Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Αυπνια και πολλά νευρα!!


dora1982

Recommended Posts

Καλημέρα σας,

είμαι μαμά ενός αγοριού 14 μηνών το οποίο εδώ και 3 εβδομάδες δεν κοιμάται! Πιο συγκεκριμένα, κοιμάται γύρω στις 10 και κατά τις 12 ξεκινάει το μαρτύριο. Κλάμα σπαρακτικό. Σηκώνεται στην κούνια και κλαίει δυνατά. Και λέω, εντάξει, μωρό είναι θέλει αγκαλίτσα. Το παίρνω, ξανακοιμάται και το αφήνω πάλι στην κουνια του. Μετα απο λίγο ξανά τα ίδια. Την τελευταία εβδομάδα σηκώνεται με πολύ δυνατό κλάμα κ δεν μπορώ να το ηρεμήσω με τιποτα. Του δίνω γάλα το οποίο πίνει κ κοιμάται. Μετά απο κανένα 2ωρο κ αφού ο υπνος του ειναι αστατος, παλι τα ιδια. Κλαιει, σηκωνεται, θελει αγκαλια διαρκως κ μολις κοιμηθει κ τον βαλω στην κουνια του παλι τα ιδια. 

Σκεφτηκα πως ειναι δόντια κ ποναει, αλλα τόσο πολύ; Δεν  ξερω πως να τον βοηθησω. Νιωθω τοσο εξαντλημενη, σχεδον δεν κοιμαμαι καθολου και δουλευω πρωι κ απογευμα καθημερινα. Ολο αυτο εχει προκαλεσει κ τρομερο εκνευρισμο με αποτελεσμα και με τον συζυγο να γινομαστε μαλλια κουβαρια. Τι να κανω; Βοηθηστε με!!!!!!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 159
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

πρίν από 21 λεπτά , dora1982 είπε:

Καλημέρα σας,

είμαι μαμά ενός αγοριού 14 μηνών το οποίο εδώ και 3 εβδομάδες δεν κοιμάται! Πιο συγκεκριμένα, κοιμάται γύρω στις 10 και κατά τις 12 ξεκινάει το μαρτύριο. Κλάμα σπαρακτικό. Σηκώνεται στην κούνια και κλαίει δυνατά. Και λέω, εντάξει, μωρό είναι θέλει αγκαλίτσα. Το παίρνω, ξανακοιμάται και το αφήνω πάλι στην κουνια του. Μετα απο λίγο ξανά τα ίδια. Την τελευταία εβδομάδα σηκώνεται με πολύ δυνατό κλάμα κ δεν μπορώ να το ηρεμήσω με τιποτα. Του δίνω γάλα το οποίο πίνει κ κοιμάται. Μετά απο κανένα 2ωρο κ αφού ο υπνος του ειναι αστατος, παλι τα ιδια. Κλαιει, σηκωνεται, θελει αγκαλια διαρκως κ μολις κοιμηθει κ τον βαλω στην κουνια του παλι τα ιδια. 

Σκεφτηκα πως ειναι δόντια κ ποναει, αλλα τόσο πολύ; Δεν  ξερω πως να τον βοηθησω. Νιωθω τοσο εξαντλημενη, σχεδον δεν κοιμαμαι καθολου και δουλευω πρωι κ απογευμα καθημερινα. Ολο αυτο εχει προκαλεσει κ τρομερο εκνευρισμο με αποτελεσμα και με τον συζυγο να γινομαστε μαλλια κουβαρια. Τι να κανω; Βοηθηστε με!!!!!!

 

Πώς είναι το πρόγραμμα ύπνων του παιδιού μέσα στο  24ωρο?

 

Με ποιον τρόπο κοιμάται?

