την χαστουκισα!!!

[Ellemphriem]

Συγνωμη κιολας. Την χαστουκησες επειδη ηθελε να κατσει και να παιξει με σενα αντι να ασχοληθει μονη της με μπουρδες? .......εγω τωρα τι να απαντησω σε αυτο? Ισως το μονο που μου βγαζει νοημα. Πρωτον ΠΟΤΕ δεν σηκωνουμε χερι σε παιδι γιατι του δειχνουμε οτι δεν σεβομαστε το σωμα του και το προσωπο του, και του δινουμε το παραδειγμα να κανει και εκεινο το ιδιο. Οτι ειναι δηλαδη μια πραξη επιτρεπτη. Και δευτερον δεν βλεπω κατι παραλογο στην αντιδραση της κορης σου ουτε σε οτι περιγραφεις οτι κανει εκεινη. Εκεινη κανει σωστα την δουλεια της ως παιδι. Τα αλλα κατσε αναλογισου τα. Δεν μπορω να βοηθησω.....αλλο.....ουτε θελω να ξαναδιαβασω εδω μεσα οποτε εξαφανιζομαι....μου εχει σηκωθει η πετσα........καλη τυχη........ααααα......και επισης αλλη μια ιδεα. Αντι να ψαχνετε να βρειτε σε ποιον παιδοψυχολογο θα στειλετε το μικρο ισως καλυτερα πρεπει να ψαξετε να βρειτε ενα ψυχολογο να πατε εσεις να σας βοηθησει στον ελεγχο των νευρων σας ή να σας συμβουλεψει καλυτερα στο πως θα μοιραζετε τον χρονο σας μεταξυ παιδιων και δουλειας.

[myangel]

Συγνωμη κιολας. Την χαστουκησες επειδη ηθελε να κατσει και να παιξει με σενα αντι να ασχοληθει μονη της με μπουρδες? .......εγω τωρα τι να απαντησω σε αυτο? Ισως το μονο που μου βγαζει νοημα. Πρωτον ΠΟΤΕ δεν σηκωνουμε χερι σε παιδι γιατι του δειχνουμε οτι δεν σεβομαστε το σωμα του και το προσωπο του, και του δινουμε το παραδειγμα να κανει και εκεινο το ιδιο. Οτι ειναι δηλαδη μια πραξη επιτρεπτη. Και δευτερον δεν βλεπω κατι παραλογο στην αντιδραση της κορης σου ουτε σε οτι περιγραφεις οτι κανει εκεινη. Εκεινη κανει σωστα την δουλεια της ως παιδι. Τα αλλα κατσε αναλογισου τα. Δεν μπορω να βοηθησω.....αλλο.....ουτε θελω να ξαναδιαβασω εδω μεσα οποτε εξαφανιζομαι....μου εχει σηκωθει η πετσα........καλη τυχη........ααααα......και επισης αλλη μια ιδεα. Αντι να ψαχνετε να βρειτε σε ποιον παιδοψυχολογο θα στειλετε το μικρο ισως καλυτερα πρεπει να ψαξετε να βρειτε ενα ψυχολογο να πατε εσεις να σας βοηθησει στον ελεγχο των νευρων σας ή να σας συμβουλεψει καλυτερα στο πως θα μοιραζετε τον χρονο σας μεταξυ παιδιων και δουλειας.

εδώ θα ήθελα να σταθώ κι εγώ.. δεν είμαι ειδική. Προσπαθώντας ως μάνα απλά, να "διαβάσω" πίσω απ τις γραμμές που γράφονται, μόνο ένα πράγμα αντιλαμβάνομαι: ότι χρειάζεσαι κι εσύ βοήθεια pantana , ψυχολογική στήριξη και καθοδήγηση... ψάχνεις να βρεις αν το παιδί σου έχει προβλήματα, ώστε να το βοηθήσεις να ανταπεξέλθει, και ταυτόχρονα του δημιουργείς άλλα, μ το χαστούκι π.χ. ή με την άρνησή σου να παίξεις τη συγκεκριμένη ώρα που σου το ζητάει, και το χειρότερο χωρίς τύψεις, διότι δεν αντιλαμβάνεσαι ακριβως το μέγεθος της ζημιάς. (εξαιτίας της σωματικής βίας). Μου αρέσουν τα απλά και ξεκάθαρα πράγματα: πριν να γράψεις εδώ για να ζητήσεις βοήθεια, απευθύνθηκες εδώ ή ακόμη καλύτερα σε κάποιον ειδικό να ζητήσεις ΕΣΥ βοήθεια για ΣΕΝΑ? εξακολουθώ να πιστεύω ότι ακόμη κι αν το παιδί σου έχει οποιοδήποτε σύνδρομο, το κυρίως πρόβλημα είναι δικό σου... έχεις αποδεχτεί το γεγονός ότι είσαι μητέρα? αγαπάς χωρίς όρια το παιδί σου, το σπλάχνο σου? είμαι σίγουρη πως ναι! μην σκέφτεσαι πολύ! άνοιξε την αγκαλιά σου, όποια στιγμή κι αν σου το ζητήσει, και θα δεις πως ένα ευτυχισμένο και χαρούμενο παιδάκι γεμάτο αγάπη απ τους γονείς θα σε κάνει και σένα πιο πολύ χαρούμενη! Η μεγαλύτερη συνεισφορά μου στη ζωή μου είναι το μεγάλωμα του/των παιδιών! ΣΤΗ ΣΚΕΨΗ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΑΝΕΙ ΚΑΚΟ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, ΔΑΚΡΥΖΩ... ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΑΝ ΑΥΤΟΣ Ο ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ!!!

Κάθε φορά που γράφω θέλω να πω τόσα πολλά που τα μπερδεύω... δεν προσπαθώ ούτε να βοηθήσω κάποιον (δεν είμαι ειδική άλλωστε) ούτε να πω το σωστό και το λάθος. Τη γνώμη μου λέω.

[soevan07]

Εγώ ήθελα να πω το εξής:

 

Eαν το παιδί σου είναι όντως ενα παιδί με ΔΕΠ-Υ

σίγουρα θα χρειαστείς κι εσύ pantana κάποια βοήθεια

και ΚΥΡΙΩΣ καθοδήγηση απο ειδικούς για το πως να χειριστείς το θέμα αλλα και κυρίως για το πως να της συμπεριφέρεσαι...

 

....γιατί δυστυχώς με νεύρα, φωνές, τιμωρίες και σωματική βία

μάλλον χειροτερεύει την κατάσταση παρά την βελτιώνει!

 

Και φυσικά όπως θα φαντάζεσαι

θα χρειάζεται ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ απο την πλευρά σου!!!

(που αυτό μπορεί να σημαίνει ακόμα και να βάλεις σε ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΟΙΡΑ την προσωπική σου δουλειά....)

 

Σου τα λέω λίγο ΩΜΑ και ΣΚΛΗΡΑ

αλλά σε προετοιμάζω γιατί μπορεί η κατάσταση να είναι απο πολύ απλή εως αρκετά δύσκολη!!!

[loukomamy]

Διαβάζοντας παραπάνω φοβάμαι οτι δε διστάζεις να κολλήσεις στο παιδί σου την ταμπέλα του υπερκινητικού για να κατανοήσουμε την κούρασή σου και το πρόβλημα που σου προκαλεί η μικρή.

 

Pantana λυπάμαι αλλά οι απαντήσεις σου μου προκαλούν εκνευρισμό...

 

Το μόνο που έχω να προτείνω σε όλους είναι να διαβάσετε το βιβλίο "Τα παιδιά δε θέλουν ψυχολούγους, γονείς θέλουν" και λεω να αποχωρήσω σιγα σιγα και αθόρυβα απο το συγκεκριμένο τοπικ.

