Συγνώμη αγγελέ μου..(χτύπημα παιδιού)

[ΣΩΤΗΡΙΑ]

Αχ είμαι χάλια κορίτσια η ώρα ειναι 12:30 τα μεσάνυχτα και δεν ειμαι καλά ψυχολογικά. Σήμερα είχα μια πάρα πολύ δύσκολη μέρα με το μικρό. Δεν ξέρω τι έπαθε. Αλλο παιδί .... ή επειδή εγώ είμουν φορτισμένη και κουρασμένη να μου φάνηκε ... Εκανε όλες τις διαολιές μαζεμένες και έκανα κάτι που το μετάνιωσα ... του έδωσα 2 ξυλιές στον ποπο του και έκλαψε .. το κατάλαβε... μαζί του έκλαιγα και εγώ... Σφουγάριζα και πηγε και μου έριξε τον κουβά με το νερό.. , μετά έχω ένα τραπεζάκι στο σαλόνι που έχει τζάμι αλλα είναι χοντρο δεν μετακινείται εύκολα. Αυτός σήμερα τα κατάφερε και το έσπρωξε και εμφανίζομαι ο θεός με έστειλε λίγο πριν πέσει κάτω απο την άλλη μεριά! Δεν θελω να ξέρω τι θα γινόταν . Του έβαλα ταινίες να μην το μετακινεί και τις έβγαζε, μετά παει και μου βαζει την ζυγαριά στη λεκάνη της τουαλέτας, μετά παει και βάζει τα χέρια του μέσα στην λεκάνη εκεί δεν κρατήθηκα και του έδωσα 2ξυλιές . Με κοίταξε με τα μεγάλα του ματάκια , σούφρωσε τα χειλάκια προς τα κάτω και άρχισε να κλαιει και να μου δίνει τα χεράκια του... Στενοχωρήθηκα την ίδια στιγμή.. Αλλά ρε κορίτσια σας παρακαλώ ας το συζητήσουμε λιγο αυτό το θέμα. Είμαι της άποψης να μην χτυπάμε τα παιδια ΣΥΜΦΩΝΩ! και εμένα η μάνα μου συνέχεια μου τις έβρεχε και μου έχει μείνει και μετά θυμάμαι το μετάνιωνε και ερχόταν και με φίλαγε και μου ζήταγε συγνώμη. Αλλα με το να του φωνάζω συνέχεια και να το λεω κακο εκει τζιζ αυτο δεν καταλαβαινει . Αντιθέτως μου γελάει. Εχω δει παραδείγματα στην οικογένεια μου αλλα και σε φιλικό επίπεδο γονείς που δεν έχουν δώσει αυτό που λέμε ούτε μια ξυλιά στον ποπο στα παιδιά τους αυτά έχουν βγει θηρία και στην πορεία κακά και αχάριστα. Οι γονείς αυτοί ήταν και είναι της άποψης ότι με τον διάλογο λύνονται όλα. Ελα όμως που τώρα τρέχουν και δεν φτάνουν και λένε τώρα ότι έπρεπε να δώσουν και μια ξυλιά όταν έπρεπε. Και εγώ είμαι της άπόψης αυτής. Πάντα πρέπει να τον προειδοποιώ, να του φωνάζω όταν πλησιάζει στο κακό και στο απαγορευμένο αλλά όταν βλέπω ότι δεν πιάνει αλλά αντίθετα ΄΄με γράφει΄΄ πρέπει λίγο να τον κάνω να κατάλαβει τον σεβασμό και την πειθαρχία ίσως με μια ξυλιά οταν η τιμωρία δεν βγάζει πουθενά μόνο τότε......... Πείτε μου και εσείς την γνώμη σας.........

 

ΥΓ: Συγνώμη αγγελούδι μου , δεν μπορώ να κοιμηθώ ρε γαμωτο τώρα απο τις τύψεις...

[ιανουαριος 2010]

μην στεναχωριεσαι.. ολοι οι γονεις αν φτασουμε στα ορια μας δινουμε καμια στον ποπο βεβαια πααααρα πολυ σπανια αλλα αν εξαντλεις ολα τα περιθωρια.. συμφωνω μαζι σου ειμαι κατα του ξυλου και γω αλλα δεν ειναι και τοσο τραγικα τα πραγματα ωστε να μην σε παιρνει ο υπνος, χαλαρωσε λιγο.. ηταν μια δυσκολη μερα και παει περασε. αυριο ξημερωνει μια αλλη μερα και μπορειτε να κανετε ανακωχη και να την περασετε με αγκαλιτσες και φιλακια:p:p καληνυχτα και μην στεναχωριεσαι..

[arleta]

εδω παθουσα.....

οι τελευταιες μερες σκατα ειναι.... ολα τα επικινδυνα τα εμαθε μεσα σε λιγες μερες... σκραφαλωνει παντου, χωνεται εκει που δε πρεπει, ουτε "μη" ακουει ουτε τιποτα... ειναι 14 μηνων, ειμαι εγκυος 7 μηνων....

 

τα νευρα κροσια, αλλα δε ξερω και τι να κανω... για την ωρα η μονη λυση ειναι να εξαφανιζω οτι επικινδυνο υπαρχει.... το σπιτι ειναι χωρις καρεκλες, χωρις τραπεζακια κτλ... το τζακι να δω τι θα κανω... πλεον εχω ξεχασει τι θα πει σπιτι... σαν εκκλησια ειναι τωρα, με μονο τα απαραιτητα μεσα....

