ΠΡΟΞΕΝΙΟ ΓΙΑ ΦΙΛΟΥΣ

[efi75]

Εχω  γραψει απειρες φορες σε αυτο το φορουμ ... Καθε σταδιο αναπτυξης και θεμα... Το τελευταιο ειχε να κανει με τη σχολικη του ετοιμοτητα οταν θα πηγαινε περυσι στην πρωτη... Ευτυχως, ολα πηγαν καλα και το γλυκο μου αγορακι παει πλεον στη δευτερα. Στο μα θησιακο κομματι ειμαστε καλα και μερα με τη μερα ωριμαζει όλο και περισσοτερο. Το θεμα μας ειναι και παλι στο κοινωνικο κομματι...

Γενικα η συμπεριφορα του ειναι πιο μωρουδιστικη και τα παιδια τον αποφευγουν... Ο ιδιος θελει παρεα, αλλα δεν κολλαει κιολας με τα περισσοτερα απο αυτα... Ειναι πολυ χαμηλων τονων, πολυ συνεσταλμενος και "καθως πρεπει" (με την εννοια οτι δεν του αρεσουν οι ζαβολιες, οι κοροιδιες, θελει να προσεχει στο μαθημα κτλ)... Η πλειοψηφια των αγοριων της ταξης του ειναι πολυ ζωηρα παιδακια - δεν τον ενοχλουν για να μην παρεξηγηθω- απλα εξω απο τα νερα του. Αυτος αρεσκεται στο να βλεπει ταινιες, να παιζει επιτραπεζια, να κανει κατασκευες  κτλ... Παιζει βεβαια και πολεμο κτλ, παει στιβο και συμμετεχει κανονικα, αλλα κολλαει ακομη  οταν πρεπει για παραδειγμα να παιξει μπαλα με αλλα 15 παιδια... τα χανει.... Κι ετσι μου αναφερει καπου καπου καποια ονοματα παιδιων αλλα δεν εχει καταφερει να δεθει με καποια παιδακια... Περισσοτερο κανει παρεα με καποια κοριτσακια, ισως γιατι ειναι χαμηλων τονων αλλα περιστασιακα...

Εχω παρατηρησει δυο τρια παιδακια με παρομοια ιδιοσυγκρασια ή με κοινα ενδιαφεροντα... Ειναι ησυχα, πηγαινουν σε παρομοιες δραστηριοτητες,  τους συμπαθει κιολας... Αλλα πως να τον  κανω να τα προσεγγισει  περισσοτερο:

Θα ηθελα να επιλεξει απο μονος του  τα παιδια που θελει αλλα αφου τα εχει κανει μανταρα, μαλλον πρεπει να παρεμβω να του υποδειξω με καποιο τροπο αυτα με τα οποια ισως να νιωσει πιο ανετα... Το θεμα ειναι ΠΩΣ;;;

[vicky86]

Κανει καποια εξωσχολικη δραστηριοτητα;

Μπορεις να κανονισεις play date με καποιο απο αυτα τα παιδακια

[Αγγελική2]

Εφόσον όπως λες τα παιδάκια αυτά τα συμπαθεί, γιατί δεν κανονίζεις να βρεθείτε εκτός σχολείου για να γνωριστούν? Εννοείται πως θα τον ρωτήσεις αν θέλει να το κάνετε.... Είναι ένα πρώτο βήμα νομίζω.

[efi75]

Κανει στιβο (τωρα ξεκινησε, πριν δυο βδομαδες) και ωδειο (με τα παιδακια που εκανε περυσι μουσικη προπαιδεια θα ειναι και φετος- ξεκιναμε σημερα, ειναι τεσσερα παιδακια).

 

Για τα παιδακια που λετε, τα εχω παρατηρησει η ιδια κανα δυο φορες... Οι γονεις τους ομως ειναι πολυασχολοι και δεν ειναι απο αυτους που συναντω στο σχολειο... Ειδικα τη μια δεν την ξερω καν... Ευκαιρια ψαχνω...

[Lisbet]

Να ξέρεις ότι οι περισσότερες μαμάδες με πιο ήπιων τόνων αγόρια, ψάχνονται να τα φέρουν σε επαφή με άλλα στο ίδιο στυλ. Οπότε άδραξε την πρώτη ευκαιρία που θα βρεις για να γνωρίσεις τους γονείς και να βρεθείτε, αρχικά πιθανόν σε κάποιον παιδότοπο/πάρκο κι έπειτα και στα σπίτια σας. Λογικά θα τους συναντήσεις σε κάποια ενημέρωση από τη δασκάλα ή σε πάρτυ. 

 

Για την κοινωνικοποίησή του, θα σου πρότεινα να τον στείλεις σε ομαδικό άθλημα με μπάλα. Αυτό είναι που θα του τονώσει την αυτοπεποίθηση και θα τον κάνει να θέλει να συμμετέχει στα παιχνίδια και των υπολοίπων...γιατί, πίστεψέ με, η λύση δεν είναι να ψάχνεις με το μικροσκόπιο τα ήσυχα και αν και πότε θα ταιριάξουν οι ώρες να βρεθείτε μια φορά το μήνα κι αν. Θέλει αρκετό ψάξιμο όμως, να βρεις ομάδα που να θέλει να δουλεύει σωστά σε αυτές τις ηλικίες κι όχι να ξεχωρίζουν αυτά που "τραβάνε", να δίνουν βάρος εκεί και τα άλλα να παριστάνουν τις ουρές. Εκεί γίνεται κακό κι όχι καλό. Κινητικά πώς είναι το παιδί;

 

Γενικά, θα έλεγα να επιμείνεις σε ό,τι ενθαρρύνει τη συμμετοχή στην ομάδα. Ο στίβος δεν είναι κατάλληλο άθλημα για τη φάση που βρίσκεστε τώρα. Ούτε και το ωδείο ιδιαίτερα...το θεατρικό παιχνίδι, αντίθετα, βοηθάει πάρα πολύ. 

[efi75]

H συμμετοχη του στα κλασσικα αθληματα με μπαλα δυστυχως δεν ενδυκνειται γιατι εχει μια δυσκολια σε αυτου του τυπου τα αθληματα και κανει εργοθεραπειες ακομη... Ειναι με απλα λογια ανωριμος σε αυτα οπως και ο λογος του επισης... ωρες ωρες μιλαει σα μεγαλος ανθρωπος αλλα συχνα μιλαει σαν πολυ μικροτερο παιδακι...

Στο ωδειο πηγαινει επειδη ο ιδιος απο πολυ μικρος μου ζηταει μουσικη και θεωρησα οτι μια μικρη ομαδουλα παιδιων θα βοηθουσε... Και στο στιβο με το ιδιο σκεπτικο τον εγραψα: το ζητουσε ο ιδιος και κανουν εκει διαφορα παιχνιδια: στην αρχη ολο ξεφευγε (το βασικο του χαρακτηριστικο ειναι η ντροπη, θεωρει οτι θα αποτυχει οποτε αποσυρεται) αλλα τωρα τα παει αρκετα καλα...

