Σημειώστε εδώ την εμπειρία σας (μωράκια στην θερμοκοιτίδα)

[administrator]

Σημειώστε εδώ την εμπειρία σας

μην ξεχάσετε να γράψετε

 

 

1) τι σας βοήθησε, απο αντικείμενα μέχρι φράσεις ή λέξεις που σας είπαν,

 

2) πόσος καιρός έχει περάσει απο τότε που το μωρό σας χρειάστηκε να μεινει στην θερμοκοιτίδα

 

3) τι γνωρίζατε όσον αφορά τις απαιτήσεις που μπορείτε να έχετε όταν το μωρό σας βρίσκετε σε θερμοκοιτίδα

 

4) τι σας επέτρεψαν να κάνετε κατά την διάρκεια που το μωρό σας βρισκόταν στην θερμοκοιτίδα

 

5) τι θα συστήνατε στους γονείς που διαβάζουν, για να είναι ενημερωμένοι,

και να είναι το διάστημα της παραμονής του παιδιού τους στην θερμοκοιτίδα όσο λιγότερο ψυχοφθόρο.

 

 

θυμηθείτε ότι εφ όσον θέλετε να κανετε κάποια καταγγελία, εάν την γράφετε επώνυμα (δηλαδή αναφέρετε ονόματα και μαιευτήρια) , να μην προβαίνετε σε χαρακτηρισμούς και περιγράψτε απλώς το συμβάν όπως ακριβώς συνέβη.

[VickyB.]

H κορούλα μου γεννήθηκε πολύ πρόωρα, στις 29 εβδομάδες και 3 μέρες. Ήταν 1270 γρ και 39 εκ! Αμέσως διακομίστηκε στη Β’ ΜΕΝ του Παίδων, για τους οποίους δε θα με ακούσετε να πω κανένα κακό λόγο. Το αντίθετο μάλιστα τους ευγνωμονώ.

 

Από το μαιευτήριο βγήκα μία μέρα νωρίτερα και έτρεξα να βρω την κόρη μου. Η πρώτη εικόνα: ΣΟΚ. Ήταν τόσο μικροσκοπική & κατατρυπημένη. Φοβούμουν να τη χαϊδέψω γιατί δεν υπήρχε εκατοστό χωρίς καλώδια! Ευτυχώς που δεν χρειάστηκε πέρα από μισή μέρα υποβοήθηση για να αναπνεύσει γιατί αυτό είναι το πιο βάρβαρο για τα προωράκια.

 

Πήγαινα 2 φορές την ημέρα και έβγαζα γάλα άλλες 5-6 (ήταν το δώρο μου, δεν μπορούσα να τη βοηθήσω αλλιώς). Τη χάιδευα, της τραγουδούσα, της μίλαγα για το πώς την περιμέναμε με χαρά στο σπιτάκι μας δίπλα στο χριστουγεννιάτικο δέντρο. Προσπαθούσα όταν ήμουν δίπλα της να είναι αισιόδοξη και γελαστή και να μη νοιώθει τη στεναχώρια μου και την αγωνία μου.

 

Ήμουν αισιόδοξη και πίστευα εξαρχής ότι θα την πάρω σπίτι μου. Δίπλα της ήταν ένα αγοράκι, μαχητής, που γεννήθηκε 700 γρ και είχε φθάσει αισίως το βάρος της κόρης μου. Ένα απόγευμα ενημέρωσαν τη μητέρα ότι το παιδί ήταν πλέον εκτός κινδύνου. Το επόμενο πρωϊ ήρθε παπάς και το βάφτισε! Το παιδί δίπλα μου ήταν σχεδόν νεκρό και άκουσα που έλεγαν στη δύστυχη μάνα: αφήστε μας να του βγάλουμε τα καλώδια. Ακόμα και τώρα που το γράφω κλαίω.

 

Τότε κατάλαβα ότι δεν ήταν τυχαία η κόρη μου στη μονάδα εντατικής και ότι όλα ήταν πιθανά να συμβούν. Η Αναστασία ήρθε στο σπίτι μας μετά από 40 ημέρες στη θερμοκοιτίδα. Στο μεταξύ αρκετά παιδάκια είχαν πεθάνει, άλλα κακόμοιρα αφού έμειναν μήνες και ταλαιπωρήθηκαν με χειρουργεία έχασαν τη μάχη. Η ίδια έπαθε 2 λοιμώξεις νοσοκομείου και έκανε 3 μεταγγίσεις αίματος.

