Μεγαλωνοντας δυο αγορια

[fraoulopoulitsa]

Αγαπητή Γεωργία συμφωνώ και επαυξάνω όμως πως μπορείς να χωρέσεις μέσα στο πρόγραμμά σου κάτι για σένα που οι 24 ώρες δεν φτάνουν καν για τα καθημερινά? και δε λέω 1-2 φορές να στριμώξεις το πρόγραμμά σου και κάτι να γίνει αλλά για πόσο να έχεις τις αντοχές να το κάνεις αυτό?

Το πρόγραμμά μου αρχίζει καθημερινά στις 6.30 το πρωί και πριν τις 8 το βράδυ δεν έχω προλάβει να καθίσω καθόλου. Δυστυχώς τα πράγματα είναι δύσκολα για μένα, και ειλικρινά δεν μπορώ να βρω κάποια άκρη. Ευτυχώς μπορώ να πω ότι ο μεγάλος μου γιος είναι παιδί υπόδειγμα και παρότι είναι 6,5 ετών με βοηθάει όταν με βλέπει και ζορίζομαι (κάθεται και διαβάζει μόνος του τα μαθήματά του, χωρίς φασαρίες, απασχολεί τον αδελφό του ώστε να μπορέσω εγώ να κάνω τις δουλειές μου ανενόχλητη). Όμως το θέμα παραμένει :εγώ που βρίσκομαι μέσα σε όλα αυτά? Άραγε δεν έχω κανένα δικαίωμα σε κάποιες στιγμές προσωπικής ησυχίας και χαλάρωσης? (και σαν χαλάρωση δεν εννοώ να κάτσω στον καναπέ κατάκοπη και με το βλέμμα της αγελάδας και να χαθώ μπροστά στην τηλεόραση).

[BIKY74]

γεωργια μου ...ετσι θελω να πιστευω οτι θα εξελιχθει η ζωη μου...οπως λες....και ευχομαι τα παιδια μου να κρατησουν τις αρχες που προσπαθω να τους δωσω και να τις περασουν και στην δικια τους ζωη.....να χαιρομαστε τους αντρες μας.....!!!!!

fraoulopoulitsa η αληθεια ειναι οτι οταν εισαι μητερα νοικοκυρα συζηγος και επαγγελματιας ...ο χρονος της χαλαρωσης και της ξεκουρασης μειωνεται φοβερα!!

εχεις και μικροτερο παιδακι;;σημερα με ρωτησαν αν με τρια παιδια βρισκω χρονο για τον ευατο μου;μερικες φορες βρισκω.....ειμαι απο τις τυχερες γυναικες που ο αντρας της συμμετεχει τοσο στα παιδια οσο και στο σπιτι......!!!αλλες φορες παλι η κουραση τοσο μεγαλη...που το μονο που θελω ειναι να ερθει βραδυ για να πεσω στο κρεββατι....να ηρεμησω.....χωρις γκρινιες ...φωνες και υστεριες......

[agentP]

τωρα...μ'απασχολει το μελλον....θελω και προσπαθω να εχω καλες σχεσεις με τους μεγαλους μου..ετσι ωστε μεγαλωνοντας να εχουμε αναπτυξει μια ουσιαστικη σχεση...!γενικα ολοι με απογοητευουν οτι τ'αγορια θα με ξεχασουν..γιατι ομως;

αν βλεπουν το μπαμπα τους ως προτυπο....βλεπουν οτι με τους γονεις του ειναι πολυ κοντα και ολη την ωρα μαζι και εχει την εννοια τους!γι μερικους ....ειμαι ατυχη που δεν εχω κορη......γιατι εγω δε το βλεπω ετσι;

Η γιαγιά μου είχε μόνο αγόρια, ποτέ δεν την άφησαν μόνη. Η γιαγιά ήταν δυναμική, έμενε μόνη της και πρόσφερε μέχρι σε πολύ μεγάλη ηλικία, αλλά και οι γυιοί της την φρόντισαν και έμειναν και αγαπημένοι μεταξύ τους.

Δεν πιστεύω ότι είναι θέμα φύλου η σχέση που έχουν τα παιδιά με τους γονείς όταν μεγαλώσουν είναι περισσότερο θέμα χαρακτήρα και σχέσεων στην οικογένεια.

[georgiamami]

fraoulopoulitsa[/b];1574533]Αγαπητή Γεωργία συμφωνώ και επαυξάνω όμως πως μπορείς να χωρέσεις μέσα στο πρόγραμμά σου κάτι για σένα που οι 24 ώρες δεν φτάνουν καν για τα καθημερινά? και δε λέω 1-2 φορές να στριμώξεις το πρόγραμμά σου και κάτι να γίνει αλλά για πόσο να έχεις τις αντοχές να το κάνεις αυτό?

...........

Όμως το θέμα παραμένει :εγώ που βρίσκομαι μέσα σε όλα αυτά? Άραγε δεν έχω κανένα δικαίωμα σε κάποιες στιγμές προσωπικής ησυχίας και χαλάρωσης? (και σαν χαλάρωση δεν εννοώ να κάτσω στον καναπέ κατάκοπη και με το βλέμμα της αγελάδας και να χαθώ μπροστά στην τηλεόραση).

 

Δεν αντιλεγω.Τα πραγματα ειναι σιγουρα αρκετα δυσκολα οσο τα παιδια σου ειναι μικρα. Μεγαλωνοντας τα ομως και μαθαινοντας τα να συμμετεχουν σε οτι κανεις, θα ελαφρυνουν λιγο το δικο σου βαρος. Απο μικρες ασημαντες για εκεινα ενεργειες θα μειωθει η δικη σου απασχοληση με δουλειες του σπιτιου πχ αντι να πεταξουν τα καλτσακια τους κατ απο τη καρεκλα τους, να πανε στο WC και να τις βαλουν στο καλαθι ρουχων. Αν ολα οσα πιανουν στα χερια τους, μαθουν να τα βαζουν εκει που πρεπει, δεν θα χανεις χρονο πηγιαν οντας πισω τους. (Προς Θεου, αυτα που γραφω δεν ειναι μονο για σενα ή οτι δεν το κανεις αλλα απευθυνομαι και σε αλλες μαμαδες που διαβαζουν). Ολα εχουν τη λυση τους αν βρεις τους σωστους χειρισμους.

