Που ειναι ο μπαμπας μου?

[Perlitsa]

Σαφώς και έχω ανάγκη την διατροφή και δεν έκανα κανέναν διαγωνισμό, ούτε ζήτησα ποτέ συγκεκριμένο ποσό.Γι'αυτό και έκανα την αγωγή, για να επιδικάσει το δικαστήριο ένα ποσό και να μην τον έχω να μου λέει 'Ε, αφού θήλαζες 6 μήνες το παιδί δεν είχε έξοδα' και άλλα πολλά που αν σας τα γράψω θα φάτε τους υπολογιστές σας...

[LA LATINA]

Σαφώς και έχω ανάγκη την διατροφή και δεν έκανα κανέναν διαγωνισμό, ούτε ζήτησα ποτέ συγκεκριμένο ποσό.Γι'αυτό και έκανα την αγωγή, για να επιδικάσει το δικαστήριο ένα ποσό και να μην τον έχω να μου λέει 'Ε, αφού θήλαζες 6 μήνες το παιδί δεν είχε έξοδα' και άλλα πολλά που αν σας τα γράψω θα φάτε τους υπολογιστές σας...

 

Πώς γίνεται ο ίδιος άνθρωπος στα δύο παιδιά να προσφέρει σκι και ιδιωτικά σχολεία και στο άλλο να τσιγκουνεύεται το γάλα?

[LA LATINA]

Δε μπορεί να το χωρέσει το μυαλό μου πως ένας πατέρας αφήνει το παιδάκι του να ξεροσταλιάζει επειδή η μαμά του ζήτησε κάποια ευρώ παραπάνω ή λιγότερα... αλλά δεν πρέπει να παραβλέπουμε την ψυχούλα του παιδιού.......μας είπες ότι και πριν την αγωγή τον έβλεπε μια φορά το μήνα, οπότε δεν ήταν και αμάν το πατρικό πρότυπο ή κάτι τέτοιο, δλδ για να της λείπει. Δεν ξέρω καμιά φορά κι αυτοί οι ψυχολόγοι με τι καρδιά σου λένε να παίρνει το παιδάκι τηλέφωνο και να περιμένει τι? Δεν πληγώνεται? Δεν απογοητεύεται?

Η κοινωνία που ζούμε κοπέλα μου είναι γεμάτη διαζύγια, δεν είσαι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία. Το παιδί σου δε θα αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα, είναι συνηθισμένο πια το φαινόμενο. Βγάλε απ' τις ελπίδες της το μπαμπά......είναι κρίμα.

Εγώ θα του τηλεφωνούσα, ή θα του έστελνα ένα τελευταίο προειδοποιητικό μήνυμα του στυλ, "το παιδί σε ζητάει, έχεις αποφασίσει να μην ξαναεμφανιστείς για να ξέρω πως να το χειριστώ"......και από κει και πέρα ανάλογα την απάντηση βλέπεις και κάνεις. Να έχει την ευκαιρία του κι αυτός......ο να μην πω.......

Αν σου πει δε θέλει επαφές.....τέρμα......πήγε Αυστραλία και δεν έχει τηλέφωνο! Μην αφήνεις το παιδί σου να υποφέρει.....

[mkcm]

Κι εγώ με τη Λατίνα συμφωνώ. Πόσο μα πόσο έχω πικραθεί με αυτή τη μικρή ψυχούλα.

Στειλ' του ένα μήνυμα, ένα μέιλ κάτι και εξήγησέ του πόσο πολύ πληγώνεται το παιδί ΣΑΣ. Εξήγησέ του, ότι έχεις κι εσύ ελπίδες ότι κάποια στιγμή θα αναθεωρήσει και θα επιδιώξει να έχει επαφές με τη μικρή και γι' αυτό συντηρείς ελπίδες που μπορεί να έχει το παιδί. Τόνισέ του, ότι το μόνο που θες είναι μια ξεκάθαρη απάντηση, αν αξίζει το παιδί να έχει ελπίδες ή αν θα πρέπει πλέον να δημιουργήσεις μια άλλη πραγματικότητα για τη συγκεκριμένη κατάσταση.

Ανάλογα την απάντηση, ή μη, ξαναμίλα με τον παιδοψυχολόγο και πες του ότι ο πατέρας δεν απάντησε ή απάντησε το τάδε στο συγκεκριμένο μήνυμα - τελεσίγραφο και ότι το παιδί πληγώνεται κάθε φορά που προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί του εις μάτην και να σε καθοδηγήσει εκείνος για την μετέπειτα αντιμετώπισή σας.

Αυτά από μένα και μακάρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να ηρεμήσει το παιδάκι σου. Είναι σκληρό πράγμα η απόρριψη, πόσο μάλλον από έναν γονέα.

[mgbubu]

Εύχομαι να τον φωτίσει ο Θεός και να κάνει το σωστό!

Κάθε πρόταση για καλή παιδοψυχολόγο είναι ευπρόσδεκτη...