 

Περιττό να πω ότι παρά την ανείπωτη χαρά μας όταν την πήραμε υπήρχε ένα τρομερό βάρος ευθύνης. Αφού όταν μου ανακοίνωσαν ότι θα την πάρω έκλαιγα και δεν ήθελα να το κάνω. Δεν ήθελα να της κάνω κακό. Ήταν 2000 γρ, έπρεπε να ταΐζεται ανά 2ωρο. Έπρεπε να βάζουμε ξυπνητήρι γιατί ήταν τόσο μικρή που δεν έκλαιγε σαν τα άλλα μωρά. Αν δεν το τάιζες μόνη σου, απλά θα πέθαινε από ασιτία. Kαι το τάισμα της ήτανε τόσο δύσκολο. Δεν ρουφούσε κοιμόταν συνέχεια. Έκανε άπνοια και έπρεπε να τη συνεφέρω εγώ (μην ξεχνάτε ότι ήταν και το πρώτο παιδί). Έκανε εμετούς από στόμα και μύτη και υπήρχε κίνδυνος πνιγμού! Εννοείται ότι κοιμόμουν 3-4 μισάωρα σπαστά καθόλη τη διάρκεια της μέρας. Και δεν το συζητάμε να μου έχει δείξει κανείς τίποτα ή να έχω βοήθεια. Λόγω μικροβίων ήμουν παντελώς μόνη.

 

Επιπλέον από το Παίδων μου είχαν πει ότι το μωρό ήταν πολύ μικρό να θηλάσει, μετά από κανα μήνα θα είχε δύναμη. Αλλά πλέον δεν είχα χρόνο να βγάζω γάλα. Η παιδίατρος και εγώ πήραμε ένα ρίσκο να εμπιστευθούμε τη φύση. Εάν όμως έχανε βάρος θα έπρεπε να ξανανοσηλευτεί. Η Αναστασία μου τα κατάφερε και εκεί!

 

Στήριγμα και στο νοσοκομείο αλλά και μετά ήταν η επαφή με τις άλλες μαμάδες. Η μία έπαιρνε δύναμη από την άλλη. Ακόμα ελπίδα μου έδιναν οι φωτογραφίες που έστελναν γονείς πρόωρων που είχαν μεγαλώσει. Δεν το πίστευα ότι η κόρη μου θα γινόταν ποτέ μεγάλο παιδάκι.

 

Οι γονείς που έχουν ένα παιδί, που γεννήθηκε τόσο πρόωρα, καταλαβαίνουν ότι τα βάσανα δεν τελειώνουν όταν το παίρνεις σπίτι. Για αρκετούς μάλιστα τότε ξεκινούν. Υπάρχουν συνεχή check-up και συνεχή αγωνία ότι το παιδί σου αναπτύσσεται σωστά. Όσο μικρότερο είναι το παιδί σου τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος να εμφανισθούν προβλήματα. ΩΡΛ, οφθαλμίατροι, νευρολόγοι, παιδίατροι, εργασιοθεραπευτές, ψυχολόγοι παρακολουθούν το παιδί. Ακόμα και φέτος το καλοκαίρι η κόρη μου πέρασε από έλεγχο για να δουν αν ήταν έτοιμη για την πρώτη δημοτικού.

 

Κάνοντας δεύτερο παιδί που όλα κύλησαν ομαλά, κατάλαβα την ευλογία, που έχουν οι μαμάδες δεδομένη. Ότι θα πάρουν το παιδί τους στο σπίτι τους και ότι απλά θα ασχοληθούν με το παιδί τους με τρόπο ανέμελο. Εγώ με την κόρη μου ποτέ δεν έπαιξα τυχαία παιχνίδια. Πάντοτε κάναμε συγκεκριμένα πράγματα που άρμοζαν σε κάθε στάδιο ηλικίας, γιατί κρινόταν από ένα check up η πνευματική της ανάπτυξη.

