ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΙ ΠΡΙΝ ΤΟ 1985!!!ΘΥΜΑΣΤΕ?

[zouzounel]

Μανίνα/Κατερίνα τις Τρίτες, Μίκυ Μάους/Βαβούρα τις Παρασκευές...Τα Goody's στο Περιστέρι που ήταν η έξοδος του Σαββάτου...το λάστιχο, το τσάκα-τσάκα και τα μήλα...και αυτά τα περίεργα σανδάλια με τον διαφανή πλαστικό πάτο και τα χρωματιστά κορδόνια που η μητέρα μου αρνιόταν να μου πάρει και μου είχε 'στοιχίσει'...

 

1974...

 

Μαυτο το τσακα τσακα ακόμα γελάω. Που το θυμήθηκες !!!!!!!!!!!!

Σε κάθε γειτονία υπήρχε 1 ποδήλατο που κάναμε όλοι!!!!

Είχαμε και μια μπάλα που δεν θυμάμαι ποιανού ήταν αλλά θυμάμαι ότι την αφήναμε στο δρόμο σε ένα συγκεκριμένο σημείο για όποιον θέλει να παίξει. Και γενικότερα αφήναμε τα παιχνίδια μας για να τα ξαναβρούμε εκεί την επόμενη μέρα…………………

 

Το θυμάμαι και γελάω και γω μ'αυτό ακόμα, γιατί μου έρχεται συνέχεια μια σκηνή με το συχωρεμένο το μπαμπά μου που είπε να το δοκιμάσει και πήρε σβάρνα όλα τα έπιπλα στο σαλόνι!! Δεν ήξερε, δε ρώταγε??

 

Εγώ το έχω ακόμα!

Πορτοκαλί πλαστικό κορδόνι και κίτρινη μπάλα.

Μαζί με το σκοινάκι, φοβερή γυμναστική!!!

[ΡΙΑ]

αχ εμενα μου αρεσε πολυ το λαστιχο. Ημουν και πολυ καλη!! Πηρα και στα παιδια μου και παρακαλαω να παιξουμε και δεν θελουν!!

[maria70]

Συλλογή από αφίσες κάνατε? Εγώ ακόμα την έχω john... stamos……

 

πλακα κανεις???ολος ο τοιχος γεματος και η καημενη η μαμα μου να φωναζει για τα σημαδια απο σελοτειπ στον τοιχο!!!!duran duran,aha και δεν συμμαζευεται

εγω θυμαμαι και τους σχολικους χορους στις ντισκο που στις 12 παντα εβαζε σλοου...μαλλι αφανα,βατες και μακιγιαζ ουτε λογος.......

[Souloumpamia]

αχ αυτά τα σημάδια από τα σελοτέιπ...

[kati]

Αχ αναμνήσεις.......Κάντυ, φρου Φρου,το κουτι με τα παραμύθια,Ο Παραμυθάς,Ο Νιλς Χόλγκερσον,λάστιχο στη γειτονιά, τα μήλα,κρυφτό και πολλά άλλα.Να μαζευόμαστε το βράδυ στο σπίτι τα καλοκαίρια...

Και μετά με το ζόρι και πολύ παρακαλητό μια βόλτα Σάββατο στα ηλεκτρονικάδικα και στα σαντουιτσάδικα.......Τι ωραία κι ανεμελα χρόνια

[ελισαβετ]

χαβαη 5-0 καλε κανεις δεν εβλεπε???

[Souloumpamia]

Βρε παιδιά, θυμάστε καμία ονομασία από τα παιχνίδια στο λάστιχο?

[yls]

χαβαη 5-0 καλε κανεις δεν εβλεπε???

 

Μόνο Χαβάη 5-0? Την Δυναστεία και το Ντάλλας που τα πας? Αλήθεια, ποιος πυροβόλησε τον Τζέη Αρ?

[elena32]

Βάτες στους ώμους, Filofax στα χέρια, σίκουελ μεγάλων κινηματογραφικών επιτυχιών στις αίθουσες και το Live Aid. Είναι μόνο κάποιοι από τους λόγους για τους οποίους η δεκαετία του ’80 θεωρείται η καλύτερη των τελευταίων πενήντα χρόνων.

 

Σε έρευνα που έγινε μέσω του διαδικτύου, το 41% ψήφισε τα «eighties» ως αγαπημένη δεκαετία, με αυτή του ’60 να παίρνει τη δεύτερη θέση στις προτιμήσεις τους.

 

Η πιο αγαπημένη στιγμή όσων ρωτήθηκαν ήταν το Live Aid του 1985, η συναυλία που διοργανώθηκε παράλληλα σε πολλά μέρη του κόσμου για την ενίσχυση των παιδιών της Αφρικής, με τη συμμετοχή των μεγαλύτερων αστέρων της παγκόσμιας μουσικής σκηνής.

 

 

 

 

 

Ο κύβος του Ρούμπικ που μπορεί να δημιουργήθηκε το 1974, αλλά έγινε ευρύτερα γνωστός το 1980, έρχεται δεύτερος στις προτιμήσεις του κόσμου και τρίτο το γνωστό σε όλους παιχνίδι, Pac Man.