Το θεατρικο παιχνιδι μου το προτεινε ο εργοθεραπευτης αλλα στο τελος θα τον τρελανω κιολας!!! Καθε μερα απο το ολοημερο, εργο και λογοθεραπεια συν στιβος συν ωδειο...Ρομποτ τον καταντησαμε... Το ψαχνω ομως μηπως βρω κανενα Σαββατο γιατι κι εγω το βρισκω εξαιρετικη ιδεα...

[Lisbet]

Θα βρεις σίγουρα Σάββατο, τα περισσότερα θεατρικά εργαστήρια εκείνη την ημέρα κάνουν τα παιδικά τους τμήματα. Από εκεί και πέρα, αφού σου το ζητάει το ίδιο το παιδί, εννοείται πως θα τον πας μουσική. 

 

Υπάρχουν προγράμματα κινητικής αγωγής, όπου κάνουν λίγο από όλα, στοχεύουν στον καλύτερο συντονισμό, στη γνωριμία με όλα τα αθλήματα και ενδείκνυνται εξαιρετικά για παιδιά που υστερούν, σε σύγκριση με τους συνομίληκούς τους, κινητικά. Στα "παιδιά της πόλης" είναι πολύ συνηθισμένο φαινόμενο. Θεωρώ πως θα τον βοηθούσε κάτι τέτοιο πολύ περισσότερο από τον στίβο. Ανάλογα και με τον προπονητή του στίβου, βέβαια και το τι δουλειά κάνουν εκεί.

[efi75]

Μακαρι να βοηθησει... Νιωθει πολυ ασχημα που υστερει... Παλια η αποκλιση ηταν πολυ μεγαλη , τοσο που κλεινοταν στον εαυτο του και εκανε τον μουγκο... Σημερα μου λεει ξαφνικα, εκει που τρωγαμε: "μαμα, θελω να σου ζητξσω ενα συγγνωμη γιατι οταν ημουν πιο μικρος ημουν λιγο χαζος και δεν ημουν σαν τα αλλα παιδακια"... Σημερα πιο πολυ του εχει μεινει το κομπλεξ και η αποκλιση ειναι πολυ μικροτερη... Αλλα ειναι αποκλεισμενος... Πριν απο λιγο αακαλυψα απο το facebook οτι ενα παιδακι της ταξης του ειχε παρτι σημερα... Η μαμα ελεγε οτι εστειλε προσκλησεις σε ολα τα παιδια αλλα ο δικος μου δεν ειχε... Η μαμα το εβαλε σιγουρα, αλλα ο μπομπιρας μαλλον απεφυγε να του τη δωσει...

[Niki81]

Θα σου μιλησω ως παθουσα.Καλος ο στιβος ,καλο το θεατρικο παιχνιδι...καλα όλα αυτά αλλα μην περιμενεις ότι θα πας σε καποια δραστηριοτητα το παιδι σου και ξαφνου θα αλλαξει .Αν εσεις που εοισαστε οικογενεια του δεν το βοηθήσετε δε θα δεις προοδο.Και μονη σου το λες ότι το παιδι εχει βαρυ πρόγραμμα μεσα στη μερα.

Πρεπει εσυ να εντοπίσεις που υστερει το παιδι και να το βοηθήσεις να αλλαξει.Πρεπει να μπεις εσυ στη θεση του και να του δειξεις εσυ πως θα επρεπε να φερθει ώστε σιγα σιγα το παιδι να σε αντιγραψει.Εγω το εχω ξαναπει πολλες φορες το μεγαλυτερο σχολειο είναι οι κουνιες.Το παιδι παει σε κουνιες?Στο στιβο και στις άλλες δραστηριότητες μπορει να είναι το παιδι με αλλα παιδακια αλλα υπαρχει ο προπονητης/δάσκαλος που οριζει τι θα κανουν τα παιδια.Δεν υπαρχει ελευθερο παιχνιδι αν ερθει το παιδι σε επαφη με τα αλλα παιδια.

 

Δυσκολευεται να κανει φιλους?Εσυ του εχεις δειξει πως κανουμε φιλους?Σε βλεπει το παιδι πχ να πηγαινετερ στις κουνιες και να πιανεις κουβεντα με τις άλλες μαμαδες?Δειξε στο παιδι πως να κανει φιλους.Πιασε εσυ κουβεντα πρωτα με ένα παιδακι..δειξτου πως προσεγγίζουμε ένα παιδακι και πως κανουμε καινούριους φιλους.Εσυ εισαι κοινωνικη?Οταν πατε καπου χαιρετας τον κοσμο?Μιλας?Εσενα αντιγραφει το παιδι.Αν εσυ δεν τα κανεις αυτά ουτε το παιδι τα κανει.

Δωστου πρωτοβουλίες.Δωστου λεφτα και πες του πηγαινε σε παρακαλω μεσα στο φουρνο και αγορασε μου ένα μπουκαλακι νερο.και αστον ν αμπει μεσα να μιλησει,να ζητησει τι θελει,να πληρωσει.Ζητησε του να ρωτησει μια μαμα στις κουνιες τι ωρα είναι.

 

Αν το παιδι ερχεται και σου λεει συγγνωμη μαμα που μικρος δεν ημουν σαν τα αλλα παιδακια σημαινει ότι καπου το εχει ακουσει αυτό να το λετε εσεις.Δεν είναι χαζα τα παιδια.προσεχε πολύ τι λεγεται μπροστα του.

 

Το ότι το παιδι σου αρέσκεται να παιζει επιτραπεζια,να βλεπει ταινιες και να κανει κατασκευες είναι γιατι είναι μονο του.Πηρε μια μερα ο μπαμπας το μικρο και μια μπαλα να πανε σε ένα γηπεδο να παιξουν μπαλα?Βγαλτε το παιδι από το Σπιτι.Πρεπει να ερχεται σε επαφη με αλλα παιδια,να παιζει.Χιλιες φορες πηγαινε τον σε ένα παιδοτοπο παρα να καθεται μονο του να κανει κατασκευες και να παιζει επιτραπεζια μαζι σου.

 

Δε χρειαζεται επιπλέον δραστηριότητες το παιδι.Φιλους χρειαζεται.Αλλα δε γνωριζει πως να τους κανει.πρεπει να του το μαθετε.Φερε παιδακια Σπιτι.Δε χρειαζεται να κατσεις να επιλεξεις ποια είναι τα παιδακια που είναι σα το γιο σου για ν ατα φερεις Πιασε κουβεντα με τις μαμαδες στο σχολειο Αν κι εσυ δεν εχεις σχεση με τις άλλες μαμαδες πως να σας καλεσουν καπου.

 

Στα λεω πολύ φιλικα γιατι όλα αυτά που σου λεω αναγκαστηκα να τα κανω κι εγω και πιστεψε με ειδα τρομερη διαφορα στο παιδι μου.