[mariazil]

Μετά από αυτά τα μηνύματα, που χωρίς αμφιβολία με βρίσκουν σύμφωνη, θα ήθελα να προσθέσω κι εγώ τη φωνή μου: το πρόβλημα, pantana, είναι κατ'αρχήν δικό σου, στο ξανάπα, εσύ είσαι η μάνα=ο ενήλικας! Τα παιδιά μας γεννιούνται και ζουν στο περιβάλλον που εμείς διαμορφώνουμε για αυτά, όχι το αντίθετο! Από σένα λοιπόν θα ξεκινήσουν οι αλλαγές και αναμφίβολα χρειάζεσαι βοήθεια για να το χειριστείς σωστά, γιατί μέχρι στιγμής το χειρίζεσαι επιφανειακά, συμπτωματικά και όχι σε βάθος.

Η aria έχει δίκιο που σου λέει ότι φεύγεις από την ουσία. Η ουσία είναι ότι είσαι η μάνα της κόρης σου κι αυτό κρατάει για όλη σας τη ζωή. Αν η κόρη σου είναι διαφορετική, δεν ευθύνεται αυτή για αυτό, ούτε το διάλεξε! Αν εσύ έχεις πρόβλημα με αυτό, ζήτα βοήθεια και αντιμετώπισέ το, μην κρύβεσαι πίσω από το δάχτυλό σου!!!

Αν πάλι, το πιθανότερο, είναι ένα παιδί ζωηρό, που αντιδρά σε μια πραγματικότητα που δεν της αρέσει, πάλι ζήτα βοήθεια για να μπορέσεις να αλλάξεις αυτή την πραγματικότητα προς όφελος και των δυο σας! Είναι φανερό από αυτα που έγραψες εδώ αλλά και στα άλλα ποστ ότι δεν είναι ακριβώς το παιδί "των ονείρων σου" (δεν λέω ότι δεν την αγαπάς, λέω ότι η συμπεριφορά της σε ξενίζει και ελπίζεις με τα χρόνια να αλλάξει).

Ε, και λοιπόν; Είναι αυτή που είναι και είναι η κόρη σου! Οφείλεις να δεχτείς την πραγματικότητα! Ζήτα βοήθεια, για να την αντιμετωπίσεις καλύτερα και θα δεις που όλα θα πάνε καλά!

[Niki81]

Διαβάζοντας παραπάνω φοβάμαι οτι δε διστάζεις να κολλήσεις στο παιδί σου την ταμπέλα του υπερκινητικού για να κατανοήσουμε την κούρασή σου και το πρόβλημα που σου προκαλεί η μικρή.

 

Pantana λυπάμαι αλλά οι απαντήσεις σου μου προκαλούν εκνευρισμό...

 

Το μόνο που έχω να προτείνω σε όλους είναι να διαβάσετε το βιβλίο "Τα παιδιά δε θέλουν ψυχολούγους, γονείς θέλουν" και λεω να αποχωρήσω σιγα σιγα και αθόρυβα απο το συγκεκριμένο τοπικ.

 

 

Α γεια σου...απο δω το πηγαμε απο κει το φεραμε...θα το βγαλουμε προβληματικο στο τελος το παιδι.

Τελικα το λαθος δεν ηταν το χαστουκι....το λαθος ειναι που τοσο καιρο καταλαβαινεις οτι το παιδι εχει τετοιες αντιδρασεις και απλα κανετε υπομονη με την ελπιδα τον επομενο χρονο να στρωσει.

Και φυσικα συμφωνω οτι οι συμπεριφορες δασκαλων και νηπιαγωγων και προπονητων και κλπ ηταν επιεικως απαραδεκτες αλλα προσωπικα δε θα περιμενα κανενα νηπιαγωγο και κανενα κολυμβητηριο να ηρεμησει το παιδι μου και να του αλλαξει τυχον λαθος συμπεριφορες.

Θα εβρισκα τροπο να ειμαι οσο το δυνατο περισσοτερο χρονο μαζι του μεχρι να σταματησουν ολα αυτα ακομα κι αν αυτο σημαινε οτι θα επρεπε να σταματησω τη δουλεια μου.

[soevan07]

Ας πάει στο γιατρό να δει τι θα της πει

 

γιατί ΕΑΝ (1 στο 1,00000,000000)

έχει όντως πρόβλημα το παιδί....

 

τότε μπορεί να την ΑΔΙΚΟΥΜΕ με αυτά που της λέμε....

 

(κακά τα ψέματα- ενα παιδί που χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή και φροντίδα

δεν είναι εύκολη υπόθεση....)

 

Εαν όμως της πει ο γιατρός οτι το παιδί είναι ΟΚ

 

τότε θα σημαίνει οτι εκείνη τόσο καιρό το ΑΔΙΚΟΥΣΕ

 

οπότε τότε....

μάλλον εκείνη θα θέλει το ξύλο της!!.....

[fistikaki]

μια κουβεντα θα πω μονο, χωρις να εχω διαβασει ολο το τοπικ...

 

 

καμια φορα, δε θελουν μονο τα παιδια προσοχη και φροντιδα..

 

θελουν και οι μαναδες....

 

θα μου πεις, το παιδι ειναι η προτεραιοτητα...

 

δεν διαφωνω...

 

ομως, η μανα που σηκωνει χερι, ειναι συνηθως η απελπισμενη μανα, η δυστυχισμενη μανα, η κλαμμενη μανα..

 

το λεω εγω, που εχω σηκωσει χερι.....

 

που την ωρα που ταιζα σημερα, και καθε κουταλια ηταν και φτυσιμο, ελεγα φωναχτα 'ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΣΩ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΣΩ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΣΩ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΜΟΥ'

 

ΟΚ,σημερα δεν την εχασα... ουτε χτες, ουτε παραπροχτες... ομως, εχει τυχει και εχω τραβηξει τσουλουφι, και εχω κανει νταααααααααα σε παμπερακι..

 

και ειναι ενας απο τους λογους που με κραταει απο το να κανω δευετρο παιδι...

 

εδω την παλευω με το ενα....

ΠΟΥ ΤΟ ΛΑΤΡΕΥΩ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ, ΠΟΥ Η ΑΝΑΠΝΟΗ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ...

 

εχω φαει ξυλο απο τη μανα μου..

οχι τρομερο... τα γνωστα.... ξυλιες για αταξιες...

 

 

θυμαμαι οτι την μισουσα εκεινη τη στιγμη... την μισουσα, ηθελα το κακο της..

 

 

και αυτο ειναι που θελω να αποφυγω... να με μισησει, εστω και στιγμιαια, το παιδι μου

 

 

 

ουφφφφφφ....

δυσκολη δουλεια να εισαι γονιος, παω πισω στο τοπικ που λεγαμε για το πρωινο του συζυγου στις 7 το πρωι....

[soevan07]

που την ωρα που ταιζα σημερα, και καθε κουταλια ηταν και φτυσιμο, ελεγα φωναχτα 'ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΣΩ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΣΩ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΣΩ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΜΟΥ'

 

ΟΚ,σημερα δεν την εχασα... ουτε χτες, ουτε παραπροχτες... ομως, εχει τυχει και εχω τραβηξει τσουλουφι, και εχω κανει νταααααααααα σε παμπερακι..

 

 

Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω.... ΠΟΛΥ ΟΜΩΣ!!

 

(σου μιλάω εγώ

που έχω τραβήξει ΤΑΑΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ στην ώρα του φαγητού...)

 

Τα μικρά παιδιά που δεν μιλάνε ακόμα,

δεν μπορούν να σου πουν:

 

"Mαμά δεν πεινάω αυτή την στιγμή....μην με μπουκώνεις -έλεος!"

