Παράλληλη εγκυμοσύνη και διακοπή κύησης με την κουνιάδα η συνηφαδα.. Τι στάση κρατήσατε;

[Agapi Padi]

Καλημέρα ... Ανοίγω ένα θέμα επίκαιρο για εμένα , μιας και ειμουν έγκυος με διαφορά 1 μηνα και κάτι από την κουνιάδα μου...

Μόνο που εγώ διέκοψα την κύηση λόγω προβλημάτων υγείας του εμβρύου, και αυτή συνεχίζει και σε λίγες ημέρες γεννάει...

Πάρα τις πολλές προσπάθειες που έχω κάνει να την προσεγγίσω γιατί αυτή δεν φταίει σε κάτι ούτε το μωρό που κουβαλάει, γίνομαι άσχημα όταν πάω και την βλέπω με την κοιλιά στο στόμα... Η που ξέρω ότι ετοιμάζονται για χαρές τώρα και περιμένουν από μέρα σε μέρα να γεννήσει...

Με πονάει πολύ που εγώ έχασα το μωρό μου και είμαι δυστυχησμενη.. Δεν μπορώ να πορευτω με την χαρά τους...

Συνδέω το μωρό που έχασα μιας και ήταν αγοράκι, με το δικό της αγοράκι που περιμένει...

Ήδη κρατάω μια απόσταση και δεν θέλω να γνωρίζω πολλά, αλλά σε λίγο καιρό θα γεννήσει... Τι στάση θα έχω απέναντι σε μια ψυχούλα που δεν μου φταίει;;;

Αλλά ούτε και εγώ φταίω που μου συνέβη αυτό και πονάω...

Είχατε παρόμοιες περιπτώσεις; και αν ναι πως το αντιμετωπίσατε;;;

 

Σας ευχαριστώ πολύ και περιμένω να το συζητήσουμε.. Καλή ημέρα να έχετε 

[Nansy29]

7 ώρες πρίν, Agapi Padi είπε:

Καλημέρα ... Ανοίγω ένα θέμα επίκαιρο για εμένα , μιας και ειμουν έγκυος με διαφορά 1 μηνα και κάτι από την κουνιάδα μου...

Μόνο που εγώ διέκοψα την κύηση λόγω προβλημάτων υγείας του εμβρύου, και αυτή συνεχίζει και σε λίγες ημέρες γεννάει...

Πάρα τις πολλές προσπάθειες που έχω κάνει να την προσεγγίσω γιατί αυτή δεν φταίει σε κάτι ούτε το μωρό που κουβαλάει, γίνομαι άσχημα όταν πάω και την βλέπω με την κοιλιά στο στόμα... Η που ξέρω ότι ετοιμάζονται για χαρές τώρα και περιμένουν από μέρα σε μέρα να γεννήσει...

Με πονάει πολύ που εγώ έχασα το μωρό μου και είμαι δυστυχησμενη.. Δεν μπορώ να πορευτω με την χαρά τους...

Συνδέω το μωρό που έχασα μιας και ήταν αγοράκι, με το δικό της αγοράκι που περιμένει...

Ήδη κρατάω μια απόσταση και δεν θέλω να γνωρίζω πολλά, αλλά σε λίγο καιρό θα γεννήσει... Τι στάση θα έχω απέναντι σε μια ψυχούλα που δεν μου φταίει;;;

Αλλά ούτε και εγώ φταίω που μου συνέβη αυτό και πονάω...

Είχατε παρόμοιες περιπτώσεις; και αν ναι πως το αντιμετωπίσατε;;;

 

Σας ευχαριστώ πολύ και περιμένω να το συζητήσουμε.. Καλή ημέρα να έχετε 

Καλησπέρα κορίτσι μου  και λυπάμαι πολύ για αυτό που συνέβη..Όταν ήμουν πρώτη φορά έγκυος και διεκοψα κι εγώ την κύηση ήταν έγκυες η νύφη μου η συνυφαδα μου 2 ξάδερφες μου και η κουμπάρα μου....χαμος.ολες γέννησαν εκτός από μένα..όλα τα μωρά τα λάτρεψα από την πρώτη στιγμή και είδικα τα πρωτα ανίψια..γενικα όλα αυτά τα χρόνια που παλεύουμε γιατί είχαμε πολλές δυσκολίες οι γύρω μας κάνουν το ένα παιδί μετά το άλλο..αυτό όμως δεν έχει καμία σχέση με εμάς..Και αν και φυσικό είναι να νιώθουμε καμία φορά μια ελαφριά ζήλια παρόλα αυτά χαιρόμαστε πολύ με τους γύρω μας...