 

Διάβασα τα μηνύματα κι η αλήθεια είναι ότι σίγουρα είναι μια πάρα πολύ δυσάρεστη κατάσταση και για σένα και για την μικρή. Δεν ξέρω πού μένεις, αλλά πρόσφατα για διάφορα θέματα πήγα σε μια παιδοψυχίατρο (συστημένη από φίλους, οι οποίοι είχα να διαχειριστούν πολύ δύσκολες καταστάσεις κι είδαν θεαματικά αποτελέσματα). Είναι Θεσσαλονίκη, αν θέλεις πες μου να σου στείλω τα στοιχεία της. Εμένα με δυο τρεις συμβουλές, που είχαν απόλυτη βάση, με βοήθησε να προσπεράσουμε κάποια προβληματάκια (είμαι χωρισμένη με παιδί 3.5 χρονών κι ετοιμάζομαι για δεύτερο γάμο και δεύτερο παιδί) . Τώρα για το θέμα με το παιδί σου και τον μπαμπά, δεν θέλω να προσπαθήσω να δώσω κάποια συμβουλή, γιατί δεν είμαι ειδικός και φοβάμαι μήπως κάνω περισσότερο κακό, παρά καλό. Πάντως, δεν συμφωνώ ότι πρέπει να εξορίσεις τον μπαμπά από το σπίτι με τις φωτο κτλ. Κάθε παιδί έχει έναν μπαμπά, καλό ή κακό και έχει κάθε δικαίωμα να γνωρίζει για αυτόν. Είναι πολύ διαφορετικό να μεγαλώνει ένα παιδί έχοντας την αίσθηση ότι δεν έχει μπαμπά, από ένα παιδί που μεγαλώνει γνωρίζοντας ότι έχει μπαμπά, αλλά είναι μακριά και δεν μπορεί να τον δει, που την αγαπάει σίγουρα, αλλά είναι άνθρωπος και κάνει λάθη κι αυτός. Θα σου έλεγα να μην κάνεις πίσω στη διατροφή. Μπορεί να μην βλέπει εκβιαστικά το παιδί, αλλά πληρώνει και αυτό είναι κάτι που μπορείς να το λες στο παιδί. Ο μπαμπάς δεν μπορεί να έρθει, δεν είναι συχνά στο τηλέφωνο να μιλήσετε, αλλά σου στέλνει λεφτά για να μη σου λείπει τίποτα. Μεγαλώνοντας, θα σε ευγνωμονεί που δεν θα της είχες δημιουργήσει εσύ μια άσχημη εικόνα για τον μπαμπά της, αλλά ο ίδιος ο πατέρας θα έχει δημιουργήσει την όποια εικόνα από μόνος του. Τα παιδιά δεν είναι χαζά. Καταλαβαίνουν. Πιστεύω ότι η μικρή θέλει να νιώσει επιβεβαίωση ότι την αγαπάει και για αυτό τον παίρνει τηλέφωνο. Αυτήν την αίσθηση, μπορείς να την δημιουργήσεις κι εσύ. Άσε τουλάχιστον τον μπαμπά να υπάρχει από φωτο γύρω της, από διηγήσεις σου, αναφορές ίσως, από τα χρήματα που της στέλνει κι ίσως αργότερα κι ο ίδιος καταλάβει το λάθος του κι αποκαταστήσει αυτήν την επικοινωνία. Αν τον αποκλείσεις έστω και σαν εικόνα και φαντασίωση από τώρα, θα είναι πολύ δύσκολο αργότερα και για τους δύο μια τέτοια επαφή. Και πάλι όμως πιστεύω ότι κάποιος ειδικός θα σου πει καλύτερα. Καλή δύναμη.

[LA LATINA]

Κι εγώ δε συμφωνώ να εξαφανίσει και φωτο κλπ, απλά να εξαφανίσει την προσμονή...εφόσον μιλήσει πρώτα μαζί του βέβαια. Αν εκείνος συγκινηθεί, μπορεί να μη χρειαστεί και τίποτα παραπάνω, αν όχι το παιδάκι είναι κρίμα να ελπίζει και να περιμένει.

[Perlitsa]

