Φεύγει, τρέχει και δεν μας ακούει…

[anti1980]

τον εχω αφησει κιολας -σε ασφαλες σημειο- να δω που μπορει να φτασει ωσπου τον εχασα απο τα ματια μου...

Και εγώ το έχω κάνει αυτό και διαπίστωσα ότι δεν νιώθει κανένα φόβο απομάκρυνσης…

Εμεις ακομα δεν εχουμε ξεκινησει. Οταν φευγει και της φωναζω κοκαλωνει.....ποτε να το περιμενω να ξεκινησει? Καπου εδω γυρω πρεπει να ειναι ε?

Ellemphriem, δεν είναι απόλυτο ότι θα το ξεκινήσει και η μικρή σου. Δεν το κάνουν όλα τα παιδάκια αυτό…

 

Πάντως από τότε που ξεκίνησα αυτό το θέμα, η μικρή μας έχει κάνει σημαντική πρόοδο… Στο δρόμο όταν περπατάμε είναι κυρία!!! Σε οικία μέρη όπως το camping, τρέχει και αν δει να προσπαθούμε να τη πιάσουμε τρέχει ακόμα ποιο γρήγορα, γιατί νομίζει ότι παίζουμε. Επειδή όμως έχουμε μεγαλώσει λίγο και καταλαβαίνουμε, τρώμε τις τιμωρίες μας και μετά ούτε βήμα χωρίς το μπαμπά και τη μαμά.

[elizaa]

καλημερα και απο μενα...ειμαι και εγω ομοιοπαθουσα...αχ βαχ...το δευτερο μου παιδακι-βασανακι ειναι τωρα 22 μηνων και οταν φυγει απο κοντα μας δεν κοιταει πισω του , δεν υπολογιζει κανενα...οκ καθομαστε και στο καροτσι δεν λεω...μας κραταει και απο το χερι αλλα ετσι και του στριψει η βιδα δεν σταματαει με τιποταααα...και εχω κανει και το τεστ να δω μεχρι που θα παει χωρις εμας αλλα δυστηχως δεν τον νοιαζει...ελπιζω να περασει γρηγορα γιατι δεν μου ειναι και ευκολο να τον κηνηγαω καθως συνηθως ειμαι μονη μου και σερνω και ενα καροτσι αλλα και την κορη μου...

 

η κορη μου τωρα ειναι 4 ετων και εκεινη ειχε αρχισει ενα στυλακι τετοιο καπου εκει οταν ηταν 1,5 χρονων αλλα την αφησαμε για λιγο μονη της (εμεις τη βλεπαμε εκεινη οχι) και απο τοτε χεστηκε και δεν ξαναεφυγε απο κοντα μας...το μονο χουνερι που μου εχει κανει και φοβαμαι μηπως ξανασυμβει ειναι οταν ηταν 3,5 ετων επειδη φοβαται παρααααααααα πολυ τα σκυλια, ενω πηγαιναμε στην παιδικη χαρα συναντησαμε ενα αδεσποτο και φοβηθηκε τοοοοσο πολυ που αρχισε να τρεχη σαν τρελλη ... εγω μονη μου με το μικρο στο καροτσι...η μαρια μπροστα εγω με το καροτσι απο πισω και πισω απο μας ο σκυλος ... τρεχαμε ολοι μαζι...μπορει να ακουγετε λιγο αστειο αλλα εκεινη την ημερα εκανε ενα ολοκληρο τετραγωνο τρεχοντας ο δρομος διπλα της κεντρικος με πολλα αυτοκινητα και τελικα μου περασε και τρεχοντας ενα στενακι που ευτυχως εκεινη την ωρα δεν ερχοταν αυτοκινητο και οπως καταλαβαινετε σιγα μην την επιανα...ποσο γρηγορα να τρεξω με ενα παιδι και ενα καροτσι...αφηστε ουτε να το θυμαμαι δεν θελω...

[Martina]

Αχ, τι ανακούφιση, και νόμιζα πως είμαι η μόνη!!! πήρα κουράγιο!!!