Σχόλια δασκάλας - λάθος αντιμετώπιση απο δασκάλα

[Sophia]

Απο την ημέρα που ο Μιχαλάκης πήγε στο νηπιαγωγείο, σχεδόν κάθε μέρα η μια εκ των δυο δασκάλων (1) μου λέει ότι είναι ζωηρός. Η άλλη (2) μου είπε μια φορά ότι είναι ζωηρός και ότι κάποιες φορές δεν ακούει.

Η απάντησή μου και στις δυο ήταν, ναι το ξέρω ότι είναι ζωηρός, είναι κάτι που δεν μπορώ να το διορθώσω πέραν απο το να προσπαθώ με διάφορες εξωσχολικές δραστηριότητες να του βγάζω αυτή την ενέργεια (κολύμβητήριο). Όσον αφορά το ότι δεν ακούει είπα στην κυρία (2) ότι βρες του το ''κουμπί'' του, δηλαδή τι του αρέσει και στερήέ το αν δεν σε ακούσει, θα δείς ότι δεν θα το ξανακάνει. Λίγες μέρες μετά η δασκάλα (2)μου είπε ότι πράγματι έπιασε αυτό που της είπα.

Πριν απο 2 εβδομάδες είπε η δασκάλα (1) στον μπαμπά ότι ο Μιχαλάκης ήταν στην τουαλέτα και έπιασε το μόριο ενός άλλου παιδιού. Μας ζήτησε να το συζητήσουμε με το παιδί. Το έψαξα (πάλι), ρώτησα, μίλησα με το παιδί όπου αρνήθηκε ότι το έκανε αλλά έκανε με το χέρι του την κίνηση να απομακρύνει το άλλο παιδί που πήγε να του πιάσει την ''προσωπική του περιοχή''. Την ονόμασε έτσι γιατί έτσι του το έχω πει μετά απο συζητήσεις με την Μαρία Στ.

Εχτές, για να καταλήξω, η δασκάλα (1) μίλησε σε κάθε γονιό ξεχωριστά. Στον σύζυγο είπε για άλλη μια φορά ότι είναι ζωηρός, ότι δεν ακούει, ότι υπάρχει πρόβλημα με την τουαλέτα και ότι θα πρέπει να του μιλήσουμε. ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ???

Έξω φρενών εγώ σήμερα πήγα και μίλησα και με τις δυο (λόγω γιορτής μπορεσα και είδα και τις δυο ταυτόχρονα)

Αυτό που μου είπαν είναι:

1. Είναι ζωηρός

2. Παρασύρεται απο τα πιο ζωηρά παιδιά

3. Στην τουαλέτα έχει δείξει σε παιδιά -επιδεικτικά- το μόριό του

4. Έχει μια τάση να ακολουθεί τα λάθος πρότυπα και όχι τα σωστά

5. Πρέπει να μάθει να ξεχωρίζει το καλό με το κακό

6. Κοροιδεύει την δασκάλα (1) και λέει ψέμματα

7. Έχουν 25 παιδιά στην τάξη και δεν μπορούν να τα φέρουν βόλτα.

Μου είπαν ότι αν λείπουν αυτά τα 2-3 παιδιά που δημιουργούν την φασαρία ο Μιχάλης είναι ήσυχος και συνεργάσιμος όμως έχει την τάση να ακουλουθεί τα λάθος πρότυπα (ζωηρά παιδιά) παρά τα σωστά.

