ΔΕΝ ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ , ΘΕΛΩ ΤΗΝ ΓΙΑΓΙΑ

[elenakikap]

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ!!!!! ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΕΞΗΣ ΕΡΩΤΗΣΗ: Ο ΜΙΚΡΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 3,5 ΧΡΟΝΩΝ ΕΧΕΙ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΘΕΡΑ ΜΟΥ . ΟΤΑΝ ΠΑΕΙ ΣΠΙΤΙ ΤΗς ΚΑΝΕΝΑ ΧΑΤΗΡΙ ΔΕΝ ΤΟΥ ΧΑΛΑΕΙ . ΚΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ ,ΔΕΝ ΤΟΝ ΜΑΛΩΝΟΥΝΕ ,ΓΕΝΙΚΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΡΙΑ ΚΛΠ .. ΟΤΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΑΝΤΙΔΡΑΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ , ΓΑΝΤΖΩΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΙΑΓΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ. ΟΤΑΝ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΓΥΡΙΣΑΜΕ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΓΙΑΓΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΕΙ. ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ; ΦΤΑΙΜΕ ΕΜΕΙΣ ΣΑΝ ΓΟΝΕΙΣ.ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟΥ ΚΑΝΩ ΟΛΑ ΤΑ ΧΑΤΗΡΙΑ.....ΟΠΩς Η ΠΕΘΕΡΑ.......ΜΗΠΩΣ ΦΤΑΙΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΑΙΖΩ ΠΟΛΥ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΛΩΓΟ ΚΟΥΡΑΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΒΕΒΑΙΑ ΤΟΝ ΠΑΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΟΔΗΛΑΤΟ Η ΚΟΥΝΙΕΣ , ΜΗΠΩΣ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΛΗΠΤΕΙ ΣΝ ΠΑΙΔΙ. ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΕΙ ΕΤΣΙ ..... ΦΥΣΙΚΑ ΣΗΜΕΡΑ ΝΥΣΤΑΖΕ ΟΤΑΝ ΓΥΡΙΣΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΙΑΓΙΑ ΙΣΩς ΓΙΑΥΤΟ ΝΑ ΕΙΧΕ ΓΚΡΙΝΙΑ..ΚΑΙ ΤΑ ΕΛΕΓΕ.ΜΗΗΠΩς ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑ ΒΛΕΠΩ ΣΤΡΑΒΑ ΕΓΩ... ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ.... ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ

[lelaki1980]

:p:p:p τα ειπες ολα μονη σου γλυκια μου!απλα η γιαγια του κανει ολα τα χατηρια!δεν ειναι οτι δε σε αγαπαει αλιμονο!!απλα ξερει που και τι ακριβως να κανει!μην την προγγιξεις την γιαγια και να τον πηγαινεις οπως συνηθιζεις τωρα!δηλ μην αλλαξεις κατι απο τη ροη του παιδιου!ολα καλα και να μην στεναχωριεσαι!μπορει να νιωθεις ασχημα επειδη μπορει να εισαι κουρασμενη αλλα πιο παιδι δεν θελει να του κανουν ολα τα χατηρια και ποια μαμα μπορει αν δουλευει να ασχολειτε οσο δημιουργικα θα ηθελε αυτη με το παιδι της!εμενα η δικια μου οποτε παει στη γιαγια της και μετα την παιρνω γινετε ο κακος χαμος!αλλα μεσα σε κανα μισαωρο συνερχετε εξηγοντας της οτι στην γιαγια αγαπη μου παμε καθε σαββατοκυριακο οποτε εχε υπομονη παλι μεχρι το επομενο!σαγαπω πολυ κτλ......μου λεει κι εγω μαμα πιο πολυ απο ολους!