Και οσο για το που εισαι εσυ, απο σενα εξαρταται να απιτησεις χρονο για σενα.Δεν θα σου τον αρνηθει κανεις. Αρκει να τον διεκδικησεις. Συζυγος???

Εκεινος βρισκει χρονο για τον εαυτο του??? Αν ναι, τοτε ξερεις τι πρεπει να κανεις.

 

 

BIKY74[/b];1574561].....ειμαι απο τις τυχερες γυναικες που ο αντρας της συμμετεχει τοσο στα παιδια οσο και στο σπιτι......!!!αλλες φορες παλι η κουραση τοσο μεγαλη...που το μονο που θελω ειναι να ερθει βραδυ για να πεσω στο κρεββατι....να ηρεμησω.....χωρις γκρινιες ...φωνες και υστεριες......

 

Συμφωνω απολυτα. Δεν ειναι ολες οι μερες ιδιες. Αλλα ειναι πολυ σημαντικο για σενα που ο συζυξ ειναι κοντα στα παιδια αρα σου δινει τη δυνατοτητα να βρεις λιγο χρονο για σενα, εστω και πιο αραια. Οντως εισαι τυχερη και να εισαι παντα.

 

 

Ζέττα[/b];1574573]Η γιαγιά μου είχε μόνο αγόρια, ποτέ δεν την άφησαν μόνη. Η γιαγιά ήταν δυναμική, έμενε μόνη της και πρόσφερε μέχρι σε πολύ μεγάλη ηλικία, αλλά και οι γυιοί της την φρόντισαν και έμειναν και αγαπημένοι μεταξύ τους.

Δεν πιστεύω ότι είναι θέμα φύλου η σχέση που έχουν τα παιδιά με τους γονείς όταν μεγαλώσουν είναι περισσότερο θέμα χαρακτήρα και σχέσεων στην οικογένεια.

 

Ζεττα μου, θα συμφωνησω μαζι σου. Πραγματι, οσες μητερες γαλουχισαν μονο αγορια, τα εχουν εκπαιδευσει ωστε να ειναι ετοιμα για ολα. Ισως απο φοβο οτι αν συμβει κατι στη μανα, θα πρεπει αυτα να ξερουν να συνεχισουν τη ζωη τους. Κατι που δυστυχως, μερικες μαμαδες κοριτσιων, θεωρουν δεδομενο οτι τα κοριτσια ξερουν να επιβιωνουν. Νομιζω οτι ανεξαρτητου φυλου, πρεπει να μεγαλωνουμε τα παιδια μας και συγχρονως να τα εκπαιδευουμε ωστε ανα πασα στιγμη να μπορουν να ανταπεξελθουν μονα τους στις απαιτησεις της ζωης.Οπως τα ζωα, γατες, σκυλια, κλπ. θα εχετε παρατηρησει πως η μαμα-ζωο εκπαιδευει τα μικρα της και οταν αυτα μπορουν να επιβιωσουν, απομακρυνεται και αυτα παιρνουν το δρομο τους.

Ο ανθρωπος βεβαια διαφερει οσων αφορα τη μνημη και το συναισθημα. Δε θελει να αποχωριστει τα παιδια του αλλα και δυσκολευεται να τα αφησει μοναχα τους. Και μερικες φορες απο την υπερπροστασια που τα παρεχει, τα "πνιγει".

Αυτο ειναι μεγαλο κεφαλαιο.

[fraoulopoulitsa]

Γεωργία μου σε όλα δίκιο έχεις, μόνο που τόσο εγώ όσο και ο σύζυγος είμαστε εγκλωβισμένοι όσον αφορά το θέμα του χρόνου. Βλέπεις, ο σύζυγος λείπει στις θάλασσες περίπου 7-8 μήνες το χρόνο οπότε είμαι απολύτως μόνη μου όλο αυτό το διάστημα που εκείνος δεν είναι εδώ, και βεβαίως πέφτουν και όλα πάνω μου για το συγκεκριμένο διάστημα. Δεν μπορώ να πω ότι εκείνος δεν καταλαβαίνει τις ανάγκες μου και παραδέχομαι ότι όταν έρχεται αρκετές φορές κρατάει τα παιδιά εκείνος προκειμένου να βγω για ένα καφέ ή για ψώνια μόνη μου, όπως επίσης και τα μικρά μου προσπαθούν ανάλογα με την ηλικία μου να με βοηθήσουν όσο μπορεί το καθένα τους. Δεν παύουν όμως να είναι μικρά , και να παρεκκλίνουν αρκετές φορές, προκαλώντας φασαρία και αναστάτωση που μπορώ να πω μου προκαλούν αρκετό εκνευρισμό.

Από την άλλη είμαι της άποψης ότι για να είμαι σωστότερη μητέρα προς τα παιδιά μου και να είναι και εκείνα χαρούμενα , πρέπει να είμαι πρώτα εγώ χαρούμενη και ευτυχισμένη. Δεν λέω, τώρα πια είμαι καλά, όμως τα τελευταία χρόνια έχω περάσει τόσα πολλά που όταν κουράζομαι νιώθω όλα αυτά να με τραβάνε κάτω και να με πνίγουν. Τότε λοιπόν θέλω λίγο χρόνο για τον εαυτό μου, να γεμίσω τις μπαταρίες μου και να ηρεμήσω- και τότε αυτό τον χρόνο δεν τον έχω...