 

Τώρα για τα κατάλοιπα στο παιδί τι να πω. Το λιγότερο που θα πω ότι της έχουν μείνει μόνιμα σημάδια σε χεράκια/ποδαράκια από τις πρώτες αυτές βελόνες. Ότι παρόλο που δεν υπήρξε ποτέ κανένα πρόβλημα, έτρεχε σε γιατρούς. Σήμερα θα πάμε στο γιατρό που θα ζωγραφίσεις, αύριο στο γιατρό που θα τρέξεις, μεθαύριο να δούμε εάν βλέπεις καλά. Στο τελευταίο, που πλέον καταλάβαινε ότι κρινόταν πάγωσε και έβαλε τα κλάματα. Ως πότε; Δεν την ξαναπάω. Πιστεύω ότι ταλαιπωρήθηκε αρκετά.

 

Η μοίρα το έφερε και η κουνιάδα μου γέννησε 2 χρόνια μετά, ένα αγοράκι 21 εβδομάδων, 600 γρ, με φυσιολογικό τοκετό, που λίγες μέρες μετά έφυγε..

[mama xrysa]

Απίστευτη ιστορία Βίκη!Το μόνο που έχω να σου πω είναι μπράβο σας!! Μπράβο καταρχήν στην κορη σου που το πάλεψε και βγήκε νικήτρια και μετά σε σενα και στον άντρα σου που παρόλες τις αντιξοότητες και τις δυσκολίες τα βγάλατε πέρα και στηρίξατε τη μικρή σας τόσο καλά και αποτελεσματικά!

[mariantinos]

kala...ki egw paraponiomoun pou me ksipnouse kathe 3 wres gia na faei...poso ntepomai metaap ayta pou diavasa....ki o dikos mou emeine 2 meres sthn thermokitida giati eixa diskolh genna.sfinwse sthn lekanh mou k genithikexwris anapnoh k kardiakous sfigmous.pethameno sxedon dld.oi giatroi perimenan oti tha diskoleytei poly k oti tha xreiastei metafora thesalonikh.eytyxws to antraki mou apodixtike poly dinato k den xreiastike tpt ap ayta k se 2 meres ton eixa agalitsa.exw fwto toy mesa sthn thermokitida.akoma k twra thn koitaw vourkwnw...

[τετα]

Γεννησα και εγω τη μπουμπου μου 29w και 3d. 1.350 βαρος και 41 εκατοστα. Αμεσως μολις γεννηθηκε την πηγαν στο παιδων αγια σοφια οπου νοσηλευτηκε στη β μεν. υπεροχοι ανθρωποι. εσωσαν το μωρακι μου.

ειχε αναπνευστηρα, ηταν μικροσκοπικη, φοβομουν να την ακουμπησω μην τη σπασω. τρυπημενη παντου. κεφαλι, χερια, ποδια. παντου. οταν την ειδα μου ειπαν οτι ειναι πολυ κρισιμα και οτι μπορει να μην τα καταφερει. εκει τρελαθηκα. εχασα τη γη κατω απο τα ποδια μου. ηθελα να σκοτωσω τον γιατρο μου, τη παιδιατρο στο μαιευτηριο, τουσ παντες. καθε μερα ημουν εκει. 2 φορεσ τη μερα για μιση ωρα. τι να σου κανει μια ωρα τη μερα? ηθελα να το βοηθησω και δεν μπορουσα. απλα της κραταγα το χερι και της μιλαγα. τησ ελεγα ποσο πολυ την αγαπαμε και την περιμενουμε να ειμαστε ολη μερα αγκαλιτσα. μετα απο δυο μερες εμφανιστηκε εγκεφαλικη αιμορραγια. να οι υποθεσεις για χειρουργια και βαλβιδες. αλλο κλαμα. αλλη στεναχωρια. καποια στιγμη και εκει που περιμενα για να μπω με φωναζουν και μου λενε οτι η μπεμπα εβγαλε μονη τησ τον αναπνευστηρα και δεν τον ξαναδεχεται. ειχε ηδη περασει ενας μηνας. μου ειπαν να μην χαιρομαι και πολυ γιατι μπορει να μην βγαλει τη νυχτα. εμενα ομωσ κατι μου ελεγε μεσα μου οτι θα τα κταφερει. και τσι και εγινε. τα καταφεραμε και αναπνεαμε μονες μασ. χωρισ καμια βοηθεια. εφυγε και η εγκεφαλικη αιμοραγια μονη της. μολισ πηγε 2 κιλα την πηραμε. ειχα πολυ αγχος τισ πρωτες μερες. τωρα δοξα το θεο ειμαστε πολυ καλα και παμε καλα. απλα εχουμε μια μικρη ταλαιπωρια που πρεπει καθε λιγο και λιγακι να ειμαστε στο παιδων για εξετασεις.

