Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Νοσοκομεία Παίδων: Συνθήκες


Recommended Posts

Επειδή είχα και εγώ μια εμπειρία πρόσφατα στο Αγ.Σοφία, να πω ότι έμεινα πολύ ευχαριστημένη από την αντιμετώπιση γενικώς και από το πόσο γρήγορα κινήθηκαν και φρόντισαν το παιδί. Δεν ξέρω πως θα σας φανεί αυτό που θα πω, αλλά όλος αυτός ο θόρυβος με την αιμοληψία μου φάνηκε τόσο μα τόσο γελοίος. Με έβγαλαν και εμένα έξω για 2 λεπτά (μπορεί και λιγότερο) που μου φάνηκαν αιώνας. Και σκεφτόμουν εκείνη τη στιγμή, να κάνω φασαρία, να απαιτώ να μείνω μέσα και να τους καλώ και την αστυνομία...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Κι εγώ έμαθα 2 περιστατικά τις τελευταίες ημέρες, το ένα στο Αγία Σοφία όπου όλα ήταν κανονικά (δεν νοσηλεύτηκαν αλλά ξεμπέρδεψαν αμέσως στο χειρουργικό στα εξωτερικά) και ένα ακόμη στο Αγ. Κυριακού, νοσηλεια που πέρασε θα μπορούσα να πω ακόμη και χειρότερα από εμένα. Επαθαν όλοι σχεδόν γαστρεντερίτιδα στον θάλαμο, γονείς - παιδιά.

 

Είναι θέμα διοίκησης κι ειναι προφανες. Κι εγώ ακόμη κάθομαι και δεν έχω γράψει την καταγγελία που έλεγα. Η αλήθεια είναι πως νιώθω και κάπως, γιατί όταν πήρα στο Παίδων τηλέφωνο για να πάρω το ιστορικό του παιδιού με την υποτροπή, με εξυπηρέτησαν αμέσως και μου το έστειλαν με φαξ. Επίσης με ρώτησαν με ενδιαφέρον περισσότερες λεπτομέρειες (η διευθύντρια που είχα το πρόβλημα) λες και ήταν παιδίατρος μου, αναφέροντας ακόμη και το όνομα του παιδιού με υποκοριστικό.

 

Εκάβη δεν έγινε φασαρία, ούτε νομίζω πως κανείς επιδιώκει αυτό, ούτε να επιφέρει ένταση, ούτε να βάλει φωνές. Απλά σε μία δύσκολη στιγμή του παιδιού εξηγείς με ήρεμο τρόπο πως μπορείς να βοηθήσεις όντας πλάϊ του. Και αρχίζουν να σου φέρονται σαν να τους ζήτησες δανεικά, σε προσβάλουν μπροστά απ' το παιδί σου λες και είσαι παρείσακτη - λες και είσαι λεκές στον γιακά τους. Τους δείχνεις με έντυπο οτι είναι παράνομο και αγριεύουν, στα βουτάνε απ' τα χέρια, τα σκίζουν και τα πετούν επιδεικτικά στο καλάθι. Σου φαίνεται ότι είναι συμπεριφορά σωστή; μπροστά στο παιδί;;;

Και θα σου πω και κάτι ακόμη, κάθε πρωί που είχαμε αιμοληψία, πήγαινα το παιδί και του έλεγα ένα παραμύθι, ότι το νοσοκομείο είναι το σπίτι των γιατρών, οι νοσοκόμες οι νεράϊδες βοηθοί τους και ότι θα πρέπει να την αφήσω εκεί να της πάρουν αιματάκι και θα είμαι έξω απ' την πόρτα ώστε να την πάρω αμέσως μόλις τελειώσουν. Κάθε φορά με έκοβαν που τα έλεγα αυτά και μου έλεγαν "αντε, περάστε έξω, άντε - αντε". Ούτε να ησυχάσω το παιδί δηλαδή.

 

Anyway, δεν τα δέχομαι αυτά, οπότε και μέσα απ' το θρεντ είδες αποφάσισα να μην ξαναπάω (χτύπα ξύλο) σε δημόσιο, να πηγαίνω σε ιδιωτικά που είμαστε έτσι κι αλλιώς ασφαλισμένοι και δεν πληρώνουμε. Εκεί με σέβονται μπροστά στο παιδί μου και μου μιλάνε πιο πολιτισμένα.