[Lisbet]

Λυπάμαι πάρα πολύ που το περνάς όλο αυτό. Μακάρι να μπορούσα να σε βοηθησω περισσότερο. Πιστεύω ότι θα το ξεπεράσει μεγαλώνοντας, αλλά θέλει δουλειά καθημερινή. Μήπως τα παιδάκια του σχολείου ή της γειτονιάς, μαζεύονται τακτικά κάπου; Στην αυλή ή σε κάποιο πάρκο;

 

Όσο για το πάρτυ, μην αποκλείεις το ενδεχόμενο να έγινε κάποια παρεξήγηση, να παράπεσε η πρόσκληση. Μικρά παιδάκια είναι. Δε θα ξεχάσω την ντροπή μου όταν μας συνέβη το ίδιο κι αποκλείστηκε κατά λάθος από το πάρτυ μας ένας συμμαθητής του παιδιού μου και μάλιστα στην 5η δημοτικού! Το πετύχαμε στο δρόμο καθώς γυρνούσαμε, μας κοιτούσε πληγωμένο κι εμείς είχαμε μείνει όλοι παγωτό. Την άλλη μέρα ο δικός μου του ζήτησε συγγνώμη, το ξέχασαν, αλλά εγώ ακόμα σφίγγομαι όταν το θυμάμαι. 

[ΑΡΓΚ]

Κάποια από τα πράγματα που αναφερεις είναι πάντως κυρίως θέμα ανατροφής και του τι θέλεις τελικά από το παιδί. Αυτό το "Ειναι πολυ χαμηλων τονων, πολυ συνεσταλμενος και "καθως πρεπει"" είναι κάτι που έχει μάθει στο σπίτι, είναι αρκετά χαρακτηριστικό σε μοναχοπαίδια και σε πρώτα παιδιά, αλλά το θέμα είναι, είναι κάτι που το επιδιώκετε, το θέλετε, σας πειράζει; Μία οικογένεια μπορεί να έχει μεγαλώσει το παιδί με καλούς τρόπους, εκπαιδευτικά παιχνίδια, πιο ήσυχες ασχολίες κλπ κλπ και αυτό μπορεί κάποια συνομήλικα, κυριως αγόρια, να το ονομάσουν "μαμόθρεφτο", μιας και π.χ. δε θα βρίσκει αστείες τις νέες εξωτικές "κακές" λέξεις, θα κλαίει/στεναχωριέται αν φάει καμιά αδέσποτη στο ποδόσφαιρο κλπ. Από την άλλη, ένα παιδί μπορεί να κάνει πολλά "κουλ" πραγματα στα μάτια των συνομηλίκων και να είναι όμως το παιδί που κάποιοι γονείς δε θέλουν ούτε να δουν να μιλά με τα δικά τους. Και φυσικά υπάρχει και μία μεγάλη πλειοψηφία κάπου ανάμεσα στα δύο άκρα.

Από τις δραστηριότητες που λες, θα κράταγα ένα άθλημα (αν και ομολογώ ότι δε θα επέλεγα στίβο αλλά ομαδκό, αλλά τέλος πάντων) και αν του αρέσει η μουσική θα έκοβα τη μουσικοκινητική (κατά κανόνα απευθύνεται σε αρκετά μικρότερα παιδιά και μπορεί να θεωρείται και "κοριτσίστικο" και "μωρουδίστικο" χόμπυ, οπότε δε θα τον βοηθήσει) και θα ξεκίναγα όργανο, είναι σε πολύ καλή ηλικία, ειδικά πιάνο ή βιολί θα μπορούσε να είχε και ξεκινήσει και 2-3 χρόνια πριν άνετα με κατάλληλο δάσκαλο. Μπορεί να είναι ατομικό χόμπυ, αλλά θα του δώσει μία αυτοπεποίθηση αν τα καταφέρνει.

Δυστυχώς πρέπει να αρχίσεις να σκέφτεσαι αν μπορεί να βρεθεί μία ισορροπία μεταξυ του τι τον ενδιαφέρει και τι θα τον κάνει πιο αποδεκτό από τα συνομηλικα, αφού σας στεναχωρεί αυτό το κομμάτι: για παράδειγμα ο στίβος, η μουσικοκινητική, το πιάνο, ο χορός, το θεατρικο παιχνίδι είναι κατά κανόνα "κοριτσίστικες" ασχολίες. Κανένα πρόβλημα για ένα αγόρι με αυτοπεποίθηση (ο γιος μου ο μικρός κάνει και ενόργανη και πιάνο, αλλά δεν ιδρώνει το αυτί του γενικά) αλλά αν υπάρχει ήδη θέμα αυτοπεποίθησης, δεν είναι ασχολίες για τις οποίες μπορεί να συζητήσει εύκολα με συμμαθητές ένα μικρό ντροπαλό αγόρι. Τα πιο "κουλ" "αγορίστικα" χόμπυ στα μικρά είναι γενικά ποδόσφαιρο, μπάσκετ, πολεμικές τέχνες (ίσως αυτό να σας βοηθήσει, και καλή άσκηση είναι, και βοηθά πάντα στην αυτοπεποίθηση από όσο έχω δει), και από μουσική τα μικρά αγοράκια γενικά "θαυμάζουν" όσους ασχολούνται με κιθάρα και με κρουστά.

Επίσης αν βλέπει ταινίες, δεν ξέρω τι παρακολουθεί γενικά, αλλά αν δεν έχετε πιάσει πιο "μεγαλίστικες" (όχι καρτουν) θα σας έλεγα να κάντε μία προσπάθεια, π.χ. περιπέτειες, ταινίες με υπερήρωες κλπ. Αφού φυσικά τις δείτε πρωτα εσείς. Οι περισσότερες είναι γκρουπαρισμένες στο (12+) αλλά μερικές είναι ακατάλληλες, μερικές όπως έχουμε διαπιστπωσει άνετα τις βλέπει και παιδί 5-6 χρονών. Και βοηθούν στο να βρεθεί θέμα συζήτησης με άλλα αγοράκια

 

[erin0000]

Από ό,τι καταλαβαίνω και το ίδιο το παιδί ενοχλείται από την κατάσταση και είναι πολύ ντροπαλός. Ένα ντροπαλό παιδί αν του λέμε ότι ΠΡΕΠΕΙ να κάνει φίλους, ΠΡΕΠΕΙ να είναι πιο κοινωνικό, ΠΡΕΠΕΙ να παίζει ομαδικά παιχνίδια κτλ κτλ, θα κλειστεί ακόμα περισσότερο στον εαυτό του και θα αγχωθεί χειρότερα. Κατά την άποψή μου, θα πρέπει ένα τέτοιο παιδί να το παροτρύνουμε διακριτικά χωρίς να φανεί ότι αγωνιούμε ή ότι είναι σημαντικό για εμάς και χωρίς να νιώθει πίεση.

