βόλτα με τη μανούλα!

[Natly]

Χαμομηλάκι ωραίος τίτλος "βόλτα με τη μανούλα":lol:

 

Ναι ρε συ χαλαρα....συνηθες φαινομενο. Εγω δεν κρατιεμαι. Το ξεχναω. Και απλα καποια στιγμη ΠΟΝΑΩ πολυ ........ ......οπως επισης και το μαθαινω να κατεβαζω το παντελονι και το βρακι με ενα χερι ενω στο αλλο κραταω 11 κιλα που παλευουν μαζι μου και χ@ζω σε κατω απο 10 δευτερα ενω τα 11 κιλα φευγουν απο το χερι το ελευθερο και τρεχουν μεσα στο σπιτι ουρλιαζοντας. Σου κοβεται το χ@σιμο ή οχι? Για πες ντεεεεεεεεε....... Ετσι για να πανικοβαλουμε και αλλο την νεα μανουλα......

 

Ellemphriem πολύ γέλασα με την περιγραφή σου!!!:lol:

[Baby A]

Οκ κορίτσια!με πείσατε!

1.ή θα κάνω το δεύτερο όταν ο κωνσταντ γίνει 14XP.

2.ή θα υιοθέτησω ENA κοντά στα 14XP.

 

Α κοβω κ το σεξ!εε ENTAΞEI παίρνω αντισυλληπτικά αλλά το κοβω εντελώς να είμαστε σίγουροι..

 

μαλλον κανεις το δευτερο παιδακι να μην προλαβαινεις να κανεις τριτο!

κοβεις και τα αντισυλληπτικα τσαμπα εξοδο!

[Ellemphriem]

όταν ήταν κάτι ημερών ο μικρός και ξύπναγε κάθε 2 ώρες.... μπαίνω για τσίσα μου σε ένα κενό που βρήκα.... δε θυμάμαι πόση ώρα πέρασε όταν άκουσα τον καλό μου να φωνάζει "έλεν......."

είχα κοιμηθεί στη λεκάνη κι ακουμπούσα στο νιπτήρα....

"κομάσαι στο μπάνιο ρε;" μου φωνάζει...

"ναι μωρέ... με πήρε ο ύπνος... έρχομαι..."

κι άλλη μια φορά έχω αποκοιμηθεί πάνω στη κουζίνα.... ευτυχώς δεν έκαιγε κανά μάτι!!!!!!!!!

 

Ναι ρε συ πω πω λεμε.....φοβερα γλυκος υπνος ε?......για το 5λεπτο που σε αφηνουν δηλαδη χωρις να σε φωναζουν/κλαινε/χτυπανε πορτες/χτυπανε εσενα στο κεφαλι με τα παπια τους.....ειναι ανεπαναληπτος αυτος ο υπνος....και ταυτοχρονα κ@τουρας κιολας. Με ενα σμπαρο δυο τριγώνια.....

[mariantinos]

μαλλον κανεις το δευτερο παιδακι να μην προλαβαινεις να κανεις τριτο!

κοβεις και τα αντισυλληπτικα τσαμπα εξοδο!

 

Οοοχι MHN μου λες τέτοια.θα βάλω τα κλάματααΑΑ.

Είναι σκέτο τσουναμι ο γιος μου.

Στο σούπερ μάρκετ εμείς δεν αρπάζουμε μόνο πράγματα απ τα ράφια αλλά κ πράγματα απ τα XEPIA των άλλων πελατών.προχτές πήρε τα κλειδιά ενωσ κυρίου κ δεν τα άφηνε!EYTYXΩΣ ο κύριος είχε χιούμορ!

[Stap]

:shock::shock:

Αχχχχ, κι εγώ έλεγα ότι όλα θα είναι καλύτερα όταν περπατήσει.....να απολαύσω δηλ. ακόμη λίγο τη φάση ακινησίας όσο μπορώ!!!

 

ΑΠΟΡΙΑ: Όλες αυτές που γράφουν στην ενότητα: "Θέλω να μείνω έγκυος/ θέλω να γίνω μαμά/μπαμπάς) τα διαβάζουν αυτά εδώ;;;;;

[Ellemphriem]

:shock::shock:

Αχχχχ, κι εγώ έλεγα ότι όλα θα είναι καλύτερα όταν περπατήσει.....να απολαύσω δηλ. ακόμη λίγο τη φάση ακινησίας όσο μπορώ!!!

ΑΠΟΡΙΑ: Όλες αυτές που γράφουν στην ενότητα: "Θέλω να μείνω έγκυος/ θέλω να γίνω μαμά/μπαμπάς) τα διαβάζουν αυτά εδώ;;;;;

 

ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΟΣΟ μπορεις! Μετα αστα βραστα δεν παιζει με τπτ λεμε. Ξερεις τι σκεφτομουν φετος ε? Ποσο ΚΑΘΑΡΟ ηταν το παιδι μου και τα ρουχα του περσι. Που μυριζαν ολα μωρουδηλας και ηταν ολα στην πενα. Και ποσο φετος τα φοραει και σε μιση ωρα ειναι ΟΛΑ καφε.....με τονους κοκκινου εκει που επεσε και εσκισε το γονατο...... ......και οχι δεν τα διαβαζουν......αστες καλυτερα......

[Nefelirene]

Σας καταλαβαίνω απόλυτα βέβαια εγώ έχω μόνο ένα οπότε είναι πολλύ πιο ευκολα τα πράγματα αλλα οι όροφοι χωρίς ασανσέρ ειναι 4:(οπότε φανταστείτε super market (κυρίως τα του ψυγείου στα χέρια και τα άλλα στην είσοδο όποτε προλάβω)και την μικρή 13kg.Αχ προχτές στην Neoset πίστευα ή ότι εγω θα πάθω εγκεφαλικό ή ότι θα με διώξουν απο το μαγαζί .Η μικρή να ωρύεται για να ξαπλώσει στο κρεββάτι της βιτρίνας και να παίξει με τα κουκλιά όλο το μαγαζί να έχει γυρίσει και να με κοιτάει ,μετά να κατουριέται και αφού βγαίνει απο την τουαλέτα ανακαλύπτει ότι υπάρχουν και εκεί κρεββάτια και παιχνίδια και να σου ουρλιαχτό και όχι μαμά δεν ανεβαίνω επάνω θα κάτσω εδώ να παίξώ με τα παιχνίδια και τα κρεββάτια και ο σύζυξ να περιμένει επάνω με την Κά στο Pc Που προσπαθεί να σχεδιάσει το δωμάτιον της μονάκριβης και να μου έρχεται να ουρλίαξω αλλα ευτυχώς δεν ούρλιαξα αλλά η Κα μας έδωσε και τετράδιο και στυλό και γράψαμε και ξεχαστήκαμε και φύγαμε όλοι χαρούμενοι και υγιής για την ώρα .