[ποτάκης]

Είχαμε ακριβώς το ίδιο θέμα με τον ανιψιό μου και τη μητέρα μου! Τον κρατούσε κάθε πρωί και του έκανε όλα τα χατίρια, οπότε το παιδί σπάραζε κάθε φορά που έφευγε! Η νύφη μου δεν μπορούσε να αφήσει τη δουλειά και η μητέρα μου, ό,τι και να της λέγαμε συνέχιζε να μη βάζει όρια (κλασική γιαγιά). Η νύφη μου καλώς επέλεξε να τον πάει νωρίς παιδικό (από 2 ετών) και έτσι το πρόβλημα λύθηκε, αφού απαγκιστρώθηκε λίγο από κοντά της! Μήπως, λοιπόν, να κοίταγες και αυτή τη λύση;

[Λαΐδα]

Ειναι καλο που αγαπαει καποιον αλλον εκτος τους γονεις του τοσο πολυ!! Αφενος του κανει τα χατηρια αφετερου εσευ εισαι κουρασμενη οταν γυρνας....ετσι νομιζω...οποτε σε αυτα τα δυο θεματακια κοιτα να το ΄δουλεψεις ΄

[mkcm]

Είναι πολύ φυσιολογικό ένα παιδάκι να αγαπάει και να αποζητάει και άλλους ανθρώπους εκτός από τους γονείς του, ιδιαίτερα αν έχει καθημερινή επαφή. Σε μας, που δεν έχουμε βοήθεια από παππουδογιαγιάδες και η επαφή μαζί τους είναι αραιή (είναι επαρχία), τόσο έντονο δεν το έχουμε. Αλλά ακόμη κι αν πάμε, επειδή γενικά παίζω με τη μικρή μου σαν παιδί, μετά από λίγο πάλι τη δική μου παρέα αποζητάει.

Νομίζω ότι σε μικρές ηλικίες τα παιδιά αυτό που θέλουν είναι να περνάνε ωραία, να κάνουν τρέλες, να ξεδίνουν.

Και εγώ είμαι εργαζόμενη μαμά, χωρίς καμία απολύτως βοήθεια από πουθενά, με σύζυγο που δουλεύει πολλές ώρες. Κάθε μα κάθε μεσημέρι που γυρίζω από τη δουλειά είμαι κυριολεκτικά χώμα. Λίγες είναι οι φορές που θα είναι ο μπαμπάς διαθέσιμος το μεσημέρι, οπότε και τους αφήνω λίγο περιθώριο 30 - 40 λεπτά, ώστε να ξαπλώσω (1 - 2 φορές το μήνα αυτό).

Παρόλα αυτά τις περισσότερες μέρες μετά το βρεφικό την κάνουμε για κούνιες. Αν δεν πάμε κούνιες και πάμε σπίτι, καθόμαστε τρώμε το φαγάκι μας οι μεγάλοι (η μικρή έχει φάει, κάθετε όμως μαζί μας) και μετά αρχίζει το παιχνίδι. Πλαστελίνες, πάζλ, ζωγραφική, φτιάχνουμε κατασκευές με μαξιλάρια και σκαρφαλώνουμε, πηδάμε, χορεύουμε, παίζουμε κρυφτό, κυνηγητό, γαργαλητό και λίγο πριν τον ύπνο ξεκινάμε διαβάζουμε κανά - δυό ιστορίες και μετά μπάνιο, γάλα και νάνι.

Όλες οι βαριές δουλειές Σ/Κ και καθημερινά τα απολύτως απαραίτητα και εφόσον έχει κοιμηθεί η μικρή.

Αν ξέρει, ότι όταν πάει σπίτι θα περάσει καλά - όπως περνάνε καλά τα παιδάκια, όχι εμείς οι μεγάλοι, ε; - θα έρχεται με λαχτάρα.

Και άλλη μια συμβουλή/ παράκληση: ΑΦΗΣΤΕ ΤΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ ΚΛΕΙΣΤΕΣ!!!! Όσες φορές έτυχε να δει (δεν κάθισε να δει, απλά η τβ έπαιζε παράλληλα) το παιδί ήταν τελείως αποσυντονισμένο!

Α, και όταν πάμε κούνιες δεν κάθομαι στο παγκάκι παραπέρα, είμαι εκεί μαζί της 100%, δηλαδή της τραγουδάω όταν την κουνάω, την επεφημώ όταν σκαρφαλώνει ή κάνει τσουλήθρα, παίζουμε κυνηγητό, κλπ.

