Όταν οι φίλοι δεν είναι εκεί...

[christiana08]

Politimi,θα μου προκαλρσεις εγκεφαλικο,το κριμα στον λαιμο σου,ειμαι και σε κρισιμη ηλικια.Συμφωνω για τους θειους (τετοιους εχουμε κι'εμεις ,αλλα η φιλη τι ειπε .Σκασε .Ειχε να φαει μαπες...

[fasolaki]

livinath σε ευχαριστω. οχι απλα τις εχω καλεσει..

οχι μονο στο σπιτι, και εξω τους εχω πει να βγουμε και οποτε τις βολευει..απλα δεν ευκαιρουνε..

 

polιtimi μια που θα το ελεγε μια που θα εφευγε..ακους εκει ...

 

για καποιο λογο πιστευα πως οι φιλοι ειναι πιο σημαντικοι απο καποιους συγγενεις..γιαυτο και με πειραξε..αλλα καλη καρδια..οταν ερθουν παντως στη θεση μου δεν θα κανω το ιδιο..γιατι εμαθα ποσο ασχημο ειναι να εισαι κλεισμενη στο σπιτι και οταν εχεις ενα 2ωρο να βγεις με μια φιλη σου να πεις κατι περα απο πανες και μπιμπερο να μην βρισκεις καμια.

και εδω ερχεται το φορουμ

στο οποιο παρεπιπτωντος σημερα εχω ριξει τρελλο γελιο λεμε..

[politimi]

Κι όμως..ήρθε να το δει και την ενόχλησε ακούς εκεί μωρό πράμα να κλάψει!

Εγω που φημίζομαι για το θερμό του χαρακτήρα μου σοκαρίστηκα αλλά ο μπαμπάς όχι ..

της είπε καλά τι είπες ?εσυ να σκάσεις και αυτή χαζογέλαγε ! τι να πεις αμα λύπει το νιονιό..και δεν είναι τι ήθελε να εκφράσει τόσο αλλά η λέξη το σκάσε σε ενα μωράκι ..βλέπεις εκείνη την ώρα έλεγε μα..κίες και δεν την άφηνε να ακουστεί ..

Συγνώμη που σας φούντωσα..

[christiana08]

Φασολακι,me too...Πολυ γελιο σημερα...Politimi,εσυ φταις η αυτο το νουμερο η νηπιαγωγος........

[politimi]

Φασολακι,me too...Πολυ γελιο σημερα...Politimi,εσυ φταις η αυτο το νουμερο η νηπιαγωγος........

 

Σκέψου αμα αντέδρασε έτσι στο μωρό πως θα συμπεριφέρεται στα 5χρονα..

[DaF]

Κι επανέρχομαι...μ'άρεσε αυτό με την κολλητική ασθένεια!Ναι, έτσι είναι μάλλον φοβούνται μην κολλήσουν συντροφικότητα κι εγκυμοσύνη, ααα δύσκολα πράγματα αυτά!!

 

Σας ευχαριστώ πολύ όλες...θα ήθελα βέβαια να μην έμπαινε πολύς κόσμος στο ..'κλαμπ' αλλά από την άλλη βλέπω ότι πράγματι η περίπτωσή μου έχει να κάνει με το φθόνο ή και το φόβο...βλέπετε, στα 26 παντρεμένη κι έπειτα έγκυος ..πάει πολύ (δεν πάω και πολύ καλά τουτέστιν)

αλλά το μυαλό μου δεν το χωρά γμτ..θα έμενε έγκυος φίλη μου και δεν θα πήγαινα έστω ένα μισάωρο να της πω ένα γεια;;;Θα ήξερα ότι έχει προβλήματα και δεν θα πήγαινα να τη βοηθήσω;;γιατί εμένα μου φαίνεται αδιανόητο;από άλλο πλανήτη ήρθα ;;;

 

 

 

(και livinath σου εύχομαι να έχεις γρήγορα ό,τι ποθείς...είναι κρίμα εσύ να κάνεις το καλό και να στη λένε κι από πάνω...άλλες παρακαλάμε..(εγώ ας πούμε) ας μην είχε βοήθεια από κανέναν η κουνιάδα σου και θα σου έλεγα, μάλλον δεν καταλαβαίνει πόσο τυχερή είναι...)

