ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑ ΥΠΝΟ

[Maya]

Κοιτάξτε, υπάρχει η 'σχόλή' που λέει ότι τα παιδιά κοιμούνται με τους γονείς τους. Υπάρχουν πολλοί οπαδοί αυτής της 'σχολής' και τους σέβομαι. Σύμφωνα όμως με αυτήν της θεωρία, πρέπει το παιδί, ΜΟΝΟ ΤΟΥ και όταν ΑΥΤΟ είναι έτοιμο να φύγει από το κρεβάτι των γονιών. Αυτό όμως μπορεί να κρατήσει πολύ. Δεν είναι σωστό να το κοιμίζουμε μαζί μας, όσο μας βολεύει και μετά, όταν αρχίζει να καταλαβαίνει, να το πηγαίνουμε σε δικό του δωμάτιο. Ακόμα και αν γίνει εύκολα η μετάβαση, το παιδί το καταλαβαίνει ως απώλεια. (Και δεν μιλάω για τους πρώτους μήνες, που είναι λόγικό να θέλει μία μάνα να είναι το παιδί κοντά της).

[yasemi]

Κοιτάξτε, υπάρχει η 'σχόλή' που λέει ότι τα παιδιά κοιμούνται με τους γονείς τους. Υπάρχουν πολλοί οπαδοί αυτής της 'σχολής' και τους σέβομαι. Σύμφωνα όμως με αυτήν της θεωρία, πρέπει το παιδί, ΜΟΝΟ ΤΟΥ και όταν ΑΥΤΟ είναι έτοιμο να φύγει από το κρεβάτι των γονιών. Αυτό όμως μπορεί να κρατήσει πολύ. Δεν είναι σωστό να το κοιμίζουμε μαζί μας, όσο μας βολεύει και μετά, όταν αρχίζει να καταλαβαίνει, να το πηγαίνουμε σε δικό του δωμάτιο. Ακόμα και αν γίνει εύκολα η μετάβαση, το παιδί το καταλαβαίνει ως απώλεια. (Και δεν μιλάω για τους πρώτους μήνες, που είναι λόγικό να θέλει μία μάνα να είναι το παιδί κοντά της).

 

 

σχολες και θεωριες υπαρχουν πολλες αλλα νομιζω το καλυτερο ειναι το μητρικο ενστικτο.....δε της αρνηθηκα ακομη και τωρα ποτε να τη παρω στο κρεββατι μαζι μας να κοιμηθει ακομη και οταν ητανε μωρο και ειχαμε διαφορα....αρρωστη οταν ειναι δε την εχω μεσα....κοιμαται μαζι μου και ο μπαμπας επισης μαζι μας για να την εχουμε στο νου μας....

 

για αυτο προτεινα και στη asi επειδη θα τη τρελανουμε στο τελος γιατι ο καθενας κανει κατι διαφορετικο σε αυτο το θεμα να ακολουθησει αυτο που νομιζει ποιο σωστο για εκεινη και το παιδι της........αλλωστε αν επραξε ο καθενας σωστα σε αυτο το θεμα φαινεται στα ματια του παιδιου του.....

 

ετσι δεν ειναι????

[alcyon]

σχολες και θεωριες υπαρχουν πολλες αλλα νομιζω το καλυτερο ειναι το μητρικο ενστικτο.....δε της αρνηθηκα ακομη και τωρα ποτε να τη παρω στο κρεββατι μαζι μας να κοιμηθει ακομη και οταν ητανε μωρο και ειχαμε διαφορα....αρρωστη οταν ειναι δε την εχω μεσα....κοιμαται μαζι μου και ο μπαμπας επισης μαζι μας για να την εχουμε στο νου μας....

 

για αυτο προτεινα και στη asi επειδη θα τη τρελανουμε στο τελος γιατι ο καθενας κανει κατι διαφορετικο σε αυτο το θεμα να ακολουθησει αυτο που νομιζει ποιο σωστο για εκεινη και το παιδι της........αλλωστε αν επραξε ο καθενας σωστα σε αυτο το θεμα φαινεται στα ματια του παιδιου του.....

 

ετσι δεν ειναι????

 

Σωστή!!!