Παρεπιμτώτος τζάμπα η ώρα που χάσαμε και η φασάρια μέσα στο μαγαζί δεν θα τα αγόράσουμε τα πράγματα δεν μας άρεσαν :twisted::twisted:

[STELLINI2]

Κορίτσια να είστε καλά με τις περιγραφές σας, μου θυμίσατε περασμένα μεγαλεία...

Στο σήμερα.... Δεν θέλω να περιγράψω το πρωινό, είναι σκέτο δράμα, άλλωστε αυτό είναι σύντομης διάρκειας (1 περίπου ώρα), αλλά το απογευματινό που κρατάει αιώνες....

 

Σχολάνε τα παιδιά από το σχολείο, τρέχω να τα πάρω εγώ ή ο μπαμπάς αν βολεύουν οι βάρδιες, η γιαγιά αν μπορεί, ο αχαϊρευτος αδελφός μου αν μπορεί... Φτάνουμε σπίτι, πλένουμε τα ποτηροκατσαρολαμπωλασατομαχαιροπίρουνα του ολοημέρου, ταυτόχρονα με τό κόψιμο φρούτων και ενώ ο μεγάλος ξεκινά το διάβασμα και η μικρή ετοιμάζεται για τ' αγγλικά, στο φροντιστήριο των οποίων φτάνουμε μονίμως τελευταίοι διότι τελευταία στιγμή θυμάται να ουρήσει. Έχω ήδη ξεκινήσει το μαγείρεμα (αν είναι εύκολη ημέρα, διότι αλλιώς το αφήνω για τις 11 το βράδυ. Χαμηλώνω την ένταση της φωτιάς/φούρνου/κοκ στο 3. Γυρνάω από το φροντιστήριο της μικρής. Δυναμώνω τη φωτιά στο 8. Ετοιμάζεται ο μεγάλος για τα αγγλικά. Ελέγχω τι έχει για το σχολείο, για μετά τα αγγλικά. Χαμηλώνω ξανά την εστία στο 3. Πηγαίνω τον μεγάλο στο φροντιστήριο αγγλικών. Γυρνάω, ξαναδυναμώνω την εστία στο 8. Σε λίγο πηγαίνω να πάρω τη μικρή από τα αγγλικά. Ξαναχαμηλώνω την εστία στο 3. Φτάνουμε σπίτι, δυναμώνω την ένταση της εστίας. Ξεκινά το διάβασμα για το σχολείο η μικρή. Χαμηλώνω την ένταση της εστίας και πάμε να πάρουμε τον μεγάλο από το φροντιστήριο. Γυρνάμε σπίτι, ετοιμάζεται ο μεγάλος για τις αθλητικές δραστηριότητες. Τον πάω εκεί. Γυρνάω, δυναμώνω την εστία για τελευταία φορά. Ευτυχώς, το φαγητό είναι έτοιμο. Ετοιμάζεται η μικρή για ύπνο και μπάνιο και κουβεντούλα ή καμία βόλτα, αν υπάρχει χρόνος. Φωνάζω τη γειτόνισσα να κρατήσει την μικρή, μέχρι να πεταχτώ να πάρω τον μεγάλο. Φέρνω τον μεγάλο στο σπίτι. Ετοιμάζεται για μπάνιο και ύπνο, αφού θυμηθεί όλα τα στραβά της ημέρας και γκρινιάξει για τα πάντα και αποφασίσει τελικά να μπει για μπάνιο μετά από κανένα μισάωρο....

Ετοιμάζω τα ψωμιά, τα φαγητά, τις σαλάτες, τις χαρτοπετσέτες, τις πετσέτες και τα μαχαιροπήρουνα για το ολοήμερο, καθαρίζω το νεροχύτη, ρίχνω ένα σπουπισμασφουγγαρισματάκι, κόβω την αυριανή σαλάτα τη δική μας, βάζω πλυντήριο και ετοιμάζομαι για το βραδυνό μπάνιο. Ξαπλώνω και είμαι ΠΤΩΜΑ. Ευτυχώς δεν είναι η ημέρα που έχουμε αγώνες, μπαλέτα, σούπερ μάρκετ.

 

Ναι άλλη μία μέρα τελείωσε! Μετά αναρωτιέμαι ποσο κοντά είναι τα Χριστούγεννα (κατά τον Οκτώβρη), το Πάσχα (κατά τον Φλεβάρη), οι καλοκαιρινές διακοπές (κατά τον Μάιο) η ενηλικίωση των παιδιών (σχεδόν μέρα παρά μέρα) η σύνταξή μου....

[Coraline]

:shock::shock:

Αχχχχ, κι εγώ έλεγα ότι όλα θα είναι καλύτερα όταν περπατήσει.....να απολαύσω δηλ. ακόμη λίγο τη φάση ακινησίας όσο μπορώ!!!

 

ΑΠΟΡΙΑ: Όλες αυτές που γράφουν στην ενότητα: "Θέλω να μείνω έγκυος/ θέλω να γίνω μαμά/μπαμπάς) τα διαβάζουν αυτά εδώ;;;;;

 

Χαχαχαχαα όντως μπορεί να αλλάζαν γνώμη!

[sevoula]

μου φτιάξατε τη μέρα!!!!!!!!!

σκηνικό χαλαρής βόλτας με τη μανούλα.

