοδευτικοί/μοντέρνοι/ενάντια των παραδόσεων... ήταν οι Χριστιανοί. Κάποτε ήταν οι Χριστιανοί και μετά κράτησαν την "παράδοση" οι Ορθόδοξοι. Τι λιγότερο άραγε -ιστορικά- έκαναν οι ονομαζόμενοι ως παλαιοημερολογίτες από αυτό που κάποτε έκαναν οι ορθόδοξοι σε σχέση με τους λεγόμενους καθολικούς;

Οι μεν καθολικοί έκαναν μια προσθήκη στην "Ομολογία της Πίστεως" (Το "Πιστεύω..." και οι ορθόδοξοι κράτησαν την παλιά εκδοχή χωρίς αυτή την προσθήκη. Κάτι αντίστοιχο έγινε και με το ημερολόγιο.

Οι καθολικοί λοιπόν μπορεί να χαρακτηρίσουν τους ΧΟ, άνετα και κατ' αντιστοιχεία ως ζηλωτές, όπως οι ΧΟ τους παλαιοημερολογίτες.

 

Την ιστορία τη γράφουν οι νικητές. Έτσι δε με ξαφνιάζει που οι ΧΟ θεωρούν τους εαυτούς τους "σωστούς" έναντι των Καθολικών, αλλά επίσης "σωστούς" έναντι των παλαιοημερολογιτών. Στην πράξη όλοι λίγο ή πολύ πέρασαν από το ίδιο μονοπάτι.

 

Και δεν έχω πρόβλημα με αυτό. Αλλά ας φυλάνε τους χαρακτηρισμούς. Γιατί αύριο οι χαρακτηρισμοί μπορεί να αφορούν τους ίδιους.

[tzatzikaki]

 

-----------

Πάντως έχω παρατηρήσει πως όσο πιο "κοντά" στη θρησκεία είναι κάποιος, όλο πιο έντονα έχει τέτοια χαρακτηριστικά η συζήτηση.

Θα το ξαναπώ, το ίδιο ισχύει και για όσους είναι "κοντά" στην αθεΐα.

Προκατάληψη θεωρώ πως είδαμε και από εκείνη την πλευρά, στη συζήτηση εδώ.

Είναι θέμα ανθρώπου.

[alcyon]

Θα το ξαναπώ, το ίδιο ισχύει και για όσους είναι "κοντά" στην αθεΐα.

Προκατάληψη θεωρώ πως είδαμε και από εκείνη την πλευρά, στη συζήτηση εδώ.

Είναι θέμα ανθρώπου.

 

Είναι φυσικό, όσο υπεισέρχεται η ανθρώπινη ερμηνεία, μπαίνει στη μέση το υποκειμενικό στοιχείο. Άρα φυσικά και είναι θέμα ανθρώπου. Για αυτό οι θρησκευτικές πεποιθήσεις εγείρουν ατέρμονες συζητήσεις. Γιατί κανένας ανθρώπινος εγκέφαλος δεν ταυτίζεται με κανέναν άλλο κι έτσι οι ανθρώπινες ερμηνείες δεν μπορούν να ταυτιστούν με καμία άλλη. Μπορεί να φαίνονται συγγενικές αλλά ποτέ ταυτόσιμες. Και το πιο σύνηθες, ένας φανατικός, όπου κι αν βρεθεί φανατικά θα φερθεί. Ένας μετριοπαθής, με μετριοπάθεια. Ένας αδιάφορος με αδιαφορία. ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ με βάση το είδος των πεποιθήσεων (μπορεί να είναι από άθεος, έως ΧΟ, ισλαμιστής, ινδουιστής κτλ)

[lydiap]

Θα το ξαναπώ, το ίδιο ισχύει και για όσους είναι "κοντά" στην αθεΐα.

Προκατάληψη θεωρώ πως είδαμε και από εκείνη την πλευρά, στη συζήτηση εδώ.

Είναι θέμα ανθρώπου.