Γιατί έτσι κι αλλιώς πρέπει να κάνουμε αυτό που ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία μας. Δεν μπορούμε να "φορέσουμε" ξένες προς εμάς συμπεριφορές και να βγουν και πετυχημένες. Δοκιμάζουμε κάτι που να μας ταιριάζει και σύμφωνα με την κρίση μας. Για να νιώθουμε κι εμείς καλά και το παιδί μας καλύτερα!

[Maya]

Εγώ δε συμφωνώ. Καλό είναι να ακούμε και την εμπειρία των άλλων και κυρίως αυτά που λέει οι ψυχολόγοι. Αλλιώς θα μεγαλώναμε τα παιδιά μας είτε όπως μας βολεύει, είτε όπως μεγαλώσαμε εμείς και έτσι δεν θα διορθώναμε τίποτα από την προηγούμενη γενιά. Φυσικά σαν γονείς θα πάρουμε αποφάσεις, όμως δεν τα ξέρουμε όλα. Καλό το ένστικτο της μάνας, ομως και τα μάτια της και τα αφτιά της πρέπει να είναι ανοιχτά.

[alcyon]

Ναι, αλλά τα πράγματα δεν είναι πάντα άσπρο-μαύρο, ούτε σωστό-λάθος.

Εγώ για παράδειγμα αποφάσισα να βάλω τα παιδιά στο δωμάτιό τους από την αρχή. Αυτό πίστευα καλύτερα, αυτό θεωρούσα καταλληλότερο και ένιωθα καλά με την απόφασή μου.

 

Μπορώ όμως να κατανοήσω και μια άλλη μητέρα που προτιμά να βάλει το παιδί της στο δωμάτιο μαζί της, γιατί έτσι νιώθει μεγαλύτερη ασφάλεια. Γιατί να ακολουθήσει π.χ. τη δική μου "συμβουλή" εφόσον δεν νιώθει καλά με αυτή; Αν δε νιώθει καλά... θα νιώθει και ενοχές που αφήνει το παιδί μόνο του και ένα σωρό άλλα αρνητικού τύπου συναισθήματα που μάλλον θα αναστείλουν τον αποτελεσματικό της ρόλο ως μητέρα. Γιατί να νιώθει άσχημα λοιπόν και να μην κάνει αυτό που νομίζει καλύτερα;

 

Σαφώς το πιο ωραίο είναι να ακούει απόψεις, να κρίνει και να πράττει κατά την κρίση της και κατά τη συνείδησή της. Έτσι θα έχουμε μια ήρεμη μαμά και επομένως και ένα ήρεμο μωρό. Τι λέτε;

[Maya]

Μα εννοείται. Απλά η μανούλα που έθεσε το θέμα, ζήτησε την άποψή μας.

[xrysanthi26]

Ναι, αλλά τα πράγματα δεν είναι πάντα άσπρο-μαύρο, ούτε σωστό-λάθος.

Εγώ για παράδειγμα αποφάσισα να βάλω τα παιδιά στο δωμάτιό τους από την αρχή. Αυτό πίστευα καλύτερα, αυτό θεωρούσα καταλληλότερο και ένιωθα καλά με την απόφασή μου.

 

Μπορώ όμως να κατανοήσω και μια άλλη μητέρα που προτιμά να βάλει το παιδί της στο δωμάτιο μαζί της, γιατί έτσι νιώθει μεγαλύτερη ασφάλεια. Γιατί να ακολουθήσει π.χ. τη δική μου "συμβουλή" εφόσον δεν νιώθει καλά με αυτή; Αν δε νιώθει καλά... θα νιώθει και ενοχές που αφήνει το παιδί μόνο του και ένα σωρό άλλα αρνητικού τύπου συναισθήματα που μάλλον θα αναστείλουν τον αποτελεσματικό της ρόλο ως μητέρα. Γιατί να νιώθει άσχημα λοιπόν και να μην κάνει αυτό που νομίζει καλύτερα;

 

Σαφώς το πιο ωραίο είναι να ακούει απόψεις, να κρίνει και να πράττει κατά την κρίση της και κατά τη συνείδησή της. Έτσι θα έχουμε μια ήρεμη μαμά και επομένως και ένα ήρεμο μωρό. Τι λέτε;

Συμφωνώ και εγω μαζι σου και εγω το ιδιο εκανα

[Stratos-Chrysa]

Ναι, αλλά τα πράγματα δεν είναι πάντα άσπρο-μαύρο, ούτε σωστό-λάθος.

