Αυστηροί γονείς, εφηβεία και σχέσεις

[Μαρσελλα 0]

Γειά σας. Ήθελα εδω και πολυ καιρό να αναφερθώ σε κάποιον μεγαλύτερο και οχι σε καποια φιλη, ώστε να πάρω πιο σίγουρες και καλες συμβουλές. Εχω παει ήδη 2 φόρες σε ψυχολόγο και δεν ήθελα να ξανα παω. Οχι οτι ειναι κατι κακο..απλα απο ενα σημείο και μετα ένιωθα άβολα και ντροπή. Λοιπόν. Ειμαι κοπέλα και ειμαι 16 χρόνων. Οι γονείς μου και οι δυο τους είναι πολύ αυστηροί.. +οτι δεν εχουμε καλή Επικοινωνία. Οσο και εαν εχω προσπαθήσει να κουβεντισω μαζι τους διάφορα θέματα πάντα η συζήτησης μας καταλήγουν σε καυγάδες. Αυτην την περίοδο εχω γνωρίσει ενα αγόρι όπου ειμαι πολυ σίγουρη για εκείνων. Μένει όμως πιο μακριά μου, ομως εχει σκοπό να έρθει στην περιοχη μου. Ειχα σκοπο να μην πω τίποτα στους δικους μου γιατί ξερω οτι δεν θα μου απέτρεπαν να τον δω. Αλλα Δυστυχώς το μάθανε.. Λενε οτι δεν ειναι τις ηλικίας μου αυτα και οτι προηγείται το σχολείο και οι σπουδές μου..και οτι δεν μένει κοντα στην περιοχή μου.. Λες και εαν έμενε θα άλλαζε κατι. Καθε φορα αρχίζουν να με κοροϊδεύουν και να με προσβάλουν λεγοντας "θελεις και γκομενο".. Όποτε βγαινω με τις φιλες μου ο πατερας μου παρακολουθεί καθε κίνηση μου.. και πολλες φορες μου φορτώνει και την μικρότερη αδελφή. Οι γονεις μου αυτες τις μερες εχουν την εκτύπωση οτι δεν μιλάω πια με εκείνο το αγορι.. ομως συνεχίζω να μιλαω μαζι του και μαλιστα ανυπομονώ να ερθει.. Ξερω οτι παίρνω μεγαλο Ρίσκο.. Εκείνο το αγόρι γνωρίζει οι γονεις μου δεν θέλουν. Επίσης οι γονείς μου θέλουν να γνωρίσω κάποιον και να τον παντρευτω. Ουτε καν μια απλή σχέση.. Μου εχουν πει πως εαν τον θελω θα τον αρραβωνιαστω.. ομως δεν θελω γιατι ειμαι μολις 16. Τι να κανω σας παρακαλω ας μου απαντήσει κάποιος ειδικός. Ευχαριστώ πολυ

[Συντονιστής Περιεχομένου 99]

Γειά σας, για άμεση επικοινωνία με ειδικό μπορείτε να καλέσετε τη γραμμή 116111 ή 1056.

Εδώ στο φόρουμ θα μπορέσουν να σας απαντήσουν άλλοι γονείς. Ευχαριστούμε...

[Lemonaki035 236]

1 ώρα πρίν, Μαρσελλα είπε:

Γειά σας. Ήθελα εδω και πολυ καιρό να αναφερθώ σε κάποιον μεγαλύτερο και οχι σε καποια φιλη, ώστε να πάρω πιο σίγουρες και καλες συμβουλές. Εχω παει ήδη 2 φόρες σε ψυχολόγο και δεν ήθελα να ξανα παω. Οχι οτι ειναι κατι κακο..απλα απο ενα σημείο και μετα ένιωθα άβολα και ντροπή. Λοιπόν. Ειμαι κοπέλα και ειμαι 16 χρόνων. Οι γονείς μου και οι δυο τους είναι πολύ αυστηροί.. +οτι δεν εχουμε καλή Επικοινωνία. Οσο και εαν εχω προσπαθήσει να κουβεντισω μαζι τους διάφορα θέματα πάντα η συζήτησης μας καταλήγουν σε καυγάδες. Αυτην την περίοδο εχω γνωρίσει ενα αγόρι όπου ειμαι πολυ σίγουρη για εκείνων. Μένει όμως πιο μακριά μου, ομως εχει σκοπό να έρθει στην περιοχη μου. Ειχα σκοπο να μην πω τίποτα στους δικους μου γιατί ξερω οτι δεν θα μου απέτρεπαν να τον δω. Αλλα Δυστυχώς το μάθανε.. Λενε οτι δεν ειναι τις ηλικίας μου αυτα και οτι προηγείται το σχολείο και οι σπουδές μου..και οτι δεν μένει κοντα στην περιοχή μου.. Λες και εαν έμενε θα άλλαζε κατι. Καθε φορα αρχίζουν να με κοροϊδεύουν και να με προσβάλουν λεγοντας "θελεις και γκομενο".. Όποτε βγαινω με τις φιλες μου ο πατερας μου παρακολουθεί καθε κίνηση μου.. και πολλες φορες μου φορτώνει και την μικρότερη αδελφή. Οι γονεις μου αυτες τις μερες εχουν την εκτύπωση οτι δεν μιλάω πια με εκείνο το αγορι.. ομως συνεχίζω να μιλαω μαζι του και μαλιστα ανυπομονώ να ερθει.. Ξερω οτι παίρνω μεγαλο Ρίσκο.. Εκείνο το αγόρι γνωρίζει οι γονεις μου δεν θέλουν. Επίσης οι γονείς μου θέλουν να γνωρίσω κάποιον και να τον παντρευτω. Ουτε καν μια απλή σχέση.. Μου εχουν πει πως εαν τον θελω θα τον αρραβωνιαστω.. ομως δεν θελω γιατι ειμαι μολις 16. Τι να κανω σας παρακαλω ας μου απαντήσει κάποιος ειδικός. Ευχαριστώ πολυ

