Παιδικες κατασκηνωσεις....

[demi]

τωρα που καλοκαιριαζει αρκετοι γονεις σκεφτονται να στειλουν τα παιδια τους κατασκηνωση.επειδη εχω δουλεψει 15 χρονια σε παιδικες κατασκηνωσεις και τα ματακια μου εχουν δει διαφορα ηθελα να ρωτησω την δικη σας αποψη για το θεμα..

[Sofia]

Εγώ ήμουν πάρα πολλά χρόνια πρόσκοπος και έχω πάει τις άπειρες κατασκηνώσεις από 6 χρονών... Και όχι φυσικά σε οργανωμένα μέρη αλλά σε δασάκια όπου όλον τον χώρο τον διαμορφώναμε εμείς...

Βέβαια από τότε που σταμάτησα να πηγαίνω (έχει καμιά 10αριά χρόνια) τα πράγματα έχουν αλλάξει.. Πιστεύω ότι η σημερινή εποχή είναι πιο επικύνδυνη... τώρα αν μου ζητήσει η κόρη μου να πάει όταν θα μεγαλώσει... μάλλον θα την αφήσω (αρκεί να ξέρω αυτούς που θα είναι μαζί και θα την προσέχουν).

Εμένα πάντως μου έκαναν πολύ καλό και έμαθα πάρα πολλά πράγματα... Επίσης ανεξαρτητοποιήθηκα, έμαθα να προσέχω τον εαυτό μου, να στηρίζομαι στα πόδια μου και φυσικά ξεκόλλησα από τους γονείς μου...

[demi]

Στους προσκοπους τα πραγματα ειναι πολυ καλα.παρα πολυ καλα.εννοω τις ιδιωτικες η δημοσιες παιδικες κατασκηνωσεις οχι τους προσκοπους να εξηγουμε γιατι στηριζω τον θεσμο των προσκοπων.

[angela]

Πριν αρκετά χρόνια... είχα παει κατασκήνωση ως ομαδάρχησα στον Αγιο Ανδρέα , με τα παιδιά των οικοδόμων που ήταν ο πατέρας μου, και στις 14 μέρες εκεί ... τα είδα όλα!!!

Το ευτύχημα ήταν ότι είχα τα μεγαλύτερα παιδιά της κατασκήνωσης και ηλικιακά δεν διαφέραμε και πολύ, εγώ ήμουν 16 και το μεγαλύτερο ήταν 14και το μικρότερο 11! Ολοι μαζί φυσικά σε μια σκηνή και από παρέα περάσαμε τέλεια αλλά ... κολλήσαμε ψείρες, πάθαμε γαστρεντερίτιδα, για 3 μέρες δεν είχαμε τρεχούμενο νερό κατά την διάρκεια της ημέρας , ούτε για τις τουαλέτες, (αίσχος), ένα κορίτσι που της ήρθε τότε για πρώτη φορά η περίοδος και δεν ήξερε τι ήταν αυτό τρόμαξα να την συνεφέρω και να της εξηγήσω τι είναι και ότι δεν θα πεθάνει από αιμοραγία, (εγώ η μεγάλη!!!) Δεν υπήρχε ψυχολόγος ή κάποιος άλλος εκτός από έναν γιατρό άντρα!!! (τι να της έλεγε ο άνθρωπος και όλη την ευθύνη την είχα εγώ!!! Βέβαια υπήρχαν και επόπτριες που όταν το ανέφερα στην κυρία η απάντησή της ήταν να της δώσω από το φαρμακείο σερβιέτες και ντεπόν και φυσικά σαν πιο κοντά στην ηλικία της να της δώσω εγώ όλες τις εξηγήσεις

Αυτά θυμάμε τόσα χρόνια μετά και πως από τότε εκτίμησα πολύ το φαγητό της μητέρας μου και δεν ξαναγκρίνιαξα γιαυτό!

Το επόμενο αμέσως δεκαπενθήμερο ήταν η σειρά του αδελφού μου, που ήταν 9 χρονών και ήταν η πρώτη του φορά μόνος του χωρίς εμάς και τρελλάθηκε , δεν ήθελε να κάτσει εκεί , δεν ήξερε τι να κάνει και κόντεψε να δραπετεύσει από την μισάνοιχτη πύλη!!!, μας πήρε τηλέφωνο και ουρλιαζε και στο επισκεπτήριο κρεμάστηκε από το λαιμό του πατέρα μου και δεν έφευγε, με τα πολλά και αφού μιλήσαμε με κάποιον υπέύθυνο εκεί και μας διαβεβαίωσε ότι αυτά όλα είναι φυσιολογική αντίδραση τον αφήσαμε εκεί και με δάκρυα αποχωρηστήκαμε, η δε μαμά μου κόντεψε να λυποθημίσει! Την επόμενη εβδομάδα μας περίμενε με την βαλίτσα στην πύλη και δεν σήκωνε κουβέντα για να μείνει, βέβαια είχε εντομεταξύ κάνει και δύο φίλους , στην πύλη μαζί του και εκείνοι με τις βαλίτσες τους, τους είχε ξεσηκώσει ο αδελφός μου και ... δρόμο όλοι!!!

Δεν ξαναπήγε κανείς μας κατασκήνωση, όμως στην ενήλική ζωή μας με τις παρέες μας και τώρα με τις οικογενειές μας πάμε καμπινγκ πάντα σε οργανωμένα και περνάμε για μερικές μέρες μέσα στην φύση και κοντά στην θάλασσα δίχως έγνοιες .

Πιστεύω ότι το κάμπινγκ κάνει πολύ καλό σε όλα τα μέλη της οικογένειας και είναι και οικονομικά.