Επίσης και ο σύζυγός μου έχει αρχίσει και έχει παράπονα γιατί από όταν γεννήθηκε ο μεγάλος μας γιος (6,5 ετών τώρα) δεν έχουμε μείνει ούτε μία μέρα μόνοι μας , με αποτέλεσμα αυτό να βαραίνει τη σχέση μας και ανά διαστήματα να ξεκινάμε απίστευτες γκρίνιες.

[georgiamami]

Επίσης και ο σύζυγός μου έχει αρχίσει και έχει παράπονα γιατί από όταν γεννήθηκε ο μεγάλος μας γιος (6,5 ετών τώρα) δεν έχουμε μείνει ούτε μία μέρα μόνοι μας , με αποτέλεσμα αυτό να βαραίνει τη σχέση μας και ανά διαστήματα να ξεκινάμε απίστευτες γκρίνιες.

Βρε γλυκια μου. Σε καταλαβαινω. Και εγω σ' ενα πελαγος μοναχη ημουν οσο ηταν μικρα τα παιδια μου. Ο αντρας μου ελειπε απο 8 πρωι ως 12- 1 βραδυ. Ερχοταν μεσημερι για φαι και υπνο και οταν ξυπνουσε, ξανα δουλεια. Καμια βοηθεια, ουτε με τα παιδια, ουτε με το σπιτι, ουτε με τις υποχρεωσεις. Και για να δεσει το γλυκο και αντιθετη βαρδια απο τη δικη μου. Θυμασαι το τραγουδι της Γλυκεριας "Το Σάββατο μπορεις??? " Εεεεεεε, καπως ετσι ειμασταν κι εμεις. Η επικοινωνια και οι παραγγελιες γινονταν με χαρτακια κολλημμενα στο ψηγειο.

Μερικες φορες ψαχναμε μερος για να κολλησουμε το επομενο.

Εμαθα τα παιδια μου να ειναι υπευθυνα και να προσεχονται μεταξυ τους. Για πρωτη φορα στα χρονικα, πηγαμε μονοι για πιτσα οταν ο μεγαλος ηταν 8 και ο μικρος 5. Δεν ειχα κανεναν να τα κρατησει και τα πεθερικα μου,εμεναν διπλα μου, αλλα μολις ελεγα οτι θα παω καπου, τους επιανε πανικος και ταραζαν περισσοτερο τα παιδια. Οποτε, σκαρφιστηκα την εξης ιδεα: Δεν ειπα τιποτα στους διπλα, ανεθεσα την επιβλεψη στον μεγαλο και συμβουλεψα τον μικρο να υπακουει. Οπως εχω ξαναπει, ηταν και ειναι πολυ συνεργασιμα παιδια. Για οτιδηποτε θα καλουσαν στο κινητο. Και φυσικα, ορος απαραβατος και συνωμοτικος :Μην καταλαβει η γιαγια οτι λειπουμε γιατι θα γινουν τα γνωστα. Αγγελουδια. Θα συνεχισω σε λιγο. Εχω επισκεψεις

[ΝΟΥΝΟΥ]

γεωργια πολυ καλο αυτο!!!σκεφτομαι να το εφαρμοσω σε καμια μμμμ 5-6 χρονακια...θα αργησουμε να την φαμε την πιτσα βλεπεις

[georgiamami]

.....σκαρφιστηκα την εξης ιδεα: Δεν ειπα τιποτα στους διπλα, ανεθεσα την επιβλεψη στον μεγαλο και συμβουλεψα τον μικρο να υπακουει. Οπως εχω ξαναπει, ηταν και ειναι πολυ συνεργασιμα παιδια. Για οτιδηποτε θα καλουσαν στο κινητο. Και φυσικα, ορος απαραβατος και συνωμοτικος :Μην καταλαβει η γιαγια οτι λειπουμε γιατι θα γινουν τα γνωστα. Αγγελουδια.

 

Αυτο σε καμια περιπτωση δεν το συστηνω σε καμια μαμα. Εγω για να φτασω να κανω κατι τετοιο σημαινει οτι καταρχην ηξερα πολυ καλα τι παιδια εχω και τι θα κανουν. Και για να μη παρερμηνευθω, τα πεθερικα οπως ειπα ηταν διπλα, στο δικο τους δωματιο στο ιδιο σπιτι.

[ΝΟΥΝΟΥ]

κι εμενα η μαμα μου απο κατω ειναι...οποτε για να δουμε...

[Φαίη2010]

Καλώς σας βρήκα

Προσπαθησα να διαβασω τα μηνυματα σας απτην αρχη αλλα δεν καταφερα να τα διαβασω ολα...

Και εγω εχω δυο αγορακια 6 και 2. Τρεχω ολη μερα σαν την τρελη. Ιδιως τωρα που ο μικρος μπηκε στην "πρώτη εφηβεία"...που καταλαβε δηλ. πως μπορει να τρεχει και βουυυυυυρ...και εγω ...απο πισω. Ο μεγαλος ειναι πολυ ησυχο παιδι αν και εχει και αυτος τις παραξενιες του. Με τρεις αντρες στο σπιτι...καμια φορα ξεχνιεμαι και εγω...

Τις προαλλες που ειχα παει με τα μικρα στην παιδικη χαρα, παρατηρουσα δυο μανουλες που ειχαν κορουλες και της ειχαν βαλει στην κουνια...και τις κουνουσανε...τις κουνουσανε...τις κουνουσανε...επι τρια τεταρτα βρε κοριτσια...

Οταν λοιπον περασανε αυτα τα τρια τεταρτα εκανα κατι σαν απολογισμο...ριχνω μια ματια στα δικα μου τα αγριμακια...γεματα μες στις λασπες...να τρεχουν απο δω και κει, και γω να εχω σκυψει κοντα στον μικρο να τον βοηθησω να κανει ενα καναλι στην αμμο...οι μαμαδες με τα κοριτσακια...μιλουσανε αταραχες, χωρις καν να εχει πειραχτει το μαλλακι τους, οι μικρες με τα καπελακια τους τα φιογκακια τους και τα κατακαθαρα ρουχαλακια...