Link to comment
Share on other sites

το πρωι λιγοτερο απο μια ωρα. Το μεσημερι γυρω στην μιαμιση το πολυ δυο ωρες κ μετα το βραδυ

Επειδη ειναι το πρωτο μωρακι κ εγγονι το εχουν κ το εχω καλομαθει με αγκαλια κ δεν εχουμε καταφερει ακομη ουτε να κοιμαται μονο του ουτε να παει στο δικο του δωματιο

Επεξεργάστηκαν by dora1982
Link to comment
Share on other sites

Ρωτώ κυρίως ποιες ώρες κοιμάται.

 

Μια πρώτη βασική επισήμανση που έχω είναι ότι κοιμάται αργά και αυτό ευνοεί τα νυχτερινά ξυπνήματα, αλλά εξαρτάται και τί ώρα ξυπνάει από τον μεσημεριανό ύπνο.

 

Δεύτερον, το να πάει στο δικό του δωμάτιο ίσως είναι δευτερεύον προς το παρόν, το σημαντικότερο είναι να καταφέρει σιγά-σιγά να κοιμηθεί ανεξάρτητα, με όσο το δυνατόν λιγότερες εξωτερικές παρεμβάσεις. Πώς ακριβώς τον κοιμίζετε?

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Πόσο ακόμη;;; Εχουμε διαλυθει!! Λιγο αν κοιμομουν ολα θα ηταν καλυτερα νομιζω και θα ηρεμουσαμε κ λιγο με τον αντρα μου που κοντευουμε να σκοτωθουμε 

Τον κοιμιζω στην αγκαλια μου. Μονος του με τιποτα. Οι ώρες που κοιμαται ειναι 10:30 με 11:30 το πρωι, 3:30 με 5:00 το απογευμα και το βραδυ κατα τις 10 με 10:30

Link to comment
Share on other sites

Δόντια, άγχος αποχωρισμού, άλμα ανάπτυξης, όλα παίζουν! 

Αρχικά ψυχραιμία!

Είναι πολύ αργά για τόσο μωρό ο βραδινός σας ύπνος. Συμφωνώ επίσης με τη Deena πως το να πάει στο δικό του δωμάτιο δεν είναι πρωτεύων τώρα.

Γιατί τσακώνεστε με το σύζυγο? Λόγω νεύρων? 

Προσπάθησε να αναπληρώσεις ύπνο ακόμα κι αν μπορείς να το κάνεις μόνο τα Σαββατοκύριακα.

 

Και δεν κακομαθαίνει κανείς με αγκαλιά, μη φοβάσαι.

TmO0p3.png Ο τρόπος που μιλάμε στα παιδιά μας, γίνεται η εσωτερική τους φωνή.

Link to comment
Share on other sites

Τσακωνόμαστε γιατί δεν έχει υπομονή καθόλου. Είναι ενεργός πατέρας, συμμετέχει σε όλα αλλά μερικές φορές θα ήταν καλύτερα να μην συμμετέχει σε όλα. Η έλλειψη ύπνου από την άλλη είναι από μόνη της μια δικαιολογία εκνευρισμού.

Το παιδί λατρεύει τον πατέρα του αλλά το βράδυ είναι σαν να μην τον βλέπει καν. Δεν τον θέλει καθόλου. Αν χρειαστεί να πάω στο μπάνιο κ καταλάβει πως έφυγα από το δωμάτιο χαλάει τον κόσμο κ ο πατέρας του φωνάζει να μην πάω κ εγώ νευριάζω γιατί ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΩ και εκεί ξεκινάει το ματς

Link to comment
Share on other sites

Επειδή δυστυχώς το θέμα των νυχτερινών αφυπνίσεων πράγματι είναι σύνθετο και η αντιμετώπιση του δεν επέρχεται άμεσα, θα ήθελα - αν μου επιτρέπεις - να σου προτείνω να εστιάσεις, πέρα απο την προσπάθειαπου θα κανείς στο να βοηθήσεις το παιδάκι σου με το δικό του ύπνο, και στη δικη σου ψυχολογία και να σου προτείνω κάτι που προσωπικά με βοηθάει πολυ σε στρεσογονες περιόδους.