Link to comment
Share on other sites

Εκάβη δεν έγινε φασαρία, ούτε νομίζω πως κανείς επιδιώκει αυτό, ούτε να επιφέρει ένταση, ούτε να βάλει φωνές. Απλά σε μία δύσκολη στιγμή του παιδιού εξηγείς με ήρεμο τρόπο πως μπορείς να βοηθήσεις όντας πλάϊ του. Και αρχίζουν να σου φέρονται σαν να τους ζήτησες δανεικά, σε προσβάλουν μπροστά απ' το παιδί σου λες και είσαι παρείσακτη - λες και είσαι λεκές στον γιακά τους. Τους δείχνεις με έντυπο οτι είναι παράνομο και αγριεύουν, στα βουτάνε απ' τα χέρια, τα σκίζουν και τα πετούν επιδεικτικά στο καλάθι. Σου φαίνεται ότι είναι συμπεριφορά σωστή; μπροστά στο παιδί;;;

Και θα σου πω και κάτι ακόμη, κάθε πρωί που είχαμε αιμοληψία, πήγαινα το παιδί και του έλεγα ένα παραμύθι, ότι το νοσοκομείο είναι το σπίτι των γιατρών, οι νοσοκόμες οι νεράϊδες βοηθοί τους και ότι θα πρέπει να την αφήσω εκεί να της πάρουν αιματάκι και θα είμαι έξω απ' την πόρτα ώστε να την πάρω αμέσως μόλις τελειώσουν. Κάθε φορά με έκοβαν που τα έλεγα αυτά και μου έλεγαν "αντε, περάστε έξω, άντε - αντε". Ούτε να ησυχάσω το παιδί δηλαδή.

 

Έχεις δίκιο. Δεν είχα εσένα στο μυαλό μου όταν έγραψα για "φασαρία", γιατί πολύ απλά εσύ δεν έκανες φασαρία και πράγματι σου φέρθηκαν με αγένεια. Σκεφτόμουν πόσοι γονείς όμως θα τους έχουν κάνει φασαρία, πόσοι θα έχουν πάει ετοιμοπόλεμοι, πόσοι θα τους έχουν απειλήσει κτλ. Στην περίπτωσή μου, μου φάνηκαν κάπως διστακτικοί όταν ήρθε η ώρα να μας πουν να βγούμε έξω. Δεν φέραμε αντίρρηση και με το που τελείωσαν έτρεξε μία νοσοκόμα να μας ανοίξει κατευθείαν την πόρτα να μπούμε μέσα.

Σκέφτομαι ότι είναι μια ιατρική πράξη. Εκείνη τη στιγμή κάποιοι γονείς θα είναι πιο ψύχραιμοι, κάποιοι δεν θα είναι, άλλοι μπορεί να κάνουν φασαρία, κτλ. Δεν υπάρχει η πολυτέλεια να κάθονται να το συζητούν με τον καθένα ή να βολιδοσκοπούν πως θα αντιδράσει. Σίγουρα θα προτιμούσα να μη φύγω λεπτό, αλλά καταλαβαίνω ότι πρέπει και εκείνοι να κάνουν τη δουλειά τους.

Εμάς πάντως φέρθηκαν ευγενικά.

Link to comment
Share on other sites

Δεν ξέρω, έχουν κι αυτοί ένα δίκιο, και όπως το θέτεις εσύ αλλά όπως το είχε θέσει και η Scratee και το δέχομαι, έχουν συμβεί πολλά, κυρίως με τους ρωμά, κάπως πρέπει να διαχειριστεί όλο αυτό.

Link to comment
Share on other sites

Ωπα. Μην πεφτετε στην παγιδα...

οκ ηταν εσας ομαλα, σε αλλη μαμα δεν ειναι. Αν μερικες το δεχεστε ετσι σαν φυσιολογικο, μετα στην αλλη που δεν το θελει της μιλανε αποτομα και την πετανε εξω.

Περα απο το ψυχολογικο, που ειναι σημαντικο.

Ετσι ελεγε και η ξαδερφη μου κι εβγαινε και παει το τριτο της μωρο για ουρολοιμωξη και του κανουν μια ζημια οταν πηγαν να παρουν ουρα με τη βελονα δεν ηταν μεσα και δεν ελεγχε την κατασταση. Αν ηταν μεσα θα το ειχε παρει να φυγουν. Τρεξε τωρα δεξια αριστερα.

Ολες πρεπει να ενωθουμε, για να σταματησει αυτο....δεν χρειαζεται να κανεις φασαρια....αλλα αν χρειαστει, κανεις....αν δεν κανεις για την υγεια και ασφαλεια του παιδιου σου, για τι θα κανεις

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Ελίσα πώς ξέρεις ότι η ξαδέρφη σου θα είχε αποτρέψει το λάθος? Είναι γιατρός? Για πολλούς γονείς είναι προτιμότερο να αφήσουν το παιδί τους και να βγουν έξω προκειμένου να μην δυσκολέψουν την όποια -δυσάρεστη- διαδικασία. Το αν στενοχωριούνται που ακούν το παιδί τους να κλαίει, το ξέρουν πολύ καλά.