Αχα...λεω....ιδου η διαφορα!!!

 

Οσο αγριμακια και αν ειναι ομως ...με γεμιζουν χαμογελα, ζωη και ΤΡΕΛΑ...μεχρι να ρθει μετα απο καποια χρονια εκεινη η μικρη με τα φιογκακια και να τους παρει τα μυαλα και γω θα γινω μια κακη πεθερα:lol: (πλακα κανω μη βαρατε)

 

Να ειστε καλα που ανοιξατε αυτο το τοπικ...ετσι να τα λεμε..να ξεσκαμε

[georgiamami]

Γεια σου Φαιη μου. Να σου ζησουν τα αγριμακια σου και να δεις οτι μεγαλωνοντας θα ειναι τα καλυτερα παιδια. Αφησε τα να βγαλουν ολη την ενταση τους, και διασκεδασε μαζι τους. Τι φιογκακια και κουνια μπελα. Αυτα ειναι για τεμπεληδες. Παιξε μπαλα κοριτσι μου, μπασκετ, κανε ποδηλατο, χτισε καλυβοσπιτο, (στην ηλικια των δικων σου, τα δικα μου δεν αφηναν τα μαξιλαρια των καναπεδων ποτε στη θεση τους), φορτωσε με τα φορτωτακια τους αντικειμενα και, και, και, τοσα αλλα.

Απολαυσε τα. Δωρα Θεου και τα αγορια και τα κοριτσια.

Θα τα λεμε. Και να κανω μια ερωτηση γιατι μεχρι τωρα οσες γνωρισα εδω μεσα, σχεδον ολες ειναι για ... διαιτα.Μηπως κι εσυ?

Φιλια

[Φαίη2010]

Αχ Γεωργια μου εσενα δεν αφηναν τα μαξιλαρια...εμενα δεν αφηνουν ουτε τους καναπεδες τους ιδιους...τους σπρωχνουν απο δω και κει και χωνονται απο πισω:D:D, και μπαλα παιζουμε και μπασκετ αν και στο δευτερο εχει πολυ γελιο πως χοροπηδαει σαν βατραχακι ο μικρος και μενει εκει στο ιδιο σημειο μαζι με την μπαλα:grin:

Κοιτα να δεις δεν ειμαι κανενα φωτομοντελο και τον τελευταιο καιρο..λογω αγχους..τα χω παρει τα κιλακια μου...αλλα δεν το παιρνω αποφαση.

Γιατι;Ακολουθειται καμια συγκεκριμενη διαιτα;

[georgiamami]

Κοιτα να δεις δεν ειμαι κανενα φωτομοντελο και τον τελευταιο καιρο..λογω αγχους..τα χω παρει τα κιλακια μου...αλλα δεν το παιρνω αποφαση.

Γιατι;Ακολουθειται καμια συγκεκριμενη διαιτα;

 

Εχουμε κανει ενα παρεακι συμπασχουσων - σε κιλα - μαμαδων και περναμε πολυ καλα. Δεν θα σου πω περισσοτερα παρα μονο θα σου προτεινω να δεις το θεμα του φορουμ ¨Κανεις για διαιτα???". Και απο εκει μεταφερθηκαμε αλλου και συνεχιζουμε να περναμε καλα. Το καλα ειναι λιγο. Τελεια. Αν σ'ενδιαφερει, ελα να τα λεμε και απο εκει.

 

Συγνωμη admin για το off topic, αλλα γνωριζετε οτι εμεις εκει επιτελουμε κοινωνικον εργον, βεβαιως βεβαιως. Και φυσιακ σας ευχαριστουμε για την δυνατοτητα που μας προσφερετε.

[BIKY74]

Καλώς σας βρήκα

Προσπαθησα να διαβασω τα μηνυματα σας απτην αρχη αλλα δεν καταφερα να τα διαβασω ολα...

Και εγω εχω δυο αγορακια 6 και 2. Τρεχω ολη μερα σαν την τρελη. Ιδιως τωρα που ο μικρος μπηκε στην "πρώτη εφηβεία"...που καταλαβε δηλ. πως μπορει να τρεχει και βουυυυυυρ...και εγω ...απο πισω. Ο μεγαλος ειναι πολυ ησυχο παιδι αν και εχει και αυτος τις παραξενιες του. Με τρεις αντρες στο σπιτι...καμια φορα ξεχνιεμαι και εγω...

Τις προαλλες που ειχα παει με τα μικρα στην παιδικη χαρα, παρατηρουσα δυο μανουλες που ειχαν κορουλες και της ειχαν βαλει στην κουνια...και τις κουνουσανε...τις κουνουσανε...τις κουνουσανε...επι τρια τεταρτα βρε κοριτσια...

Οταν λοιπον περασανε αυτα τα τρια τεταρτα εκανα κατι σαν απολογισμο...ριχνω μια ματια στα δικα μου τα αγριμακια...γεματα μες στις λασπες...να τρεχουν απο δω και κει, και γω να εχω σκυψει κοντα στον μικρο να τον βοηθησω να κανει ενα καναλι στην αμμο...οι μαμαδες με τα κοριτσακια...μιλουσανε αταραχες, χωρις καν να εχει πειραχτει το μαλλακι τους, οι μικρες με τα καπελακια τους τα φιογκακια τους και τα κατακαθαρα ρουχαλακια...

Αχα...λεω....ιδου η διαφορα!!!