 

(Χριστιάνα ήσουν λίγο ..σιβυλλική για τα περί φόρουμ, η αρνητική κριτική νομίζω μας πειράζει όταν έχουμε ..προηγούμενα μαζί της, δεν πιστεύω ότι ενοχλούνται όλοι...εγώ πχ ενοχλούμαι και μάλιστα πολύ αλλά τι να γίνει..όταν λες ότι 'βεβαιώθηκες ότι κάτι λείπει', τι εννοείς;; )

[christiana08]

Eννοω οτι κατι λειπει απο μενα...Θεωρω περισσοτερο φιλες μου εσας,παρα οσες γνψρισα μεχρι τωρα...ε,ψιλοτραγικο ειναι (για τις φιλες μου,οχι για σας).Εχω μια απορια,τσουπ,parents,θελω να πω μια μ%$Θ&α,τσουπ parents....Εγω το εχω παρει αποφαση για τις φιλες,για το φορουμ,οχι ακομα ....Οταν λεω οτι ειναι δυσκολο θεμα το ιντερνετ,απλα ειναι....ξερει ο αλλος τι λες,πως το λες,τι εννοεις,ποια εισαι ....

Παντως ισως η αρνητικη κριτικη μας επηρεαζει οταν δεν εχουμε ΚΑΝΕΝΑ προηγουμενο μαζι της...................Λεμε τωρα...........

[ssttaa]

livinath η περίπτωση σου είναι μοναδική στο φόρουμ και σπανιότατη! τις κοτσάνες αντί να τις πετάει η πεθερά τις πετάει ο πεθερός Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου!

[christiana08]

livinath η περίπτωση σου είναι μοναδική στο φόρουμ και σπανιότατη! τις κοτσάνες αντί να τις πετάει η πεθερά τις πετάει ο πεθερός Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου!

 

 

ssttaa,μια βδομαδα.....Αντε με το καλοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο.

[fistikaki]

εμενα παιδια, με πουλησαν καποιες φιλες οταν πεθανε η μανα μου... επειδη δεν ειχα ορεξη τοτε για κλαμπιννγκ και μπουζουκλερι και τετοια... δεν ειχα πλακα εκεινη τη περιοδο, οποτε... με κοψανε...

[christiana08]

εμενα παιδια, με πουλησαν καποιες φιλες οταν πεθανε η μανα μου... επειδη δεν ειχα ορεξη τοτε για κλαμπιννγκ και μπουζουκλερι και τετοια... δεν ειχα πλακα εκεινη τη περιοδο, οποτε... με κοψανε...

 

Ε,τωρα,πες μου,Fistikomammy,ειναι δικαιολογια αυτη.......Δεν ειχα ορεξη για κλαμπινγκ.................Δεν τα παιρνεις .Το νορμαλ θα ηταν να εχεις δηλαδη .Ευγε στις "φιλες".

[fistikaki]

ηταν παρεες στυλ "βγαινουμε για χαβαλε", καταλαβες? δεν το ειχα καταλαβει βεβαια τοτε, αλλα μετα, το εμπεδωσα..........

[christiana08]

Τωρα το καταλαβαινω,τοτε ελεγα κι'εγω "οι κολλητες μου".....

[Jen.]

DaF και λοιπά κορίτσια δεν έχω προς το παρόν καμιά πολύ αρνητική εμπειρία με φίλες (και ελπίζω να μην έχω δόξα το θεό είμαι τυχερή ως προς αυτόν τον τομέα) αλλά θέλω πολύ να γράψω εδώ για να δηλώσω την υποστήριξη μου προς όλες σας και να ξέρετε ότι και μένα η παρέα σας μου έχει χαρίσει πολλές ώρες ευχάριστες μιας και δεν είναι πάντα όλες οι φίλες μου στην ίδια φάση με τα ίδια άγχη με μένα κλπ ή μάλλον δεν τα αναλύουν και δεν τα ψάχνουν όλα τόσο πολύ όσο εγώ (αυτό ίσως και λόγω χρόνου)...