Link to comment
Share on other sites

Ωπα. Μην πεφτετε στην παγιδα...

οκ ηταν εσας ομαλα, σε αλλη μαμα δεν ειναι. Αν μερικες το δεχεστε ετσι σαν φυσιολογικο, μετα στην αλλη που δεν το θελει της μιλανε αποτομα και την πετανε εξω.

Περα απο το ψυχολογικο, που ειναι σημαντικο.

Ετσι ελεγε και η ξαδερφη μου κι εβγαινε και παει το τριτο της μωρο για ουρολοιμωξη και του κανουν μια ζημια οταν πηγαν να παρουν ουρα με τη βελονα δεν ηταν μεσα και δεν ελεγχε την κατασταση. Αν ηταν μεσα θα το ειχε παρει να φυγουν. Τρεξε τωρα δεξια αριστερα.

Ολες πρεπει να ενωθουμε, για να σταματησει αυτο....δεν χρειαζεται να κανεις φασαρια....αλλα αν χρειαστει, κανεις....αν δεν κανεις για την υγεια και ασφαλεια του παιδιου σου, για τι θα κανεις

 

Φυσιολογικό το βλέπω να θέλει ο γιατρός και οι νοσοκόμες να κάνουν τη δουλειά τους χωρίς να είμαστε μέσα στα πόδια τους. Μιλάμε για ιατρική πράξη. Αν ήταν εκείνη την ώρα η παρουσία των γονέων να βοηθήσει δεν νομίζεις ότι θα τους άφηναν μέσα; Προφανώς η παρουσία τα κάνει χειρότερα.

 

Αν ήταν μέσα η ξαδέρφη σου τι θα άλλαζε ακριβώς; Θα παρέβαινε στον τρόπο που παίρνουν τα ούρα;

Link to comment
Share on other sites

Και οι 2 απόψεις σωστές.

Μέσα στα πόδια τους δε μπορούμε να είμαστε, οι άνθρωποι θέλουν να κάνουν τη δουλεία τους. Και απο την άλλη ίσως η παρουσία μας τους βοηθήσει γιατί το παιδί τ θα είναι πιο ήσυχο με τη παρουσία ενός οικείου προσώπου.

Προσωπικά οταν νοσηλεύτηκε ο γιός μου καθόλου δε με πείραξε που με βγάλαν έξω. Μιλάμε για το πολύ 5 λέπτα.

Νοσηλευτικάμε 10 μέρες στο παίδων Αγια Σοφια. Το προσωπικό τρομερά ευγενικό. Μου έκανε τρομερή εντύπωση. Νεα παιδιά με όρεξη. Πάντα διαθέσιμοι. Εχω να πώ τα καλύτερα. Οι γιατρόι φοβερά σχολαστικοί. Ψήρες σε όλα!!!! Ομως τρομερά αγενείς!!(Μιλάω για τους μεγαλογιατρούς γιατί οι ειδικευόμενοι ήταν άψογοι). Στυλάκι δημοσιου υπ/λου. Ετσι θα γίνει και τέλος. Εννοείτε πως έτσι θα γίνει αλλα οφείλεις να μου εξηγήσεις.Οταν δε στο διπλανό κρεββάτι νοσηλεύτικε το παιδί γιατρού μου γύρισε το μάτι!!!! φοβερή διάκριση!!εκεί το στυλάκι τους έφυγε!!!!

Link to comment
Share on other sites

Φυσιολογικό το βλέπω να θέλει ο γιατρός και οι νοσοκόμες να κάνουν τη δουλειά τους χωρίς να είμαστε μέσα στα πόδια τους. Μιλάμε για ιατρική πράξη. Αν ήταν εκείνη την ώρα η παρουσία των γονέων να βοηθήσει δεν νομίζεις ότι θα τους άφηναν μέσα; Προφανώς η παρουσία τα κάνει χειρότερα.

 

Αν ήταν μέσα η ξαδέρφη σου τι θα άλλαζε ακριβώς; Θα παρέβαινε στον τρόπο που παίρνουν τα ούρα;

 

Δεν παρεμβαινουμε στη δουλεια τους, τους βοηθαμε!!

Οταν κραταμε το παιδι αγκαλια και το κραταμε ηρεμο, ωστε πχ να παρουν αιμα, δεν βοηθαμε;

Ελατε παιδια, μην γινουμε εχθροι του εαυτου μας, ειναι τα δικαιωματα των παιδιων μας.

