Εργαζομενη Μητέρα ή Καλη Νοικοκυρα!

[yiannaf]

Εγώ από την άλλη ξεκίνησα πριν από 2 εβδομάδες να δουλεύω ξανά και ήδη είμαι ένα πτώμα... Η μέρα μου ξεκινάει στις 7.00 που ξυπνάει ο μικρός για φαγήτο και τελειώνει στις 11.00. Εννοείται πως μετά πέφτω ξερή για ύπνο. Δεν θέλω να φανταστώ πως θα είμαι σε 1 μήνα από σήμερα αν τα έχω παίξει από τώρα.... Ώρες ώρες μου έρχεται να τα παρατήσω... Αλλά το να ζητάω λεφτά από τον άντρα μου το έχω ζήσει το τελευταίο 10μηνο και δεν μου άρεσε καθόλου. Οπότε κάνω υπομονή. Ίσως τα πράγματα να στρώσουν...

[mata]

Εγώ από την άλλη ξεκίνησα πριν από 2 εβδομάδες να δουλεύω ξανά και ήδη είμαι ένα πτώμα...

 

Δεν θέλω να φανταστώ πως θα είμαι σε 1 μήνα από σήμερα αν τα έχω παίξει από τώρα.... Ώρες ώρες μου έρχεται να τα παρατήσω...

 

Ίσως τα πράγματα να στρώσουν...

 

Να σε παρηγορήσω λίγο;;;; Κάθε τί στην αρχή του, μας δυσκολεύει να το συνηθίσουμε. Παίρνει λίγο χρόνο αλλά μετα συνηθίζει ο οργανισμός και προσαρμόζεται στους νέους ρυθμούς. Πώς θα είσαι μετά από έναν μήνα;;Καλύτερα!!!!!Να σου πώ γιατί. Όταν έχω άδεια και ξυπνάω αργότερα, την πρώτη μέρα που πάω στη δουλειά, νυστάζω αφάνταστα. Γιατί ο οργανισμός, συνήθισε έστω και για λίγο να ξυπνάει αργότερα και να κοιμάται και το μεσημέρι. Ε.....μετά από λίγες μέρες ξαναπροσαρμόζεται στις λιγότερες ώρες ύπνου, και στην απουσία του μεσημεριανού!

Να είσαι σίγουρη ότι θα συνηθίσεις και δεν θα νοιώθεις τόσο κουρασμένη. Θα μπείς και ψυχολογικά αλλά και σωματικά στους νέους έντονους ρυθμούς.

Τώρα βέβαια το γιατί δεν έχουμε συνθηθίσει τόσα χρόνια να ξυπνάμε το πρωί με ευκολία...... αυτό ακόμα δεν το έχω καταλάβει....Βάρβαρο αυτό το πρωινό ξύπνημα!!!!!!!!!!!!!!!

[Afroditi D]

Υπάρχουν στιγμές που αγανακτώ ... οχι με το σπίτι , με την δουλειά , παρόλο που είμαι 7 χρόνια σχεδόν στον ιδιό εργοδότη (ο οποίος είναι απο τους καλυτερους που έχω εργαστεί) ο γάμος και η μητρότητα αντιμετωπίζετε ως εμπόδιο πολλές φορές ...

Παρόλα αυτά είναι επιλογή μου να εργάζομαι , γιατι για εμένα η εργασία είναι "ψυχική υγεία" και γιατι κάνω κατι που αγαπώ και μου αρέσει πολύ!

 

Προσπαθώ να ισορροποήσω τους ρόλους της μητέρας , γυναίκας-συζήγου , νοικοκυράς , εργαζόμενης ... χωρίς να νιώθω ενοχές και λέγοντας πάντα πως την επόμενη φορά θα προσπαθήσω περισσότερο...

 

Η αλήθεια είναι πως δεν θα τα κατάφερνα όμως χωρίς να "επιβαρύνω" κάποιους ανθρώπους, συγκεκριμένα τη μητέρα(που προσέχει τον εγγονό της) και την πεθερά μου(που μας μαγειρεύει 1-2 φορές την εβδομάδα)!