ή

"Μαμά είναι μια αηδία αυτό που μου δίνεις....ΔΕΝ ΤΡΩΓΕΤΑΙ δοκίμασε να μου δώσεις κάτι άλλο"

 

το να σου φτύσει την κουταλιά ή να σου πετάξει το κουτάλι ή να σφραγίσει το στόμα ή να γυρίσει απο την άλλη

 

είναι ΕΝΑΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΣΟΥ ΠΕΙ ΚΑΤΙ!!....

 

Και βλέποντας εσένα να επιμένεις

ΠΕΙΣΜΩΝΕΙ και αυτό με την σειρά του

και γίνεται φάυλος κύκλος!

 

Για φαντάσου την ώρα που εκείνη προσπαθεί να σου δώσει να καταλάβεις κάτι,

εσύ της τραβάς το τσουλούφι ή της δίνεις "καμία"...

 

ΠΩΣ ΘΑ ΝΙΩΣΕΙ ΕΚΕΙΝΟ?

 

Τα παιδάκια ξέρουν πιο πολλά απο εμάς ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ και δεν μπορούν να μας το πουν!

 

Το λάθος μας είναι

οτι νομίζουμε πως είναι

ρομποτάκια να τους πατάμε το κουμπί και να τους λέμε

ΦΑΕ ΤΩΡΑ γιατί έτσι πρέπει!!

 

Μου θύμησες μια φάση με την κόρη μου

που προσπαθούσα μια φορά να την ταίσω (αλεσμένη κρεατόσουπα)

και μετά απο την πρώτη κουταλιά είχε σφραγίσει το στόμα της....

βρε καλό μου, βρε χρυσό μου

να της έχω κατεβάσει όλα τα παιχνίδια

να της έχω δείξει όλες τις διαφημίσεις .....ΤΙΠΟΤΑ

 

Στο τέλος αποφάσισα να δοκιμάσω να φάω λίγο απο την κρεατόσουπα που της έδινα...

και μόνο που δεν ΞΕΡΑΣΑ !!

ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ ΛΑΘΟΣ...ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΣΕΛΙΝΟ ΕΊΧΑ ΡΙΞΕΙ ΑΦΗΡΗΜΕΝΑ ΑΝΗΘΟ!!!!!!

Που να το φάει το φουκαριάρικο!!

Για φαντάσου να την άρχιζα στα χαστούκια!!!!.....

Τι θα καταλάβαινε το καημένο???.......

 

ΓΙΑΥΤΟ ΣΟΥ ΛΕΩ fistikaki ΜΟΥ.....

ΠΟΤΕ ΧΕΡΑΚΙ!!!

ΤΖΙΙΙΙΖΖΖΖ!!!!!

[fistikaki]

καλα, ασε το θεμα του φαγητου... πονεμενη ιστορια

[bouboukakia]

Κορίτσια, εμένα η κόρη μου 10 ετών μου εξομολογήθηκε ότι όταν φωνάζω, επειδή έχει πετάξει τα ρούχα της στο κρεβάτι και γενικά έχω χάσει την ψυχραιμία μου, (θυμάμαι ό,τι ακαταστασίες και παραλείψεις έκει κάνει) με αποκαλεί από μέσα της "ηλίθια, μ@##σμένη " κ.ά. Έκλαιγε το παιδί βέβαια, επειδή δεν της αρέσει που τα σκέφτεται αυτά, αλλά μου χρειάστηκε. Κατάλαβα ότι είναι μια μορφή κακοποίησης και μας "ρίχνει" πολύ στα μάτια του παιδιού.

[mariazil]

Έτσι είναι κορίτσια, και βέβαια την υπομονή μας όλες την έχουμε χάσει και θα την ξαναχάσουμε πιθανότατα πάμπολλες φορές, αλλά ξανασκεφτόμαστε και διορθώνουμε τα λάθη, δεν τα επαναλαμβάνουμε ή τουλάχιστον προσπαθούμε να μην τα επαναλάβουμε. Από τη στιγμή που παραδεχόμαστε το λάθος, είμαστε σε καλό δρόμο για να το διορθώσουμε. Αν όμως εξακολουθούμε να υπερασπιζόμαστε μια λάθος τακτική μας, αυτό σημαίνει ότι θα ξαναγίνει και θα ξαναγίνει το λάθος.

Αυτό προσπαθώ να σου πω pantana, ότι το πιθανότερο είναι να ξαναβρεθείς στη θέση αυτή και τότε τί θα κάνεις; Τώρα λες ψύχραιμα πως δεν θα το ξανακάνεις, αλλά τί θα γίνει όταν συμβεί κάτι που θα ταράξει την ψυχραιμία σου; Πρέπει να το δουλέψεις με τον εαυτό σου αυτό, να μάθεις να αυτοελέγχεσαι. Συγγνώμη αν φαίνονται αυστηρά αυτά που λέω, τα λέω και στον εαυτό μου κάθε μέρα, τα λέω και σε σένα με αγάπη, γιατί αυτά τα (ενίοτε ανυπόφορα) ζουζούνια τα φέραμε στον κόσμο χωρίς να τα ρωτήσουμε και έχουμε μεγάλες ευθύνες απέναντί τους!!!

[BIKY74]

Κορίτσια, εμένα η κόρη μου 10 ετών μου εξομολογήθηκε ότι όταν φωνάζω, επειδή έχει πετάξει τα ρούχα της στο κρεβάτι και γενικά έχω χάσει την ψυχραιμία μου, (θυμάμαι ό,τι ακαταστασίες και παραλείψεις έκει κάνει) με αποκαλεί από μέσα της "ηλίθια, μ@##σμένη " κ.ά. Έκλαιγε το παιδί βέβαια, επειδή δεν της αρέσει που τα σκέφτεται αυτά, αλλά μου χρειάστηκε. Κατάλαβα ότι είναι μια μορφή κακοποίησης και μας "ρίχνει" πολύ στα μάτια του παιδιού.

και μενα ετσι μου εχει πει ο 11 χρονος γιος μου που σημειωτεων ειναι παιδι που δεν βριζει[απ'εξω του τουλαχιστον]και οταν μου το λεει μου ζηταει να του βρω τροπο να μην ερχονται αυτες οι λεξεις στο μυαλο του γιατ δεν τις θελει!!!!!

γι 'αυτο και σε προηγουμενο ποστ ειπα οτι τα παιδια στο μυαλουδακι τους μπορουν να σκεφτονται διαφορα!!!

[Μαριρενα]

Συγνωμη κιολας. Την χαστουκησες επειδη ηθελε να κατσει και να παιξει με σενα αντι να ασχοληθει μονη της με μπουρδες? .......εγω τωρα τι να απαντησω σε αυτο? Ισως το μονο που μου βγαζει νοημα. Πρωτον ΠΟΤΕ δεν σηκωνουμε χερι σε παιδι γιατι του δειχνουμε οτι δεν σεβομαστε το σωμα του και το προσωπο του, και του δινουμε το παραδειγμα να κανει και εκεινο το ιδιο. Οτι ειναι δηλαδη μια πραξη επιτρεπτη. Και δευτερον δεν βλεπω κατι παραλογο στην αντιδραση της κορης σου ουτε σε οτι περιγραφεις οτι κανει εκεινη. Εκεινη κανει σωστα την δουλεια της ως παιδι. Τα αλλα κατσε αναλογισου τα. Δεν μπορω να βοηθησω.....αλλο.....ουτε θελω να ξαναδιαβασω εδω μεσα οποτε εξαφανιζομαι....μου εχει σηκωθει η πετσα........καλη τυχη........ααααα......και επισης αλλη μια ιδεα. Αντι να ψαχνετε να βρειτε σε ποιον παιδοψυχολογο θα στειλετε το μικρο ισως καλυτερα πρεπει να ψαξετε να βρειτε ενα ψυχολογο να πατε εσεις να σας βοηθησει στον ελεγχο των νευρων σας ή να σας συμβουλεψει καλυτερα στο πως θα μοιραζετε τον χρονο σας μεταξυ παιδιων και δουλειας.