χθες η μικρή μου είχε γκρίνια από την ώρα που γύρισα από δουλειά. τρώμε σαν τους κυνηγημένους με τον άντρα μου, η μικρή αποκοιμήθηκε μετά από αααοοοεε νιάου, νιάου στο καρότσι. πλένει ο άντρας μου τα πιάτα, όσο εγώ την παίρνω στο κρεβάτι μας για ύπνο. κοιμάται 40 λεπτά και ξυπνάει μέσα στην τρελώ χαρά. εμείς πτώματα-τάβλα. παίρνει ο άντρας μου το μαξιλάρι του και κοιμάται στον καναπέ. εγώ με απίστευτη νύστα να πάιζω με τη μικρή στο κρεβάτι. εκείνη ντούρασελ, εγώ γκολ.

στο καπάκι χτυπάει το τηλέφωνο. ο πατέρας μου για μια νομική συμβουλή. τον γειώνω απότομα. νιώθω τύψεις. ο άντρας μου με στραβοκοιτάζει. τον γλυκοκοιτάζω και του λέω "σου φτιάχνω καφέ, αγάπη μου!", κρατώντας τη μικρή, η οποία χρειαζόταν γιογιό για τσίσα. αφού κάνει τσίσα, την πλένω, σκουπίζω, φοράω πάνα, βάζω μπουμπούκι στο καρότσι,πλένω γιογιό, κάνουμε μαζί καφέ, μας αρέσει ο θόρυβος της φραπεδιέρας, γενικά ο θόρυβος!!!!!!!! (δεν το πήρε από εμένα, σίγουρα!), προσφέρω στον άντρα μου έναν ωραίο καφέ με ένα χαμόγελο "κατανόηση!".

πίνω δυο γουλιές κι εγώ στα κλεφτά, αφού απολυμάνω τον πάγκο κουζίνας από τα μεσημεριανά. ο άντρας μου ετοιμάζει τα γάλατα της μικρής, εγώ βάζω πλυντήριο μπέμπας, ρίχνω γρήγορο-ξεπετάω κοινώς σφουγγάρισμα σπιτιού (ευτυχώς η μανούλα μου είχε κάνει τις βεράντες, τζάμια), διπλώνω σεντόνια, παίρνω τηλέφωνο τον πατέρα μου, συνεννοούμαι με δυσκολία, αλλά τα καταφέρνω, παίζω με το μπουμπούκι, όσο ο άντρας μου ετοιμάζει την κρέμα της. την ταϊζω, την πλένω, παίζουμε, όσο ο σύζυγος πλένει τα άπλυτα μπωλ, κουταλάκι, σαλιάρα.

ο σύζυγος φεύγει. εγώ απαντώ σε τηλεφωνήματα, επαγγελματικά και μη.

φεύγω με την μπέμπα στη βεράντα για άπλωμα ρούχων. δεν την πρόλαβα, έκανε κακά. άλλαγμα, με όλα τα συναφή. καρότσι, τσάντα στα γρήγορα και με τσάντες από δωράκια για αλλαγή φεύγουμε να προλάβουμε. η ώρα έχει πάει 8παρά 25 και πρέπει και να την πάω για κούρεμα. όλα αυτά καροτσάδα, να χαρεί και την βόλτα. ευτυχώς είμαστε κέντρο!

στο δρόμο συνειδητοποιώ ότι έχω ξεχάσει πιπίλα. ως τις αλλαγές δώρων, ψώνια όλα καλά. μας αρέσει το shopping. ξεκινάμε για το κομμωτήριο, αφού πήρα τηλέφωνο ότι δεν έχουν πολύ κόσμο.

στο χρονικό σημείο αυτό αρχίζει η διαμαρτυρία "πού είναι η πιπίλα μου" στα μωρουδίστικα. κλάμα απαρηγόρητο στην είσοδο της πολυκατοικίας που είναι το κομμωτήριο. της δίνω νερό, με τίποτα. της δίνω το μπουκάλι, το ρίχνει κάτω. την παίρνω αγκαλιά, σπρώχνω το φορτωμένο καρότσι. κανείς δεν κάνει στην άκρη να περάσουμε. φτάνουμε στην κομμώτρια. μας παραχωρούν τη σειρά τους, αλλά η μικρή μου από αρνί, έχει γίνει λύκος που στριφογυρίζει το κεφάλι πάνω κάτω, πέρα δώθε. κούρεμα survivor.

επέζησε! κουκλί, αλλά γκρινιάρικο. μας πήρε τα αυτιά! της δίνει η κομμώτρια για να απασχοληθεί κατάλογο με προϊόντα. το χαίρεται και τους καληνυχτίζουμε, αφού τους ευχαριστήσαμε για την υπομονή τους-ανοχή τους. στο δρόμο τραγουδάω για να ησυχάσει. τραγουδάω χάλια, αλλά ο κόσμος τί χρωστάει; σκέφτομαι η μάνα ότι το παιδάκι μου αρκεί που ησύχασε, τί κι αν έχω γίνει ρόμπα!

την κοιτάζω, έχει καταδαγκώσει τον κατάλογο. λείπει ένα μικρό κομματάκι. της το βγάζω έντρομη από το στόμα. πετάω τον κατάλογο. κλάμα σπαρακτικό η μπέμπα!

πάλι αγκαλιά. τρέχοντας με το καρότσι, φτάνουμε στα μισά. της δίνω νερό, δεν το θέλει. της δίνω το καπάκι, το δαγκώνει. κάθεται στο καρότσι. φτάνουμε στο σπίτι αργά για την μπέμπα και της δίνω έντρομη την πιπίλα. όχι μόνο δεν έκανε κιχ, αλλά είχε όρεξη για παιχνίδι.

την αφήνω στο σαλόνι, αφού ανοίγω τα κλιματιστικά. βγαίνω για τσιγάρο!!!!!!!!!!

την βάζω μπροστά στο μπάνιο να με βλέπει, όσο κάνω ντουζ. είχα κολλήσει! η μικρή γκρινιάζει. είμαι σε απόσταση από εκείνη και δεν με φτάνει. κάνω ντουζ και χορεύω τραγουδώντας!

υπερπαραγωγή!

φτάνει ο σύζυγος από το γραφείο.

Σωτήρα μου, ήρθες;

είμαι πτώμα, απαντάει!