 

Στα παραπάνω τους είπα περιληπτικά:

Καταρχήν δεν χρειάζεται να μου λέτε ότι να του μιλήσουμε στο σπίτι διότι αυτό γίνεται συνέχεια, κάθε μέρα, όχι μόνο φέτος. Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να μιλάω. Το παιδί μου δεν αισθάνομαι ότι έχει κάποιο πρόβλημα και ότι εδώ και ένα μήνα έρχομαι και συνεχώς ακούω το ίδιο πράγμα ''είναι ζωηρός, είναι ζωηρός''. Δυο χρόνια στον παιδικό πέρα απο 2-3 φορές που μου είπαν ότι ήταν ζωηρός δεν είχε προκύψει τίποτα άλλο. Το παιδί μου δεν λέει ψέμματα και ακόμα και αν έχει πει κάποιο αθώο ψέμμα αμέσως μου λέει ''είπα ψέμματα'' διότι του έχω πει, πρώτον ότι δεν είναι καθόλου σωστό και δεύτερον ότι ο Χριστούλης μας μαυρίζει την γλώσσα. Στο σπίτι δεν μας κοροϊδεύει (μορφασμούς) και πραγματικά πέφτω απο τα σύννεφα διότι μου φαίνεται ότι μου μιλούν για άλλο παιδί!!!!!!!!!!!!!

Δεν ξέρω γιατί επιδεικνύει το μόριο του (δεν το έχουν δει αυτές, τους το έχουν πει άλλα παιδάκια, δεν έχω λόγο να μην το πιστέψω) αλλά του έχω μιλήσει για το θέμα γύμνιας.

Καλό-κακό, σωστά-λάθος πρότυπα, έννοιες για ΄μένα πολύ γενικές.

Τους ζήτησα να συνεργαστούμε, ότι εγώ ούτως ή άλλως μιλάω με το παιδί μου και ότι και εκείνες με αυτά που έχουν διδαχθεί καθώς και απο την εμπειρία τους να βοηθήσουν.

Τους είπα ότι δεν είμαι αγράμματη, καταλαβαίνω πολύ καλά την κατάσταση αλλά περιμένω και απο αυτές να βοηθήσουν για το καλό του παιδιού.

Στο τέλος τους είπα ότι ήδη με τον μπαμπά του είπαμε ότι μέσα στο Σ/Κ θα τον πάρω να βγούμε έξω μακριά απο το σπίτι και τον αδελφό του να μιλήσουμε. Τότε εκείνες ρώτησαν για τον αδελφό του, πόσο είναι, κτλ. και ξαφνικά έφτασαν να συμφωνούν και οι δυο ότι το πρόβλημα οφείλετε στον μικρό αδελφό!!!!!!!!!!!!!!!! Δεν εξωτερικεύει τα συναισθήματα στο σπίτι και ότι τα βγάζει στο σχολείο!!!!!!!!!!!

''ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ '' να λένε και οι δυο. Ορίστε???

 

Έχω πελαγώσει, δεν μπορώ να καταλάβω τι συμβαίνει, είναι λες και μου μιλούν για άλλο παιδί. Πως αλλιώς να χειριστώ την κατάσταση? Μιλάω-μιλάω-μιλάω ....... τι άλλο να κάνω?

Στο σπίτι πάντως πέραν του ότι είναι ζωηρός τίποτα άλλο απο τα παραπάνω δεν έχει εκδηλώσει (ψέμματα, κοροϊδία, επίδειξη γεν. οργάνων, κτλ)

Τι σημαίνει λάθος -σωστά πρότυπα, καλό και κακό???

 

ΤΕΡΑΣΤΙΟ αλλά είναι και λίγα αυτά που έγραψα, ειδικά αυτά που είπα στις δασκάλες.

[Μαρια Στυλιανακη]

Στην τουαλέτα έχει δείξει σε παιδιά -επιδεικτικά- το μόριό του

 

KALE τι είναι τούτα που μας λένε! αλήθεια!! ?... (ένα εικονίδιο που να χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο ή το μέτωπό του, υπάρχει?)

 

τι πιο φυσικό. ένα αγόρι, που συνειδητοποιεί ότι ΕΧΕΙ ΠΕΟΣ ΟΧΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ! - ... ... ΠΕΟΣ ΕΙΝΑΙ (άντε έστω πουλάκι ή πιπί) πείτε του τουλάχιστον πως λέγεται..... δεν του ακούμπησε κάποιος την προσωπική του περιοχή, το πέος του ακούμπησε.