Αρχικά θα συμφωνήσω με συντονιστή περιεχομένου να μιλήσεις έστω και τηλεφωνικά με κάποιον ειδικό.

Εγώ σαν παρατηρητής θα σου πω το εξής. Αρχικά οι γονείς σου να ξέρεις ότι ενδιαφέρονται για εσένα περισσότερο απο κάθε άλλον οπότε ότι σου λένε ,χωρίς να εξετάσω αν είναι σωστό ή λάθος γτ απλά αυτή είναι η άποψη τους, είναι για το καλό σου και γτ σε αγαπάνε.. 

Αυτό που θα προσπαθούσα να κάνω είναι να μιλήσω με τους γονείς μου σε όσο πιο χαμηλούς τόνους γίνεται και να προσπαθήσω να αποφύγω τους καβγάδες. Θα ήθελα να ακούσω τα επιχειρήματά τους και για ποιόν λόγο δε θέλουν τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Σίγουρα κάτι θα έχουν να σου πουν. 

Απο την άλλη πλευρά το γεγονός οτι τους κοροϊδεύεις δείχνει απο την πλευρά σου μια ανωριμότητα και αυτομάτως ότι προσπάθειες και να κάνουν να σε καταλάβουν ή να τον συμπαθησουν πέφτουν στο κενό.

Επιπλέον είσαι σε μια περίεργη ηλικία και η εφηβεία δεν είναι εύκολο πράγμα. Ειναι μια κρίσιμη περίοδος για σένα κυρίως ορμονικα που μπερδεύει ακόμα περισσότερο τα πράγματα..

Απο την άλλη οι γονείς σου σε βλέπουν ακόμα σαν το κοριτσάκι τους και πανικοβαλονται στην ιδέα οτι μεγαλώνεις. Το ότι σε παρακολουθούν μπορώ επίσης να καταλάβω οτι το κάνουν γτ σε νοιάζονται ,λίγο πολύ όλοι οι γονείς το κάνουν.. 

Παρ'όλα αυτά θα συμφωνήσω μαζί τους ότι προέχει το σχολείο σου ..

Οι γάμοι ,αρραβώνες κλπ δεν είναι της ηλικίας σου και απλά προσπαθούν λίγο να σου βάλουν φρένο.

Θα ήθελα σε παρακαλώ να προσπαθήσεις να μπεις στη θέση των γονιών σου και να δεις για ποιόν λόγο είναι αντίθετοι με το συγκεκριμένο αγόρι. Τι είναι αυτό που τους προβληματίζει;; Η ηλικία του; η δουλειά του; το τι ζητάει απο εσένα; 

 

Πάντα φιλικά και χωρις να είμαι ειδικός

[Sentir...natureza 1.922]