 

Παμε στο δευτερο θεμα: ο συνοδος, εχει την ευθυνη του παιδιου. Που σημαινει οτι αν δεις οτι ενα γιατρουδακι παιδευεται επι ωρες να βρει φλεβα και εχει χιλιοτρυπησει το παιδι, εκει θα ζητησεις να ερθει αλλος ή θα το παρεις να πας αλλου. Η παιδιατρος που ειδε το ανηψη μετα, εφριξε. Ειπε οτι δεν υπηρχε περιπτωση δεν ηξερε οποιος το εκανε. Εννοειται θα το ειχε προλαβει.

Link to comment
Share on other sites

Λοιπον για να δειτε την διαφορα εδω στο Βελγιο. Σημερα η αιμολυπτρια με αγριοκοιταξε που ειπα οτι θα καθισει μονος του στην καρεκλα και εγω θα του κραταω το αλλο χερακι!!!

Τελικα δειλιασε ο μικρος οποτε καθισα, τον πειρα αγκαλια, μπλοκαρα τα ποδια του με τα δικα μου, του εκανα κεφαλοκλειδωμα για να μην κουναει το αριστερο χερι και κραταγα το δεξι απο οπου του πειρε αιμα. Το παιδι ηταν απολυτα ψυχραιμο (αν και λιγο αγχωμενο απο τα πολλα ραντευου τις τελευταιες μερες...)

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Κάποιοι θα βοηθάνε, άλλοι θα ανακατεύονται στη δουλειά που κάνουν οι γιατροί, άλλοι θα τους πρήζουν με ερωτήσεις, άλλοι μπορεί με τη συμπεριφορά τους να αναστατώνουν το παιδί περισσότερο. Επειδή ο γιατρός εκείνη την ώρα δεν ξέρει σε ποια κατηγορία είσαι, ειδικά αν είναι κάτι επείγον, ή αν ο γιατρός πνίγεται, νομίζω είναι φυσικό να σε βγάλει έξω.

Ούτε εμένα μου άρεσε που βγήκα έξω, αλλά το καταλαβαίνω.

Link to comment
Share on other sites

Λοιπον για να δειτε την διαφορα εδω στο Βελγιο. Σημερα η αιμολυπτρια με αγριοκοιταξε που ειπα οτι θα καθισει μονος του στην καρεκλα και εγω θα του κραταω το αλλο χερακι!!!

Τελικα δειλιασε ο μικρος οποτε καθισα, τον πειρα αγκαλια, μπλοκαρα τα ποδια του με τα δικα μου, του εκανα κεφαλοκλειδωμα για να μην κουναει το αριστερο χερι και κραταγα το δεξι απο οπου του πειρε αιμα. Το παιδι ηταν απολυτα ψυχραιμο (αν και λιγο αγχωμενο απο τα πολλα ραντευου τις τελευταιες μερες...)

 

Ναι, αλλά η αιμολήπτρια ήταν μόνη της. Σε εμάς ήταν 3 άτομα εκεί, το παιδί δεν συνεργαζόταν. Να μπαίναμε και άλλοι 2 (οι γονείς), νομίζω θα ήταν χειρότερα... Μέσα σε δευτερόλεπτα της είχαν πάρει αίμα και της είχαν βάλει ορό.

Link to comment
Share on other sites

Κάποιοι θα βοηθάνε, άλλοι θα ανακατεύονται στη δουλειά που κάνουν οι γιατροί, άλλοι θα τους πρήζουν με ερωτήσεις, άλλοι μπορεί με τη συμπεριφορά τους να αναστατώνουν το παιδί περισσότερο. Επειδή ο γιατρός εκείνη την ώρα δεν ξέρει σε ποια κατηγορία είσαι, ειδικά αν είναι κάτι επείγον, ή αν ο γιατρός πνίγεται, νομίζω είναι φυσικό να σε βγάλει έξω.

Ούτε εμένα μου άρεσε που βγήκα έξω, αλλά το καταλαβαίνω.

 

Ακριβώς! Μέσα στη φούρια της εφημερίας, άντε να "κόψεις" ποιος γονιός θα βοηθήσει και ποιος γονιός θα δημιουργήσει πρόβλημα. Αντιθέτως, στο ιδιωτικό ιατρείο, που ξέρεις τους γονείς, κάνεις αιμοληψίες και υπερηβικές (δηλαδή παίρνεις ούρα από την κύστη, με βελόνα), με εκείνους παρόντες.

Link to comment
Share on other sites

Ναι, αλλά η αιμολήπτρια ήταν μόνη της. Σε εμάς ήταν 3 άτομα εκεί, το παιδί δεν συνεργαζόταν. Να μπαίναμε και άλλοι 2 (οι γονείς), νομίζω θα ήταν χειρότερα... Μέσα σε δευτερόλεπτα της είχαν πάρει αίμα και της είχαν βάλει ορό.