 

Την τέταρτη θέση παίρνουν τα Filofax, που στη δεκαετία του ’80 ήρθαν να αντικαταστήσουν τις απλές ατζέντες που χρησιμοποιούσαν όλοι μέχρι τότε.

 

Ακολουθεί το «Dirty Dancing» η μουσικοχορευτική ταινία που κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους το 1987, με πρωταγωνιστή τον Πάτρικ Σουέιζ.

 

Πολλές ήταν και οι συνέχειες ταινιών που πρωτοκυκλοφόρησαν στη δεκαετία του ’70, όπως ο «Ιντιάνα Τζόουνς», ο «Ρόκι» και ο «Ράμπο»

 

Τα «sixties» που ακολουθούν με ποσοστό 20%, ως πιο σημαντικά γεγονότα σύμφωνα με τις απαντήσεις που δόθηκαν είχαν τις αποστολές αστροναυτών στο φεγγάρι, τη μεσουράνηση των «Beatles», ενώ τέλος η δεκαετία του ’90, που πήρε την τρίτη θέση με 17% προτιμήθηκε για την ανάπτυξη της τεχνολογίας, του internet και των κινητών τηλεφώνων που προηγούνται της εμφάνισης για πρώτη φορά στην τηλεόραση της σειράς κινουμένων σχεδίων «The Simpsons».

 

http://www.zougla.gr

[Fivi]

Βρε παιδιά, θυμάστε καμία ονομασία από τα παιχνίδια στο λάστιχο?

 

Αχ!!! Τι μου θυμισατε!!!!! Πολυ ωραια χρονια....

Θυμαμαι ειχα παρει και ειδικα παπουτσια,χωρις εξωτερικα γαζια κτλ, για να μην πιανεται πουθενα στο λαστιχο και χανω! Επισης με ειχε παει η μανα μου στον ορθοπεδικο γιατι ποναγαν, απιστευτα, τα ποδια μου και αυτος ο "γιατρος" της επιβεβαιωσε οτι φταιει το τρανταγμα απο το λαστιχο!!! Δεν θα τον βρω καποια μερα.....θα του πω εγω!!!!

Τελος παντων, προσπαθω να θυμηθω ονομασιες αλλα εκτος απο το κανονικο, μονο, στο πλαι(που βαζαμε το ποδι) και ενα με τις ημερες Δευτερα,Τριτη...κτλ., δεν θυμαμαι καποιο αλλο. Απλα θυμαμαι οτι ξεκιναγαμε με ανοιχτα τα ποδια, μετα τα κλειναμε, μετα μονο στο πλαι, μονο ευθεια και μετα ανεβαιναμε γονατα, μπουτια, μεση,στηθος και στο τελος ψηλα τα χερια! (και η καημενη εκει εχανα λογω υψους .. )

[Fivi]

Α!!!! Επισης θυμαμαι με την καλυτερη μου φιλη που μεναμε στην ιδια πολυκατοικια πανω αυτη και κατω εγω, οταν μας εβαζαν τιμωρια οι μαμαδες μας και δεν μας αφηναν να παιξουμε, βγαιναμε απο την πορτα σιγα-σιγα και ριχναμε ραβασακι κατω απο τις πορτες για να πουμε οτι ειμαστε τιμωρια!!!!

Α! και οταν θελαμε να παιξουμε αλλα επρεπε να μεταφερουμε τα παιχνιδια μας, κρεμαγαμε ενα καλαθακι με σχοινι και αναλογα ανεβαζαμε ή κατεβαζαμε τα παιχνιδια. Πολύ Γελιο!!!

[magica-]

Μανίνα/Κατερίνα τις Τρίτες, Μίκυ Μάους/Βαβούρα τις Παρασκευές...Τα Goody's στο Περιστέρι που ήταν η έξοδος του Σαββάτου...το λάστιχο, το τσάκα-τσάκα και τα μήλα...και αυτά τα περίεργα σανδάλια με τον διαφανή πλαστικό πάτο και τα χρωματιστά κορδόνια που η μητέρα μου αρνιόταν να μου πάρει και μου είχε 'στοιχίσει'...

 

1974...

 

Και το λούνα πάρκ που σύχναζε εκεί που τώρα είναι το sprider, τις καραμέλες γάλακτος κοκο και τα φοφίκο! ανεπανάληπτα! Το πρώτο πολυκατάστημα continent που τη θέση του πήρε το carrefour, το πρώτο μου motorola, τεράστιο σαν παντόφλα, μακριά γαϊδούρα στο σχολείο, vermacht τρίπατες, μαύρα ελαστικά παντελόνια για εμάς που είμασταν πιο ροκ, τσάντες polo χιλιογραμμένες, στιχάκια στα θρανία, μουστάκια στον όμηρο, μπέβερλι χιλς και μέλροουζ, και φυσικά... New Kids on the block για να μην είμαστε out. Ηλεκτρονικά στο σουβλατζίδικο, τρέξιμο στα στενάκια, συναυλίες στην πλατεία του Αγίου Κων/νου στον κολωνό...