[Ελισα24]

Είναι πολύ φυσιολογικό ένα παιδάκι να αγαπάει και να αποζητάει και άλλους ανθρώπους εκτός από τους γονείς του, ιδιαίτερα αν έχει καθημερινή επαφή. Σε μας, που δεν έχουμε βοήθεια από παππουδογιαγιάδες και η επαφή μαζί τους είναι αραιή (είναι επαρχία), τόσο έντονο δεν το έχουμε. Αλλά ακόμη κι αν πάμε, επειδή γενικά παίζω με τη μικρή μου σαν παιδί, μετά από λίγο πάλι τη δική μου παρέα αποζητάει.

Νομίζω ότι σε μικρές ηλικίες τα παιδιά αυτό που θέλουν είναι να περνάνε ωραία, να κάνουν τρέλες, να ξεδίνουν.

Και εγώ είμαι εργαζόμενη μαμά, χωρίς καμία απολύτως βοήθεια από πουθενά, με σύζυγο που δουλεύει πολλές ώρες. Κάθε μα κάθε μεσημέρι που γυρίζω από τη δουλειά είμαι κυριολεκτικά χώμα. Λίγες είναι οι φορές που θα είναι ο μπαμπάς διαθέσιμος το μεσημέρι, οπότε και τους αφήνω λίγο περιθώριο 30 - 40 λεπτά, ώστε να ξαπλώσω (1 - 2 φορές το μήνα αυτό).

Παρόλα αυτά τις περισσότερες μέρες μετά το βρεφικό την κάνουμε για κούνιες. Αν δεν πάμε κούνιες και πάμε σπίτι, καθόμαστε τρώμε το φαγάκι μας οι μεγάλοι (η μικρή έχει φάει, κάθετε όμως μαζί μας) και μετά αρχίζει το παιχνίδι. Πλαστελίνες, πάζλ, ζωγραφική, φτιάχνουμε κατασκευές με μαξιλάρια και σκαρφαλώνουμε, πηδάμε, χορεύουμε, παίζουμε κρυφτό, κυνηγητό, γαργαλητό και λίγο πριν τον ύπνο ξεκινάμε διαβάζουμε κανά - δυό ιστορίες και μετά μπάνιο, γάλα και νάνι.

Όλες οι βαριές δουλειές Σ/Κ και καθημερινά τα απολύτως απαραίτητα και εφόσον έχει κοιμηθεί η μικρή.

Αν ξέρει, ότι όταν πάει σπίτι θα περάσει καλά - όπως περνάνε καλά τα παιδάκια, όχι εμείς οι μεγάλοι, ε; - θα έρχεται με λαχτάρα.

Και άλλη μια συμβουλή/ παράκληση: ΑΦΗΣΤΕ ΤΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ ΚΛΕΙΣΤΕΣ!!!! Όσες φορές έτυχε να δει (δεν κάθισε να δει, απλά η τβ έπαιζε παράλληλα) το παιδί ήταν τελείως αποσυντονισμένο!

Α, και όταν πάμε κούνιες δεν κάθομαι στο παγκάκι παραπέρα, είμαι εκεί μαζί της 100%, δηλαδή της τραγουδάω όταν την κουνάω, την επεφημώ όταν σκαρφαλώνει ή κάνει τσουλήθρα, παίζουμε κυνηγητό, κλπ.

 

 

Σορρυ που μπαινω στη συζητηση αποτομα αλλα διαβασα το ποστ σου και ειδα τα τονισμενα, τι να πω, τι βιταμινες παιρνεις;;;;; :D Μπραβο, εγω να κουνηθω δεν μπορω μετα τη δουλεια, 25αρα γυναικα!!