 

Πάντως DaF εγώ πιστεύω ότι οι φίλες σου νιώθουν έτσι και λόγω ηλικίας...όσο προσπαθώ να θυμηθώ τον εαυτό μου στα 26 μου σκέφτομαι ότι καμιά σχέση δεν είχα όντως με το άθλημα εγκυμοσύνη κλπ...ακόμη και στην αδερφή μου που έκανε παιδί όταν εγώ ήμουν 28 μπορώ να πω ότι δεν της συμπαραστάθηκα καθόλου μιας και το μυαλό μου ήταν εντελώς φευγάτο και έτοιμη να μετακομίσω μόνιμα σε μια ξένη χώρα...άστα να πάνε, ούτε καν τον άντρα μου δεν είχα γνωρίσει τώρα και η φάση οικογένεια μου φαινόταν τόοοοοσο μακρυνή...τώρα νιώθω άσχημα για αυτό αλλά προσπαθώ να επανορθώσω έστω και από μακρυά...

 

Η λύση νομίζω είναι να βρεις άτομα που να είναι κοντά στη δική σου φάση και όταν λέω στη δική σου φάση δεν εννοώ έγκυες, με παιδιά κλπ (γιατί δεν μπορώ προσωπικά να με φανταστώ ότι από εδώ και πέρα θα βγαίνω για καφε μόνο με μανούλες και θα λέμε για τα παιδιά μας και τίποτα άλλο! Θα φρικάρω...ήδη έχω κουραστεί με συζητήσεις περί εγκυμοσύνης και ευτυχώς έχω κάποιες φίλες χωρίς παιδιά ή με παιδιά αλλά cool που λέμε και άλλα πράγματα)...Πιστεύω ότι οι κοπέλες αν ήταν όντως αληθινές φίλες σου θα ήταν κοντά σου ασχέτως ηλικίας...και εγώ έχω φίλες σε άσχετη φάση με τη δική μου που ενδιαφέρονται (εντάξει όχι καθημερινά) αλλά τουλάχιστον για έναν καφέ στο τόσο βρε αδερφέ να πούμε τα νέα μας...Με λίγα λόγια (γιατί μακρηγόρησα πάλι βραδιάτικα) πιστεύω ότι -όπως αναφέρθηκε ήδη - ότι καλό είναι που γίνεται αυτό τώρα για να καταλάβεις τελικά ποιος είναι πραγματικός φίλος...εγώ κάπως έτσι ένιωσα στον γάμο μου που έγινε 800 χλμ μακρυά από Αθήνα αλλά αυτός που πραγματικά ήθελε να χαρεί μαζί μου φάνηκε πόσο το προσπάθησε και ας μην τα κατάφερε στο τέλος να έρθει...

 

Με λίγα λόγια ξέγραψε τες και βάλε πλώρη για νέες παρέες...και γιατί όχι μια καλή αρχή να είναι αυτό εδώ το forum

[ANABELA]

Εγω παντως για τις φιλες μου εχω σκιστει. Εχω παρατησει τον αντρα μου (τοτε γκομενο) για να τους συμπαρασταθω, να τις τρεξω στα νοσοκομεια, να τις μαζεψω απ' τα πατωματα καθε φορα που χωριζαν, να τις ακουω ωρες ατελειωτες να να να ...

 

 

καλημερα κι απο μενα.με το πιο πανω κειμενο συμφωνω απολυτα κι ειναι κατι που παραπονιεμαι παντα.αφου να φανταστειτε υπηρχανε φιλες μου που περιμενανε να παρω ρεπο απο την δουλεια μου για να τις βοηθαω με το αυτοκινητο επειδη ημουν η μονη που ειχα.τεςπα.