 

και να θυμωσω λεω, χειροτερα θα τα κανω... αρα οταν δω οτι δε βγαινει πουθενα τον παιρνω και παμε βολτα με το καροτσι... ακομα δε περπαταει κι ειναι πιο δυσκολα τα πραγματα... λιγο στις κουνιες, λιγο σε κατι ελαφια σε μια φαρμα, λιγο στο σκυλι του γειτονα κι αλλα τετοια χαζα....

 

μη το σκεφτεσαι.... ολες τα περναμε αυτα.... ανθρωποι ειμαστε και εχουμε και τα νευρα μας κι ενα σωρο πραγματα στο κεφαλι μας.... φυσικα το ξυλο δεν ειναι μεθπδος διαπαιδαγωγησης αλλα δυο στο ποπο, η στα χερακια δε κανουν και τοσο κακο... κι εγω ελαχιστες φορες που το εχω κανει εχω μετανιωσει, αλλα ξερω οτι για να το κανω εχω φτασει στα ορια μου.... να μην τον μαλωσω οταν παιρνει το σκαμπο κι ανεβαινει στα ντουλαπια της κουζινας;;;; οτυ λες "μη" και γελαει και συνεχιζει....

 

σαν να διαβασα τον εαυτο μου.........

[arleta]

ασε που απο αυριο εχω τα πεθερικα για 4 μερες στο σπιτι.... κι παιδι διαολι και μωρο στη κοιλια κι επισκεπτες!!!!!!

τι χειροτερο να περιμενω;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

[AFRODITI]

Πριν ένα χρόνο περίπου ένα μεσημέρι η Θεοδώρα ούρλιαζε υστερικά για μία περίπου ώρα για ασήμαντο λόγο. Προσπάθησα να την ηρεμήσω με το καλό, να την αγκαλιάσω να της εξηγήσω, να αδιαφορήσω... δεν έπιασε τίποτα, συνέχισε να ουρλιάζει.Πάνω στην απελπισία μου (ήμουν μόνη και με τα δύο παιδιά στο σπίτι και η μικρή είχε τσιτώσει και έκλαιγε κι εκείνη) τις έδωσα δύο σφαλιάρες στα μάγουλα. Όχι για να ξεσπάσω τα νεύρα μου, αλλά γιατί πίστεψα ότι με αυτό το τρόπο θα την επανέφερα. Δε θα ξεχάσω το βλέμμα της μετά. Από τότε υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι δε θα το ξανακάνω. Και όχι μόνο για το τι θα προκαλέσω στο παιδί με αυτή τη συμπεριφορά μου, αλλά κυριώς γιατί τρόμαξα με τον εαυτό μου. Αν το έκανα όποτε εγώ έκρινα επιβεβλημενο, κάποια στιγμή θα μου ήταν πολύ εύκολο να με δικαιολογώ κάθε φορά που συνέβαινε και να συνέχιζα.

Καταλαβάινω τη ψυχολογία σου εκείνη τη στιγμή. Έχω βρεθεί πάρα πολλές φορές σε αυτή τη κατάσταση. Το παιδάκι σου θα μεγαλώσει γρήγορα και θα σταματήσει να κάνει όλες αυτές τις αταξίες. Δεν υπάρχει λοιπόν λόγος να τον συνετίσεις για κάτι που έτσι κι αλλιώς ο ίδιος θα σταματίσει από μόνος του να κάνει. Τα μόνα θετικά μηνύματα που μπορείς να του περάσεις είναι μιλώντας του για τις συνέπειες τις πράξης του όπως θα μιλούσες σε ένα μεγάλο παιδί. Ξερω ότι δεν είναι πάντοτε εύκολο αλλά τι θα μάθει από ένα σκαμπιλάκι? Ότι δεν πρέπει να αναποδογυρίζει το κουβά? Μα έτσι κι αλλιώς δε θα το κάνει για πολύ ακόμη. Και μια συμβουλή που διάβασα κάπου στο forum. Όταν ξανασκεφτείς να κάνεις κάτι τέτοιο πάρε μια βαθιά ανάσα και μέτρα μέχρι το 10. Το πιθανότερο είναι να σου έχει περάσει.

Και κάτι για να γελάσει το χειλάκι σου http://mamma.forumotion.com/forum-f8/topic-t121.htm

Καλά μας κουράγια

[pelagia]

Aχ αχ αχ εχω και εγω ενα τετοιο σπιτι και μια ευδομαδα (μεχρι αυριο) εχω και αλλο ενα ανηψουδι αυτο πολυ ζωηρα .... Πολλες ζουζουνιες και το ανηψουδι ως μεγαλυτερο δερνει τον δικο μου και να τον μαλωνουν συναιχεια και να μην καταλαβαινει ... Αχ Σωτηρια δεν εκανες και τιποτα το τραγικο οκ δεν επαθε και τιποτα αλλα και αυτα παιδια ειναι διαολια αχ αχ αχ !!!

[ERIANTON]

σωτηρουλα μην στεναχωριεσαι,δεν εισαι παραλογικη και μην σκεφτεσαι οτι εκανες κατι κακο.ουτε θα σε μισησει το ζωηρο σου βλασταρακι.δεν ξερω αν υπαρχει μανουλα που να μην εχει δωσει μια ξυλιτσα στον πωπο του παιδιου.ο πωπος δεν παθαινει τιποτα και μαυρο να τον κανεις.το τραγικο ειναι οταν ταρακουνανε τα παιδακια να ηρεμησουν και τα πετανε στο κρεβατι.αυτα ειναι τραγικα και ο θεος να μας φωτισει να μην φτασουμε σε τετοιο σημειο.η αληθεια ειναι οτι βουρκωσα ετσι που περιεγραψες οτι σου απλωσε τα χερακια του.δεν θελω και γω να βαρεσω ποτε το γαντζακι μου.θα προσπαθησω παντος.