Εγώ για παράδειγμα αποφάσισα να βάλω τα παιδιά στο δωμάτιό τους από την αρχή. Αυτό πίστευα καλύτερα, αυτό θεωρούσα καταλληλότερο και ένιωθα καλά με την απόφασή μου.

 

Μπορώ όμως να κατανοήσω και μια άλλη μητέρα που προτιμά να βάλει το παιδί της στο δωμάτιο μαζί της, γιατί έτσι νιώθει μεγαλύτερη ασφάλεια. Γιατί να ακολουθήσει π.χ. τη δική μου "συμβουλή" εφόσον δεν νιώθει καλά με αυτή; Αν δε νιώθει καλά... θα νιώθει και ενοχές που αφήνει το παιδί μόνο του και ένα σωρό άλλα αρνητικού τύπου συναισθήματα που μάλλον θα αναστείλουν τον αποτελεσματικό της ρόλο ως μητέρα. Γιατί να νιώθει άσχημα λοιπόν και να μην κάνει αυτό που νομίζει καλύτερα;

 

Σαφώς το πιο ωραίο είναι να ακούει απόψεις, να κρίνει και να πράττει κατά την κρίση της και κατά τη συνείδησή της. Έτσι θα έχουμε μια ήρεμη μαμά και επομένως και ένα ήρεμο μωρό. Τι λέτε;

 

Απο ψυχολογικής απόψεως θα λέγαμε όλοι οτι έχεις δίκιο. Όμως απο κανέναν ειδικό δεν άκουσα να λέει καλά κάνεις που κοιμάται το παιδί μαζι σου, αντιθέτως άκουσα καλά κάνεις και το έμαθες στο δωμάτιο.

Και ας πούμε οτι εφόσον το θέλει η μανούλα και δεν νοιώθει ασφάλεια το παιδί θα κοιμάται μαζί της, ο άντρας που θα κοιμάται? για πόσο καιρό? ψυχολογικά η μαμά θα είναι οκ, ο μπαμπάς? ο γάμος θα είναι νορμάλ? και έστω οτι ολα όσα ρωτάω η απάντηση είναι "ναι", τι θα γίνει οταν το παιδί θα πρέπει να πάει στο δωμάτιο και τότε θα έχει αντιληψη οτι "Δεν" θέλει να παει και θα θέλει να κοιματε με την μαμα? πως θα το προσαρμόσετε? πως θα αντέξει τα κλαματάκια, τις εφόδους την νύχτα? πως θα αισθάνεται μετά απο μια κουραστική μέρα ξαπλωμενη στο κρεβάτι με τον άντρα της και...το μικρούλη? πόσο χρόνο θα σπαταλήσετε τότε για να εξηγήσετε σε ενα παιδί 2 ετων? 3 ετων? οτι πρέπει πλέον να κοιμάτε μονο του?

Δεν λέω καλα αυτα περι ψυχολογικής καταστασης την δεδομένη χρονική αλλά...πιο πιθανό είναι το μικρό να μην ξεκολάει...παρα να έρθει στα δύο του και να πει "μαμά τωρα θα κοιμάμαι μονο μου".

[Theni]

Καλησπερα

η κορουλα μου γεννηθηκε 11/9 και 20/12 περιπου πηγε στο δωματιο της

δεν μπορω να πω οτι ηταν ευκολος ο αποχωρισμος, αισθανομουν ασχημα στην αρχη δεν μπορουσα να κοιμη8ω παρολο που ειχα ενδοεπικοινωνια με καμερα, ξεκινησα να την βαζω για 2-3 μερες το μεσημεριανο της και μετα το βραδυ. Ευτυχως προσαρμοστηκε γρηγορα, και 2 βραδια που την πηρα κοντα μας ( στο λικνο) γιατι ειχε κανει το εμβολιο κι ηταν ανησυχη 3υπνησε στις 2 το πρωι κατι που δεν εχει κανει απο 40 ημερων οποτε καταλαβα οτι την ενοχλουμε και δεν το ξαναεκανα, απο τοτε ολα πηγαινουν πολυ καλα.