Eγω βλεπω μια καταπιεση απο τους γονεις, που ξεπερνα τα ορια του "φυσιολογικου" ελεγχου. Εφοσον εχεις προσπαθησει ηδη να επικοινωνησεις μαζι τους με συζητηση και αυτοι αρνουνται τοτε παρε ενα τηλεφωνο στους ειδικους που σου εγραψε ο συντονιστης παραπανω για να βοηθηθεις. Προσωπικα, δεν θα δωσω ελαφρυντικα στους γονεις σου του τυπου "σ'αγαπανε, το κανουν για το καλο σου", χωρις να λεω οτι δεν σ'αγαπανε, απλα μου φαινεται οτι ασκουν αρκετη εξουσια στις επιλογες σου και ειναι πολυ λογικο να τους κρυβεις πραγματα. Εδω, εφηβοι με πιο στενη σχεση με τους γονεις τους και παλι δεν τα λενε ολα, ειδικα οσον αφορα τις σχεσεις, ειναι απολυτα φυσιολογικο και απαραιτητο θα ελεγα για την αναπτυξη της αυτονομιας και της ατομικης προσωπικοτητας. Αν περιμενεις οτι θα αντιδρασουν και εντονα το βρισκω απολυτα αναμενομενο να μην τους τα λες. Αληθεια, βρε  @Elfer (ειναι οι μερες της διαφωνιας μας αυτες  ) γινεται να λεμε σε μια εφηβη να δειξει κατανοηση, να μην τους κοροϊδευει,  να δειξει ωριμοτητα ,οταν η ιδια λεει οτι παρ'ολες τις αντιδρασεις τους εχει προσπαθησει να τους μιλησει και αυτοι αρνουνται; Νομιζω τα ιδια λογια θα επρεπε να λεμε για τους γονεις : Να δειξουν κατανοηση, να μην κοροϊδευουν και να μην φερονται ανωριμα...Αν μην τι αλλο, αυτοι ειναι που πρεπει να "καθοδηγουν" το παιδι και να το κανουν να νιωθει ασφαλεια να τους μιλησει και οχι φοβο να μην την επικρινουν.

Επισης, λογια οπως "να αφησεις τις σχεσεις, δεν ειναι ωρες για τετοια, τωρα πρεπει να αφοσιωθεις στο σχολειο" πιστευω οτι ειναι παμπαλαιες. Η εφηβεια, οπως και να το κανουμε ειναι η αρχη της σεξουαλικοτητας, οι ορμονες το προδιδουν αυτο. Τωρα αν η συγκεκριμενη περιοδος συμπιπτει χρονικα με την αφοσιωση στην εκπαιδευση (που ειναι κατι συγχρονο για τις ανθρωπινες κοινωνιες) αυτο ειναι αλλο θεμα. Θα πρεπει να βρεις τροπο να μην "αφηνεις" το σχολειο, αλλα και να περνας καλα, γιατι αυτα τα χρονια δεν ξαναερχονται 

Παρ'ολα αυτα θα κλεισω κι εγω με μια προτροπη να προβληματιστεις γιατι δεν θελουν το συγκεκριμενο αγορι. Μηπως, εχουν δει κατι που δεν εχεις δει εσυ. Φιλικα!

Επεξεργάστηκαν Αύγουστος 19,2018 by Sentir...natureza

[ΑΡΓΚ 3.905]

11 ώρες πρίν, Μαρσελλα είπε:

Γειά σας. Ήθελα εδω και πολυ καιρό να αναφερθώ σε κάποιον μεγαλύτερο και οχι σε καποια φιλη, ώστε να πάρω πιο σίγουρες και καλες συμβουλές. Εχω παει ήδη 2 φόρες σε ψυχολόγο και δεν ήθελα να ξανα παω. Οχι οτι ειναι κατι κακο..απλα απο ενα σημείο και μετα ένιωθα άβολα και ντροπή. Λοιπόν. Ειμαι κοπέλα και ειμαι 16 χρόνων. Οι γονείς μου και οι δυο τους είναι πολύ αυστηροί.. +οτι δεν εχουμε καλή Επικοινωνία. Οσο και εαν εχω προσπαθήσει να κουβεντισω μαζι τους διάφορα θέματα πάντα η συζήτησης μας καταλήγουν σε καυγάδες. Αυτην την περίοδο εχω γνωρίσει ενα αγόρι όπου ειμαι πολυ σίγουρη για εκείνων. Μένει όμως πιο μακριά μου, ομως εχει σκοπό να έρθει στην περιοχη μου. Ειχα σκοπο να μην πω τίποτα στους δικους μου γιατί ξερω οτι δεν θα μου απέτρεπαν να τον δω. Αλλα Δυστυχώς το μάθανε.. Λενε οτι δεν ειναι τις ηλικίας μου αυτα και οτι προηγείται το σχολείο και οι σπουδές μου..και οτι δεν μένει κοντα στην περιοχή μου.. Λες και εαν έμενε θα άλλαζε κατι. Καθε φορα αρχίζουν να με κοροϊδεύουν και να με προσβάλουν λεγοντας "θελεις και γκομενο".. Όποτε βγαινω με τις φιλες μου ο πατερας μου παρακολουθεί καθε κίνηση μου.. και πολλες φορες μου φορτώνει και την μικρότερη αδελφή. Οι γονεις μου αυτες τις μερες εχουν την εκτύπωση οτι δεν μιλάω πια με εκείνο το αγορι.. ομως συνεχίζω να μιλαω μαζι του και μαλιστα ανυπομονώ να ερθει.. Ξερω οτι παίρνω μεγαλο Ρίσκο.. Εκείνο το αγόρι γνωρίζει οι γονεις μου δεν θέλουν. Επίσης οι γονείς μου θέλουν να γνωρίσω κάποιον και να τον παντρευτω. Ουτε καν μια απλή σχέση.. Μου εχουν πει πως εαν τον θελω θα τον αρραβωνιαστω.. ομως δεν θελω γιατι ειμαι μολις 16. Τι να κανω σας παρακαλω ας μου απαντήσει κάποιος ειδικός. Ευχαριστώ πολυ

 

Καταρχήν να κάνεις υπομονή να τελειώσεις το σχολείο και να σκεφτείς τι να κάνεις μετά. Το τελευταίο πράγμα που θες είναι να βρεθείς παντρεμένη, άνεργη, με ένα μωρό στα 18, να εξαρτάσαι για πάντα από τους γονείς σου.