συγνωμη για το μεγαλο post και συγνωμη αν σας κουρασα....

[nat-left]

Ανατρίχιασα με τις ιστορίες σας. Τις τελευταίες μέρες έχω συσπάσεις που όλο και δυναμώνουν και δεν το είχα πάρει αρκετά σοβαρά μέχρι που διάβασα τα μηνύματά σας. Ο γιατρός μου, μου έχει πει να κάνουμε ενέσεις στην 28η εβδομάδα για ωρίμανση των πνευμόνων των διδύμων για παν ενδεχόμενο!

 

Συγχαρητήρια στα κοριτσάκια σας που παρόλο τις αντίξοες συνθήκες βγήκαν νικητριες!!!! και σε εσάς μανούλες που περάσατε αυτές τις δύσκολες καταστάσεις.

[koritsaki]

Γεννησαμε και εμεις......

Δεν προλαβα μεχρι τωρα να σας το γραψω......

Οσες θυμαστε ημουν με περιδεση και κρεββατι....

Στις 2.12.08 γεννησα στις 29+3 ενα αγορακι πολυ ομορφο!!!!!

Ειμαστε βεβαια στη μοναδα......Μπηκαμε μονο ενα βραδυ στον αναπνευστηρα...ευτυχως προλαβαμε και ετοιμασαμε τους πνευμονες με την κορτιζονη και ετσι βοηθησαμε το μωρο.....

Τωρα τρωμε απο το γαλα της μαμας αποκλειστικα....

Και απλα περιμενουμε να βαλουμε τα κιλα μας και να παμε σπιτακι μας....

 

Ο λογος ή μαλλον οι λογοι που γεννησα πρωορα ειναι πολλοι....

Επαθα ουρολιμωξη μου χτυπησε στα νεφρα και ειχα συσπασεις...

Ετσι επρεπε να παρουμε το μωρο για να μην τον ταλαιπωρησουμε

Αρα δεν εχει να κανει με την περιδεση...........

 

Τελοσπαντων το μωρο μας παει μια χαρα μεγαλωνει βαζει το βαρος του και θα σας λεμε τα νεα μας...........

[Jean]

Να σας ζησει Koritsaki! Με το καλο να τον πατε στο σπιτακι σας!

 

Σε ολες τις προωρομανουλες ευχομαι να χαιρεστε τα παιδακια σας τα βιαστικουλια!

 

Ξεκινησα να γραφω κι εγω την εμπειρια μου στις θερμοκοιτιδες αλλα η ατιμη η ΔΕΗ με διακοψε... Μολις βρω χρονο θα κατσω να γραψω κι εγω!

[nat-left]

Γεννησαμε και εμεις......

Δεν προλαβα μεχρι τωρα να σας το γραψω......

Οσες θυμαστε ημουν με περιδεση και κρεββατι....

Στις 2.12.08 γεννησα στις 29+3 ενα αγορακι πολυ ομορφο!!!!!

Ειμαστε βεβαια στη μοναδα......Μπηκαμε μονο ενα βραδυ στον αναπνευστηρα...ευτυχως προλαβαμε και ετοιμασαμε τους πνευμονες με την κορτιζονη και ετσι βοηθησαμε το μωρο.....

Τωρα τρωμε απο το γαλα της μαμας αποκλειστικα....

Και απλα περιμενουμε να βαλουμε τα κιλα μας και να παμε σπιτακι μας....

 

Ο λογος ή μαλλον οι λογοι που γεννησα πρωορα ειναι πολλοι....

Επαθα ουρολιμωξη μου χτυπησε στα νεφρα και ειχα συσπασεις...

Ετσι επρεπε να παρουμε το μωρο για να μην τον ταλαιπωρησουμε

Αρα δεν εχει να κανει με την περιδεση...........

 

Τελοσπαντων το μωρο μας παει μια χαρα μεγαλωνει βαζει το βαρος του και θα σας λεμε τα νεα μας...........

 

Να σου ζήσει το μωράκι σου! Να το χαίρεσαι!