αφροδιτακι ωραιο το ημερολογιο.μαλλον και εγω θα αναθεωρησω και θα το αφηνω να κανει τα παντα:roll:

[ΣΩΤΗΡΙΑ]

Αχ κορίτσια μου να σας έχει ο Θεός καλά εσάς και τα παιδάκια σας. Μόλις είδα ότι είχα μηνήματα λέω ωχ σίγουρα θα ακούσω κακή κρίτική. Ωστε και εσείς συμφωνείτε έτσι , και εσάς σας έχει τύχει... μα ρε κορίτσια ειλικρινά σκεφτείτε αύριο μεθαύριο που πλεον θα καταλαβαίνουν οκ τώρα δεν καταλαβαίνει ο μικρός μου αν αύριο του πω Θοδωρή μην πας εκεί ή μην κάνεις αυτό και μου βγάλει γλώσσα και με κοροιδεύει επιδεικτικά νομίζοντας ότι αυτός κάνει κουμάντο ποια η θέση η δικιά μου? Οκ άντε και να κάτσω να συζητήσω μαζί του και ο μικρός συνεχίζει τα δικά του και με αγνοεί παντελώς ε τότε τι κάνεις? Δίνεις μια γερή στον πωπώ του φωνάζεις και καταλαβαίνει ποιος είναι ο αρχηγός της οικογένειας και σε ποιον θα πρέπει να σέβεται και να μην κοροιδεύει. Ειλικρινά εχω δει παραδείγμα οπως σας έγραψα παραπάνω οπου τα παιδιά αυτά ειλικρινά φτάνω σε σημείο να λεω πια δεν ξέρω αν πρέπει να λυπάμαι τους γονείς τους να να λέω καλά να πάθουν αφού θέλουν να το παίζουν ανοιχτόμυαλοι.....

 

ΥΓ: Αφροδίτη να σαι καλά σ ευχαριστώ με έκανες και γέλασα πραγματικά.

Σασ ευχαριστώ όλες σας κορίτσια που μου απαντήσατε αμέσως!

[Συντονιστής Περιεχομένου]

Γειά σας,

για την σωματική τιμωρία και τις επιπτώσεις της μπορείτε να διαβάσετε εδώ

 

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=64856 (άρθρα)

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?p=170525 συζήτηση&άρθρα)

 

http://parents.org.gr/forum/showpost.php?p=1392302&postcount=64 (ο τρόπος που μαθαίνει ο εγκέφαλος)

 

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=62328&highlight=%F4%E9%EC%F9%F1%DF%E1 (Πόσο πια να το μαλώσω)

 

http://parents.org.gr/psych/a183 Αταξίες! Μέρος Α΄(για παιδιά ενάμισυ εως δυόμισυ ετών)

 

http://parents.org.gr/psych/a42 Προσοχή και Επιβράβευση

[ivet]

Αχ κορίτσια μου να σας έχει ο Θεός καλά εσάς και τα παιδάκια σας. Μόλις είδα ότι είχα μηνήματα λέω ωχ σίγουρα θα ακούσω κακή κρίτική. Ωστε και εσείς συμφωνείτε έτσι , και εσάς σας έχει τύχει... μα ρε κορίτσια ειλικρινά σκεφτείτε αύριο μεθαύριο που πλεον θα καταλαβαίνουν οκ τώρα δεν καταλαβαίνει ο μικρός μου αν αύριο του πω Θοδωρή μην πας εκεί ή μην κάνεις αυτό και μου βγάλει γλώσσα και με κοροιδεύει επιδεικτικά νομίζοντας ότι αυτός κάνει κουμάντο ποια η θέση η δικιά μου? Οκ άντε και να κάτσω να συζητήσω μαζί του και ο μικρός συνεχίζει τα δικά του και με αγνοεί παντελώς ε τότε τι κάνεις? Δίνεις μια γερή στον πωπώ του φωνάζεις και καταλαβαίνει ποιος είναι ο αρχηγός της οικογένειας και σε ποιον θα πρέπει να σέβεται και να μην κοροιδεύει. Ειλικρινά εχω δει παραδείγμα οπως σας έγραψα παραπάνω οπου τα παιδιά αυτά ειλικρινά φτάνω σε σημείο να λεω πια δεν ξέρω αν πρέπει να λυπάμαι τους γονείς τους να να λέω καλά να πάθουν αφού θέλουν να το παίζουν ανοιχτόμυαλοι.....

 

 

 

Δεν θα σου πω οτι δεν του εχω ρίξει ποτε στο χεράκι και στον ποπο σπάνια αλλα ναι και μετα κλαίω ή το σκέφτομαι και λεω ποσο αδικη ήμουν που του εριξα και ποσο κακη μαμα νιώθω αλλα καποιες στιγμες που εχεις κανει πολυ υπομονη που προσπαθεις να κανεις τα πάντα και για ολους μεσα στο σπίτη που πρεπει να αποδείξης οτι δεν εισαι ελέφαντας και εχεις και διαφορες σκανταλιες που με πεντακόσιες προηδοποιήσεις δεν σταματούν ε ναι εχεις δίκιο ξεφέυγεις αλλα οπως λεει και μια φίλη παραπάνω με το ξύλο δεν καταλαβαίνουν τίποτα απλά πονάν και φοβούνται δεν μου αρεσει να με φοβάται καθόλου ούτε το θέλω αυτο, εμενα ποτε δεν εκλαψε αν εφαγε και καμία μαλον θα τον χαιδεύω.

