φυσιολογικός τοκετος μετά από καισαρική? vaginal birth after cesarian

[angela_kgr]

δεν ειναι απλα αλητεια yogamama,τακτικη ειναι....ή θα στειλω αρχειο το θεμα ή θα σπασω τα νευρα οσων γραφουν με πμ και επιθετικες δημοσιευσεις....

[Ifigeneia_d]

γιατί ρε κορίτσια να δηλητηριάζουμε έτσι αυτό το όμορφο τόπικ;; που μόνος του στόχος είναι ανταλλαγή εμπειριών κ πληροφοριών για κάτι καλύτερο...

[ΜΑΡΙΑΛ]

Δεν πειράζει που δεν απαντήσατε αμέσως.Γι'αυτό το ξαναέβαλα,με τόσα που γράφονται.........;);)

είμαι 29 τώρα(28 γέννησα)

Δεν υπήρχε καμία μόλυνση(ούτε μάθαμε γιατί έσπασαν ξαφνικά τα νερά.οι εξετάσεις ήταν πεντακάθαρες)

Η πρώτη καισαρική έγινε μόνο για την προωρότητα εφόσον είχα ήδη 1 μήνα σπασμένα τα νερά και ναι η τομή είναι χαμηλά.

Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον

η ηλικία σου είναι μια χαρά

όμως πρεπει να ρωτήσεις το γιατρό τι να προσέχεις για να μην ξαναγενήσεις πρόωρα, γιατί υπάρχουν κάποιες πιθανότητες να επαναληφθεί...

να προσέξεις το μεσοδιάστημα τον κυήσεων και καλή επιτυχεία

[baila]

κοριτσια δυστυχως παω για διαβητη κυησης

σημερα εκνα καμπυλη γιατι βρεθηκε πολυαμνιο και ειχα ανεβασμενες τιμες

λετε να μην τη γλιτωνω την καισαρικη;

[ΜΑΡΙΑΛ]

Το θέμα δεν είναι η μητρότητα... αλλά εμπλέκεται συναισθηματικά με το vbac. Και καλό θα ήταν να αποφορτίζουμε συναισθηματικά κάποια πράγματα για να βλέπουμε καλύτερα και ψυχραιμότερα. Τότε έχουμε περισσότερες πιθανότητες να πάρουμε ορθότερες αποφάσεις χωρίς να βιάζουμε καταστάσεις.

αν η συναισθηματική φόρτιση του θέματος στηρίζεται σε επιχειρήματα (μελέτες που αναφέρουν την επίπτωση των παυσιπόνων φαρμάκων και των καισαρικών, στη μητρική σχέση και γενικότερα αγάπη, ανθρώπων και ζώων) δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να την αφαιρέσουμε από την συζήτηση

[ΜΑΡΙΑΛ]

κοριτσια δυστυχως παω για διαβητη κυησης

σημερα εκνα καμπυλη γιατι βρεθηκε πολυαμνιο και ειχα ανεβασμενες τιμες

λετε να μην τη γλιτωνω την καισαρικη;

μην αγχώνεσαι και μη τα παρατάς αν καταφέρεις να ρυθμίσεις το σάκχαρο δεν κυνδινεύεις με μακροσωμία (μεγάλο μωρό) και τις υπόλοιπες επιπλοκές του διαβήτη

[baila]

θα κλεισω αμεσα ρ/β σε ενδοκρινολογο και μακαρι να τα καταφερω

ολο εμποδια βρισκω στο καλο...

 

οσο για τις διαμαχες εδω μεσα βλεπω και απο το περιβαλλον μου κοπελες που εκαναν καισαρικη να ειναι λιγο επιθετικες και να μην μπορουν να καταλαβουν γιατι σωνει και καλα θελω φτ, δεν ξερω γιατι συμβαινει αλλα ας αφησουν εμας να το προσπαθησουμε κα εννοειται οτι αν δεν τα καταφερουμε δε θα τρελαθουμε κιολας

απλα αφηστε μας να προσπαθησουμε

οποιος δε θελει ας μην το κανει

[miriki]

δεν ειναι απλα αλητεια yogamama,τακτικη ειναι....ή θα στειλω αρχειο το θεμα ή θα σπασω τα νευρα οσων γραφουν με πμ και επιθετικες δημοσιευσεις....