 

Επίσης μην γεμίσεις όλες τις μέρες του με οργανωμένες δραστηριότητες. Εστίασε λίγο στο ελεύθερο παιχνίδι. Πηγαίνετε σε κάποια παιδική χαρά ή σε κάποιο πάρκο που έχει πιθανότητες να συναντήσει γνωστούς του. Πηγαίνετε επισκέψεις σε άλλα σπίτια με παιδάκια, όχι απαραίτητα συμμαθητές. Μην τον πιέζεις να μπαίνει σε μεγάλες παρέες παιδιών ή να παίζει ομαδικά αθλήματα με 15 παιδιά... Εφόσον ξέρεις ότι κάτι τέτοιο τον αγχώνει, δεν υπάρχει λόγος να τον πιέσεις. Καλύτερα να ξεκινήσει με πιο κλειστές κοινωνικές επαφές 2-3 παιδάκια. Και μην εστιάζεις μόνο στους συμμαθητές. Εστίασε στη γειτονιά, σε παιδιά γνωστών σας, συγγενείς κτλ. Να ανοίγεται σιγά σιγά.

[Niki81]

1 hour ago, erin0000 said:

Από ό,τι καταλαβαίνω και το ίδιο το παιδί ενοχλείται από την κατάσταση και είναι πολύ ντροπαλός. Ένα ντροπαλό παιδί αν του λέμε ότι ΠΡΕΠΕΙ να κάνει φίλους, ΠΡΕΠΕΙ να είναι πιο κοινωνικό, ΠΡΕΠΕΙ να παίζει ομαδικά παιχνίδια κτλ κτλ, θα κλειστεί ακόμα περισσότερο στον εαυτό του και θα αγχωθεί χειρότερα. Κατά την άποψή μου, θα πρέπει ένα τέτοιο παιδί να το παροτρύνουμε διακριτικά χωρίς να φανεί ότι αγωνιούμε ή ότι είναι σημαντικό για εμάς και χωρίς να νιώθει πίεση.

 

 

Δεν είναι μονο ότι πιεζεται...εγω το ειδα και από το γιο μου.Ηθελε το παιδι να κανει φιλους.Αλλα ντρεποταν να τους προσεγγισει.Δεν ηξερε πως να μπει σε μια παρεα παιδιων στην παιδικη χαρα.Οσο τον πιεαζα εγω το αποτέλεσμα ηταν το παιδι στην προσπαθεια του να ενταχθεί προσεγγιζε τα παιδια με λαθος τροπο...κανοντας βλακείες πχ και φυσικα εκεινα τον κοροιδευα η τον αγνοουσαν.Κι οσο ετρωγε πορτα τοσο κλεινοταν.Κι εγω δεν ημουν και ο σουπερ κοινωνικος ανθρωπος.Οταν καθησα και παρατηρησα το παιδι μου και καταλαβα ότι αυτό φταιει τοτε αλλαξα τελειως εγω πρωτα από ολους.εφτασα εγω στο άλλο ακρο...εγινα εγω πολύ κοινωνικη,ομιλητικη.Επιανα κουβεντα με μαμαδες και με παιδακια για να του δειξω πως ξεκιναμε μια κουβεντα με ένα παιδακι αγνωστο.Οπου πηγαίναμε αρχισα εγω να μιλαω και να χαιρεταω.και το παιδι σιγα σιγα με αντεγραψε...με μιμηθηκε.

[lloullou00]

γειά σου μαμά Έφη. έτσι είναι κι ο γιός μου, κι εμείς στην ίδια ηλικία ήμαστε. τα έβλεπα και τα βλέπω ακόμα όλα αυτά. εγώ πάντως που τον είχα γράψει ποδόσφαιρο, τελικά όχι μόνο δεν τον βοήθησε, αλλά επειδή δεν τα κατάφερνε, κομπλεξαρίστηκε περισσότερο και μετά δεν ήθελε να πάει. αθλήματα όπως μπάλα, μπάσκετ, κι εμένα δεν τα θέλει, γιατί βλέπει πως δεν τα καταφέρνει.. επίσης δύο χρόνια πήγαινε ταε κβο ντο, αλλά το σταμάτησε κι αυτό επειδή βαρέθηκε? κουράστηκε? κάτι τέτοιο μου έδωσε να καταλάβω.. τώρα φέτος μου ζήτησε πιγκ πογκ και τον έγραψα εκεί. επίσης πηγαίνει και κολυμβητήριο. πάρκο πηγαίνουμε πολύ συχνά και παίζει με φίλους του. όμως στο θέμα των πιό "άγριων" αγοριών κι εμείς τα ίδια περνάμε... 

[Lisbet]

H @Niki81 έχει απόλυτο δίκιο σε αυτά που γράφει. Γενικά, ναι, το παιδί πρέπει να συνηθίσει στο ελεύθερο παιχνίδι, κυνηγητό κρυφτό κλπ. Από εκεί θα ξεκινήσεις. 

 

Κορίτσια, αν τα παιδιά σας υστερούν κινητικά, ψαχτείτε για πρόγραμμα κινητικής αγωγής που ανέφερα παραπάνω. Θα δείτε μεγάλη διαφορά και στην κίνηση και στην αυτοπεποίθηση (ειδικά στα αγόρια, αυτά πάνε μαζί).

 

Και το θεατρικό παιχνίδι δεν είναι καθόλου μωρουδίστικο, ούτε κοριτσίστικο. Συνήθως οι ομάδες έχουν το ίδιο περίπου αριθμό και από τα 2 φύλα σε μικρές ηλικίες...η αναλογία ίσως αλλάζει από το γυμνάσιο και μετά. Σημασία έχει ότι τους δίνει αυτοπεποίθηση επίσης, από την άποψη ότι είναι καλοί σε κάτι που οι περισσότεροι συμμαθητές τους δεν είναι, ότι έχουν ένα ξεχωριστό, διαφορετικό ταλέντο. 

[efi75]

Ευχαριστω για τις απαντησεις...

Ειπωθηκαν καποια πραγματα που ειναι ακυρα τελειως, οχι επειδη δεν ειναι σωστα αλλα επειδη στη δικη μας περιπτωση δεν ισχυουν!!!

Καταρχας εγω ειμαι πααααρα πολυ κοινωνικη, πιανω για πλακα κουβεντα μιας ωρας με τον περιπτερα που πηγα για τσιχλες, εχω πάρα πολλους φιλους, πηγαινουμε σε σπιτια με συνομηλικα παιδια συνεχως (οικογενειακους φιλους με παιδια της ηλικιας του αλλα και ενα παιδακι απο το σχολειο που ειναι ομως σε αλλο τμημα), το καλοκαιρι (και τα σαββατοκυριακα) παει συνεχως σε παιδικες χαρες, στη θαλασσα, στο ποδηλατοδρομιο οπου παιζει με τεραστια αυτοπεποιθηση γιατι ειναι ασσος στην ποδηλαταδα!!! Παιζει με αγνωστα παιδακια... Καποτε δεν το εκανε , ειχε τεραστιο ελλειμμα αυτοπεποιθησης γιατι υστερουσε στο λογο και δεν τον καταλαβαιναν αλλα τωρα οχι.