[ΝΤΙΝΤΙ]

Μην τρελλενεσε ,ολες οι μανουλες εχουμε φτασει στα ορια μας ............

 

Την επομενη φορα ομως για να μην νοιωθεις τυψεις χτυπα το χερι σου στο τραπεζι ή οπου αλλου μπορεις ,παρε μια βαθια ανασα ,ασε να περασει κανα 5λεπτο και μετα συνεχισε να του εξηγεις ................

 

Δεν πιανει παντα αυτο το κολπακι αλλα με εχει βγαλει απο την δυσαρεστη θεση παρα πολλες φορες.............

[Ellemphriem]

Ελα όμως που τώρα τρέχουν και δεν φτάνουν και λένε τώρα ότι έπρεπε να δώσουν και μια ξυλιά όταν έπρεπε. Και εγώ είμαι της άπόψης αυτής. Πάντα πρέπει να τον προειδοποιώ, να του φωνάζω όταν πλησιάζει στο κακό και στο απαγορευμένο αλλά όταν βλέπω ότι δεν πιάνει αλλά αντίθετα ΄΄με γράφει΄΄ πρέπει λίγο να τον κάνω να κατάλαβει τον σεβασμό και την πειθαρχία ίσως με μια ξυλιά οταν η τιμωρία δεν βγάζει πουθενά μόνο τότε......... Πείτε μου και εσείς την γνώμη σας.........

 

 

Δεν θα μεινω πολυ σε αυτο το θεμα γιατι δεν μου αρεσει, αλλα επειδη εισαι εσυ Σωτηρια και εχω βρεθει να σε εκτιμω απο τα λιγα που ειδα σε εσενα θα πω λιγες κουβεντες. ΠΟΤΕ δεν προκειτε να κερδισεις τον σεβασμο του παιδιου σου με το ξυλο. Ουτε την πειθαρχια. Αυτο που θα κερδισεις ειναι αρχικα τον φοβο του και μετα την αντιδραση του. Και ο φοβος ειναι που θα το κρατησει απο το να κανει την σκανδαλια. ΟΧΙ ο σεβασμος που θα νομισεις οτι κερδισες με το ξυλο. Δεν με χτυπησαν ποτε. Και οντως αυτος που με μεγαλωσε ειχε κερδισει τον σεβασμο μου σε σημειο να μην του αντιμηλουσα ποτε. Ποτε ομως με το ξυλο. Δεν χρειαζονται πολλα λογια. Με το ξύλο μεγαλώνεις ενήλικες που δέχονται το ξύλο. Δημιουργείς φαβλο κύκλο. Και καταλαβαίνω τι σημαίνει χάνω ψυχραιμία με το παιδί. Με εχει φέρει και εμενα η μικρη στα ορια μου και την τραβηξα απότομα να την σηκώσω απο τον καναπέ. Μην φανταστείς τπτ τραγικό. Και φυσικά τπτ που να σχετιζεται με ξυλιές. ΑΚΟΜΑ και αυτο που εκανα το βλεπω με τύψεις. ΟΥΤΕ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ. Και το θυμιζω σε ΟΛΕΣ τις μαμαδες (και σε μενα). Προσεχε κοπελα μου, προσεχε τι του μαθαίνεις οτι επιτρέπεται επάνω του.

[UFO]

.δεν ξερω αν υπαρχει μανουλα που να μην εχει δωσει μια ξυλιτσα στον πωπο του παιδιου.

εγω

ο πωπος δεν παθαινει τιποτα και μαυρο να τον κανεις.

αυτό ειναι επικίνδυνο που λες

πολύ όμως ...!

 

ΣΩΤΗΡΙΑ λυπάμαι που εφτασες σε αυτο το σημείο

και κυρίως λυπαμαι που χτυπησες το παιδι

 

κοιτα τι εκανες χωρίς ενοχές (οι ενοχές δημιουργούν τον λεγομενο κύκλο της βίας)

με απολυτη ψυχραιμία

ζητα συγνώμη απο τον εαυτό σου και το παιδι σου και φρόντησε να μην το ξανακάνεις !

μεθοδοι υπαρχουν και είναι χιλιο ειπωμένοι ..!

[bobirakia]

νομιζω πως πρεπει να εχουμε πολυ πολυ υπομονη και να τους μιλαμε συνεχως.κατα τη γνωμη μου το ξυλο ή εστω μια και δυο ξυλιες δε συνετιζει το παιδι, ουτε διδασκει σεβασμο, μαλλον το φοβιζει.

[roulaki71]

Επειδη κι εγω τετοιο διαβολακι εχω νομιζω οτι δεν εκλαψε για τις ξυλιες που του εδωσες (αλλωστε η πανα δρα ως ασπιδα) αλλα γιατι δεν τον αφησες να κανει το δικο του. Εμας το κλαμα το εχει για ψωμοτυρι. Αφου με ρωτανε στη γειτονια τι του κανω και κλαιει (τιποτα απλα δεν τον αφηνω να κανει ζημιες) Μεχρι και οτι πειναει επειδη τον θηλαζω και δεν φτανει το γαλα μου εχω ακουσει λες κι εγω που ειμαι μεσα στο σπιτι δεν ξερω γιατι κλαιει και ξερουν αυτοι που ειναι απεξω.