 

Επειδη ετσι σου ετυχε, δε σημαινει οτι ετσι ειναι παντα. Επειδη ενας γονιος ειναι τρελλος, δεν ειναι οι υπολοιποι 10 εκατομμυρια.

 

Μια φορα στο πρωτο μου, ειχαν μισοανοιχτη την πορτα. Ξερεις γιατι ειναι 3;;

Εμενα ηταν τεσσερις! Οι δυο κρατουσαν το παιδι μου με βια απο χερια, ποδια και ο τριτος πιεζε το κεφαλι της κατω με τοση πιεση, που ειχε γινει κατακοκκινη! Μαλιστα, της εσπασαν αγγειο στο ματι, ειχε κοκκινο ματι για μια εβδομαδα!!!!

 

τι ειναι τα παιδια μας, ζωα;;;;

 

Να τους βαλω εγω κατω, να μην ξερουν το γιατι οπως τα παιδακια, να πονανε απο τα ραμματα/βελονες, να τους κρατανε με το ζορι για να τους παρω αιμα ή να τους κανω ραμματα;;;; σαν δεν ντρεπομαστε. Ετσι κανουν σε πολιτισμενες χωρες;

 

Το θυμαμαι και δακρυζω.

 

Μπηκα μεσα, τους φωναξα, πηρα το παιδι αγκαλια και αφου το ηρεμησα, ξαναμπηκα με εμενα μαζι. Αφου δεν το δεχοντουσαν για λιγη ωρα, με μουτρα εφυγαν οι δυο κι εμεινα εγω.

 

η Διαφορα:

 

το παιδι αγκαλια μου, ηρεμο, να με κοιταει στα ματια, ενας νοσηλευτης να κραταει το κεφαλι απαλα, ο αλλος εκανε το ενα και μονο ραμμα σε λιγα δευτερολεπτα. Μετα εκλαψε για λιγο απο τον πονο, την πηρα την ηρεμησα πηγαμε σπιτι.

Link to comment
Share on other sites

Ακριβώς! Μέσα στη φούρια της εφημερίας, άντε να "κόψεις" ποιος γονιός θα βοηθήσει και ποιος γονιός θα δημιουργήσει πρόβλημα. Αντιθέτως, στο ιδιωτικό ιατρείο, που ξέρεις τους γονείς, κάνεις αιμοληψίες και υπερηβικές (δηλαδή παίρνεις ούρα από την κύστη, με βελόνα), με εκείνους παρόντες.

 

Απο που κι ως που βρε παιδια ξερουν τους γονεις στα ιδιωτικα (νοσοκομεια);; :confused:

Στο εξωτερικο που λεμε οτι ειναι μεσα οι γονεις επισης τι, τους ξερουν κι εκει;

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Ναι, αλλά η αιμολήπτρια ήταν μόνη της. Σε εμάς ήταν 3 άτομα εκεί, το παιδί δεν συνεργαζόταν. Να μπαίναμε και άλλοι 2 (οι γονείς), νομίζω θα ήταν χειρότερα... Μέσα σε δευτερόλεπτα της είχαν πάρει αίμα και της είχαν βάλει ορό.

 

Εγω το ανεφερα επειδη με αγρικοιταξε. Εχω ξαναπει οτι εδω και στα επειγοντα στα παιδια και στην γιαγια ειμαι παρουσα. Βεβαια δεν εχω αντιμετωπισει και κατασταση εκνευρισμου των παιδιων για να ξερω τι θα γινοταν (αν και πιστευω οτι θα μου ζηταγαν να το κανω να ησυχασει)

Link to comment
Share on other sites

Ρε κορίτσια δεν σας φαινεται ύποπτο οταν ζητάνε στον γονιό να μείνει έξω; Εμένα θα μου πήγαινε αμεςως στο μυαλό ότι θα χρησιμοποιηθεί κάποιους είδους βίας !

 

Πέρα απο αυτο με ποιον ήρεμει καλύτερα ενα παιδί, με την μανα του η με ενα άγνωστο;

Στο κάτω κάτω δεν ειναι μεσα στα καθήκοντα του γιατρού να ηρεμήσει την μανα (αν κάνει σαν τρελλη!) έστω και με δυο γρήγορες κουβέντες να πει αυτο το κατι που θα ηρεμήσει και τους δυο και θα κάνει την δουλειά του;

Τι ειναι ο γιατρος; Ρομπότ να μην μιλάει απλα να παίρνει αίμα, να κάνει ραμα κλπ; Κοινωνικο λειτούργημα δεν ασκεί;

Link to comment
Share on other sites

Κάποιοι θα βοηθάνε, άλλοι θα ανακατεύονται στη δουλειά που κάνουν οι γιατροί, άλλοι θα τους πρήζουν με ερωτήσεις, άλλοι μπορεί με τη συμπεριφορά τους να αναστατώνουν το παιδί περισσότερο. Επειδή ο γιατρός εκείνη την ώρα δεν ξέρει σε ποια κατηγορία είσαι, ειδικά αν είναι κάτι επείγον, ή αν ο γιατρός πνίγεται, νομίζω είναι φυσικό να σε βγάλει έξω.

