Επαφές μετα τη γεννα... ?

[Jean]

Kι εγω που γέννησα με καισαρική στις πρωτες επαφές (εναμιση μήνα μετα) πονουσα και ενιωθα και πολύ περιεργα... Ασε που δυσκολευόμουν να... πως να το πω...να τερματίσω...

Η αλήθεια είναι οτι η ποιότητα της επαφής μετα τη γεννα δεν ειναι και τόσο καλή και ειλικρινά δεν μπορω να καταλάβω τι φταίει.. Το εχει παρατηρησει καμια άλλη;

[Lia]

Ναι, συν το γεγονός ότι δεν υπάρχει πλεόν ο ελεύθερος χρόνος για όποτε θες και όπως το θες. Το παιδί ανά πάσα στιγμή μπορεί να κλάψει, ακόμα και αν νομίζεις ότι κοιμάται βαθιά. Προσπαθείς να κάνεις ό,τι είναι να κάνεις αθόρυβα και γρήγορα. Χώρια που το μυαλό -τουλάχιστον το δικό μου- είναι κατά ένα μέρος και στο μωρό. Μου είναι αδύνατον να αφεθώ εντελώς ελεύθερη και αυτό σι΄γουρα επηρεάζει. Δεν ξέρω για τις υπόλοιπες αλλά εγώ ακόμα έτσι λειτουργω και δεν ξέρω για πόσο καιρό ακόμα.

[Αντιγόνη]

Ναι, συν το γεγονός ότι δεν υπάρχει πλεόν ο ελεύθερος χρόνος για όποτε θες και όπως το θες. Το παιδί ανά πάσα στιγμή μπορεί να κλάψει, ακόμα και αν νομίζεις ότι κοιμάται βαθιά. Προσπαθείς να κάνεις ό,τι είναι να κάνεις αθόρυβα και γρήγορα. Χώρια που το μυαλό -τουλάχιστον το δικό μου- είναι κατά ένα μέρος και στο μωρό. Μου είναι αδύνατον να αφεθώ εντελώς ελεύθερη και αυτό σι΄γουρα επηρεάζει. Δεν ξέρω για τις υπόλοιπες αλλά εγώ ακόμα έτσι λειτουργω και δεν ξέρω για πόσο καιρό ακόμα.

 

Ακριβώς αυτό..

[ΡΟΥΛΑ]

Συμφωνώ με τις από πάνω μου

[Jean]

Lia το "αθόρυβα και γρήγορα" μου αρεσε!!! Σαν ληστεία ενα πραμα!!

 

Παντως ειναι οντως πολύ σπάσιμο... (χαλαλι τους φυσικά!!) Να σου έρχεται ας πουμε η όρεξη στις 9 και να περιμένεις να παει 11-12 να κοιμηθεί το μικρό. Στις 12 που κοιμάται "το μεν πνευμα προθυμο...η δε σαρξ ασθενης..." Χωρια οι αμέτρητες φορές που ξυπναει στη μεση της "φασης" και τρεχεις πανικόβλητη να φτιάξεις γαλα. Επαφή με ραντεβού γίνεται; Ε, πως να μην χασει και την ποιότητα της... Παντως εγώ έχω πρόβλημα! Καμια σχέση με παλιά. Εχω αδυναμία "συγκεντρωσης" εκείνη την ώρα και μου φαίνεται ότι χωρίς να το καταλαβαίνω ο νους μου ειναι στο μωρό...

[Jean]

Α!! και το άλλο! Ελλειψη επιθυμίας! Τι μου συμβαίνει;;;

[Kelly25]

Κορίτσια εγώ δυο βδομάδες μετά και έχω τρομερές ορέξεις...ωστόσο δεν ξέρω όταν γίνει αν θα πονάω..

[evita]

χαχαχα, βρε Κέλλυ αφού έχεις τέτοιες ορέξεις και να πονάς δεν θα δίνεις σημασία

[ΡΟΥΛΑ]

Που την βρίσκεις την όρεξη βρε Κέλλυ μου, εμείς γιατί δεν την βρίσκουμε πουθενά κι όλο ψάχνουμε??

[zebelia]

όρεξη..να δεις τους τελευταίους μήνες της εγκυμοσύνης τι όρεξη είχα εγώ, οι ορμόνες στο φουλ, αλλά ο μπαμπάς φοβόταν. Στις 40 μέρες αφού πήγα γιατρό και να πάρω τις ευχές από την εκκλησιά,σουλουπώθηκα και λίγο έπιασα δουλειά Τωρααα περιμένουμε πότε θα κοιμηθεί η μικρή, αλλά μετά κοντεύω να κοιμηθώ και εγώ!!!