 

τέλος πάντων, τι πιο φυσικό για ένα παιδί που ανακαλύπτει ότι έχει κάτι το οποίο είναι κάτι περίεργο, δεν το έχουν τα κορίτσια κτλ.

το έχω δεί ΠΑΡΑ πολλές φορές, και το θεωρώ (και σίγουρα και ψυχολόγοι) μια διαδικασία που προκύπτει απο την ανακάλυψη. δεν είναι ΤΙΠΟΤΕ πονηρό, ΤΙΠΟΤΕ κακό.

τα παιδιά είναι μόνα τους στο μπάνιο? κανείς δεν τα βλέπει έτσι ώστε να παρεμβαίνει στην οποιαδήποτε κατάσταση?

Δεν είναι κάτι φοβερό - απλώς κάποιος θα πάρει την προσοχή των παιδιών απο αυτό που κάνουν σε κάτι άλλο.

ΔΕΝ μπορείς να πείς κάτι για αυτό, άντε να εξηγείς. το καλύτερο είναι να ανοίξεις άλλη συζήτηση και να τους ρωτήσεις πχ "πλύνατε τα χεράκια σας που κάνατε πιπί?" και πάει η προσοχή τους αλλού οπότε, φεύγει μιά χαρά απο αυτή την κατάσταση και το καλύτερο ότι

 

Παρασύρεται απο τα πιο ζωηρά παιδιά

χμμμμμμμμμ άρα το πρόβλημα είνια τα ζωηρά παιδιά....!!! hello!

 

 

έχει την τάση να ακουλουθεί τα λάθος πρότυπα (ζωηρά παιδιά) παρά τα σωστά.

και αυτό πάρα πολύ συχνό. λίγα πράγματα μπορείς να κανεις για αυτό. απο τη στιγμή που αυτά λείπουν είναι όλα οκ, τα λέει όλα αυτό.

εάν δεν ήταν - τότε θα με προβλημάτιζε. αλλά αφου είναι οκ όταν το πρόβλημα, λείπει?...?

 

 

επίδειξη γεν. οργάνων

παναγιά μου χριστέμου βγάλε το σκόρδο και το σταυρό!

(δεν ξέρω τι άλλο να πώ.! )....

όσο λιγότερο προσοχή δίνετε σε αυτό τόσο καλύτερα.

εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι δεν λές τίποτε. (εκτός δηλαδή απο αυτά τα πιο γενικά για το ότι η το πέος είναι προσωπική περιοχή, και οι προσωπικές περιοχές είναι για τον εαυτό μας)

θέλω την γνώμη της Αικατερίνης για αυτό το πράγμα, αλλά πραγματικά εδώ και χρόνια, είναι κάτι που έχουμε με υποστήριξη της ψυχολόγου, ακολουθήσει.

απλώς αποσπάς την προσοχή των παιδιών σε κάτι άλλο και σταματούν.

όπως συμβαίνει με τα αγοράκια συμβαίνει και με τα κοριτσάκια κτλ κτλ.

 

ας πάνε να ασχοληθούν με τα "ζωηρά παιδάκια" και ας σε αφήσουν ήσυχη, αυτή είναι η άποψή μου.

 

 

εάν τους λέει ψέμματα σημαίνει ότι τους φοβάται, και ότι δεν του έχουν μεταδώσει την έννοια της εμπιστοσύνης - αλλά αντιθέτως ασχολούνται μαζί του συνεχώς όταν μόνο κάνει αταξίες ή πράγματα που θεωρούν ότι είναι περίεργα!!!!

 

(αυτό για τον Χρηστούλη που μας μαυρίζει την γλώσσα είναι λίγο εκφοβιστικό, θα έλεγα να το αποφύγεις)

 

για τα γεννητικά όργανα - σε αυτή την ηλικία, δεν μπορείς να απαγορεύσεις αυτό το πράγμα μεταξύ στα παιδιά γιατί, τότε είναι που αποκτά άλλη σημασία εκτός απο την

ΠΟΛΥ ΦΥΣΙΚΗ διαδικασία της ανακάλυψης και ανταλλαγής αυτής της εμπειρίας με τα άλλα παιδιά! τι πιο φυσικό!