ευτυχώς, την παίρνει αγκαλιά και τελειώνω το ντουζ σαν άνθρωπος, όχι σαν τσίρκο!

αλλάζω, πλένω την Χρύσπα, η σύζυγος ετοιμάζει το βραδινό (φρουτάκια-τυριά), κοιμίζω το κοριτσάκι μου που ξεραίνεται στον ύπνο.

δεν έχω κουράγιο να κάνω τίποτα άλλο, παρά να δω το τούρκικο, να φάω φρουτάκια, ξαναπεινάω, τρώω γεμιστά που ξέμειναν, αγαπούλες, και νάνι.

όχι τόσο εύκολα!!!!!!!!

ξυπνάει το αγγελάκι μου και το παίρνω μαζί μου. έρχεται και ο σύζυγος αργότερα. κατά τις 3.00 ξυπνάει το αγγελάκι μου και παίζει με το ρολόι του μπαμπά.

κοιμήσου αγάπη μου!!!!!!!

τίποτα. την αλλάζω, της λικνίζω, τίποτα!!!!!!

της δίνω γάλα, ο σύζυγος την έχει κάνει σαλόνι με καφέ (3.30), η μπέμπα επιτέλους αποκοιμιέται.

εγώ κατουριέμαι, του κάνω αναπάντητη, έρχεται, με αντικαθιστά για λίγο.

ξαναπιάνω σκοπιά. κοιμόμαστε όλοι.

τί ωραία βόλτα, ξινή μας βγήκε.

συμπέρασμα: μήπως της δημιούργησα ψυχολογικό άγχος με το κούρεμα, γι' αυτό όταν ξύπνησε έπιανε το κεφάλι της στα πλαϊνά;

[Baby A]

μου φτιάξατε τη μέρα!!!!!!!!!

σκηνικό χαλαρής βόλτας με τη μανούλα.

χθες η μικρή μου είχε γκρίνια από την ώρα που γύρισα από δουλειά. τρώμε σαν τους κυνηγημένους με τον άντρα μου, η μικρή αποκοιμήθηκε μετά από αααοοοεε νιάου, νιάου στο καρότσι. πλένει ο άντρας μου τα πιάτα, όσο εγώ την παίρνω στο κρεβάτι μας για ύπνο. κοιμάται 40 λεπτά και ξυπνάει μέσα στην τρελώ χαρά. εμείς πτώματα-τάβλα. παίρνει ο άντρας μου το μαξιλάρι του και κοιμάται στον καναπέ. εγώ με απίστευτη νύστα να πάιζω με τη μικρή στο κρεβάτι. εκείνη ντούρασελ, εγώ γκολ.

στο καπάκι χτυπάει το τηλέφωνο. ο πατέρας μου για μια νομική συμβουλή. τον γειώνω απότομα. νιώθω τύψεις. ο άντρας μου με στραβοκοιτάζει. τον γλυκοκοιτάζω και του λέω "σου φτιάχνω καφέ, αγάπη μου!", κρατώντας τη μικρή, η οποία χρειαζόταν γιογιό για τσίσα. αφού κάνει τσίσα, την πλένω, σκουπίζω, φοράω πάνα, βάζω μπουμπούκι στο καρότσι,πλένω γιογιό, κάνουμε μαζί καφέ, μας αρέσει ο θόρυβος της φραπεδιέρας, γενικά ο θόρυβος!!!!!!!! (δεν το πήρε από εμένα, σίγουρα!), προσφέρω στον άντρα μου έναν ωραίο καφέ με ένα χαμόγελο "κατανόηση!".

πίνω δυο γουλιές κι εγώ στα κλεφτά, αφού απολυμάνω τον πάγκο κουζίνας από τα μεσημεριανά. ο άντρας μου ετοιμάζει τα γάλατα της μικρής, εγώ βάζω πλυντήριο μπέμπας, ρίχνω γρήγορο-ξεπετάω κοινώς σφουγγάρισμα σπιτιού (ευτυχώς η μανούλα μου είχε κάνει τις βεράντες, τζάμια), διπλώνω σεντόνια, παίρνω τηλέφωνο τον πατέρα μου, συνεννοούμαι με δυσκολία, αλλά τα καταφέρνω, παίζω με το μπουμπούκι, όσο ο άντρας μου ετοιμάζει την κρέμα της. την ταϊζω, την πλένω, παίζουμε, όσο ο σύζυγος πλένει τα άπλυτα μπωλ, κουταλάκι, σαλιάρα.

ο σύζυγος φεύγει. εγώ απαντώ σε τηλεφωνήματα, επαγγελματικά και μη.

φεύγω με την μπέμπα στη βεράντα για άπλωμα ρούχων. δεν την πρόλαβα, έκανε κακά. άλλαγμα, με όλα τα συναφή. καρότσι, τσάντα στα γρήγορα και με τσάντες από δωράκια για αλλαγή φεύγουμε να προλάβουμε. η ώρα έχει πάει 8παρά 25 και πρέπει και να την πάω για κούρεμα. όλα αυτά καροτσάδα, να χαρεί και την βόλτα. ευτυχώς είμαστε κέντρο!

στο δρόμο συνειδητοποιώ ότι έχω ξεχάσει πιπίλα. ως τις αλλαγές δώρων, ψώνια όλα καλά. μας αρέσει το shopping. ξεκινάμε για το κομμωτήριο, αφού πήρα τηλέφωνο ότι δεν έχουν πολύ κόσμο.

στο χρονικό σημείο αυτό αρχίζει η διαμαρτυρία "πού είναι η πιπίλα μου" στα μωρουδίστικα. κλάμα απαρηγόρητο στην είσοδο της πολυκατοικίας που είναι το κομμωτήριο. της δίνω νερό, με τίποτα. της δίνω το μπουκάλι, το ρίχνει κάτω. την παίρνω αγκαλιά, σπρώχνω το φορτωμένο καρότσι. κανείς δεν κάνει στην άκρη να περάσουμε. φτάνουμε στην κομμώτρια. μας παραχωρούν τη σειρά τους, αλλά η μικρή μου από αρνί, έχει γίνει λύκος που στριφογυρίζει το κεφάλι πάνω κάτω, πέρα δώθε. κούρεμα survivor.