 

Συμφωνώ απόλυτα. Είναι σύνηθες φαινόμενο, όπως αναφέρθηκε και πριν, οι άθεοι να δείχνουν προκατάληψη και αντιμετωπίζουν με περιφρόνηση τους Χριστιανούς...πράγμα πολύ τρομακτικό να το σκέφτεσαι, σε συνδυασμό με το δεδομένο ότι οι μεν είναι συνήθως υπέρμαχοι του δικαιώματος στην ισότητα και στην ελευθερία σκέψης, έκφρασης και αυτοπροσδιορισμού και οι δε, πιστεύουν στον Ιησού, τα διδάγματα του οποίου πρεσβεύουν την αγάπη προς όλους!

 

Νομίζω ότι αν πρέπει όλοι να κρατήσουμε κάτι από αυτή τη συζήτηση, είναι ότι, και οι μεν και οι δε, πρέπει να σεβόμαστε τη γνώμη του άλλου, άσχετα από το κατά πόσο συμφωνούμε ή διαφωνούμε.

 

-Αναγνωρίζω ότι είναι άσχετο-

[tzatzikaki]

Είναι φυσικό, όσο υπεισέρχεται η ανθρώπινη ερμηνεία, μπαίνει στη μέση το υποκειμενικό στοιχείο. Άρα φυσικά και είναι θέμα ανθρώπου. Για αυτό οι θρησκευτικές πεποιθήσεις εγείρουν ατέρμονες συζητήσεις. Γιατί κανένας ανθρώπινος εγκέφαλος δεν ταυτίζεται με κανέναν άλλο κι έτσι οι ανθρώπινες ερμηνείες δεν μπορούν να ταυτιστούν με καμία άλλη. Μπορεί να φαίνονται συγγενικές αλλά ποτέ ταυτόσιμες. Και το πιο σύνηθες, ένας φανατικός, όπου κι αν βρεθεί φανατικά θα φερθεί. Ένας μετριοπαθής, με μετριοπάθεια. Ένας αδιάφορος με αδιαφορία. ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ με βάση το είδος των πεποιθήσεων (μπορεί να είναι από άθεος, έως ΧΟ, ισλαμιστής, ινδουιστής κτλ)

Σύμφωνοι, επομένως αυτό:

"Πάντως έχω παρατηρήσει πως όσο πιο "κοντά" στη θρησκεία είναι κάποιος, όλο πιο έντονα έχει τέτοια χαρακτηριστικά η συζήτηση.",

μάλλον δεν ισχύει τελικά.

 

Επίσης (γενικό σχόλιο), το να είσαι "κοντά" σε μια θρησκεία ή σε μία ιδέα, δε σε προσδιορίζει αυτομάτως ως φανατικό.

[alcyon]

O φανατισμός έχει να κάνει με το πόσο και πώς διαδίδεις μια ιδέα. Φυσικά άλλο το "κοντά" και άλλο το "φανατικά".

 

 

 

 

Επίσης, δίπλα σε εκείνη την ενδιαφέρουσα συνέντευξη (πρόσθεσα το λινκ παραπάνω), να συμπληρώσω και αυτό το άκρως ενδιαφέρον.... http://www.kathimerini.gr/886966/article/epikairothta/kosmos/dies-natalis-invicti-solis

 

Υ.Γ. Ρίξτε του μια ματιά... και πραγματικά θα μου άρεσε να ακούσω σχόλια.... Αναφέρεται σε όσα λέγαμε εδώ.... σε όλα όμως!

[kine]

Alcyon

Ο λόγος που επαναλαμβάνω θέσεις και ερωτήματα είναι γιατί υπεκφεύγεις. Δεν τα απαντάς. ΟΚ. Κατανοώ πως οι απαντήσεις μπορεί να ενέχουν παραδοχές που δε θελεις να κάνεις.

 

Εχεις πάρει αρκετά συγκεκριμένες απαντήσεις σε πολλά θέματα και επιμένεις να τις ακυρώνεις, σχετικοποιώντας τες. Τις έννοιες που χρησιμοποιήθηκαν, δεν τις κατανοείς πλήρως και δεν αντιλαμβάνεσαι το θεολογικό τους περιεχόμενο. Τις χρησιμοποιείς με κοσμικούς όρους. (Αναγνώριση μυστηρίων, Δόγμα, Ζηλωτισμός, Ομολογία πίστεως, Νεα εκκλησία, Γνήσια Ορθοδοξία, Ιερά βιβλία (δεν υπάρχουν τέτοια στην ορθοδοξία), κ.α.). Μπορείς να πεις ότι διαφωνείς με τα όσα διαβάζεις, αλλά όχι ότι δεν λαμβάνεις απαντήσεις.