Αυτό να κάνεις κι εσύ το ένα με το άλλο δεν έχει καμία σχέση..έτυχε το μωρακι σου να μην ειναι υγιες και να επρεπε να διακοψεις

Το παιδί που έρχεται είναι ανιψακι σου στην ουσία το οποίο θα λατρέψεις ειμαι σίγουρη..Και θα δεις ότι σε λίγο καιρό θα είσαι και εσύ έγκυος ξανά και θα περιμένεις ένα υγιές παιδάκι..δυστυχως συμβαίνουν ατυχίες σε αυτή τη ζωή..Ο καθένας έχει διαφορετικές δυσκολίες..σε καμία περιπτωση μην συγκρίνεσαι με τους άλλους..

Πάντως τότε εγώ είχα πάρει πολύ μεγάλη χαρά με τα ανίψια μας όταν γεννήθηκαν και αυτό απαλύνε και τον πόνο μας ..δες το θετικά και ετοιμάσου να υποδεχτείς το νέο μέλος..

[ninaki80]

8 ώρες πρίν, Agapi Padi είπε:

Καλημέρα ... Ανοίγω ένα θέμα επίκαιρο για εμένα , μιας και ειμουν έγκυος με διαφορά 1 μηνα και κάτι από την κουνιάδα μου...

Μόνο που εγώ διέκοψα την κύηση λόγω προβλημάτων υγείας του εμβρύου, και αυτή συνεχίζει και σε λίγες ημέρες γεννάει...

Πάρα τις πολλές προσπάθειες που έχω κάνει να την προσεγγίσω γιατί αυτή δεν φταίει σε κάτι ούτε το μωρό που κουβαλάει, γίνομαι άσχημα όταν πάω και την βλέπω με την κοιλιά στο στόμα... Η που ξέρω ότι ετοιμάζονται για χαρές τώρα και περιμένουν από μέρα σε μέρα να γεννήσει...

Με πονάει πολύ που εγώ έχασα το μωρό μου και είμαι δυστυχησμενη.. Δεν μπορώ να πορευτω με την χαρά τους...

Συνδέω το μωρό που έχασα μιας και ήταν αγοράκι, με το δικό της αγοράκι που περιμένει...

Ήδη κρατάω μια απόσταση και δεν θέλω να γνωρίζω πολλά, αλλά σε λίγο καιρό θα γεννήσει... Τι στάση θα έχω απέναντι σε μια ψυχούλα που δεν μου φταίει;;;

Αλλά ούτε και εγώ φταίω που μου συνέβη αυτό και πονάω...

Είχατε παρόμοιες περιπτώσεις; και αν ναι πως το αντιμετωπίσατε;;;

 

Σας ευχαριστώ πολύ και περιμένω να το συζητήσουμε.. Καλή ημέρα να έχετε 

ειναι πολυ δυσκολο το καταλαβαινω παρε οση αποσταση θες για να το περασεις κ σιγα σιγα θα μαλακωσεις ασε που σε πολυ λιγο θα εισαι παλι εγκυος κ δεν θα σε ποναει τοσο. εγω ειχα μεινει ετσι με ενα μηνα διαφορα εγκυος με μια φιλη μου κ  παλλινδρομησε στην αρχη κ.εγω δεν ηθελα να μαθαινω νεα αλλα σιγα σιγα ηρεμησα κ.ξαναεμεινα εγκυος οποτε τα ξεχασα ολα. ειναι φυσιολογικο να νιωθεις ετσι μην εχεις τυψεις. 

[tzenaki1982]

8 ώρες πρίν, Agapi Padi είπε:

Καλημέρα ... Ανοίγω ένα θέμα επίκαιρο για εμένα , μιας και ειμουν έγκυος με διαφορά 1 μηνα και κάτι από την κουνιάδα μου...

Μόνο που εγώ διέκοψα την κύηση λόγω προβλημάτων υγείας του εμβρύου, και αυτή συνεχίζει και σε λίγες ημέρες γεννάει...

Πάρα τις πολλές προσπάθειες που έχω κάνει να την προσεγγίσω γιατί αυτή δεν φταίει σε κάτι ούτε το μωρό που κουβαλάει, γίνομαι άσχημα όταν πάω και την βλέπω με την κοιλιά στο στόμα... Η που ξέρω ότι ετοιμάζονται για χαρές τώρα και περιμένουν από μέρα σε μέρα να γεννήσει...