Ούτε εμένα μου άρεσε που βγήκα έξω, αλλά το καταλαβαίνω.

 

Κι εγώ το καταλαβαίνω... Αλλά το αντιλαμβάνομαι ως έλλειψη μίας επαγγελματικής ικανότητας, που θα έπρεπε να την διαθέτουν.

Υπάρχουν τόοοοσα στοιχεία που δείχνουν ότι συνάδελφοί τους σε άλλες χώρες καταφέρνουν με επιτυχία να διαχειρίζονται την παρουσία των γονιών. Και σε πολύ πιο σύνθετες ιατρικές πράξεις και όχι για μια απλή αιμοληψία, για όνομα του Θεού!

 

Πιστεύω ότι αυτή η έλλειψη της συγκεκριμένης επαγγελματικής ικανότητας οφείλεται ακριβώς στην έλλειψη εκπαίδευσης (όπως και σε άλλα θέματα που έχουν κατ΄επανάληψη αναφερθεί στο φόρουμ: vbac, θηλασμός κλπ.).

Προφανώς δεν θεωρώ -και δεν μπορώ να αποδεχθώ- ότι οι Έλληνες γιατροί υστερούν έναντι των ξένων συναδέλφων τους.

 

 

Εμείς, την τελευταία φορά που χρησιμοποιήσαμε τις δημόσιες υποδομές, ήταν το 2008. Πήγαμε για μια γαστρεντερίτιδα και κόλλησε σοβαρότατο ροταϊό. Ως προς τη φλέβα, επικρατούσαν οι τριτοκοσμικές συνθήκες που έχουν αναφερθεί: ένας ακινητοποιούσε τα πόδια, άλλος τα χέρια, τρίτος το κεφάλι, ο τέταρτος έβαζε φλέβα και έλεγε στο 19 μηνών άρρωστο-αδύναμο-φοβισμένο αγοράκι "κάτσε ήσυχο, γιατί θα σε ξανατρυπήσω"...

Τι να πρωτοθυμηθώ; Ότι δεν ξέραμε ποτέ τι ώρα θα περάσουν οι γιατροί; Πότε θα γίνει ενημέρωση; Ότι μιλούσαν με γρίφους και με ύφος;

Δεν ξαναπατήσαμε ποτέ έκτοτε.

 

Προφανώς και στο δημόσιο υπάρχουν πολλοί άξιοι γιατροί, που έχουν και το ατού να έχουν συσσωρεύσει μεγάλη εμπειρία από την πληθώρα των περιστατικών που εξετάζουν, αλλά δεν κατέχουν δα και το μονοπώλιο στην ιατρική γνώση.

Χώρια που -λόγω κρίσης;- όλα σχεδόν τα "ονόματα" των δημοσίων νοσοκομείων είτε έχουν και ιδιωτικό ιατρείο είτε παραιτούνται από τις θέσεις τους και ιδιωτεύουν πλέον αποκλειστικά.

 

 

Στο μυαλό μου, τα δημόσια νοσοκομεία -για όσο καιρό θα είμαστε στη θέση να πληρώνουμε ιδιωτική ασφάλιση- είναι η έσχατη λύση, το τελευταίο καταφύγιο. Θεωρώ ότι είναι πολύ καλά (και ίσως και η μόνη δυνατή επιλογή) μόνο στα πολύ δύσκολα / βαριά περιστατικά.

Για όλα τα υπόλοιπα, δεν βλέπω το λόγο της ταλαιπωρίας-σύγχυσης.

Link to comment
Share on other sites

...Τι ειναι ο γιατρος; Ρομπότ να μην μιλάει απλα να παίρνει αίμα, να κάνει ραμα κλπ; Κοινωνικο λειτούργημα δεν ασκεί;

 

Αυτό είπε και ο Συνήγορος του Παιδιού στη γνωμοδότησή του!

Ο άνθρωπος δεν είναι μόνο σώμα. Είναι και ψυχή.

Και οφείλουν να δίνουν ισάξια σημασία και σε αυτήν.

Link to comment
Share on other sites

Τουλάχιστον στα ιδιωτικά εφόσον το ζητήσεις το δέχονται. Κάτι είναι κι αυτό.