 

Οσο αγριμακια και αν ειναι ομως ...με γεμιζουν χαμογελα, ζωη και ΤΡΕΛΑ...μεχρι να ρθει μετα απο καποια χρονια εκεινη η μικρη με τα φιογκακια και να τους παρει τα μυαλα και γω θα γινω μια κακη πεθερα:lol: (πλακα κανω μη βαρατε)

 

Να ειστε καλα που ανοιξατε αυτο το τοπικ...ετσι να τα λεμε..να ξεσκαμε

γεια και απο μενα...να σου ζησουν τ'αγορακια σου......σε καταλαβαινω απολυτα....για τα παιχνιδια....αυτοι οι καναπεδες αν ειχαν στοματα να μιλησουν θα ουρλιαζαν....εχω τρια αγορια και επικρατει πανικος....ομως ειναι υπεροχα τ'αντρακια μου....και ειμαι πολυ περηφανη γι'αυτα....να προσθεσω οτι χθες γιορταζε η κουνιαδα μου[εχει 30 μερων αγορακι]και ειχαμε μαζευτει ολοι εκει...τρια τα δικα μου και μια τσουπρα 1 χρονου απο την πιο μικρη κουνιαδα μου .......λοιπον την πιο πολλη φασαρια τις πιο πολλες φωνες τις εβαζε το θηλυκο...ανταρτης σκετος σας λεω!!!!

και τα χριστουγεννα οι δυο ανιψιες μου απο τον αδερφο μου[ηλικιας 5,.....2,5]......εδω συμμετειχε και τριχρονος δικος μου.....πηγαν να μου τιναξουν το συστημα της αποχετευσης....γιατι πεταγαν πραγματα στη λεκανη:shock:...!!!

Εχουμε κανει ενα παρεακι συμπασχουσων - σε κιλα - μαμαδων και περναμε πολυ καλα. Δεν θα σου πω περισσοτερα παρα μονο θα σου προτεινω να δεις το θεμα του φορουμ ¨Κανεις για διαιτα???". Και απο εκει μεταφερθηκαμε αλλου και συνεχιζουμε να περναμε καλα. Το καλα ειναι λιγο. Τελεια. Αν σ'ενδιαφερει, ελα να τα λεμε και απο εκει.

 

Συγνωμη admin για το off topic, αλλα γνωριζετε οτι εμεις εκει επιτελουμε κοινωνικον εργον, βεβαιως βεβαιως. Και φυσιακ σας ευχαριστουμε για την δυνατοτητα που μας προσφερετε.[/

QUOTE]

αχ!!!μ'αρεσεις......και συμφωνω!!!

[Ellemphriem]

Καλώς σας βρήκα

Προσπαθησα να διαβασω τα μηνυματα σας απτην αρχη αλλα δεν καταφερα να τα διαβασω ολα...

Και εγω εχω δυο αγορακια 6 και 2. Τρεχω ολη μερα σαν την τρελη. Ιδιως τωρα που ο μικρος μπηκε στην "πρώτη εφηβεία"...που καταλαβε δηλ. πως μπορει να τρεχει και βουυυυυυρ...και εγω ...απο πισω. Ο μεγαλος ειναι πολυ ησυχο παιδι αν και εχει και αυτος τις παραξενιες του. Με τρεις αντρες στο σπιτι...καμια φορα ξεχνιεμαι και εγω...

Τις προαλλες που ειχα παει με τα μικρα στην παιδικη χαρα, παρατηρουσα δυο μανουλες που ειχαν κορουλες και της ειχαν βαλει στην κουνια...και τις κουνουσανε...τις κουνουσανε...τις κουνουσανε...επι τρια τεταρτα βρε κοριτσια...

Οταν λοιπον περασανε αυτα τα τρια τεταρτα εκανα κατι σαν απολογισμο...ριχνω μια ματια στα δικα μου τα αγριμακια...γεματα μες στις λασπες...να τρεχουν απο δω και κει, και γω να εχω σκυψει κοντα στον μικρο να τον βοηθησω να κανει ενα καναλι στην αμμο...οι μαμαδες με τα κοριτσακια...μιλουσανε αταραχες, χωρις καν να εχει πειραχτει το μαλλακι τους, οι μικρες με τα καπελακια τους τα φιογκακια τους και τα κατακαθαρα ρουχαλακια...

Αχα...λεω....ιδου η διαφορα!!!

 

Οσο αγριμακια και αν ειναι ομως ...με γεμιζουν χαμογελα, ζωη και ΤΡΕΛΑ...μεχρι να ρθει μετα απο καποια χρονια εκεινη η μικρη με τα φιογκακια και να τους παρει τα μυαλα και γω θα γινω μια κακη πεθερα:lol: (πλακα κανω μη βαρατε)

 

Να ειστε καλα που ανοιξατε αυτο το τοπικ...ετσι να τα λεμε..να ξεσκαμε

 

Αμ ΔΕ που κανεις μεγα λαθος......η δικια μου καθετε στην κουνια ακριβως 10 κουνιματα την φορα. ΔΕΝ καθετε αλλο. Κυνηγαει να σκαρφαλωσει πανω στα καγκελα να ακολουθησει τους αλλους που το κανουν αυτο. Να κυνηγησει περιστερια, να χωθει ΜΕΣΑ στις λασπες και να παρει χωμα να καλυψει τα ποδια της και να το πεταξει και στα μαλλια της, να κανει τσουλιθρα εκει που ΔΕΝ μπορει ακομα και να τσαντιζεται κιολας που δεν μπορει κλπ κλπ. Αλλαζουμε ρουχα 2 φορες την μερα, ΚΑΘΕ φορα ποπυ πηγαινουμε παιδικη χαρα γυρναμε καφε και μεσα στις λασπες. Αυτα τα κοριτσακια που τα ειδες για να εχουμε καλο ρωτημα οεο? Και εγω θα ηθελα να ειναι ετσι αλλα δεν ειναι. Και οχι μονο αυτη. Δεν εχω δει κοριτσακι να καθετε ετσι ηρεμο εκει που παμε εμεις πανω απο μια ηλικια. Εχω δει να καθονται ηρεμα και αυτα ειναι συνηθως κατω του χρονου. Παραπανω δυσκολα. Οχι οχι ενταξει εχω δει και ενα δυο να ειναι πιο ηρεμα σαν πλασματακια, αλλα αυτο ειναι που σπανιζει. Και ειναι και κοριτσια και αγορια σε αυτο το παραδειγμα. Δεν εχει να κανει με το φυλο αλλα με τα ερεθισματα που θα τους δωσεις. Αλλο ενα τρανταχτο παραδειγμα ειμαι εγω, που οι παρεες μου ως παιδι ηταν 9 αγορια της γειτονιας με τους οποιους παιζαμε πετροπολεμο και αγαπημενα μου παιχνιδια ηταν τα οπλα και τα αυτοκινητακια. Κουκλες ειχα 2. Την μια την ειχα κουρεψει με κοντο μαλι αλλα GI Jane και την ειχα βαλει να οδηγει αμαξι. Την αλλη την ειχα φτυσμενη. ......