Με πονάει πολύ που εγώ έχασα το μωρό μου και είμαι δυστυχησμενη.. Δεν μπορώ να πορευτω με την χαρά τους...

Συνδέω το μωρό που έχασα μιας και ήταν αγοράκι, με το δικό της αγοράκι που περιμένει...

Ήδη κρατάω μια απόσταση και δεν θέλω να γνωρίζω πολλά, αλλά σε λίγο καιρό θα γεννήσει... Τι στάση θα έχω απέναντι σε μια ψυχούλα που δεν μου φταίει;;;

Αλλά ούτε και εγώ φταίω που μου συνέβη αυτό και πονάω...

Είχατε παρόμοιες περιπτώσεις; και αν ναι πως το αντιμετωπίσατε;;;

 

Σας ευχαριστώ πολύ και περιμένω να το συζητήσουμε.. Καλή ημέρα να έχετε 

Πριν 2 χρονια ημουν κατα καποιο τροπο στη θεση σου...βεβαια εμενα δεν με κατεβαλε τοσο...ουτε επηρεαστηκα..πιο πολυ ζηλευα στο ακουσμα μια  νεασ εγκυμοσυνησ απο κπ γνωστη..εκει πονουσα κ ελεγα εγω γιατι?? Αλλα μεχρι εκει..

Η νυφη μου γεννησε κ την ανιψια μου την λατρεψα..κ οταν αργοτερα ξανα εμεινα εγκυοσ κ εγω..ολο αυτο εγινε ενα κακο ονειρο...

Σου ευχομαι να μεινεισ γρηγορα εγκυοσ..κ να δεισ πωσ θα σου απαλυνει ολα τα συναισθηματα...κ οταν θα δεισ το μωρο..ειμαι σιγουρη πωσ δεν θα χεισ αρνητικα συναισθηματα..μονο θα το αγαπησεισ...κ θα επιθυμεισ εσυ ενα δικο σου...

αντε βαλε μπροστα μολισ το επιτρεψει ο γιατροσ..μ

[Lenia16]

Κ εγώ βρέθηκα σε παρόμοια κατάσταση πριν τριάμισι χρόνια, απεβαλα (πολύ νωρίς βέβαια) κ το ίδιο βράδυ είχα φιλοξενούμενες στο σπίτι την πεθερά μου κ τη συννυφαδα μου που ήταν 4 μηνών έγκυος να συζητανε μόνο για το μωρό που περίμενε, χωρίς βέβαια να γνωρίζουν τι είχα περάσει εγώ το πρωί γιατί δεν ήθελα να το μοιραστώ τότε. Απλά πέρασα το μισό βράδυ στο δωμάτιο να κλαίω κ ο άντρας μου να πηγαινοέρχεται κ να μην ξέρει τι να κάνει. Η κοπέλα δε μου έφταιγε σε κάτι φυσικά κ το μωρό που γεννήθηκε το αγάπησα από την πρώτη στιγμή, δεν μπορούσαμε να ξεκολλήσουμε από πάνω του! Εκτός αυτού, μια βραδιά μετά το συμβάν με πήρε η κουμπάρα μου να μου πει πως περιμένει κ αυτή παιδί. Λίγο μετά τη γέννηση του ανιψιού μου έμαθα κ εγώ πως είμαι ξανά έγκυος κ ησυχασα. Σου εύχομαι γρήγορα να αποκτήσεις ένα μωράκι και αν και καταλαβαίνω πως στεναχωριέσαι, πάρε το χρόνο που χρειάζεσαι και θα δεις πως όταν έρθει το ανιψακι σου στον κόσμο θα σου δώσει μονο χαρά!