 

θεωρώ αρκετά πιθανό εκεί να του το έχουν κάνει θέμα και για αυτό το λόγο να το κάνει. (εάν σου λένε ότι το κάνει επιδεικτικά...

το λέει η λέξη - δείχνω. για να..... πάρω προσοχή)

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ προβλημα απο τη στιγμή που δεν το κάνει σπίτι σου. είναι η δική τους στάση που έχει προκαλέσει αυτό το πρόβλημα, ....

δεν μπορείς εσύ να κάνεις κάτι, μπορείς μόνο να είσαι πολύ αυστηρή σε αυτό με τις δασκάλες! να του πείς ότι

δεν είναι κάτι που μπορείς να το απαγορέψεις ή να το κάνεις θέμα σε αυτή την ηλικία, και εάν το έκαναν εκείνοι, τότε για αυτό, δίνοντας του αρνητική προσοχή, αυτοί έχουν ενισχύσει αυτή την συμπεριφορά.

δικη τους ευθύνη να την ξαναεπαναφέρουν. (δίνοντας αλλού προσοχή εκείνη τη στιγμή όχι πάντως στον γιό σου)

 

ελπίζω να σε προλάβει και η Αικατερίνη πριν αρχίσεις ολόκληρο θέμα με το γιό σου.

με την διεύθυνση να ασχοληθείς...

 

Δεν εξωτερικεύει τα συναισθήματα στο σπίτι και ότι τα βγάζει στο σχολείο

είναι η δασκάλα ψυχολόγος? απέκτησε πτυχίο?έβγαλε και διάγνωση?...?

 

απο τη στιγμή που στο σπίτι σας, ΔΕΝ εχει εκφοβιστεί, δεν έχει νιώσει πολύ αυστηρότητα απο εσάς όσον αφορά το να εκτονώνεται κτλ τότε αυτό δεν παίζει. συνήθως τα παιδιά εκτονώνονται στο σπίτι, όχι στον παιδικό σταθμό.....

 

το αν επηρεάζονται απο προβληματικές καταστάσεις Ε Βέβαια θα το κάνουν, τι είναι, σουπερμαν?

τι ακριβώς περιμένουν?

... ας ασχοληθούν με τα πραγματικά προβλήματα,..... (δασκάλες χώρος τα άλλα ζωηρά παιδιά τα οποία ο γιός σου ακολουθεί... κτλ) κανε τους τη χάρη να τους το πείς

[ΣΟΦΙΑ]

Α!! ΒΡΕ ΜΑΡΙΑ ΝΑ ΑΓΙΑΣΕΙ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΟΥ!! ΕΧΘΕΣ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΙΠΑ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΟΜΩΣ ΣΤΟ ΤΣΑΤ ΓΙΑΤΙ ΕΓΙΝΑ ΕΞΑΛΛΗ!!!!!!! ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ 1000%

ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΑΣ ΤΟ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΙ ΝΑ ΔΕΙ ΠΩΣ ΘΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ.

 

Καταρχην εχω την τύχη να τους εχω γνωρίσει όλους και να ξέρω για ποιο παιδί και ποια μαμά μιλάμε!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

Το οτι δυστυχώς τα περισσοτερα παιδιά έλκονται σε αυτες τις ηλικίες απο τα ζωηρότερα παιδιά ποσα πανεπιστημία και ποσα πτυχια πρεπει να παρεις για να το ... υποψιαστείς έστω???

 

Το ότι ακόμα και στο γυμνάσιο οι εφηβοι συγκρίνουν τα μόρια τους αντε και ως παιδαγωγός δεν το ξέρεις ως έφηβη δεν το χες αντιληφθεί??????????????