[arieta]

Αχ κορίτσια μου να σας έχει ο Θεός καλά εσάς και τα παιδάκια σας. Μόλις είδα ότι είχα μηνήματα λέω ωχ σίγουρα θα ακούσω κακή κρίτική. Ωστε και εσείς συμφωνείτε έτσι , και εσάς σας έχει τύχει... μα ρε κορίτσια ειλικρινά σκεφτείτε αύριο μεθαύριο που πλεον θα καταλαβαίνουν οκ τώρα δεν καταλαβαίνει ο μικρός μου αν αύριο του πω Θοδωρή μην πας εκεί ή μην κάνεις αυτό και μου βγάλει γλώσσα και με κοροιδεύει επιδεικτικά νομίζοντας ότι αυτός κάνει κουμάντο ποια η θέση η δικιά μου? Οκ άντε και να κάτσω να συζητήσω μαζί του και ο μικρός συνεχίζει τα δικά του και με αγνοεί παντελώς ε τότε τι κάνεις? Δίνεις μια γερή στον πωπώ του φωνάζεις και καταλαβαίνει ποιος είναι ο αρχηγός της οικογένειας και σε ποιον θα πρέπει να σέβεται και να μην κοροιδεύει. Ειλικρινά εχω δει παραδείγμα οπως σας έγραψα παραπάνω οπου τα παιδιά αυτά ειλικρινά φτάνω σε σημείο να λεω πια δεν ξέρω αν πρέπει να λυπάμαι τους γονείς τους να να λέω καλά να πάθουν αφού θέλουν να το παίζουν ανοιχτόμυαλοι.....

 

ΥΓ: Αφροδίτη να σαι καλά σ ευχαριστώ με έκανες και γέλασα πραγματικά.

Σασ ευχαριστώ όλες σας κορίτσια που μου απαντήσατε αμέσως!

 

Oπότε να καταλάβω από τα λεγόμενά σου ότι δικαιολογείς τη βία στα παιδιά

 

οπότε το " συγνώμη , άγγελέ μου " γιατί το λες, αφού μόνη σου

 

δικαιολογείς τη συμπεριφορά σου?

 

συγνώμη πρέπει να ζητούν αυτοί που έχουν καταλάβει ότι έκαναν λάθος...

[sweet_february]

Αχ βρε κοριτσακι.. Να 'ξερες ποσες φορες εχω φτασει στα ορια μου.... Τις προαλλες (σου μιλαω για πραγματικο περιστατικο, το εκανα στα αληθεια αυτο που θα πω παρακατω) ημασταν μονες μας στο σπιτι, για αλλη μια φορα μιας και βοηθεια δεν υπαρχει απο πουθενα και ο αντρας μου δουλευει. Την ειχε πιασει λοιπον μια τρελα ανευ προηγουμενου... Ειχε ανοιξει ολα τα συρταρια, ειχε αδειασει κατσαρολικα και ειδη κουζινας (πετσετες, τραπεζομαντηλα) στο σαλονι (εχουμε ενιαια σαλονοτραπεζαρια) και τελευταια στιγμη της ηρθε να επεξεργαστει καλυτερα το dvd. (Περιττο να σου πω πως εχει μαθει να το αναβοσβηνει καθως επισης και να ανοιγοκλεινει το πορτακι.. Μια αλλη φορα, εβαλε μεσα ξυλομπογιες και εσπρωχνε με μανια το πορτακι να κλεισει.... Και ειμαστε ΜΟΝΟ 17 μηνων -σχεδον-). Δεν την απετρεψα και κοιταξα να ψιλομαζεψω το χαμο στο σαλονι γιατι πραγματικα δεν μπορουσες να πατησεις πουθενα. Τοτε, της ηρθε η εμπνευση να παιξει με τις πριζες.... Οχι, δεν υπηρχε περιπτωση να την αφησω να το κανει αυτο! Πηγα κοντα, την απομακρυνα απο εκει, κατεβηκα στο υψος της και της εξηγησα πως αυτο ειναι κακο και πως θα τη χτυπησει το ρευμα, το ειπα και στα μωρουδιακα "τζιζ" μπας και καταλαβει αλλα τιποτα.. Εφευγε απο εκει που την εβαζα και πηγαινε ξανα στην πριζα. Την πηρα λοιπον και την εβαλα στο δωματιο της.. Τι το 'θελα? Με το που την αφησα κατω, ξαπλωσε φαρδια - πλατια στο πατωμα κι αρχισε να χτυπαει με μανια το κεφαλι της.. :shock: Την αρπαξα απο τα χερια και της εβαλα τετοια φωνη..... :oops: Δεν φανταζεσαι ποσο της φωναξα! Και αφου την αφησα ξανα κατω να με κοιτα αποσβολωμενη, κλειστηκα στο μπανιο και χτυπησα το δικο μου κεφαλι στα πλακακια... Κι ομως, το εκανα! Εκανα αυτο για το οποιο ειχα φωναξει σαν τρελη στο παιδι μου λιγα δευτερολεπτα πριν..

