ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΑΛΛΑ... ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ;

[elenitropical]

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ.ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΜΠΛΟΚΑΡΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΗ ΣΩΣΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ.ΕΧΩ ΔΥΟ ΑΓΟΡΙΑ 12 ΚΑΙ 7 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΦΕΥΓΟΥΜΕ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΜΕ ΤΟ ΜΑΓΑΖΑΚΙ ΜΑΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΥΝΤΗΡΕΙ (ΔΟΞΑ ΤΟ ΘΕΟ) ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΟΛΟ ΤΟ ΧΡΟΝΟ.ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΕΡΝΟΥΣΑΝ ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗ ΝΤΑΝΤΑ (ΜΙΑ ΝΕΑ ΚΟΠΕΛΑ)ΠΟΥ ΤΗΝ ΠΕΡΝΑΜΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΜΕΝΕ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ ΩΣΟΤΟΥ ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΜΑΣ.ΤΟ ΜΟΝΟ "ΜΕΛΑΝΟ" ΣΗΜΕΙΟ ΗΤΑΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΧΡΟΝΟΣ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ ΚΑ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ Ή ΒΟΛΤΕΣ Κ.Λ.Π. ΑΛΛΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΜΑΣ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΜΑΣ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΚΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ ΣΑΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΜΗ ΝΙΩΘΟΥΝ ΠΩΣ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΜΕΛΟΥΜΕ.ΔΥΣΤΥΧΩΣ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΞΕΝΥΧΤΙ ΑΡΑ ΛΙΓΕΣ ΩΡΕΣ ΥΠΝΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΩΣ ΓΟΝΕΙΣ ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΑΣΧΗΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ "ΔΙΝΟΥΜΕ" ΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΚΟΛΛΑΜΕ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ "ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ " ΤΟ ΚΕΝΟ...ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΠΡΙΝ ΕΝΑ ΜΗΝΑ Η ΝΤΑΝΤΑ ΜΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕ ΠΩΣ ΑΡΡΑΒΩΝΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΦΕΥΓΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΤΗΣ!!ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΓΙΝΑΝ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ.ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΝΑΙ ΜΕΝ ΠΡΟΣΦΕΡΘΗΚΕ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ,ΟΧΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ...Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΟΥ ΓΙΟΣ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΙΣΤΕΙ ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΥΣ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΒΛΕΨΗ ΜΑΖΙ ΜΑΣ.Ο ΜΙΚΡΟΣ ΕΠΙΣΗΣ ΣΥΜΦΩΝΕΙ ΑΛΛΑ Η ΙΔΕΑ ΠΩΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ,ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ,ΣΤΗ ΒΟΛΤΑ....ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΦΑΓΗΤΟ ΚΑΙ ΥΠΝΟ (ΚΑΤΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙ ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΝ ΑΦΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥΣ) ΜΕ ΤΡΟΜΑΖΕΙ!!!!!! Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΥΠΕΥΘΥΝΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ!!!!ΤΕΛΟΣ ΔΕΝ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΝ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΝΤΑΝΤΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ ΠΟΙΟ ΠΟΛΥ ΑΠ'ΟΛΑ...ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΙΑ ΜΟΥ(ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΘΑ ΤΟ ΑΝΤΕΞΩ) ΑΛΛΑ ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ..ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ.Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΕΤΟΙΜΑΣΕΙ ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ!!!!!!ΔΕΧΟΜΑΙ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΣΑΣ ...ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΜΟΥ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΒΓΑΛΩ ΤΗ ΣΩΣΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΩ!!ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

[Νεραϊδες]

Μηπως να προσλαμβανατε ατομο στη δουλεια στο μαγαζι σας και να ειχες ετσι την δυνατοτητα να προσεχεις η ιδια τα παιδια σου;

Διαφορετικα θα προσλαβεις νεα νταντα και με τον χρονο τα παιδια σου θα την συμπαθησουν και αυτην.

Εννοειται οτι θελουν ανθρωπο να τα προσεχει!