Αν πιστεύεις ότι ο νεαρός κι εσύ ταιριάζετε, θα κάνετε και οι δύο υπομονή, και τα συναισθήματα σας θα είναι εκεί και σε λίγα χρόνια. Αν είναι μεγαλύτερος και αν σε πιέζει να προχωρήσετε τη σχέση, δεν είναι αγάπη αυτό, είναι λόγος να φύγεις τρέχοντας.

[Lemonaki035 236]

πρίν από 25 λεπτά , Sentir...natureza είπε:

Eγω βλεπω μια καταπιεση απο τους γονεις, που ξεπερνα τα ορια του "φυσιολογικου" ελεγχου. Εφοσον εχεις προσπαθησει ηδη να επικοινωνησεις μαζι τους με συζητηση και αυτοι αρνουνται τοτε παρε ενα τηλεφωνο στους ειδικους που σου εγραψε ο συντονιστης παραπανω για να βοηθηθεις. Προσωπικα, δεν θα δωσω ελαφρυντικα στους γονεις σου του τυπου "σ'αγαπανε, το κανουν για το καλο σου", χωρις να λεω οτι δεν σ'αγαπανε, απλα μου φαινεται οτι ασκουν αρκετη εξουσια στις επιλογες σου και ειναι πολυ λογικο να τους κρυβεις πραγματα. Εδω, εφηβοι με πιο στενη σχεση με τους γονεις τους και παλι δεν τα λενε ολα, ειδικα οσον αφορα τις σχεσεις, ειναι απολυτα φυσιολογικο και απαραιτητο θα ελεγα για την αναπτυξη της αυτονομιας και της ατομικης προσωπικοτητας. Αν περιμενεις οτι θα αντιδρασουν και εντονα το βρισκω απολυτα αναμενομενο να μην τους τα λες. Αληθεια, βρε  @Elfer (ειναι οι μερες της διαφωνιας μας αυτες  ) γινεται να λεμε σε μια εφηβη να δειξει κατανοηση, να μην τους κοροϊδευει,  να δειξει ωριμοτητα ,οταν η ιδια λεει οτι παρ'ολες τις αντιδρασεις τους εχει προσπαθησει να τους μιλησει και αυτοι αρνουνται; Νομιζω τα ιδια λογια θα επρεπε να λεμε για τους γονεις : Να δειξουν κατανοηση, να μην κοροϊδευουν και να μην φερονται ανωριμα...Αν μην τι αλλο, αυτοι ειναι που πρεπει να "καθοδηγουν" το παιδι και να το κανουν να νιωθει ασφαλεια να τους μιλησει και οχι φοβο να μην την επικρινουν.

Επισης, λογια οπως "να αφησεις τις σχεσεις, δεν ειναι ωρες για τετοια, τωρα πρεπει να αφοσιωθεις στο σχολειο" πιστευω οτι ειναι παμπαλαιες. Η εφηβεια, οπως και να το κανουμε ειναι η αρχη της σεξουαλικοτητας, οι ορμονες το προδιδουν αυτο. Τωρα αν η συγκεκριμενη περιοδος συμπιπτει χρονικα με την αφοσιωση στην εκπαιδευση (που ειναι κατι συγχρονο για τις ανθρωπινες κοινωνιες) αυτο ειναι αλλο θεμα. Θα πρεπει να βρεις τροπο να μην "αφηνεις" το σχολειο, αλλα και να περνας καλα, γιατι αυτα τα χρονια δεν ξαναερχονται 

Παρ'ολα αυτα θα κλεισω κι εγω με μια προτροπη να προβληματιστεις γιατι δεν θελουν το συγκεκριμενο αγορι. Μηπως, εχουν δει κατι που δεν εχεις δει εσυ. Φιλικα!

Χαχαχαχα δε νομίζω ότι είναι θέμα διαφωνίας,απλά έχουμε πάει τη συζήτηση σε άλλο επίπεδο.. 

Εαν είχα τους γονείς της κοπέλας μπροστά μου σίγουρα θα ήμουν πιο σκληρή απέναντι τους όσον αφορά τη συμπεριφορά τους!!!

Φυσικά και αν μπορεί να βρεθεί μια "χρυσή τομή" μεταξύ σχολείου προσωπικής ζωής θα ήταν σούπερ!!!! 