Δεν παει σε ομαδικο άθλημα, γιατι δεν μπορει να ανταπεξελθει προς το  παρόν, μετα απο συμβουλη του αναπτυξιολογου και του εργοθεραπευτη... Δεν θα τον εστελνα ποτε αν δεν ηταν ετοιμος γιατι ειναι ετσι ο χαρακτηρας του ωστε αν δεν τα κατα φερνει σε κατι, πεφτει τοσο πολυ που να κλεινεται γενικως. Εχει παει και πολεμικες τεχνες μια χρονια-περυσι, αλλα δεν του αρεσε καθολου... Πηγαινε σχεδον με το ζορι...Τον εγραψα στο ωδειο, γιατι εχει τρομερη εφεση απο μωρο, ο ιδιος μου το ζητουσε: περυσι μουσικη προπαιδεια αλλά πιανο φετος (το ομαδικο ειναι το μαθημα θεωριας) και ειμαι σιγουρη πως αυτο -οπως ανεφερε μια κοπελα- θα του ενισχυσει κατακορυφα την αυτοπεποιθηση γιατι τα καταφερνει πολυ καλα...Δεν επέλεξα τις δραστηριοτητες του με βαση τη λοξα μου αλλα ετσι ωστε να του τονωσω την αυτοπεποιθηση!

Ο γιος μου δεν ειναι ενα παιδι σε γυαλα, ισα-ισα ακριβως το αντίθετο...  Πηγαινουμε σε οσα παιδικα πάρτυ μας καλουν, μιλαω με τις μαμαδες στην προσευχη και οταν τα παιρνουμε, εχουμε ομαδα στο facebook και μιλαμε καθημερινα με αφορμη τα μαθηματα αλλα κανουμε και πλακα λεμε και για ασχετα... 

Δεν είναι μοναχοπαιδι, αλλα το δευτερο παιδι, απλα εχει μεγαλη διαφορα ηλικιας με την αδερφη του - 7 χρονια

Στο σπιτι δεν μιλαμε με το σεις και με το σας, ειμαστε μια κανονικη οικογενεια που εχει και αρκετες εντασεις μερικες φορες! Και τον μπαμπα του βλεπει να βλεπει μπάλα και να φανατιζεται, και ταινίες με ηρωες βλεπει (οταν δεν υπαρχει πολυ εντονη βια ) και γενικά δεν κατεβηκε απο τον Αρη. Η κορη μου, ανηκει στην ιδια οικογενεια και εχει πεντε διαφορετικές παρέες...

Τα προβλήματα υγείας που ειχε μικρος καθυστερησαν την αναπτυξη του και οταν πηγαινε στα προνηπια ή στα νηπια λογω κακης εκφορας του λόγου τα παιδια τον θεωρουσαν μωρο και δεν τον παιζανε...Κι αυτο όλο και τον εκλεινε παντα ομως στο πλαισιο του σχολειου...Ακομη και σε μας δυσκολευοταν να εκφραστει στην ηλικια των 5.  Τωρα μας περιγραφει περιστατικα που εγιναν πριν τρια χρονια και δεν μπορουσε να εκφρασει... (γι' αυτο και ανεφερε οτι οταν ηταν μικρος ηταν χαζος- σε μια κριση αυτοπεποιθησης το ειπε)...Τωρα πια νιωθει πιο ανετα, ειναι αρκετα σιγουρος για τον εαυτο του οποτε τα πραγματα γινονται ολο και καλυτερα... Μονο που οι παρεες στηνονται απο νωρις και ειναι τωρα πιο δυσκολο να εισχωρησει... 

Δεν ειναι παντα ευκολο να βρεθεις με τους γονεις. Αυτοι που συναναστρεφομαι , ειναι των παιδιων - ανταρτων που δεν τον θελουν καθολου... Και αυτος δεν τους θελει δηλαδη...Γι΄αυτο και αναφερθηκα στα "αλλα" παιδια.... Γιατι εκεινα ισως πιο ευκολα τον δεχτουν... Μου εχει πει κατα καιρους οτι επαιξε με τον Γιωργο ή τον Γιάννη ή τον Λευτερη αλλα μου λέει δεν θελω τον Σακη, τον  Χρηστο ή τον Κωστα (τυχαια τα ονοματα).... αλλα εγω βρισκω παντα τις μαμαδες των τελευταιων...με αυτες εχω επαφες. Των αλλων, ουτε τα ονοματα δεν ξερω... Μην παρεξηγηθω: δεν χωριζω τα παιδια, ουτε τους ανθρωπους σε κατηγορίες, μακρια απο μενα ολα αυτα...

Επίσης, δεν θεωρω τον στιβο κοριτσιστικο αθλημα, στο τμημα ειναι τα παιδια μισα-μισά, αλλωστε απο την ταξη του εχει άλλα δυο αγόρια που πηγαίνουν, αλλα σε άλλους συλλόγους (ανάλογα με την ομάδα του μπαμπά τους)... Ουτε και το ωδείο, στο τμημα του περυσι ήταν τέσσερα αγορια και ένα μόνο κορίτσι... Αλλα δυο αγορια απο την τάξη του πηγαίνουν σε ωδείο...

Επεξεργάστηκαν 5 Οκτωβρίου,2017 by efi75

[Niki81]

Καταρχας κανενας δεν ειπε ότι το παιδι σου κατεβηκε από τον Αρη ,ουτε ότι το εχεις κλεισμενο σε γυαλα,ουτε ότι εχετε καποιο κουσουρι ως οικογενεια.Χαλαρωσε.

Τη μια παρουσιάζεις ένα παιδι που φερεται σα μωρο και δεν μπορει να κανει φιλιες και την άλλη περνας στην αμυνα και μιλας για ένα παιδι που μια χαρα παιζει με αγνωστα παιδακια και ολο παρεα με φιλους είναι.Δυσκολευομαι να πιστεψω πως αυτά τα δυο συμβαδιζουν.Το παιδι δλδ εκτος σχολειου εχει φιλους...τους δικους σας οικογενειακους..που τους βλεπει και πολύ συχνα μαλιστα και με αυτά τα παιδακια είναι όλα μια χαρα...αλλα ξαφνικα με τα παιδια του σχολειου υπαρχει το πρόβλημα?

 

Εσυ λες ότι εχεις σχεση με τις άλλες μαμαδες.Τη σχεση σου αυτή με τις άλλες μαμαδες το παιδι τη βλεπει?Αφου εχεις σχεση με τις άλλες μαμαδες γιατι δεν καλεις μια μερα μια από αυτές στο Σπιτι σας?Εχεις συζητησει μ εμια από αυτές να της εκφρασει ςτον προβληματισμο σου να δεις τι θα σου πουν?Γιατι τα αλλα παιδια δε θελουν το δικο σου?Τι ειναι αυτό που κανει και δεν τους αρεσει?Εσεις όταν κανετε παρτυ ποια παιδακια καλειτε?Η δασκαλα τι λεει για το παιδι.Μαζι της εχεις συζητησει?