 

Ουφ! Συγκινήθηκα.

 

Γεννημένη το 1979

[sabrina]

τι ειπες τωρα magika-?????????????

FOFIKO???????????????

που τα θυμηθηκες???????????????????

τελεια γευση!!!!!!!!!!!

 

εκεινες οι KISS ρε κοριτσια με την ασπρη κρεμα που ειχαν, οι πρωτες

που ειναι?????????????

[Souloumpamia]

Ευτυχώς που δεν είμαι έγκυος, ήδη μ'έχει ταραχή στη σκέψη της kiss!!! Αχ, αναμνήσεις...

[DaF]

Α!!!! Επισης θυμαμαι με την καλυτερη μου φιλη που μεναμε στην ιδια πολυκατοικια πανω αυτη και κατω εγω, οταν μας εβαζαν τιμωρια οι μαμαδες μας και δεν μας αφηναν να παιξουμε, βγαιναμε απο την πορτα σιγα-σιγα και ριχναμε ραβασακι κατω απο τις πορτες για να πουμε οτι ειμαστε τιμωρια!!!!

 

Ραβασάκια ρε παιδιά!!!!!!!! Στο σχολείο.....

 

Υ.Γ.Souloumpamia, έχω μία απορία, πού μπάινει ο τόνος;;;;

[Souloumpamia]

 

Υ.Γ.Souloumpamia, έχω μία απορία, πού μπάινει ο τόνος;;;;

 

Σουλουμπάμια...για όνομα!!!

[yls]

Ευτυχώς που δεν είμαι έγκυος, ήδη μ'έχει ταραχή στη σκέψη της kiss!!! Αχ, αναμνήσεις...

 

Αχ αχ!

[sabrina]

ραβασακια ????????

ΤΕΛΕΙΟ

τα διπλωνα μεχρι που γινονταν σα το χαρτακι που πεταμε απο τα τσιγαρα μας

 

κ ¨φευγανε¨" τοσο ευκολα στο απεναντι θρανιο

 

ακομα το κανω με τον καλο μου

εγω στη κουζινα , αυτος στο σαλονι

τρελαινομαι για τετοια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[stellina]

οκ έρχομαι να προσθέσω τη νότα μου ως φανατική νοσταλγός των '80s...

Τηλεποπτικές σειρές: Το μυστήριο του χρυσού πιθήκου (με τον τύπο με το υδροπλάνο και τον μονόφθαλμο σκύλο..), αυθεντικά στρουμφάκια και αστυνόμος σαίνης, χιλιοποδαρούσα με μετεωρολόγο Φώντα Λαδοπρακόπουλο κ. α.

Διαφημίσεις: all-time classic πάνω κάτω σοκολάτα να ποιά ειν' η Σερενάτα (ο γιός μου τρελλαίνεται να την βλέπει ακόμα στο You tube!!!) και φυσικά βάζω στο σέικερ του Κουικάρα και όχι του ξενέρωτου Κουίκι (καταραμένη παιδική παχυσαρκία)

Μουσική: I have one word for you all: Lambada...αλλά και κατά το εγχώριον Αλέξια και Πωλίνα και αργότερα δειλές ροκιές με Τρύπες και πρώτη εμφάνιση Αλκίνοου Ιωαννίδη στον Μικρούτσικο, στο Χαμογελάτε είναι μεταδοτικό!!!

Cinema: Φυσικά Back to the Future, Goonies, Home Alone 1-2, και στην τηλεόραση Louis de Funes

Ρούχα: Φουστίτσα Lambada και εκείνα τα εκνευριστικά παπούτσια με τα μεταλλικά από κάτω που χτυπούσαν σε κάθε βήμα. Πρώτη εμφάνιση των Nike air Jordan με την αερόσολα να φαίνεται και Reebok Pump που φουσκώναν από τη γλώσσα.

Παιχνίδια: Μαγική Οθόνη etch-a-sketch, Πιγκουινάκια, Φωτεινούληδες, Πατατούφες, Μικρό μου πόνυ Μελένια της El Greco, το γκρι Gameboy (μεγάλο άχτι, δεν το είχα ποτέ...)

 

Θα επανέλθω δριμύτερη

[angi]

Διακοπες στην Λουτσα (ηταν cult τοτε)

Λουνα παρκ στην Κηφισσιας.

Παιχνιδι στους δρομους που κατω ειχαν ακομα χαλικι...

Γεννημενη το 80.

[renata]

stellina τι μου θυμήζεις.......

έχω βρει στο you tube Αλέξια ,τα κορίτσια ξενυχτανε και το τραγούδι της λαμπάντα τι χωρό έχω ρίξει με αυτό το τραγούδι ο άντρας μου με κορόιδευε γιατι το ξέσκισα να το ακούω αχχχχ

[yls]

Εμένα μου άρεσαν πολύ τα τραγούδια και οι χορογραφίες της ταινίας FOOTLOOSE με την Ντάριλ Χάνα και τον Κέβιν Μπέικον.

[sabrina]

Τα παγωτά μας ξεκινούσαν την 25η Μαρτίου!!!!!!!!!!!