επέζησε! κουκλί, αλλά γκρινιάρικο. μας πήρε τα αυτιά! της δίνει η κομμώτρια για να απασχοληθεί κατάλογο με προϊόντα. το χαίρεται και τους καληνυχτίζουμε, αφού τους ευχαριστήσαμε για την υπομονή τους-ανοχή τους. στο δρόμο τραγουδάω για να ησυχάσει. τραγουδάω χάλια, αλλά ο κόσμος τί χρωστάει; σκέφτομαι η μάνα ότι το παιδάκι μου αρκεί που ησύχασε, τί κι αν έχω γίνει ρόμπα!

την κοιτάζω, έχει καταδαγκώσει τον κατάλογο. λείπει ένα μικρό κομματάκι. της το βγάζω έντρομη από το στόμα. πετάω τον κατάλογο. κλάμα σπαρακτικό η μπέμπα!

πάλι αγκαλιά. τρέχοντας με το καρότσι, φτάνουμε στα μισά. της δίνω νερό, δεν το θέλει. της δίνω το καπάκι, το δαγκώνει. κάθεται στο καρότσι. φτάνουμε στο σπίτι αργά για την μπέμπα και της δίνω έντρομη την πιπίλα. όχι μόνο δεν έκανε κιχ, αλλά είχε όρεξη για παιχνίδι.

την αφήνω στο σαλόνι, αφού ανοίγω τα κλιματιστικά. βγαίνω για τσιγάρο!!!!!!!!!!

την βάζω μπροστά στο μπάνιο να με βλέπει, όσο κάνω ντουζ. είχα κολλήσει! η μικρή γκρινιάζει. είμαι σε απόσταση από εκείνη και δεν με φτάνει. κάνω ντουζ και χορεύω τραγουδώντας!

υπερπαραγωγή!

φτάνει ο σύζυγος από το γραφείο.

Σωτήρα μου, ήρθες;

είμαι πτώμα, απαντάει!

ευτυχώς, την παίρνει αγκαλιά και τελειώνω το ντουζ σαν άνθρωπος, όχι σαν τσίρκο!

αλλάζω, πλένω την Χρύσπα, η σύζυγος ετοιμάζει το βραδινό (φρουτάκια-τυριά), κοιμίζω το κοριτσάκι μου που ξεραίνεται στον ύπνο.

δεν έχω κουράγιο να κάνω τίποτα άλλο, παρά να δω το τούρκικο, να φάω φρουτάκια, ξαναπεινάω, τρώω γεμιστά που ξέμειναν, αγαπούλες, και νάνι.

όχι τόσο εύκολα!!!!!!!!

ξυπνάει το αγγελάκι μου και το παίρνω μαζί μου. έρχεται και ο σύζυγος αργότερα. κατά τις 3.00 ξυπνάει το αγγελάκι μου και παίζει με το ρολόι του μπαμπά.

κοιμήσου αγάπη μου!!!!!!!

τίποτα. την αλλάζω, της λικνίζω, τίποτα!!!!!!

της δίνω γάλα, ο σύζυγος την έχει κάνει σαλόνι με καφέ (3.30), η μπέμπα επιτέλους αποκοιμιέται.

εγώ κατουριέμαι, του κάνω αναπάντητη, έρχεται, με αντικαθιστά για λίγο.

ξαναπιάνω σκοπιά. κοιμόμαστε όλοι.

τί ωραία βόλτα, ξινή μας βγήκε.

συμπέρασμα: μήπως της δημιούργησα ψυχολογικό άγχος με το κούρεμα, γι' αυτό όταν ξύπνησε έπιανε το κεφάλι της στα πλαϊνά;

 

 

πολυ ωραια περαγραφη ειμαι σιγουρη πως το απολαυσες εξισου το ιδιο

 

αυτο με το ντους τι μου θυμησες τωρα!

ειχα το μπεμπη στο καροτσι

να με κοιτα εντρομος και να σπαραζει κ ουα ουα και εγω μεσ τα νερα

ερχεται η μεγαλυτερη να του εξηγησει εκει αυτος δωσ του κλαμα

ε απο τοτε αστα με συνδρομη καλοθελητων εγω το μπανιο με το δελτιο που λενε!

[ΤΙΓΡΑΚΙ]

.

φτάνει ο σύζυγος από το γραφείο.

Σωτήρα μου, ήρθες;

είμαι πτώμα, απαντάει!

 

..................

 

εχω λιωσει στο γελιο,αλλα βρε sevoula υποκλινομαι......

[Niki81]

χαχαχα...φοβερες οι περιγραφες σας...

Λιγο τρομοκρατηθηκα κι εγω η αληθεια ειναι...αλλα εξακολουθουν να μου φαινονται απιθανα τα σκηνικα.

[sevoula]

πολυ ωραια περαγραφη ειμαι σιγουρη πως το απολαυσες εξισου το ιδιο

 

αυτο με το ντους τι μου θυμησες τωρα!

ειχα το μπεμπη στο καροτσι

να με κοιτα εντρομος και να σπαραζει κ ουα ουα και εγω μεσ τα νερα

ερχεται η μεγαλυτερη να του εξηγησει εκει αυτος δωσ του κλαμα

ε απο τοτε αστα με συνδρομη καλοθελητων εγω το μπανιο με το δελτιο που λενε!

κοίτα, όσο είναι στο καρότσι και με βλέπει να κάνω το νούμερο (τραγούδι, χορός, μπάνιο), της έχω αφήσει στα χεράκια το φόρεμά μου, να παίζει, για να με μυρίζει. δεν ξέρω αν είναι χαζό, αλλά τελευταία έχει κολλήσει μαζί μου. πιάνει. τί να πω;;

απλά θέλει και να με βλέπει, να με ακούει, να με μυρίζει.