Στο θεμα μας τωρα, το κανουν ολα τα παιδια που τους φροντιζουν και αλλοι συγγενεις, ιδιως γιαγιαδες, δεν το εννοει το παιδι και αν για ενα διαστημα δεν την δει, δεν θα της δινει καν σημασια. Το εκανε η μεγαλη μου και η γιαγια λεει τωρα τα αντιθετα: "δεν με θελει το παιδι;"

[mkcm]

Σε ευχαριστώ.... βιταμίνες δεν παίρνω, αλλά το παίρνω απλά απόφαση.... Και εννοείται βάζω προτεραιότητες. Δε γίνεται αλλιώς. Άλλωστε, έχω συγκρίνει τις μέρες που με πιάνει ρέκλα και λέω σήμερα θα την αφήσω να παίξει μόνη της και δε θα συμμετέχω, θα κάθομαι να παρατηρώ από τον καναπέ και πίστεψέ με εκεί είναι που βγαίνει η κούραση και είσαι πιο χώμα απ' ότι ήσουν την ώρα που γύρισες σπίτι.

Και φυσικά... το σπίτι μου δεν είναι τσίλικο...... Μαζεμένα το βράδυ είναι όλα τα δωμάτια, καθαρός ο νεροχύτης και το μπάνιο, στο σαλόνι βέβαια η σκονίτσα υπάρχει, αλλά η κρεβατοκάμαρα είναι βομβαρδισμένο τοπίο: σιδερωμένα, ασιδέρωτα, ρούχα της μέρας και φυσικά ό,τι κυκλοφορούσε στο σαλόνι πρότεινως και δεν είχα κουράγιο να τακτοποιήσω......

[zoek]

Καλησπέρα και από εμένα. Το θέμα των ορίων είναι καίριο για ένα παιδί είτε η μανα δουλεύει είτε όχι. Δεν "βολεύει" μόνο τη μητέρα αυτό αλλά και το παιδί αισθάνεται ασφάλεια. Ίσως κάποιες μανουλες επειδή δουλεύουν και νιώθουν τύψεις που δεν περνάνε πολύ χρόνο με τα παιδιά τους να βρίσκουν ως άλλοθι το να μην έχουν όρια τα παιδιά. Τα όρια στο παιδί σου θα τα καθορίσεις εσύ και με πολύ καλό τρόπο θα παρακαλέσεις και την πεθερά σου να τα τηρεί και αυτή. Το βλέπω και εγώ με τους ίδιους μου τους γονείς. Όταν ημουν μικρή όλα ήταν σε τάξη αφού δεν μου χάριζαν και πολύ. Τώρα στον μικρό ας τον να κάνει ότι θέλει.... Εμ δεν είναι έτσι. Τους τον έκοψα τον βήχα και αυτοί κατάλαβαν ότι δεν κάνουν κουμάντο. Είναι σημαντικό να καταλάβει η πεθερά σου να υπάρχει δηλαδή ομοφωνία ως προς το τι θελεις να δώσεις εσύ προτεραιότητα. Έτσι και το παιδί δεν θα μπερδεύεται και θα νιώθει ευτυχισμένο.

[hara86]

Ελενακι πιστεύω κ εγω οτι η συμπεριφορά του γιού σου είναι φυσιολογική...τα περισσότερα παιδάκια το έχουν αυτό με τις γιαγιάδες...εδω ο δικός μου(13 μηνών παρακαλώ) οταν είναι να φύγουμε απο τη γιαγιά γαντζωνεται πανω της,δεν την αφήνει με τίποτα το σπορι ....βέβαια μετα απο 10 λεπτά τα ξεχνά όλα...

μην τα παίρνεις τόσο σοβαρα,σίγουρα δεν το εννοούσε,προφανώς οπως ειπες νυσταζε κ του βγήκε η γκρίνια....και προς Θεού μην κατηγορείς τον εαυτό σου γι'αυτο...κανε το καλύτερο που μπορείς κ μην ανησυχείς...

εκτός κ αν οταν είστε σπίτι αποζητά συνεχώς τη γιαγιά κ κλαίει για να τη δει,προσωπικα μονο αν συνέβαινε κατι τέτοιο θα ανησυχούσα.