 

Η alcyon δεν είναι τέτοιος άνθρωπος. Σίγουρα δεν υπάρχει τέτοια σκοπιμότητα. Ας το κλείσουμε εδώ αυτό.

 

Yogamama λυπάμαι αλλά μου είναι αδύνατο να καταθέσω γραπτώς την ιστορία μου. Δεν έχω ακόμη τα κότσια να την επεξεργαστώ. Ίσως αργότερα.

 

Baila όλα θα πάνε όπως τους πρέπει. Κάνε την προσπάθειά σου και όλα θα είναι μια χαρά στο τέλος.

[Rosie]

Μμμ, δεν καταλαβαίνω γιατί δημιουργήθηκε τέτοιο θέμα!

 

Αλκυόν φυσικά η μητρότητα στον άνθρωπο είναι πολυπαραγοντικό θέμα, άλλωστε ανέφερα ότι ο άνθρωπος πέρα από το ένστικτο έχει και λογική, καθώς και αισθήματα. Γι' αυτό και έχει τη δυνατότητα να αγαπήσει και ένα μωράκι ακόμη που δεν είναι δικό του.

Μάλλον όμως δεν διάβασες όσα προηγήθηκαν γι' αυτό και η παρεξήγηση

 

Και βέβαιως υπάρχει και η ψυχολογική πλευρά του VBAC όπως και του φυσικού τοκετού. Και τα δύο δεν είναι για όλες τις γυναίκες. Ο ίδιος ο Michel Odent σε μια ομιλία του ανέφερε ότι μια κοπέλα που γεννούσε σ' ένα απ' εκείνα τα υπέροχα δωματιάκια που δημιούργησε στο Pitiviers "κόλλησε" και δεν εξελισσόταν ο τοκετός της. Την μετέφεραν στο ιατρικό τμήμα του νοσοκομείου και όταν αντίκρισε όλη την τεχνολογία αμέσως χαλάρωσε και γέννησε! Προφανώς αυτή η γυναίκα, όπως σχολιάζει ο Odent, ήθελε να νιώσει την ασφάλεια που της παρέχει η τεχνολογία για να μπορέσει να αφεθεί και να γεννήσει...

 

Και μια που γράφω για τον Odent και το θέμα μας είναι το VBAC ν' αναφέρω ότι αυτό τον καιρό διαβάζω ένα καταπληκτικό βιβλίο, το Real Food for Mother and Baby στo oποίο ο Odent δίνει άριστη κριτική:

 

“Nina Planck’s powerful concept, ‘real food,’ has changed how we think about what we eat. Now Nina turns to the nutritional needs of the developing human being. Today, one can say that ‘womb ecology’ is the most vital aspect of human ecology. In terms of public health, nothing is more important than the health and well-being of pregnant women. That’s why no task is more important than to study the factors—particularly nutritional factors—that influence a baby’s growth and development.”

—Dr. Michel Odent, author of

The Farmer and the Obstetrician

 

Και πρόσφατα έμαθα ότι η Nina Planck γέννησε τα δίδυμά της με VBAC στην ηλικία των 38 ετών!

[alcyon]

Ο λόγος που είπα πως δεν έχω το χρόνο/διάθεση να καταθέσω την εμπειρία μου στο θέμα είναι γιατί όλο αυτό τον καιρό που βρίσκομαι στο φόρουμ, σε διάφορα θέματα, έχω αφήσει πληροφορίες σχετικές με αυτό. Μου είναι αδύνατο να ψάξω για να βρω τις ακριβείς πληροφορίες (που τότε τις έγραφα "εν τω γεννάσθαι", ενώ τώρα θα πρέπει να τις ανακαλέσω από τη μνήμη μου).

 

Για μια τέτοια διεργασία δεν έχω ούτε το χρόνο, ούτε τη διάθεση (του ψαξίματος και ξαναδιαβάσματος εκατοντάδων ποστ για να εκμαιεύσω τις σχετικές πληροφορίες).