[mariantinos]

ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΟΣΟ μπορεις! Μετα αστα βραστα δεν παιζει με τπτ λεμε. Ξερεις τι σκεφτομουν φετος ε? Ποσο ΚΑΘΑΡΟ ηταν το παιδι μου και τα ρουχα του περσι. Που μυριζαν ολα μωρουδηλας και ηταν ολα στην πενα. Και ποσο φετος τα φοραει και σε μιση ωρα ειναι ΟΛΑ καφε.....με τονους κοκκινου εκει που επεσε και εσκισε το γονατο...... ......και οχι δεν τα διαβαζουν......αστες καλυτερα......

 

Συμφωνώωω κ υπάρχει ENA ανεξήγητο φαινόμενο..πως γίνετε σε πεντακάθαρο σπίτι το παιδί μου μέσα σε μισή ώρα να γίνετε μαύρο απ την μπιχλα;

[mariantinos]

Κορίτσια να είστε καλά με τις περιγραφές σας, μου θυμίσατε περασμένα μεγαλεία...

Στο σήμερα.... Δεν θέλω να περιγράψω το πρωινό, είναι σκέτο δράμα, άλλωστε αυτό είναι σύντομης διάρκειας (1 περίπου ώρα), αλλά το απογευματινό που κρατάει αιώνες....

 

Σχολάνε τα παιδιά από το σχολείο, τρέχω να τα πάρω εγώ ή ο μπαμπάς αν βολεύουν οι βάρδιες, η γιαγιά αν μπορεί, ο αχαϊρευτος αδελφός μου αν μπορεί... Φτάνουμε σπίτι, πλένουμε τα ποτηροκατσαρολαμπωλασατομαχαιροπίρουνα του ολοημέρου, ταυτόχρονα με τό κόψιμο φρούτων και ενώ ο μεγάλος ξεκινά το διάβασμα και η μικρή ετοιμάζεται για τ' αγγλικά, στο φροντιστήριο των οποίων φτάνουμε μονίμως τελευταίοι διότι τελευταία στιγμή θυμάται να ουρήσει. Έχω ήδη ξεκινήσει το μαγείρεμα (αν είναι εύκολη ημέρα, διότι αλλιώς το αφήνω για τις 11 το βράδυ. Χαμηλώνω την ένταση της φωτιάς/φούρνου/κοκ στο 3. Γυρνάω από το φροντιστήριο της μικρής. Δυναμώνω τη φωτιά στο 8. Ετοιμάζεται ο μεγάλος για τα αγγλικά. Ελέγχω τι έχει για το σχολείο, για μετά τα αγγλικά. Χαμηλώνω ξανά την εστία στο 3. Πηγαίνω τον μεγάλο στο φροντιστήριο αγγλικών. Γυρνάω, ξαναδυναμώνω την εστία στο 8. Σε λίγο πηγαίνω να πάρω τη μικρή από τα αγγλικά. Ξαναχαμηλώνω την εστία στο 3. Φτάνουμε σπίτι, δυναμώνω την ένταση της εστίας. Ξεκινά το διάβασμα για το σχολείο η μικρή. Χαμηλώνω την ένταση της εστίας και πάμε να πάρουμε τον μεγάλο από το φροντιστήριο. Γυρνάμε σπίτι, ετοιμάζεται ο μεγάλος για τις αθλητικές δραστηριότητες. Τον πάω εκεί. Γυρνάω, δυναμώνω την εστία για τελευταία φορά. Ευτυχώς, το φαγητό είναι έτοιμο. Ετοιμάζεται η μικρή για ύπνο και μπάνιο και κουβεντούλα ή καμία βόλτα, αν υπάρχει χρόνος. Φωνάζω τη γειτόνισσα να κρατήσει την μικρή, μέχρι να πεταχτώ να πάρω τον μεγάλο. Φέρνω τον μεγάλο στο σπίτι. Ετοιμάζεται για μπάνιο και ύπνο, αφού θυμηθεί όλα τα στραβά της ημέρας και γκρινιάξει για τα πάντα και αποφασίσει τελικά να μπει για μπάνιο μετά από κανένα μισάωρο....

Ετοιμάζω τα ψωμιά, τα φαγητά, τις σαλάτες, τις χαρτοπετσέτες, τις πετσέτες και τα μαχαιροπήρουνα για το ολοήμερο, καθαρίζω το νεροχύτη, ρίχνω ένα σπουπισμασφουγγαρισματάκι, κόβω την αυριανή σαλάτα τη δική μας, βάζω πλυντήριο και ετοιμάζομαι για το βραδυνό μπάνιο. Ξαπλώνω και είμαι ΠΤΩΜΑ. Ευτυχώς δεν είναι η ημέρα που έχουμε αγώνες, μπαλέτα, σούπερ μάρκετ.

 

Ναι άλλη μία μέρα τελείωσε! Μετά αναρωτιέμαι ποσο κοντά είναι τα Χριστούγεννα (κατά τον Οκτώβρη), το Πάσχα (κατά τον Φλεβάρη), οι καλοκαιρινές διακοπές (κατά τον Μάιο) η ενηλικίωση των παιδιών (σχεδόν μέρα παρά μέρα) η σύνταξή μου....

 

ENTAΞEI βρε κορίτσια ΦTANEI.ME πεισAτε ΛΈµΕ ΔΕΝ ΚΆΝΩ ΔΕΎΤΕΡΟΟΟ

[kyra]

Η εναλλακτική πρόταση για το σούπερ μάρκετ: Λοιπόν, σάββατο πρωί σε μεγάλο μεγάλο σούπερ μάρκετ της Καλλιθέας. Φτάνω με δύο παιδιά. 'Κλείνω' τον μεγαλύτερο (4) στον κλειστό παιδότοπο του σούπερ μάρκετ. Κοπέλα μέσα έξω, βραχιολάκι με κωδικό στο παιδάκι, την καρτούλα εγώ, καταγραφή του ονόματός του κλπ κλπ. κάνω όσο πιο γρήγορα μπορώ τα ψώνια με τον μικρό στο καρότσι να χτυπιέται, αλλά δε με νοιάζει, και αράζω στην καφετέρια -δίπλα στον παιδότοπο-, μπουκώνω μία τυρόπιττα στο μικρό, που κάνει σαν τρελλός γιατί τον έχω στην υγιεινή διατροφή (όχι φυσικά μόνο για το καλό του αλλά επειδή παρατήρησα ότι όσο πιο στερημένο, τόσο πιο ήσυχο κάθεται με την τυρόπιττα) και πίνω το καφεδάκι μου. Σε κανένα μισάωρο, ίσως και περισσότερο κάποιες φορές, ακούω: 'Ο μικρός Άρης θέλει τη μαμά του'. Μαζεύω, ό,τι μαζεύεται, και παραλαμβάνω το χαμογελαστό μου πακετάκι, τα χώνω και τα δύο στο αυτοκίνητο και γυρνάμε σπίτι, όπου τηλεφωνάμε στον μπαμπά μας να κατέβει να μεταφέρει τα ψώνια γιατί εγώ.... κουβαλάω δύο παιδιά.