[ΑΡΓΚ]

Εχω βρεθεί σε παρόμοια θέση, όπου την ίδια μέρα που εγώ απέβαλα, με πήρε τηλέφωνο η καλύτερη φίλη μου να μου πει ότι πέρασε το πρώτο τρίμηνο και όλα πάνε τέλεια. Πράγματι κράτησα απόσταση στην αρχή, και θεωρώ εκ των υστέρων ότι ήταν μεγάλο λάθος και για εμένα και για τη σχέση μας. Μέχρι να γεννήσει η κοπέλα το είχα ξεπεράσει πάντως. Αυτό που θα έκανα εγώ τώρα πια, γιατί είχα και αρκετές αποβολές, θα ήταν να απευθυνθώ σε ψυχολόγο από την αρχή, να με βοηθήσει να αντιμετωπίσω πιο καλά τα συναισθήματά μου. Δεν ξέρω αν βοηθά όλο τον κόσμο, εγώ όταν το δοκίμασα σε άσχετη φάση, για άσχετο λόγο, είδα ότι με βοήθησε να βάλω κάπως τα πράγματα σε πιο σωστή οπτική, και χωρίς να επιβαρύνω τόσο τους γύρω μου.

[vtgian]

Έχω βρεθεί και εγώ σε αυτή τη θέση, με συγγενικό πρόσωπο, όχι πολύ στενό. Ήταν η πρώτη μου εγκυμοσύνη και μου στοίχησε πολύ. Εκείνη ήταν στη 2η,  λίγο πριν τον τοκετό. Πήγαμε μαζί στο γιατρό της (εγώ δεν είχα ακόμα και ήμουν σε καινούρια πόλη) όπου και έμαθα τα άσχημα νέα. Δυστυχώς μου ήταν αδύνατο να νιώσω τη δική της χαρά. Επιβάρυνε το γεγονός ότι πάντα υπήρχε ανταγωνιστική σχέση μεταξυ μας αν και δεν είμαστε ποτέ πολύ κόντά. Χρειαζόμουν χρόνο και χώρο να ξεπεράσω τον πόνο μου. Εκείνη ζούσε στη φάση της απόλυτης ευτυχίας και το περισσότερο που μπορούσε να κάνει ήταν να μου πει ένα κρίμα, δε πειράζει, ενώ εγώ χρειαζόμουν ένα νέο καθαρο και παρηγορητικό περιβάλλον. Ένιωθα ότι δεν ταίριαζα με το χαρμόσυνο περιβάλλον της και απομακρύνθηκα. Γενικά απομακρύνθηκα από έγκυες και γέννες γιατί μου επανέφερε στη μνήμη το πόσο ήθελα παιδί και το έχασα. Εμένα με δυσκόλεψε πολύ.

[kotsifikos]

Εγώ δεν έχω βρεθεί στην θέση αυτή, όμως κάτι παρόμοιο  ζούσα για πολλά χρόνια καθώς όσο προσπαθούσαμε για παιδί όλες στο κοντινό μου περιβάλλον έμεναν έγκυες και γεννούσαν, σε αυτά τα 5-6 χρόνια που εγώ πάλευα με την υπογονιμότητα έμειναν έγκυες αδερφές - ξαδέρφες - κουνιάδες  -νύφες -φίλες - συνάδελφοι κτλ , νομίζω πως δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτόν τον χτύπο της καρδιάς στο άκουσμα κάθε εγκυμοσύνης, πως κοβόντουσαν τα πόδια μου κάθε φορά που έμπαινα σε μαιευτήριο για να συγχαρώ την εκάστοτε νέα μαμά, όλες έκαναν παιδιά αυτα τα χρόνια, μάλιστα κάποιες έκαναν 2 ή και 3..δεν ζήλευα κακοπροαίρετα ούτε στεναχωριόμουν για εκείνες...στεναχωριόμουν για εμένα, που δεν έρχονταν και η δική μου σειρά. Εγώ κάθε φορά που άκουγα για εγκυμοσύνη φορούσα το πιο όμορφο μου χαμόγελο και έδειχνα χαρά για τους άλλους..ήμουν δίπλα σε όλους και ας περνούσα εγώ τον δικό μου Γολγοθά, με έναν μαγικό τρόπο, δεν ξέρω πως τα είχα διαχωρίσει μέσα μου, άλλο η δική τους ζωή άλλο η δική μου..''στην τελική δεν μου πήραν και την σειρά ''έλεγα από μέσα μου. Χειρότερο όμως από όλα  ήταν όταν μου έκρυβαν μία εγκυμοσύνη γιατί άν μου το έλεγαν πίστευαν πως θα με στεναχωρούσαν, και ακόμα χειρότερο ήταν το βλέμμα πολλών ανθρώπων επειδή εγώ η ''καημένη'' δεν μπορούσα να κάνω παιδί...και τώρα πια όλα αυτά είναι τόσο πίσω που τα περισσότερα τα έχω ξεχάσει. Όσο και αν πονάς τώρα μέσα σου να σκέφτεσαι πως σύντομα θα χτυπήσει η καρδιά σου απο χαρά, και όλα όσα τώρα σε πονάνε θα ανήκουν στο παρελθόν, θα κάνει τον κύκλο του και θα περάσει. Να σκέφτεσαι πως σε κάποιους μήνες θα είσαι εσύ στην θέση της και θα ετοιμάζεσαι να υποδεχθείς το παιδάκι σου..πάρε μια βαθειά ανάσα και όλα θα  περάσουν, όλα θα πάνε καλά!