Διάβασα τα μηνύματα κι η αλήθεια είναι ότι σίγουρα είναι μια πάρα πολύ δυσάρεστη κατάσταση και για σένα και για την μικρή. Δεν ξέρω πού μένεις, αλλά πρόσφατα για διάφορα θέματα πήγα σε μια παιδοψυχίατρο (συστημένη από φίλους, οι οποίοι είχα να διαχειριστούν πολύ δύσκολες καταστάσεις κι είδαν θεαματικά αποτελέσματα). Είναι Θεσσαλονίκη, αν θέλεις πες μου να σου στείλω τα στοιχεία της. Εμένα με δυο τρεις συμβουλές, που είχαν απόλυτη βάση, με βοήθησε να προσπεράσουμε κάποια προβληματάκια (είμαι χωρισμένη με παιδί 3.5 χρονών κι ετοιμάζομαι για δεύτερο γάμο και δεύτερο παιδί) . Τώρα για το θέμα με το παιδί σου και τον μπαμπά, δεν θέλω να προσπαθήσω να δώσω κάποια συμβουλή, γιατί δεν είμαι ειδικός και φοβάμαι μήπως κάνω περισσότερο κακό, παρά καλό. Πάντως, δεν συμφωνώ ότι πρέπει να εξορίσεις τον μπαμπά από το σπίτι με τις φωτο κτλ. Κάθε παιδί έχει έναν μπαμπά, καλό ή κακό και έχει κάθε δικαίωμα να γνωρίζει για αυτόν. Είναι πολύ διαφορετικό να μεγαλώνει ένα παιδί έχοντας την αίσθηση ότι δεν έχει μπαμπά, από ένα παιδί που μεγαλώνει γνωρίζοντας ότι έχει μπαμπά, αλλά είναι μακριά και δεν μπορεί να τον δει, που την αγαπάει σίγουρα, αλλά είναι άνθρωπος και κάνει λάθη κι αυτός. Θα σου έλεγα να μην κάνεις πίσω στη διατροφή. Μπορεί να μην βλέπει εκβιαστικά το παιδί, αλλά πληρώνει και αυτό είναι κάτι που μπορείς να το λες στο παιδί. Ο μπαμπάς δεν μπορεί να έρθει, δεν είναι συχνά στο τηλέφωνο να μιλήσετε, αλλά σου στέλνει λεφτά για να μη σου λείπει τίποτα. Μεγαλώνοντας, θα σε ευγνωμονεί που δεν θα της είχες δημιουργήσει εσύ μια άσχημη εικόνα για τον μπαμπά της, αλλά ο ίδιος ο πατέρας θα έχει δημιουργήσει την όποια εικόνα από μόνος του. Τα παιδιά δεν είναι χαζά. Καταλαβαίνουν. Πιστεύω ότι η μικρή θέλει να νιώσει επιβεβαίωση ότι την αγαπάει και για αυτό τον παίρνει τηλέφωνο. Αυτήν την αίσθηση, μπορείς να την δημιουργήσεις κι εσύ. Άσε τουλάχιστον τον μπαμπά να υπάρχει από φωτο γύρω της, από διηγήσεις σου, αναφορές ίσως, από τα χρήματα που της στέλνει κι ίσως αργότερα κι ο ίδιος καταλάβει το λάθος του κι αποκαταστήσει αυτήν την επικοινωνία. Αν τον αποκλείσεις έστω και σαν εικόνα και φαντασίωση από τώρα, θα είναι πολύ δύσκολο αργότερα και για τους δύο μια τέτοια επαφή. Και πάλι όμως πιστεύω ότι κάποιος ειδικός θα σου πει καλύτερα. Καλή δύναμη.

 

Για όλα αυτά που αναφέρεις δεν έχω 'εξαφανίσει' τον μπαμπά και αναφέρομαι πάντα σε εκείνον με αγάπη.Δεν θέλω να της δημιουργήσω άσχημη εικόνα ούτε να της ενισχύσω την όποια αρνητική εικόνα.Βλέπουμε φωτογραφίες όποτε το ζητάει, της λέω πόσο πολύ θέλαμε να γεννηθεί και είναι αποτέλεσμα πολλής αγάπης.Απλά όσο μεγαλώνει αντιλαμβάνεται ότι το πολύ μακριά δεν είναι δικαιολογία γιατί μετά μου λέει να πάρουμε το αεροπλάνο να πάμε να τον βρούμε οπότε αρχίζει και δεν καλύπτεται με τις απλές απαντήσεις.Γι'αυτό και θα πρέπει να συμβουλευτώ ψυχολόγο αλλά είμαι Αθήνα-κέντρο οπότε θα πρέπει να βρω κάποιον εδώ.

[mgbubu]

Για όλα αυτά που αναφέρεις δεν έχω 'εξαφανίσει' τον μπαμπά και αναφέρομαι πάντα σε εκείνον με αγάπη.Δεν θέλω να της δημιουργήσω άσχημη εικόνα ούτε να της ενισχύσω την όποια αρνητική εικόνα.Βλέπουμε φωτογραφίες όποτε το ζητάει, της λέω πόσο πολύ θέλαμε να γεννηθεί και είναι αποτέλεσμα πολλής αγάπης.Απλά όσο μεγαλώνει αντιλαμβάνεται ότι το πολύ μακριά δεν είναι δικαιολογία γιατί μετά μου λέει να πάρουμε το αεροπλάνο να πάμε να τον βρούμε οπότε αρχίζει και δεν καλύπτεται με τις απλές απαντήσεις.Γι'αυτό και θα πρέπει να συμβουλευτώ ψυχολόγο αλλά είμαι Αθήνα-κέντρο οπότε θα πρέπει να βρω κάποιον εδώ.

 

Ναι, το κατάλαβα ότι εσύ δεν το έχεις κάνει αυτό, αναφερόμουν σε κάποιες κοπέλες που σε προέτρεπαν να το κάνεις. Από δική μου εμπειρία πάντως, η παιδοψυχίατρος με προέτρεπε να είμαι πάντα ειλικρινής με το παιδί, δίνοντάς του τις πληροφορίες που αρμόζουν στην ηλικία του (ούτε περισσότερες, ούτε λιγότερες). Υποθέτω, ότι αυτό θα σήμαινε πως μπορείς να της εξηγήσεις ότι ο μπαμπάς την αγαπάει και για αυτό πληρώνει για να μην της λείπει τίποτα, αλλά κι οι μεγάλοι κάνουν λάθη και πως αυτή η συμπεριφορά του είναι λάθος. Ότι ο μπαμπάς για κάποιον λόγο είναι θυμωμένος τώρα, αλλά ότι ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ ΑΥΤΗ (η παιδοψυχίατρος μου είχε πει ότι αυτό είναι βασικό να το ακούσει το παιδί). Πως δεν ξέρεις τι θα γίνει στο μέλλον, αλλά ότι ελπίζεις πως όλα θα γίνουν καλύτερα. Την αλήθεια δηλαδή. Και πάλι όμως, ότι και να πούμε εμείς, εικασίες είναι...

[LA LATINA]

...........να της εξηγήσεις ότι ο μπαμπάς την αγαπάει και για αυτό πληρώνει για να μην της λείπει τίποτα, ...