 

daf ολα αυτα που νιωθεις ναι ολες λιγο πολυ τα περναμε.κι εγω μονη μου χωρις γονεις ,συγγενεις κλπ οταν χρειαστηκα βοηθεια δεν ηταν κανεις.ολοι με κοιταζανε οντως με νισο ματι ιδιως οι συναδελφοι του συζ μου κ οι γυναικες τους.εγω χαιρομαι πολυ με τη χαρα του αλλου αλλα δυστυχως δεν ειναι ετσι.

 

εγω αυτο που εκανα κ ενιωσα πραγματικα πολυ ομορφα για να μην καθομαι ολη μερα μονη μου

παρακολουθησα μαθηματα ανωδυνου τοκετου κ θηλασμου οπου εκει γνωρισα κοπελες εγκυες σαν εμενα κ καναμε παρεα.αφου να φανταστειτε βγαιναμε για καφε 6 κοπελες με φουσκωτες κοιλιες!ειχαμε κοινα πραγματα να λεμε κι ετσι η περιοδος εγκυμοσυνης περασε πολυ ευχαριστα.μεχρι κτωρα κανουμε παρεα.

 

μην καθεσαι μονη σου.κανε κατι ενδιαφερον.παρακολουθησε σεμιναρια κατι τελος παντων.

 

 

οι τριτοι δεν μπορουν να μπουν στην ψυχολογια σου.οταν εγω το εκανα παραπονο σε μια ''φιλη ''μου ,μου απαντησε οτι τωρα εισαι σε αλλη φαση κ δεν θελω να σε ενοχλω!επισης μου την εδινε οταν εγω ψυχραθηκα με την αδιαφορια τους να λενε''α !εγινε περιεργη!την εχει δει τωρα...παντρεμενη,θα κανει κ παιδι!''

βλακειες!!!

τεσπα υπαρχουν λυσεις οι οποιες αν τις βρεις θα περνας καλυτερα!

 

 

 

 

φιλακια απο μενα κ καλη λευτερια!!!

[yls]

Eγώ πάλι -αρκετά παθούσα από φίλες- αποφάσισα να μην συμμετέχω πια στο άθλημα της φιλίας. Έχω γνωστές κι όχι φίλες. Αν έχω σοβαρό πρόβλημα, μιλώ είτε με εσάς είτε με την αδερφή μου. Τέλος.

[fasolaki]

καλημερα κοριτσια..

κατι που θυνηθηκα και οφειλω να το δηλωσω..

τα παραπονα μου ειναι για τις παιδικες μου φιλες..

γιατι ως φοιτητρια εχω κανει 2 πολυ καλες φιλες, και σαν εργαζομενη για 2 χρονια στην επαρχια αλλη μια..οι οποιες ζουν στην επαρχια και μιλαμε μονο στο τηλεφωνο.

αυτες ειναι ΦΙΛΕΣ. το νιωθω εστω και απο μακρια, και αν κατι με προβληματιζει με αυτες θα μιλησω και θα τα πω ολα.

απλα δεν εχουμε την επαφη απο κοντα, κατι που μου στοιχιζει αλλα δεν με πειραζει γιατι παντα τις αγαπω και βλεπω οτι με αγαπανε κι αυτες..

[chamsof17]