 

Πηγαίνετε λες συνεχως σε κουνιες κι εκει το παιδι παιζει μια χαρα.Δλδ στις κουνιες θα παει και θα προσεγγισει τα αλλα παιδακια και θα μπει στην παρεα τους ν απαιξει?Τα συνομιλικα του?Αλλα στο σχολειο δε μπορει να το κανει?

 

Το ιδιο το παιδι τι λεει για ολο αυτό?Το συζητάτε?

 

 

 

 

[erin0000]

Άρα το πρόβλημα είναι μόνο στο σχολείο;

 

Να σου πω κάτι; Αυτό δεν το θεωρώ πρόβλημα. Το ίδιο το παιδί είναι κοινωνικό, έχει παρέες ή γνωρίζει άτομα εκτός σχολείου, έχει ενδιαφέροντα, βγαίνει έξω, πηγαίνει βόλτες... Σιγά σιγά θα δεθεί και περισσότερο με ορισμένα παιδάκια του σχολείου. Από ό,τι κατάλαβα, παίζουν στο σχολείο, απλώς δεν έχει ενταχθεί πλήρως στην παρέα; Αν θέλει να προσεγγίσει τα συγκεκριμένα παιδιά, βοήθησέ τον να εστιάσει στα συγκεκριμένα.  Κάλεσέ τα σε κάποιο πάρτυ, ή προσπάθησε να γνωρίσεις λίγο καλύτερα τους γονείς τους.

 

Η κόρη μου μέχρι τη Γ δημοτικού δεν είχε σταθερές παρέες από το σχολείο και ούτε βλέπονταν εκτός σχολείου... αλλά δεν το θεωρούσα πρόβλημα. Ούτε ήθελα να της είναι αυτοσκοπός το να ενταχθεί σε μια παρέα εφόσον προφανώς δεν ταίριαζαν ιδιαίτερα... Ε σιγά σιγά, διαμόρφωσε κάποιες παρέες.

[ΑΡΓΚ]

Τελικά το παιδί έχει πρόβλημα κοινωνικοποίησης ή δεν έχει; Μπερδεύτηκα!

Αν το θέμα είναι ότι θέλει να κάνει παρέα με παιδιά των οποίων τις παρέες και τις οικογένειες δε γνωρίζεις, τους καλείς στο σπίτι ή ψάχνεις να δεις τι δραστηριότητες κάνουν.

Αν το θέμα είναι ότι στο διάλειμμα δεν έχει καθόλου φίλους, εδώ πρέπει να το ψάξετε το θέμα λίγο πιο αναλυτικά:

 - Υπάρχουν παιδιά που θέλει να παίξει μαζί τους αλλά εκείνα δε θέλουν; Αν ναι, γιατί; Αν ξέρεις τις μαμάδες, τις καλείς για καφέ μαζί με το παιδί τους (μία μία, ένα παιδί τη φορά) να δεις μήπως ένας προς έναν τα βρουν. Η ψάχνεις να βρεις τι δραστηριότητες κάνουν και αν κάπως μπορείτε να τα συνδυάσετε. Η αν βλέπεις ότι υπάρχει αμηχανία, αντί να τα αφήσεις στο σπίτι να παίξουν, τα πας μαζί σε έναν παιδότοοπ, πάρκο, παιδική χαρά, σινεμά κλπ μήπως σπάσει ο πάγος.

- Αν νιώθεις ότι κάποιος/κάποιοι τον έχουν στοχοποιήσει, πιάνεις το θέμα με δασκάλα/διευθύντρια κλπ άμεσα. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου τα παιδια βγάζουν μεγάλη κακία και κάποιος δημοφικής ή απλά νταής βγάζει "οδηγία" του τύπου "ο Γιαννης είναι βλάκας και κανείς δεν θα τον παίζει". Επειδή συμβαίνουν και αυτά, ρώτα και το παιδί, ρώτα και τα παιδιά από τις φιλεναδες σου , και αν υπάρχει υποψία bullying, πιάσε το σχολείο και κάνε φασαρία

- Μήπως ο ίδιος το έχει πάρει με κακό μάτι και θεωρεί ότι δεν κολλάει πια ή ντρέπεται; Αν και είναι λίγο δραστικό, σκέψου μήπως ένα νέο σχολείο, να γίνει μία νέα αρχή θα ήταν μία πιο απλή και ανώδυνη λύση για το ίδιο το παιδί.

- Μήπως εσύ έχεις κάποιο πρότυπο στο μυαλό σου και δεν ταιριάζει με το συγκεκριμένο παιδί; Υπάρχουν παιδιά που πάντα θα είναι πιο εσωστρεφη, με λίγους φίλους, με πιο ήσυχες ασχολίες. Υπάρχουν και άλλα που θα είναι πάντα μεσα σε όλα, και θα γίνεται ένας χαμός όπου πάνε. Δεν σημαίνει ότι το ένα ή το άλλο είναι το σωστό!

[efi75]

Καταρχας οντως το προηγουμενο ποστ μου φανηκε να εχω ενα υφος, αλλα ο σκοπος μου ηταν να περιγραψω οσο το δυνατο με περισσοτερες λεπτομερειες το πως ειναι τα πραγματα ....

Απλα ηθελα να δείξω οτι παρα το γεγονος οτι ειμαστε ανοικτοι σε ολα τα μετωπα, ο ιδιος εχει μια ιδιορυθμη συμπεριφορα που κανενας ειδικος δεν μπορει να εξηγησει σαν κατι αλλο και ολοι καταληγουν στην ελλειψη αυτοπεποιθησης

Παλιοτερα φαινοταν οτι ειναι ενα εξαιρετικα κλειστο παιδι λογω κομπλεξ... Οταν παμε στους φιλους μας παιζει με τα αλλα παιδακια, ειναιμ ομως πιο μωρο ωρες ωρες: Για παραδειγμα μπορει να παιξει για λιγο μονος του και μετα να παιξει μαζι τους... Εξω, σχεδον παντα πια, βρισκει καποιο παιδακι και παιζει, δεν εχει αυτο το προβλημα. Δεν ειναι σουπερ κοινωνικος αλλα ειναι οκ..