Οφείλω όμως να επαναλάβω πως οι θέσεις σου χαρακτηρίζονται από αρκετά στοιχεία προκατάληψης.

 

Προκατάληψη είναι, να έχω αναφέρει δεκάδες φορές, πως οι παλαιοημερολογίτες δεν είναι ΜΙΑ συνεκτική όμάδα ανθρώπων, πως υπάρχουν διαφορετικές προεκτάσεις της αρχικής απομάκρυνσης από την εκκλησία, πως φτάνουν μεχρι και σε ζηλωτισμό, κι εσύ να απαντάς "Δεν τους έχεις γνωρίσει". Θέλεις να επιμένεις πως έχω στιγματίσει μια ομάδα ανθρώπων άκριτα, αλλά αυτά είναι δικά σου λόγια και είναι ανούσιο και κουραστικό να με καλείς να απολογηθώ για μια θέση που δεν έχω εκφράσει.

 

" θεωρείς όποιον δε συμφωνεί με τις ερμηνείες που έχεις δώσει από τη δική σου υποκειμενική οπτική γωνία."

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΕΡΜΗΝΕΙΑ. Αυτή τη θέση εκφράζουν μερίδες των παλαιοημερολογιτών και αυτοί είναι οι λόγοι που διαφωνούν με την επίσημη εκκλησία. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΡΜΗΝΕΙΑ. Είναι η επιλογή τους.

Ακόμη και στο wiki τα ίδια πράγματα θα διαβάσεις, όπως και στις ιστοσελίδες τους. Δεν είναι ερμηνεία alcyon. Είναι δήλωση των θέσεων τους. Και καμία σημασία δεν έχει πόσους έχεις γνωρίσει και πόσους έχω γνωρίσει εγώ. Μπες στον κόπο να διαβάσεις http://www.ecclesiagoc.gr ,

 

Παλαιοημερολογίτες ή Γνήσιοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί (Γ.Ο.Χ.), αποκαλούνται εκείνοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, οι οποίοι εξακολουθούν να τηρούν την Eκκλησιαστική Παράδοση του πατρώου εκκλησιαστικού εορτολογίου και ημερολογίου. Οι όροι παλαιοημερολογίτες και παλαιοημερολογιτισμός (όπως και οι έννοιες νεοημερολογίτες και νεοημερολογιτισμός) υφίστανται από το 1924, χρονιά κατά την οποία η Εκκλησία της Ελλάδος αναθεώρησε το έως τότε ισχύον Ιουλιανό ημερολόγιο, ώστε να συμπίπτει με το νέο, Γρηγοριανό ημερολόγιο που είχε υιοθετήσει η πολιτεία. Τότε οι Παλαιοημερολογίτες αποσχίσθηκαν από την κρατούσα εκκλησία (των Νεοημερολογιτών), επειδή θεώρησαν την αλλαγή του ημερολογίου ως πρώτο βήμα για την υποταγή των Ορθοδόξων στον Πάπα και ότι η επίσημη εκκλησία υπέπεσε στην αίρεση του οικουμενισμού. Σήμερα, υπάρχουν αρκετές παρατάξεις Γ.Ο.Χ. εντός και εκτός Ελλάδος, οι οποίες ακολουθούν το εκκλησιαστικό πατρώο ημερολόγιο (Ιουλιανό ημερολόγιο), το οποίο υπολείπεται από το διεθνές πολιτικό ημερολόγιο (Γρηγοριανό ημερολόγιο) κατά 13 ημέρες (αυτό ισχύει μέχρι το 2100).

(.....) Θεωρούνται ιδιαίτερα συντηρητικοί και αντιδρούν έντονα σε οποιαδήποτε επαφή της Ορθόδοξης Εκκλησίας με χριστιανικές εκκλησίες άλλων δογμάτων, θεωρώντας ότι οι επίσημες Ορθόδοξες Εκκλησίες έχουν υποπέσει στην αίρεση του οικουμενισμού. Οι Ορθόδοξες Εκκλησίες, που αναθεώρησαν το ημερολόγιό τους, αλλά δεν αναθεώρησαν το Πασχάλιό τους (τον κανόνα υπολογισμού της ημερομηνίας εορτασμού του Πάσχα) εξακολουθούν να εορτάζουν το Πάσχα και όλες τις εορτές που εξαρτώνται από αυτό, στο ίδιο χρονικό πλαίσιο με τους Παλαιοημερολογίτες.