 

Τα χρήματα που εγω πέρνω δεν βοηθούν πολυ στα οικονομικά του σπιτιού ... βάλε βενζίνες , τσιγάρα , καφέδες στο γραφείο, κατι που μου γυαλίζει σε καμια βιτρίνα με παιδικά - γυναικεία , καμιά κρεμούλα ημέρας ...σε λίγα χρόνια θα θέλω και νύχτας ...και ματτιών ...

 

Το θέμα της ασφάλειας το θεωρώ σημαντικό επίσης , το ότι καθημερινά εχω επαφή με κόσμο , το ότι θα περιποιηθώ λίγο παραπάνω τον εαυτό μου , θα βάλω ενα ζευγάρι σκουλαρίκια ή μια καινούργια μάσκαρα με κάνει να αισθάνομαι όμορφα... δουλέυω απο τα 18 μου εξάλλου , θα ήταν πολυ δυσκολό πραγματικά να μείνω σπίτι...

 

Σήμερα ξύπνησα στος 7.45 , στις 9 ήμουν γραφείο μεχρι τις 5.45 και μετα με τον μικρό , βολτά απο την νονά του, παιδική χαρά , σ/μ γυρίσαμε σπίτι στις 8.45... φαντάζομαι κάπως ετσι είναι η δική σας καθημερινότητα !

Τελικά τα θέλουμε και τα παθαίνουμε !!!

 

 

εξαιρετικά αφιερωμένο σε όλες εμάς .... είπαμε η δουλειά είναι "ψυχική υγεία"...

[DALIA]

επειδη και εγω εχω ακριως τους ιδιους προβληματισμους με τη th@lia νομιζω οτι τελικα ειναι δικοπο μαχαιρι!!

[th@lia]

Εγώ από την άλλη ξεκίνησα πριν από 2 εβδομάδες να δουλεύω ξανά και ήδη είμαι ένα πτώμα... Η μέρα μου ξεκινάει στις 7.00 που ξυπνάει ο μικρός για φαγήτο και τελειώνει στις 11.00. Εννοείται πως μετά πέφτω ξερή για ύπνο. Δεν θέλω να φανταστώ πως θα είμαι σε 1 μήνα από σήμερα αν τα έχω παίξει από τώρα.... Ώρες ώρες μου έρχεται να τα παρατήσω... Αλλά το να ζητάω λεφτά από τον άντρα μου το έχω ζήσει το τελευταίο 10μηνο και δεν μου άρεσε καθόλου. Οπότε κάνω υπομονή. Ίσως τα πράγματα να στρώσουν...

 

Να γιασει το στομα σου(ετσι γραφεται αυτο)!Ετσι ακριβως!!Αλλο και τουτο δεν αντεχεις μετα τις 11 με τιποτα.Μονο με μανταλλακια στα ματια κρατιεμαι.Τις προαλλες ηρθε ενα ζευγαρι στο σπιτι καθημερινη και μονο που δεν τους εδιωξα!!Χασμουριομουν μπροστα τους!!Εγρνα το κεφαλι δεξια-αριστερα!!Τιποτα!!Και αυτοι 3 η ωρα φυγαν.Σσ. δεν εχουν τεκνο-α!!!

[th@lia]

Νομιζω ομως οτι τελικα η ζυγαρια κλεινει πως την δουλεια!!Αλλα να σας σημερα το πρωι που εφυγα πηγα να την χαιρετισω ηταν με το μπαμπα της και μολις μεχασε απ'το οπτικο της πεδιο εκλαιγε σπαρακτιια!! Το αστειο της υποθεσης για να ευθυμισουμε μου λεει ο αντρας μου μην φευγεις ετσι (για να μην της δημιοργησουμε ψυχολογικα τραυματα) οποτε γυρναω στο κρεβατι και φωναζει απευθυνομενος στο μωρο "Μαμα πανε φερε ενα ποτηρι νερο στον μπαμπα!!!!".Φοβερος????Αντρες!!Εδω να σημειωσω οτι το μωρο ειναι 8 μηνων.Αλλα μονο το οτι προσπαθησε η αληθεια ειναι οτι το εκτιμησα!Κατι τετοια κανει καμια βλεπω φως στο τουνελ!