[Kelly25]

Κορίτσια και εγώ απορώ πραγματικά...κοιμάμαι το πολύ 6 ώρες την μέρα και αυτές σε σπαστό ωράριο φυσικό, τρέχω σαν την τρελή και όμως η όρεξη όρεξη...αφού μετρώ τις μέρες για να σαραντίσω....

Μόνο τον τελευταίο μήνα στην εγκυμοσύνη δεν είχα όρεξη αφού είχα βαρύνει και δεν μπορούσα να κουνηθώ αλλά ούτως ή άλλως είχαμε απαγορευτικό. Ο γιατρός μας απαγόρεψε απο τον έβδομο και μετά τις όποιες επαφές..

Πολύς ο καιρός κορίτσια...

[kathy_red]

και γω τρελλές ορέξεις κατά την εγκυμοσύνη και ευτυχώς και ο άντρας μου

το ίδιο συνεχίστηκε και μετά τις 40 μέρες μέχρι και το πρώτο 5 μηνο περίπου

τώρα όμως έχει ορέξεις μόνο ο καλός μου

δεν ξέρω τι έχω πάθει ρε παιδιά και έχω αλλάξει έτσι

δεν είναι θέμα κούρασης ή ότι δεν θέλω τον άντρα μου

απλά περνάω μια περίοδο που δεν πολυθέλω σεξ (τους τελευταίους 7-8 μήνες περίπου) χωρίς βέβαια να φτάνω στο άλλο άκρο της πλήρους αποχής

απλά, καμία σχέση με το πώς ήμουν πριν

είναι ανυσηχιτικό? μήπως να συμβουλευτώ κανέναν ειδικό?

έχει συμβεί και σε εσάς?

[zebelia]

Εμεις το γιατρο δεν τον ρωτησαμε μεχρι ποτε επιτρεπετε γιατι το ειχα κοψει απο μονοι μας οταν αρχησα να φουσκωνω. Νομιζω οτι σε αυτη τη φαση της ζωη οι αντρες μας, μας βλεπουν πιο πολυ σαν "μητερες" των παιδιων παρα σαν εραστες.Υπαρχει ενας σεβασμος.Και τι να κανεις με μια κοιλαρα ναααα απο που να σε πιασει?

[zebelia]

Kathy δεν εισαι η μονη , απ' οτι βλεπω και τα παιδια μας ειναι στην ιδια ηλικια , και εγω μια παρομοια φαση περναω.Οι αντρες παντα εχουν ορεξη, μα που την βρισκουν? Φαση ειναι και θα περασει.

[Lia]

Μήπως είναι θέμα προτεραιοτήτων; Οι άντρες έχουν αυτό ακόμα ως προτεραιότητα... Εμείς που γίναμε μητέρες έχουμε πλέον τα παιδιά μας πρώτη -πρώτη προτεραιότητα..... Όλα τα άλλα, όσο κι αν μας ευχαριστούν ας περιμένουν!!!

[Jean]

Δεν ειναι μονο το θεμα της ελλειψης επιθυμιας. Εχει αλλαξει πολυ η "ποιοτητα". Τουλαχιστον σ' εμενα. (ειμαστε και σε δημοσιο φορουμ...και δεν μπορω να το εξηγησω καλα) Το "τερμα" καμια σχεση με παλια. Ενταση και διαρκεια απογοητευτικη (για μενα μιλαω...)

[stellast]

δυο μηνες περιπου μετα την γεννα ολα ειναι οπως πριν ,

αν σάφηνει βεβαια και το μωρο να κοιμασαι το βραδυ και να ξεκουραζεσαι επανερχεσαι πολυ γρηγορα..

[kathy_red]

Μήπως είναι θέμα προτεραιοτήτων; Οι άντρες έχουν αυτό ακόμα ως προτεραιότητα... Εμείς που γίναμε μητέρες έχουμε πλέον τα παιδιά μας πρώτη -πρώτη προτεραιότητα..... Όλα τα άλλα, όσο κι αν μας ευχαριστούν ας περιμένουν!!!

 

δεν είναι θέμα προτεραιοτήτων

καλώς ή κακώς για μένα ο άντρας μου έχει την ίδια προτεραιότητα με το παιδί μου.