*Δε θα αναλύσω το σύστημα εκπαίδευσης που καταπιέζει τα παιδιά γτ το θεωρώ γελειο.

Αν δεις κάπου αναφέρω ότι δε θα κρίνω αν είναι σωστό ή λάθος αυτό που κάνουν οι γονείς της. Προσωπικά το θεωρώ λάθος και συμφωνώ μαζί σου ότι ο έλεγχος που της κάνουν είναι λίγο υπερβολικός απλά μπορώ να καταλάβω ότι το κάνουν για το καλό της και εξηγώ.. Μπορεί να έχουν  πχ μια επαναλαμβανόμενη τέτοια συμπεριφορά που να τους κρύβει πράγματα να τους λέει ψέματα κ εκείνοι προσπαθώντας να την προστατεύσουν φτάνουν στα άκρα. Και πάλι δεν ενστερνιζομαι αυτή την αντίδραση αλλά μέχρι ενα σημείο την κατανοώ.

 

Εγώ μόνο θα σταθώ στο τελευταίο που έχουμε κάνει και οι δυο αναφορά. Γιατί οι γονείς δε θέλουν το συγκεκριμένο αγόρι. Αν ηταν πχ κάποιος άλλος η αντίδραση θα ηταν ίδια; Εμένα προσωπικά μου φαίνεται λίγο περίεργο αυτό που μένει μακρυά και θα μετακομίσει πιο κοντά κλπ. Ποιό είναι τι κίνητρο της μετακόμισης;  Γιατί απλά αφού θέλουν ο ένας τον άλλο δεν κάνουν το ξεκίνημα μιας σχέσης και πρέπει να μετακομίσει το αγόρι; Τι ζητάει απο την κοπέλα; 

 

*Όλα αυτά είναι ερωτήματα στα οποία φυσικά και δεν περιμένουμε απάντηση απο την κοπέλα αλλά να κάνει την εσωτερική της αναζήτηση.

[Μαρσελλα 0]

5 ώρες πρίν, Elfer είπε:

Χαχαχαχα δε νομίζω ότι είναι θέμα διαφωνίας,απλά έχουμε πάει τη συζήτηση σε άλλο επίπεδο.. 

Εαν είχα τους γονείς της κοπέλας μπροστά μου σίγουρα θα ήμουν πιο σκληρή απέναντι τους όσον αφορά τη συμπεριφορά τους!!!

Φυσικά και αν μπορεί να βρεθεί μια "χρυσή τομή" μεταξύ σχολείου προσωπικής ζωής θα ήταν σούπερ!!!! 

*Δε θα αναλύσω το σύστημα εκπαίδευσης που καταπιέζει τα παιδιά γτ το θεωρώ γελειο.

Αν δεις κάπου αναφέρω ότι δε θα κρίνω αν είναι σωστό ή λάθος αυτό που κάνουν οι γονείς της. Προσωπικά το θεωρώ λάθος και συμφωνώ μαζί σου ότι ο έλεγχος που της κάνουν είναι λίγο υπερβολικός απλά μπορώ να καταλάβω ότι το κάνουν για το καλό της και εξηγώ.. Μπορεί να έχουν  πχ μια επαναλαμβανόμενη τέτοια συμπεριφορά που να τους κρύβει πράγματα να τους λέει ψέματα κ εκείνοι προσπαθώντας να την προστατεύσουν φτάνουν στα άκρα. Και πάλι δεν ενστερνιζομαι αυτή την αντίδραση αλλά μέχρι ενα σημείο την κατανοώ.

 

Εγώ μόνο θα σταθώ στο τελευταίο που έχουμε κάνει και οι δυο αναφορά. Γιατί οι γονείς δε θέλουν το συγκεκριμένο αγόρι. Αν ηταν πχ κάποιος άλλος η αντίδραση θα ηταν ίδια; Εμένα προσωπικά μου φαίνεται λίγο περίεργο αυτό που μένει μακρυά και θα μετακομίσει πιο κοντά κλπ. Ποιό είναι τι κίνητρο της μετακόμισης;  Γιατί απλά αφού θέλουν ο ένας τον άλλο δεν κάνουν το ξεκίνημα μιας σχέσης και πρέπει να μετακομίσει το αγόρι; Τι ζητάει απο την κοπέλα; 

 

*Όλα αυτά είναι ερωτήματα στα οποία φυσικά και δεν περιμένουμε απάντηση απο την κοπέλα αλλά να κάνει την εσωτερική της αναζήτηση.