[LA LATINA]

Μόνα τους δε γίνεται να μείνουν, πάει αυτό. Άλλη νταντά και να βρεις, δε μπορείς να την εμπιστευτείς με το καλημέρα σας......πάει κι αυτό.

Για μένα, ή παρακαλάς τη μαμά σου να έρθει διακοπές μαζί σας, ή αντί να πληρώνεις νταντά πληρώνεις έναν υπάλληλο για κάποιες ώρες, και μένεις με τα παιδιά σου.

[mkcm]

Συμφωνώ κι εγώ με τη LA LATINA. Είναι πολύ μικρά ακόμη τα παιδιά, ώστε να μείνουν μόνα τους, οπότε ή έρχεται η μαμά σου μαζί σου ή προσλαμβάνεται άτομο για το μαγαζί (έτσι κι αλλιώς και την νταντά θα την πληρώνατε) ή θα τα έχετε μαζί σας στο μαγαζί. Δυστυχώς, μέχρι να περάσουν λίγα χρόνια να μεγαλώσουν θα έχετε αυτό το άγχος....

[elenitropical]

Ευχαριστώ για τις άμεσες απαντήσεις-απόψεις-συμβουλές σας...Το γεγονός να έρθει η μαμά αποκλείστηκε από την ίδια!!!Σχετικά με το να προσλάβω υπάλληλο στη θέση μου ακούγεται βολικό αλλά σε μια θέση που διαχειρίζεται το ταμείο του μαγαζιού δεν είναι και τόσο εύκολο να εμπιστευθείς κάποιον...παρόλα αυτά μάλλον έχω καταλήξει να δοκιμάσω τις αντοχές μου να τα κάνω όλα μαζί (δουλειά-σπίτι-παιδιά)...και εύχομαι να μου δώσει δύναμη να τα καταφέρω!!Αλήθεια αυτή η άρνηση συνεργασίας των γονέων δεν είναι κάτι που πληγώνει;;;

[elenip]

Ευχαριστώ για τις άμεσες απαντήσεις-απόψεις-συμβουλές σας...Το γεγονός να έρθει η μαμά αποκλείστηκε από την ίδια!!!Σχετικά με το να προσλάβω υπάλληλο στη θέση μου ακούγεται βολικό αλλά σε μια θέση που διαχειρίζεται το ταμείο του μαγαζιού δεν είναι και τόσο εύκολο να εμπιστευθείς κάποιον...παρόλα αυτά μάλλον έχω καταλήξει να δοκιμάσω τις αντοχές μου να τα κάνω όλα μαζί (δουλειά-σπίτι-παιδιά)...και εύχομαι να μου δώσει δύναμη να τα καταφέρω!!Αλήθεια αυτή η άρνηση συνεργασίας των γονέων δεν είναι κάτι που πληγώνει;;;

 

Μην μπεις στην λογική του τι είναι διατεθειμένοι να κάνουν οι γιαγιάδες - παππούδες γιατί ο μόνος που πληγώνεται είσαι εσύ.. εμένα η μαμά μου μένει επαρχία, τα πεθερικά που μένουν Αθήνα δεν έχουν κρατήσει τον μικρό ούτε μία φορά, ο μικρός είναι 4 χρονών.... σκέψου ότι αρρώστησε η νταντά μας ένα μήνα και φεύγαμε νωρίτερα από τη δουλειά μία εγώ μία ο άντρας μας με την ψυχή στο στόμα για να πάρουμε τον μικρό από τον παιδικό (δόξα τω Θεώ που δουλεύω σε εταιρεία που μπορούμε να συνεννοηθούμε και είναι ελαστικοί μαζί μας και το δέχτηκαν) .. ούτε για τα μάτια δεν είπαν τα πεθερικά να πάνε να πάρουν τον μικρό μία ημέρα για να μας βοηθήσουν.... στην περίπτωσή σου θα σου πρότεινα τα εξής:

 

α) στο νησί υπάρχει κάποιος φίλος / συγγενής / γνωστός που να εμπιστεύεστε και να του ζητήσετε (φαντάζομαι θα μιλάς για 2- 2,5 μήνες) να προσέχει τα παιδιά έναντι αμοιβής?