καλησπέρα κορίτσια, εγώ θα ήθελα να μιλήσω λίγο για την άλλη πλευρά. Έχω δύο κολλητές φίλες η μια απο αυτές χαρακτηρίζεται αδερφή μου, η οποία με έχει παντρέψει κιόλας. Όταν έμαθα οτι είμαι έγκυος και αποφασίσαμε να κρατήσουμε το μωρό και να παντρευτούμε, η κολλητή μου είχε το τότε αγόρι της στο νοσοκομείο με λευχαιμία. Με αυτό το παλικάρι ήταν αρκετά χρόνια μαζί,τον αγαπούσε σαν Θεό και όταν έμαθαν οτι πάσχει απο λευχαιμία η Σασούλα μου ήταν συνέχεια δίπλα του. Απο το πρωι μέχρι το βράδυ, ήταν στο νοσοκομείο. Όταν εγώ έκανα τις ετοιμασίες για το γάμο ήταν φυσικό η Σάσα να μην μπορεί να είναι δίπλα μου αν και έκανε φιλότιμες προσπάθειες να βρίσκεται τουλάχιστον στα πιο σημαντικά. Εκείνη την περίοδο που η Σάσα με είχε την μεγαλύτερη ανάγκη, εγώ δεν μπορούσα να της σταθώ όπως θα έπρεπε.Μιλάγαμε κάθε μέρα στο τηλέφωνο αλλά τα συναισθήματα ήταν τόσο αντιφατικά που εγώ φοβόμουν να της αναλύσω την χαρά του να ακούς στον υπέρηχο την καρδούλα του μωρού σου, και εκείνη επίσης φοβόταν να μου μιλάει συνεχώς για την κατάσταση του φίλου της.Την ημέρα που εγώ αραβωνιαζόμουν, στις 02/04/05, το αγόρι της Σάσας έχασε την μάχη και έφυγε. Στο σπίτι μου είχαμε μεγάλη χαρά και στο σπίτι της μεγάλη στεναχώρια. Εγώ- ούσα έγκυος- πήγα στο σπίτι της κάθησα λίγο και έφυγα. Εκεί ήταν και η άλλη κολλητή μας. Ξέρω οτι την ώρα που ήμουνα εκεί η Σάσα δεν άφηνε την θλίψη της να βγει για να μην με ταράξει. Στην κηδεία του φίλου της δεν μπορούσα να πάω. Πήγε ο άντρας μου και η μητέρα μου. Ημουν σπίτι και έκλαιγα για αυτό που της είχε συμβεί χωρίς να μπορώ να είμαι δίπλα της. Όταν ήρθε η ώρα να παντρευτώ, μετά απο τρεις μήνες, ενώ πριν συμβούν όλα αυτά είχαμε πει και οι δύο οτι όποια παντρευτεί πρώτη, την παντρεύει η άλλη, εγώ ντρεπόμουν να της ζητήσω επίσημα πια να με παντρέψει. Όλα ήταν στον αέρα ενώ ήθελα τόσο πολύ να με παντρέψει δεν μπορούσα να της το πω. Ώσπου μου το πρότεινε εκείνη λέγοντας μου <<αν δεν το θεωρείς γρουσουζιά εγώ θα ήθελα να σε παντρέψω>>. Τί θέλω να πω με όλο αυτό, οτι μερικές φορές οι συνθήκες μας κάνουνε να θέλουμε κάτι παρα πολύ, να μην το ζητάμε και στο τέλος να ψυχραινόμαστε και να χανόμαστε. Αν δεν μου το είχε πει η Σάσα γιατί και εκείνη απο την πλευρά της έλεγε οτι η Σ μπορεί να μην μου το λέει γιατί το θεωρεί γρουσουζιά σίγουρα θα είχαμε απομακρυνθεί χωρίς να υπάρχει λόγος. Ακόμα και σήμερα που η κολλητή μου έχει φτιάξει πάλι την ζωή της και είναι πολύ ευτυχισμένη, το σκέφτομαι και λέω οτι τότε δεν στάθηκα άξια κολλήτη της, δεν ήταν όμως οτι δεν ήθελα απλά δεν μπορούσα...

[christiana08]

Γλυκεια μου,μην σκεφτεσαι ετσι,δεν ειναι οτι δεν σταθηκες αξια κολλητη της,οι συνθηκες ηταν τετοιες.......Χαιρομαι πολυ που υπηρξες τυχερη στον τομεα της φιλιας,ευχομαι τα καλυτερα σε σενα και στην κολλητη σου και παντα αγαπημενες....

[fasolaki]

chamsof17 η δικη σου περιπτωση ειναι τελειως διαφορετικη..μιλαμε για ατομα που δεν θελουν οχι που τους συμβαινει κατι τοσο τραγικο..αλλιμονο..να περναγε κατι τετοιο καποια φιλη μου και να με πειραζε που χαθηκαμε..