νομιζω πιο πριν δεν πολυ υπήρχαν.......

 

αχ πως την περίμενα την παρέλαση........

για να φάω το πρωτο μου παγωτο...............

[Aggeloudia]

...Παγωτά ΑΓΝΟ μεσα σε μικρή μπαλίτσα ποδοσφαίρου

...Καραμέλςς charleston σαν ζελαδάκια με ζάχαρη...(αυτές έβαλα και στην μπομπονιέρα του Χρηστου προ 10 ημερών...καταραμένη αναμνηση...με στοιχιωσες...)

Μανινα Κατερίννα και...seventeen...το θυμάται καμία...ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ...Προσκυνούσα καθημερινά σαυτό και εβαζα κάτω την αδελφή μου (Παναγίτσα μου τι εχει τραβηξει αυτή η κοπέλα απο μένα...) και της εκανε ΟΛΑ τα μακιγιάζ που προετεινε το περιοδικό...ανα ζωδια!!!!!!!!!

...Αργος Ορεστικό-Καστοριά και εξω τις Κυριακές απο τις 9 το πρωι μέχρι που ο ήλιος εμπαινε...Δεν μας εψαχνε κανεις γιατι ήξερε οτι θα ήμασταν ή στην τσουλίθρα, η στο σπίτι της Εφης, με το ξηλουργειο του πατέρα της απο κάτω, ή στο σχολείο...

...Τριπολη και αφού την κάνανε οι γονεις μου ξεκλειδωσα και αφου δασκάλεψα τρην αδελφή μου τι θα πεί αν πάρουν τηλ...που δεν θα παιρνανε...έφυγα για την ντισκοτέκ την "ΤΟP'' και η αδελφή μου με το μάτι γαρίδα ολη την νυχτα απο την αγωνια...

...Τρίπολη πάλι με την Μαρία την Ζ... κολλητή μου φιλη και πολύ καλή μου κουμπάρα σημερα...φυγαν οι γονεις μου και πήγαμε στο video club και πήραμε το "9 1/2 εβδομάδες". Την βάλαμε στο video για να γυρισει...τι προβλημα και αυτό ολες οι ταινίες αγυριστες πάντα...και πατάω play να δω ποιά σκηνη έχει...και μπαίνει ο πατέρας μου μέσα...στρατιωτικός ...και έχει την σκηνή με τον υπόνομο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!και μας βλέπει κάπως ετσι και μετά κάπως έτσι... και ετσι και μετά ο πατέρας μου στο βιντεο κλάμπ κάπως ετσι... γιατί δεινουν τέτοιες ταινίες σε μικρά παιδιά...(τι μικρά παιδιά...Γκοτζαμάν γαιδούρες...3η Γυμνασίου πηγαιναμε...)

...Αχχχχχ τι μου κάνατε τωρα...!!!!!!!!!!!!!!!!!!Θελω να κλάψω λίγο γιατί με επειασε νοσταλγία...Και τι δε θακανα για να ζουσα εστω 1 μερα στην δεκαετία του 80...Αχχχχχχ!!!!!!!!!!!!

 

Γεννημένη το 1970

[elena32]

Ήμασταν στην τελευταία δεκαετία που προλάβαμε Κρυφτό, Κυνηγητό, Κλέφτες κι Αστυνόμους κ.α. ...

 

Βλέπαμε Στρουμφάκια, Thundercats, Κabamaru και Candy Candy και όχι Pokemon, Digimon και Yu Gi Oh...

 

Παίζαμε με Playmobil και LEGO και όταν θέλαμε ποδόσφαιρο υπήρχε ακόμα κάποια αλάνα να μας δεχθεί...

 

Τρώγαμε καραμελάκια ΡΕΖ, γαριδάκια Extra και Φοφίκο...

 

Βλέπαμε εκπαιδευτική τηλεόραση στην ΕΡΤ1 και Φρουτοπία και του κουτιού τα παραμύθια...

 

Επίσης κάναμε ακόμη παιδικά πάρτυ στα σπίτια μας και δεν τρέχαμε σε κάθε τυχαίο παιδότοπο...

 

Δεν γεννηθήκαμε μέσα στην Τεχνολογία αλλά την ανακαλύψαμε σε μία καλύτερη ηλικία - χωρίς να είναι η μοναδική επιλογή διεξόδου μας από την καθημερινότητα...

 

Τις πρώτες πορνό ταινίες τις βλέπαμε σαν κλέφτες στο Βίντεο του Μπαμπά, όχι όπως τώρα που με ένα κλικ τα παιδάκια βρωμίζουν την ψυχή τους...

 

Ακούγαμε τη φωνή του άλλου όταν παίρναμε τηλέφωνο μέχρι που μας έφαγαν τα SMS...

 

Παίρναμε εκατομμύρια φακελάκια με αυτοκόλλητα Panini και όταν μας τύχαινε κάποιο σπάνιο το δείχναμε σε όλο το σχολείο...

 

Παίρναμε κουλούρια και λουκουμάδες με ζάχαρη από το κυλικείο και όχι τυποποιημένες τυρόπιτες...