[mybabygirl]

Εγώ πάλι πιστεύω ότι το θέμα δουλειάς έχει να κάνει καθαρά με το χαρακτήρα της κάθε γυναικας.Ειναι κάποιες που το χουν να είναι νοικοκυρές και μαμάδες και κάποιες άλλες που δεν αντεχουν όλη μερα κλεισμένες μέσα.Εγώ ανοίκω στη δεύτερη κατηγορία για όλα αυτά που προαναφέρθησας περί ανεξαρτησίας και ανανεωσης.Οταν γυρναω από τη δουλεια παρολο που ειμαι κουρασμένη και έχω ένα σωρό πραγματα να κάνω γυρνάω με μια όρεξη να δω το μωρό μου που δεν θα την είχα αν ήμουν όλη μέρα στο σπιτι και το μωρο τη νιωθει αυτη τη χαρά.Σε αντιθεση η κουνιαδα μου παρόλο που έχει σπουδάσει και θα μπορούσε να έχει πολυ καλες προοπτικες επελεξε να κάτσει σπιτι και να μεγαλώσει το παιδάκι της παρόλο που έχει τη μητερα της δίπλα και είναι όλη μέρα μαζι στο ίδιο σπιτι.Εγω βλεποντας την λέω πως αν ειχα εγω τη μητέρα μου στο σπιτι θα δουλευα και θα ήμουν και ήσυχη για το παιδί μου εκεινη ομως εχει επιλεξει αυτό το ρόλο γιατί οπως λεει και δειχνει της αρέσει περισοτερο.

[ΧΡΥΣΑ]

Τα παιδια ομως αναρωτιεμαι γιατι τα κανουμε αν τα δινουμε σε αλλους να τα μεγαλωνουν?

Αν εχουμε τη δυνατοτητα να κατσουμε γιατι να μην δωσουμε την ευκαιρια στον εαυτο μας να ασχοληθουμε με το παιδι μας, με τη διαπεδαγωγηση του και με ολα οσα αφορουν το παιδι?

Το οτι δεν δουλευει μια μητερα δεν σημαινει οτι κλεινεται και στο σπιτι.

Υπαρχουν πολλα πραγματα που μπορει να κανει.

Οπως εμενα με μεγαλωσαν οι γονεις μου ετσι και εγω θελω να μεγαλωσω η ιδια το παιδι μου με τον αντρα μου.

Δεν εχω τιποτα με τις γιαγιαδες που κρατανε τα εγγονια τους. Αλλα τα πιο τρυφερα χρονια της ζωης του παιδιου δεν θα θελατε να ειστε μαζι του, να ζησετε ολες αυτες τις ωραιες στιγμες?

Δεν λεω οτι οι μητερες που εργαζονται δεν ασχολουνται με τα παιδια τους αλλα ασχολουνται οπωσδηποτε λιγοτερο απο τις μητερες που δεν εργαζονται.

Πιστευω οτι δεν ειναι θεμα αν μας ταιριαζει να να εργαζομαστε η οχι. Ειναι θεμα πρωτεραιοτητων. Και οταν κανεις ενα παιδι η πρωτεραιοτητα σου θα πρεπει να ειναι το παιδι.

Και το ξανατονιζω οτι ολα αυτα τα λεω για αυτες που εχουν τη δυνατοτητα να μην δουλευουν απο οικονομικης πλευρας.

[mariori]

Το ότι κάποιες μάνες επιλέγουν να δουλεύουν ακόμη κι αν έχουν την οικονομική δυνατότητα να μην το κάνουν δεν σημαίνει ότι βάζουν σε μεγαλύτερη προτεραιότητα τη δουλειά από τα παιδιά τους.

Αν μια γυναίκα θέλει να δουλέψει, να συναναστρέφεται κόσμο, να νιώθει δημιουργική μέσω της δουλειάς της, αυτό είναι καλύτερο για το παιδί ακόμη κι αν τη στερείται κάποιες ώρες από να έχει μια μάνα που να είναι στεναχωρημένη και να νιώθει ότι θυσιάζει τον εαυτό της για το μεγάλωμα του παιδιού.