[efi_81]

καλησπερα και απο μένα , να μπω και εγω στην ομορφη παρεα σας?

εχω δυο αγορακια 6.5 και 4.5 χρονων! μωρουδιστικη ηλικια δεν καταλαβα και πολυ , πολυ ησυχα και τα δυο, ουτε ξενυχτησα τα βραδια , ο μεγαλος απο 1 μηνος στο κρεβατι του και ο μικρος απο 10 ημερων στο δωματιο του.. ολα τελεια! τωρα τα πραγματα ομως εχουν αλλαξει, και εχουν δυσκολεψει αρκετα.. που και που τους πιανει αυτο με τους καναπεδες αλλα μολις πω στοπ ,τελειωνει το θεμα. αυτο που με απασχολει πολυ ειναι ότι παιζουν ολη μερα μαζι, δεν κανει ο ενας χωρις τον αλλον(αν βαλω τιμωρια τον εναν θα παει και ο αλλος μαζι, για να εχει παρεα,να μην ειναι μονος του και στεναχωριεται,ετσι λενε )αλλα το θεμα ειναι οτι υπαρχει παρα πολυ μεγαλη ζηλια απο τη μερια του μεγαλου, και ενω παιζουν μαζι χωρις λογο μπορει να τον χτυπησει,γιατι μπηκε πρωτος στο αυτοκινητο,γιατι πηρε το παιχνιδι και τετοια,αυτο ειλικρινα με εχει κουρασει αρκετα, αλλα ξερετε παντοτε στα υπουλα, καμια σφαλιαρα καμια μπουνια στη πλατη κτλ.διακριση δεν εκανα ποτε σε κανενα παιδι, αλλα αυτη η ζηλια πως αντιμετωπιζεται? εχω κανει τα παντα, αλλα δεν πιανει τιποτα , ειδικα μετα το πασχα βγαζει πολυ επιθετικη συμπεριφορα και θυμο απεναντι μου, και βεβαια μεγαλο προβλημα με το διαβασμα,(γιατι εγω διαβαζω και ο νικος δεν διαβαζει) τωρα αυτη τη βδομαδα ηταν αρκετα καλυτερα στο θεμα αυτο.

[Anastasia1]

Ειχα διαβασει πριν κανα διμηνο....ενα βιβλιο μεγαλωνοντας αγορι ηταν ο τιτλος.

 

Μου το εδωσε καποια φιλη και το διαβασα.

 

Μου βγηκαν τα ματια εξω απο αυτα που εγραφε.

 

Εννοω οτι ηταν πολυ της αποψης να αφηνεις τα αγορια ειδικα ελευθερα.

Οπως πχ. να σκαρφαλωνουν σε δεντρα, να μαλωνουν και να λυνουν μονα τους τις διαφορες, να βριζουν...(ναι ναι διαβασα και αυτο), γενικα οτι μπορει να τους ενισχυσει την αυτοπεποιθηση...για να γινουν λεει αντρες!!

Αντρες αυτοι...μαμα με εγκεφαλικο εμεις!! χα χα χα!!!

[Φαίη2010]

....... Αλλο ενα τρανταχτο παραδειγμα ειμαι εγω, που οι παρεες μου ως παιδι ηταν 9 αγορια της γειτονιας με τους οποιους παιζαμε πετροπολεμο και αγαπημενα μου παιχνιδια ηταν τα οπλα και τα αυτοκινητακια. Κουκλες ειχα 2. Την μια την ειχα κουρεψει με κοντο μαλι αλλα GI Jane και την ειχα βαλει να οδηγει αμαξι. Την αλλη την ειχα φτυσμενη. ......

 

 

και εγω ετσι ημουν ΑΓΟΡΟΚΟΡΙΤΣΟ. Λες γιαυτο να μου ρθαν δυο αγορια; Λες με το κοριτσακι να μην τα εβγαζα περα;

 

:D:DΣιγουρα υπαρχουν και ζωηρα κοριτσακια δεν το αμφιβαλω. Η αδερφη μου ειχε 3 κοριτσια και ενα αγορακι. Ημασταν πολυ κοντα με την αδερφη μου και τα ζουσα μερα με τη μερα στιγμη με την στιγμη. Τα κοριτσακια ξυπνουσανε και πηγαινανε και δινανε φιλακια στην μαμα για να την ξυπνησουν. Εμενα τα δικα μου...ιδιως ο μικρουλακος ερχεται και δινει σφαλιαριτσες. Οχι οτι δεν εχει και αυτο τις ευαισθητες και ρομαντικες πλευρες του, και θα με φιλησει και θα ρθει να με χαιδεψει αν τυχον τσουγκρισω καπου

Ο μεγαλος ιδιως ειναι πολυ ρομαντικο παιδι. Απο 2 χρονων μαζευε λουλουδακια και μου τα προσφερνε, και το συνεχιζει ακομη. Ειχε φαση μαλιστα οταν "πρωτοερωτευθηκε" της χαριζε της μικρης λουλουδακια και μου ερχεται μια μερα και ηθελε λεει να παμε στο κεντρο να της αγορασουμε ΔΩΡΟ

 

Θα συμφωνησω πως τα παιδια χρειαζονται ελευθεριες και δεν εχω ιδεα αν τα αγορια χρειαζονται διαφορετικη μεταχειριση στην διαπαιδαγωγηση απο οτι τα κοριτσια...Γιατι δηλ; Νομιζω αυτο ειναι ξεπερασμενη αποψη. Ισχυε για καποιες εποχες που επρεπε αναγκαστικα οι αντρες να εχουν πυγμη να τα βγαλουν περα στον επαγγελματικο τομεα μονοι τους. Τωρα συνηθως συμβαλλει και η μητερα και ετσι θα επρεπε και το κοριτσακι να εχει δυνατη αυτοπεποιθηση...ισως και ενα παραπανω θα ελεγα...γιατι δυστυχως υπαρχουν ακομη ανατολιτικα καταλοιπα...