 

 

Αυτό το κεντράρισμα στο ότι ο μπαμπάς πληρώνει δεν ξέρω πόσο στέκει να το κάνει...μήπως περάσουν λάθος μηνύματα στο παιδί φοβάμαι.....

[Perlitsa]

Ελπίζω ότι θα καταλάβει κάποτε και θα την πλησιάσει.Είναι πολύ δύσκολος άνθρωπος και έχει μάθει ότι μπορεί να κάνει ό,τι θέλει χωρίς να δίνει λογαριασμό.

[mgbubu]

Αυτό το κεντράρισμα στο ότι ο μπαμπάς πληρώνει δεν ξέρω πόσο στέκει να το κάνει...μήπως περάσουν λάθος μηνύματα στο παιδί φοβάμαι.....

 

Ένα παράδειγμα έφερα, αλλά από την άλλη δεν είναι και ψέμα. Ξέρουμε πολύ καλά, ότι θα μπορούσε και να μην πλήρωνε, ακόμη κι αν το δικαστήριο έχει βγάλει την απόφαση και θα μπορούσε να τρέχει η κοπέλα με ασφαλιστικά κτλ. Για μένα το γεγονός ότι δίνει τα χρήματα, έστω κι έτσι κι έστω και λίγα ή λιγότερα από ότι στα άλλα παιδιά, τα οποία από ότι κατάλαβα είναι μεγαλύτερα, άρα όντως θα πρέπει να δίνει περισσότερα εκεί, σημαίνει ότι δεν απορρίπτει εντελώς το παιδί. Είναι σίγουρα ανώριμος, ίσως εγωκεντρικός, αλλά κι από τύψεις να το κάνει και μόνο, εγώ πιστεύω ότι είναι κάτι. Γιατί, λοιπόν, να μην χρησιμοποιήσει καθετί καλό που μπορεί; Το πιο σημαντικό είναι να διατηρήσει την εικόνα του μπαμπά στη μικρή πιστεύω, γιατί μπαμπάς υπάρχει, αλλά ταυτόχρονα να της δώσει να καταλάβει ότι ο μπαμπάς φέρεται λάθος (για κάποιον λόγο κι όχι εξαιτίας της). Τι λάθος μηνύματα θα περάσει; Σίγουρα δεν εννοώ να πει ότι ο μπαμπάς πληρώνει και για αυτό είναι καλός μπαμπάς κι έτσι φέρονται όλοι...προς Θεού...Μόνο ένας ειδικός θα την καθοδηγήσει σωστά. Τέλος, θα ήθελα να πω ότι δεν συμφωνώ να ζητήσει από τον πατέρα να ξεκαθαρίσει ποια θα είναι η στάση του και να την δεχτεί ως δεδομένο. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Πάνω στα νεύρα του τώρα μπορεί να πει κάτι και μετά από λίγο καιρό να συνειδητοποιήσει το λάθος του (μακάρι). Καλό είναι να κρατάει την κάθε πόρτα ανοιχτή για επικοινωνία του πατέρα με το παιδί κι αν αυτό δεν συμβεί , να οφείλεται καθαρά στον πατέρα και μόνο.

[LA LATINA]

Το τι καταλαβαίνει ένα παιδάκι όταν του λες "ο μπαμπάς όμως πληρώνει για σενα" θα το κρίνει ειδικός, δεν τολμώ καν να προσπαθήσω....

Δεν έχω καταλάβει ακόμα τι άνθρωπος είναι, δλδ ΟΚ είναι πιο μεγάλα τα άλλα παιδιά και θέλουν χειμερινό και θερινό σκι και το άλλο δεν ήθελε ούτε γάλα? Εκεί μπερδεύομαι όντως... τόσο καλά τα πάει με την πρώην? Και στη θεματοθέτρια γιατί να φέρεται έτσι?

Το ξεκαθάρισμα της θέσης του το πρότεινα για να τον ενημερώσει μ αυτό τον τρόπο ότι το παιδί τον ζητάει και δε θα περιμένει αιωνίως.....το παιδί πληγώνεται, όταν λέει "να έρθει να με δει πως μεγάλωσα" εγώ μούδιασα μ αυτή τη φράση.....το παιδί τον χρειάζεται, και ή πρέπει να το πάρει χαμπάρι και να πάει να το δει, ή πρέπει να κοπεί η ελπίδα.....όχι να κοπεί σε στυλ "δε θα τον ξαναδείς" προς Θεού.....αλλά όχι και να αφήνει μηνύματα στο φάντασμα το παιδάκι.......και να περιμένει μια ψυχούλα κι εκείνος να μην απαντάει....με τι καρδιά το κάνει αυτό?