Babycute, δεν νοιάζονται στα δημόσια. Εκεί συναντάς αυτά που περιέγραψα στην αρχή του μηνύματος. Τουλάχιστον στο Αγ. Κυριακού. Στα επείγοντα η αιμολήπτρια ήταν μόνη και εκεί έμπαινε ο γονιός. Σου έδειχνε πως να κρατάς το παιδί κλπ. Ηταν μία ήρεμη κοπέλα και πολύ ευγενική. Εκεί απ' έξω καθόμασταν, δεν γινόταν πολύ φασαρία. Θέλω να πω πως δεν ούρλιαζαν τα παιδιά, ε, άκουγες ένα κλάμα όπως στον παιδίατρο με τα εμβόλια. Και έμπαιναν και ένα σωρό ρωμά που δεν το περίμενα να είναι συνεργάσιμοι και ψύχραιμοι. (Καθόμασταν στην αναμονή ακριβώς έξω απ' την αιμοληψία τις 10 ώρες που περιμέναμε).

 

Αν αναλύσω πάντως την κατάσταση, είμασταν κάπου 4-5 οικογένειες Ελλήνων, κάπου 30 ρωμά και άλλοι 8-10 αλλοδαποί. Φωνές, βρισιές, ξύλο στα μικρά οι ρωμά, τρέχαν/παίζανε/τρώγανε και τσακωνόντουσαν. Πείτε με ρατσίστρια αλλά ίσως αυτός να είναι ένας απ΄τους πολλούς λόγους που έχει καταντήσει έτσι το προσωπικό.

Νομίζω ανέφερα κι ένα περιστατικό άγριου τσακωμού ρωμά κατά την τελευταία μας μετακόμιση! με αστυνομίες, σπασίματα πόρτας κλπ

Link to comment
Share on other sites

Ε αυτο τα λέει όλα! Γιατροί ειναι άνθρωποι οταν πληρώνεις και ζώα οταν δεν!! Α ρε Ιπποκράτη και να ξέρες...!!!!

 

Να σου πω που βρίσκουμε λίστα με τα ιδιωτικά νοσοκομεία αττικης, έρχομαι Ελλάδα και τα έχω παίξει με αυτά που γράφονται!

Και ποιοι ειναι οι 'Ρωμά';

Link to comment
Share on other sites

Απο που κι ως που βρε παιδια ξερουν τους γονεις στα ιδιωτικα (νοσοκομεια);; :confused:

Στο εξωτερικο που λεμε οτι ειναι μεσα οι γονεις επισης τι, τους ξερουν κι εκει;

 

.Δεν το διάβασες καλά. Ιατρείο ιδιωτικό έγραψα, όχι νοσοκομείο. Δηλαδή, όταν ο ιδιώτης παιδίατρος πρόκειται να πάρει αίμα (γιατί πολλοί μικροβιολογοι δεν παίρνουν αίμα από τα πολύ μικρά μωρά) είναι αυτονόητο ότι θα επιτρέψει την παρουσία των γονιών.

 

ΥΓ: η ατάκα που έγραψε η Aimee "κάτσε καλά, αλλιώς θα σε ξανατρυπησω", στο 100% των περιπτώσεων που την έχω ακούσει έχει την έννοια του "μην κουνιεσαι, τώρα που βρήκαμε τη φλέβα, μην αναγκαστούμε να σε ξανατρυπήσουμε". Δεν έχει τη μορφή απειλής, όπως, ενδεχομένως, να θεωρηθεί.

Link to comment
Share on other sites

Ε αυτο τα λέει όλα! Γιατροί ειναι άνθρωποι οταν πληρώνεις και ζώα οταν δεν!! Α ρε Ιπποκράτη και να ξέρες...!!!!

 

Να σου πω που βρίσκουμε λίστα με τα ιδιωτικά νοσοκομεία αττικης, έρχομαι Ελλάδα και τα έχω παίξει με αυτά που γράφονται!

Και ποιοι ειναι οι 'Ρωμά';

 

Οι τσιγγάνοι. Ετσι τους λένε στην νεοελληνική. Δεν ξεκινώ κουβέντα για αυτούς γιατί είναι οφ τόπικ, μου έχουν κάνει πολλά και είμαι ηλίθια που μόλις προχτές τους ξαναβοήθησα.

 

Δεν είναι ακριβώς όπως το λες. Εμείς πληρώνουμε περισσότερα στο κρατικό ταμείο που είμαστε ασφαλισμένοι και πολύ πολύ λιγότερα στην ιδιωτική ασφάλιση. Και το νοσηλευτικό προσωπικό μαζί και οι γιατροί στο ιδιωτικό πιέζονται πολύ περισσότερο απ' ότι στο δημόσιο. Παρόλα αυτά (αληθινώς ή ψευδώς) σου φέρονται ανθρώπινα.