Η yoga, θεωρώ, πως μπορεί να σε βοηθήσει να επέλθει εσωτερική ηρεμία και ισορροπία. Κι επειδή αντιλαμβάνομαι ότι με μικρό παιδί είναι δύσκολη η ενασχοληση με μια δραστηριότητα εκτός οικείας, υπάρχουν αρκετά συνδρομητικά κανάλια στο διαδίκτυο, αλλά και δωρεάν courses στο YouTube.

Δεν ξέρω αν θα σε ενδιέφερε κάτι τέτοιο, ελπίζω πάντως να βοήθησα.

Καλή επιτυχία!

Ο τρόπος που σε αντιμετωπίζει η ζωή είναι ένας ανελέητος καθρέφτης του τρόπου που εσύ αντιμετωπίζεις τη ζωή.

Link to comment
Share on other sites

Θα τα καταφέρω από το Youtube; Είναι ευκολο ή θα πρεπει να βρω καποιο γυμναστηριο κ έστω μια φορά την εβδομαδα να πηγαινω μπας κ ηρεμησω γιατι ειμαι στα προθυρα να λαλησω!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Εγώ προσωπικά προτιμώ την ενασχόληση εκτός οικείας, αλλα εχω τη δυνατότητα απο άποψη χρόνου να διαθέσω 3 ώρες την εβδομάδα. Αν έχεις κι εσυ αυτή τη δυνατότητα, στο συνιστώ χωρίς καμία επιφύλαξη.

Πάντως και μέσω YouTube είναι εφικτό. Λάβε, ομως υπόψη σου, ότι καθετί που ξεκιναμε για πρώτη φορά θέλει ένα βαθμό αφοσίωσης και υπομονής, ώστε να κατακτηθεί. Αν βέβαια έχεις ασχοληθεί και στο παρελθόν με αθλητισμό ή γυμναστική, θα είναι πολυ εύκολη η προσαρμογή.

Ο τρόπος που σε αντιμετωπίζει η ζωή είναι ένας ανελέητος καθρέφτης του τρόπου που εσύ αντιμετωπίζεις τη ζωή.

Link to comment
Share on other sites

Δεν ξέρω αν θα σε βοηθούσε η yoga μέσω ytube, το βλέπω δύσκολο από την άποψη  ότι πρέπει να σου αρέσει κάτι τέτοιο και πρέπει και να σε καθοδηγήσει κάποιος αν είσαι άσχετος με το αντικείμενο. Αυτό που θα σε βοηθούσε σίγουρα είναι μια ήρεμη συζήτηση με το σύζυγο, μάλλον έχετε ανάγκη να αποφορτιστείτε και να θυμηθείτε πως είστε στο ίδιο στρατόπεδο. Προσέγγισε τον ήρεμα, ναι ας είσαι εσύ η πρώτη που θα φερθεί ήρεμα και λογικά θα τον παρασύρεις, οι συμπεριφορές αναπαράγουν συμπεριφορές, είτε καλές είτε κακές. Έπειτα κοίτα να δεις πως θα αναπληρώσεις λίγο ύπνο για σένα, λίγο χρόνο για σένα, θες κάποιον καφέ, λίγη άσκηση ή ακόμα και λίγο χρόνο για σας ως ζευγάρι αν έχετε κάποιον να σας κρατήσει το παιδί. Ακόμα και πρωί-μεσημέρι να πάτε κάπου οι δυο σας, δεν χρειάζεται να είναι βράδυ. Αποδοχή στις ανάγκες του μωρού και προσπάθεια επαναπρογραμματισμού. Θες να συζητήσουμε λίγο τη ρουτίνα σας? Γιατί φτάνει 10 για να κοιμηθεί?