 

Για να την καταθέσω τώρα, είναι σχετικά δύσκολο. Ο λόγος είναι πως είχα τρεις τοκετούς σχετικά κοντά και οι σημαντικές λεπτομέρειες που αναζητάτε σε αυτό το θέμα, βρίσκονται κάπως συγκεχυμένες στο μυαλό μου (επειδή έχω μπει σε άλλο κλίμα με τα παιδιά και τις υποχρεώσεις).

 

Δε θα ήθελα λοιπόν να διακινδυνεύσω να δώσω εσφαλμένες πληροφορίες. Όσο το είχα ψάξει τότε, μπορώ να βεβαιώσω πως ο γιατρός μου έχει κάνει vbac, όπως επίσης έχει ξεγεννήσει δίδυμα με φ.τ. Επίσης -με όσες πληροφορίες είχα τότε και όσες διαβάζω κατά καιρούς εδώ κι εκεί- βλέπω πως έκανε ό,τι μπορούσε. Συγγνώμη που δε μπορώ να σας παραθέσω ακριβείς λεπτομέρειες.

 

Ο λόγος επίσης που παρακολουθώ αυτό το θέμα σχεδόν από την αρχή του (κι ας μη συμμετέχω συχνά), είναι γιατί υπάρχουν κάποια ενδιαφέροντα... Αυτά δε χάνονται. Το παρακολουθώ για τον ίδιο λόγο που χαζεύω (και καμαρώνω) τις κοπέλες του θηλασμού. Θήλασα, τέλειωσα με αυτή τη διαδικασία, αλλά δεν παύει να μου αρέσει ως θεματολογία.

 

 

Και το σχόλιό μου πήγαινε ακριβώς εκεί... πως τώρα, έχοντας 4 παιδάκια που απέκτησα από 3 τοκετούς, βλέπω πως η μητρότητα είναι τόσο πολυπαραγοντικό θέμα που δε με ενοχλεί καθόλου ο τρόπος με τον οποίο γέννησα τα παιδιά μου, γιατί πολύ απλά βλέπω πως έχω μυριάδες ευκαιρίες να τους παρέχω πράγματα ως γονιός. Ο τόκετός είναι μια στιγμή. Μια λάμψη... ένα φλας... Για άλλους όμορφο για άλλους τραυματικό. Μια καταπληκτική εμπειρία ΟΠΩΣ κι αν τη βιώσει κανείς... είτε φυσικά, είτε με τη βοήθεια της τεχνολογίας. Επομένως.... ειλικρινά, διαβάζω με ενδιαφέρον, αλλά δε θα ήθελα σε καμία περίπτωση να αισθανθεί κάποια εγκυμονούσα μαμά πως ο vbac είναι το παν. ΜΑΚΑΡΙ να τα καταφέρει όποια το θέλει. Αλλά αν ΔΕΝ τα καταφέρει.... ΝΑ ΜΗ ΝΙΩΘΕΙ ΤΥΨΕΙΣ. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος για αυτό!

 

 

Κι ένα τελευταίο...

Rosie καμία παρεξήγηση μαζί σου... Το θέμα το παρακολουθώ τακτικά κι ας μη γράφω. Καμιά φορά εν τη ρύμη του λόγου, λέγονται κάποια πράγματα που κατά τη γνώμη μου είναι κάπως "βαριά". Δηλαδή κάποια στιγμή με ένα ποστ αναφέρθηκε το θέμα της μητρότητας σε σχέση με τον τρόπο τοκετού.

 

Κατανοώ το πνεύμα που λέγεται, αλλά δεν παύει να είναι δημόσιο φόρουμ, άρα -πώς να το πω- χρειάζεται λιγάκι να αποφεύγονται οι λεκτικές υπερβολές (το ξέρω πως είναι χωρίς πρόθεση), υπέρ μιας ή άλλης άποψης. Γι' αυτό σχολίασα.

 

 

 

-------

Φυσικά, τα σχόλια περί απωθημένων, "φρικαρισμένων", σοκαρισμένων και "αλητήριων" συμπεριφορών που μου προσάπτουν κάποια μέλη, τα θεωρώ ατυχέστατα και κακοηθέστατα.

