Θελει να κοιμαται στο δικο μας δωματιο

[TARTOUFOS]

hi, everybody. έχω και εγώ ένα κοριτσάκι 4 ετών και αυτή την ιστορία τράβηξα και εγώ για περίπου 2 χρόνια. Υπερβολικό ε??????

βέβαια οι λόγοι ήταν διαφορετικοί αλλά όχι χωρίς να φταίω και εγώ λίγο. είμαι εργαζόμενη μάνα και το παιδί μου το κρατούσαν η μάμα μου ή η πεθερά μου και όπως καταλαβαίνετε χρειάστηκε πολλές φορές το παιδί να κοιμηθεί στο σπίτι των γιαγιάδων όπου εκεί κοιμόταν στο ίδιο κρεβάτι με την γιαγιά.

Πέρασα όλα όσα περιγράφετε δηλαδή όταν την αφήναμε να κοιμηθεί μαζί μας εμείς δεν μπορούσαμε να κοιμηθούμε με τίποτα. όταν αρνούμασταν είχαμε εμετούς, υστερίες εν το μέσω της νυχτός, αρνηση να κοιμηθεί και να μας κρατάει ξύπνιους όλο το βράδυ, με φωνές, με υστερίες, με συζητήσεις, με δωροδοκίες και ντρέπομαι για αυτό που θα πώ αλλά ακόμα και με ξύλο. με συγχωρήτε, έτσι????? ελπίζω να με καταλαβαίνετε σε τι ψυχολογική κατάσταση βρισκόμουν όντας άυπνη και κουρασμένη.

Η λύση λοιπόν ήρθε έτσι ξαφνικά και το εννοώ αυτό που λέω. ένα από αυτά τα βράδυα λοιπόν και όλος περιέργως ήμουν ήρεμη, μου ξέφυγε απο το στομά (δόξα το θεό) και της υποσχέθηκα πως όταν δεί έξω απο το παράθυρο να ξημερώνει, της επιτρέπω τότε και μόνο τότε να ερθει στο κρεβάτι.

το αποτέλεσμα αυτού είναι να ξυπνάει κάθε βράδυ έχοντας μαζί της το μαξιλάρι, να στέκεται μπροστά στην πόρτα της κρεβατοκάμαρας και να με ρωτάει εάν μπορεί να έρθει να κοιμηθεί μαζί μας και φυσικά λεγοντας της πως δεν έχει ξημερώσει ακόμα, εκείνη επιστρέφει στο κρεβάτι της και συνεχίζει τον ύπνο της.

την ίδια απόπειρα κάνει γύρω στις 6.30 με 7.00 το πρωί όπου της επιτρέπω να κοιμηθεί μαζί μας βέβαια όπως καταλαβαίνετε είναι και η ώρα περίπου που σηκωνομαι εγώ και ο μπαμπάς της για δουλειά.

έτσι καταφέραμε και εμείς επιτέλους να ηρεμήσουμε.

 

συμβουλή μου και συγνώμη αν σας κούρασα!!!!

η απάντηση σε κάθε ζήτημα είναι πολύ απλή και βρίσκεται μπροστά σας στα απλά καθημερινά πράγματα που αν ηρεμήσετε είμαι σίγουρη ότι θα την βρείτε

[christiana08]

Εγω ακομα το ψαχνω.Εχω μια κορουλα 19 μηνων και μια 7 μηνων.Η μεγαλη μου κοιμοταν στο κρεβατι μας εδω και ενα χρονο.Τωρα που μεγαλωσε η μικρη μου η επρεπε να την παρω και αυτη μαζι μας η να βγαλω την μεγαλη.Επειδη σκοπευουμε να κανουμε και τριτο,αποκλεισαμε την πρωτη εκδοχη,τρια μωρα στο κρεβατι,ημαρτον,που να χωρεσουν.εδω και 6 μερες προσπαθω να κοιμαται το κοριτσακι μου στο κρεβατι του.Πραγμα που δεν παει καθολου καλα.Και το κακο ειναι οτι εφυγε ο αντρας μου ταξιδι και θα ειμαι πολυ καιρο μονη μου να το αντιμετωπιζω.Ανακαινησεις δεν πιανουν,να την αφησω να κλαιει,αντε και εκανα την καρδια μου πετρα,ξυπναει ομως την μικρη και γινεται χαλασμος.Περιμενω ιδεες.Παντως εγω πιστευω πως πρεπει να κοιμουνται μονα τους,ειμαι παθουσα,ακουστε με,στο επομενο θα εχετε θεμα.

[athens2006]

Μέχρι πρόσφατα και εμείς τα ιδια περνούσαμε. Ο μικρός εδώ και 1,5 χρόνο κοιμοταν μαζι μας. Εμεις δεν κοιμομασταν βεβαια, μεχρι που στο τελος ο αντρας μου αποφασισε να κοιμαται στο παιδικο αυτός, δεν το δεχτηκα βεβαια,το εξηγησα οσο μπορουσα στο μικρουλη αλλά αυτος τρυπωνε το βραδυ αναμεσα μας.

Για να κοιμηθει ο μικρος ξαπλωνα μαζι του μεχρι να τον παρει ο υπνος και μετα σηκωνομουν. Καθε μερα λιγο λιγο μειωνα το χρονο παραμονης μου. Τέλικα πριν μια εβδομαδα αρχισε να κοιμαται μονος του, τις πρωτες μερες εκλαιγε στον υπνο του μάλλον να μας τσεκαρει αν θα παμε, αφου μας τσεκαρε, τωρα κοιμαται ολη νυχτα σαν πουλάκι...

Σιγα σιγα και ο στοχος θα επιτευχθει....

Επομενος στοχος η πάνα!