[vivien9]

....αλλά όχι και να αφήνει μηνύματα στο φάντασμα το παιδάκι.......και να περιμένει μια ψυχούλα κι εκείνος να μην απαντάει....με τι καρδιά το κάνει αυτό?[/quote

 

Αυτό το κάνει ένας (σκληρός εννοείται) πατέρας ως εξής: Ακούει το μήνυμα και στην ουσία δεν ακούει το παιδί του, αλλά σκέφτεται πώς το έβαλε επίτηδες η μητέρα του να τον πάρει για να τον τουμπάρει..κι έτσι δεν τον αγγίζει στην ουσία. Δεν τον δικαιολογώ και υποθέσεις κάνω, απλά έχω συναντήσει μια αντίστοιχη περίπτωση από την πλευρά του πατέρα και κάτι τέτοια σκεφτόταν, έπρεπε να μιλάμε με τις ώρες για να κατανοήσει την πιθανότητα να τα λέει αυτά το παιδί γνήσια και να του λείπει. Το βλέπει σαν εχθρικο πεδίο, πώς να το πω, ότι θα ακούει λόγια κτλ κτλ. Για αυτό είπα ότι το πιο σημαντικό θα ήταν να αποκατασταθούν κάπως οι σχέσεις των γονέων, για μένα αυτό είναι το πιο σημαντικό. Οπότε σε αυτή την κατεύθυνση συμφωνώ στο να επικοινωνήσεις Περλίτσα μαζί του και να του μιλήσεις για το ότι τον ψάχνει το παιδί..δεν ξέρω κατά πόσον είναι εφικτό να γίνει αυτό σε ήρεμο κλίμα ώστε να καταλάβει ότι εσένα σε ενδιαφέρει το παιδι σας και όχι η μεταξύ σας διένεξη.

[ekavi_]

Τι να σας πω βρε παιδιά. Εγώ αν χώριζα και έβλεπα ότι ο άντρας μου δεν θέλει να έχει καμία επικοινωνία με τα παιδιά (ή σπανίως)για τον οποιοδήποτε λόγο (με την προϋπόθεση βέβαια ότι δεν θα του έφερνα εγώ εμπόδια), δεν θα έκανα καμία προσπάθεια να τον πείσω για τα αυτονόητα, ούτε να τον παρακαλέσω να μιλάει στα παιδιά...

 

Θα προετοίμαζα σιγά σιγά τα παιδιά μου (με τη βοήθεια ψυχολόγου), ότι πιθανόν να μην βλέπουν-ακούν συχνά τον μπαμπά τους διαβεβαιώνοντας ότι δεν είναι δικό τους φταίξιμο (εκεί θα ήθελα τη βοήθεια του ψυχολόγου)- αλλά ούτε και δικό μου και αν τυχόν άλλαζε γνώμη ο πατέρας και ερχόταν στα συγκαλά του, αυτό θα ήταν η ευχάριστη έκπληξη...

 

Δεν θα τον παρακάλαγα όμως σε καμία περίπτωση. Η επιθυμία του να δει τα παιδιά θα έπρεπε να υπάρχει ούτως ή άλλως. Αν δεν υπήρχε, είναι κάτι που δεν μπορεί να έρθει στην επιφάνεια με το ζόρι ή με τερτίπια, ούτε και θα είχε κανένα νόημα να γίνει έτσι...

[Perlitsa]

Ούτε με την πρώην τα πάει καλά, ούτε σε εκείνη μιλάει αλλά τα δύο του παιδιά τα βλέπει και τους προσφέρει γιατί όπως έχει πει δεν είναι το ίδιο.Με εκείνα ζούσε στο ίδιο σπίτι, τα μεγάλωσε και έχει σχέση εξάρτησης μαζί τους ενώ με την κόρη μου δεν έχει αναπτύξει καμία σχέση και έλεγε πως δεν μπορεί αφού δεν ζει μαζί της και πως εάν εγώ ξαναέφτιαχνα τη ζωή μου δεν θα μπορούσε να την βλέπει.Άρες μάρες δλδ.

Σίγουρα θα περνάει από το μυαλό του ότι εγώ την βάζω να τον παίρνει και σας ορκίζομαι πως από μόνη της το ζητάει.Δεν συγκινείται όμως και δεν υπάρχει ανταπόκριση.Πολλές φορές στο παρελθόν του έχω στείλει μνμ ότι τον ζητάει και μία και μοναδική φορά μου απάντησε 'Από εδώ και πέρα θα τα αντιμετωπίζεις όλα μόνη σου και όταν μεγαλώσει θα μάθει για τη μάνα της...Τον έχω ενημερώσει σε ποιο σχολείο πάει, του έστειλα μνμ΄που και πότε θα έκανε μία επέμβαση, απλή μεν αλλά όφειλα να τον ενημερώσω.

Μέχρι και backup του τηλεφώνου μου έχω πάρει για να μπορώ να αποδείξω στο μέλλον ότι εγώ προσπαθούσα να τον φέρω σε επαφή μαζί της και εκείνος δεν ήθελε σε περίπτωση που με κατηγορήσει

[mgbubu]

Γι' αυτό κι εγώ επιμένω ότι δεν πρέπει να συνεχίσεις να ασχολείσαι μαζί του, αλλά μόνο με το παιδί. Όσο σκληρό κι αν είναι, εμμέσως σου ξεκαθάρισε τη θέση του...θα τα αντιμετωπίζεις όλα μόνη σου. Μέχρι νεωτέρας, δηλαδή. Βρες έναν καλό κι αξιόπιστο παιδοψυχίατρο ή παιδοψυχολόγο και πορεύσου ανάλογα. Και κάτι άλλο...μην βάζεις την προσωπική σου ζωή στον πάγο, όσο γίνεται δηλαδή. Μπορεί να βρεις έναν σωστό άνθρωπο και μαζί του να προσφέρεις στην κόρη σου την σταθερότητα και την οικογενειακή θαλπωρή, που κάθε παιδί έχει ανάγκη. Δεν σου λέω ούτε να βιαστείς, ούτε να κάνεις τίποτα επιπόλαιο (όλες μάνες είμαστε και ξέρουμε τι δύσκολο είναι να βάλεις ξανά κάποιον στο σπίτι σου και στην καρδιά σου). Μόνο να το πάρεις απόφαση ότι θα συνεχίσεις τη ζωή σου και θα προχωρήσεις αν βρεις κάποιον που να αξίζει. Νομίζω θα ήταν το καλύτερο και για σένα και για τη μικρή σου.