Γενικά οι γονεις μου δεν θέλουν να κανω σχέση με κάποιον δεν ειναι οτι τους ενοχλεί κατι στον συγκεκριμένο. Λενε οτι θα κανω οτι έκαναν και εκεινοι στα τοτε χρόνια.. Δηλαδη θα γνωρίσω κάποιον μετα τις σπουδές και θα τον παντρευτώ

[ΑΡΓΚ 3.905]

7 ώρες πρίν, Μαρσελλα είπε:

Γενικά οι γονεις μου δεν θέλουν να κανω σχέση με κάποιον δεν ειναι οτι τους ενοχλεί κατι στον συγκεκριμένο. Λενε οτι θα κανω οτι έκαναν και εκεινοι στα τοτε χρόνια.. Δηλαδη θα γνωρίσω κάποιον μετα τις σπουδές και θα τον παντρευτώ

 

Το να μην έχεις μία σοβαρή σχέση με προοπτική άμεσου γάμου πριν να είσαι σε θέση να σταθείς στα πόδια σου, ισχύει πολύ περισσότερο σήμερα παρά στα παλιότερα χρόνια. Στο κάτω κάτω, αν πας 100 χρόνια πίσω, στην ηλικία σου θα σου έψαχναν ήδη γαμπρό  

Μην απορρίπτεις το νόημα αυτού που λένε οι γονείς σου, κι ας είναι άγαρμπος ο τρόπος σου. Σοβαρή σχέση στα 16, δεν υπάρχει. Μία αρχή σχέσης, που μπορεί σε λίγα χρόνια να είναι σοβαρή, ναι. Αλλά αν βάλεις τώρα ένα αγόρι πάνω από το σχολείο και τις σπουδές, κινδυνεύεις να βρεθείς σε 2-3 χρόνια να έχεις πραγματικά πολύ κακές προοπτικές.

Τι ακριβώς είναι το πρακτικό πρόβλημα; Αν έχεις μία σχέση όπου μιλάς με ένα αγόρι που ζει μακριά σου, δεν φαντάζομαι να είναι κάτι που επηρεάζει πολύ την καθημερινότητά σου. Αν είναι ενήλικας, και αν θέλει να προχωρήσετε, ζήτησέ του να περιμένει και να κρατήσετε τη σχέση σας πλατωνική. Αν σε πιέζει, έχεις την απάντησή σου, δε σε αγαπά και δε νοιάζεται για εσένα.

 

[belleblue 346]

Στην ηλικια σου ειχα ενα φιλο που ηταν πολυ αξιοπρεπης. Η πρωτη «σχέση», πρώτα γλωσσόφιλα κλπ. Δεν ηθελα να προχωρησουμε σε κατι περισσότερο απο οτι φιλια αλλα ημουν τρελλα ερωτευμενη. Οταν ηθελε περισσοτερα εγω δεν ημουν ετοιμη. 

μια μερα μου ειπε πολυ ευγενικα οτι ηθελε να χωρισουμε γιατι ερχοταν στην πολη μια πρωην του την οποια ακομα αγαπαει. 

Οκ το δεχτηκα. 

Μετα απο ενα δυο χρονια οταν τον ξαναειδα τοτε, μου είπε οτι ο λογος ηταν οτι καταλαβε οτι εγω δεν ημουν ετοιμη για περισσότερα, και δεν ηθελε να με πιεσει.

 

Τοτε εγω ειχα μετα αλλη σχεση κ ειχε περασει η «καψα».

ακόμα όμως λέω στον εαυτό μου, πόσο αξιοπρεπης κ σωστός κ εντιμος  ανθρωπος ήταν , σε τοσο μικρή ηλικία (23 τότε..;) , κ εκτίμησα την αξία του που αν τον ξαναδω ποτέ, θα του το πω. 

 

Εάν κάποιος σε πιέζει ενω εσυ δεν αισθανεσαι ακομα ετοιμη σκεψου το. Το κανει για εγωιστικούς λόγους.

 

το τι λενε οι γονεις σου εφοσον εχουν επιλεξει να μην εχουν σχεση εμπιστοσυνης μαζι σου... τι να πω! 

 

Εμενα ηταν μια ζωη αυστηροι και νομιζαν οτι επειδη ετσι διαταζουν αυτο θα γινει κιολας.

πιο χαζομαρα δεν υπαρχει.

το θεμα ειναι εσυ να καταλαβεις, τι χρειαζεσαι και τι δεν χρειαζεσαι.

σε δυο χρονια θα σαι ενηλικη και εσυ θα αποφασιζεις, αυτη τη στιγμη παλι ο νομος οριζει οτι μπορεις να αποφασισεις να εχεις σχεσεις ειτε μη ολοκληρωμενες ειτε ολοκληρωμενες. 

Ενημερωσου σε γιατρο για το τι ισχυει για τα θεματα προφυλαξης γιατι οταν οι γονεις ειναι αυστηροι συνηθως νομιζουν οτι δε χρειαζεται να ενημερωσουν και για τα σεξουαλικα θεματα και τις αρρωστειες κ υποχρεωσεις του συντροφου σου απεναντι σου. 

Πραγματικα μεγαλυτερη ανευθυνοτητα δεν υπαρχει απο τους γονεις.