[tzenaki1982]

πρίν από 23 λεπτά , kotsifikos είπε:

Εγώ δεν έχω βρεθεί στην θέση αυτή, όμως κάτι παρόμοιο  ζούσα για πολλά χρόνια καθώς όσο προσπαθούσαμε για παιδί όλες στο κοντινό μου περιβάλλον έμεναν έγκυες και γεννούσαν, σε αυτά τα 5-6 χρόνια που εγώ πάλευα με την υπογονιμότητα έμειναν έγκυες αδερφές - ξαδέρφες - κουνιάδες  -νύφες -φίλες - συνάδελφοι κτλ , νομίζω πως δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτόν τον χτύπο της καρδιάς στο άκουσμα κάθε εγκυμοσύνης, πως κοβόντουσαν τα πόδια μου κάθε φορά που έμπαινα σε μαιευτήριο για να συγχαρώ την εκάστοτε νέα μαμά, όλες έκαναν παιδιά αυτα τα χρόνια, μάλιστα κάποιες έκαναν 2 ή και 3..δεν ζήλευα κακοπροαίρετα ούτε στεναχωριόμουν για εκείνες...στεναχωριόμουν για εμένα, που δεν έρχονταν και η δική μου σειρά. Εγώ κάθε φορά που άκουγα για εγκυμοσύνη φορούσα το πιο όμορφο μου χαμόγελο και έδειχνα χαρά για τους άλλους..ήμουν δίπλα σε όλους και ας περνούσα εγώ τον δικό μου Γολγοθά, με έναν μαγικό τρόπο, δεν ξέρω πως τα είχα διαχωρίσει μέσα μου, άλλο η δική τους ζωή άλλο η δική μου..''στην τελική δεν μου πήραν και την σειρά ''έλεγα από μέσα μου. Χειρότερο όμως από όλα  ήταν όταν μου έκρυβαν μία εγκυμοσύνη γιατί άν μου το έλεγαν πίστευαν πως θα με στεναχωρούσαν, και ακόμα χειρότερο ήταν το βλέμμα πολλών ανθρώπων επειδή εγώ η ''καημένη'' δεν μπορούσα να κάνω παιδί...και τώρα πια όλα αυτά είναι τόσο πίσω που τα περισσότερα τα έχω ξεχάσει. Όσο και αν πονάς τώρα μέσα σου να σκέφτεσαι πως σύντομα θα χτυπήσει η καρδιά σου απο χαρά, και όλα όσα τώρα σε πονάνε θα ανήκουν στο παρελθόν, θα κάνει τον κύκλο του και θα περάσει. Να σκέφτεσαι πως σε κάποιους μήνες θα είσαι εσύ στην θέση της και θα ετοιμάζεσαι να υποδεχθείς το παιδάκι σου..πάρε μια βαθειά ανάσα και όλα θα  περάσουν, όλα θα πάνε καλά!

Ποσο στγκινηθηκα

..κ ποσο χαρηκα που τα καταφερεs!!!

Καμμια μαδ δεν ειμαστε μονη εδω μεσα..εχουμε η μια την αλλη για τα δυσκολα...

Μακαρι να διαβαζουν κ αλλα κοριτσια τισ ιστοριεσ για να παιρνουν δυναμη...εγω εχω παρει πολυ!!!

[Anna3011]

πρίν από 43 λεπτά , tzenaki1982 είπε:

Ποσο στγκινηθηκα

..κ ποσο χαρηκα που τα καταφερεs!!!

Καμμια μαδ δεν ειμαστε μονη εδω μεσα..εχουμε η μια την αλλη για τα δυσκολα...

Μακαρι να διαβαζουν κ αλλα κοριτσια τισ ιστοριεσ για να παιρνουν δυναμη...εγω εχω παρει πολυ!!!