TmO0p3.png Ο τρόπος που μιλάμε στα παιδιά μας, γίνεται η εσωτερική τους φωνή.

Link to comment
Share on other sites

Ποια yoga βρε κορίτσια; η κοπέλα δεν προλαβαίνει να κοιμηθεί (δουλεύει πρωί-απόγευμα), θα προλάβει να κάνει yoga;

 

Μήπως να ακολουθούσες την τακτική του συζύγου και να μην τρέχεις να τον σηκώσεις αγκαλιά μόλις ακούσεις κλάμα;

Μήπως να συζητούσες με τον παιδίατρο μήπως όντως φταίνε τα δόντια και μπορείς να του δώσεις κάτι να του απαλύνεις την ενόχληση;

Μήπως μπορείς να εντοπίσεις τι τον ενοχλεί και ξυπνάει κατά τη διάρκεια της νύχτας; (ζεσταίνεται, κρυώνει, οτιδήποτε).

Τις υπόλοιπες ώρες κοιμάται στην κούνια του ή κοιμάται σε αγκαλιές;

 

Δηλαδή πέρα από την αποδοχή στις ανάγκες του μωρού, θα πρέπει να κατανοήσουμε τι είναι αυτό που το κάνει να έχει τόσο άστατο βραδινό ύπνο που σίγουρα ταλαιπωρεί και το ίδιο εκτός από εσάς. 

Link to comment
Share on other sites

Έγραψε ότι ο σύζυγος δεν τον παίρνει αγκαλιά όταν κλαίει? Έγραψε ότι ο μικρός ηρεμεί με τη μαμά του το βράδυ. Όταν λες να μην τρέχει αν κλαίει, τι προτείνεις δηλαδή, να το αφήνει να κλαίει?

TmO0p3.png Ο τρόπος που μιλάμε στα παιδιά μας, γίνεται η εσωτερική τους φωνή.

Link to comment
Share on other sites

1 hour ago, dora1982 είπε:

Τσακωνόμαστε γιατί δεν έχει υπομονή καθόλου. Είναι ενεργός πατέρας, συμμετέχει σε όλα αλλά μερικές φορές θα ήταν καλύτερα να μην συμμετέχει σε όλα. Η έλλειψη ύπνου από την άλλη είναι από μόνη της μια δικαιολογία εκνευρισμού.

Το παιδί λατρεύει τον πατέρα του αλλά το βράδυ είναι σαν να μην τον βλέπει καν. Δεν τον θέλει καθόλου. Αν χρειαστεί να πάω στο μπάνιο κ καταλάβει πως έφυγα από το δωμάτιο χαλάει τον κόσμο κ ο πατέρας του φωνάζει να μην πάω κ εγώ νευριάζω γιατί ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΩ και εκεί ξεκινάει το ματς

 Αυτό διάβασα και κατάλαβα ότι ο πατέρας της λέει να μην πάει στην κούνια... Αλλά μάλλον τελικά της λέει να μην πάει στο μπάνιο... 

Και σε συνδυασμό με ότι θέλει μόνο τη μαμά του τα βράδυα, θεώρησα ότι εκείνη τρέχει να τον πάρει αγκαλιά.

 

Πάντως, ναι αν ξυπνήσει τη νύχτα και κλάψει, μπορεί να του δώσει λίγο χρόνο μήπως ξανακοιμηθεί μόνο του. Ενώ αν ξέρει ότι θα έρθει η μαμά για να το βοηθήσει να ξανακοιμηθεί, αυτό θα γίνεται μόνιμα. Θα καθιερωθεί.

 

Αλλά σε πρώτη φάση ας προσπαθήσει να εντοπίσει την αιτία του προβλήματος. 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Να αναφέρω ότι τα όσα προτείνει η Εριν, σε σχέση με την αναγνώριση των αιτιών που αναστατώνουν το βραδινό ύπνο του παιδιού, με βρίσκουν απολύτως σύμφωνη και θεωρώ ότι απασχολούν και τη θεματοθετρια.