[mamy-g]

o άγγελος μου γεννηθηκε 31εβδομάδων και 4 ημερών, 2κιλά και 42εκατοστά

έσπασε τα νερά όταν ήμουν εγκυος στην 24η εβδομάδα

ευτυχώς η Παναγία έβαλε το χέρι της και με τη βοήθεια του γιατρού μου αποφασίσαμε να νοσηλευτώ στο νοσοκομείο και να παίρνω μέσω ορού φάρμακο για να σταματήσοιν οι συσπάσεια και κατά συνέπεια να μην προχωρήσει ο τοκετός

έτσι έμεινα κλινήρης για σχεδόν δύο μήνες, δεν σηκωνόμουν ούτε για τουαλέτα προκειμένου να μη χάσω και το υπόλοιπο αμνιακό υγρό

τελικά γέννησα 31 εβδομάδες και 4 ημέρες, ο μικρός διασωληνώθηκε για 5 ημέρες και μετά βγήκε από τον αναπνευστήρα

αυτές ήταν και οι πιο δύσκολές μέρες της ζωής μου, τον είδα με τόσα σωληνάκια και δεν μπορούσα να τον πάρω μια αγκαλιά

το πρώτο 24ωρο παρουσίασε πνευμονοθώρακα (υγρό στον πνεύμονα) αλλά ευτυχώς το ξεπέρασε γρήγορα εκεί αισθάνθηκα ότι χάν τη γη κάτω από τα πόδια μου

ευτυχώς θού θέλοντος ο μικρός τα κατάφερε και αφού παρέμεινε 35 ημέρες στην μονάδα τον πήραμε σπίτι μας

όσο για τα follow up είναι ένας πονοκέφαλος αλλά όλα τα πρωοράκια είναι ήρωες και αξίζουν την παραπάνω προσοχή

κουράγιο έπαιρνα απο τους άλλου γονείς και από τις φωτογραφίες άλλων μωρών που έβλεπα ότι είχαν γίνει πια μεγάλα παιδάκια

[nat-left]

Απίστευτο!!! να χαίρεσαι τον παίδαρό σου

[prosperous]

Απίστευτο!!! να χαίρεσαι τον παίδαρό σου

 

βρε εσυ!! ξερω οτι κανεις οτι κανω και εγω..ενημερωνομαστε και συμπασχουμε νοερα με αυτες τις καταστασεις αλλα ελπιζω να μην αγχωνεσαι μιας και εισαι και εσυ εγκυουλα..26 εβδομαδων αν βλεπω καλα..

 

σιγουρα οφειλουμε να πουμε ενα κουραγιο σε οσες ειναι στην διαδικασια αυτη της εντατικης και ενα μπραβο σε οσες αγωνιζονται να φροντισουν τα μωρακια τους αλλα και στα ιδια τα μωρακια..να ναι καλα και ευλογημενα..

[nat-left]

Εγώ αγχώνομαι γιατί αν δεις έχω ανοίξει θέμα για τις ενέσεις ωρίμανσης πνευμόνων γιατί έχω προβληματάκια.

Απλά πονάω και συμπάσχω με αυτές τις δύσκολες καταστάσεις και χαίρομαι με όλη μου την καρδιά όταν όλα πάνε καλά στο τέλος.

[VickyB.]

Καλημέρα κορίτσια,

 

Nat-left, ξέρω ότι ακούγεται χαζό, αλλά όσο μπορείς να μην αγχώνεσαι. Εγώ θυμάμαι στην εγκυμοσύνη της Αναστασίας που ήταν δύσκολη εξαρχής, ότι έρχονταν διάφοροι και ,μου λέγανε τέτοιες ιστορίες. Το βράδυ ένοιωθα όλα τα συμπτώματα και ένοιωθα ότι την έχανα Ωστόσο, εάν ό γιατρός σου σου έχει συστήσει να τις κάνεις τις ενέσεις, σου προτείνω να τις προχωρήσεις. Εγώ της είχα κάνει γι' αυτό και η Αναστασία δε χρειάστηκε διασωλήνωση. Όταν πήγα στο μαιευτήριο δεν πίστευαν ότι είχα κάνει ήδη 2, μου έκαναν και άλλη μία πριν γεννήσω και το παιδάκι μου μετά ήταν γερό!