 

yogamama... Σχολιασμοί που αφορούν συμπεριφορά μελών απαγορεύονται από τον κανονισμό του φόρουμ. Επομένως ό,τι σχετικό θα πρέπει να συζητηθεί με πμ και όχι δημόσια. Ήσουν (και είσαι) επιθετική απέναντί μου. Ειδικά στο ποστ που ανέφερα το "δεν έχω χρόνο/διάθεση", παρόλο που το εξήγησα παρακάτω... ήσουν ιδιαίτερα εριστική και μάλιστα με σχόλια που δεν ευνοούσαν την ανάπτυξη του θέματος. Αν νομίζεις πως το πμ που σου έστειλα είχε έστω και μία προσβλητική λέξη, μπορείς ελεύθερα (από τον κανονισμό του φόρουμ) να το κάνεις "αναφορά". Είναι δικαίωμά σου. Το να μεταφέρεις όμως τις αντιρρήσεις σου και τα προσωπικά που μπορεί να έχεις μαζί μου (???) ειδικά σε ένα τέτοιο θέμα, δεν αρμόζει από θέμα κανονισμού, αλλά και τακτ.

[Zaxarenia]

Μια λέξη μου έρχεται μόνο στο νου από χτες που σας διαβάζω:

Γκούσφράμπα!

(μήπως φταίει που ξεκίνησα ασκήσεις γιόγκα;)

Νομίζω ότι το κλίμα εδώ φορτίστηκε πολύ, συναισθηματικά!

Δίχως ειρωνία (και το τονίζω αυτό) προτείνω ηρεμία!

Και συνεχίζουμε....

Με πολλή αγάπη!

[yogamama]

κοριτσια δυστυχως παω για διαβητη κυησης

σημερα εκνα καμπυλη γιατι βρεθηκε πολυαμνιο και ειχα ανεβασμενες τιμες

λετε να μην τη γλιτωνω την καισαρικη;

 

ΒAILA STAY COOL . Θα πανε ολα τελεια πιστεψε το κοπελα μου πιστεψε το βαθια μεσα σου

[yogamama]

.

 

Yogamama λυπάμαι αλλά μου είναι αδύνατο να καταθέσω γραπτώς την ιστορία μου. Δεν έχω ακόμη τα κότσια να την επεξεργαστώ. Ίσως αργότερα.

 

 

σημαντικο και συμφωνω.Εννοειται κοριτσια μη μου απαντατε καν,σορυ αν ζοριστκες κιολας . Εδω γινεται προσπαθεια στηριξης

[yogamama]

Μμμ, δεν καταλαβαίνω γιατί δημιουργήθηκε τέτοιο θέμα!

 

Αλκυόν φυσικά η μητρότητα στον άνθρωπο είναι πολυπαραγοντικό θέμα, άλλωστε ανέφερα ότι ο άνθρωπος πέρα από το ένστικτο έχει και λογική, καθώς και αισθήματα. Γι' αυτό και έχει τη δυνατότητα να αγαπήσει και ένα μωράκι ακόμη που δεν είναι δικό του.

Μάλλον όμως δεν διάβασες όσα προηγήθηκαν γι' αυτό και η παρεξήγηση

 

Και βέβαιως υπάρχει και η ψυχολογική πλευρά του VBAC όπως και του φυσικού τοκετού. Και τα δύο δεν είναι για όλες τις γυναίκες. Ο ίδιος ο Michel Odent σε μια ομιλία του ανέφερε ότι μια κοπέλα που γεννούσε σ' ένα απ' εκείνα τα υπέροχα δωματιάκια που δημιούργησε στο Pitiviers "κόλλησε" και δεν εξελισσόταν ο τοκετός της. Την μετέφεραν στο ιατρικό τμήμα του νοσοκομείου και όταν αντίκρισε όλη την τεχνολογία αμέσως χαλάρωσε και γέννησε! Προφανώς αυτή η γυναίκα, όπως σχολιάζει ο Odent, ήθελε να νιώσει την ασφάλεια που της παρέχει η τεχνολογία για να μπορέσει να αφεθεί και να γεννήσει...