Ούτε μπορούμε να πούμε ότι δεν πρέπει να κάνουν παιδιά και οι γυναίκες που θέλουν να δουλεύουν.

[Olg@]

Εγώ πάλι πιστεύω ότι το θέμα δουλειάς έχει να κάνει καθαρά με το χαρακτήρα της κάθε γυναικας.Ειναι κάποιες που το χουν να είναι νοικοκυρές και μαμάδες και κάποιες άλλες που δεν αντεχουν όλη μερα κλεισμένες μέσα.Εγώ ανοίκω στη δεύτερη κατηγορία για όλα αυτά που προαναφέρθησας περί ανεξαρτησίας και ανανεωσης.Οταν γυρναω από τη δουλεια παρολο που ειμαι κουρασμένη και έχω ένα σωρό πραγματα να κάνω γυρνάω με μια όρεξη να δω το μωρό μου που δεν θα την είχα αν ήμουν όλη μέρα στο σπιτι και το μωρο τη νιωθει αυτη τη χαρά.Σε αντιθεση η κουνιαδα μου παρόλο που έχει σπουδάσει και θα μπορούσε να έχει πολυ καλες προοπτικες επελεξε να κάτσει σπιτι και να μεγαλώσει το παιδάκι της παρόλο που έχει τη μητερα της δίπλα και είναι όλη μέρα μαζι στο ίδιο σπιτι.Εγω βλεποντας την λέω πως αν ειχα εγω τη μητέρα μου στο σπιτι θα δουλευα και θα ήμουν και ήσυχη για το παιδί μου εκεινη ομως εχει επιλεξει αυτό το ρόλο γιατί οπως λεει και δειχνει της αρέσει περισοτερο.

 

Θα συμφωνήσω και εγώ με αυτή την άποψη ... είναι καθαρά θέμα ιδιοσυγκρασίας της κάθε γυναίκας για το τι θέλει στη ζωή της και με ποιο τρόπο επιλέγει να μεγαλώσει τα παιδιά της ... σωστό ή λάθος δεν υπάρχει ... Το δύσκολο είναι όταν τα πρέπει δεν τα προσδιορίζουν τα θέλω της γυναίκας αλλά οικονομικοί κυρίως λόγοι ..

Πάντως και εγώ προτιμώ να δουλεύω με ότι αυτό συνεπάγεται ...

[katd]

Κοριτσια αν και ειμαι πολυ ανεξαρτητο ατομο και μαλιστα απο μικρη ηλικια (μιας και εφυγα μολις 17μισο και εζησα στο εξωτερικο 4 χρονια και δουλεψα κλπ) ειμαι παρα πολυ χαρουμενη που απο Δευτερα θα ειμαι με το παιδακι μου στο σπιτι και θα τον βλεπω συνεχεια!!!Δεν με νοιαζει καθολου αν θα στερηθω, και πιστευω οτι αν κανω μια παυση απο την δουλεια μου για 2-3 χρονια δεν χαλασε και ο κοσμος, οπως αλλωστε δεν χαλασε και ο κοσμος αν χρειαστει αργοτερα να κανω μια αλλη δουλεια απο αυτη που κανω τωρα!!Αποψη μου παντα...

[Serba]

Έμεινα στο σπίτι δώδεκα μήνες από την μέρα που γέννησα, και ναι μεν τα μωράκια χρειάζονται την φροντίδα της μαμάς (9 μήνες στην κοιλιά και 9 μήνες μετά-νομίζω κάπως έτσι το λένε), όμως κορίτσια, η κλεισούρα με έπνιξε, δεν άντεχα άλλο έπρεπε να βγω στον έξω κόσμο!

 

Παρόλο που οι ρυθμοί είναι εξοντωτικοί, δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να μην εργάζεται--μετά από λίγο συνηθίζεις να ζεις σε έντονους ρυθμούς,

όσο για τα παιδιά, πιστεύω πως τους κάνει καλό το να αλλάζουν παραστάσεις από το να είναι όλη την μέρα με την μαμά.