 

 

πολυ μου αρεσεις!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!respect!!!!:grin:

[Μαριρενα]

myangel να σου ζησει το αγγελουδι σου!!!!!!!!!!!!!!!

[pantana]

τελικα αυτο που ηθελες να ακούσεις ειναι οτι το παιδι εχει πρόβλημα

και που αν απευθυνθεις !!!!????

φυγαμε απο την ουσια

η ουσια ειναι αλλου !1!!

και πρόβλημα να έχει (όλα είναι ανοιχτα σε αυτη τη ζωη ....

και ενα προβληματικο παιδι ΠΑΛΙ ΔΕ ΤΟ ΒΑΡΑΣ ...!!!???

και τι θα γίνει αν εχει πρόοβλημα?

θα υσηχάσεις ?

ή θα γυρωφερνεις γνωματευσεις ΚΔΑΥ ????

ΕΚΕΙ ΝΑ ΔΕΙς ΠΩς ΘΑ ΣΟΥ ΣΠΑΣΟΥΝ ΤΑ ΝΕΥΡΑ !!

ΧΙΛΙΑ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΝ ΣΕ ΠΡΟΣΒΑΛΩ

ΧΙΛΙΑ ΟΜΩς.,...

το εννοω !!! συγνωμη αλλα

δνε μορούσα να μην το πω ...

στην σημερον ημερα ολα εχουν και καλα αυτοματοποιηθει και εχουν μπει σε κουτακι ....

αρα ...αφου υπάρχουν αυτοματοποιημενα κουτακια με πρόβληματα και επιστημονικές ονομασίες για αυτα ......σιγουρα θα βρεθει ενα κα για σας !!!!

 

ΚΑΛΑ ΤΩΡΑ ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ... ΘΑ ΤΗΝ ΔΕΧΘΩ ΟΜΩΣ ΤΗΝ ΣΥΓΝΩΜΗ ΣΟΥ.... ΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΟΤΙ ΠΗΓΑΙΝΩ ΓΥΡΕΥΟΝΤΑΣ ΝΑ ΜΑΘΩ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΗΛΕΩΘΩ ΕΓΩ ΤΟΤΕ ΑΣ ΜΗΝ ΤΟ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΑΛΛΟ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΚΡΑΤΗΘΩ ΚΑΙ ΘΑ ΠΩ ΚΑΜΙΑ ΧΟΝΤΡΑΔΑ.

ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΕΙΠΕΣ ΚΙ ΕΣΥ ... ΣΥΓΝΩΜΗ ΚΙΟΛΑΣ.

[pantana]

γειά σου pantana. λυπάμαι που τελικά θύμωσες κ εξέλαβες ότι εννοούσα παράλογη εσένα παρότι εγώ εννοούσα μόνο κάποιες σκέψεις σαν αυτές που όλοι μας έχουμε κατά καιρούς. Και εγώ έχω παράλογες σκέψεις πάρα πολλές μάλιστα, ευχαριστως να στις αναλυσω και σε πμ, να δεις που με εχουν οδηγήσει εμένα...

 

ο λόγος που αναφέρθηκα στην υπερκινητικότητα, είναι ότι με στεναχωρεί να μιλάμε για ένα παιδί και το αν είναι υπερκινητικό, απλώς επειδή μερικές παιδαγωγοί, μπορεί πραγματικα΄να ήταν μή ικανές να το προσεγγίσουν και να του δώσουν τα απαραίτητα κινητρα,

κ αυτό να οδηγεί τον γονέα στο να αισθάνεται ότι το παιδί του έχει λάθος/κ αυτο να κανει τον γονέα να ξεσπάει στο παιδί το θυμό που του προκαλεί αυτό το λάθος.

 

όπως θα είδες παντού έγραψ........

 

ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ....

ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΕΙΣ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΟΥ.

ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΘΥΜΩΜΕΝΗ. ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΟΧΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ. (ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΠΙΟ ΠΟΛΥ)... ΑΠΛΑ ΠΛΗΓΩΘΗΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΛΗ "ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ". ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΙΘΕΤΑΙ ΘΕΜΑ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΑΞΙΖΕΙΝΑ ΤΟ ΣΥΖΗΤΑΜΕ.

ΣΕ ΜΙΑ "ΚΟΥΒΕΝΤΑ" ΑΛΛΟΙ ΛΕΝΕ ΤΑ ΜΕΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΤΑ ΔΕΝ .. ΕΤΣΙ ΒΓΑΙΝΕΙ Η ΟΥΣΙΑ.

ΕΧΕΙΣ ΘΙΞΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΗΜΕΙΑ ΠΟΥ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΣΤΙΑΣΤΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ ΤΩΡΑ.

ΘΑ ΣΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΩ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΤΟ ΜΥΝΗΜΑ ΣΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΠΟΛΥ. ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ.

[mariamb]

pantana ενδεχομένως όπως τα περιγράφεις να χρειαστείς βοήθεια και καθοδήγηση από κάποιον ειδικό για το παιδί...ενδεχομένως όμως να χρειάζεσαι και σύ βοήθεια. Καταλαβαίνω ότι καμία μάνα δεν θέλει να χτυπάει το παιδί της...και άρα για να έφτασες σε αυτό το σημείο έχεις υπερβεί και εσύ τα όρια σου. Μπορεί επίσης να νιώθεις εξαντλημένη και κατάκοπη από την συμπεριφορά του παιδιού...Μήπως λοιπόν θα ήταν καλύτερο να ζητήσεις ψυχολογική βοήθεια; Για να "τολμάς" να εκτίθεσαι δημόσια σε ένα φόρουμ, σημαίνει ότι το θέμα και σε απασχολεί και θέλεις να το μοιραστείς...Ένας ψυχολόγος θα μπορούσε να σου μάθει τρόπους διαχείρισης του θυμού σου...

Το γράφω αυτό έχοντας την εμπειρία μου από την δική μου τάξη, που περιλαμβάνει και παιδιά με ειδικές ανάγκες. Τα παιδιά αυτά "φαινομενικά" παρουσιάζουν επιθετική συμπεριφορά (κάποια δεν έχουν αναπτύξει συμβατικό λόγο). Στην πραγματικότητα αναπαράγουν αυτό που έχουν μάθει από το σπίτι. Δηλαδή σε καταστάσεις θυμού και ματαίωσης "χτυπάω" τον άλλον. Τα παιδιά "μιμούνται" τις δικές μας συμπεριφορές...και ουσιαστικά αυτό που σε "πονάει" πιο πολύ είναι ότι η συμπεριφορά του παιδιού σου είναι ο καθρέφτης του τρόπου με τον οποίο της φέρεσαι εσύ. Ακόμη και έάν έχει ελλειματική προσοχή, υπερκινητικό σύνδρομο ή οτιδήποτε άλλο, αξίζει να δουλέψετε μαζι , με επιστημονική υποστήριξη, την σχέση σας. Γιατί αυτό είναι που στο τέλος θα μείνει...και θα ορίσει την σχέση της και με τους άλλους ανθρώπους.

Συγγνώμη αν κάποια πράγματα φαίνονται μπερδεμένα...αλλά δεν είναι και πάντα όλα ξεκάθαρα μέσα μας.