Και διαφωνω καθετα στο να βριζουν. Σιγουρα χρειαζεται να μαθουν και τις βρισιες μεταξυ τους, αγορια κοριτσια...Ωστοσο το βρισιδι δεν κανει τους αντρες. Ουτε ειναι μαγκια να δερνεις....Το εχει γραψει ψυχολογος αυτο;

Ελεος!

[efi_81]

εγω παντως δεν τους αφηνω να βρισουν!τους μαλωνω! και μια φορα κατι ειπα , και λεω καλα τι χαζη που ειμαι, και λεει ο μικρος.. μαμα μη λες κακες λεξεις θα σου βαλω πιπερι στο στομα!! :) ακομα και στο ξυλο που μπορει νακανουν μεταξυ τους .. ο μεγαλος δηλαδη γιατι ο μικρος δεν τον χτυπαει, υπαρχει και οριο, εγω οταν βλεπω οτι μπορει να κανει κατι που δεν μου αρεσει , επεμβαινω... γιατι πιστευω οτι απο ενα σημειο και επειτα αρχιζει και γινεται συνηθεια...οπως και οι βρισιες βεβαια.

[georgiamami]

Ellemphriem[/b];1587194].... αυτο που με απασχολει πολυ ειναι ότι παιζουν ολη μερα μαζι, δεν κανει ο ενας χωρις τον αλλον(αν βαλω τιμωρια τον εναν θα παει και ο αλλος μαζι, για να εχει παρεα,να μην ειναι μονος του και στεναχωριεται,ετσι λενε )αλλα το θεμα ειναι οτι υπαρχει παρα πολυ μεγαλη ζηλια απο τη μερια του μεγαλου, και ενω παιζουν μαζι χωρις λογο μπορει να τον χτυπησει,γιατι μπηκε πρωτος στο αυτοκινητο,γιατι πηρε το παιχνιδι και τετοια,αυτο ειλικρινα με εχει κουρασει αρκετα, αλλα ξερετε παντοτε στα υπουλα, καμια σφαλιαρα καμια μπουνια στη πλατη κτλ.διακριση δεν εκανα ποτε σε κανενα παιδι, αλλα αυτη η ζηλια πως αντιμετωπιζεται? εχω κανει τα παντα, αλλα δεν πιανει τιποτα , ειδικα μετα το πασχα βγαζει πολυ επιθετικη συμπεριφορα και θυμο απεναντι μου, και βεβαια μεγαλο προβλημα με το διαβασμα,(γιατι εγω διαβαζω και ο νικος δεν διαβαζει) τωρα αυτη τη βδομαδα ηταν αρκετα καλυτερα στο θεμα αυτο.

 

Αυτο εξ αρχης που το διαβασα με προβληματισε. Ακομα και στη τιμωρια μαζι???? Μαλλον σεκφτεται υπουλα και οπως λες παρακατω ζηλευει. Ισως αν δοκιμαζες να "συνομωτισεις" λιγο με το μεγαλο και εν μερει να τον πεισεις οτι οσων αφορα τον μικρο "πισω εχει η αχλαδα την ουρα" οτι δηλ. θα ερθει και η σειρα του μικρου ενω οταν ο μεγαλος θα εχει τελειωσει απο σχολεια, εξετασεις κλπ ο μικρος ακομα θα τα εχει μπροστα του. Ελπιζω να καταλαβαινεις τι εννοω. Εμεις θελαμε να οδηγησουμε την μηχανη του μπαμπα απο το 15,5 επειδη την οδηγουσε και ο μεγαλος!!! (Ο μεγαλος την οδηγησε στα 17,5).Εκει να δεις φασαριες. και δεν εχεις να κανεις με μικρουλια αλλα με ολοκληρους αντρες με φωνη και ογκο!!!!

 

Ολα θα γινουν με υπομονη και ψυχραιμους χειρισμους. Μην μου αγχωνεστε μανουλες.

 

Φαίη2010[/b];1587455]και εγω ετσι ημουν ΑΓΟΡΟΚΟΡΙΤΣΟ. Λες γιαυτο να μου ρθαν δυο αγορια; Λες με το κοριτσακι να μην τα εβγαζα περα;

Θα συμφωνησω πως τα παιδια χρειαζονται ελευθεριες και δεν εχω ιδεα αν τα αγορια χρειαζονται διαφορετικη μεταχειριση στην διαπαιδαγωγηση απο οτι τα κοριτσια...Γιατι δηλ; Νομιζω αυτο ειναι ξεπερασμενη αποψη. Ισχυε για καποιες εποχες που επρεπε αναγκαστικα οι αντρες να εχουν πυγμη να τα βγαλουν περα στον επαγγελματικο τομεα μονοι τους. Τωρα συνηθως συμβαλλει και η μητερα και ετσι θα επρεπε και το κοριτσακι να εχει δυνατη αυτοπεποιθηση...ισως και ενα παραπανω θα ελεγα...γιατι δυστυχως υπαρχουν ακομη ανατολιτικα καταλοιπα...