 

Κι ως μητέρα θα σου δώσουν κι ένα πιάτο να φας γιατί δεν μπορείς να φύγεις μακριά απ' το παιδί σου, κυρίως με τα μωρά. Και ένα κρεβάτι, δυο σεντόνια κι ένα πάπλωμα να κοιμηθείς αξιοπρεπώς γιατί δεν είσαι ένα τσουβάλι κρέας.

Link to comment
Share on other sites

Χώρια που -λόγω κρίσης;- όλα σχεδόν τα "ονόματα" των δημοσίων νοσοκομείων είτε έχουν και ιδιωτικό ιατρείο είτε παραιτούνται από τις θέσεις τους και ιδιωτεύουν πλέον αποκλειστικά.

 

 

Στο μυαλό μου, τα δημόσια νοσοκομεία -για όσο καιρό θα είμαστε στη θέση να πληρώνουμε ιδιωτική ασφάλιση- είναι η έσχατη λύση, το τελευταίο καταφύγιο. Θεωρώ ότι είναι πολύ καλά (και ίσως και η μόνη δυνατή επιλογή) μόνο στα πολύ δύσκολα / βαριά περιστατικά.

Για όλα τα υπόλοιπα, δεν βλέπω το λόγο της ταλαιπωρίας-σύγχυσης.

 

Μόνο που οι φίρμες δε βρίσκονται στα επείγοντα των ιδιωτικών (ενω, λίγο πριν παραιτηθν ή συνταξιοδοτηθούν τις συναντούσες 3 η ώρα τα ξημερώματα στο Παίδων). Μέχρι προ ιν απ5-6 χρόνια, μάλιστα, έκαναν εφημερίες, σε πολύ μεγάλο ιδιωτικό, ΑΝΕΙΔΙΚΕΥΤΟΙ γιατροί.

Link to comment
Share on other sites

....

 

ΥΓ: η ατάκα που έγραψε η Aimee "κάτσε καλά' date=' αλλιώς θα σε ξανατρυπησω", στο 100% των περιπτώσεων που την έχω ακούσει έχει την έννοια του "μην κουνιεσαι, τώρα που βρήκαμε τη φλέβα, μην αναγκαστούμε να σε ξανατρυπήσουμε". Δεν έχει τη μορφή απειλής, όπως, ενδεχομένως, να θεωρηθεί.[/quote']

 

Aχ Scratée. Το αν είναι απειλή ή όχι το μαρτυρά ο τόνος της φωνής, το πόσο σε πονάνε ή όχι σε άλλα μέρη του σώματός σου, οι συνθήκες κλπ.

 

Ένα από τα παιδιά μου κάνει πολύ τακτικά ιατρικές εξετάσεις και αρκετές από αυτές θεωρούνται επώδυνες.

Το πόσο εύκολα και γρήγορα ολοκληρώνεται η διαδικασία, χωρίς να κλαίει το παιδί, χωρίς να φοβάται το παιδί, χωρίς να αρνείται να ξαναπάει είναι α-πι-στευ-το.

Ειδικά, στις περιπτώσεις που θα υπάρχει μακροχρόνια τριβή με γιατρούς-εξετάσεις-νοσοκομεία, πιστεύω ότι η ψυχολογία του ασθενούς είναι το Α και το Ω.

 

Θα έπρεπε να το αντιλαμβάνεται αυτό το σύνολο του ιατρικού-νοσηλευτικού προσωπικού. Δεν τους χρειαζόμαστε μόνο για το IQ τους αλλά και για το EQ τους. Και θα έπρεπε να είναι σε θέση να επικοινωνήσουν σωστά τις ανάγκες και τον τρόπο λειτουργίας.

 

Αν δεν το καταφέρνουν αυτό, ΟΚ. Άνθρωποι είμαστε. Δεν είναι δυνατόν να είμαστε καλοί σε όλα.

Οφείλουμε όμως να προσπαθούμε να βελτιωνόμαστε. Και όχι να κλείνουμε τα μάτια, υποκρινόμενοι ότι πράττουμε άριστα και δεν υπάρχει πρόβλημα ή ότι -ακόμα χειρότερα- το πρόβλημα είναι κάποιου άλλου, του γονιού.

 

Αυτά, προφανώς, και δεν πάνε σε σένα Scratée, που όσο σε έχω "γνωρίσει", είναι φανερή η ευαισθησία σου.

Πάνε όμως σε ένα μεγάλο κομμάτι των συναδέλφων σου.

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...