[goody]

Οταν ενας ''πατερας'' εχει δει το παιδι του μετρημενες φορες με την τελευταια να ειναι οταν το παιδι ηταν 2,5 και τωρα εχει φτασει 4,5 και η μονη αναμνηση της απο αυτον ειναι απο φωτογραφιες τοτε μιλαμε για πατερα φαντασμα, για αυτο και προτεινα να μην συντηρειται η υπαρξη του πατερα.

Φυσικα ολα τα παιδια εχουν πατερα δεν φυτρωσαν αλλα ειναι αλλο ο μπαμπας/πατερας και αλλο ο γενητορας/πατερας. Ο συγκεκριμενος δειχνει ενα ψιλοενδιαφερον με το να δινει τη διατροφη, κατι ειναι και αυτο. Αλλα θα νιωσει το κοριτσακι οτι εχει πατερα επειδη καθε μηνα της δινει 300 ευρω? Οχι... Αρα δεν υπαρχει νοημα να κοιταζουν φωτογραφιες, να μιλαει η μαμα για τον μπαμπα που την αγαπαει και ισως τον ξαναδουμε μια μερα κλπ κλπ γιατι απλα κανει πιο εντονη την απουσια του. Ετσι μου ειχε πει παιδοψυχολογος για την δικη μου περιπτωση, εμενα δεν τον εχει γνωρισει ποτε και ουτε τον αναζητα φυσικα. Ειχα αναρωτηθει μηπως να του δειξω φωτογραφιες απο μονη μου καποια στιγμη και ο παιδοψυχολογος μου ειπε καλυτερα οχι γιατι απλα θα ενισχυσω την αισθηση οτι καποιος λειπει, αν βεβαια το παιδι το εχει αναγκη τοτε οκ αλλα απλα για να του καλυψω την περιεργεια και οχι για να βλεπει τον μπαμπα γιατι η θεση μου ειναι οτι δεν εχει μπαμπα. Αυτη ειναι και η πραγματικοτητα, δεν εχουν μπαμπα. Και εφοσον και ο πρωην της perlitsa εχει κανει ξεκαθαρη τη θεση του οτι δεν προκειται να δεθει με την μικρη ουτε να την βλεπει τοτε μου φαινεται πολυ κριμα να τον λαχταραει ετσι το κοριτσακι.

Παντως ειμαι και εγω υπερ σε ενα τελευταιο mail απο σενα perlitsa.

[Perlitsa]

Την διαφορά όμως ανάμεσα σε μπαμπά και γεννήτορα τα παιδια δεν την αντιλαμβάνονται και όταν του λες ότι έχεις μπαμπά και έχει εικόνες από μπαμπάδες με τα παιδιά τους τότε αποζητά και τον δικό του. Όταν του λες ότι οι άνθρωποι μεγαλώνουν, αγαπιούνται κάνουν σχέσεις και παιδιά τότε αρχίζουν οι ερωτήσεις γιατί σίγουρα η κοινωνία μας έχει αλλάξει και η παραδοσιακή οικογένεια τείνει να εξαφανιστεί αλλά από κάπου πρέπει να ξεκινήσεις...

Οπότε τι του λες? Έχεις μεν μπαμπά αλλά όχι σαν τους άλλους μπαμπάδες ή δεν έχεις μπαμπά?

Το mail το έστειλα πάντως, απάντηση φυσικά δεν περιμένω

[mgbubu]

Την διαφορά όμως ανάμεσα σε μπαμπά και γεννήτορα τα παιδια δεν την αντιλαμβάνονται και όταν του λες ότι έχεις μπαμπά και έχει εικόνες από μπαμπάδες με τα παιδιά τους τότε αποζητά και τον δικό του. Όταν του λες ότι οι άνθρωποι μεγαλώνουν, αγαπιούνται κάνουν σχέσεις και παιδιά τότε αρχίζουν οι ερωτήσεις γιατί σίγουρα η κοινωνία μας έχει αλλάξει και η παραδοσιακή οικογένεια τείνει να εξαφανιστεί αλλά από κάπου πρέπει να ξεκινήσεις...

Οπότε τι του λες? Έχεις μεν μπαμπά αλλά όχι σαν τους άλλους μπαμπάδες ή δεν έχεις μπαμπά?

Το mail το έστειλα πάντως, απάντηση φυσικά δεν περιμένω

 

Βρήκα αυτό το άρθρο. Μου φάνηκε ενδιαφέρον.

http://singleparent.gr/paidi/paidopsixologia/mpampades-poy-egkataleipoyn-ta-paidia-toys/

 

Και πάλι, νομίζω πρέπει να βρεις γρήγορα κάποιον ειδικό να σε βοηθήσει και να σου δώσει λύσεις στο πώς να το χειριστείς και τι μπορείς να λες στην κόρη σου.

[Perlitsa]

Πολύ καλό άρθρο !

Αυτό με το γράμμα μου το είχε αναφέρει και η παιδοψυχολόγος που είχα πάει.

Να της προτείνω αν θέλει να του γράψει ένα γράμμα σαν μέσο έκφρασης.