Θα διαφωνήσω μόνο στο σημείο, όπου γίνεται αναφορά στην ανταπόκριση στο κλάμα. Έχω την πεποίθηση ότι τα παιδιά δεν κλαίνε επειδή θέλουν να κάνουν τερτίπια, αλλά εξωτερικεύουν μια ανάγκη, η οποία κατά κανόνα είναι συναισθηματική, εφόσον υπάρχει επαναλαμβανόμενη νυχτερινή αφύπνιση. Άρα νομίζω πως η ανταπόκριση μας στο κλάμα θα έπρεπε να είναι αδιαπραγμάτευτη.

Για τη yoga, απλά παραθέτω ένα προσωπικό βίωμα που αποδεικνύεται άκρως βοηθητικό.

Ο τρόπος που σε αντιμετωπίζει η ζωή είναι ένας ανελέητος καθρέφτης του τρόπου που εσύ αντιμετωπίζεις τη ζωή.

Link to comment
Share on other sites

Η Δώρα λέει ότι το μωρό ξυπνάει και σπαράζει στο κλάμα. Όταν σπαράζει ένα μωρό στο κλάμα θεωρείς ότι χρειάζεται "λίγο" χρόνο μπας και ξανακοιμηθεί? 

Αν δεν περιμένει 14 μηνών πλάσμα ότι θα πάει η μαμά κοντά του όταν κλαίει, πότε θα το περιμένει? 

TmO0p3.png Ο τρόπος που μιλάμε στα παιδιά μας, γίνεται η εσωτερική τους φωνή.

Link to comment
Share on other sites

πρίν από 8 λεπτά , Αννα 35 είπε:

Να αναφέρω ότι τα όσα προτείνει η Εριν, σε σχέση με την αναγνώριση των αιτιών που αναστατώνουν το βραδινό ύπνο του παιδιού, με βρίσκουν απολύτως σύμφωνη και θεωρώ ότι απασχολούν και τη θεματοθετρια.

Θα διαφωνήσω μόνο στο σημείο, όπου γίνεται αναφορά στην ανταπόκριση στο κλάμα. Έχω την πεποίθηση ότι τα παιδιά δεν κλαίνε επειδή θέλουν να κάνουν τερτίπια, αλλά εξωτερικεύουν μια ανάγκη, η οποία κατά κανόνα είναι συναισθηματική, εφόσον υπάρχει επαναλαμβανόμενη νυχτερινή αφύπνιση. Άρα νομίζω πως η ανταπόκριση μας στο κλάμα θα έπρεπε να είναι αδιαπραγμάτευτη.

Για τη yoga, απλά παραθέτω ένα προσωπικό βίωμα που αποδεικνύεται άκρως βοηθητικό.

Μα δεν είπα ότι της κάνει τερτίπια το μωρό. Είπα ότι αν τρέχουμε να το πάρουμε αμέσως αγκαλιά με το που κλάψει, δεν υπάρχει περίπτωση να μπορέσει να ξανακοιμηθεί μόνο του. Ούτε βέβαια να το αφήνει να κλαίει για πολλή ώρα.

Από αυτά που γράφει η κοπέλα, το μωρό χαλάει τον κόσμο εάν φύγει εκείνη από το δωμάτιο (άρα είναι ξύπνιο)... Εκεί τι πρέπει να κάνει. Να ξαναγυρίσει στο δωμάτιο τρέχοντας; Δεν νομίζω.

 

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

 

'Αλλο να μην ανταποκρίνεται όταν κλαίει κι άλλο να τρέχει να φύγει από την τουαλέτα και μάλιστα όταν είναι ο σύζυγος εκεί.

Άλλο να κλαίει και να μην το παίρνει αγκαλιά κι άλλο να κλαίει στην αγκαλιά του μπαμπά του (κι ας προτιμά τη μαμά). 