 

Είναι προσβλητικό να λες ότι διαδίδω ιδέες και ερμηνεύω διάφορα, επειδή δεν έχεις μπει στον κόπο να κατανοήσεις ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΩΝ.

Οπως επίσης είναι προσβλητικό να ακυρώνεις τις θέσεις τους, προκειμένου να υπερτονίσεις την άποψη σου περί σχετικοποίησης των πεποιθήσεων.

Ακόμη και τον χαρακτηρισμό ΖΗΛΩΤΗΣ τον χρισιμοποιούν οι ίδιοι, αυτοαναφερόμενοι.

 

ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ, δεν είναι σημαντικές οι διαφορές

ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ, είναι ίδιες οι θρησκευτικές κορώνες (δεν αναφέρεις πουθενά τί εννοείς κορώνα κατ' εσέ)

ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ, είναι ερμηνεία δική μου, οι θέσεις των παλαιοημερολογιτών.

 

Αν είναι πολύ κουραστικό να έχεις θεολογική κατάρτιση, είναι δικαίωμα σου να μην την έχεις. Αλλά δεν είναι δικαίωμα σου να αλλοιώνεις τα γραφόμενα μου, κρίνοντας τα "ερμηνείες" επειδή δεν έχεις γνώση, πως όσα έγραψα ΔΕΝ είναι δικές μου θέσεις, αλλά οι θέσεις των ανθρώπων που τις ασπάζονται.

Τέλος, σέβομαι την γνώμη του άλλου, σημαίνει κιόλας, έχω επίγνωση μέχρι που μπορώ να φτάσω, ποια πράγματα κατέχω ώστε να τα σχολιάζω, ενημερώνομαι προκειμένου να έχω ορθές αντιρρήσεις στη διαφωνία μας. Εν προκειμένω όμως, δεν διαφωνείς μαζί μου, αλλά με τους παλαιοημερολογίτες (των οποίων τις θέσεις κατέγραψα, έπειτα από αίτημα σου). Η στάση σου είναι ισοπεδωτική, ως προς τις πεποιθήσεις εν γένει. Αν δεν είχαν σημασία τα όσα κατέγραψα, δεν θα είχαν μπει στον κόπο να αποσχιστούν οι άνθρωποι.

 

ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ, όποιος έχει πεποιθήσεις και δεν σχετικοποιεί κάθε άποψη, γνώμη, πιστεύω, είναι φανατικός!

 

Εχεις κάθε δικαίωμα να πιστεύεις στη σχετικοποίηση των πάντων, αλλά το να ισοπεδώνεις τις πεποιθήσεις άλλων ανθρώπων, δεν είναι ένδειξη σεβασμού στο διαφορετικό.

[kine]

Φανατισμός (fanum=ιερό) γενικά ονομάζεται η αποκλειστική και με πάθος προσπάθεια επιβολής των ιδεών ενός ατόμου ή μιας ιδεολογίας. Ο φανατικός δεν ανέχεται αντίθετες απόψεις και είναι πρόθυμος να χρησιμοποιήσει βία για να αντιμετωπίσει τους αντιπάλους του. Σχεδόν συνώνυμη είναι και η μισαλλοδοξία (μίσος για τις απόψεις του άλλου). Ο φανατισμός μπορεί να βρει πρόσφορο έδαφος στις πολιτικές, εθνικιστικές, θρησκευτικές ιδεολογίες, ή ακόμη και στην υποστήριξη αθλητικών ομάδων. Το σημαντικότερο, όμως, πεδίο όπου εκδηλώνεται είναι οι θρησκευτικές ιδέες, όπως συμβαίνει σε πολλές χώρες της Μ. Ανατολής, Ινδίας, Β. Ιρλανδίας κ.α.. Πρέπει να διακρίνουμε το θρησκευτικό φανατισμό από την αγωνιστικότητα για την αληθινή πίστη και να επισημάνουμε ότι σε πολλές περιπτώσεις χρησιμοποιούνται οι θρησκευτικές ιδέες για να φανατιστούν τα πλήθη, με σκοπούς καθαρά πολιτικούς.