χαιρομαι που ειστε τοσο δεμενες και μακαρι να μεινετε για παντα!

 

ασχετο..μολις δεχτηκα ενα μυνημα απο μια φιλη μου, η οποια πετυχε τυχαια μια συμφοιτητρια μου σε μια παρεα και γνωριστηκαν..οταν της ειπε οτι εχω παιδακι κουφαθηκε..

μου λεει...γερασες φιλεναδα..γερασες...

[Νίκη]

Εγω περασα ακριβως τα ιδια με τις γυναικες φιλες μου. (δεν ισχυσε το ιδιο με τους αντρες φιλους μου που ηταν κατι παραπανω απο υποστηρικτικοι). Οταν καταλαβα οτι αραιωσαν τις επισκεψεις τους επειδη λογω της εγκυμοσυνης μου δεν μπορουσαν να καπνιζουν μεσα στο σπιτι μου εγινα εξαλλη. Ετσι κολλησα κι εγω με τα φορουμ. Μονο εκει εβρισκα κατανοηση και συμπλευση αποψεων. Τωρα πια οταν μου λενε: "Ξεκολλα πια μ' αυτα τα φορουμ" Τους απαντω:Λιγα τα λογια σας για το φορουμ (που ησασταν εσεις κυριες μου οταν ειχα αναγκη να μιλησω;; )

 

Και με τα υπόλοια ποστ της Jean... συμφωνώ απόλυτα...

[ANABELA]

τελικα υπαρχει αληθινη φιλια?

βλεπω λιγο πολυ ολες ειμαστε πληγωμενες...

τι φταιει?

 

 

[lilouko]

Είναι τόσο μακριά το φόρουμ από την πραγματικότητα;;;;;;Όλοι παραπονιόμαστε και όλοι τα ίδια κάνουμε (βλ.πμ)...και ναι είμαστε μονίμως αδικημένοι...Άν φάνηκα κακιά συγχωρήστε με...

 

Daf μου θα το ξεπεράσεις αν σκεφτείς ότι ίσως και εσύ κάπου να μην ήσουν σωστή για τις φίλες σου...Το που το ξέρεις μόνο εσύ (και πίστεψέ με έχω πονέσει πολύ από φίλες και φίλους...δε στα γράφω αυτά όντας εκ του ασφαλούς)...

[kati]

Daf μου μή σε στεναχωρούν και να σκέφτεσαι την οικογένειά σου και το μωρό σου που θα σου δώσει τη μεγαλύτερη χαρά του κόσμου.Κταλαβαίνω πως αισθάνεσαι απομονωμένη αλλα προσπάθησε να κάνεις πράγματα για σένα και την οικογένειά σου.Δυστυχώς πολλές φορές άνθρωποι που πιστέυαμε οτι θα είναι πάντα δίπλα μας μας ξεχνούν Δεν έχω προσωπική εμπειρία για να σου πώ γιατί όλες οι φίλες μου ήταν πραγματικά δίπλα μου.Έυχομαι να έχεις πάντα γύρω σου ανθρώπους που σε αγαπούν και σε νοιάζονται

[ssttaa]

lilouko εγώ το έχω σκεφτεί έτσι... ότι όταν αλλάζεις φάση αλλάζεις και παρέες...δεν φταίνε απαραίτητα οι άλλοι! Επίσης έχω σκεφτεί ότι αν οι άνθρωποι που κατά καιρούς υπήρξαν "κολλητοι" μου μαζευτούν σε ένα δωμάτιο θα είχε πολύ πλάκα! Σίγουρα θα ήταν κάτι σαν τον πύργο της Βαβέλ! Γι' αυτό συγχωρώ ή διαγράφω αλλά πλέον δεν πληγώνομαι! Το δύσκολο είναι ότι σε αυτές τις "στροφές" μένω τελείως ξεκρέμαστη και αναρωτιέμαι τι έκανα πάλι λάθος! Το συμπέρασμα είναι ότι κατά βάθος γεννιόμαστε μόνοι, ζούμε μόνοι και πεθαίνουμε μόνοι...