[mariantinos]

Η εναλλακτική πρόταση για το σούπερ μάρκετ: Λοιπόν, σάββατο πρωί σε μεγάλο μεγάλο σούπερ μάρκετ της Καλλιθέας. Φτάνω με δύο παιδιά. 'Κλείνω' τον μεγαλύτερο (4) στον κλειστό παιδότοπο του σούπερ μάρκετ. Κοπέλα μέσα έξω, βραχιολάκι με κωδικό στο παιδάκι, την καρτούλα εγώ, καταγραφή του ονόματός του κλπ κλπ. κάνω όσο πιο γρήγορα μπορώ τα ψώνια με τον μικρό στο καρότσι να χτυπιέται, αλλά δε με νοιάζει, και αράζω στην καφετέρια -δίπλα στον παιδότοπο-, μπουκώνω μία τυρόπιττα στο μικρό, που κάνει σαν τρελλός γιατί τον έχω στην υγιεινή διατροφή (όχι φυσικά μόνο για το καλό του αλλά επειδή παρατήρησα ότι όσο πιο στερημένο, τόσο πιο ήσυχο κάθεται με την τυρόπιττα) και πίνω το καφεδάκι μου. Σε κανένα μισάωρο, ίσως και περισσότερο κάποιες φορές, ακούω: 'Ο μικρός Άρης θέλει τη μαμά του'. Μαζεύω, ό,τι μαζεύεται, και παραλαμβάνω το χαμογελαστό μου πακετάκι, τα χώνω και τα δύο στο αυτοκίνητο και γυρνάμε σπίτι, όπου τηλεφωνάμε στον μπαμπά μας να κατέβει να μεταφέρει τα ψώνια γιατί εγώ.... κουβαλάω δύο παιδιά.

 

Είσαι θέα λέμε!αυτό μ την υγιεινή διατροφή κ μετά η τυρόπιτα του μοιάζει θείο δώρο είναι κορυφή!

KΩNΣTANTINε θα σε ψωφισω στο μπρόκολο κ το πρασοΟΟΟ λέμε

[my_Kelly]

Εμένα αποκλείεται το αγγελούδι μου να κάνει έτσι. Σας το λέω δεν γίνεται. Την κοιτάζω δίπλα μου που κοιμάται στο ρηλάξ και χαμογελάει και σας διαβάζω... Δε μπορεί...Με τίποτα. Εεεεεεε????:-?:-?

[Baby A]

Εμένα αποκλείεται το αγγελούδι μου να κάνει έτσι. Σας το λέω δεν γίνεται. Την κοιτάζω δίπλα μου που κοιμάται στο ρηλάξ και χαμογελάει και σας διαβάζω... Δε μπορεί...Με τίποτα. Εεεεεεε????:-?:-?

 

και τα δικα μας αγγελουδια ειναι μη νομιζεις

δε χρειαζεται να κανουν ιδιαιτερα πολλα τα καημενα

τα λιγα απο μονα τους χ 2 παιδια + αλλα πρεπει + αλλα χρειαζεται = προσπαθεια στο ζενιθ

αλλωστε σε ολα οσα περιγραφουμε εκεινα να δεις ταλαιπωρια που τρωνε πτωμα πεφτουν τα καημενα μετα απ την κουραση, το κακο στη δικη μου περιπτωση ειναι οτι κοιμουνται στο αυτοκινητο μια παυση και σπιτι εχουμε συνεχεια.....!

[Ellemphriem]

Εμένα αποκλείεται το αγγελούδι μου να κάνει έτσι. Σας το λέω δεν γίνεται. Την κοιτάζω δίπλα μου που κοιμάται στο ρηλάξ και χαμογελάει και σας διαβάζω... Δε μπορεί...Με τίποτα. Εεεεεεε????:-?:-?

 

χαχαχαχαχαχα....με εκανες και γελασα. Εγω ακομα το λεω αυτο.....ΟΤΑΝ κοιματε. Γιατι οταν ειναι ξυπνια αλλαζω γνωμη.......! :twisted:

[Ellemphriem]

χαχαχα...φοβερες οι περιγραφες σας...

Λιγο τρομοκρατηθηκα κι εγω η αληθεια ειναι...αλλα εξακολουθουν να μου φαινονται απιθανα τα σκηνικα.

 

Ουυυυ εχει και χειροτερα απο ολα αυτα κουκλα. Μην τρομοκρατησε ομως. Ενα θα πω. Ολα αυτα που διαβαζεις εχουν εκτος απο απιστευτη κουραση και τραγικη υπομονη και ΑΠΕΡΑΝΤΗ χαρα! Δεν γυριζα τον χρονο πισω με τπτ λεμε και ας κοπαναγα κατω απο την κουραση και εβλεπα μαξιλαρι και μου ετρεχαν τα σαλια......:mrgreen:

[kyra]

Εμένα αποκλείεται το αγγελούδι μου να κάνει έτσι. Σας το λέω δεν γίνεται. Την κοιτάζω δίπλα μου που κοιμάται στο ρηλάξ και χαμογελάει και σας διαβάζω... Δε μπορεί...Με τίποτα. Εεεεεεε????:-?:-?