 

Koritsaki να σου ζήσει! Θα τα θυμάσαι αργότερα που θα βλέπεις τo αντράκι σου μεγάλο και δεν θα το πιστεύεις πως μεγάλωσε το σπουργιτάκι σου.

 

Τέτα, να χαίρεσαι το κοριτσάκι σου. Δεν ήταν το μεγαλύτερο δώρο όταν την πήρες σπίτι; Εγώ θυμάμαι ανάμεσα στα άλλα, ότι από τη χαρά μου (τη δίψα μου καλύτερα να το πω για το μωρό μου) ενώ αυτό κοιμόταν ήσυχο την έβαζα πάνω μου να ξαπλώσει! Δεν το πίστευα ότι την είχα κοντά μου! Τι τραβάμε οι χαζομαμάδες…

 

Mama xrysa, σ’ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Ωστόσο, όταν το μωράκι σου είναι σε κίνδυνο όλα αυτά είναι αυτονόητα. Και είδα δυστυχώς ότι υπάρχουν πολλές κοπέλες στο forum με αντίστοιχη εμπειρία. Με το καλό να κρατήσεις στα χέρια σου το παιδάκι σου. Και μην επηρεάζεσαι καθόλου από τις ιστορίες μας.

 

Ξέχασα να σας πω σκηνή, την οποία δεν έζησα αλλά δεν έχει ξεχάσει κανείς από τους δικούς μου. Ενώ ακόμα ήμουν στην ανάνηψη, ο άντρας μου έπρεπε να υπογράψει τα χαρτιά ότι ήταν υπεύθυνος για τη μεταφορά του παιδιού στο Παίδων. Οι δικοί μου βλέπανε από το παράθυρο το ασθενοφόρο με σειρήνα να φεύγει με το μωράκι μου και τον άντρα μου από πίσω να ακολουθεί με μηχανή και να οδηγούν στο αντίθετο ρεύμα για να φθάσουν γρήγορα. Ο άντρας μου μου εξομολογήθηκε αργότερα ότι εκείνη τη στιγμή κατάλαβε τη σοβαρότητα της κατάστασης!

[VickyB.]

Άσχετο, για να ρίξω και λίγο το επίπεδο, αλλά σε εσάς τις προωρομανούλες συμβαίνει; Η κόρη μου γενικώς στη ζωή της είναι ανυπόμονη! Δεν μπορεί να περιμένει (ώρες ολόκληρες νουθεσίας πάνε χαμένες). Είναι και εσάς τα παιδάκια σας έτσι;

[nat-left]

VickyB σε ευχαριστώ κορίτσι μου για τις συμβουλές σου

[koritsaki]

Καλημερα μανουλες...

Παντως και εγω προωρο μωρο ειμαι ....και ειμαι πολυ ανυπομονη σε ολα..και οπως φαινεται να κατι που κληρονομισε και ο μπεμπης μου σιγουρα απο εμενα.....

Κοριτσια θελω να σας ρωτησω κατι.....Μου ειπανε να παρω φορμακια....Πηρα λιγα newborn μεγαλα μου φαινονται βεβαια.....

Πως τα πλενεται??????

[τετα]

vickyb καλημερα!!! σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια. βεβαια και ενιωσα τελεια. αφου οταν μου το ειπαν απο το παιδων οτι θα βγουμε δεν τους πιστευα. ασε και μενα πανω μου κοιμαται. δεν με νοιαζει τιποτα. αρκει που ειναι καλα. στισ εγκυουλες να εχουν μια καλη εγκυμοσυνη και να ειναι γερα τα μωρακια τους. τιποτα δεν αξιζει παραπανω απο τηνυγεια των παιδιων μας.

[Jean]

Κοριτσια θελω να σας ρωτησω κατι.....Μου ειπανε να παρω φορμακια....Πηρα λιγα newborn μεγαλα μου φαινονται βεβαια.....

Πως τα πλενεται??????

 

Βαλτα στο πλυντηριο με σκονη βρεφικη (οχι μαλακτικο) και σιδερωσε τα μεσα εξω με ατμο. Για τη μεταφορα τυλιξε τα σε ενα σεντονακι που επισης εχει σιδερωθει μπρος πισω με ατμοσιδερο.

Ναι, οντως ειναι μεγαλα τα newborn για τα προωρακια αλλα μην παρεις και πολλα γιατι μεγαλωνουν γρηγορα τα μωρακια.