βέβαια, εκεί που πρέπει το παιδί μπαίνει μπροστά αλλά πιστεύω ότι καταλαβαίνεται τι εννοώ

δε πιστεύω ότι από τη στιγμή που γινόμαστε μητέρες παύουμε να είμαστε και γυναίκες, ερωμένες, φίλες. Είμαι υπέρ της τήρησης των ισορροπιών γιατί σε αντίθετη περίπτωση υπάρχει κίνδυνος να οδηγηθούμε αλλού

το πρόβλημά μου είναι ότι δε θέλω πια, έχει καταντήσει να μου είναι σχεδόν αδιάφορο παρά το γεγονός ότι όποτε γίνεται τόσο σε θέμα διάρκειας όσο και σε θέμα ποιότητας-αποτελέσματος τα πράγματα είναι εξίσου καλά με πριν (ενίοτε και καλύτερα )

[mama]

απ'οτι καταλαβα, μαλλον ολες περναμε μια φαση που βρισκόμαστε σε μια κατασταση "αδρανειας", ειναι σαν να σου'χει ξεζουμίσει το παιδι και οι υποχρεωσεις όλη σου την ενεργεια.

Παιζει ρόλο και το "προγραμματισμενο" του όλου πραγματος. Πάνω που αρχιζει να γινεται κατι, σκεφτεσαι "πριν προχωρησω, ας τσεκαρω αν κοιμουνται/ειναι σκεπασμενα/βρεγμενα τα παιδια" - και καταληγεις να σε παιρνει ο υπνος στην τηλεόραση...

[BIZELI]

ναι mama ετσι είναι...στην αρχη σε ξεζουμίζει το παιδί...εξαρταται βεβαια γιατί μπορεί να είναι και ενα ήσυχο μωρακι μαμ-κακα-νανι.Αλλα αν περνας κωλικούς και κλάματα που ορεξη για...

τις λίγες στιγμες ηρεμίας θες να κοιμηθείς!!!

Ασχετο αλλα παντως εγω ποναγα μεχρι και πρότεινος...

[μανουλα]

απο τοτε που εμεινα εγκυος το Μαρτιο του 2006 μονο αυτο με απασχολουσε. ρωτουσα συνεχεια τον γιατρο αν κανει λογω αιμορραγιων που ειχα. ο συζυγος ηθελε αλλα φοβοταν. οι 40 μερες μου φανηκαν περισσοτερες απο τους 9 μηνες. εδω και 1 χρονο ολα ειναι τελεια. η μικρη ειναι υπναρου. απο 3 μηνων και ως τωρα δεν ξυπνησε μεσα στη νυχτα.

[fotiniv]

Μήπως είναι θέμα προτεραιοτήτων; Οι άντρες έχουν αυτό ακόμα ως προτεραιότητα... Εμείς που γίναμε μητέρες έχουμε πλέον τα παιδιά μας πρώτη -πρώτη προτεραιότητα..... Όλα τα άλλα, όσο κι αν μας ευχαριστούν ας περιμένουν!!!

 

δεν είναι θέμα προτεραιοτήτων

καλώς ή κακώς για μένα ο άντρας μου έχει την ίδια προτεραιότητα με το παιδί μου.

βέβαια, εκεί που πρέπει το παιδί μπαίνει μπροστά αλλά πιστεύω ότι καταλαβαίνεται τι εννοώ

δε πιστεύω ότι από τη στιγμή που γινόμαστε μητέρες παύουμε να είμαστε και γυναίκες, ερωμένες, φίλες. Είμαι υπέρ της τήρησης των ισορροπιών γιατί σε αντίθετη περίπτωση υπάρχει κίνδυνος να οδηγηθούμε αλλού

το πρόβλημά μου είναι ότι δε θέλω πια, έχει καταντήσει να μου είναι σχεδόν αδιάφορο παρά το γεγονός ότι όποτε γίνεται τόσο σε θέμα διάρκειας όσο και σε θέμα ποιότητας-αποτελέσματος τα πράγματα είναι εξίσου καλά με πριν (ενίοτε και καλύτερα )

 

ακριβώς το ίδιο με σένα νιώθω κι εγώ.

γιατί;;;;;

[Nikole00]

δυσκολα τα πραγματα....

 

 

http://m1.lilypie.com/e2Bvp2.png

[margarita]

Εγω γεννησα με καισαρικη και στους 2 μηνες που προσπαθησαμε δν πονεσα καθολου! Το θεμα ειναι οτι με το μωρο δεν υπαρχει χρονος!!!

[froufrou]

Καλημέρα και συγνώμη που ανοίγω τέτοιο θέμα,δεν είναι στο ...χαρακτήρα μου αλλα έχω πρόβλημα.....

Πανικοβάλομαι στην ιδέα οτι θα έρθω σε επαφή με τον ανδρα μου, νομίζω θα πονέσω οτι θα είναι κάπως και τέτοια

Το τρενάρω αλλα πόσο ακόμα?????