 

Και μια που γράφω για τον Odent και το θέμα μας είναι το VBAC ν' αναφέρω ότι αυτό τον καιρό διαβάζω ένα καταπληκτικό βιβλίο, το Real Food for Mother and Baby στo oποίο ο Odent δίνει άριστη κριτική:

 

 

Και πρόσφατα έμαθα ότι η Nina Planck γέννησε τα δίδυμά της με VBAC στην ηλικία των 38 ετών!

 

φιλαρακι μου τελειοοοοοοοοοοοοοοοοο ολο το ποστ.

 

ευχαριστω

 

Λεμε με την εταιρη μανα γης μηπως τον καλεσουμε στην Ελλαδα για ομιλια. Δε θα ειναι τελειο?Και ειναι πολυ μεγαλος οποτε θα ειναι κ απο τις τελευταιες ευκαιριες να δουμε εναν μεγαλο αντρα της ιστοριας . Σκεφτειτε κοριτσια τι οαση ελπιδας ειναι ενας μεαιυτηρας λατρης της γυναικειας φυσης που εχει οδηγησει χιλιαδες γυναικες σε φυσικη γεννα και vbac. Einai o antras poy prepei na exoyme sthn kardia maς kathe brady prin pame gia ypno.Eimai ypervoliki?Σκεφτομαι ποσο διαφορετικη μανα θα ημουν αν δεν ειχα διαβασει Λεμπουαγιε και λιγο Ονταντ(δυστυχως). Μου αλλαξε ολη την οπτικη

[yogamama]

Κορες σας αφιερωνω ενα βιντεακι που προσπαθουσαμε πολυ καιρο να στησουμε με την αλλη μανα γης και τελικα το εκανε η Μαρια στη Βαρκελωνη μονη της. ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΓΗΣ. Υπεροχο εργαλειο για την υγεια των παιδιων μας τωρα που χειμωνιαζει.http://www.youtube.com/watch?v=aldQW3etBCw

[Zaxarenia]

ΤΕΛΕΙΟ το βιντεάκι!

Αλλά μάλλον δε θα με αφήσει η μικρή να τα εφαρμόσω όλα αυτά! Τινάζεται όταν της αγγίξεις τα πόδια...αφηνιάζει! Θα προσπαθήσω...

[yogamama]

ΤΕΛΕΙΟ το βιντεάκι!

Αλλά μάλλον δε θα με αφήσει η μικρή να τα εφαρμόσω όλα αυτά! Τινάζεται όταν της αγγίξεις τα πόδια...αφηνιάζει! Θα προσπαθήσω...

 

και εμενα αλλα του κανω λιγο τρεχοντας ή κανω στον υπνο του λιγο το μεγαλο δαχτυλο στο πλαι κ λιγο αμυγδαλες και οτι προλαβω!

[yogamama]

κοριτσια εχω δυο ιστοριες που δε μπορω να ανοιξω. Αν θελετε γραφετε στο word kai μετα κανετε copy πανω στο email. Αντι1980 σου εχω steilei email!!!Sorry ρε κοριτσια και εγω δεν εχω τον απλετο χρονο να κανω επεξεργασιες και να κατεβαζω προγραμματα.

 

Να χαιρεστε του Δημητρηδες σας και τα τα Δημητρακια σας και τις Δημητρουλες σας !!!!ΚΑΛΗΜΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΡΑ

[my_Kelly]

Ο γιατρός σου ΔΕΝ είναι εκπαιδευμένος σε vbac και σου λέει ψέμματα για τα ποσοστά. Τα δημοσιευμένα ποσοστά είναι κάτω από 1% και κυμαίνονται σε 0,3-0,7% ανάλογα με τη μελέτη (και φυσικά ανάλογα με τις πρακτικές).

 

Ο γιατρός σου πού βρήκε το 3-5%; Τόσο μεγάλα δεν είναι ούτε όταν χορηγείται τεχνητή ωκυτοκίνη (που δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιηθεί).

Με τη χρήση ωκυτοκίνης, έχω συναντήσει να αναφέρονται ποσοστά μέχρι 2%.