[sporiklos]

Καμιά φορά βοηθάει να κάνουμε κανένα ταξιδάκι στο παρελθόν και να θυμόμαστε πώς συμπεριφερόμασταν σαν παιδιά σε παρόμοιες καταστάσεις . Είχα, λοιπόν, μία γιαγιά που μου έκανε όλα τα χατήρια όταν λοιπόν με έπαιρναν οι γονείς μου στο σπίτι μας ευχόμουν να έμενα για πάντα με την γιαγιά διότι στο δικό της σπίτι δεν υπήρχαν όρια ούτε μη και όχι. Φυσικά αυτό δεν σήμαινε ότι δεν ήθελα τους γονείς μου στη ζωή μου ή ότι δεν τους αγαπούσα.

Για να σε παρηγορήσω όταν με τον μικρό μου 4 ετών διαφωνούμε τότε μου λέιε ότι δεν με αγαπάει και θέλει να φύγω από το σπίτι. Οι πρωτες φορες που το είπε ήταν σοκαριστικές αλλά μετά κατάλαβα ότι δεν το εννοούσε. Βέβαια δεν έχω καταλάβει αν το λέει για να με πληγώσει-θυμώσει ή γιατί την δεδομένη στιγμη που προσπαθώ να του βάλω όρια απλά θα ήθελε να εξαφανιστώ και να συνεχίσει "τα δικά του".

[summer wine]

Τα παιδια ειναι αυθορμητα και παντα λενε την αληθεια, οπως την νιωθουν βεβαια καθε φορα με το δικο τους το μυαλο. .

Εκεινη τη στιγμη που λενε δεν σε αγαπω και αγαπω τη γιαγια , δεν καταλαβαινουν την εννοια της αγαπης και εννοειται οτι δεν το εννοουν με την κυριολεξια της λεξης, ομως εκεινη τη στιγμη προτιμουν τη γιαγια, απο τη μαμα.

Αυτη ειναι η αληθεια και αυτη πρεπει να βλεπουμε. Δεν ξερουν πως να το εκφρασουν ακριβως και χρησιμοποιουν λεξεις που ξερουν.

 

elenakikap

Βιωνεις την πρωτη απορριψη απο το παιδι σου, που φυσικα σε ολες τις μητερες συμβαινει αυτο καποια στιγμη με διαφορους τροπους.

 

Εγω θα σου ελεγα να μην το παρεις αψηφιστα και να δεις γιατι προτιμαει τη γιαγια.

 

Αυτο που συνηθως κανουν οι γιαγιαδες ειναι να τους αφιερωνουν χρονο δημιουργικο πολυ περισσοτερο απο εμας και γιαυτο τις προτιμουν.

Εχουν το χρονο να παιζουν περισσοτερο, ειναι πιο εκδηλωτικες ισως γιατι ειναι λιγοτερες οι ωρες που τα βλεπουν, ειναι αφοσιωμενες ολοκληρωτικα σε αυτα εκεινες τις ωρες που ειναι μαζι , κατι που δεν συμβαινει με τις μητερες που ειναι πολυασχολες.

 

Κοιταξε το παιδι νομιζω οτι σου κρουει τον κωδωνα.

Πρεπει να ακουμε τα παιδια και να ενεργουμε αναλογως, αυτη ειναι η αποψη μου.

 

Και καλα κανεις και προβληματιζεσαι και σε αποσχολει.

[bouba14]

Τα παιδια ειναι αυθορμητα και παντα λενε την αληθεια, οπως την νιωθουν βεβαια καθε φορα με το δικο τους το μυαλο. .

Εκεινη τη στιγμη που λενε δεν σε αγαπω και αγαπω τη γιαγια , δεν καταλαβαινουν την εννοια της αγαπης και εννοειται οτι δεν το εννοουν με την κυριολεξια της λεξης, ομως εκεινη τη στιγμη προτιμουν τη γιαγια, απο τη μαμα.

Αυτη ειναι η αληθεια και αυτη πρεπει να βλεπουμε. Δεν ξερουν πως να το εκφρασουν ακριβως και χρησιμοποιουν λεξεις που ξερουν.