Αποψη μου παντα...

επίσης

[Olg@]

Εννιά μήνες στην κοιλιά, εννιά μήνες αγκαλιά λένε

[mamaka]

Καλημέρα και καλό μήνα!!!!!!!!!1

 

λοιπόν εγώ επιτέλους το πήρα απόφαση και άφησα την δουλεία μου και πια κάθομαι σπίτακι μου..

γενικότερα είμαι πολύ αγχώδης άνθρωπος , όσο αφορα τα παιδιά, οπότε μπορώ να σας πω οτι έιαμι πια πολύ ήρεμη που είμαι εδω μαζί τους

δούλευα και μεγάλωνα τα παιδάκια μου επι 5,5 χρόνια

κορίτσια κουράστηκα τρελά!!!

έφευγα στις 8.30 για να πιάσω δουλειά στις 9 , σχολούσα στις 5 μέχρι να φτάσω στο σπίτι πήγαινε 6 ( στην καλύτερη) , να μαγειρέψω για την επόμενη , να πλύνω , να σιδερώσω , να μαζέψω το σπίτι , να κάνω μπάνιο τα παιδιά , ναπιούν το γάλα και να σκουπίσω , να σφουγγαρίσω κ.τ.λ. κοιμόμουν κατα τις 1μ.μ.

τώρα είμαι πολύ πιο χαλάρη και μου αρέσει τρελά

Βέβαια πάντα ήθελα να κάθομαι σπίτι με τα ζουζούνια μου τουλάχιστον μέχρι να τελειώσουν το δημοτικό ...μετά βλέπουμε....

 

πολλά φιλιά

η χαρωπή νοικοκυρά

[th@lia]

Καλημέρα και καλό μήνα!!!!!!!!!1

 

λοιπόν εγώ επιτέλους το πήρα απόφαση και άφησα την δουλεία μου και πια κάθομαι σπίτακι μου..

γενικότερα είμαι πολύ αγχώδης άνθρωπος , όσο αφορα τα παιδιά, οπότε μπορώ να σας πω οτι έιαμι πια πολύ ήρεμη που είμαι εδω μαζί τους

δούλευα και μεγάλωνα τα παιδάκια μου επι 5,5 χρόνια

κορίτσια κουράστηκα τρελά!!!

έφευγα στις 8.30 για να πιάσω δουλειά στις 9 , σχολούσα στις 5 μέχρι να φτάσω στο σπίτι πήγαινε 6 ( στην καλύτερη) , να μαγειρέψω για την επόμενη , να πλύνω , να σιδερώσω , να μαζέψω το σπίτι , να κάνω μπάνιο τα παιδιά , ναπιούν το γάλα και να σκουπίσω , να σφουγγαρίσω κ.τ.λ. κοιμόμουν κατα τις 1μ.μ.

τώρα είμαι πολύ πιο χαλάρη και μου αρέσει τρελά

Βέβαια πάντα ήθελα να κάθομαι σπίτι με τα ζουζούνια μου τουλάχιστον μέχρι να τελειώσουν το δημοτικό ...μετά βλέπουμε....

 

πολλά φιλιά

η χαρωπή νοικοκυρά

 

 

Μπραβο mamaka.Αφου καταφερες και βρηκες τις ισορροπιες σου πρωτον εσυ σαν ανθρωπος και εισαι καλα με σε σενα ειναι καλο.Δευτερον σημαντικο ειναι και οτι αλλαζει και η σχεση με τον αντρα φανταζομαι. Θα εχει ενα παραπανω αγχος οταν μπαινει ενας μισθος και δεν ξερω αν θα αισθανεσαι ανασφαλεια.Εγω νομιζω οτι θα ειχα!Αυτο τον καιρο που δεν δουλευα δεν ειχαμε προβλημα αλλα ηξερα οτι καποια στιγμη θα παω δουλεια...Ασε που εγω πιστευω οτι αμα κατσω σπιτι θα αρχισω την γκρινια που καθομαι(το χω πει παραπανω εεεε!ειναι και η γεροντικη ανια). Παντως αυτο ηθελα να δω αν υπαρχουν κοπελες που το καναν και ειναι καλα....