Ο θρησκευτικός φανατισμός έχει πολλές μορφές: εμφανίζεται με τη μορφή της θρησκοληψίας (σχολαστικής τήρησης θρησκευτικών εντολών με δεισιδαιμονικά και ψυχοπαθολογικά χαρακτηριστικά), του πουριτανισμού (άκριτης αυστηρότητας στην ηθική καθαρότητα), wikipedia του συντηρητισμού (προσκόλλησης στο παρελθόν) ή του προσηλυτισμού (στρατολόγησης οπαδών με δόλια μέσα).Σε μεγάλες κοινωνικές ομάδες μπορεί να πάρει μορφές, όπως η θεοκρατία (διοίκηση του κράτους με θρησκευτικούς νόμους)ή ο θρησκευτικός επεκτατισμός (με κάθε μέσον προσπάθεια επέκτασης μιας θρησκείας, όπως συνέβη με τον Ισλαμισμό).

Έδαφος για να ριζώσει ο φανατισμός είναι κυρίως το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο των ανθρώπων, η άγνοια, η έλλειψη δημοκρατικής διαπαιδαγώγησης και διαμόρφωσης δημοκρατικής συνείδησης (άρνηση της άλλης άποψης) και η μειωμένη κριτική ικανότητα.

 

Η γνώση και παράθεση μιας θρησκευτικής αλήθειας ή πεποίθησης, δεν αποτελεί φανατισμό.

[osin]

Μια απλή ερώτηση: τίποτα από όλα όσα περιγράφονται ως θρησκευτικός φανατισμός δεν συναντήθηκαν στην παρούσα συζήτηση;

Με εξαίρεση την προθυμία για άσκηση βίας (που εκ των πραγμάτων - ευτυχώς - δεν είναι εφικτή) και την υποκίνηση για πολιτκούς σκοπούς, προσωπικά, είδα λίγο απ' όλα τα άλλα.

[summer wine]

Οsin, μπορεις να μας δειξεις φρασεις που δειχνουν θρησκευτικο φανατισμο?

 

Θρησκευτικο φανατισμο στην παρουσα συζητηση , εγω παντως δεν διεκρινα, εκτος εαν ανηκω στους τοσους φανατισμενους που δεν μπορω καν να το δω. Ισως τι να πω?

 

Μαλλον για πολλους η εννοια φανατισμος ειναι ταυτοσημη με την ενοια πιστη στο Θεο η πιστη σε μια θρησκεια.

[osin]

summer wine, μιλάω συγκεκριμένα με βάση αυτό που αναφέρεται στο τελευταίο ποστ της kine περί φανατισμού, καθώς δεν είμαι αρμόδια να να κάνω ετυμολιγικές προσεγγίσεις καμίας έννοιας (δεν έχω σχετικές γνώσεις).

Κρατάω αυτά που θεωρώ ότι συναντησα, και κυρίως στο περιβόητο θέμα του γάμου, που υπεραναλύθηκε. Και, φυσικά, εγώ επισημαίνω αυτά από τη δική μου πλευρά, ενδεχομένως κι η άλλη πλευρά αισθάνθηκε φανατισμό (edit: αν αποδεχθούμε την έννοια του όρου, όπως την παρέθεσε η kine).

 

"Φανατισμός (fanum=ιερό) γενικά ονομάζεται η αποκλειστική και με πάθος προσπάθεια επιβολής των ιδεών ενός ατόμου ή μιας ιδεολογίας. Ο φανατικός δεν ανέχεται αντίθετες απόψεις.

Πρέπει να διακρίνουμε το θρησκευτικό φανατισμό από την αγωνιστικότητα για την αληθινή πίστη.

Ο θρησκευτικός φανατισμός έχει πολλές μορφές: εμφανίζεται με τη μορφή της θρησκοληψίας (σχολαστικής τήρησης θρησκευτικών εντολών με δεισιδαιμονικά χαρακτηριστικά), του πουριτανισμού (άκριτης αυστηρότητας στην ηθική καθαρότητα)."

[summer wine]

summer wine, μιλάω συγκεκριμένα με βάση αυτό που αναφέρεται στο τελευταίο ποστ της kine περί φανατισμού, καθώς δεν είμαι αρμόδια να να κάνω ετυμολιγικές προσεγγίσεις καμίας έννοιας (δεν έχω σχετικές γνώσεις).