 

Τρώγαμε Κουκουρουκου και Σοκοφρέτες...

 

Κάναμε ψεύτικα τατουάζ από τις τσίχλες...

 

Διαβάζαμε Μπλεκ και Σούπερ Κατερίνα... με αγνά μέχρι τότε μηνύματα...και όχι πως θα σου κάτσει η φίλη του φίλου σου...

 

Τρώγαμε την Φάτσα Μπανάνα από την ΕΒΓΑ και τις γρανίτες Turbo πριν τις καταργήσουν...

 

Τρώγαμε ακόμη σπιτικό φαγητό...

 

Πρωτοχρονιά και Ανάσταση καθόμασταν με την οικογένεια μας και δεν τρέχαμε 00.01 στο πρώτο κλαμπ να τσακίσουμε Mojito, space kai Cuervo...

 

Ζήσαμε και πρωταθλήματα άλλων ελληνικών ομάδων (και όχι μόνο του Ολυμπιακού )...

 

Είδαμε τα πρώτα Χρυσά σε Ολυμπιακούς αγώνες με την Βούλα Πατουλίδου και τον Πύρρο Δήμα...

 

Τραγουδήσαμε κομμάτια της Χαρούλας, της Αρβανιτάκη αλλά και της Άννας Βίσση που ήταν απίθανα...

 

Καταφέραμε ίσως να δούμε μια φορά στη ζωή μας την Αλίκη Βουγιουκλάκη στο σανίδι...

 

Είδαμε σε πρώτη εκτέλεση απίθανες σειρές ... από το Εκμέκ Παγωτό και τους Απαράδεκτους μέχρι τις Τρεις Χάριτες και τους Μεν και Δεν...

 

Ξέραμε μόνο τη Μπαλαρίνα και το Μύλο στα Λούνα Παρκ και δεν μας έφευγε η ψυχή στα 3G...

 

Μας έδιναν ένα πεντοχίλιαρο οι γιαγιάδες και οι παππούδες και νιώθαμε ευτυχισμένοι... Δεν ήμασταν μουρτζούφληδες όπως τώρα που αν πάρουν 20 ευρώ κοιτάζουν με μισό μάτι...

 

Δεν είχαμε ανάγκη να γίνουμαι ΕΜΟ γιατί ζούσαμε με ευτυχία...

 

Ακόμα και το Game Boy δεν μας έκλεινε σπίτι... το παίρναμε και τρέχαμε έξω να το μοιραστούμε με τους φίλους μας...

 

Γράφαμε ακόμη ραβασάκια και δεν κάναμε comment σε Hi5...

 

Βγαίναμε με τα ποδήλατα στο δρόμο και δεν κινδυνεύαμε τόσο...

 

Βλέπαμε τα Νιτζάκια σε βιντεοκασέτες και βλέπαμε και μαζεύαμε τους Κατσίστες--- απίστευτε Χαλ Χόγκαν και Ντόλαρ μαν...

 

Θυμάστε τους Ευχούλιδες?

 

Χάρρυ Κλύν σόου και Δέκα Μικροί Μήτσοι...

 

Παίρναμε τα μικρά μερεντάκια με το πλαστικό κουταλάκι και όταν πρωτοκυκλοφόρησαν τα κρουασάν είχαμε ψαρώσει...

 

Κόντρα Πλακέ, Τροχός της Τύχης, Μέγκα Μπάγκα, 'Αλλα Κόλπα (Ά ρε Βλάσση)...

 

Τα σόου της Ρούλας Κορομηλά και το Ciao Ant1...

 

Ghostbusters- Karate Kid - ET - Home Alone - Γκούνις - Σεξογήινη (Ποιός δεν είχε κολλήσει με την Κίμ Μπάσιτζερ

 

Carousel και Disney club στο Mega...

 

Παίζαμε Μήλα - Σχοινάκι - Μακριά γαϊδούρα

 

Βλέπαμε Transformers - GIJo - Rambo - Αστυνόμο Σαΐνη

 

Προλάβαμε όλη την εξέλιξη του Χτυποκάρδια στο Μπέβερλυ Χιλς και το Baywatch καθώς και τον Ιππότη της Ασφάλτου...

 

Τραγουδήσαμε "Το νού σου κύριε οδηγέ" και χορέψαμε λαμπάντα...

 

Πίναμε SINALCO...To θυμάστε ρε παιδιά;

 

Πηγαίναμε στα "Ηλεκτρονικά" και παίζαμε Super Mario, Sonic, Mortal Compact, Streetfighter, Bubble Bubble, Tetris, Arcanoid, Top Gun και στα πλοία τρέχαμε να βρούμε που τα έχουν κρυμμένα...

 

Οι γονείς μας δεν ανησυχούσαν αν θα γυρίσουμε σώοι όπως τώρα... Ματώναμε τα γόνατα μας και συνεχίζαμε το παιχνίδι...

 

Φορούσαμε μπότες Wermacht και μπουφάν FLY ενώ είχαμε μπλουζάκια με τον Fido Dido...