TmO0p3.png Ο τρόπος που μιλάμε στα παιδιά μας, γίνεται η εσωτερική τους φωνή.

Link to comment
Share on other sites

Μην εστιάζεις στο πόσο θα κλάψει... Ο σκοπός δεν είναι να μην κλάψει το μωρό. Σκοπός είναι να βρεθεί ο λόγος που κλαίει, γιατί προφανώς η αγκαλιά δεν αρκεί αφού μετά από λίγο επαναλαμβάνεται το ίδιο σενάριο. Άρα κάτι φταίει και είναι επαναλαμβανόμενο. Δεν είναι ένα τυχαίο περιστατικό. Οπότε δεν θα λυθεί το πρόβλημα δια μαγείας, ούτε με τις αγκαλιές.

Link to comment
Share on other sites

Απ'οτι φαινεται το παιδι εχει καποιο λογο που σε ζηταει. Μπορει να ειναι αγχος, αλμα, δοντια, εφιαλτης, μπορει ακομη και να μην μαθεις ποτε τι ηταν. Το σιγουρο ομως ειναι οτι σε εχει αναγκη και στο λεει ξεκαθαρα με το κλαμα του. Το καλυτερο που εχεις να κανεις (και ο συζυγος) ειναι να ανταποκριθεις και να το παρεις αγκαλια. Εμεις οταν ειχαμε (και εχουμε) ζορικα βραδια που ξυπνουσε συνεχεια, απλα τον επαιρνα στο κρεβατι μαζι μας. Οταν περνουσε η φαση (μετα απο μια εβδομαδα;) τον ξαναεβαζα στο κρεβατακι. Ακομη αυτο κανω. Αν δεν τον ενοχλει, θα κοιμηθει μια χαρα στο κρεβατι του (στο δωματιο μας), αλλα αν δεν με αφηνει να σηκωθω απο διπλα του οταν ξυπναει θα εχει τους λογους του που πρεπει να σεβαστω ακομη κι αν δεν καταλαβαινω.

 

Οταν ζηταει εμενα αντι του συζυγου (που το κανει οταν δεν λειπω) για να ξανακοιμηθει τοτε θα παω εγω. Φυσικα και δεν θα παθει τιποτα αν κλαψει μεχρι να κατουρησεις. Εξαλλου μπορεις να του μιλας οτι θα πας σε λιγο. Αλλα αν ζηταει εσενα, εχει αναγκη την μανουλα του.

 

3 ώρες πρίν, dora1982 είπε:

Επειδη ειναι το πρωτο μωρακι κ εγγονι το εχουν κ το εχω καλομαθει με αγκαλια κ δεν εχουμε καταφερει ακομη ουτε να κοιμαται μονο του ουτε να παει στο δικο του δωματιο

Οπως γραφτηκε ηδη κανεις δεν καλομαθαινει με την αγκαλια.Το παιδακι σου ειναι 14 μηνων, ειναι λογικο να μην κοιμαται μονο του και να μην θελει να κοιμαται μονος του σε αλλο δωματιο.

 

Για να μπορεσεις να ηρεμησεις πρεπει να μιλησεις με τον συζυγο. Επισης, οι βαθιες ανασες για λιγα λεπτα της ημερας μπορουν να βοηθησουν πολυ.

Επεξεργάστηκαν by Sentir...natureza
 
Link to comment
Share on other sites

Σίγουρα ο στόχος είναι να βρούμε τι ενοχλεί το μωρό και πως θα ηρεμήσει η μαμά. Προσωπικά εκεί εστίασα  για αυτό και έκανα διερευνητικές ερωτήσεις.

Απλά εσύ γράφεις πως δε θα λυθεί το πρόβλημα με αγκαλιές κι εγώ πως δεν θα λυθεί με το να το αφήσουμε να κλαίει.