Κρατάω αυτά που θεωρώ ότι συναντησα, και κυρίως στο περιβόητο θέμα του γάμου, που υπεραναλύθηκε. Και, φυσικά, εγώ επισημαίνω αυτά από τη δική μου πλευρά, ενδεχομένως κι η άλλη πλευρά αισθάνθηκε φανατισμό (edit: αν αποδεχθούμε την έννοια του όρου, όπως της παρέθεσε η kine).

 

"Φανατισμός (fanum=ιερό) γενικά ονομάζεται η αποκλειστική και με πάθος προσπάθεια επιβολής των ιδεών ενός ατόμου ή μιας ιδεολογίας. Ο φανατικός δεν ανέχεται αντίθετες απόψεις.

Πρέπει να διακρίνουμε το θρησκευτικό φανατισμό από την αγωνιστικότητα για την αληθινή πίστη.

Ο θρησκευτικός φανατισμός έχει πολλές μορφές: εμφανίζεται με τη μορφή της θρησκοληψίας (σχολαστικής τήρησης θρησκευτικών εντολών με δεισιδαιμονικά χαρακτηριστικά), του πουριτανισμού (άκριτης αυστηρότητας στην ηθική καθαρότητα)."

 

Την τελευταια παραγραφο δεν τα ειδα καπου.

[kine]

"Φανατισμός (fanum=ιερό) γενικά ονομάζεται η αποκλειστική και με πάθος προσπάθεια επιβολής των ιδεών ενός ατόμου ή μιας ιδεολογίας. Ο φανατικός δεν ανέχεται αντίθετες απόψεις.

Πρέπει να διακρίνουμε το θρησκευτικό φανατισμό από την αγωνιστικότητα για την αληθινή πίστη.

Ο θρησκευτικός φανατισμός έχει πολλές μορφές: εμφανίζεται με τη μορφή της θρησκοληψίας (σχολαστικής τήρησης θρησκευτικών εντολών με δεισιδαιμονικά χαρακτηριστικά), του πουριτανισμού (άκριτης αυστηρότητας στην ηθική καθαρότητα)."

 

Καλησπέρα και πάλι osin. Δεν βρίσκω κάτι που να αναφέρθηκε σε αυτή την συζήτηση, ως θρησκευτικο φανατισμό. Μεταφορά θρησκευτικών πεποιθήσεων ναι. Αλλά όπως είπε και η summer wine, και μόνο ο θρησκευτικός αυτοπροσδιορισμός, θεωρείται φανατισμός εν προκειμένω.

Δεν διέκρινα δεισιδαιμονίες, πουριτανισμό ή ηθικισμό. Πόσο μάλλον, προσπάθεια επιβολής ιδεών.

 

Η συζήτηση περί υποκρισίας τέθηκε ως προς το κατά πόσο Ο καθένας, είναι έντιμος και ειλικρινής ως προς τα δικά του πιστεύω και κατά πόσο η θεωρία, ταυτίζεται με την πράξη. Αυτή η συζήτηση έκρινε "υποκριτές" και πιστούς και άθεους για διαφορετικούς λόγους.

 

Και αυτή η κουβέντα, είναι κατ' εμέ εντελώς άλλου περιεχομένου, από αυτό που θέλησε να προσδώσει η alcyon, χρησιμοποιώντας τους παλαιοημερολογίτες ως μέσον που είναι μια συγκεκριμένη ομαδα που αυτοπροσδιορίζεται με τα χαρακτηριστικά που αναφέρθηκαν και δεν τίθεται θέμα υποκρισίας ως προς αυτό.

[tzatzikaki]

Εντάξει, μην τρελαθούμε τώρα, σημαντικό μέρος της συζήτησης εξελίχθηκε σε διαγωνισμό του ποιός διαθέτει τη μεγαλύτερη ηθική καθαρότητα :

Κάποιες δήλωσαν πως δε θα μπορούσαν να συνυπάρξουν με σύντροφο που δε θα είχε τις ίδιες θρησκευτικές πεποιθήσεις και άλλες δήλωσαν δε θα μπορούσαν να συνυπάρξουν με σύντροφο που δε θα ήταν άθεος.