θα πρεπε μαζι τους να μπορεις να μιλησεις για αυτα τα θεματα για να σε βοηθησουν να βρεις τι ειναι το καλυτερο για σενα , να το καταλαβεις. Οχι απλως επειδη ετσι λενε... 

αυτη τη στιγμη δε στο εξηγουν με επαρκη τροπο κ εχουν αυταπατες οτι με απαγορευσεις θα σε προστατεψουν κ αυτο σε κανει να κλωτσας. 

Η αποφαση που θα παρεις για το συντροφό σου θα ναι καλο να μην εχει σχεση με αυτό.

πρεπει να τα ξεχωρισεις!:-)

 

Για τους γονεις:

εμενα ηταν παλαιων αρχων οι γονεις μου κ απλως ειχαν μαυρα μεσανυχτα για το τι εκανα η δεν εκανα. Γινοντουσαν ολα κεκαλλυμενα. 

Οτι και αν κανεις ή δεν κανεις δεν θα ξερει κανεις τι κανεις με οποιον το κανεις. Μπορείς πάντα να πεις είμαστε απλα φίλοι κν δεν κανουμε τιποτα. 

Στη περιπτωση μου δεν ειναι οτι μουλεγαν οτιβθελουν να παντρευτω τον πρωτο με τον οποιο θα ολοκληρωσω τις σχσεις μου (ευτυχως), αλλα απλως δεν ηθελαν να εχουν την οποιαδηποτε  γνωση του τι συνεβαινε. Αποτελεσμα να μην εχω καλες γνωσεις για θεματα προφυλαξης ή συμπεριφοράς των συντροφων. 

Για μενα πιο σημαντικο ειναι να ενημερωθεις για αυτα τα πραγματα , μπορεις κ απο μονη σου. Θα κλεισεις ενα ραντεβου με γιατρο γυναικολογο , υπαρχουν και γυναικες αρκετες.

Πες «θελω να ενημερωθω για θεματα σχεσεων και προφυλαξης».

αντι να φυλαξεις χαρτζηλικι για κρυφο ραντεβου κλπ, κανε τα υπευθυνα κουμάντα σου σε θέμα προφύλαξης του σώματός σου και το τι πρεπει να περιμενεις απο αυτον που σε ενδιαφέρει. 

Και μπραβο που ψαχνεις και αλλες γνωμες.

[belleblue 346]

Α, επειδη το ζησα, καποιο διαστημα, το να ζεις κεκαλλυμενα μι ζωη κρυφη προσπαθωντας να κανεις κ αυτο που θες (αν ειναι αυτο) και να δείχνεις απο την αλλη προς τα εξω αυτο που θελουν οι γονεις σου, θα σου κοστισει σε ενεργεια και σε δυναμη για τα μαθήματά σου. 

 

Εκ των υστερων δηλαδη σαφεστατα ολα τα συναισθηματα

Φοβου, ρισκου, χαρας, ενοχης, σε απομονώνουν κ είναι κουραστικά. Είναι βάρος.

 

Στο σχολείο πως τα πας αυτή τη στιγμή. Αντέχεις; 

 

Σκεψου το εξής. Από αυτά που λες, δεν θελεις να ακολουθησεις την ευχη των γονιών σου, και θέλεις να έχεις προγαμιαίες σχέσεις με διάφορους συντροφους πριν επιλεξεις ποιον Θα παντρευτεις. Άρα εκ των πραγμάτων, και στα 18 ή στα 19 ή στα 20 θα έχεις συντρόφους. Άρα είτε έχεις τώρα ή τουχρόνου ή στα 18, πάλι κάποιον σύντροφο θα έχεις. 

Είτε τώρα είτε σε δύο χρόνια, στην τελική ξέρεις ότι θα παραβείς αυτό που θέλουν οι γονείς σου για σένα.

δε βλέπω άλλη λύση εκτός από την συζήτηση κ ξεκαθαρισμα στους γονείς σου, πάντα σε τόνους που μπορουν να αντέξουν, όχι με απειλές κλπ,  ότι ότι και να σου πουν για τον τωρινό σύντροφο, ακόμα και να τους ακούσεις για αυτό, κ να κάνεις το χατήρι τους για τον συγκεκριμένο,

θα υπάρξει άλλος σε 12 μήνες..., επειδή αυτό που έχεις από τώρα επιλέξει(από αυτά που καταλαβαίνω) είναι να μην κανεις αυτο που σου λένε. 

Στην τελική δε μπορούν να το ελέγξουν επ απειρον. Μπορείς και πρέπει να το πεις. 

Εξήγησέ τους οτι προτιμας την συζήτηση από το να κάνεις πράγματα κρυφά. Ίσως έτσι αισθανθούν οτι μπορούν να σε εμπιστευτουν. 