Και παλι ομως, επειδη οπως προανεφερα ημασταν μονες μας, εριξα λιγο νερο στο προσωπο μου και βγηκα εξω οσο πιο ψυχραιμη γινοταν. Ηταν ακομα στο δωματιο της και μολις με ειδε μου χαμογελασε δειλα.. Μολις της ανταπεδωσα το χαμογελο ετρεξε στην αγκαλια μου και εχωσε το κεφαλακι της στο λαιμο μου... Αρχισα να κλαιω σαν τρελλη! :cry:

Δεν ξερω τι να σου πω για την ξυλια που εδωσες στο ποπουδακι του γιου σου. Απλα ξερω πως αισθανθηκες... Δεν ξερω επισης τι ειναι προτιμοτερο απο αυτο που εκανες εσυ και απο αυτο που εκανα εγω... Τιποτα απο τα δυο ειναι η δικη μου η γνωμη..

Απλα ειμαστε ανθρωποι.. δεν εχουμε ατσαλενια νευρα.. Αλλα κι εκεινα ειναι μικρα ανθρωπακια... Ολα γυρω τους τα βλεπουν τεραστια και θελουν να τα εξερευνησουν!

Το θεμα ειναι να μην ξεπερναμε τα ορια και αν αυτο συμβει καμμια φορα να αναγνωρισουμε το λαθος μας και κυριως να μην το επαναλαβουμε..

Καλη μας συνεχεια μανουλες!

(Πουλανε πουθενα υπομονη? )

[xara52]

και γω το κανω σπανια απαλα για να φαει. τι εννοω οταν του δινω πχ γιαυρτι μου χτυπαει το κουταλι του λεω κακο 3 φορες την 4323η στο χερι. δεν θελω να το κανω και γω και τελικα καταληγω να του δινω το υπολοιπο κλαιγοντας. το χειροτερο που μου κανε ηταν ενα βλεμμα που με πεθανε σαν να τον απογοητευσα. ακομα και τωρα που το γραφω δακρυζω. μακαρι να μπορουσα να συγκρατηθω αλλα μερικες φορες δεν γινεται. δεν θελω να μαθει ετσι θελω να μακουει. εγω με το γιο μου εχουμε παραπανω απο σχεση γονεα παιδιου ειμαστε 1! και μονο οτι κανω κατι τετοιο ειμαι απαραδεκτη! δεν νομιζω οτι τους κανει τοσο κακο οσο το κανουμε στο κεφαλι μας μεσα αλλα οι τυψεις και ο πονος δεν διορθωνεται. πρεπει σε ολα αυτα τα θεματα να χαλαρωσουμε! πανω απολα ηρεμια. να καταλαβεις οταν ηταν μηνων ειχε πεσει και δεν μπορουσα να κοιμηθω μεχρι προτεινως. αστα ψυχωση. μη στεναχοριεσαι ξερει οτι τον αγαπας! απλα πρεπει με το στομα και τα ματια να καταλαβαινει. εμενα καταλαβαινει αλλα ειναι πεισματαρης. πρεπει να αυτοπειθαρχουμαστε σε τετοια θεματα. υπομονη και πανω απο ολα ψυχραιμια!

φαιη1986 καλα τα λες και συ! θα σκασουμε οι μανες!

Επεξεργάστηκαν 18 Ιουλίου,2010 by xara52
λαθακια

[ERIANTON]

εγω

 

αυτό ειναι επικίνδυνο που λες

πολύ όμως ...!

 

ΣΩΤΗΡΙΑ λυπάμαι που εφτασες σε αυτο το σημείο

και κυρίως λυπαμαι που χτυπησες το παιδι

 

κοιτα τι εκανες χωρίς ενοχές (οι ενοχές δημιουργούν τον λεγομενο κύκλο της βίας)

με απολυτη ψυχραιμία

ζητα συγνώμη απο τον εαυτό σου και το παιδι σου και φρόντησε να μην το ξανακάνεις !

μεθοδοι υπαρχουν και είναι χιλιο ειπωμένοι ..!

 

 

γεια σου κοριτσακι!!δεν ξερω αν καταλαβες στραβα αυτα που ειπα.

κατ αρχην μπραβο σου που δεν εχεις χτυπησει το παιδακι σου και πιστεψε με ουτε εγω το εχω κανει (ειναι μονο 6 μηνων) και φυσικα ουτε το εχω στο προγραμμα ουτε ειχα μπει στην διαδικασια να σκεφτω ποτε αν θα το χτυπησω.εννοειται οτι υπαρχουν πολλοι που δεν εχουν κανει ουτε παρατηρηση στα παιδακια τους και ας κανουν του κοσμου τις σκανταλιες.δεν με ενοχλει.

σαν παιδακι εφαγα ξυλο γιατι εκανα τρελες .πιστεψε τωρα καταλαβαινω τον λογο και τον πανικο που τους ειχα δημιουρησει πολλες φορες.αν εβλεπε μια μανουλα το παιδακι της στα καγκελα της ταρατσας μαζι με τα μεγαλυτερα αδερφακια του και μπορουσε να μην τα χτυπησει τοτε θα επρεπε να ηταν βραχος ψυχραιμιας.

το θυμαμαι σαν τωρα οπου εγω ημουν γυρω στα 7 ο αδερφος μου 10 και η αδερφη μου 12.

και εννοειται και αλλα πολλα!

[Ellemphriem]

Τοτε, της ηρθε η εμπνευση να παιξει με τις πριζες.... Οχι, δεν υπηρχε περιπτωση να την αφησω να το κανει αυτο!

 

Υπαρχουν ειδικες κλειδαριες για συρταρια/ντουλαπια που δεν θες να ανοιγει και ειδικα καλυπτρα για πριζες. Πιο απλο δεν ειναι να τις καλυψεις και να την αφησεις να τις κοιταει απο ολο αυτο που εκανες? .....λεω εγω τωρα...... Δεν εχω τσακωθει ουτε ΜΙΑ φορα για συρταρια ή πριζες με την μικρη. Πολυ απλα γιατι δεν ανοιγει αυτα που δεν πρεπει, και πριζες ειναι ολες καλυμμενες........αστην να παιξει αμα θελει και μπορει....