 

Βλέπαμε Tom & Jerry, Looney toones, Bugs Bunny και Coyte με το Bippp Bippp...

 

Θυμάστε τα καραμελάκια που όταν τα έβαζες στο στόμα ανατινάσσοταν; Και τη μόδα με τις τσίχλες Shock, το σπανάκι του Ποπάυ και τα τσιγάρα του Αστερίξ;

 

Τρώγαμε Smarties...

 

Παίζαμε Μπουκάλα και Θάρρος ή Αλήθεια...

 

Πατούσαμε τα κουτάκια από τα αναψυκτικά και περπατούσαμε σαν να ήταν τακούνια...

 

Παίζαμε με την Τσουλήθρα με τα πιγκουινάκια και με τα όπλα και τις μπάλες NERF...

 

Κάναμε απίστευτες πλάκες με τις μπουγελόφατσες και τα μπουγέλα γενικά στα σχολεία...

 

Βλέπαμε Μαγκάιβερ και Φλας...

 

Παίρναμε τα φακελάκια που είχαν τα πατίνια με διάφορες φιγούρες και τις Κωλοφωτιές (Πυγολαμπίδες)...

 

Διαβάζαμε Ποπάυ και Τιραμόλα...

 

Πίναμε Carnation και Dolca και τρώγαμε Veloutela της ΦΑΓΕ...

 

Ντυνόμασταν Νιτζα, Καουμπόυ και Ρομπέν των Δασών τις Απόκριες και όχι Πίκατσου και Μπομπ Σφουγγαράκης...

 

Ψάχναμε για αυτοκόλλητα και τάπες στα γαριδάκια...

 

Είχαμε τα κλασσικά walkman με τα ακουστικά με το σφουγγαράκι στο πλάι και με το ζόρι χωρούσαμε στη τσέπη μας δύο κασέτες...

 

Κάναμε κοπάνες για να παίξουμε ποδόσφαιρο και όχι για να πάμε στα WEB και στα InSpot...

 

Βλέπαμε το Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι...

 

Παίζαμε με τους Φωτεινούλιδες και την Πατατο-οικογένεια...

 

Βλέπαμε Αυθαίρετους, Ρετιρέ και Μικρομεσαίους...

 

Συνωστιζόμασταν στα Βίντεο Κλαμπ, για να πάρουμε κασέτες με τον Μουστάκα, τον Τσάκωνα, τον Ταμτάκο και τους νέους τότε Μιχαλόπουλο, Γαρδέλη, Ψάλτη και Στίβ Ντούζο...

 

Παίζαμε ακόμα με μπίλιες...

 

Παίζαμε με τα ΥΠΕΡΑΤΟΥ καρτελάκια... αυτοκίνητα-πλοία-Αεροπλάνα

 

Παίρναμε τα φακελάκια με τις φάρσες, μελανό μάτι, σκουλήκια στο νερό, τρύπιο δάχτυλο και άλλα πολλά...

 

Είχαμε τις χλαπάτσες...

 

Πιάναμε 4-4 τα Μιράντα Παπαδοπούλου και τα βουτούσαμε στο γάλα...

 

Bλέπαμε Power Rangers - Sailormoon - Batman - Spiderman - Dragonball...

 

Τρώγαμε Derby της ΙΟΝ και τσίχλες Big Babol...

 

To πρώτο μας ηλεκτρονικό το Atari και ακολούθησαν NES, Super Nintendo, Mega Drive...

 

Βλέπαμε Παντρεμένους με παιδιά και τσαντιζόμασταν που η μαμά μας ήθελε να βλέπει Ατίθασα Νιάτα και Τόλμη και Γοητεία...

 

Τρώγαμε τα λαστιχένια αρκουδάκια και τα μπουκαλάκια της Κόκα Κόλα...

 

Παίρναμε την τσίχλα σωληνάριο και τα γλειφιτζούρια κραγιόν...

 

Πηγαίναμε στα μηχανήματα που έβγαζαν τα μπαλάκια με τα δωράκια και είχαμε αγωνία τι θα πετύχουμε...

 

Τρώγαμε Φουντούνια- Δρακουλίνια- Πακοτίνια και Λόττο...

 

Λέγαμε 6 αριθμούς για το νεόφερτο τότε Λόττο στους γονείς, αλλά ποτέ δεν μας κάθισαν ;( ...

 

Παίρναμε Ξυστό και αν μας έπεφτε ένα κατοστάρικο, παίρναμε άλλο ένα και το χάναμε και αυτό...

 

Είδαμε να ξεφυτρώνουν καρτοτηλέφωνα σε όλη την Ελλάδα και κάναμε συλλογή από τηλεκάρτες...

 

Βάζαμε τα σπορτεξάκια με τα φώτα και είχαμε κολλήσει με τις τσάντες PAXOS...και ξερός...

 

Παίζαμε με στρατιωτάκια και τους αλεξιπτωτιστές με το πλαστικό αλεξίπτωτο... θυμάστε;

 

Παίζαμε με τα πλαστικά βατραχάκια που έκαναν τον μυστήριο ήχο...