[anemoni1989 430]

Αν και δεν είμαι μαμα ακομα (σε 2 μήνες, όμως, θα γίνω) αποφάσισα να σου γράψω και εγώ τη γνώμη μου... Θα μπορούσα άλλωστε να είμαι και η μεγάλη σου αδερφή, μιας και είμαι 28 χρονών κια έχουμε μόνο 12 χρόνια διαφορά..

Καταρχάς, θα σου πω πως διαφωνώ κάθετα με την αντιδραση των γονιών σου. Μπράβο σου που θέλεις να είσαι ειλικρινής μαζί τους και να μοιράζεσαι πράγματα για την καθημερινότητα και τη ζωή σου, είναι πολύ υπεύθυνη η στάση σου αυτή! Δυστυχώς, όμως, αυτοί δεν το καταλαβαίνουν... Πιθανόν να είναι μεγάλοι σε ηλικία και αυτό να τους εμποδίζει να κατανοήσουν τις ανάγκες σου, αν και αυτό δεν είναι απαραίτητο... (Με τη μαμα μου έχω μόνο 18 χρόνια διαφορά και παρόλα αυτά ήταν τόσο μακριά απο τον τρόπο σκέψης μου και δεν καταλάβαινε καμία απολύτως ανάγκη μου)...

Εγώ το μόνο που θα σε συμβουλέψω είναι να ΜΗΝ εγκαταλείψεις για κανένα λόγο και καμία αιτία το σχολείο και τις όποιες σπουδές σου!!! Δεν είναι απαραίτητο να πας στο Πανεπιστήμιο, αλλά έστω μόνο το απολυτήριο απο το τεχνικό λύκειο είναι απαραίτητο για τη διαβίωσή σου. Όσο πολύ και να σε αγαπάει ο άντρας που θα επιλέξεις εσύ να έχεις στο πλευρό σου, να φροντίσεις ώστε να μπορείς ανά πάσα ώρα και στιγμή να σταθείς μόνη στα πόδια σου και να φροντίσεις τον εαυτό σου και τα παιδιά σου... Γενικά, να έχεις στο μυαλό σου πως ακόμα και ο πιο τέλειος σύντροφος μπορεί ανά πάσα ώρα και στιγμή να μετατραπεί στο χειρότερο εχθρό σου ή να συμβεί κάτι στη ζωή σας και να πέσουν στους ώμους σου πολλές ευθύνες.... Θα πρέπει να είσαι έτοιμη και ικανή να σταθείς στο ύψος των περιστάσεων... Μην επιτρέψεις στην όμορφη ανεμελιά των υπέροχων χρόνων της ζωής σου να βάλει τρικλοποδιά στο μέλλον σου.... Μπορείς να τα συνδυάσεις όλα, χωρίς να στερηθείς κάτι..... Άλλωστε, όπως είπε και ένα κορίτσι παραπάνω, αν όντως το αγόρι σου νοιάζεται για εσένα και σε αγαπάει, θα σε περιμένει, θα σε στηρίξει και η αγάπη σας θα αντέξει στο χρόνο!!!!

Είμαι σίγουρη πως το ίδιο θέλουν να σου πουν και οι γονείς σου με αυτά που σου λένε, απλά το κάνουν με τον λάθος τρόπο και πολύ πιο χοντροκομμένα..

 

Θα κλείσω με μία πιο χοντροκομένη έκφραση, η οποία όμως με βοήθησε πολύ στο "χτίσιμο" της ζωής μου και την οποία συνήθιζε να μου λέει ο μπαμπάς μου όταν ήμουν μικρή: "Να φροντίζεις στη ζωή σου να μην έχεις κανένα μ@λ@κ@ ανάγκη και να σε κάνει ότι θέλει. Να φροντίζεις πάντα να βγάζεις τα δικά σου χρήματα, ώστε να μην πατήσουν ποτέ την αξιοπρέπειά σου"....

Σου είπα όλα όσα έχω σκοπό να πω κάποια στιγμή στην κόρη μου... Να προσέχεις και να ξέρεις πως λάθη όλοι κάνουμε, ακόμη και οι γονείς, σημασία έχει όμως τα λάθη αυτά να διορθώνονται και να μην έχουν συνέπειες μη αναστρέψιμες...

[ΑΡΓΚ 3.905]

Πραγματικά πάντως θα με ενδιέφερε να ήξερα την ηλικία του εν λόγω νεαρού αλλά και το τι σημαίνει σχέση με κάποιον νεαρό από απόσταση. Είναι ένας φίλος των διακοπών ετών 17 και μιλάμε για μερικά ραντεβού που σε έκαναν να νιώσετε ότι έχετε κάποια κοινά;  Ένας 25άρης που συστήθηκε μέσω instagram; Και τι θα ήθελες από αυτή τη σχέση σε αυτή τη φάση της ζωής σου, όσο είσαι στο σχολείο: ρομαντικά ραντεβού, διασκέδαση, σεξουαλικές σχέσεις, οικογένεια;