[mamaka]

th@lia , κοίτα αν υπήρχε το θέμα του ενός μισθού ναι δεν θα καθόμουν..αλλά εντάξει τουλάχιστον έχουμε δικό μας σπίτι οπότε γλυτωνουμέ το ενοίκιο κ.τ.λ. οπότε μένουν πια τα πάγια έξοδα συν οτι προκύψει ...

άσε που για να καταφέρω να κάτσω κάναμε προετοιμασία τα τελευταία 2 χρόνια...κατάλαβες αποταμίευση full σε περίπτωση , χτύπα ξύλο , χρειαστούμε παραπάνω λεφτά..

και βέβαια έτυχε και απολύθηκα οπότε θα παίρνω και το επίδομα του ΟΑΕΔ για κάποιο διάστημα

τώρα για τη σχέση μου με τον άντρα μου δεν νομίζω να αλλάξει αφού και πριν που δούλευα κοινό ταμείο είχαμε , δηλαδή απο τον δικό μου ( πολύ μικρό μισθό ) πληρώναμε τα πάγια έξοδα και κάποιες δόσεις και μετά μας έμενε ο δίκος του..

κάποιες φίλες και γνωστές μου λένε οτι κάποια στιγμή θα το μετανι'ωσω που κάθομαι αλλά εμένα μου αρέσει τρελά...

είναι να το θέλεις να κάτσεις σπίτι γιατί αν απλά αναγκάζεσαι να κάτσεις τότε είναι που σου την βαράει

εμένα μου αρέσει..

[Athena]

Μανουλιτσες εργαζομενες ΤΩΡΑ ΣΑΣ ΝΙΩΘΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!ειναι μια εβδομαδα που δουλευω συνεχομενα και τα εχω παιξει.την επομενη εβδομαδα θα ξεκινησω και την κανονικη δουλεια 9-5 και αγχωνομαι ηδη...ποσο μικρη εγινε ξαφνικα η μερα και τι να προλαβεις;;; διαβαζω την κορη μου,μαγειρευω,μπανιο τα παιδια παει τελειωσε 10 η ωρα...σημερα ξυπνησα με τρομερη ζαλαδα μαλλον απο το στρες...τι γινεται; ετσι θα παει η ζωη μου απο εδω και περα;;

[katd]

Εγω παντως μετραω οπως οι φανταροι "μια και σημερα" γιατι απο Δευτερα καθομαι!!Και πιστευω οτι ακομα και το σωμα μου το ζηταει...αυτες οι συσπασεις της μητρας δεν λενε να σταματησουν!!!Κοριτσια μου σε οσες δουλευετε ΥΠΟΜΟΝΗ και σε οσες μπορειτε να σταματησετε ΚΑΝΤΕΤΟ αξιζει και δεν ειναι και για παντα!!!!

[tao]

καλημέρα, έχω καθίσει και στο σπίτι με τα παιδιά και οικονομικά χάλια, αλλά τώρα είμαστε σε φάση που δουλεύω και βλέπω τα παιδιά το απόγευμα.

η ταπεινή μου γνώμη ως παθούσα είναι ότι το παιδί χρειάζεται τη μανουλα ως τα 2- 3 και πάλι αν είναι να επιλέξεις "χάλια οικονομικά και σπίτι με τα παιδιά " Ή "καλύτερα οικονομικά και λιγότερες ώρες με τα παιδιά" , το καλύτερο έιναι το δεύτερο καθώς μπορείς να περάσεις λίγες και ποιοτικές ώρες με το μωρό σου, να χεις και λίγο χρήμα στη τσέπη για καμιά βόλτα ή ψώνια, να βγαίνεις από το σπίτι και να νιώθεις άνθρωπος... τι να το κάνεις αν είσαι χαλια ψυχολογικά και οικονομικά, συνέχεια μέσα και μίζερη.....