@kotsifikos σε ευχαριστώ γι' αυτήν την ανάρτηση. Νιώθω ότι μιλάς για τα δικά μου χρόνια υπογονιμότητας, ωστόσο δεν πιστεύω ότι θα μπορούσα να εκφράσω τα συναισθήματα που έζησα τότε τόσο όμορφα  όπως εσύ...

@Agapi Padi μπορεί να εκπλαγείς με τον εαυτό σου όταν θα έρθει στον κόσμο το ανηψάκι σου και να σε παρασύρει η χαρά της οικογένειας, ωστόσο αν αυτό δε συμβεί είσαι απόλυτα δικαιολογημένη. Έζησες μια πολύ δύσκολη εμπειρία και έχεις ανάγκη από χώρο και χρόνο για να ανασυνταχθείς. Σε περίπτωση λοιπόν που βλέπεις ότι σε πονά η συμμετοχή σου σε αυτό το ομολογουμένως ευτυχές για την οικογένεια γεγονός, κάνε λίγο πίσω. Δεν πιστεύω ότι θα παρεξηγηθείτε από κανέναν μέσα στην οικογένεια του άντρα σου, καθώς γνωρίζουν τι σας έχει συμβεί. Για να σου μιλήσω για τον εαυτό μου, την περίοδο που πασχίζαμε για ένα παιδί που δεν ερχόταν, με τον άντρα μου είχαμε συνειδητά επιλέξει να βρισκόμαστε περισσότερο με φίλους χωρίς παιδιά (ευτυχώς είχαμε και από αυτούς), να βγαίνουμε έξω και να διασκεδάζουμε, προκειμένου να αποσυμφορούμαστε από το τρελό άγχος και την πίεση. Νομίζω ότι μας βοήθησε στην ψυχολογία μας. Όσο δύσκολο και αν σου φαίνεται αυτή τη στιγμή χρειάζεται αισιοδοξία, έμεινες ήδη μια φορά έγκυος, είσαι νέα και υγιής, όλα είναι θέμα χρόνου. Προσπάθησε να χαλαρώσεις και αν δυσκολεύεσαι μπορείς όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, να ζητήσεις και τη βοήθεια ενός ειδικού για να διαχειριστείς το πένθος σου. Δεν είναι κακό, πολλές φορές μια τέτοια βοήθεια μπορεί να σε ξεμπλοκάρει.

Εύχομαι να πάνε όλα καλά και σύντομα να είσαι και πάλι χαρούμενη, με οποιονδήποτε τρόπο συμβεί αυτό.

[μαγιοπουλας]

Να διαχωρίζεις τον πόνο σου κ να σκέφτεσαι ότι θα έρθει η στιγμή που θα χαίρεσαι για το δικό σου παιδί. Έτσι είναι η ζωή. Οραματισου στιγμές από το μέλλον θετικά κ αυτές θα έρθουν. 

Στα χρόνια των απόβολων μου όλες μου οι φίλες έκαναν ένα κ δύο παιδιά όσο εγώ τα έχανα. Χαιρόμουν με τη χαρά τους κ ήμουν κ εγώ εκεί να την μοιραστώ μαζί τους. Κ έφευγα πάντα με τη χαρά όταν μια τέτοια ώρα θα έρθει κ για μένα. Κ πράγματι ήρθε. Μόνο βεγγαλικά δεν έριξαν οι φίλοι μου. Βρέθηκα κάποια στιγμή κ εγώ σε ένα δωμάτιο που ξεχειλίζει από δώρα, χαρά κ φίλους. Κ όχι μόνο αυτό.από καθε μέρος που πηγαινα είχα αναμνήσεις κ από μια απώλεια. Πήγαινα παντού με τον καημό μου βλέπεις.Εχει όμως ο καιρός γυρίσματα. Να το θυμάσαι! Πρόσφατα πήγαμε σε ένα μέρος όπου το παιδί μας έτρεχε κατά χαρούμενο κ διασκέδαζε με άλλα παιδάκια. Πριν λίγα χρόνια είχα βρεθεί στο ίδιο μέρος μετά από μια απωλεια με σφυγμενη την καρδιά κ σκεπτόμενη την επόμενη προσπάθεια μου. Ήρθαν όμως καλύτερες ημέρες. 

Μην αφήνεις λοιπόν τον εαυτό σου σε αυτήν την κατάσταση. Δούλεψε το κ εάν χρειαστεί ζητά κ βοήθεια. 

[titipapa]

Κατι οτι νιωθεις,μη πιεζεσαι.