Το τι κάνει ο καθένας με τη ζωή του είναι δική του υπόθεση και πρέπει να γίνεται σεβαστό χωρίς περαιτέρω σχόλια -και απ'όσο θυμάμαι πράγματι δε σχολιάστηκαν αρνητικά οι συγκεκριμένες επιλογές- αλλά όσοι δεν ακολουθούν τα ίδια μότο είναι υποκριτές ή ανέντιμοι (έστω ως προς τα δικά τους πιστεύω) ή αδιάφοροι ως προς τα πιστεύω του συντρόφου τους? Που στην τελική αυτοί οι άνθρωποι ανέχονται την αντίθετη άποψη και το αποδεικνύουν στην πράξη? Με συγχωρείτε αλλά διαφωνώ.

[osin]

Μάλιστα, τι να πω, μαλλον άλλο θέμα διαβαζα...

Το οτι πιστεύεις, kine, πως με τις "συζητήσεις" (με τον τρόπο που τις θέτεις εσυ κ στις οποιες παλι εσυ δεν δικρινεις πουριτανισμο κ ηθικισμο) μπορεις να κρίνεις υποκριτές, πιστούς, κλπ. με υπερβαίνει. Και μόνο του το γεγονός οτι θες ντε και σώνει να αποδείξεις την ηθική κατωτερότητα κάποιων ανθρώπων μου κάνει κατι.

Αλλα τελος παντων, το θέμα είναι ο φανατισμος τον όποιον μαλλον μπέρδεψα με την αγωνιστικότητα για την αληθινή πίστη...

[kine]

Μάλιστα, τι να πω, μαλλον άλλο θέμα διαβαζα...

Το οτι πιστεύεις, kine, πως με τις "συζητήσεις" (με τον τρόπο που τις θέτεις εσυ κ στις οποιες παλι εσυ δεν δικρινεις πουριτανισμο κ ηθικισμο) μπορεις να κρίνεις υποκριτές, πιστούς, κλπ. με υπερβαίνει. Και μόνο του το γεγονός οτι θες ντε και σώνει να αποδείξεις την ηθική κατωτερότητα κάποιων ανθρώπων μου κάνει κατι.

Αλλα τελος παντων, το θέμα είναι ο φανατισμος τον όποιον μαλλον μπέρδεψα με την αγωνιστικότητα για την αληθινή πίστη...

 

Ποιον ακριβώς έκρινα υποκριτή ή ανήθικο; Για να είμαστε ευθείς.

Και ποιον ακριβώς προσπαθώ να θέσω ως ηθικά κατώτερο;

[kine]

Εντάξει, μην τρελαθούμε τώρα, σημαντικό μέρος της συζήτησης εξελίχθηκε σε διαγωνισμό του ποιός διαθέτει τη μεγαλύτερη ηθική καθαρότητα :

Κάποιες δήλωσαν πως δε θα μπορούσαν να συνυπάρξουν με σύντροφο που δε θα είχε τις ίδιες θρησκευτικές πεποιθήσεις και άλλες δήλωσαν δε θα μπορούσαν να συνυπάρξουν με σύντροφο που δε θα ήταν άθεος.

 

Δηλαδή το ότι δήλωσαν κάποιοι ότι δεν θα έκαναν σχέση με κάποιον που δεν έχουν τα ίδια πιστευω, είναι ηθική καθαρότητα;

[tzatzikaki]

Δηλαδή το ότι δήλωσαν κάποιοι ότι δεν θα έκαναν σχέση με κάποιον που δεν έχουν τα ίδια πιστευω, είναι ηθική καθαρότητα;

Γιατί μπήκες στον κόπο να απομονώσεις το μισό από το ποστ μου, αν το έκανες quote αυτούσιο (δεν είναι δα και μεγάλο), θα είχες την απάντηση στην ερώτησή σου.

[livinath]

Μηπως εννοεις το λογο του Χριστου στην "επι του ορους ομιλια"?

 

Θυμαμαι οτι αναφεροταν στην επιστολη προς Ρωμαιους του Αγ. Παυλου. Δεν θυμαμαι καλα? Βασικα, νομιζω πως λιγη σημασια εχει που αναφεροταν, ετσι δεν ειναι? Η ουσια ειναι στο νοημα της φρασης. Αν εχει κανενα νοημα για κανεναν...