 

Παίζαμε τον Γιατρό (τρελή φάση) και μπάσκετ μέσα στο σπίτι με τις κάλτσες...

 

Βλέπαμε τον Διαμαντένιο κόσμο... με τα δωμάτια και στο τέλος με τη μπάλα με τα ασημένια χαρτάκια...

 

Βλέπαμε το ART ATTACK με το Πέτρινο άγαλμα στο τέλος που έκανε τις ερωτήσεις...

 

Βλέπαμε το Φώτα παρακαλώ με τον Μποστατζόγλου και το παιδικό πρόγραμμα με τα κρυμμένα αντικείμενα στις παιδικές χαρές...

 

Βλέπαμε Μάπετ Σόου...

 

Παίζαμε το Φωτιά Φωτιά στη πέρα γειτονιά και Σ' αγαπώ Σ'αγαπώ που με βάζεις...

 

Tις καραμέλες γάλακτος ΚΟΚΟΣ και τα Blu...

 

Tα σοκολατάκια Noiseta που προσπαθούσαμε να πάρουμε από τη φοντανιέρα της μαμάς...

 

Το μπισκότο Choco bloom...

 

Ροκάραμε με το Losing my religion από R.E.M. και συγκινηθήκαμε με το Nothing compares to you της Sinead o'Connor...

 

Πηγαίναμε ακόμα και βλέπαμε Καραγκιόζη και όταν με το σχολείο μας είχαν πάει να δούμε την Αρκούδα (Θυμάστε είχαμε συγκινηθεί πολύ...

 

Παίρναμε το μπλοκ με τις χειροτεχνίες και με το ασημόχαρτο και το χρυσόχαρτο φτιάχναμε στολίδια τα Χριστούγεννα...

 

Βλέπαμε Παιχνίδια χωρίς Σύνορα...

 

Είδαμε Michael Jordan και μαζεύαμε κάρτες ΝΒΑ...

 

Τρώγαμε Lila Pause και Milka...

 

Βάζαμε στο γάλα μας για να το πιούμε πιο εύκολα HEMO Caotonic και ήρθε η ώρα να αρπάξουμε το Nesquick...

 

Το πρώτο μας φιλί δίνονταν με ακούμπισμα των χειλιών και όχι κατευθείαν η γλώσσα στον ουρανίσκο...

 

Τρώγαμε και τα ΤΙ & ΤΙ...

 

Βλέπαμε μικρό μου Πόνυ και Αμποτ και Κοστέλλο...

 

Τρώγαμε γλειφιτζούρια Chupa Chups και Boomer...

 

Μαζεύαμε καπάκια από αναψυκτικά στα ταβερνάκια που πηγαίναμε με τους γονείς ενώ τώρα μαζεύουν τις μπίλιες από τα μπουκάλια που ανοίγουν...

 

Θυμάται κανείς τις πορτοκαλάδες με το αλουμινένιο καπάκι;...

 

Τρώγαμε παγωτά ΑΓΝΟ με την φάτσα με την τσιχλομυτούλα...

 

Πιάναμε τα καλαμάκια και βάζοντάς τα κάτω από τη μασχάλη, κάναμε τεχνητά Αέρια...

 

Ακούγαμε Στέφανο Κορκολή, Οmega Vibes, Αλέξια και Κωνσταντίνα...

 

Βλέπαμε το ΑΡΓΑ και το Μπίγκο με τον Νίκο Μαστοράκη...

 

Είδαμε χιλιάδες σποτάκια εναντίων των Ναρκωτικών...

 

Βρέχαμε χαρτοπετσέτες και τις πετούσαμε σε ακαθόριστες πορείες και όποιον έβρισκε...

 

Παίζαμε με νεροπίστολα...

 

Βλέπαμε τους Αστρομαχιτές να κυνηγούν τα Γκάγκς...

 

Βλέπαμε ακόμα Λευκά Χριστούγεννα, πριν οι εποχές γίνουν και αυτές ΕΜΟ...

 

Παίρναμε το τριπλό πακετάκι με Μερέντα, Μπισκότα και μπαστουνάκια...

 

Τρώγαμε 10 με τόνο...

 

Τρώγαμε τυράκια BABYBEL και LA VAS QUI RIT(που το λέγαμε πάντα λαβάς τυρί)...

 

Διαβάζαμε Αλμανάκο και Σαΐνια...

 

Τρώγαμε σοκολατίνες και Κορνέδες και όχι κρέπες Σοκό - Μπανά - Μπισκό...

 

Στο γήπεδο παίρναμε ΚΩΚ και Σάμαλι...

 

Περνούσε από τα σχολεία ο κλασσικός τύπος με το Σαλέπι...

 

Τρώγαμε ακόμα παγωτό από τον πλανόδιο, που αν μας συμπαθούσε έβαζε και λίγο παραπάνω...

 

Βάζαμε κολόνια Μυρτώ...

 

Λουζόμασταν με Johnson's όχι πια δάκρυα και βάζαμε τραυμαπλάστ με φιγούρες και ας μην είχαμε πληγή...

 

Τρώγαμε Καραμπόλα, αλλά ανοίγαμε το δωράκι πριν φάμε το παγωτό...