Πιστευω ομως πως καθε μανουλα πρεπει να το κανει οταν το αισθανεται... δυσκολο πραγμα η λοχεια...

[antu]

επειδη γραφονται διαφορα θα σας πω εγω απο πρωτο χερι. Το καμαρι μου κοιματε ακομα στο δωματιο μας ( μην πυροβολητε ) Ειναι καθαρα δικια μας επιλογή. Ποτε η παιδιατρος δεν μου ειπε οτι κανω λαθος. Το βραδυ σηκωνεται για φαι με αποτελεσμα να την βαζω και στο κρεβατι μας να τρωει για να ψιλοπερνω ενα υπνο μεχρι να πιει το γαλα και αφετερου λογω ιωσεων - συναχι - βηχα κλπ πιστεψτε με περασα πολλα βραδια να κοιμαμε με την Αννα αγκαλια. Και μην ξεχνατε οτι το πρωι πρεπει να σηκωθουμε και να παμε και στη δουλεια (δεν θα με φανε τα πηγαινε-ελα απο δωματιο σε δωματιο) Οποτε οπως βολευει τον καθενα. Παντος να ξερετε οτι εγω δεν θελω να την βγαλω προς το παρον γιατι αυτες ειναι μοναδικες στιγμες και δεν ξαναρχονται

[xrysanthi26]

επειδη γραφονται διαφορα θα σας πω εγω απο πρωτο χερι. Το καμαρι μου κοιματε ακομα στο δωματιο μας ( μην πυροβολητε ) Ειναι καθαρα δικια μας επιλογή. Ποτε η παιδιατρος δεν μου ειπε οτι κανω λαθος. Το βραδυ σηκωνεται για φαι με αποτελεσμα να την βαζω και στο κρεβατι μας να τρωει για να ψιλοπερνω ενα υπνο μεχρι να πιει το γαλα και αφετερου λογω ιωσεων - συναχι - βηχα κλπ πιστεψτε με περασα πολλα βραδια να κοιμαμε με την Αννα αγκαλια. Και μην ξεχνατε οτι το πρωι πρεπει να σηκωθουμε και να παμε και στη δουλεια (δεν θα με φανε τα πηγαινε-ελα απο δωματιο σε δωματιο) Οποτε οπως βολευει τον καθενα. Παντος να ξερετε οτι εγω δεν θελω να την βγαλω προς το παρον γιατι αυτες ειναι μοναδικες στιγμες και δεν ξαναρχονται

πραγματικα ειναι μοναδικες στιγμες που θα τις ζεις για πααρα πολυ ακομα,γιατι οταν θα ερθει η ωρα να της αλλαξεις δωματιο θα νομιζεις οτι θα μπορει να κοιμηθει μονη της::::::::::::ο μικρος μου αδερφος ειναι 7 χρονων και η μαμα μου κοιματε ακομα μαζι του......πολυ ωραιο

Ξερεις ποσες φορες ηθελα να το παρω αγκαλια και να κοιμηθω ολη νυχτα μαζι του.....αλλα εκανα περα την δικια μου ευχαριστηση και σκεφτηκα το καλο του παιδιου μου......καπια μερα ισως με θυμηθεις

[Λαμπρινή]

Καθε μωρό ειναι μοναδικό

[alcyon]

Καθε μωρό ειναι μοναδικό

... και κάθε μαμά επίσης!

[Λαμπρινή]

Καθε μωρό ειναι μοναδικό

... και κάθε μαμά επίσης!

 

Σαφως !!!

[vana]

Και τα 2 μου παιδιά τα είχα στην κούνια δίπλα μας στην κρεββατοκάμαρα μέχρι 1 έτους, ίσως και περισσότερο. Έτσι μας βόλευε.

Όταν βγάλμε την κούνια και πήγαν στο δωμάτιό τους δεν είχαν κανένα πρόβλημα απολύτως.