 

Το οτι μια παιδαγωγός παιρνει πληροφορίες απο τα άλλα 5 χρονα παιδιά και βγάζει συμπεράσματα που τα λέει ελαφρα την καρδία στην μητέρα ειναι δειγμα επαγγελματισμού και (ΑΝ)ωριμότητας?????????????

 

 

Εχω ΘΥΜΩΣΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ........... ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΟ ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ....

[Μαρια Στυλιανακη]

δυστυχώς είναι έτσι και αργότερα.... και στο δημοτικό. (και εκεί δίνουν και ακόμη μεγαλύτερη σημασία οι γονείς γιατι φοβούνται το μέλλον του παιδιού τους σε άλλα επίπεδα...!)

 

η δασκάλα μου στο δημοτικό, πρέπει να πω ότι με αγαπούσε πάρα πολύ και γενικά ήταν πάρα πάρα πολύ καλή. κάποια στιγμή όμως, είπε στην μαμά μου ότι είμαι τεμπέλα!

 

όταν έχει κάποιος μια σχέση εξουσίας απέναντι στα παιδιά (παιδαγωγός, δασκάλα), ειδικά εάν είναι παλιάς ανατροφής/συνηθειών, δεν καταλαβαίνει την επίπτωση που μπορεί να έχει ΜΙΑ ΛΕΞΗ, μια φράση για τον γονέα και την σχέση του με το παιδί.

 

ξέρεις πόσα χρόνια με ακολουθούσε αυτή η λέξη? και πραγματικά, φυσικα και δεν ήμουν ποτέ τεμπέλα στη ζωή μου. έχω δουλέψει πραγματικά σαν σκυλί - πολλά χρόνια. επειδή το ήθελα. δεν έκανα ποτέ οικονομία στις δυνάμεις μου, όπου και αν δούλευα! και εχω δουλέψει απο φούρνο μέχρι και σε εταιρεία φύλαξης εκθεσιακών κέντρων το βράδυ, σαν φοιτήτρια!

 

αντί τότε να δεί τι έφταιγε που πχ δυσκολευόμουνα ή δεν ήθελα να μιλάω κτλ...! το ότι αντιδρούσα στην πίεση της μητέρας μου! καμια σχέση δηλαδή. αλλού για αλλού. έκανε την κατάσταση ακόμα χειρότερα για μένα!!!! θεώρησε ότι επειδή έβλεπε ότι ήμουν έξυπνη αλλά δεν το έδειχνα με πράξεις ότι ήμουν τεμπέλα! (επίτηδες δηλαδή δεν έκανα αυτά που έπρεπε ή που μπορούσα!!)

 

αν πουνε κάτι, να το πούνε με κάποιο παραγωγικό σκοπό - που να είναι επιβεβαιωμένος- όχι κάτι που τους βγαίνει έτσι για να πουνε κάτι.

και μετά να συνεχίσουν με το να βοηθήσουν τους γονείς όχι απλώς να πετάνε κάτι να αιωρείται στον αέρα!!

 

πρέπει να πώ όμως ότι και οι γονείς πρέπει λίγο να μάθουν (με αυτό το έναυσμα ας απευθυνθώ σε όλους) να εμπιστεύονται

τα ένστικτά τους,

στην επικοινωνία τους με το παιδί τους.

και να επιδιώκουν και να τα ακούν και να τα εξασκούν,.... κάθε μέρα....

μόνο έτσι θα ξεχωρίζετε (ευτυχώς Sophia που και εσύ το καλοσκέφτηκες!)

το αν αυτό που σας λένε, είναι κατά κάποιο ποσοστό αλήθεια ή διαστρέβλωση της πραγματικότητας.

[Sophia]

Εχτές το μεσημέρι μίλησα με παιδοψυχολόγο απο το χαμόγελο του παιδιού.