δεν ξερω αν τα περιγράφω καλά, η ουσία είναι πως ότι επιλέξουμε πρέπει να δίνει ποιότητα σε μας, στις σχέσεις μας με παιδιά και άλλους και να μην το κάνουμε από ανάγκη. αν από ανάγκη μείνεις σπίτι, θα μετανιώσεις την ώρα και τη στιγμή και αφού δε θα περνάς εσύ καλά, ούτε και το μωράκι σου θα περνά, με τον καιρό θα σε κουράζουν όλα, και θα αναλώνεσαι στα ίδια: καθάρισμα, φροντίδα... κ.λ.π.

αν από ανάγκη βγείς στον εργασιακό στίβο, να μη ξεχνάς πως οι δουλειές δε τελείώνουν, πως καλύτερο είναι το μπαγιάτικό φαγητό του ΣΚ προκειμένου όταν επιστρέφεις να ασχολέισαι δημιουργικά με τους ανθρώπους σου...΄και με τον καιρό (πέρνει κανα 2 χρόνια) μπαίνει και πρόγραμμα στη ζωή του σπιτιού (καθαριότητα, μαγείρεμα, ψώνια, αγαπούλες κλπ.)

βγείτε για δουλειά

γυρίστε ανανεωμένες και με όρεξη για τα παιδιά

οι δουλειές του σπιτιού δεν τελειώνουν

θα με θυμηθείτε....

[zunix]

Αύριο (αν κρίνω από την ώρα, σήμερα) ξεκινάω δουλειά ΚΑΝΟΝΙΚΑ!!! Λέω κανονικά γιατί εδώ και 10 μήνες δούλευα από το σπίτι. Ευτυχώς, από τη δουλειά μου (δημόσιο) λόγω έλλειψης προσωπικού με άφησαν να δουλεύω από το σπίτι και να τώρα που γύρισα να κάνω χρήση του μειωμένου ωραρίου (7.30 με 13.00). Το να σας πω, ότι εξοντώθηκα λίγο είναι. Με δύο αγόρια ζωηρά, δουλειές σπιτιού, άνδρα πολυάσχολο και στο τέλος της ημέρας όταν οι τρεις αντάρτες μου επιτέλους κοιμούνταν ξενύχτι και δουλειά στον Η/Υ... δεν το συνιστώ ούτε σε εργαζόμενες ούτε σε νοικοκυρές. Η εργασία στο σπίτι για να απαντήσω στη th@lia δε βγαίνει, έχει δίκιο η Μαριλίνα. Αυτά που με κρατούσαν από το να πάθω υπερκόπωση ήταν η σκέψη "κουράγιο μέχρι τον Οκτώβρη" και η μανούλα μου που μαγείρευε και σιδέρωνε για μας σπίτι της και μας τα έφερνε (ήθελε συνολικά 2 ώρες για μετακίνηση - δουλεύει και αυτή). Ευτυχώς από σήμερα έχω ξεκούραση στο γραφείο...

[annat29]

εχω ενα αγορακι 3 ετων και αντιμετωπιζω το εξης προβλημα!!

τη συγκεκριμενη περιοδο δεν εργαζομαι απολυθηκα απο την εργασια μου και ειμαι στο σπιτι μαζι με τον μικρο μου.απο τοτε που βρισκομαι στο σπιτι εδω και 6 μηνες ο μικρος εχει αλλαξει τελειως συμπεριφορα ενω ηταν ενα αγορακι το οποιο δεν ετρωγε ηταν παρα πολυ ζωηρο σε γενικες γραμμες δηλαδη ενα δυσκολο παιδακι αν μπορω να το χαρακτηρισω ετσι τωρα εχει γινει ενα αλλο παιδι εχει ηρεμησει εχει παρει βαρος και ειναι ενα πολυ χαρουμενο και βολικο παιδακι.