 

elenakikap

Βιωνεις την πρωτη απορριψη απο το παιδι σου, που φυσικα σε ολες τις μητερες συμβαινει αυτο καποια στιγμη με διαφορους τροπους.

 

Εγω θα σου ελεγα να μην το παρεις αψηφιστα και να δεις γιατι προτιμαει τη γιαγια.

 

Αυτο που συνηθως κανουν οι γιαγιαδες ειναι να τους αφιερωνουν χρονο δημιουργικο πολυ περισσοτερο απο εμας και γιαυτο τις προτιμουν.

Εχουν το χρονο να παιζουν περισσοτερο, ειναι πιο εκδηλωτικες ισως γιατι ειναι λιγοτερες οι ωρες που τα βλεπουν, ειναι αφοσιωμενες ολοκληρωτικα σε αυτα εκεινες τις ωρες που ειναι μαζι , κατι που δεν συμβαινει με τις μητερες που ειναι πολυασχολες.

 

Κοιταξε το παιδι νομιζω οτι σου κρουει τον κωδωνα.

Πρεπει να ακουμε τα παιδια και να ενεργουμε αναλογως, αυτη ειναι η αποψη μου.

 

Και καλα κανεις και προβληματιζεσαι και σε αποσχολει.

 

Αν ειναι ετσι τοτε δε θα επρεπε τα παιδακια να λενε το ιδιο και για τη δασκλα τους στον παιδικο σταθμο και να μη θελουν να φυγουν απ το νηπιο;;; Πιστευω οτι πιο πολυ μετραει το οτι η γιαγια αφηνει συνηθως το εγγονακι να κανει ο,τι θελει, οποτε λογικο ειναι οταν παει ημαμα να του βαλει ενα οριο να λεει ετσι. Συμφωνω οτιδεν το ενοοει και οτι ειναι μια φαση που θαπερασει. Το καλυτερο ειναι να φροντιζουμε να περναμε χρονο δημιουργικο με τα παιδακια μας και απο κει και περα το να αγαπαει και αλλους ανθρωπους ειναι πολυ ομορφο..

[xena]

Αγαπητή elenakikap, είσαι μια τυχερή μαμά που έχεις βοήθεια (την πεθερά σου) και το παιδί διασκεδάζει όταν βρίσκεται εκεί.

Κι εγώ νόμιζα πως ο λόγος που το παιδί μου αρχικά φώναζε την μητέρα μου "μαμά" αντί για "γιαγιά" και δεν ξεκόλλαγε ήταν επειδή του έκανε τα χατήρια. Λάθος. Οταν με οδηγίες μου τα πράγματα έγιναν αυστηρά, η μικρή συνέχισε να λατρεύει την γιαγιά της.

Είναι φυσικό, είναι ένα πρόσωπο με το οποίο υπάρχει αμοιβαία αγάπη, γιατί να μην το δεχτούμε;

Δούλεψε με το παιδάκι σου λίγο παραπάνω ως προς το παιχνίδι και τον ποιοτικό χρόνο που περνάς μαζί του, κι όλα θα γίνουν καλύτερα.

 

Μην το βλέπεις εγωϊστικά, να είσαι χαρούμενη. Αν έβλεπες το παιδί να ουρλιάζει και να μην θέλει την γιαγιά ενώ δεν θα'χες αλλού να το αφήσεις.... θα με καταλάβαινες!!

[summer wine]

Αν ειναι ετσι τοτε δε θα επρεπε τα παιδακια να λενε το ιδιο και για τη δασκλα τους στον παιδικο σταθμο και να μη θελουν να φυγουν απ το νηπιο;;;

 

Εννοειται οτι δεν εχει σχεση η δασκαλα με τις γιαγιαδες.

Τα παιδια νιωθουν την αγαπη των γιαγιαδων και των συγγενικων τους προσωπων. Ξερουν να διαχωριζουν τη δασκαλα-τη νταντα οσο και καλη να ειναι -απο τους παππουδες. Ποτε δεν θα πουν οτι αγαπανε τη δασκαλα κλυτερα απο τη μητερα. Η να διωχνουν τη μητερα για χαρη της δασκαλας.