 

Ο γιατρός σου είναι διπλά επικίνδυνος γιατί πέρα από την παραπληροφόρηση που σου σερβρίρει για εκφοβισμό, έχει το θράσσος να λέει ότι αναλαμβάνει να το προσπαθήσει. Ένα γιατρός που δεν είναι εκπαιδευμένος σε VBAC είναι πολύ επικίνδυνος όταν αναλαμβάνει τέτοια ευθύνη. Είναι σαν να αναλαμβάνει εγχείριση χολής ενώ δεν την έχει κάνει και δεν την έχει δει ποτέ του.

 

Η πλέον απαράδεκτη φράση που είπε και δείχνει ολοφάνερα την ασχετοσύνη τους είναι το "αν επιμένεις θα το κάνουμε". Αυτή δεν είναι ιατρική απάντηση. VBAC προσπαθείς όταν ιατρικά είσαι καλή υποψήφια για κάτι τέτοιο, αν είσαι καλή υποψήφια εξαρτάται από συγκεκριμένα κριτήρια τα οποία δεν ανέφερε και δεν εξέτασε ο γιατρός σου (κάποια κριτήρια εξετάζονται στο τέλος της εγκυμοσύνης). Το αν επιμένεις ή όχι δεν είναι κριτήριο από μόνο του.

 

Το έχω γράψει πάρα πολλές φορές, το γράφω ξανά: δεν έχει νόημα να συζητάτε το VBAC με έναν γιατρό που δεν είναι εκπαιδευμένος και δεν έχει σχετική εμπειρία. Η ιατρική δεν μαθαίνεται από βιβλία, μαθαίνεται στην πράξη. Ο γιατρός που τελειώνει ειδικότητα έχει ξεκινήσει βλέποντας χειρουργία, συμμετέχοντας λίγο, συμμετέχοντας περισσότερο και καταλήγει στο να κάνει χειρουργεί με αρχικά με επίβλεψη και τελικά χωρίς επίβλεψη.

 

Αν ενδιαφέρεστε για VBAC το συζητάτε ΜΟΝΟ με γιατρούς που έχουν εκπαιδευτεί και έχουν εμπειρία.

 

Σοκαρίστηκα τώρα!!!!! Το κατάλαβα κι εγώ πως υπερέβαλε σ'αυτά που μου είπε, γιατί δήλωσε άσχετος κατ'αρχήν, αλλά και από την όλη συμπεριφορά του στην πρώτη μου γέννα. Γι'αυτό και είπα να γράψω εδώ, να δω τι θα μου πείτε.

Μου είχε μιλήσει σχεδόν από τον πέμπτο μήνα της πρώτης μου εγκυμοσύνης για καισαρική λόγω διαβήτη κύησης. Τελικά ο λόγος που την έκανα ήταν το ότι ανέβαζα πίεση (έφτασα μέχρι και 16) στην 36η εβδομάδα, χωρίς να γίνει καν πριν πρόκληση. Πολύ άσχημα το πήρα. Το ένιωσα σαν χειρουργείο, ότι δεν έκανα και κάτι τόσο "σημαντικό", παρά τη χαρά μου που είχα το παιδάκι μου... Τελικά η μικρή μου έμεινε 3 βραδιές στην παρακολούθηση του "Μητέρα" και λόγω του άγχους μου, των λάθος πληροφοριών, της εγχείρησης και της κατάστασης γενικότερα, έχασα και το θηλασμό. Σα να έκανα μισή δουλειά αισθάνομαι μωρέ......... Πολύ θα ήθελα να προσπαθήσω στο δεύτερο παιδάκι μου να γίνουν αλλιώς τα πράγματα, αλλά εννοείται δεν θα διακινδυνέψω κιόλας. Τέλος πάντων, όταν έρθει με το καλό η ώρα θα σας πρήξω. Τα φιλιά μου σε όλες!

[angela_kgr]

Και το σχόλιό μου πήγαινε ακριβώς εκεί... πως τώρα, έχοντας 4 παιδάκια που απέκτησα από 3 τοκετούς, βλέπω πως η μητρότητα είναι τόσο πολυπαραγοντικό θέμα που δε με ενοχλεί καθόλου ο τρόπος με τον οποίο γέννησα τα παιδιά μου, γιατί πολύ απλά βλέπω πως έχω μυριάδες ευκαιρίες να τους παρέχω πράγματα ως γονιός. Ο τόκετός είναι μια στιγμή. Μια λάμψη... ένα φλας... Για άλλους όμορφο για άλλους τραυματικό. Μια καταπληκτική εμπειρία ΟΠΩΣ κι αν τη βιώσει κανείς... είτε φυσικά, είτε με τη βοήθεια της τεχνολογίας. Επομένως.... ειλικρινά, διαβάζω με ενδιαφέρον, αλλά δε θα ήθελα σε καμία περίπτωση να αισθανθεί κάποια εγκυμονούσα μαμά πως ο vbac είναι το παν. ΜΑΚΑΡΙ να τα καταφέρει όποια το θέλει. Αλλά αν ΔΕΝ τα καταφέρει.... ΝΑ ΜΗ ΝΙΩΘΕΙ ΤΥΨΕΙΣ. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος για αυτό!

εσενα δε σε ενοχλει,σε αυτο το τοπικ ομως γραφουν μανουλες που για καπποιο λογο(υπερβολικο,τρελο,χαζο ή αληθινο) κατι τις ενοχλει...το ψαχνουν και προσπαθουν μεσα απο το vbac να διορθωσουν καποια λαθη ή να προχωρησουν λιγο πιο μπροστα.. το θεμα του τοκετου δεν ειναι τοσο απλο οσο το παρουσιαζεις.....μου θυμιζεις τους γυναικολογους που λενε "ελα μωρε οπως και να γεννησεις γερο παιδι να ειναι και ολα τα αλλα δε μετρανε.."

ναι γερο παιδι να ειναι αλλα με μια μανα που απο ολη αυτην την εμπειρια βγηκε πιο δυνατη,πιο εμπειρη και νιωθοντας καλα με τον εαυτο της και οσα εκανε μεχρι εκεινη τη στιγμη για το μωρο της....ετοιμη να προχωρησει στα ευκολα και δυσκολα που ερχονται...

σαφως και δε σταματαει εκει το θεμα της μητροτητας αλλα αν διαβασουμε προγεννητικη και περιγεννητικη ψυχολογια θα δουμε ποσο μεγαλη σημασια εχουν καποια πραγματα για τη σχεση βρεφους -μητερας,για το μωρο και την ιδια τη μητερα...

ναι ο τοκετος ειναι μια στιγμη που ειμαστε ευλογημενες που μπορουμε καιι τη ζουμε....αλλα οχι το χειρουργειο....οχι η καισαρικη ανευ λογου....

 

και για εμενα το vbac δεν ειναι το παν,το δικαιωμα επιλογης και προσπαθειας ειναι ομως.....

[alcyon]

Σε κατανοώ...

Από τα ίδια μονοπάτια πέρασα κι εγώ.

 

Απλά από τη στιγμή που έκανα ό,τι ήταν δυνατό και τελικά ΔΕΝ πέτυχε... εεε δε θα σκάσω κι όλας. Το λέω αυτό όμως, γνωρίζοντας πως ο γιατρός (το ανέφερα και παραπάνω), έκανε Ο,ΤΙ μπορούσε και εξάντλησε τα περιθόρια για vbac. (Είμαι -πώς να το πω...- ήσυχη από αυτή την άποψη, πως εμπιστεύτηκα το σωστό άνθρωπο και μου έδωσε την προσοχή και διεξήγαγε τις ορθές πρακτικές για την περίσταση).

 

Κι επειδή εδώ όλες αναζητούν μια "δεύτερη" ευκαιρία σε έναν φ.τ., και κατά τη γνώμη μου ΠΟΛΥ σωστά πράττουν (η φύση πάντα ξέρει καλύτερα!!), θα πρέπει όμως να μην εξαντλούν και όοοοολη την ψυχική τους δύναμη σε αυτό, γιατί ενδέχεται να έρθει η ώρα και τελικά να χρειαστεί πάλι κ.τ. Τότε θα είναι πολύ πιο "ανώμαλη η προσγείωση".

 

Παλεύουμε, προσπαθούμε. Αν γίνει οκ... Αν τελικά υπάρξει ΣΟΒΑΡΟΣ λόγος και ΔΕΝ γίνει.... εεε να μη νιώθουμε και τύψεις. Αυτό λέω..

 

 

Και φυσικά.... μέχρι τότε....

τσεκάρουμε χίλιες φορές το γιατρό μας όσο μπορούμε. Αν είναι καλός, θα ενισχύεται η εμπιστοσύνη μας (άρα θα νιώθουμε πιο σίγουρες στο τέλος). Αν δεν είναι, τότε... πάμε για άλλον..!

 

Έτσι τα βλέπω εγώ...

Τόσο απλά....

 

 

Υ.Γ. Όσο για τις τύψεις που μπορεί να βιώνει κάποια γυναίκα, μπορώ να βεβαιώσω πως θα υπάρξουν μυριάδες ευκαιρίες για να "δώσει ψυχή" στο παιδάκι.... Ας μην κρεμάσει όλες τις ελπίδες στον τοκετό (πολλές ναι, όλες... όχι). Το παιδί ΜΟΛΙΣ γεννιέται...... Τώρα ξεκινά η ζωή, δεν τελειώνει εδώ...

[baila]

alcyon χαιρομαι που τελικα βλεπω ολοι να συμφωνουμε και δεν υπαρχουν λογοι εντασης

ας καταθεσουμε ολες τις εμπειριες μας χωρις αντιπαραθεσεις αν και ακομα κι αυτες βοηθανε να προχωραει η κουβεντα

 

απο τη δικη μου την πλευρα σιγουρα θα απογοητευτω αν καταληξω σε καισαρικη γιατι αλλιως ονειρευομουν αυτη την εγκυμοσυνη και τον τοκετο μου απλα δε θα εγκαταλειψω ευκολα τα οπλα

τωρα αν δεν τα καταφερω θα ξερω οτι προσπαθησα

[Ifigeneia_d]

:):):):)

[alcyon]

..............

απο τη δικη μου την πλευρα σιγουρα θα απογοητευτω αν καταληξω σε καισαρικη γιατι αλλιως ονειρευομουν αυτη την εγκυμοσυνη και τον τοκετο μου απλα δε θα εγκαταλειψω ευκολα τα οπλα

τωρα αν δεν τα καταφερω θα ξερω οτι προσπαθησα

 

That's the point!!

 

Γι' αυτό δίνω ιδιαίτερη σημασία στην ψυχολογία της μαμάς-εγκύου. Δεν είναι ανεξάρτητα πράγματα... είναι σύνολο.

[angela_kgr]

νομιζω πια οτι δεν ειναι θεμα τυψεων μονο...βγαινουν τοσα θεματα δυναμης και αδυναμιας μας ,πιστης και ελλειψης αυτοπεποιθησης ,μαχητικοτητας και ωχαδερφισμου....δηλαδη πετυχαινοντας μια vbac ή για να το πω πιο σωστα γεννοντας οπως ΕΣΥ επιλεγεις διαπραγματευεσαι και αλλα πραγματα περα απο το πως θα φερεις το παιδι σου στο κοσμο...οι γυναικες που εχουν ασχημα συναισθηματα για τη πρωτη καισαρικη και αγωνιουν για το δευτερο τοκετο τους εχουν να κανουν και με εσωτερικα,ασυνειδητα τις περισσοτερες φορες θεματακια που καλουνται να εντοπισουν και να επεξεργαστουν και μεσα απο τη πορεια της εγκυμοσυνης αλλα και μεσα απο τη διαδικασια του τοκετου...

η σχεση μας με το πονο,η εμπειρια της μητερας μας στο τοκετο ,η επαφη μας με το σωμα μας και με τον εσωτερικο μας εαυτο,ολα αυτα ηταν θεματα που τα συζητησαμε στην ευτοκια και αρχικα με ειχαν ξενισει ως προς τη σχετικοτητατους με το τροπο που θα γεννησουμε ομως τελικα εχουν τεραστια σημασια και αμεση σχεση με το ειδος τοκετου που θα εχουμε...αυτο μια γυναικα που εχει κανει ηδη μια καισαρικη το βιωνει ακομη πιο εντονα γιατι προθετει σε ολα αυτα και μια πολυ δυνατη αλλα αρνητικη πρωτη εμπειρια....