βρισκομαι λοιπον σε ενα διλλημα πρεπει να συνεχισω να παραμενω στο σπιτι για το καλο του παιδιου ή θα ηταν καλυτερο να επιστρεψω στη εργασια?τι ειναι καλυτερο για το παιδι?ο συζυγος μου θεωρει οτι περα απο τη οικονομικη ενισχυση του σπιτιου πρεπει να εργαστω για να παει ο μικρος παιδικο και να ενταχθει σε μια κοινωνικη ομαδα.να προσθεσω οτι μεχρι τα 3 του που εργαζομουν τον προσεχε η μητερα μου.η αληθεια ειναι οτι πλεον μου ειναι πολυ δυσκολο να τον αφησω αλλα πως να πεισω τον συζυγο μου για το αντιθετο?

[Ellemphriem]

Εγω 8α ελεγα βαση του πορτοφολιου να κρινεις. Δεν υπαρχει (για μενα) καλυτερο πραγμα απο την μανα. Αν σου περισσευει κατσε μαζι του. 8α κοινωνικοποιη8ει μην ανησυχεις. ΟΛΗ του την ζωη στα θρανια θα την περασει, και μετα στα γραφεια ......εγω θα κατσω μαζι της μεχρι να παει προνηπιο. Μετα θα βρω δουλεια....

[linav]

Παρόλλο που είμαι δημόσιος υπάλληλος με λίγες ώρες εργασίας και χαλαρό περιβάλλον, ύστερα από ενάμιση χρόνο σχεδόν που κάθομαι λόγω άδειας κύησης και ανατροφής παιδιού, ξέρεις πόσο το σκέφτομαι τώρα που 1η Νοεμβρίου ξαναγυρνάω στη δουλειά? Τώρα που τα παιδιά μου είναι μικρά καταλαβαίνω ότι είναι καλύτερο για τη μάνα να βρίσκεται σπίτι και να τα μεγαλώνει, είναι πιο ξεκούραστη και χαλαρή, βάλε τί μας περιμένει όταν έχουμε και την εξωτερική δουλειά και όλα τα υπόλοιπα να μας περιμένουν όταν επιστρέφουμε σπίτι. Εμένα πάντως εάν μου δινόταν η δυνατότητα της οικονομικής άνεσης δεν θα δούλευα, όσο για την κοινωνικοποίηση των παιδιών, αυτή έρχεται και στο νηπιαγωγείο.

[ΒΕΡΑ]

Εγώ πάλι πιστεύω ότι το παιδί είναι σε μια ηλικία που καλό είναι να πάει παιδικό. Αλλά άσχετα από το παιδί θεωρώ ότι θα είναι καλό για εσένα να δουλεύεις ... θα σε ανανεώνει, θα βγαίνεις λίγο εξώ. Εγώ προσωπικά (αλλά βέβαια αυτό είναι θέμα χαρακτήρα) είχα χαρεί πολύ που γύρισα στη δουλειά ένα χρόνο μετά που γέννησα (είχα κουραστεί στο σπίτι ένα χρόνο συνέχεια) και επίσης τώρα που είμαι έγκυος και χρειάστηκε να κάτσω 1μήνα φρίκαρα ... και τώρα σκέφτομαι να δουλέψω (αν μπορώ) μέχρι τον 9ο!

 

Αυτά βέβαια είναι προσωπικές απόψεις!

[annat29]

Εγω 8α ελεγα βαση του πορτοφολιου να κρινεις. Δεν υπαρχει (για μενα) καλυτερο πραγμα απο την μανα. Αν σου περισσευει κατσε μαζι του. 8α κοινωνικοποιη8ει μην ανησυχεις. ΟΛΗ του την ζωη στα θρανια θα την περασει, και μετα στα γραφεια ......εγω θα κατσω μαζι της μεχρι να παει προνηπιο. Μετα θα βρω δουλεια....

 

και εγω καπως ετσι το σκεφτομαι!!!να ξεκινησει με το σχολειο και μετα να ψαξω για δουλεια.με τον ανδρα μου διαφωνουμε σε αυτο το θεμα.οσο για τα οικονομικα δεν μου περεσσευουν οπως και στους περισσοτερους αλλα ουτε και θα πεινασουμε!!!!μαλλον με βλεπω να συνεχισω να καθομαι με τον γιοκα μου για ενα χρονο ακομα και μετα βλεπω!!!