Το θεμα το ανεβασα με αφορμη τα γενεθλια του: τον ρωτησα ποια παιδακια να καλεσουμε απο την ταξη και δεν ηξερε να μου πει ποια παιδακια θελει... Κατεληξε να μου πει ενα αγορακι και ενα κοριτσακι. Αντε με το ζορι και κατι διδυμα,  κοριτσι και  αγορι.  Και τα παιδια των φιλων που ειναι ασφας επιλογη.  Δεν μπορει να ενσωματωθει στην ομάδα οταν ειναι μεγαλη, χανεται, δειχνει σαν να μην ακουει, σαν να μην μπορει να προσανατολιστει ... οποτε ο ιδιος εχε αυτη την εχει περιεργη συμπεριφορα και λογικο ειναι να τον προσπερνουν ουσιαστικα τα παιδια. Δεν λεω οτι εχω ενα παιδι που αναιτια το αποκλειουν... Την συμπεριφορα την εμφανιζει με τους πολλους (και ολοι τον θεωρουν ουφο) ενω στο παρκο βρισκει ενα το πολυ δυο παιδακια και εκει εχει αλλη συμπεριφορα...

Το παιδι δεν εχει στοχοποιηθει, δεν τον ενοχλουν τα ζωηρα παιδακια, απλα δεν κολλαει. Ειναι παρα πολυ ντροπαλος σε αυτο το πλαισιο και δεν θελει

Ξερω ειναι δυσκολο να το περιγραψω, αλλα πιστεψτε με, ειναι περιεργη περιπτωση!!! Οταν καποιος τον γνωριζει για πρωτη φορα νομιζει οτι εχει προβλημα... Μου το εχουν πει ολοι οι δασκαλοι του στην αρχη: του ταε κβον ντο, της μουσικοκινητικης , της μουσικης μεχρι και η παιδοψυχιατρος που τον ειδε πρωτη φορα...Μετα απο μερικες συναντησεις ολοι αποκτουν την αντιθετη γνωμη...

[Niki81]

On ‎10‎/‎6‎/‎2017 at 6:53 PM, efi75 said:

Καταρχας οντως το προηγουμενο ποστ μου φανηκε να εχω ενα υφος, αλλα ο σκοπος μου ηταν να περιγραψω οσο το δυνατο με περισσοτερες λεπτομερειες το πως ειναι τα πραγματα ....

Απλα ηθελα να δείξω οτι παρα το γεγονος οτι ειμαστε ανοικτοι σε ολα τα μετωπα, ο ιδιος εχει μια ιδιορυθμη συμπεριφορα που κανενας ειδικος δεν μπορει να εξηγησει σαν κατι αλλο και ολοι καταληγουν στην ελλειψη αυτοπεποιθησης

 

Δεν καταλαβαίνω τι εννοεις..ιδιορυθμη συμπεριφορά που κανενας ειδικος δε μπορει να εξηγησει.Πηγες δλδ το παιδι σε ειδικο και σου ειπε ότι το παιδι σου εχει ιδιορυθμη συμπεριφορά και μαλιστα ανεξηγητη?Οπως ειπες κι εσυ το παιδι δεν κατεβηκε από τον Αρη οποτε ασε τα ανεξήγητα φαινόμενα στην ακρη.Αν ο ειδικος σου ειπε ετσι τοτε πηγαινε και σε αλλο ειδικο να διασφαλισεις οτι τοπαιδι δεν εχει κατι.προφανως και εχει ελλειψη αυτοπεποίθησης ...δε χρειαζεται ειδικος να στο πει αυτό.Εγω από την πλευρα μου σου ειπα..ενας τροπος να βοηθήσεις το παιδι στο θεμα της αυτοπεποίθησης είναι να του δινεις πρωτοβουλίες.Δειξτου εμπιστοσυνη και αναθεσε του πραγματα...πχ να μαζεψει το τραπεζι χωρις να ενοχληθείς αν πεσει κι εν πιατο κατω.ΝΑ κανει καποια δουλεια ενηλικα.Να παει να σου παραγγειλει καφε.Αυτά θα το βοηθησουν.Και ναι αν σε κατι το παιδι είναι καλο καλα κανεις και το στελνεις πχ ωδειο.

 

Επισης να τ συζητάς πολύ.Τα παιδια θελουν πολύ κουβεντα.Μιλα του για τις δικες σου παιδικες φιλες.Τι παιχνίδια παιζατε εσεις.Τι εκανες με τις φιλες σου στο σχολειο.Πες του ότι κι εσυ πχ καμια φορα δυσκολευοσουν να κανεις πολλους φιλες και πες του με ποιον τροπο θα μπορουσε να προσεγγισει τα αλλα παιδακια.Δωσε του καμια μερα κανενα κουτι με μπισκότα να τα μοιραστει με τα αλλα παιδακια στο σχολειο.Στο ξαναειπα...προσπαθησε εσυ να προσεγγίσεις τ ααλλα παιδακια.Εγω πχ στις κουνιες...ένω ιδανικα θα ηθελα να κατσω στο παγκακι και να μην κουνηθώ για μια ωρα...τους οργανωνα πχ να κανουν αγωνα ταχύτητας.Αρχικα εβαζα τα δικα μου κι εγω εκανα το διαιτητη.Οποιο πιτσιρικι μας προσεγγιζε και εδειχνε ενδιαφερον το εβαζα κι αυτό στον αγωνα.Ετσι δημιουργιοταν μια ομαδα.Σιγα σιγα εγω αποχωρουσα όμως ο πιστιρικας ειχε ηδη μπει στην παρεα και συνεχιζε το παιχνιδι.Στο σχολειο ζητα από μια από τις μαμαδες που ξερεις να ερθει μια μερα Σπιτι σας για καφε.Μετα το σχολειο ισως για λιγο.Τι παει να πει ότι οσες μαμαδες ξερεις είναι μαμαδες παιδιων-ανταρτων?Αν τα παιδια βρεθουν στον ιδιο χωρο..με παιχνίδια είμαι σιγουρη θα βρουν κατι να παιξουν.Εστω να ανταλλαξουν 2 κουβέντες...να δεις κι εσυ αντιδράσεις.

 

8 χρονων παιδι αν θελεις την αποψη μου θα επρεπε να μπορει να μπει σε μια παρεα 10παιδιων και να παιξει κρυφτο.αυτο δε συμβαινει προφανως.Αυτο που δεν καταλαβαίνω από τα γραφομενα σου είναι αν δε συμβαινει γιατι το παιδι δε θελει η γαιτι δε μπορει,ντρεπεται.Εχει διαφορα.Το να είναι επιλεκτικο ένα παιδι στις παρεες του δεν είναι κακο.Το να αναγκάζεται να είναι επιλεκτικο γιατι νιωθει ότι με τ αλλα παιδια δενμπορει να παιξει διαφερει.Η δασκαλα τι λεει για το παιδι?Βοηθαει με καποιο τροπο?

 

Λες ότι το πσιδι φερεται σα μωρο...τι εννοεις?Το τοι μια παιζει μονος του και ια με τα παιδια είναι φυσιολογικοτατο.Τι είναι αυτό που κανει και φερεται σα μωρο.Ο δικος μου πχ για να καταλάβεις οτανηθελε να προσεγγισει τα αλλα παιδακια επειδή ντρεποταν πηγαινε και γυριζε γυρω τους και εκανε το σκυλακι,γαυγιζε και εβγαζε τη γλωσσα του.Αυτη ναι είναι συμπεριφορά μωρου και τα παιδια τον κορόιδευαν.Το εκανε επειδή δεν ηξερε πως να τα προσεγγισει.Ο δικος σου τικανει όταν λες φερεται σα μωρο.Εσυ σα μαμα γιατι νομιζεις ότι το κανει?Το παιδι το ιδιο το εχεις ρωτησει?Τι λεει?