[Μαριρενα]

http://webtv.antenna.gr/webtv/meagapivideo?cid=v_w4i_k0_w_yt_o_e%3d

 

δες αυτο ισως σου φανει ενδιαφερων και ισως σε βοηθησει αν εχεις καλη διαθεση

 

επισης ειναι ενα βιβλιο τα παιδια δεν θελουν ψυχολογο θελουν γονεις

ενα μικρο αποσπασσμα που βρηκα

 

http://entertainment.in.gr/html/ent/746/ent.67746.asp

 

Το κείμενο αυτό είναι ταυτόχρονα επιστημονική μελέτη και εμπιστευτική επιστολή σε γονείς που σκέφτονται. Απευθύνεται σε συνήθεις γονείς, που μέσα σε συνήθεις οικογένειες ανατρέφουν συνήθη παιδιά. Και στην πορεία συναντούν δυσκολίες, απορίες, προβλήματα, ίσως και αδιέξοδα. Όλο και συχνότερα, αυτοί οι συνήθεις γονείς θέτουν το ερώτημα: "Μήπως το παιδί χρειάζεται ψυχολόγο;". Η εμπειρία και ο στοχασμός, ωστόσο, με οδηγούν στο συμπέρασμα ότι, κατά κανόνα, τα παιδιά δεν θέλουν ψυχολόγο. Γονείς θέλουν! Αυτή η ανοιχτή επιστολή, λοιπόν, εξηγεί με τρόπο κατανοητό τι σημαίνει η σχέση γονιού-παιδιού, τι περιμένει το παιδί απ' τους γονείς του, πως μπορεί να στέκεται ο γονιός στη θέση του και πως ν' αντιμετωπίζει τα προβλήματα που εκδηλώνονται με συμμετοχή του παιδιού. Παράλληλα, εκθέτει τη θεμελιώδη λογική και συγκεκριμένες οδηγίες, που μπορούν να υποστηρίξουν την τέχνη του γονιού. Μια τέχνη βασισμένη σε δύο πράγματα που κάθε συνήθης γονιός μπορεί να προσφέρει στο παιδί του: αγάπη και κανόνες. (Οπισθόφυλλο) Όπως ακριβώς ανάμεσα στους ανθρώπους υπάρχουν αναπομείωτες βιολογικές ασυμμετρίες δομής, λειτουργίας και θέσης, έτσι υπάρχουν και συμβολικές ασυμμετρίες: Ο στρατηγός δεν είναι την ίδια στιγμή και στρατιώτης. Ο αρχιεπίσκοπος δεν είναι την ίδια στιγμή και νεωκόρος. Ο επιβάτης ενός αεροπλάνου ή ενός πλοίου δεν είναι την ίδια στιγμή και πιλότος ή καπετάνιος – ακόμη κι αν το επάγγελμά του είναι πιλότος ή καπετάνιος… (Χαρακτηριστικό παράδειγμα: Αν–ό μη γένοιτο– πέσει το αεροπλάνο, οι εφημερίδες δεν θα γράψουν “Σκοτώθηκαν δύο πιλότοι και 100 επιβάτες”, αλλά “Σκοτώθηκε ο πιλότος και οι 101 επιβάτες”.) Ο γιατρός, την ώρα που ασκεί την ιατρική και κάνει διάγνωση ή θεραπεία, δεν είναι την ίδια στιγμή και ασθενής, ακόμη κι αν πάσχει από την ίδια ασθένεια με τον ασθενή του: Δεν του επιτρέπεται να τον προσεγγίζει με οδηγό τη σκέψη “Βρε, τι κακό μας βρήκε και τους δυο ” ή να του πει “Τι να σου πω, βρε άνθρωπέ μου, κι εγώ τα ίδια βάσανα περνάω”… Ο καταδικασμένος δεν είναι την ίδια στιγμή και δικαστής, ακόμη κι αν το επάγγελμά του είναι “δικαστής” και το έγκλημά του συνδέεται με το επάγγελμά του (βλέπε “παραδικαστικό κύκλωμα” και “επίορκους δικαστές”): Η θέση που κατέχει κατά τη δίκη του είναι στο εδώλιο, όχι στην έδρα, ακόμη κι αν το έγκλημά του το διέπραξε όταν βρισκόταν στην έδρα…

Σε κάθε κατάσταση και σε κάθε σύστημα, λοιπόν, ορισμένοι κανόνες καθορίζουν συμβολικές θέσεις και λειτουργίες. Και οι άνθρωποι που μετέχουν στην εν λόγω κατάσταση ή ανήκουν στο εν λόγω σύστημα χαρακτηρίζονται από ορισμένες συμβολικές ιδιότητες, κατέχουν καθορισμένες θέσεις και επιτελούν προσδιορισμένες λειτουργίες. Στο κατεξοχήν συμβολικά θεμελιωμένο σύστημα οικογένεια, αυστηροί κανόνες (με πρωταρχικές τις σχέσεις της συγγένειας και το ταμπού της αιμομιξίας), καθώς και λειτουργικές αναγκαιότητες και σκοπιμότητες (που εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από κοινωνικές και πολιτισμικές συνθήκες και προβλέψεις) επισημαίνουν κάθε μέλος με ορισμένες ιδιότητες, το τοποθετούν σε καθορισμένη θέση και του υπαγορεύουν προσδιορισμένες λειτουργίες. Οι συμβολικές ιδιότητες, θέσεις και λειτουργίες των μελών μιας οικογένειας είναι ασύμμετρες. Χαρακτηρίζουν μονοσήμαντα κάθε μέλος και δεν μπορούν να του αφαιρεθούν, να μεταβιβαστούν σε κάποιο άλλο ή να ακυρωθούν μονομερώς: Αν κάτι τέτοιο επιχειρηθεί, η οικογενειακή δυσλειτουργία είναι αναπόφευκτη – όπως και οι συνέπειές της, που τις είδαμε.

 

Σίγουρα, είναι μια τέχνη το να είσαι καλός γονιός. Στις συνηθισμένες περιπτώσεις, η κοινωνία, ο πολιτισμός και η οικογενειακή ιστορία εξοπλίζουν τους γονείς με την τεχνογνωσία και με τους ψυχικούς πόρους που θα τους επιτρέψουν να ανταποκριθούν και να λειτουργήσουν αρκετά καλά, δηλαδή επαρκώς, σαν γονείς. Ωστόσο, και σʼ αυτό το ζήτημα, για να μπορέσει να λειτουργήσει μια οικογένεια και να αναθρέψει ένα παιδί ψυχικά ισορροπημένο, η απόλυτη προϋπόθεση δεν είναι το καλός, αλλά το γονιός: Εκατομμύρια παιδιά έχουν μεγαλώσει με γονείς μετριότατους ως προς τη γονεϊκή τους λειτουργία. Και ποτέ κανένα παιδί δεν ανατράφηκε με τέλειους γονείς: Όλοι είχαν ατέλειες, ανεπάρκειες, κενά, προβλήματα... Όμως, το δίλημμα δεν είναι ή τέλειοι γονείς ή καθόλου γονείς. Το πρωταρχικό και απόλυτο ζητούμενο είναι να υπάρχουν γονείς"

 

 

 

 

νομιζω το εχει προτεινει και ενα αλλο μελος

[pantana]

γειά σου pantana. λυπάμαι που τελικά θύμωσες κ εξέλαβες ότι εννοούσα παράλογη εσένα παρότι εγώ εννοούσα μόνο κάποιες σκέψεις σαν αυτές που όλοι μας έχουμε κατά καιρούς. Και εγώ έχω παράλογες σκέψεις πάρα πολλές μάλιστα, ευχαριστως να στις αναλυσω και σε πμ, να δεις που με εχουν οδηγήσει εμένα...