Τέλος πάντων, έχουμε διαφορετική προσέγγιση στο θέμα.

TmO0p3.png Ο τρόπος που μιλάμε στα παιδιά μας, γίνεται η εσωτερική τους φωνή.

Link to comment
Share on other sites

Βασικά συμφωνώ με τη σεντιρ. Τα μωρά δεν μπορούν να ξέρουν ότι "πρεπει" να κοιμούνται μόνα τους σου κρεβάτι τους, στο δωμάτιο τους και όσο κι αν εμείς επιμένουμε, δεν πρόκειται να το δεχτούν γιατί, για τα μικρουλια, το φυσιολογικό είναι να θέλουν να κοιμούνται με τη μαμά τους γιατί κοντα της νιώθουν ασφάλεια. Εκτός, φυσικά, αν τα αφήσουμε να κλαίνε για να μαθουν, τακτική που με βρίσκει απόλυτα αντίθετη. Και δε μιλάω εκ του ασφαλούς γιατί η κόρη μου 10 μηνών, ξυπνάει κάθε μία ώρα για να δει απλά ότι είμαστε δίπλα της, για νερό, γάλα, αγκαλιά κοκ. Μερικές μέρες τρώω σκάλωμα κ επιμένω να τη βάζω στην κούνια της και το πρωί με βρίσκει αποκαμωμενη, εκνευρισμένη και άυπνη. Όταν την παιρνω στο κρεβάτι κάνουμε όλοι έναν ωραιότατο ύπνο και είμαστε μες στην τρελή χαρά! Αυτό που λέω στον εαυτό μου είναι ότι πρόκειται για τον πιο σημαντικό άνθρωπο στη ζωή μου, γιατί να τον αφήσω να κλαίει και να αγχωνεται; Κάποια στιγμή θα κοιμηθει σερι, δεν ξέρω κανέναν που να μην το έχει κανει!

 

Επίσης, αυτό που ήθελα να ρωτησω είναι μήπως το παιδί ξεκινάει να περπατάει; Γιατί σ αυτή τη φάση κάνουν έναν μεγάλο άλμα ανάπτυξης και αναστατώνονται παρά πολύ και κατά συνέπεια διαταράσσεται κ ο ύπνος τους. Κάνε υπομονή κ θα περασει σύντομα.

Link to comment
Share on other sites

Αν θελεις μπορεις να δοκιμασεις να βαλεις διπλα στο μωρακι σου μια μπλουζα σου το βραδυ. Πανω κατω σε αυτη την ηλικα περνανε αγχος αποχωρισμου και κανουν συχνα τετοια!! Αφου βεβαια πρωτα βεβαιωθεις οτι δεν ειναι δοντακια η μηπως πειναει.!! Ευχομαι να περασει συντομα! οσο για τον ανδρα σου σε καταλαβαινω απολυτα!! Εχω τη τυχη να εχω ενα πολυ καλο -βολικο μωρακι και προδφατ

ως που περασε αλμα (μαλλον) κ ειχα τα ιδια με εσενα ηταν στη τσιτα!! Κ ας ειχα μεταναστευσει στο σαλονι για να ειμαι πιο κοντα στο δωματιο της μικρης!!

Link to comment
Share on other sites

Όταν περάσαμε εμείς την ίδια φάση, κι αν δεν με απατάει τραγικά η μνήμη μου στην ίδια ηλικία, επειδή έχουμε το παρκοκρέβατο στο σαλόνι, τον έπαιρνα και τον έβαζα να παίξει και να κάνει τα δικά του ενώ λαγοκοιμόμουν κι εγώ στον καναπέ. Σκοτωμένη από την κούραση όπως ήμουν, δεν είχα πολλά κουράγια από κάποια στιγμή και μετά. Το μόνο καλό είναι ότι κράτησε σχετικά λίγο, γύρω στις 2 εβδομάδες.

9maTp3.png

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...