[Ανυσία]

Να καταθέσω κι εγώ την εμπειρία μου. Εγώ όντας ανασφαλής μέχρι αηδίας τον είχα στην κούνια του αλλά στο δωμάτιό μας για σιγουριά(!!!!). Ελεγα να τον κρατήσω για ένα χρόνο βρίσκοντας διάφορες δικαιολογίες, αλλά διαπίστωσα οτι το παιδί μετά τον 6ο μήνα αρχισε να αποκτά προτιμήσεις και τις εκφράζει. Ξύπναγε το πρωί για γάλα και μετά δεν ήθελε να ξανακοιμηθεί στην κούνια κλπ. Οπότε πήρα τη μεγάλη απόφαση και τον έβαλα στο δικό του δωμάτιο με την καρδιά μου κρύα... Στον ένατο μήνα, και με την πρώτη προσαρμόστηκε και δεν είχα κανένα πρόβλημα.

Το πρόβλημα σε μας ήταν δικό μου, χρειάστηκα πολλή δουλειά με τον εαυτό μου για να το αποφασίσω, αλλά πιστεύω οτι έκανα το καλύτερο για το παιδί.

Επειδή σαν παιδί μεγάλωσα η ίδια με τους γονείς μέσα στο δωμάτιο είχα πάντα ακόμα και στην πρώτη μου νιότη μια σχετική φοβία στο να κοιμάμαι μόνη μου και δεν ήθελα να το περάσω και στο παιδί.

[dimpapageo]

εγω ακομα παλευω να τον παω στην κουνια του. μου φαινεται οτι ειναι μιλια μακρια απο το δωματιο μας. θα ηθελα ομως μεσα στον επομενο μηνα σιγα σιγα να το κανω το μεγαλο βημα. παντως, κατι μεσημερια που κοιμαται στην κουνια του οταν ξυπναει κλαιει και δειχνει τρομαγμενος.

[Ανυσία]

Αχ πως σε καταλαβαίνω! Εμένα μου φάνηκε οτι τον έστειλα φαντάρο!

Οσο μικρότερο τόσο πιο εύκολη η προσαρμογή. Κι εμένα μου φαίνεται μακριά πολύ αλλά μάλλον είναι στο μυαλό μου και όχι στην πραγματικότητα. Αφού και χωρίς την ενδοεπικοινωνία μια χαρά ακούω κάθε του κιχ! Καλή επιτυχία!

[ANABELA]

με λιγα που διαβασα στα γρηγορα πανω κατω συμφωνω με ολες σας κ λιγο πιο πολυ με την γιασεμη.

κι εγω ημουν της αποψης να κοιμαται το μωρο απο τριων μηνων μονο του αλλα ακομα μαζι μου την εχω.εκτος απο τον θηλασμο το σπιτι ειναι τοσο κρυο που το βραδυ βαζω σωμα γιατι δεν τα αναβουνε στην πολυκατοικια.ενιωθα σιγουρια που την ειχα μαζι μου γιατι εβλεπα αν κρυωνε η αν ζεσταινοτανε η αν ξεσκεπαζοτανε.τον αλλο μηνα θα την αλλαξω κι εγω πρωτα ο θεος αν κ οντως δυσκολο ειναι για μενα απλα βλεπω οτι ξυπανει πολυ ευκολα τωρα με το καθε κιχ.

[ioanna_k]

απο τοτε που γεννηθηκε κοιμαται στο δωματιο της.Ποτε δεν την πηραμε στο δικο μας.Απλωσ τις πρωτες μερες κοιμομουν στο δικο της δωματιο αφου ειχα βαλει ενα μονο κρεβατι για την αλλαζω πανω σε αυτο,βολευει πολυ,και να μην ξυπναμε τον μπαμπα της.Και στις 20 μερες που εκοψε το βραδινο φαγητο κοιμαται μονη της και δεν θα εχω ποτε προβλημα!!!!

Πιστευω ειναι το καλυτερο απο την αρχη να ειναι στον χωρο της

 

ακριβώς έτσι και εμείς...πιστεύω ότι είναι ότι καλύτερο!

[stavserfa]

Εγώ το ζουζουνάκι μου το έβαλα 3 μηνών χωρίς να αντιμετωπίσω κανένα πρόβλημα θα ήθελα από πιο νωρίς αλλά μόλις σαραντίσαμε φύγαμε για διακοπές και μόλις γυρίσαμε τον έβαλα κατευθείαν στην κούνια του .

Συμφωνώ απόλυτα πάντως πως κάθε μωρό και κάθε μαμά είναι μοναδικά !!