Με καθησύχασε πάρααααααααα πολύ. Μου είπε ότι ακριβώς έγραψε και η Μαρία Στ. (να είσαι πάντα καλά ) και για τις δασκάλες (είναι δική τους δουλειά) και για το παιδί μου (περιέργεια και τίποτε άλλο, κτλ).

Δεν σας τα αναλύω βέβαια, αυτό που θα πω μόνο για να διαβάσουν και οι υπόλοιπες μαμάδες είναι ότι εκτός απο συζήτηση με τα παιδιά μας και αδιαφορία για το γεγονός εκείνη την στιγμή που το βλέπουμε, δεν υπάρχει άλλη λύση. Η συζήτηση βέβαια θα γίνει σε άσχετη στιγμή και όχι όταν θα συμβεί κάτι. Μετά μόνο απο την 3-4 φορές που θα επαναληφθεί το γεγονός τότε μόνο θα προχωρήσω σε ''απειλή'' δηλαδή ''εφόσον σου το έχω εξηγήσει τόσο φορές και εσύ δεν μπορείς να το καταλάβεις τότε λυπάμαι αλλά π.χ δεν θα δεις τηλεόραση, δεν θα πας καλυμβητήριο, ότι τέλοσπάντων ότι του αρέσει''.

Όλα τα παραπάνω που ανααφέρω τα θεώρησε απόλυτα ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ για την ηλικία του (άσχετα αν η μαμά κλαίει εδώ και δυο ημέρες γιατί δεν μπορεί να πιστέψει ότι το παιδί που ξέρει, που έχει μεγαλώσει κάνει τόσα πολλά πράγματα έξω απο τον χαρακτήρα του).

 

Επίσης, να σας πω ότι σήμερα είπα στην δασκάλα (την πιο συζητήσιμη) ότι θέλω ο Μιχάλης να πηγαίνει μόνος του στην τουαλέτα.

 

Υ.Γ. Η Σοφία με πήρε το Σάββατο στο σπίτι για να μου διαβάσει την απάντηση της Μαρίας Στ. ώστε να με καθησυχάσει. Ευχαριστώ Σοφία μου.

[Afroditi D]

Εχτές το μεσημέρι μίλησα με παιδοψυχολόγο απο το χαμόγελο του παιδιού.

Με καθησύχασε πάρααααααααα πολύ. Μου είπε ότι ακριβώς έγραψε και η Μαρία Στ. (να είσαι πάντα καλά ) και για τις δασκάλες (είναι δική τους δουλειά) και για το παιδί μου (περιέργεια και τίποτε άλλο, κτλ).

......(άσχετα αν η μαμά κλαίει εδώ και δυο ημέρες γιατί δεν μπορεί να πιστέψει ότι το παιδί που ξέρει, που έχει μεγαλώσει κάνει τόσα πολλά πράγματα έξω απο τον χαρακτήρα του).

 

 

Sophia μου πολύ χαίρομαι μου δίνεται "λύση" κ απαντήσεις στο θέμα που σε στεναχωρησε!

[Αικατερίνη]

Sophia, κατ'αρχήν θεωρώ ότι πολύ καλά έκανες και τους είπες ότι γνωρίζεις το παιδί σου, ότι συζητάς μαζί του, ότι δε λέει ψέμματα και δεν κάνει στο σπίτι όλα όσα του χρεώνουν. Το ότι έχουν δυσκολία να τα βγάλουν πέρα με 25 παιδιά δε σημαίνει ότι πρέπει να ανησυχούν τους γονείς και να προσπαθούν να τους αναγκάσουν να πειθαρχήσουν το παιδί τους.

 

Εφόσον είναι συμπεριφορές που δεν τις έχεις παρατηρήσει στο σπίτι, αυτό σημαίνει ότι κάτι συμβαίνει στο Νηπιαγωγείο: μια συμπεριφορά που λαμβάνει χώρα είτε ερμηνεύεται διαφορετικά είτε αντιμετωπίζεται διαφορετικά. Το να ασχοληθεί ένα 5χρονο παιδί με τα γεννητικά του όργανα είναι απολύτως φυσιολογικό. Είναι στο πλαίσιο της ανακάλυψης και της γνωριμίας με το σώμα.