Βέβαια για τις κατασκηνώσεις πιστεύω πως έχουν με τα χρόνια αλλάξει κάποια πράγματα και θα ύπάρχει εξιδικευμένο πλέον προσωπικό και περισσότερη καθαριότητα.

[Sofia]

Το επόμενο αμέσως δεκαπενθήμερο ήταν η σειρά του αδελφού μου, που ήταν 9 χρονών και ήταν η πρώτη του φορά μόνος του χωρίς εμάς και τρελλάθηκε , δεν ήθελε να κάτσει εκεί , δεν ήξερε τι να κάνει και κόντεψε να δραπετεύσει από την μισάνοιχτη πύλη!!!, μας πήρε τηλέφωνο και ουρλιαζε και στο επισκεπτήριο κρεμάστηκε από το λαιμό του πατέρα μου και δεν έφευγε, με τα πολλά και αφού μιλήσαμε με κάποιον υπέύθυνο εκεί και μας διαβεβαίωσε ότι αυτά όλα είναι φυσιολογική αντίδραση τον αφήσαμε εκεί και με δάκρυα αποχωρηστήκαμε, η δε μαμά μου κόντεψε να λυποθημίσει! Την επόμενη εβδομάδα μας περίμενε με την βαλίτσα στην πύλη και δεν σήκωνε κουβέντα για να μείνει, βέβαια είχε εντομεταξύ κάνει και δύο φίλους , στην πύλη μαζί του και εκείνοι με τις βαλίτσες τους, τους είχε ξεσηκώσει ο αδελφός μου και ... δρόμο όλοι!!!

Ax angela... τί μου θύμησες τώρα...

Ο αδελφός μου (5 χρόνια μικρότερος από μένα) έκανε ακριβώς τα ίδια σε 2 κατασκηνώσεις !!! προσκοπικές !!! όπου ήμουν κι εγώ μαζί του!!!

Όλα ήταν καλά μέχρι που έβλεπε την μαμά μας (για επίσκεψη)... εκεί άρχιζε να κλαίει και να θέλει να φύγει... και φυσικά μαζί με αυτόν και οι κολλητοί του.

Τελικά ο μπαμπάς μας επιβλήθηκε και τις δύο φορές και ΔΕΝ τον πήρε μαζί τους. Τον άφηνε στην κατασκήνωση. Το περίεργο είναι ότι μόλις έφευγε η μαμά μας, όλα ήταν πάλι μέλι γάλα... παράξενο.

Μετά από αυτές τις δύο εμπειρίες όμως άρχισε να του αρέσει και ξεκόλλησε κι εκείνος ...

[ΣΟΦΙΑ]

Είμαι πολύ προβλιματισμένη σχετικά με το θέμα ενός παιδιού απο τη γειτονιά....

Οπως έχω πει ο Δημήτρης παίζει πολύ στη γειτονιά με αποτέλεσμα πολλά παιδάκια να παίζουν μαζί του, να ερχονται σπίτι μας κτλ. Ενα απο αυτά τα παιδιά ηλικίας περίπου 9 χρονών, αντιμετωπίζει προβλήματα στην οικογενεια του... Πολλές φορές ακούμε που μαλώνουν οι γονείς του και που ο πατέρας ασκεί βία στη μητέρα... Δεν έχω κατάλάβει να δέρνουν τα παιδιά, εχουν και ένα κορίτσι γύρω στα 14-15... Το αγόρι πολλές φορες δεν πάει σχολείο... και συγκεκριμένα δεν πήγε ούτε χτες ούτε σήμερα... Ετσι πήγε σπίτι μας να παίξει με τον Δημήτηρη... Εχθές έίπε στη μητέρα μου ότι κοιμηθηκε 6 ωρα το πρωι γιατί δεν τον έπαιρνε ο υπνος σήμερα όμως της είπε ότι τελικά δεν κοιμήθηκε ούτε εχθές ουτε σήμερα γιατί μαλώνανε όλο το βράδυ οι γονείς του.... Ποια είναι η θεση μας οταν βλέπουμε ότι ένα παιδι παραμελείτε και κακοποιείται τουλαχιστον ψυχολογικά....???? Τι κάνουμε...........??????

[Μαρια Στυλιανακη]

επειδή πραγματικά είναι περίπλοκο θέμα, θα σου έλεγα να πάρεις τηλέφωνο στην τηλ. γραμμή.... (801 801 1177 ) δεν είναι απλό, μιάς και υπάρχουν και δικαιώματα στη μέση του παιδιού και του γονιού,... μπορεί πολύ εύκολα να σε κατηγορήσουν κτλ....

υπάρχουν πολλές οργανώσεις γενικά όμως αυτοί θα σου πούν ίσως με ποιά θα ήταν καλύτερο να μιλήσεις έτσι ώστε να γίνει κάτι...

είναι πολύ δύσκολες αυτές οι καταστάσεις...

[ΣΟΦΙΑ]

Ευχαριστώ Μαρία. Αυτο κανω τωρα απο το γραφειο που έχω ησυχία... αλλα είναι αποσχολημένες οι γραμμές... Το ξέρω ότι είναι πολυπλοκο αλλά και να μεινω απαθής είναι ασχημο...

[Μαρια Στυλιανακη]

α και στο συνήγορο του παιδιού 800-11-32000

πληροφορίες εδώ: http://parents.org.gr/news/?sid=238

ίσως εκεί να έπερνες πρώτα.

[ΣΟΦΙΑ]

οκ θα ξεκινήσω απο κει αναλογα τι θα μου πουν θα σας ενημερώσω....