Αυτό που δεν είχα σκεφτεί και μου φάνηκε πολύ καλό είναι να απαντάς με ερώτηση για να καταλάβεις τι αισθάνεται το παιδί και να το βοηθήσεις να συγκεκριμενοποιήσει τα συναισθήματά του.

Σε ευχαριστώ πολύ

[LA LATINA]

'Από εδώ και πέρα θα τα αντιμετωπίζεις όλα μόνη σου και όταν μεγαλώσει θα μάθει για τη μάνα της...

 

Σου είπε τέτοιο πράγμα? Τι θα μάθει δλδ για τη μάνα της?

Λοιπόν αφού σου είπε ξεκάθαρα να το μεγαλώσεις μόνη σου δεν βρίσκω κανέναν επιπλέον λόγο για ενημερώσεις ...

Ο μπαμπάς μένει σε άλλη χώρα, τόσο μακριά που δεν μπορούμε να πάμε ούτε να έρθει εκείνος. Το τηλέφωνό του δεν το έχω......είναι λάθος αυτό το νούμερο που είχαμε.....τα κόβεις όλα....μα όλα.......ούτε αδέρφια, ούτε πρώην και νυν και επόμενες.......κανένας κοντά στο παιδί σου.....

[goody]

Την διαφορά όμως ανάμεσα σε μπαμπά και γεννήτορα τα παιδια δεν την αντιλαμβάνονται και όταν του λες ότι έχεις μπαμπά και έχει εικόνες από μπαμπάδες με τα παιδιά τους τότε αποζητά και τον δικό του. Όταν του λες ότι οι άνθρωποι μεγαλώνουν, αγαπιούνται κάνουν σχέσεις και παιδιά τότε αρχίζουν οι ερωτήσεις γιατί σίγουρα η κοινωνία μας έχει αλλάξει και η παραδοσιακή οικογένεια τείνει να εξαφανιστεί αλλά από κάπου πρέπει να ξεκινήσεις...

Οπότε τι του λες? Έχεις μεν μπαμπά αλλά όχι σαν τους άλλους μπαμπάδες ή δεν έχεις μπαμπά?

Το mail το έστειλα πάντως, απάντηση φυσικά δεν περιμένω

 

Ακριβως επειδη τα παιδια δεν αντιλαμβανονται ευκολα πως γινεται να εχουν μπαμπα αλλα και να μην εχουν κλπ κλπ γιαυτο διαλεγεις, ή θα εχετε μπαμπα ή δεν θα εχετε.

Ολα αυτα στα λεω εμπειρικα πιο πολυ ετσι, εννοειται εσυ θα κρινεις τι σε βολευει, θα δεις τι θα σου πει και ο ειδικος που θα συμβουλευτεις και αναλογα με αυτα που πιστευεις οτι ταιριαζουν στο παιδι σου θα συμπεριφερθεις.

Εγω στην αρχη φοβομουν πολυ να ξεστομισω το 'δεν εχεις μπαμπα', γιατι εγω εχω και τον λατρευω και το νιωθω σαν τεραστια ελλειψη το να μην εχεις μπαμπα! 4 χρονια μετα ομως ο γιος μου δεν εχει προβληματιστει καθολου, με εχει ρωτησει στο παρελθον, του ειπα οτι δεν εχει και του κανω μια στο τοσο μια κουβεντα σχετικη με ολα αυτα και ειναι απροσμενα ανετος με το ολο θεμα! Αν του πει και κανενας αγνωστος κατι σχετικο με μπαμπα (πχ αγαπας τη μαμα ή τον μπαμπα πιο πολυ) απανταει πολυ φυσικα οτι δεν εχει μπαμπα (αβολο για μενα εκεινη τη στιγμη αλλα απο την αλλη χαιρομαι πολυ που δεν κομπλαρει να το πει).

Φυσικα του το ξεκιναω απο την παραδοσιακη οικογενεια (γυναικα+αντρας=αγαπη, παιδια κλπ) αλλα του λεω και για την υιοθεσια και για χωρισμενους γονεις που επειδη αγαπανε τα παιδακια τους και καταλαβαινουν οτι δεν ειναι ετοιμοι να γινουν γονεις και αρα δεν θα ειναι καλοι γονεις προτιμουν να τα αφηνουν σε καποιον καλυτερο (καπως ετσι εχω δικαιολογησει τον δικο μας, οτι δεν ηταν ετοιμος να γινει μπαμπας και για να μην ειναι κακος μπαμπας προτιμησε να μην ειναι κοντα μας).

Οσο πιο απλες και ειλικρινεις απαντησεις τοσο το καλυτερο παντως. Το ψεμμα φερνει ψεμμα και στο τελος ισως νιωσει οτι την κοροιδευες. Γιατι η μακρινη χωρα τωρα αρκει, στα 7 ομως θα θελει να μαθει ποια ειναι αυτη η χωρα, σε ποια πολη κλπ αν μετα μαθει οτι ειναι ελλαδα εσυ θα φαινεσαι η ψευτρα.

[LA LATINA]

Κάθε παιδί είναι διαφορετικό και κάθε ψυχή διαφορετική επίσης. Τέσσερα και το ένα, τέσσερα και το άλλο.....το ένα λέει "δεν έχω μπαμπά" και είναι ΟΚ, το άλλο λέει "πότε θα έρθει να με δει πως μεγάλωσα" και παίρνει τηλέφωνα και αφήνει μηνύματα. Επίσης όπως πολύ σωστά έθιξε η προλαλήσασα, άλλες οι δικαιολογίες στα 4 και άλλες στα 7......οπότε μόνο ειδικό θα συστήσω κι εγώ από δω και πέρα...καλή τύχη κοπέλα μου!