 

Βέβαια, από ότι λες μπορεί και να μην έδειξε το πέος του σε άλλα παιδιά, αλλά ακόμη και αν το έκανε οι δασκάλες θα έπρεπε να το αγνοήσουν και να τραβήξουν την προσοχή των παιδιών σε κάτι άλλο, ώστε να μη δωθεί συνέχεια στο περιστατικό. Αν οι ίδιες σοκάρονται ή έρχονται σε δύσκολη θέση, είναι λογικό τα παιδιά να το κάνουν θέμα να γελούν ή οτιδήποτε και τελικά να δίνεται προσοχή στη συμπεριφορά (η οποία μπορεί και να προκαλέσει την επανάληψή της) Γιαυτό από την πρώτη φορά που θα αντιληφθούν κάτι τέτοιο καλό είναι να το μειώσουν όσο γίνεται, να μην του δώσουν σημασία.

 

Μπορεί βέβαια τα πράγματα είναι όπως τα λέει ο Μιχαλάκης, δηλαδή να προσπάθησε να προστατέψει την προσωπική του περιοχή και όχι να τη δείξει. Όπως και να έχει η κατάσταση καλύτερα τα παιδιά να μην είναι μόνα τους στο μπάνιο και για λόγους συντονισμού και για λόγους ασφάλειας και για να υπάρχει άμεση παρέμβαση και να μη συμβαίνουν τέτοια περιστατικά.

[Αικατερίνη]

Γενικά νομίζω ότι το θέμα τους είναι ότι έχουν πολλά παιδιά και υπάρχουν και κάποια πιο ζωηρά τα οποία δυσκολεύονται να "κουμαντάρουν".

Είναι πολύ φυσικό όταν κάποιο παιδί είναι ζωηρό και κάνει φασαρία να αποσπά την προσοχή και των άλλων. Αυτό όμως είναι καθαρά θέμα δικό τους, εσύ από το σπίτι ή στο σπίτι δεν μπορείς να κάνεις και πολλά γι αυτό. Το ζήτημα είναι πως θα αντιδράσουν επι τόπου, όχι τι θα πεις εσύ μετά στο παιδί το δικό σου!

Εσύ με τη συμπεριφορά σου μπορείς να περάσεις μηνύματα, να γίνεις σωστό ή λάθος πρότυπο για το παιδί! Όμως υπάρχουν και πολλοί άλλοι γύρω του, τους οποίους το παιδί βλέπει. Αν η συμπεριφορά τους (πχ η ζωηράδα τους) αποτελεί αιτία να έχουν την προσοχή των άλλων, οι άλλοι να γελάσουν μαζί τους ή ακόμη και να τους μαλώσουν- κι αυτό προσοχή είναι- τότε πολύ λογικά θα μιμηθούν αυτή τη συμπεριφορά.

[jodido]

Ένα τέτοιο παιδί ήμουν και εγώ.... Ζωηρή, επιθετική, ανυπάκουη... Κάθε φορά που η μητέρα μου πήγαινε στο σχολείο η νηπιαγωγός και οι δάσκαλοί μου είχαν κάτι καινουργιο να της πουν... Εγώ στο σχολείο τα έκανα όμως όλα, στο σπίτι ήμουν άγγελος γιατί φοβόμουν την τιμωρία του πατέρα μου (δεν με χτύπησε βέβαια ποτέ) αλλα και μόνο που έκλεινε τα μάτια του και με κοιτούσε, έτρεμα (λάθος του βέβαια αλλα δεν θα το συζητήσουμε τώρα).