Και διαφωνω καθετα στο να βριζουν. Σιγουρα χρειαζεται να μαθουν και τις βρισιες μεταξυ τους, αγορια κοριτσια...Ωστοσο το βρισιδι δεν κανει τους αντρες. Ουτε ειναι μαγκια να δερνεις....Το εχει γραψει ψυχολογος αυτο;

Ελεος!

 

Συμφωνω σε ΟΛΑ. Αυτο που ενισχυει την αυτοπεποιθηση των παιδιων ειναι η αποδοχη απο το περιβαλλον τους, η επιβραβευση, η ενθαρυνση για πρωτοβουλιες καθως και η επιβολης τιμωριας (μη φανταστειτε τρελα πραγματα) για μη επιτρεπτα πραγματα.

Και ναι, αφηστε τα να παιξουν ελευθερα, να εκτονωθουν, να γνωρισουν τη ζωη μεσα απο το παιχνιδι, να πλασσουν χαρακτηρα.

Εγω, παιδι της προηγουμενης γενιας, μεγαλωσα με αλανες, με αγοριστικα και κοριτσιστικα παιχνιδια, αθωα, ζωντανα, υγιεινα παιχνιδια. Βλεπαμε ανεγερση οικοδομης και ειμαστε μονιμοι θαμωνες μολις εφευγαν οι εργατες. Απο τον οροφο αλματα πανω στο βουνο της αμμου. Τα δικα μας ρουχα οχι λασπες, οχι σκονη, αλλα στο πετσι που λενε εμπαινε η αμμος.

Ζυμωθηκαμε. Εκπαιδευτηκαμε. Και ναι, ημουν κι εγω αγοροκοριτσο. Χαχαχα

Και ναι εκανα 2 αγορια. Χαχαχααχ

 

Στο φορουμ υπαρχει θεματακι για την παιδικη ενισχυση αυτοπεποιθησης. Πολυ καλο, διαβαστε το. Ισως να το ειχα αντιγραψει και να το επικολλησα εδω. Ψαξτε το.

[efi_81]

δεν ξερω αν ειναι υπουλο .. αλλα το κανουν και οι δυο αυτο.. οταν θα μαλωσω τον εναν θα τον υπερασπιστει ο αλλος.. και το αντιθετο!εχθες ειχαμε να παμε σε ενα παρτι, και δεν τον πηγα τον μεγαλο για κατι που εκανε.. και λεω στο νικο αντε νικο παμε στο παρτι και τι μου λεει?!! αν δεν ερθει και ο μαριος μαζι εγω δεν παω πουθενα!!τρεχα γυρευε!! και δεν πηγαμε στο παρτι τελικα.

αυτο που εχω καταλαβει ειναι οτι δυσκολευεται στο σχολειο γι αυτο ξεσπαει στο μικρο, και απο πλευρας αναπτυξης και του βγαινει πολυ εντονα η ζηλεια!

[georgiamami]

Θα ηθελα να θεσω ενα ερωτημα

Πιστευετε οτι μεγαλωνοντας μονο αγορια, επηρεαζεται η δικη μας συμπεριφορα ως γυναικες και αν ναι σε ποιους τομεις?

Εχει θετικες ή αρνητικες συνεπειες στην δικη μας εξελιξη?

 

Προσωπικα, ως καποια ηλικια των παιδιων μου, εντοπιζα στη συμπεριφορα μου περισσοτερα αγοριστικα χαρακτηριστικα παρα γυναικεια. (πχ παρακολουθουσα ποδοσφαιρο και φανατιζομουν)

Σας θυμιζω πως τα δικα μου αγορια ειναι 20 & 17.

Περιμενω τις αποψεις σας.

[agentP]

Πολύ ωραίο ερώτημα georgiamami! Ναι πιστεύω ότι έχω επηρεαστεί. Δεν ξέρω αν είναι μόνο η δυσκολία του να έχω μικρά παιδιά, πάντως νιώθω ότι έχω γίνει πιο μονοκόμματη, λιγότερο φιλάρεσκη και περισσότερο αυταρχική. Λίγο μάνα του λόχου.

[efi_81]

εγω δεν μπορω να πω οτι εχω επηρρεαστει ακομα τουλαχιστον!!δεν εχω παρατηρησει κατι στη συμπεριφορα μου... ισως φταιει και το γεγονος οτι ποτε δεν ειχα παιξει με κουκλες, παντα εκανα παρεα με αγορια, και γενικοτερα δεν ειχα φιλεναδες(οχι οτι τωρα εχω)

μου αρεσει πολυ να παιζω με αγοριστικα παιχνιδια! αλλα οσο αφορα την εμφανιση μου δεν θα μπορουσα να φανταστω τον εαυτο μου να τον παραμελω!!οχι υπερβολες βεβαια!εννοω οτι κανουνε οι περισσοτερες γυναικες!

[BIKY74]

Θα ηθελα να θεσω ενα ερωτημα

Πιστευετε οτι μεγαλωνοντας μονο αγορια, επηρεαζεται η δικη μας συμπεριφορα ως γυναικες και αν ναι σε ποιους τομεις?

Εχει θετικες ή αρνητικες συνεπειες στην δικη μας εξελιξη?

 

Προσωπικα, ως καποια ηλικια των παιδιων μου, εντοπιζα στη συμπεριφορα μου περισσοτερα αγοριστικα χαρακτηριστικα παρα γυναικεια. (πχ παρακολουθουσα ποδοσφαιρο και φανατιζομουν)

Σας θυμιζω πως τα δικα μου αγορια ειναι 20 & 17.

Περιμενω τις αποψεις σας.

γεωργια πιστευω πως ναι......ακομα και τροπος μας καμια φορα ειναι πιο...αποτομος ξεροντας οτι θα μας καταλαβουν....

τα παιχνιδια μας ειναι πιο αγαρμπα.....αφου για παιχνιδι παιζουν τις μπουνιες.....τι τα θες ....οταν μεγαλωνεις αποκλειστικα αγορια χωρις να το θελεις...χανεις λιγο απο την θηλυκια προσωπικοτητα σου!!!