β) εδώ υπάρχει κάποιο άτομο που να εμπιστεύεστε από τον κύκλο σας για να το πάρετε μαζί να προσέχει τα παιδιά (έναντι αμοιβής?)

γ) το μαγαζί με το σπίτι που μένετε στο νησί είναι κοντά? εάν ναι πάρε τα παιδιά μαζί στο μαγαζί (δεν θα τους αρέσει αλλά δεν έχεις και πολλές επιλογές) ώρες που το μαγαζί δεν θα έχει πολύ δουλειά μπορείς να πηγαίνει τα παιδιά π.χ. για μπάνιο

καλό κουράγιο!!

[mmdad]

Μηπως η μητερα σου φοβαται να τα "κρατησει" την στιγμη που θα θελουν να ειναι συνεχεια βολτα?

[elenitropical]

Δυστυχώς σε μικρές νησιωτικές περιοχές όλοι έχουν τις δικές τους δουλειές το καλοκαίρι και δύσκολα βρίσκεις κάποιον να σε βοηθήσει. Μου πρότεινε η κοπέλα που έχει τον παιδότοπο στο χωριό να προσέχει τα παιδιά τα απογεύματα ως τις 10 που κλείνει(έναντι αμοιβής φυσικά).Βέβαια ο μεγάλος δεν ενθουσιάστηκε αλλά για το μικρό είναι κάπως βολικό.Δεν ξέρω τελικά αν η απόφαση μου είναι η πιο σωστή πάντως το απόγευμα τους ανακοίνωσα πως αποφασίσαμε να μείνουνε μαζί μας το καλοκαίρι...Ο μικρός χώθηκε στην αγκαλιά μου και δεν έλεγε να βγει ενώ ο μεγάλος μου έσκασε ένα πλατύ χαμόγελο ικανοποίησης και ανακούφισης (η αγκαλιά ήρθε μετά από δικό μου κάλεσμα λόγω της ηλικίας)..Φυσικά δεν ήταν ότι καλύτερο που συζητήσαμε για περισσότερη υπευθυνότητα,υπακοή και περιορισμένο ελεύθερο χρόνο αλλά με ακούγανε με τέτοια χαρά που ήταν σαν να μη τους ένοιαζε!!! Είμαι ακόμα βουρκωμένη...την ώρα του ύπνου είχαν και οι δυο σχεδόν τα ίδια λόγια να μου πουν .."σ'ευχαριστώ μαμά,θα είμαι καλό παιδί το καλοκαίρι" άκουσα στο δωμάτιο του μικρού...."θα τον προσέχω το μικρό κι ας μου σπάει τα νεύρα" άκουσα στο δωμάτιο του μεγάλου...Η αγκαλιά και το φιλί τους για καληνύχτα σήμερα ήταν αναμφισβήτητα διαφορετικό από άλλες μέρες...το ένιωσα όπως πιστεύω ένιωσαν κι οι γιοι μου όσο περισσότερη αγάπη και στοργή μπάρεσα να κλείσω σε μια αγκαλιά για καληνύχτα!!! Σκέφτομαι πόσο υπεροχη είναι η δύναμη της αγάπης σε μια οικογένεια και πως τελικά αυτό είναι που σου δίνει περισσότερο κουράγιο απ'οτιδήποτε άλλο...Σίγουρα δε θα είναι εύκολο αλλά τουλάχιστον θα ξέρω πως τα παιδιά κοντά μας θα είναι ευτυχισμένα....Καλό καλοκαίρι!!

Επεξεργάστηκαν 3 Ιουνίου,2014 by elenitropical
προσθήκη λέξης

[LA LATINA]

Τι γλυκειά αφήγηση, κοπέλα μου!

Είδες, το πιο σημαντικό είναι να είναι η οικογένεια μαζί.......το λέω χρόνια....

Θα πάνε όλα καλά, θα δεις! ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!