 

ο λόγος που αναφέρθηκα στην υπερκινητικότητα, είναι ότι με στεναχωρεί να μιλάμε για ένα παιδί και το αν είναι υπερκινητικό, απλώς επειδή μερικές παιδαγωγοί, μπορεί πραγματικα΄να ήταν μή ικανές να το προσεγγίσουν και να του δώσουν τα απαραίτητα κινητρα,

κ αυτό να οδηγεί τον γονέα στο να αισθάνεται ότι το παιδί του έχει λάθος/κ αυτο να κανει τον γονέα να ξεσπάει στο παιδί το θυμό που του προκαλεί αυτό το λάθος.

 

ΤΗΝ ΥΠΟΨΙΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΗΝ ΠΗΡΑ ΑΠΟ ΠΕΡΥΣΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ. ΜΕΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΑΠΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΨΑΞΑ ΤΟ ΕΙΔΑ ΚΙ ΕΓΩ ΟΤΙ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΗΣ ΕΙΧΕ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ. ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΠΗΓΑ ΣΤΟΝ ΠΑΙΔΟΨΥΧΙΑΤΡΟ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΔΕΠ ΔΕΝ ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙ ΤΟΣΗ ΩΡΑ ΟΥΤΕ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΜΕ ΤΟΣΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΜΙΑ ΔΙΗΓΗΣΗ ΚΑΙ. ΜΕ ΚΑΘΗΣΥΧΑΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ Η ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ. ΟΜΩΣ, ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΟΥ ΞΕΚΟΛΛΟΥΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΗΤΑΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΟΤΑΝ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΗΣ ΕΛΕΓΑΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ. ΕΚΕΙ ΑΝΥΧΗΣΑ. ΤΗΣ ΛΕΝΕ ΠΧ. ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΝ ΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΚΙ ΕΚΕΙΝΗ ΑΠΛΑ ΤΟ ΑΓΝΟΕΙ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΑΚΟΥΣΕ ΤΙ ΤΗΣ ΕΙΠΑΝ. ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ. ΑΝ ΟΜΩΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΥΨΩΣΩ ΘΥΜΩΝΕΝΗ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΩ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΚΟΚΚΙΝΟ, ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ ΑΛΛΑΖΕΙ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΑΥΤΟ. ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΩ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΕΙΔΙΚΟ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΛΕΠΤΕΣ ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΓΑΛΩ ΕΓΩ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ.

 

 

όπως θα είδες παντού έγραψα, ότι εσύ είσαι απλώς το σημείο στο οποίο καταλήγουν όλα αυτά (οι σκέψεις και οι πληροφορίες),

τέλος πάντων, όλα αυτά τα έγραψα πριν διαβάσω αυτό

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=49403

το οποίο δεν είχα δεί.

Μα εδώ έχουμε ήδη υπάρχον "αγκάθια" στην κατάσταση,

με την έννοια ότι έχεις απο πολλούς εξωτερικούς παράγοντες

προ αυτού του γεγονότος, την εικόνα οτι το παιδί σου έχει κάποιο πρόβλημα, ότι δεν ακολουθεί, έχεις προειδοποιήσεις των ατόμων που είναι υπεύθυνα για εκείνο.

Όλοι αυτοί που ο καθένας είχε μια διάγνωση, κανένας δεν σου ειπε εάν έχουν σοβαρές ανησυχίες ή εάν επρόκειτο απλως για δικά τους παράπονα? (εξοργίζομαι με άτομα που λένε κάτι τέτοιο στους γονείς και τους αφήνουν έτσι....!)

 

ΤΩΡΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΕΙΣΑΙ. ΚΙ ΕΓΩ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΠΟΡΙΑ ΕΧΩ. ΚΑΙ ΘΥΜΩΝΩ ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΕΧΩ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ.

 

 

Το χαστούκι λοιπόν αυτό, προκύπτει, απο το ότι αυτά τα άτομα,

σου είπαν οτι το παιδί αυτο έχει κάποιο πρόβλημα,

σε άφησαν χωρίς καθοδήγηση, δεν σου είπαν τι να κάνεις για να το λύσεις, ή ποιόν ειδικό να επισκεφτείς που θα σου δώσει λύση και απαντησεις στο τι να κανεις για να βοηθήσεις το παιδί σου,

και είσαι εσυ στο σπίτι αντιμετωπη με μια ταλιμπάνισσα, την οποία έχουν χαρακτηρίσει οι άλλοι "προβληματική",

και τελικά? Έχει που έχει τον χαρακτηρισμό του ότι έχει κάποια δυσκολία, σαν παιδί, την τρώει και απο πάνω, και δέχεται τον δικό σου θυμό... !

Με τον τρόπο που περιγράφεις ότι την περιέγραψαν αυτά τα υπεύθυνα άτομα, εδώ, http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=49403

σημαίνει ότι έχει πάρει απο όπου και αν γίνεται απόρριψη...

 

Η ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΑΝ ΝΑ ΜΠΗΚΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ. ΤΟΣΟ ΣΥΝΤΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗ. ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ. ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΕΙΠΤΟΥΝ ΒΕΒΑΙΑ. ΑΛΛΑ ΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΣΟΥ ΓΡΑΦΩ.

 

Ειδικά εάν το παιδί σου έχει ΔΕΠ-Υ, τότε είναι που θα χρειαστεί να αλλάξεις εντελώς δραστικά τα πάντα όσον αφορά τον τρόπο που την αντιμετωπίζεις....

 

πάλι θα το πώ, στην Ελλάδα πολλοί -εννοώ παιδαγωγούς/δασκαλους- βαφτίζουν όπως θέλουν ένα παιδί, και του δινουν ταμπέλα υπερκινητικού απλώς επειδή δεν του έχει τύχει παιδί που να επιμένει!

Η δασκάλα αντί να βρεί τρόπο, σου πλάσαρε το παιδί σαν προβληματικό! και σου ειπε κιόλας ότι θα αλλάξει στο νηπιαγωγείο?!!:evil:

μπορείς να μου δώσεις το τηλέφωνο αυτής της δασκάλας?

γιατί όσο μιλάμε .......! θυμώνω εγώ και μετά ποιός με μαζεύει!:evil:

ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΣ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΤΟ ΕΒΓΑΖΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ??ΟΛΟ ΤΟ ΕΤΟΣ Η ΜΙΚΡΗ ΟΤΑΝ ΒΓΑΙΝΑΝΕ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΠΑΙΖΕ. ΚΑΘΟΤΑΝ ΤΙΜΩΡΙΑ ΔΙΠΛΑ ΣΤΗΝ ΔΑΣΚΑΛΑ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΖΕ!!!! ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΕΙΔΑΜΕ ΤΥΧΑΙΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΜΑΞΙ, ΑΝΟΙΞΕ ΤΗΝ ΖΩΝΗ ΤΗΣ Η ΜΙΚΡΗ, ΚΑΙ ΣΚΑΡΦΑΛΩΣΕ ΑΠΑΝΩ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΩΝΑΖΕ: ΦΥΓΕ ΦΥΓΕ!!! ΕΠΑΘΑ ΠΛΑΚΑ. ΜΕΤΑ ΜΙΛΗΣΑΜΕ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ: ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΓΑΠΑΩ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΕΒΓΑΖΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ!! ΞΕΚΑΘΑΡΑ.... ΤΙ ΘΑ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΧΡΟΝΙΑ??

 

κοίτα - κάποια παιδιά όταν απο μικρά πχ 2 ετών, ξέρουν 100% τι θελουν και έχουν λαθος καθοδηγηση, η συμπεριφορά τους,

επειδή η ενέργειά τους θα πηγαίνει χαμένη,

-----ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΛΕΠΤΟ ΣΗΜΕΙΟ....ΠΟΥ ΕΓΩ ΚΑΠΟΥ ΕΣΦΑΛΑ ΣΙΓΟΥΡΑ...-----ίνεται σαν να είναι υπερκινητικά! και εάν τους ΄δωσεις το εναυσμα - οχι εσυ, εννοω η δασκάλα - ξαφνικά λειτουργούν μια χαρά!!! ένα παιδί υπερκινητικό δεν θα πηγαινε να σου γράψει τα γράμματα....! ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΕΙΧΕ ΚΑΙ Ο ΠΑΙΔΟΨΥΧΙΑΤΡΟΣ. ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΓΝΩΣΤΟΣ ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ. ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ. ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ. ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ. ΟΤΑΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΜΕ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΝΕΙ ΘΑΥΜΑΤΑ. ΚΟΛΛΑΕΙ ΚΟΒΕΙ ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙ...

 

αν ήξερες πόσα παιδιά εχω συναντησει στα 10 χρόνια, που οι γονείς βρισκόντουσαν σε απελπισια !!!!! μόνο το 1/500 είχε όντως κάποια διάγνωση σε αυτά τα χρόνια απο αυτά που οι γονείς είχαν σηκώσει τα χέρια ψηλά!!) και μακάρι δηλαδή και εσυ να είσαι μια απο αυτές τις περιπτώσεις!

 

ναι, σαφεστατα εάν υπάρχει τέτοια υποψία πρέπει να ελεγχθεί, συμφωνώ όπως κ άλλα μέλη, απο δημόσιο και όχι ιδιώτη, και άτομο με πολλά χρόνια εμπειρίας και ειδικότητα στην ΔΕΠ-Υ.

 

η διάγνωση δείξει ότι εισαι ένας γονέας που προσπαθεί να χειριστεί ένα παιδι με ΔΕΠ-Υ , το σίγουρο είναι ότι θα χρειαστεί να αλλάξεις πολλά.

 

τι να σου πώ, αυτό, εγώ ξέρω ότι το υπερκινητικό παιδί δεν αντιδρά επίτηδες,.... δεν λέει όχι σε αυτό που λες εσυ για να σου πάει κόντρα.

κάνει αυτο που κάνει, επειδη αισθάνεται οτι πρέπει να το κάνει, σαν να υπάρχει μια κινητηριος δυναμη μέσα του εντελώς ανεξαρτητη απο σένα...

αυτό είναι μια πολύ λεπτή διαφορά, την οποία

πρέπει να παρατηρήσεις, για να καταλάβεις περισσότερο εάν όντως υπάρχει κάτι τέτοιο.

ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΕΧΩ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ. ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΞΕΡΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΣ. ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΑΠΛΑ ΜΕΙΝΩ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΑΛΛΑΖΕΙ ΕΝΤΕΛΩΣ.

ΣΗΜΕΡΑ ΒΑΡΙΟΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΗΜΟΥΝ ΧΩΜΕΝΗ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ. ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΛΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΡΕΛΛΕΣ. ΝΑ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΝΑ ΤΗΣ ΛΕΩ ΜΗ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ, ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΚΟΝΤΡΑ. ΟΤΑΝ ΗΛΘΕ Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΦΑΓΗΤΟΥ ΤΗΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΗΣ ΒΑΛΩ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 3 ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΚΟΚΚΙΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΣΕΙ ΝΑ ΦΑΕΙ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΗΛΘΕ Ο ΣΥΖΗΓΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΑΠΑΛΛΑΞΕ ΓΙΑ ΚΑΜΙΑ ΩΡΑ, ΚΑΙ ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΑ ΜΑΖΙ ΤΗΣ, ΜΟΥ ΕΞΙΣΤΩΡΗΣΕ ΤΑ ΠΝΕΥΣΤΑ ΚΑΙ ΚΡΟΥΣΤΑ ΠΟΥ ΜΑΘΑΝΕ ΣΤΟ ΩΔΕΙΟ ΕΧΘΕΣ!!!! ΣΑΝ ΝΑ ΗΤΑΝ ΑΛΛΟ ΠΑΙΔΙ. ΣΑΝ ΝΑ ΕΚΛΕΙΣΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ.

ΕΧΘΕΣ, ΕΙΧΑΜΕ ΔΙΑΚΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΗΡΑ ΚΑΙ ΦΥΓΑΜΕ. ΠΗΓΑΜΕ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΦΗΣΑ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΟΤΙ ΗΘΕΛΕ. ΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΜΕΡΑ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΑΠΛΟ ΠΑΙΔΙ. ΣΑΝ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ. ΥΠΑΚΟΥΗ, ΛΟΓΙΚΗ, ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ.. ΤΙ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ... ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ.

ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΤΗΣ ΔΩΣΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΒΡΩ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ. ΕΧΩ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΗΔΗ ΕΝΑ ΠΛΑΝΟ, ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΒΩ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΥΖΥΓΟ ΜΕΣΑ.

Εάν δεν πείς και δεν κάνεις τίποτα, και απλως παίξεις μαζί της τι κάνει?

Αλλάζει η συμπεριφορά της?

Ενός υπερκινητικού παιδιού, δεν αλλάζει η συμπεριφορά του, δεν ηρεμεί, όταν ασχοληθούμε μαζί του.

Συνεχίζει να κάνει ότι κάνει και δεν μπορεί να χαμηλώσει το ρυθμό του, δεν μπορεί να ηρεμήσει.

 

ένα αντιδραστικό παιδί λοιπόν, δεν έχει καμία σχέση με ένα παιδί με ΔΕΠ-Υ.

δηλαδή ένα παιδί το οποίο έχει "μάθει" να αντιδρά

μέσω αρνητικής προσοχής (προσοχή και επιβράβευση, άρθρο http://parents.org.gr/psych/a42)

και να κάνει συνεχώς το απαγορευμένο και για να κανει κατεργαριές, τις κάνει στα γρήγορα και στα κρυφά, και δεν μένει στο ίδιο σημείο για να μη "το πιάσουν στα πράσα" ΔΕΝ έχει υπερκινητικότητα, καθώς η συμπεριφορά του αλλάζει όταν έχει τα σωστά ερεθισματα!.

 

Εάν όλο το καιρό που αντιμετωπίζουν πρόβλημα μαζι της στο σχολείο, κανείς στο σχολείο της

δεν είχε τις γνώσεις για να εφαρμόσει αυτά

http://parents.org.gr/psych/a46 σε συνεργασία μαζί σου,

εχουν χαθεί πολύ σημαντικές ευκαιρίες στο να διορθωθούν οι όποιες δύσκολίες - ακόμα όμως μπορείτε να τις κάνετε.

Είπες ότι είχες ασχοληθει με συμβουλες της νταντας η λαθος θυμάμαι...?

ΌΧΙ ΣΩΣΤΑ ΘΥΜΑΣΑΙ.

ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΕΜΑΘΑ ΠΧ, ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΩ ΜΕΤΑ ΝΑ ΤΗΝ ΒΑΖΩ ΣΤΗΝ ΚΑΡΕΚΛΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ. ΑΝ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΤΟΤΕ ΠΑΙΡΝΕΙ ΚΟΚΚΙΝΟ (10 ΚΟΚΚΙΝΑ ΧΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ, 10 ΚΙΤΡΙΝΑ ΚΕΡΔΙΖΟΥΜΕ ΕΚΠΛΗΞΟΥΛΑ,, ΤΑ ΜΕΤΡΑΕΙ ΜΟΝΗ ΤΗΣ)

ΑΥΤΟ ΜΕ ΤΑ ΠΙΟΝΙΑ ΗΤΑΝ ΕΠΙΣΗΣ ΑΠΟ ΚΕΙ.

ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΝΑΜΕ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΟΛΛΗΣΑΜΕ ΣΤΟ ΨΥΓΕΙΟ. ΤΟΥΣ ΥΠΕΓΡΑΨΕ ΚΙ ΕΚΕΙΝΗ ΚΑΙ ΕΓΩ.

 

ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΕΤΟΙΑ. ΠΟΛΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΑΝΕ. ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ.

 

ΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΚΟΥΡΑΚΗ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΕΛΘΩ ΣΕ ΕΠΑΦΗ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ Η ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΤΕΛΙΚΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΤΟΤΕ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΤΟΥ ΜΙΛΗΣΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΠΑΦΗ ΜΕΣΩ ΝΕΤ.

 

ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ.

ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΘΕΛΩ ΚΑΤΙ ΝΑ ΤΗΣ ΖΗΤΗΣΩ ΝΑ ΚΑΝΕΙ, ΝΑ ΜΑΖΕΨΕΙ ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΤΗΣ, Η ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΗΣ Η ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ. ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΙΑΝΕΙ ΟΥΤΕ Η ΚΑΡΕΚΛΑ ΟΥΤΕ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΟΥΤΕ ΤΙΠΟΤΑ. Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΤΗΣ ΜΕ ΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΟΥΝΑΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΦΕΥΓΕΙ.

ΕΚΕΙ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ???

ΑΥΤΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ. ΕΜΕΝΑ ΜΟΥ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ.

ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ Η ΕΧΩ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΝΩ ΜΟΝΗ ΜΟΥ.

ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΚΑΤΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΩ ΜΑΖΙ ΤΗΣ.

ΘΕΛΩ ΑΠΛΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ ΚΑΚΟ ΟΥΤΕ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟ.

ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΤΟ ΧΑΣΤΟΥΚΙ. (ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΜΑΙ ΤΩΡΑ)

ΤΗΣ ΤΟ ΖΗΤΟΥΣΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕ ΤΙΠΟΤΑ. ΑΠΛΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ. ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΕΙΝΑΙΚΑΤΙ ΑΛΛΟ.

[pantana]

ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙ ΠΗΡΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΤΗΝ ΔΩ ΑΠΟ ΒΔΟΜΑΔΑ.. ΣΑΝ ΤΡΕΛΛΗ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΩ.. ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΑΛΩ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΤΑΞΗ...

ΠΡΩΤΗ ΕΓΩ ΓΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

[Ellemphriem]

ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙ ΠΗΡΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΤΗΝ ΔΩ ΑΠΟ ΒΔΟΜΑΔΑ.. ΣΑΝ ΤΡΕΛΛΗ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΩ.. ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΑΛΩ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΤΑΞΗ...

ΠΡΩΤΗ ΕΓΩ ΓΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

 

Ειπα οτι δεν θα ξαναγραψω εδω μεσα αλλα δεν αντεξα. Μπραβο σου!....... Ελπιζω να τα ισσοροπησεις για χαρη του παιδιου σου πανω απο ολα και μετα δικης σου. Ολα απο εμας ξεκινουν *δυστυχως*. Ευχομαι το καλυτερο.

[νινετα]

καλησπερα μερες τωρα διαβαζω τα παραπανω !ειμαι μια μανουλα οπως ολες κανω λαθοι οπως ολες ,εχω νευρα οπως ολες ,θελω χρονο για εμενα οπως ολες ,ομως επιλογη μου ηταν να κανω παιδια ,τα παιδια μου ειναι αυτα που με κανουν να θυμωνω πολυ ,να γελαω πολυ να ειμαι πολυ χαρουμενη ,καμια μας δεν γενηθηκε μανουλα ολες μας γιναμε μετα ,ολες μας προσπαθουμε για το καλυτερο για τα παιδια μας !ειμαι κατα της βιας σε οποιαδηποτε μορφη και αν ειναι ειτε σωματκη ειτε ψυχικη !ευκολο ειναι να κρυβομαστε πισω απο το pc μας και να κρινουμε την μανουλα που εκανε αυτο το λαθος !οκ δεν ειναι σωστο !οκ ηταν λαθος !!ποια μανουλα απο εδω ειναι η ΤΕΛΕΙΑ ?εγω δεν ειμαι !κανω λαθοι !!εχω μια κορη 4 ετων που ειναι το ονειρο καθε μανουλας !!και εχω και ενα αγορακι 2 ετων που ειναι ταλιμπανακι !!εγω τα μεγαλωσα και τα 2 τα παιδια μου μιας και εχω την πολυτελεια να μην δουλευω !και τα 2 μου τα παιδια τα μεγαλωσα με τον ιδιο τροπο !!ομως ο μικρος ειναι μεγαλη ιστορια !!δεν χρισιμοποιω βια προσπαθω την ενεργεια του να του την βγαλω σε παιχνιδι !σαφως και με εχει φερει στα ορια μου !τι δεν ειμαι καλη μανα γιατι τον βαζω 2 λεπτα στο δωματιο του ?δεν ειμαι καλη μανα γιατι θελω να μαθει τροπους ??μην κρινουμε εκ του ασφαλους !!και μην ειμαστε απολυτες !!!καθε μερα προσπαθω να ειμαι κοντα στα παιδια μου και να διωρθωνω τα λαθοι μου και τα λαθοι τους !η κοπελα ψαχνει μια φιλη να της δωσει μια συμβουλη για το πως να χειριστη την κατασταση με την μικρη και οχι εμας να γραψουμε το ποσο κακια μανα ειναι ,ας της δειξουμε το λαθος της με ευαισθησια ,αν θεωρουσε οτι καλα εκανε και επραξε ετσι δεν θα το ανοιγε το τοπικ !!τα παραπανω ειναι δικες μου σκεψεις και φυσικα δεν περιμενω να ειναι αποδεκτες απο ολους !!φιλικα Νινα !

[maira95]

ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙ ΠΗΡΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΤΗΝ ΔΩ ΑΠΟ ΒΔΟΜΑΔΑ.. ΣΑΝ ΤΡΕΛΛΗ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΩ.. ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΑΛΩ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΤΑΞΗ...

ΠΡΩΤΗ ΕΓΩ ΓΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

 

πολυ χαιρομαι που πηρε τετοια τροπη το θεμα!!!

ΜΠΡΑΒΟ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ!

να δεις που θα τα καταφερεις!

 

ποια μανουλα απο εδω ειναι η ΤΕΛΕΙΑ ?

 

ΚΑΜΜΙΑ!

δεν υπαρχουν τελειοι ανθρωποι και φυσικα ουτε τελειες μαμαδες!

[Ellemphriem]

και στην τελικη ολοι εχουμε φαει ενα χαστουκι και στο μαγουλο και στο ποπο,,,

 

Εμενα προσωπικα οι γονεις μου, μου εμαθαν οτι σεβονται το σωμα μου, και το ιδιο κανω και εγω στο παιδι μου. Δεν εχω φαει ουτε 1/4 χαστουκιου ΠΟΥΘΕΝΑ. Μην τα βαζουμε ΟΛΑ σε ενα καλουπι επειδη εμεις ετσι μαθαμε. Δεν ειναι ολος ο κοσμος εμεις.....Τσαντιζομαι και βγαινω απο τα ορια ΠΟΛΛΕΣ φορες και τοτε την βαζω στον παιδοτοπο ησυχα και παω και ανοιγω το κεφαλι μου στον τοιχο, ηρεμω και γυρναω πισω. Δεν θα βγαλω εγω τα σπασμενα μου στο παιδι μου οχι. Συγνωμη κιολας.