[tasuki]

Πρεπει να ειναι μαρτυρικο για σενα να βλεπεις το παιδακι σου να λιωνει και να ξεροσταλιαζει. Ευτυχως δεν εχω τετοια εμπειρια. Το δικο μου παιδι αντιδρα σαν της goody (δηλαδη, μηδεν ενδιαφερον κι επιθυμια για τον γεννητορα), αλλα οι δικες μας οικογενειες ειναι γνησιες μονογονεϊκες, δηλαδη δεν υπαρχει δευτερο ατομο με γονικη μεριμνα. Εσυ δυστυχως δεν μπορεις να πεις στην μικρουλα οτι δεν εχει μπαμπα, διοτι εχει και της πληρωνει διατροφη καθε μηνα.

 

Συμφωνω με οσα εγραψε η ekavi. Δεν εχει νοημα να την αφηνεις να παιρνει τηλεφωνα και να κανει ονειρα που δεν προκειται να πραγματοποιηθουν στο αμεσο μελλον. Ας μαθει οτι ο μπαμπας της δε θελει να τον παιρνει τηλεφωνο επειδη εκεινος καποιες φορες παιρνει λαθος αποφασεις στη ζωη του ("λαθος" κι οχι "παραξενες", για να μην υπαρξει ο κινδυνος να ταυτισει το "παραξενο" με το αρνητικο) κι οτι αν καποτε αλλαξει γνωμη, θα ειναι μια απροσμενη κι ευχαριστη εκπληξη. Αλλα επειδη εσεις πρεπει να χαρειτε τη ζωη σας χωρις αυτον, δεν μπορειτε να περιμενετε αν καποτε αλλαξει γνωμη, γι'αυτο δε θα τον παιρνετε τηλεφωνο πια.

 

Εξαλλου, δεν πρεπει πλεον να σεβαστειτε και τις δικες του επιθυμιες; Απο τη στιγμη που εκπληρωνει τις υποχρεωσεις που οριζει ο νομος (εκτος αν μπορεις να του επιβαλεις και επισκεψεις δια νομου), αυτα τα συνεχη τηλεφωνηματα πρεπει να ειναι πολυ ενοχλητικα γι'αυτον. Δεν μπορεις να κανεις εναν εγωκεντρικο ανθρωπο να ενδιαφερθει με το ζορι για καποιον αλλον, ακομη κι οταν προκειται για το ιδιο το παιδι του! Αν τον αφησετε στην ησυχια του, ισως καποτε να επανεξετασει την αποφαση του, να καταλαβει το λαθος του και να σας προσεγγισει ο ιδιος. Ετσι, παντως, δεν καταφερνετε τιποτα θετικο. Ισως πρεπει να επικοινωνησεις με την ψυχολογο ξανα για να σου κανει update τις συμβουλες της, αφου το αρχικο πλαισιο στο οποιο δοθηκαν αλλαξε και δεν δρουν θετικα.

 

Ειναι φυσιολογικο η μικρουλα να θελει να γνωρισει τα ετεροθαλη αδερφια της. Ειναι κριμα να τα στερειται, εάν κι εκεινα θελουν να τη γνωρισουν. Αν δεν υπαρχει ο κινδυνος να της πουν κατι του στυλ "ειδαμε τον μπαμπα προσφατα" και να την κανουν να ζηλεψει ή να στενοχωρηθει, εγω θα κανονιζα να συναντηθουν μια φορα τουλαχιστον. Και στο μελλον, βλεποντας και κανοντας.

Καθε ειδους επικοινωνια, παντως, πρεπει να ειναι επιθυμητη κι απο τις δυο πλευρες, πραγμα που η μικρουλα πρεπει να το καταλαβει απο τωρα για να μην κινδυνευσει να αναπτυξει τετοιου ειδους συμπεριφορες (εξαρτησης ή παρενοχλησης) στην μετεπειτα ζωη της.

[Perlitsa]

Καταρχήν θέλω να σας ευχαριστήσω και πάλι γιατί όσα μου έχετε απαντήσει με βοήθησαν πολύ.

Επισκέφτηκα δύο φορές την παιδοψυχολόγο και ακολουθώ πια τα εξής.Τέρμα τα τηλεφωνήματα και τα μηνύματα, μίλησα στην κόρη μου και της εξήγησα πως ο μπαμπάς έχει επιλέξει να μην μας βλέπει και δεν θα τον ξαναπάρουμε γιατί δεν το σηκώνει. Δεν μου έχει ζητήσει να τον πάρουμε, έχει κάνει βέβαια κάποιες αναφορές και τον έχει ζητήσει χαμογελαστά και κάθε φορά της λέω πως την καταλαβαίνω (αυτό με συμβούλεψε η ψ γιατί είναι πολύ σημαντικό για εκείνη να την ακούω και να της λέω πως την καταλαβαίνω) ότι δεν φταίει εκείνη για αυτό, ότι είναι λάθος του που δεν την βλέπει και ότι ελπίζω να το κάταλάβει κάποτε και να την βρει.

Και ο Θεός, βοηθός...

 

Και επειδή τα έχω και πρόσφατα, όποιος θέλει να με ρωτήσει κάτι πολύ ευχαρίστως να απαντήσω...