 

 

όχι καλέ! όλα αυτά τα λέμε για τα άλλα, όχι για το δικό σου. Το δικό σου θα είναι όπως τη διαφήμηση, θα ξυπνάει, θα σου φτιάχνει πρωινό και θα σου το σερβίρει στο κρεβάτι :-D:-D:-D

[DEMS]

Εμείς σήμερα πήγαμε να γράψουμε την Ιφιγένεια στην οικογενειακή μερίδα (Δήμος Αθηναίων). Αν ακούσετε για μια τρελή με καρότσι στην Ομόνοια (και με τον Ευριπίδη από το χέρι) εγώ ήμουν

Ντόπιοι και αλλοδαποί με κοίταγαν σαν ούφο να τρέχω με δύο παιδιά στο κέντρο με 38 βαθμούς. Όλοι έκαναν στην άκρη, δεν έχω παράπονο, άλλωστε δεν τους άφηνα και περιθώριο. Έσπρωχνα το καρότσι όσο πιο γρήγορα μπορούσα και έσερνα τον Ευριπίδη, ο οποίος ήταν όλο απορίες και δεν έβαζε γλώσσα μέσα. "Μαμά από δω περνάει το τραμ;", "μαμά από δω τι περνάει;", "μαμά γιατί αυτός ο κύριος δεν περιμένει να ανάψει πράσινο;", "μαμά που πάει αυτός ο δρόμος;" "η Ομόνοια ποια είναι;" "πως τον λένε αυτό το δρόμο;" κλπ

Κάτι η ζέστη, κάτι το καυσαέριο, κάτι η φασαρία του κέντρου, κάτι το άχγος να προλάβω πριν αρχίσουν να πεινάνε - διψάνε... συν η λογοδιάρροια του Ευριπίδη δεν θέλει πολύ η μαμά να γυαλίσει το μάτι της

[Access]

Δευτέρα είναι μέρα για σουπερ μάρκετ φεύγω σαν τρελή από την δουλειά (όπως κάθε απόγευμα) για να προλάβω τον σταθμό της μικρής φτάνω (όπως κάθε απόγευμα) μερικά λεπτά καθυστερημένη η τελευταία δασκάλα με αγριοκοιτάζει (όπως κάθε απόγευμα) την κοιτάζω της χαμογελώ συγκαταβατικά, παίρνω την μικρή και φεύγω …….σπίτι τώρα στην αυλή περιμένω τον καλό μου να έρθει με το αυτοκίνητο, βάζω την μικρή μέσα πάω να την δέσω στο καθισματάκι, αρχίζει και κλαίει όχιιιιιιιιιιιιι όλτα μπι μπί κάτωωωωωωωω (όχι βόλτα με το αυτοκίνητο κάτω) κάθομαι δίπλα της ……..έλα αγάπη μου και σε λίγο φτάνουμε, τίποτα …….ψάχνω στην τσάντα μου να βρω το φλασάκι με τα τραγούδια, που είναι ρε γμτ, τι την θέλω τόσο μεγάλη τσάντα ??? την τύχη μου μέσα …..το βρίσκω, το δίνω στον καλό μου και σε λίγο ακούγεται το τρελοχαβανέζος η μικρή αρχίζει να τραγουδάει δυνατά…. Ελοαβαεος !!! οκ την γλυτώσαμε

Φτάνουμε παρκάρουμε στο υπόγειο γκαράζ του s.m. (αφού το έχουμε γυρίσει καμιά 10αρια φορές και ο γλυκός μου αντρούλης αρχίζει να κοκκινίζει από το κακό του)

Βγαίνω από το αυτοκίνητο, πάω από την άλλη για να της βγάλω την ζώνη από το κάθισμα της, όοοχι μόνη μου (αυτό το λέμε καθαρά) δεν μπορείς αγάπη μου, οχιιιιιιιι, το λύνω πάω να την κατεβάσω, οοοχχχχχι εδώ από κει (θέλει να την κατεβάσω από το μέρος που κατέβηκα και εγώ) επεμβαίνει ο μπαμπάς την κατεβάζει και μαζί χεράκι, χεράκι προχωρούν για το ασανσέρ…..(στον μπαμπά σούζα είπαμε)

Περνούμε καρότσι, βάζουμε παιδί μέσα και πάμε ολοταχώς πρώτα για τον πάνω όροφο, με τα απορρυπαντικά η μικρή προς το παρόν κάνει P.R με το προσωπικό και τους πελάτες του s.m, οπότε προλαβαίνουμε να ψωνίσουμε τα σχετικά ξαφνικά μου ζητάει γκαλια (αγκαλιά) την παίρνω (ξέρω ότι αν αρνηθώ θα μας ακούσει όλος ο όροφος) αφού περπατάμε λίγο γκαλιά, τώρα θέλει κάτω, κάνω αδύναμες προσπάθειες να την επιστρέψω στο καρότσι του s.m δεν πιάνει ………την αφήνω κάτω, ευτυχώς σχεδόν τελειώσαμε με τον πάνω όροφο ο καλός μου χαζεύει τα μπρίκια (ναι τα μπρίκια) και εγώ ακολουθώ την κόρη, πιάνει ένα παιχνίδι παραλίας που μοιάζει με…. φτυάρι κήπου και αρχίζει να το τραβάει ………προς το καροτσάκι, το δίνει στον μπαμπά της να το βάλει μέσα, αυτός το παίρνει μετά πάει στα κουβαδάκια, ψωνίζει ένα από το κάτω, κάτω, ράφι το πάει στον μπαμπά ο καλός μου το παίρνει ……….ξανά στο ράφι με τα παιχνίδια, τώρα κρατάει μία βαρκούλα ξανά στον μπαμπά, δίπλα είναι τα βιβλία ψωνίζει και ένα τόμο οδηγό μαγειρικής και συνεχίζει για το καρότσι, ξαφνικά ακούω τον καλό μου, καλά αγάπη όλα αυτά τι τα θές ???? χαχαχαχα Βάζω τον μπαμπά να την μαζέψει στο καρότσι του s.m και να προχωρήσουν για τον κάτω όροφο ……….εγώ διακριτικά επιστρέφω τα πράγματα στη θέση τους (μήπως να κρατήσω το βιβλίο??) άσε μωρέ έχει και ένα κάρο λεφτά ………….

Δεν νομίζω ότι έχετε κουράγιο να διαβάσετε για τον κάτω όροφο και το συμμάζεμα των αγορών μας στα ντουλάπια :lol: