φυσιολογικός τοκετος μετά από καισαρική? vaginal birth after cesarian

[mariazei]

Irnadi θα μπορούσες σε παρακαλώ να μου στείλεις κάποια στιγμή ένα μήνυμα με κάποιον γιατρό στην Θεσσαλονίκη; Το ξέρω ότι είναι νωρίς αλλά δεν μπορώ να το ξεπεράσω...

 

 

 

mamaena...ξερω κ εγω γιατρο στη Θεσσ/νικη που αναλαμβανει vbac.Αν σ ενδιαφερει σου στελνω πμ...!

[v.polina]

v.polina να χαίρεστε τη μπεμπούλα σας! Καλούς θηλασμούς τώρα!

 

 

ευχαριστουμε πολυ!!!

αντε και στα δικα μας(για ολες μας το λεω,εγκυμονουσες και μη!)

[v.polina]

να σας ζησει Polina η μπεμπα,καθε ευτυχια....

 

σ'ευχαριστουμε πολυ,να χαιρεσαι τα παιδακια σου....

εγω θα φανω πιο σκληροπυρηνικη,και θα προτεινω να ΜΗΝ χορηγηθει επισκληρηδιος....πηρα κουραγια και απο την κουνιαδα μου,και πιστευω οτι οσο πιο κοντα ειμαστε στον φυσικο τοκετο,τοσο καλυτερα!

[ΜΑΡΙΑΛ]

Καλησπέρα κ από μένα! Με τόσα που έχω διαβάσει στο φόρουμ για την καισαρική κ γενικά για την εκμετάλλευση γιατρών κ μαιευτηρίων έχει φοβηθεί το μάτι μου! Και αναρωτιέμαι...Πες ότι είμαι ενημερωμένη όσο περισσότερο μπορώ.

Αν εκείνη την ώρα ο γιατρός πει καισαρική(σίγουρα θα βρει κάποιο λόγο που θα μου πασάρει) Τι θα κάνω;;;;

Δηλαδή είναι μια πολύ δύσκολη στιγμή κ νιώθεις φαντάζομαι ποικίλα συναισθήματα...Επίσης δεν έχεις κ πολύ χρόνο στη διάθεσή σου να το σκεφτείς κ αυτό εκμεταλλεύονται..Θα σου βρει μια αιτιολογία ωραιότατη θα σε φοβίσει ότι κινδυνεύεις...Τι θα πεις; Περίμενε να κοιτάξω τον ιατρικό οδηγό να δω αν στέκει αυτό που λες;;

 

Eχεις δίκιο είναι ένα θεματάκι αυτό.

η αλήθεια είναι ότι εκείνη τη στιγμή δεν μπορείς να κάνεις και πολλά.

το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να διαλέγουμε γιατρούς τσεκαρισμένους υπερ του φυσιολογικού και καθ' όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης να τους πρήζουμε ρωτώντασ τους πως θα χειρίζονταν το τοκετό

πχ: τι θα έκανες ντοκ αν ειχα κεχρωσμένα?

θα με αφήνεις να αλάζω στάση όποτε θέλω στο τοκετό?

τι θα έκανες αν περνούσα τη 40η βδομάδα θα με περίμενες καμιά βδομάδα ή μπα?......

[yogamama]

Κοριτσια τα μαιευτηρια ειναι πολυεθνικες. Εχουν στοχους καθε μηνα, οπως ολες οι εταιριες.

Η γεννα δεν καταλαβαινει απο στοχους. Ειδικα η πρωτοτοκη (που θα ειστε εσεις) θελει πολλες ωρες να γεννησει.Αν ειναι να περιμενουν 300 κοπελες τη μερα να γεννησουν το εκλεισαν το μαγαζι...

[yogamama]

και της λεγαμε με τον αντρα μου να κατσει σπιτι και να παει μολις της σπασουν τα νερα.......αλλα μαλλον δεν ειχε αλλη υπομονη κ αυτη,ολο της ελεγαν γεννας κ ολο στο περιμενε εμενε....αφου ολα πηγαν καλα και γεννησε φυσιλογικα,εχει καλως!απλως ρωτησα,σε περιπτωση που μου τυχει κατι τετοιο-που τετοια τυχη!,να ξερω τι θα κανω....

και ψηνομαι να παω στην ευτοκια να μιλησω με τις μαιες και τον μπιλαλη για vbac,αν και δεν ειμαι ακομα εγκυος....θελω να εχω μια σφαιρικη αποψη και να εχω καταληξει σε καποια πραγματα π.χ.γιατρο+μαιευτηριο,και μετα να ξεκινησω προσπαθειες...δεν μπορω παλι το αγχος της τελευταιας στιγμης,φοβαμαι οτι στην αναγκη ολο και καπου θα "υποκυψω"....

Αν ημουνα στη θεση σας δε θα εμενα Ελλαδα.Αν δεν ειχα αλλη λυση θα πηγαινα και εγω Ευτοκια και Μπιλαλη.Τουλαχιστον ξερω οτι θα εχω τις μαιες να τρεχουν κ θα μπορω να συγκεντρωθω στη δουλεια μου . Να γεννησω...και αν κανω καισαρικη να εχω ολη τη φροντιδα και τη γνωση που χρειαζεται για να αποκαταστησω καποια πραγματα

Πωλινα ειναι περιεργο το κλιμα στην Ελλαδα. Οσα και αν ακουσαν οι γυναικες στα σεμιναρια της Ευτοκιας δεν αλλαζαν μυαλο. Μονο κατοπιν εορτης καταλαβαν, δυστυχως... Ο κοσμος δεν εχει καταλαβει τι συμβαινει εδω περα και ποσο σοβαρα ειναι τα πραγματα. Το 60% καισαρικων στα ιδιωτικα πως μπορει να μειωθει οταν οι γυναικες ευλογα εμπιστευονται το γυαικολογο τους???Εμενα μου φαινεται σαν καρμα συλλογικο που κατι ξεπληρωνουμε ως Ελληνες.Μωρακια γεννιουνται αγαρμπα, μπαινουν σε πυρεξ μονα τους , τα αποτρεπουν απο θηλασμο (ειδικα της καισαρικης που το χουν τοοσο αναγκη), κανενας δεν λεει σε αυτες τις μανες τι να κανουν μετα , να αποκαταστησουν οτι εγινε. Που οδευουμε?

[Zaxarenia]

μεγάλη πίκρα yogamama... αυτό είναι το μόνο σίγουρο στην Ελλαδίτσα μας

[mamanena]

mamaena...ξερω κ εγω γιατρο στη Θεσσ/νικη που αναλαμβανει vbac.Αν σ ενδιαφερει σου στελνω πμ...!

ΘΑ με ενδιεφερε πολύ. Σε ευχαριστώ!

[Melina22]

Κορίτσια κ εγώ το ίδιο αναρωτιέμαι...Που οδεύουμε; Όσο κ να μη θες να το πιστέψεις, τα ποσοστά των καισαρικών το αποδεικνύουν περίτρανα ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά εδώ...

Δυστυχώς εγώ έχω κ το άγχος της τελευταίας στιγμής που λέει η v.polina γιατί μένω επαρχία κ δεν έχω βρει ακόμα γιατρό στην Αθήνα...

Έχεις δίκιο ΜΑΡΙΑΛ με τις κατάλληλες ερωτήσεις παίρνεις μια γεύση για την φιλοσοφία του γιατρού αλλά δυστυχώς αυτό από μόνο του δεν είναι καθησυχαστικό...Γιατί ίσως άλλα να υποστηρίζει στη θεωρία και άλλα να κάνει στην πράξη... Το να είσαι βέβαια ενημερωμένη συμφωνώ με τη Zaxarenia σου δίνει παραπάνω δύναμη για να αντισταθείς σε κάποια πράγματα ως ένα σημείο...

Κορίτσια Το ευτοκία και το κέντρο φυσικού τοκετού που αναφέρονται στο φόρουμ είναι ιδιωτικά; Και αν πόσο στοιχίζει να γεννήσει κάποιος εκεί; Δεν με πειράζει να πληρώσω πάντως αν ξέρω ότι θα είμαι με ανθρώπους που θα το παλέψουν να γίνουν όλα με φυσικό τρόπο...κ που θα με αντιμετωπίσουν όχι σαν κρέας αλλά σαν άνθρωπο! Κ ακόμα περισσότερο το μωρό που γεννιέται!

[Αγγελίνα#2]

το κεχρωσμένο δεν είναι ένδιξη καισαρικής εκτός αν συνοδεύεται με αλειοση παλμών

 

το ότι δεν προχωρούσε η διαστολή σου μπορεί να φταίνε τρια πράγματα:

ήσουν συνέχεια στην ίδια στάση (λογικά ανάσκελα)

σφιγγόσουν κατά την διάρκεια των πόνων

υπήρχε πραγματικό πρόβλημα δυστοκίας

 

Ναι ανάσκελα ήμουν ...την τρελα μου μέσα! Δεν σφιγγόμουν η κακομοίρα, έκανα τις αναπνοές μου κανονικά, να βοηθήσω ήθελα! Γι' αυτό με κοιτούσαν με τέτοιον οίκτο οι μαίες? Σαν να σκεφτόντουσαν "τι φυσάς και ξεφυσάς κοριτσάκι μου...η απόφαση έχει παρθεί πριν από σένα για σένα!"

Και μένω και στην επαρχία. Που να βρω γιατρό για αυτά που λέτε? Αφήστε τα κορίτσια. Δεν θα ξαναμπώ μου φαίνεται εδώ μέσα γιατί μου έρχεται να βάλω τα κλάματα. Έτσι κι αλλιώς τώρα όλα τέλειωσαν. Έκανα και το δεύτερο...με καισαρική πάλι...εννοείται! Για τρίτο δεν παίζει, ξανά το μαχαίρι τους δεν κάθομαι να το φάω, ανάθεμα τον όρκο του Ιπποκράτη που δώσανε. Αλλά να πω και τη μαύρη μου την αλήθεια, αν όντως υπήρχε δυστοκία, αυτά με το σπάσιμο της κλείδας κλπ δεν άντεχα να τα κάνω. Αν μου το λέγανε δηλαδή εκείνη τη στιγμή, θα τη ζητούσα και μόνη μου την καισαρική, το ομολογώ.

[v.polina]

λαθος

Επεξεργάστηκαν 30 Σεπτεμβρίου,2010 by v.polina
το πατησα 2 φορες

[v.polina]

Το 60% καισαρικων στα ιδιωτικα πως μπορει να μειωθει οταν οι γυναικες ευλογα εμπιστευονται το γυαικολογο τους???

 

εγω ειμαι απο τις περιπτωσεις που ηθελα φανατικα να γεννησω φυσιολογικα και να θηλασω αποκλειστικα....δεν συμβιβαζομουν με την ιδεα του ιδιωτικου μαιευτηριου χωρις rooming in,με την προωθηση του γαλακτος-σκονη...κι ομως την πατησα σε δημοσιο μαιευτηριο,με γιατρο που δεν ηταν καν "ο γιατρος μου" για να τον εμπιστευτω τυφλα...Απλα φοβηθηκα,ημουν σε ενα δωματιο με ορο και καθετηρα ξαπλωμενη μονη μου,καθε μιση ωρα περνουσαν και με ρωταγαν αν ειμαι καλα,διπλα ακουγα μια γυναικα που γεννουσε φυσιολογικα και ουρλιαζε....το οτι ενιωθα απιστευτα μονη το τονιζω,γιατι επαιξε καταλυτικο ρολο.και οταν μπηκε ο γιατρος και μου ειπε οτι οι παλμοι πεφτουν και παμε για καισαρικη,ημουν τοσο φοβισμενη που δεν προβαλα καμια αντισταση,ουτε αναρωτηθηκα γιατι δεν ειχα νιωσει καν τους τεχνητους,ακουγα και την κοπελα διπλα και ειχα τρομοκρατηθει στην ιδεα οτι θα περνουσα κατι τετοιο μονη μου....τι να πω.δεν μου φταινε τα ιδιωτικα ή τα δημοσια.η ευκολια των γιατρων μου την δινει,και το συστημα ολοκληρο,που δεν στηριζει την εγκυμονουσα ουτε καν την ωρα που γενναει....αν με ειχε προειδοποιησει καποιος οτι θα ημουν τοσο μονη,θα ειχα δωσει κανενα "φακελακι" σε καποια μαια,τουλαχιστον να ειναι διπλα μου,να μου εξηγει,να μου δινει κουραγιο....δεν ξερω.η κουνιαδα μου χθες ειχε την μαια και την μητερα της μονιμα στο δωματιο,μονο οταν την πηραν στο χειρουργειο για να γεννησει ηταν "μονη της".βεβαια μιλαμε για επαρχιακο νοσοκομειο,στο οποιο δεν εγινε καμια αλλη γεννα αυτες τις μερες,οποτε ολο το προσωπικο ηταν ανετο!(και ειναι σε τετρακλινο μονη της(!),αφου δεν υπαρχει καμια αλλη λεχωνα,ειναι και ο αντρας της και η μητερα της μαζι και κοιμουνται στα κρεβατια!τελειο?)

ουφ!λεω και ξναλεω τον πονο μου μπας και αρχισω να αποδεχομαι και να καταπινω καποια πραγματα...

[Zaxarenia]

Έχω πελαγώσει...ειλικρινά δεν ξέρω τι να κάνω. Το μόνο που ξέρω είνα ότι θέλω να γεννήσω φυσιολογικά τόοοσο πολύ...

οι μήνες περνάνε και δεν έχω βγάλει άκρη. Πως να μείνω έγκυος αν είναι να είμαι μέσα στο άγχος και στην αμφιβολία;

Συγνώμη για τη γκρίνια μου...αλλά και που αλλού να τα πω;

Αν έχετε καμιά ιδέα ρίξτε την........ ευχαριστώ

[fwfw]

τελικά μάλλον βοηθάει όταν μιλάς για κάτι που σε πειράζει, να το ξεπεράσεις.

δεν έχω αναφερθεί για τις ώρες της αναμονής μου στο δωμάτιο ωδινών δεν έχω τολμήσει, σε κανέναν, γιατί νομίζω πως φοβάμαι, φοβάμαι γιατί μάλλον θα αποδειχθεί ότι ήμουν μια από αυτές που έφαγε τσάμπα το μαχαίρι.

Παρασκευή πάω στον γιατρό με κοιτάει, μου λέει χαρακτηριστικά το σώμα σου δεν έχει προετοιμαστεί καθόλου για γέννα είναι σαν να είσαι 7 μηνών ο τράχηλος σου είναι πέτρα στην 39 +5 εβδομάδα, δεν υπάρχει περίπτωση να ξεκινήσει μόνος του ο τοκετός, πήγαινε για μπάνιο στην θάλασσα περπάτα και σέξ, και όποια μέρα θες από Δευτέρα έλα να κάνουμε πρόκληση.Μετά από συζήτηση με τον άντρα μου αποφασίσαμε να μπώ την Δευτέρα (1 λάθος) για να "τελειώνουμε".σε δική μου ερώτηση αν υπάρχει πιθανότητα καισαρικής ο γιατρός μου απάντηση πως ναι αλλά εμείς θα προσπαθήσουμε να το κάνουμε φυσιολογικά. έφυγα κλαίγοντας εκείνη την μέρα.

πέρνω τον γιατρό τον ενημερώνω και την Δευτέρα το βράδι στις 11 μπαίνω στο μιευτήριο.η μαία μου(2 λάθος) ήταν εκεί και με περίμενε. με ετοιμάζουν (ευτυχώς γλίτωσα το κλίσμα & ξυρισμα όλα ηταν έτοιμα)μου βάζει ένα υπόθετο στον κόλπο για να μαλακώσει ο τράχηλος.το μωρό μια χαρά στο καρδιοτοκογράφο και εγώ μέσα στην τρελή χαρά ότι επιτέλους θα γεννήσω.στις 4 τα ξημερώματα έρχεται ο γιατρός με κοιτάει. και μετά από λίγο ωχ ο τράχηλος δεν έχει μαλακώσει καθόλου, θα σου βάλω πόνους μήπως και γίνει κάτι.και ξεκινάνε οι πόνοι (δεν θυμάμαι τίποτα)στις εφτά με ξανακοιτάει ο γιατρός διαστολή μηδέν ο τράχηλος πίσω και σκληρός καμία ένδειξη για τοκετό .μπαίνει ο άντρας μου μέσα εγώ να έχω αρχίσει και να φρικάρω αλλά παραμένω ψυχραιμη και κοιτάω το μηχάνημα, σε κάποια φάση η μαία (το λάθος Νο 2)φωνάζει το γιατρό έρχεται και μου λέει γύρνα στο πλάι μετά από λίγο όλα καλά.η ώρα έχει πάει 8,30 και εγώ τίποτα η ψυχή να θέλει και το σώμα να μην συνεργάζεται έρχεται ο γιατρός και μου λέει πως και άλλες 2 μέρες να σε αφήσω δεν πρόκεται να γεννήσει και το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να ταλαιπωρηθεί το μωρό και εσύ να μην καταφέρεις να γεννήσεις προτιμώ την καισαρική, δεν υπάρχει λόγος να βασανιστείς.με το που ακούει έτσι ο άντρας μου τρομοκρατήθηκε(3 λάθος) (εεεεεεε και εγώ)και του λέει ναι γιατρέ πάμε για καισαρική.το μόνο που θυμάμαι εκείνα τα λεπτά είναι ότι είπα οχι φοβάμαι......................

τα υπόλοιπα δεν έχουν σημασία.................μετά ήρθε στον κόσμο μια κούκλα μπέμπα που έκανε την μαμά της τρισευτυχισμένη μόλις την έβαλε στο στήθος...

[sofaki1978]

τελικά μάλλον βοηθάει όταν μιλάς για κάτι που σε πειράζει, να το ξεπεράσεις.

δεν έχω αναφερθεί για τις ώρες της αναμονής μου στο δωμάτιο ωδινών δεν έχω τολμήσει, σε κανέναν, γιατί νομίζω πως φοβάμαι, φοβάμαι γιατί μάλλον θα αποδειχθεί ότι ήμουν μια από αυτές που έφαγε τσάμπα το μαχαίρι.

Παρασκευή πάω στον γιατρό με κοιτάει, μου λέει χαρακτηριστικά το σώμα σου δεν έχει προετοιμαστεί καθόλου για γέννα είναι σαν να είσαι 7 μηνών ο τράχηλος σου είναι πέτρα στην 39 +5 εβδομάδα, δεν υπάρχει περίπτωση να ξεκινήσει μόνος του ο τοκετός, πήγαινε για μπάνιο στην θάλασσα περπάτα και σέξ, και όποια μέρα θες από Δευτέρα έλα να κάνουμε πρόκληση.Μετά από συζήτηση με τον άντρα μου αποφασίσαμε να μπώ την Δευτέρα (1 λάθος) για να "τελειώνουμε".σε δική μου ερώτηση αν υπάρχει πιθανότητα καισαρικής ο γιατρός μου απάντηση πως ναι αλλά εμείς θα προσπαθήσουμε να το κάνουμε φυσιολογικά. έφυγα κλαίγοντας εκείνη την μέρα.

πέρνω τον γιατρό τον ενημερώνω και την Δευτέρα το βράδι στις 11 μπαίνω στο μιευτήριο.η μαία μου(2 λάθος) ήταν εκεί και με περίμενε. με ετοιμάζουν (ευτυχώς γλίτωσα το κλίσμα & ξυρισμα όλα ηταν έτοιμα)μου βάζει ένα υπόθετο στον κόλπο για να μαλακώσει ο τράχηλος.το μωρό μια χαρά στο καρδιοτοκογράφο και εγώ μέσα στην τρελή χαρά ότι επιτέλους θα γεννήσω.στις 4 τα ξημερώματα έρχεται ο γιατρός με κοιτάει. και μετά από λίγο ωχ ο τράχηλος δεν έχει μαλακώσει καθόλου, θα σου βάλω πόνους μήπως και γίνει κάτι.και ξεκινάνε οι πόνοι (δεν θυμάμαι τίποτα)στις εφτά με ξανακοιτάει ο γιατρός διαστολή μηδέν ο τράχηλος πίσω και σκληρός καμία ένδειξη για τοκετό .μπαίνει ο άντρας μου μέσα εγώ να έχω αρχίσει και να φρικάρω αλλά παραμένω ψυχραιμη και κοιτάω το μηχάνημα, σε κάποια φάση η μαία (το λάθος Νο 2)φωνάζει το γιατρό έρχεται και μου λέει γύρνα στο πλάι μετά από λίγο όλα καλά.η ώρα έχει πάει 8,30 και εγώ τίποτα η ψυχή να θέλει και το σώμα να μην συνεργάζεται έρχεται ο γιατρός και μου λέει πως και άλλες 2 μέρες να σε αφήσω δεν πρόκεται να γεννήσει και το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να ταλαιπωρηθεί το μωρό και εσύ να μην καταφέρεις να γεννήσεις προτιμώ την καισαρική, δεν υπάρχει λόγος να βασανιστείς.με το που ακούει έτσι ο άντρας μου τρομοκρατήθηκε(3 λάθος) (εεεεεεε και εγώ)και του λέει ναι γιατρέ πάμε για καισαρική.το μόνο που θυμάμαι εκείνα τα λεπτά είναι ότι είπα οχι φοβάμαι......................

τα υπόλοιπα δεν έχουν σημασία.................μετά ήρθε στον κόσμο μια κούκλα μπέμπα που έκανε την μαμά της τρισευτυχισμένη μόλις την έβαλε στο στήθος...

 

 

αυτο να κρατησεις και μην βασανιζεσαι fwfw μου............

[Αγγελίνα#2]

λαθος

 

Πωλίνα υποθέτω πως για μένα ήταν αυτό. Μην το λες κορίτσι μου...τι να κάνω, δεν έχω ψυχικό και σωματικό σθένος όπως κάποιες άλλες κοπέλες εδώ μέσα. Ούτε έχω και εμμονή με τον φυσιολογικό τοκετό - δεν είμαι γενικά των άκρων. Την αγωνία βασικά δεν αντέχω. Γιατί ό,τι και να λέμε, μιλάμε εκ του ασφαλούς - έχουμε γερά παιδιά και τα χαιρόμαστε. Για φαντάσου όμως να βγει το μωρο σακατεμένο (ή και χειρότερα, ούτε να το γράψω δεν θέλω) και να ξέρεις πως φταις εσύ...Δεν δένω καλύτερα μια πέτρα στο λαιμό μου να φουντάρω στη θάλασσα? Αν είναι να κακοπάθει κάποιος, χίλιες φορές εγώ παρά το παιδί.

[fardi]

Σύμφωνώ με την Αγγελίνα, πόσο ξεχνάμε ίσως μερικές φορές πόσα περισσότερα παιδιά γεννιόνταν με πρόβλημα στα παλιά τα χρόνια και πόσο λιγότερα σήμερα, είτε χάρη στον προγεννητικό έλεγχο είτε λόγω της καισαρικής. Φυσικά και κακώς γίνονται τόσες καισαρικές, ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ένα επιχείρημα που μου έχουν παραθέσει γιατροί και είναι το εξής (δεν είμαι βέβαιη αν ισχύει, το αναφέρω για να γίνει εποικοδομητική συζήτηση): Στην Γερμανία πχ (δεν είμαι σίγουρη σε ποια χώρα, στο εξωτερικό πάντως) ΝΟΜΙΚΑ ο γιατρός δεν έχει ευθύνη, αν έχει κάνει το καλύτερο που μπορεί βάσει της ιατρικής βιβλιογραφίας και πρακτικής, ΜΕΧΡΙ (λέξη κλειδί) το τέλος της 42ης εβδομάδας. Στην Ελλάδα ο νόμος προβλέπει τα ίδια ΜΕΧΡΙ (εδώ είναι το όλο θέμα πιστεύω) το τέλος της 40ης εβδομάδας. Δηλαδή, ο γιατρός βασικά κάνει καισαρική γιατί αν στις 40 εβδομάδες και 2 ημέρες γεννηθεί παιδί (είτε με φτ είτε με κτ) και έχει κάποιο ιατρικό πρόβλημα, ο νόμος δεν τον καλύπτει αν θελήσουν οι γονείς να κινηθούν εναντίον του και ο δικαστής θα του πει "γιατί κύριε δεν το έβγαλες νωρίτερα;" Επομένως, αν ισχύει αυτό, πιστεύω ότι πρέπει οργανώσεις αλλά και ο καθένας μας προσωπικά να κινηθεί για να αλλάξει η διάταξη του νόμου όσον αφορά στο χρονικό περιθώριο (δηλαδή 42 εβδομάδες όπως και αλλού και όχι 40 εβδομάδες όπως εδώ). Πιστεύω ότι έτσι θα μειωθούν οι άσκοπες καισαρικές.

[Αγγελίνα#2]

Πολύ ενδιαφέροντα αυτά fardi...και τα ακούω και για πρώτη φορά!

[stefy22]

καλησπερα σε ολες!

 

ειμαι απο θεσσαλονικη κ θα ηθελα αν μπορουσε καποια απο εσας (mamanena, irnadi) να μου στειλει τα στοιχεια του γιατρου που αναλαμβανει vbac.

εχω ενα αγορακι 9 μηνων που το γεννησα με καισαρικη λογω κεχρωσμενου αμνιου και πιστευω οτι σε μια δευτερη εγκυμοσυνη θα ειχα καλες πιθανοτητες να γεννησω φυσιολογικα.

ο γιατρος μου απ'οτι εχω καταλαβει δεν το υποστηριζει αυτο, οποτε θα αρχισω να ψαχνω σιγα σιγα για πιο εξιδικευμενο γιατρο.

 

να ειστε ολες καλα!!

[peony]

Σύμφωνώ με την Αγγελίνα, πόσο ξεχνάμε ίσως μερικές φορές πόσα περισσότερα παιδιά γεννιόνταν με πρόβλημα στα παλιά τα χρόνια και πόσο λιγότερα σήμερα, είτε χάρη στον προγεννητικό έλεγχο είτε λόγω της καισαρικής. Φυσικά και κακώς γίνονται τόσες καισαρικές, ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ένα επιχείρημα που μου έχουν παραθέσει γιατροί και είναι το εξής (δεν είμαι βέβαιη αν ισχύει, το αναφέρω για να γίνει εποικοδομητική συζήτηση): Στην Γερμανία πχ (δεν είμαι σίγουρη σε ποια χώρα, στο εξωτερικό πάντως) ΝΟΜΙΚΑ ο γιατρός δεν έχει ευθύνη, αν έχει κάνει το καλύτερο που μπορεί βάσει της ιατρικής βιβλιογραφίας και πρακτικής, ΜΕΧΡΙ (λέξη κλειδί) το τέλος της 42ης εβδομάδας. Στην Ελλάδα ο νόμος προβλέπει τα ίδια ΜΕΧΡΙ (εδώ είναι το όλο θέμα πιστεύω) το τέλος της 40ης εβδομάδας. Δηλαδή, ο γιατρός βασικά κάνει καισαρική γιατί αν στις 40 εβδομάδες και 2 ημέρες γεννηθεί παιδί (είτε με φτ είτε με κτ) και έχει κάποιο ιατρικό πρόβλημα, ο νόμος δεν τον καλύπτει αν θελήσουν οι γονείς να κινηθούν εναντίον του και ο δικαστής θα του πει "γιατί κύριε δεν το έβγαλες νωρίτερα;" Επομένως, αν ισχύει αυτό, πιστεύω ότι πρέπει οργανώσεις αλλά και ο καθένας μας προσωπικά να κινηθεί για να αλλάξει η διάταξη του νόμου όσον αφορά στο χρονικό περιθώριο (δηλαδή 42 εβδομάδες όπως και αλλού και όχι 40 εβδομάδες όπως εδώ). Πιστεύω ότι έτσι θα μειωθούν οι άσκοπες καισαρικές.

 

Μήπως ξέρεις ποιος είναι ο νόμος για να τον κοιτάξω; Με ενδιαφέρει πολύ!

Ως τώρα πίστευα ότι σε ενδεχόμενη αγωγή ο χρόνος κύησης θα ήταν αντικείμενο πραγματογνωμοσύνης ή κάτι τέτοιο τελοσπάντων. Ευχαριστώ!

[irnadi]

Πωλίνα υποθέτω πως για μένα ήταν αυτό. Μην το λες κορίτσι μου...τι να κάνω, δεν έχω ψυχικό και σωματικό σθένος όπως κάποιες άλλες κοπέλες εδώ μέσα. Ούτε έχω και εμμονή με τον φυσιολογικό τοκετό - δεν είμαι γενικά των άκρων. Την αγωνία βασικά δεν αντέχω. Γιατί ό,τι και να λέμε, μιλάμε εκ του ασφαλούς - έχουμε γερά παιδιά και τα χαιρόμαστε. Για φαντάσου όμως να βγει το μωρο σακατεμένο (ή και χειρότερα, ούτε να το γράψω δεν θέλω) και να ξέρεις πως φταις εσύ...Δεν δένω καλύτερα μια πέτρα στο λαιμό μου να φουντάρω στη θάλασσα? Αν είναι να κακοπάθει κάποιος, χίλιες φορές εγώ παρά το παιδί.

 

Aγγελίνα νομίζω πως κάνεις λάθος...

Η κοπέλα πάτησε υποβολή 2 φορές και έπειτα το διόθωσε.

Γιαυτό και έγραψε λάθος...

[evi_mik]

Αν εκείνη την ώρα ο γιατρός πει καισαρική(σίγουρα θα βρει κάποιο λόγο που θα μου πασάρει) Τι θα κάνω;;;;

Δηλαδή είναι μια πολύ δύσκολη στιγμή κ νιώθεις φαντάζομαι ποικίλα συναισθήματα...Επίσης δεν έχεις κ πολύ χρόνο στη διάθεσή σου να το σκεφτείς κ αυτό εκμεταλλεύονται..Θα σου βρει μια αιτιολογία ωραιότατη θα σε φοβίσει ότι κινδυνεύεις...Τι θα πεις; Περίμενε να κοιτάξω τον ιατρικό οδηγό να δω αν στέκει αυτό που λες;; Πιστεύω δηλ ότι αν πέσεις στην περίπτωση που θέλουν να στο κάνουν αυτό δύσκολα θα βγάλεις άκρη..Στο τέλος πιθανότατα θα ακούσεις τον γιατρό...Το λέω κ για τις κοπέλες που νιώθουν άσχημα που έκαναν καισαρική χωρίς να ήταν ανάγκη...να μη νιώθουν έτσι...δε φταίνε σε τίποτα!

Τι να πω; Το θεωρώ άθλιο αυτό που κάνουν...να εκμεταλλεύονται την αγάπη για το μωρό μ' αυτόν τον τρόπο..

Ακριβώς αυτά ήταν και τα δικά μου συναισθήματα,

δεν εμπιστευόμουν κανέναν, ούτε τον άντρα μου!

Χρειαζόμουν όμως κάποιον μαζί μου που να του έχω τυφλή εμπιστοσύνη,

που θα ήξερα ότι θα είναι η φωνή της λογικής μου (γιατί εκείνη την ώρα τα ξεχνάς όλα)

Εγώ το έλυσα βρίσκοντας μια μαία, που δεν ήταν του γιατρού,

που τα πιστεύω της ήταν ίδια με τα δικά μου

και θα τα υποστήριζε με κάθε τρόπο!!!

Ήξερα ακριβώς τι ήθελα και συμφωνούσε μαζί μου 1000%

 

Το γιατρό μου τον αμφισβήτησα κατάμουτρα ακόμη και 1 ώρα πριν γεννήσω,

όταν προβληματιζόταν για το αν θα τραβήξει τη μικρή ή όχι

"Σκέφτεσαι ότι θα χάσεις και τα σημερινά ραντεβού σου" του είπα

"Αυτό δεν πρέπει να σου περνάει καν από το μυαλό!

Τα ραντεβού μου δεν με απασχολούν καθόλου!!"

[evi_mik]

Για πες irnadi,

που και πότε έγινε αυτή η ομιλία? Κρίμα δεν την πήρα χαμπάρι...

[evi_mik]

Θέλω να πω επίσης πως μεγαλύτερη σημασία απ' όλα είναι να γεννιούνται γερά μωρά

και να είναι γερές και οι μανούλες τους!

Απλώς αυτό δεν θα έπρεπε οι γιατροί να το εκμεταλλεύονται.

 

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, και επειδή άκουγα τόσα πολλά

για την τρέλα που πήγαινα να κάνω, πολλές φορές μου δημιουργήθηκαν ανασφάλειες,

όταν τις συζήτησα με το γιατρό μου πολύ απλά μου είπε

"Πίστεψέ με δεν θέλω να συμβεί τίποτα κακό!

Αν πίστευα ότι δεν μπορείς δεν θα το επιχειρούσαμε!"

[evi_mik]

Μωρακια γεννιουνται αγαρμπα, μπαινουν σε πυρεξ μονα τους , τα αποτρεπουν απο θηλασμο (ειδικα της καισαρικης που το χουν τοοσο αναγκη), κανενας δεν λεει σε αυτες τις μανες τι να κανουν μετα , να αποκαταστησουν οτι εγινε. Που οδευουμε?

Διαβάζω ακριβώς αυτά και με πιάνουν τα κλάματα!

 

Γέννησα τη Ναταλία μου φυσιολογικά, μου την έδωσε στην αγκαλιά μου με το λώρο, τη θήλασα αμέσως και ενώ μου έκανε το ένα και μοναδικό ράμμα που είχα (κι αυτό προληπτικά)

γιατί δεν με έκοψε ούτε ο γιατρός ούτε το μωρό,

την είχα δίπλα μου από την πρώτη στιγμή...

 

Ήθελα να κάνω ακριβώς τα ίδια πράγματα και για το γιό μου!

Κι όμως νιώθω ότι του τα στέρησα, ότι τον αδίκησα και ότι ποτέ και τίποτα δεν πρόκειται να τα αναπληρώσει!

Τον θήλασα 19μήνες και ήταν η μόνη μου παρηγοριά (κι ας άκουγα τις άπειρες ανοησίες!!!)