 

Το κομπλεξ λυνεται με έναν πολύ απλο τροπο.Απο μικρα εξηγουμε ξανα και ξανα και ξανα και ξανα ότι δεν ειμαστε ολοι οι ανθρωποι ιδιοι.Αλλος είναι καλος σε κατι άλλος σε κατι άλλο.Αυτο το εχετε δουλεψει?Ολα τα παιδακια καπου αποτυγχανουν.Κι εγω με το γιο μου εχουμε περασει πολλα θεματα.Θεματα υγειας να εχω ένα παιδι να ρωτάει και να ξαναρωτάει γιατι αυτό πινει φαρμακο ενώ τα αλλα παιδακια όχι.Να ντρεπεται που τα αλλα παιδκια είναι καλα στην ορθογραφια ενώ αυτος δεν τα καταφερνει.Σε καθημερινη φαση εξηγουμε ότι ολοι ειμαστε διαφορετικοι και επενδύουμε στα καλα στοιχεια του παιδιου.Τα συζητάμε.Μπραβο βρε Γιωργο πουεισαι τοσο καλος στο ωδειο.Αχ μακαρι να τα καταφερνα κι εγω ετσι.ΘΕλεις να μου δειξεις λιγο πως τα καταφέρνεις?Ειμαι πολύ περηφανη για σενα.Το να λες απλα ότι το παιδι εχει κομπλεξ δεν εχει νοημα.Ειναι δικος σας ρολος να το βοηθήσετε να ξεπερασει το οποιο κομπλεξ.

 

 

 

 

[ΑΡΓΚ]

On 6/10/2017 at 6:53 ΜΜ, efi75 είπε:

Καταρχας οντως το προηγουμενο ποστ μου φανηκε να εχω ενα υφος, αλλα ο σκοπος μου ηταν να περιγραψω οσο το δυνατο με περισσοτερες λεπτομερειες το πως ειναι τα πραγματα ....

Απλα ηθελα να δείξω οτι παρα το γεγονος οτι ειμαστε ανοικτοι σε ολα τα μετωπα, ο ιδιος εχει μια ιδιορυθμη συμπεριφορα που κανενας ειδικος δεν μπορει να εξηγησει σαν κατι αλλο και ολοι καταληγουν στην ελλειψη αυτοπεποιθησης

Παλιοτερα φαινοταν οτι ειναι ενα εξαιρετικα κλειστο παιδι λογω κομπλεξ... Οταν παμε στους φιλους μας παιζει με τα αλλα παιδακια, ειναιμ ομως πιο μωρο ωρες ωρες: Για παραδειγμα μπορει να παιξει για λιγο μονος του και μετα να παιξει μαζι τους... Εξω, σχεδον παντα πια, βρισκει καποιο παιδακι και παιζει, δεν εχει αυτο το προβλημα. Δεν ειναι σουπερ κοινωνικος αλλα ειναι οκ..

Το θεμα το ανεβασα με αφορμη τα γενεθλια του: τον ρωτησα ποια παιδακια να καλεσουμε απο την ταξη και δεν ηξερε να μου πει ποια παιδακια θελει... Κατεληξε να μου πει ενα αγορακι και ενα κοριτσακι. Αντε με το ζορι και κατι διδυμα,  κοριτσι και  αγορι.  Και τα παιδια των φιλων που ειναι ασφας επιλογη.  Δεν μπορει να ενσωματωθει στην ομάδα οταν ειναι μεγαλη, χανεται, δειχνει σαν να μην ακουει, σαν να μην μπορει να προσανατολιστει ... οποτε ο ιδιος εχε αυτη την εχει περιεργη συμπεριφορα και λογικο ειναι να τον προσπερνουν ουσιαστικα τα παιδια. Δεν λεω οτι εχω ενα παιδι που αναιτια το αποκλειουν... Την συμπεριφορα την εμφανιζει με τους πολλους (και ολοι τον θεωρουν ουφο) ενω στο παρκο βρισκει ενα το πολυ δυο παιδακια και εκει εχει αλλη συμπεριφορα...

Το παιδι δεν εχει στοχοποιηθει, δεν τον ενοχλουν τα ζωηρα παιδακια, απλα δεν κολλαει. Ειναι παρα πολυ ντροπαλος σε αυτο το πλαισιο και δεν θελει

Ξερω ειναι δυσκολο να το περιγραψω, αλλα πιστεψτε με, ειναι περιεργη περιπτωση!!! Οταν καποιος τον γνωριζει για πρωτη φορα νομιζει οτι εχει προβλημα... Μου το εχουν πει ολοι οι δασκαλοι του στην αρχη: του ταε κβον ντο, της μουσικοκινητικης , της μουσικης μεχρι και η παιδοψυχιατρος που τον ειδε πρωτη φορα...Μετα απο μερικες συναντησεις ολοι αποκτουν την αντιθετη γνωμη...

 

Ο ένας μου γιος ο οποίος γενικά ειναι εξαιρετικά κοινωνικός, δε μου έχει δώσει ποτέ λίστα για πάρτυ με πάνω από 5 άτομα. Μιλάω για παιδί που το ξέρουν όλοι, ενσωματώνεται σε 5 λεπτά σε μία οποιαδήποτε παρέα που δεν έχει ποτέ ξαναδεί κλπ. Η θα πει "ας καλέσουμε όλο το τμήμα και όλη την ομάδα του κολυμβητηρίου και τώρα που το λέμε και όλην τάξη του αδερφού μου" ή αν πρέπει να το κάνει συγκεκριμένο θα δώσει μία λίστα 4-5 παιδιών. Οπότε αυτό από μόνο του δεν νομίζω ότι σημαίνει κάτι.

Το ότι όσοι τον γνωρίζουν, και μάλιστα εκπαιδευτικοί και ψυχίατροι "νομιζουν" ότι έχει πρόβλημα, δεν το καταλαβαίνω και ακούγεται πολύ περίεργο. Δηλαδή δεν έχει διάγνωση; Γιατί κάνει θεραπείες τότε; 

Η εικόνα που παρουσιάζεις είναι πολύ αντιφατική. Δεν μπορεί από τη μία ένα παιδί να είναι πολύ ντροπαλό και χαμηλών τόνων και από την άλλη να πλησιάζει άγνωστα παιδιά στην παιδική χαρά να παίξουν. 

Με ποια έννοια είναι "μωρό"; Μιλάει περίεργα, φωνάζει τη μαμά κάθε δύο λεπτά, φοβάται μη χτυπήσει και βάζει τα κλάματα, δεν καταλαβαίνει τους κανόνες και χάνεται;