[koritsaki]

Κοριτσια θελω να σας ρωτησω κατι.....Μου ειπανε να παρω φορμακια....Πηρα λιγα newborn μεγαλα μου φαινονται βεβαια.....

Πως τα πλενεται??????

 

Βαλτα στο πλυντηριο με σκονη βρεφικη (οχι μαλακτικο) και σιδερωσε τα μεσα εξω με ατμο. Για τη μεταφορα τυλιξε τα σε ενα σεντονακι που επισης εχει σιδερωθει μπρος πισω με ατμοσιδερο.

Ναι, οντως ειναι μεγαλα τα newborn για τα προωρακια αλλα μην παρεις και πολλα γιατι μεγαλωνουν γρηγορα τα μωρακια.

 

ευχαριστωωωωωωωωω....στο σπιτι ρε κοριτσια τι φοραμε?μακρι μεσα εξω??

[VickyB.]

Αν θυμάμαι καλά, γριά γυναίκα, τα έπλενα με αρκάδι και τα σιδέρωνα μέσα έξω.

 

Υπήρχαν φορμάκια στο prenatal για "μικρά" νεογέννητα (κάτω από 2,5 κιλά). Ωστόσο, ακόμα και αυτά ήταν τεράστια.

[Jean]

ευχαριστωωωωωωωωω....στο σπιτι ρε κοριτσια τι φοραμε?μακρι μεσα εξω??

Μεσα εξω μακρυ, ναι. τα προωρακια κρυωνουν περισσοτερο απο τα νεογεννητα επειδη ειναι αδυνατουλια. Εγω τον πρωτο καιρο την σκεπαζα ακομη και στα χερια που την ειχα με μια πικε κουβερτουλα... Τωρα εσεις εκει στην Κυπρο εχετε και καλο καιρο... Βλεποντας και κανοντας πανε αυτα. Αλλωστε ενα προωρακι οταν κρυωνει το καταλαβαινεις απο το χρωμα του δερματος (κανει κατι κοκκινιλες το δερματακι τους). Θα τσεκαρεις επισης συνεχεια χερακια, μυτη, αυτακια να μην ειναι κρυα. Αν ειναι, παει να πει οτι θελει κι αλλα ρουχα.

[koritsaki]

ναι ναι .......πω πω ρε κοριτσια στη μοναδα μου το δωσανε και τον πηρα αγκαλια ..ποσο μικρο μωρακι..πως θα γινει ανθρωπος αυτος ????τοσο δα μικρο μωρακι.....σαν κουκλα ψευτικη ειναι......

[cristin]

Αχ κοριτσακια,τι τραβηξατε κι εσεις.....πιστευω πως ειναι πολυ δραματικο να βλεπεις το μωρο σου μεσα σε αυτο το κουτι και απλα να μην μπορεις να βοηθησεις....μονο που το σκεφτομαι ,σφιγγεται το στομαχι μου!

Ελπιζω ολα τα προωρα μωρακια σας να ειναι παντα γερα και υγειη!Να σας δινει δυναμη ο Θεος και να βρισκετε παντα το κουραγιο και τη δυναμη ,να ξεπερνατε τετοιες καταστασεις......

Κοριτσακι,καλη δυναμη !Μακαρι να μην υπαρξει αλλο αντιστοιχο ποστ,και μακαρι να διαβαστει απο πολλες κοπελες ,για να δουν ποσο τυχερες ειναι ...και ποσο πρεπει τελικα να προσεχουμε!

Καλα χριστουγεννα!!!!!

[mamy-g]

Άσχετο, για να ρίξω και λίγο το επίπεδο, αλλά σε εσάς τις προωρομανούλες συμβαίνει; Η κόρη μου γενικώς στη ζωή της είναι ανυπόμονη! Δεν μπορεί να περιμένει (ώρες ολόκληρες νουθεσίας πάνε χαμένες). Είναι και εσάς τα παιδάκια σας έτσι;

 

 

και εμένα ο δικός μου όταν θέλει κάτι πραγματικά είναι ανυπομονος

όσο για τα ρουχαλάκι καλο σιδέρωμα και ζεστό σπιτάκι με συχνό αερισμό στα δωμάτια εναλάξ ('πταν δεν βρίσκεται εκεί το αγγελούδι ) για να αποφεύγονται συσώρευση μικροβίων και ιώσεις