 

ΥΓ: Και για το DVD μια ιδεα. Εμενα το ανοιγε και το εκλεινε συνεχεια (της αρεσε αρκετους μηνες πριν). Εκατσα λοιπον μια μερα σχεδον ολοκληρη μαζι της να της δειξω πως μπαινει κανονικο DVD μεσα. Και αφου το κουτσοκαταφερε μονη της καμια 10ρια φορες, το παρατησε. Μιας και εγω ΔΕΝ φωναζα για αυτο δεν ειχε και ενδιαφερον και γεια σας.....

[sweet_february]

Ωραια τα λες.. Αλλα εκεινη τη στιγμη δεν ειχα προχειρο καλυπτρο να βαλω καθως επισης δεν οδηγω για να την επαιρνα αγκαζε και να πηγαιναμε να αγορασουμε ενα.. αλλα και παλι η φωνη που της εβαλα ηταν γιατι χτυπουσε το κεφαλι της στο πατωμα. Κι οπως περιεγραψα παραπανω, μπηκα μετα στο μπανιο κι εκανα το ιδιο γιατι ηθελα με καποιο τροπο να τιμωρησω τον εαυτο μου που φερθηκε ετσι.. Πραξη αδικαιολογητη αλλα αυτο δεν αλλαζει το οτι την εκανα. Και θα μου πεις τι καταφερες? Περα απο ενα καρουμπαλο τιποτα παραπερα!

Εν πασει περιπτωσει.. αυτο που περιεγραψα παραπανω δεν ηταν σε καμμια περιπτωση καθοδηγηση για καποια αλλη μανουλα που ισως βρεθει στη θεση μου.. Οπως επισης δεν παριστανω τη μανα - προτυπο.. απεχω μιλια μακρια απο αυτο (και δεν το λεω ειρωνικα, με βαση τα δικα μου στανταρ πριν γινω γονιος δεν εχω κανει ουτε τα μισα απο αυτα που θα 'θελα σε σχεση με το παιδι.. ισως γιατι στη θεωρια ειμαι καλη αλλα στις πραξεις -ομολογω- τα βρηκα σκουρα).

Για να μην μακρυγορω και γιατι πραγματικα αισθανομαι ασχημα με αυτο που εγινε εκεινη την ημερα θα πω απλα πως παραδεχομαι οτι ηταν λαθος μου. Ο χρονος πραγματικα δεν γυρνα πισω για να το διορθωσω.. Οταν εισαι 24 ωρες το 24ωρο με ενα παιδι χωρις καμμια βοηθεια, υπαρχουν στιγμες που ξεφευγεις απο τα ορια..

Συγχαρητηρια σε οσες μανουλες καταφερνουν να μην τα ξεπερασουν.. πραγματικα τις θαυμαζω!

Αυτα απο εμενα..

[valeri]

Οκ άντε και να κάτσω να συζητήσω μαζί του και ο μικρός συνεχίζει τα δικά του και με αγνοεί παντελώς ε τότε τι κάνεις? Δίνεις μια γερή στον πωπώ του φωνάζεις και καταλαβαίνει ποιος είναι ο αρχηγός της οικογένειας και σε ποιον θα πρέπει να σέβεται και να μην κοροιδεύει. Ειλικρινά εχω δει παραδείγμα οπως σας έγραψα παραπάνω οπου τα παιδιά αυτά ειλικρινά φτάνω σε σημείο να λεω πια δεν ξέρω αν πρέπει να λυπάμαι τους γονείς τους να να λέω καλά να πάθουν αφού θέλουν να το παίζουν ανοιχτόμυαλοι.....

ασχημα αυτα που λες

θα επρεπε ηδη να αναθεωρησεις την αποψη σου αφου λες οτι εχεις τυψεις ,εσυ ομως εξακολουθεις να πιστευεις στο ξυλο

2-3 πραγματακια ειναι πολυ επικινδυνα για το παιδι και απαιτουν αμεση παρεμβαση και φυσικα οχι με ξυλο αλλα με υφος και απομακρυνση ,ολα τα υπολοιπα ας τα κανει πως θα μαθει αλλιως.

[ΣΩΤΗΡΙΑ]

Oπότε να καταλάβω από τα λεγόμενά σου ότι δικαιολογείς τη βία στα παιδιά

 

οπότε το " συγνώμη , άγγελέ μου " γιατί το λες, αφού μόνη σου

 

δικαιολογείς τη συμπεριφορά σου?

 

συγνώμη πρέπει να ζητούν αυτοί που έχουν καταλάβει ότι έκαναν λάθος...

 

Για όνομα του ΘΕΟΥ κοπέλα μου! Πρόσεχε λίγο αυτά που γράφεις! ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΟΛΥ! Για τα παρακάτω που γράφεις έχεις δικιο αλλα δεν μπορείς να με κατηγορείς οτι ειμαι ΤΕΡΑΣ σε παρακαλώ πολύ και σου ζητώ να μου ζητήσεις συγνώμη

 

Τώρα όσον αφορά για τις κοπέλες που διαφώνησαν μαζί μου σέβοματι τις απόψεις σας ΤΙΣ ΔΙΑΒΑΣΑ προσεκτικά και με προβλημάτισαν. Σας ευχαριστώ που θέλατε να το συζητησουμε.