Ήμουν όμως τυχερή γιατί έπεσα στα χέρια μιας δασκάλας (καλή της ώρα όπου και να είναι τώρα) η οποία μου μιλούσε ασταμάτητα.... Κάθε φορά που έκανα κάτι κακό πχ χτυπούσα ένα παιδί (κάποτε έστειλα και ένα παιδί στο νοσοκομειο απο το ξύλο - μιλάμε για τέτοια επιθετικότητα) με έβαζε στα πόδια της και με μιλούσε

-Τί είναι αυτό που αισθάνεσαι;

- Γιατί νοιώθεις τόσο θυμό;

και πολλές άλλες ερωτήσεις που με δυσκολία θυμάμαι πια...

Συμβούλευε τους γονείς μου και αυτοί την άκουγαν γιατί της είχαν εμπιστοσύνη.... Με την βοήθεια της το ξεπέρασα και αυτή η επιθετικότητα έσβησε..

Σε τελική ανάλυση θέλω να πω πως οφείλω σε αυτή την γυναίκα πολλά πράγματα και Sophia... ήταν η δασκάλα μου...

[mata]

Εγώ απάντησα προσωπικά στη Σοφία για να την καθησυχάσω όσο μπορώ. Αυτό που έχω να πώ εδώ , είναι ότι οι "απ'έξω" βάζουν με πολύ ευκολία ταμπελίτσες στα παιδιά. Το συναντώ καθημερινά. Ντροπαλός είναι ο γιός σου ε;Συνεσταλμένος είναι βλέπω.... Πεισματάρης είναι.... Αυτά είναι που μας αγχώνουν, γιατί εμείς μπορεί να αντιμετωπίζουμε με χαλαρότητα το οποιοδήποτε αδύνατο σημείο του παιδιού μας, ή ακόμα και να προσπαθούμε να το διορθώσουμε όταν αυτό μπορεί κάποιες φορές να αρχίσει να γίνεται πρόβλημα, αλλά ο κόσμος είναι που μας αγχώνει και κάνει τα αδύνατα σημεία να φαίνονται ως "κουσούρια".

Θυμάμαι τις επισκέψεις σε συγγενικά πρόσωπα ή σε φίλους των γονιών μου, που έλεγαν για την αδερφή μου: Συνεσταλμένη και ευαίσθητο παιδί η μεγάλη σας ε; Ενώ η μικρή δυναμική και φοβάται τίποτα.(Δικηγόρος θα γίνει αυτή βρε, ρήτορας είναι)(βέβαια δεν έγινα) .Αλλά βάζοντας αυτές τις ταμπέλες ακόμα και να ήθελε να πισέψει το αντίθετο η αδερφή μου ήταν μάλλον αδύνατον μια που ΟΛΟΙ έλεγαν έτσι. Και φυσικά εγώ αργότερα στη ζωή μου, σπάνιες φορές πιστεψα ότι δεν θα καταφέρω κάτι, αφού όλοι πιστευαν και έλεγαν μπροστά μου ότι μπορώ.

[mata]

Συγγνώμη κορίτσια για την επανάληψη. Πάτησα 2 φορές υποβολή!

[Sophia]

Τα νέα απο το μέτωπο είναι τα εξής:

 

Δεν έχω ξαναμιλήσει στο παιδί (εκτός απο τα συνηθισμένα που λέμε) για τα ''προβλήματα'' που προέκυψαν στο σχολείο.

Οι δασκάλες έχουν ηρεμήσει -μετά και απο την δική μου παρέμβαση- και σήμερα η μια εκ των δύο με ενημέρωσε ότι είναι ήσυχος, πάει στην τουαλέτα και γυρνάει γρήγορα και ότι όλα είναι μια χαρά.

 

Αφού με έστειλαν στον άλλο κόσμο τώρα όλα είναι καλά.

Τι να πω, το μόνο που κατάλαβα -και το ανέφερε και η Μαρία Στ.- είναι ότι πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στα παιδιά μας και να ακολουθούμε το ένστικτό μας.

 

Σας ευχαριστώ όλες για την συμπαράσταση. Πραγματικά την χρειαζόμουν.