 

Με τους παππουδες ομως ειναι πολυ συχνο φαινομενο .

Συνηθως οι παππουδες ειναι συνταξιουχοι, ειναι ξενιαστοι απο δουλειες και οταν βρισκονται με τα εγγονια ειναι αφοσιωμενοι σε αυτα.. Εαν εχουν και λιγη διαθεση για παιχνιδι τι το καλυτερο για το παιδι.

 

Οι μητερες, ειδικα οι εργαζομενες με τοσες ευθυνες και αγχη σημερα, πολλες φορες ενω ειμαστε σπιτι μαζι με τα παιδια το μυαλο μας βρισκεται αλλου.

 

.

Δούλεψε με το παιδάκι σου λίγο παραπάνω ως προς το παιχνίδι και τον ποιοτικό χρόνο που περνάς μαζί του, κι όλα θα γίνουν καλύτερα.

Συμφωνω , αυτο ζητουν τα παιδια απο εμας.

[BabyCute]

elenakikap Ωχ πόσο σε καταλαβαίνω! Κάτι τέτοια εκανε η ανιψιά μου με την πεθερά μου (που κατα την γνώμη μου ειναι εντελως φυσιολογικό) αλλα ο πεθερος μου με αφορμή αυτο αρχισε να μας λέει οτι η μικρή αγαπάει την γιαγιά της πιο πολυ απο την μάνα της (η μάνα της δε το ξερει αυτο!)

Εφριξα! Οκ να τα ακούς απο ενα μικρο αλλα οχι απο μεγάλο άνθρωπο να λέει αηδίες!! Μου την έδωσε τόσο πολυ, μου εχει κολλήσει στο μυαλό τόσο πολυ που δεν επιδιώκω ιδιαίτερες σχέσεις του μικρού μου με την γιαγια του. Δεν της σταματάω απλα δεν τις επιδιώκω (μενει και μακριά στη κατω κατω), και μερικά πραγματα που θα μπορούσα να τα κανω δεν τα κανω

Ξερω πως νοιώθεις και τα μικρά τα λένε αυτά συνέχεια - και εγω λάτρευα την γιαγιά μου γιατι μου έδινε σοκολάτες συνέχεια - βάλε στο μυαλό σου ομως για σενα εχει ματια μονο, δεν υπαρχει ανταγωνισμός!

[hara86]

Προσωπικά δε νομίζω οτι τα παιδιά τρελαίνονται για τους παππούδες επειδή αυτοι αφιερώνουν ολο τους τον χρόνο και αφοσιωνονται σε αυτα...στο κατω κατω ποσες ώρες βλέπονται την βδομάδα;;;

για μενα ο λόγος ειναι καθαρά το οτι οι παππούδες τους κάνουν ολα τα χατίρια,τους αφήνουν να φανε οτι η μαμα δεν αφήνει,δεν τα μαλωνουνε και όποιος τολμήσει να τα μαλώσει(ακομα και η ιδια η μαμά)τρεχουν να τα πάρουν αγκαλιά και να τα διαβεβαιωσουν γεμίζοντας τα φιλια πως ειναι τα καλύτερα παιδιά και πως θα φανε ζωντανό οποιον τολμήσει να τα ξαναμαλωσει....

τουλάχιστον στη μανα μου αυτα βλέπω...

ε με τέτοια συμπεριφορά και 10 λεπτά το μηνα να περνάνε μαζι είναι αρκετά για να γίνει η γιαγιά χριστουγεννιάτικο δέντρο στα μάτια τους.

[LA LATINA]

Μανούλες, να χαίρεστε που τα παιδιά σας έχουν τέτοιες σχέσεις με τους παππούδες και περνάνε τόσο καλά, είναι μεγάλη ευλογία........και να ξέρετε οτι υπάρχουν και παιδιά, που δεν ξέρουν τι θα πει βόλτα, πάρκο, παγωτό απ τους παππούδες....

[elenakikap]

Σας ευχαριστω παρα πολυ για τις απαντησεις σας.