[silia29]

καλημέρα κορίτσια!! Εγώ επειδή ως παιδί έτρωγα ξύλο είχα πει στον εαυτό μου από μικρή πως τα παιδιά μου δεν πρόκειται να τα ακουμπήσω ποτέ. Και εννοείται πως είναι κάτι που δεν έχω κάνει και θέλω να πιστεύω πως δεν θα κάνω ποτέ. Είμαι απολύτως σίγουρη πως το ξύλο, δεν πρόκειται ποτέ να κάνει τα παιδιά να σέβονται τους γονείς τους. Το μόνο συναίσθημα που γεννάει είναι ο φόβος. Θυμάμαι μια φορά που είχαμε πάει σε ένα φιλικό μας ζευγ'αρι, η γυναίκα του φίλου μας, έδωσε δυο ξυλιές στον ποπό του μικρού της γιατί δεν την άκουγε. Η μικρη μου βλέποντας αυτό, γούρλωσε τα μάτια της και ένοιωσε τέτοιο τρόμο που μου έχει μείνει ακόμα στο νου.

Επίσης αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι όταν ακούω τους γονείς να λένε θέλω το παιδί μου να με ακούει και να κάνει ότι του λέω εγώ. Έτσι αβίαστα και χωρίς εξηγήσεις!!! Ε αυτό ρε κορίτσια μου φαίνεται πραγματικά απίστευτο. Μπορεί να είναι παιδιά αλλά πάνω από όλα είναι και αυτά άνθρωποι, με δική τους προσωπικότητα και χαρακτήρα. Με συζήτηση μπορείς να καταφέρεις πολλά με το ξύλο απολύτως ΤΙΠΟΤΑ!!!

[ΣΩΤΗΡΙΑ]

καλημέρα κορίτσια!! Εγώ επειδή ως παιδί έτρωγα ξύλο είχα πει στον εαυτό μου από μικρή πως τα παιδιά μου δεν πρόκειται να τα ακουμπήσω ποτέ. Και εννοείται πως είναι κάτι που δεν έχω κάνει και θέλω να πιστεύω πως δεν θα κάνω ποτέ. Είμαι απολύτως σίγουρη πως το ξύλο, δεν πρόκειται ποτέ να κάνει τα παιδιά να σέβονται τους γονείς τους. Το μόνο συναίσθημα που γεννάει είναι ο φόβος. Θυμάμαι μια φορά που είχαμε πάει σε ένα φιλικό μας ζευγ'αρι, η γυναίκα του φίλου μας, έδωσε δυο ξυλιές στον ποπό του μικρού της γιατί δεν την άκουγε. Η μικρη μου βλέποντας αυτό, γούρλωσε τα μάτια της και ένοιωσε τέτοιο τρόμο που μου έχει μείνει ακόμα στο νου.

Επίσης αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι όταν ακούω τους γονείς να λένε θέλω το παιδί μου να με ακούει και να κάνει ότι του λέω εγώ. Έτσι αβίαστα και χωρίς εξηγήσεις!!! Ε αυτό ρε κορίτσια μου φαίνεται πραγματικά απίστευτο. Μπορεί να είναι παιδιά αλλά πάνω από όλα είναι και αυτά άνθρωποι, με δική τους προσωπικότητα και χαρακτήρα. Με συζήτηση μπορείς να καταφέρεις πολλά με το ξύλο απολύτως ΤΙΠΟΤΑ!!!

 

 

Συμφωνω μαζί σου και τα γράφεις πάρα πολύ ωραία. Και εγώ μικρή έτρωγα ξύλο και το θυμάμαι ακόμα και ας ήταν για ψίλου πήδημα. ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΠΟΤΕ ΕΓΩ! Τις 2 ξυλιές που του έδωσα στον πωπω δεν το έκανα για με φοβάται (αυτο θα ήταν το χειρότερο για μενα αν σκεφτείτε ότι η μάνα μου παλιά μας έλεγε θα το πω στον πατέρα σας και θα σας αναλάβει αυτός).Τον πατέρα μου τον έβλεπα και κατουριόμουν πάνω μου! Εμαθα να τον φοβάμαι πρώτα και μετά να τον αγαπώ. ΛΑΘΟΣ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΜΟΥ ΤΕΡΑΣΤΙΟ. Εγώ αυτό που θέλω ειναι να χτίσω μια σχέση αγάπης αναμεσα στο παιδί και σε εμάς. Δεν θέλω να μάθει την βία ούτε μέσα απο παιχνίδια ούτε μέσα απο τηλεόραση. Ειμαι πολύ κατά. Καμιά φορά βλέπω να αγκίζει με το χεράκι του τα μαλιά κάποιου παιδιού (ο καημένος θέλει χαιδεψει αλλα τα τραβάει και αμέσως πηγαίνω και του δίχνω πως χαιδευουμε και δεν τραβάμε. Τώρα όσον αφορά για το την άποψη μου ότι καμιά φορά δεν ειναι κακό να δινουμε μια-δυο απαλες ξυλιες στον πωπω ισα ισα για να καταλάβει το λάθος του συγνώμη αλλα μέχρι στιγμής δεν βλέπω ότι έκανα τερατούργημα! Θα προσπαθώ πάντα να το αποφεύγω αλλα σε καμία περίπτωση ΔΕΝ ΘΑ ΧΤΥΠΗΣΩ ΣΩΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΛΕΚΤΙΚΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