 

Μασούσαμε τσίχλες STIMOROL και Brooklyn...

 

Λέγαμε ανέκδοτα με τον Τοτό και τους Πόντιους...και όχι με Ξανθιές

 

Προλάβαμε Κωνσταντίνο Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου και όχι τις τωρινές κόπιες τους, που μας βασανίζουν ανελέητα...

 

Παίζαμε τα επιτραπέζια της ΜΒ όπως ΗΟΤEL, Μάντεψε ποιος, Το στοιχειωμένο σπίτι...

 

Είδαμε τον Casper και τον Σκαθαροζούμη...

 

Περάσαμε την επιδρομή από ψείρες και κόνιδες, και όμως είμαστε εδώ...Το φάρμακο που είχαν οι μαμάδες βρωμούσεεε...

 

Κάναμε γαργάρες με ACT μετά το τρίψιμο των δοντιών...

 

Τρώγαμε σοκολάτες ΒRΕΑΚ και όταν βγήκε η λευκή με τα Corn Flakes είχαμε μείνει...

 

Eίδαμε το Αγάπη μου συρρίκνωσα τα παιδιά και λατρέψαμε τα Cheerios από την σκηνή με τον μπαμπά στο πιάτο...

 

Τρώγαμε μπισκότα Rondo...και ανοίγαμε πρώτα να φάμε τη σοκολάτα ή τη βανίλια και μετά το μπισκότο...

 

Λησμονήσαμε και την Φραουλοπατούσα της ΕΒΓΑ...

 

Bλέπαμε τα Ρακούνς και τον Ντένις τον Τρομερό... Παράλληλα με το Για μπα Ντα μπα Ντου του Φρεντ από τους Flinstones που τα άκουγε μονίμως από την Βίλμα...

 

Βλέπαμε την σειρά με το ανθρώπινο σώμα και το πως λειτουργεί ο οργανισμός...

 

Φορούσαμε σπορτέξ Strike και Mitsuko...

 

Τις τσίχλες μπάλες ποδοσφαίρου και τα σοκολατένια κέρματα τα θυμάστε;...

 

Τα μπαστουνάκια που είχαν μέσα καραμελάκια και στην κορυφή κάποιο ήρωα του Καραγκιόζη;...

 

Οι μαμάδες φορούσαν μπλούζες με βάτες και λέγαμε ότι είναι σαν το Ρόμποκοπ...

 

Τρώγαμε γκοφρέτα SMASH και Serenata...

 

Τα κοριτσάκια έπαιρναν Αλληλογραφίες με άρωμα και έτρωγαν γλειφιτζούρια με σχήμα πιπίλας... για τώρα ας μη πω καλύτερα...

 

Βλέπαμε Μικρή Λουλού - Ten Ten και τα Ρώσικα παραμύθια με την μυστήρια μουσική στην ΕΡΤ...

 

Τα πατουσάκια που βάζαμε μέσα στο φακελάκι με τη ζάχαρη...

 

Τα καραμελάκια TIC-TAC...

 

Tραγουδούσαμε το Μ'αρεσει να μη λέω πολλά και το Λιωμένο Παγωτό (που κολλούσε πάντα στο χέρι)...

 

Ήμασταν κολλημένοι με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη και τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου...

 

Βλέπαμε Sport Billy και ΗΕ-ΜΑΝ...

 

Κάναμε μανία τα παπούτσια All STAR και τα Dock Martins... ενώ τα αγοράκια μόνο Boxer...

 

Bλέπαμε το Legends of the Hidden Temple με τις ομάδες των παιδιών...που έμπαιναν στο ναό...

 

Κλέβαμε από το πορτοφάλι της μαμάς και όχι του γείτονα..

 

Το σεξ, ήταν ταμπού και κουβέντα στα κρυφά...

 

Κάθε βράδυ λέγαμε "Καληνύχτα" ένας, ένας και αν δεν τελειώναμε, δεν κοιμόμασταν...

 

Κοιμόμασταν σε φίλους Σαββάτο βράδυ και το κανονίζαμε από την Κυριακή...

 

Η γιαγιά τις Κυριακές, έφτιαχνε γλυκό νεράτζι. Και ναι, μας άρεσε...

 

Όταν μας επισκεπτόταν κάποιος, δεν τον κοιτούσαμε στα χέρια...

 

Αγοράζαμε καινούρια τετράδια και κάθε χρόνο ορκιζόμασταν ότι θα τα κρατήσουμε καθαρά. 2 βδομάδες μετά είχαν γεμίσει στιχάκια και μηνύματα με τον διπλανό...

 

Παίζαμε με πλαστελίνες και PLAY DOH...

 

Ο μπαμπάς στο αυτοκίνητο άκουγε Δήμου, Μάνου και Scorpions

 

Όταν βλέπαμε προφυλακτικά και τράπουλές με τσόντες, κοκκινίζαμε...

 

Θεωρούσαμε πορνό την "Γαλάζια Λίμνη"...

 

Παίρναμε κιμωλίες από τον πίνακα του σχολείου... και λερώναμε ο ένας τον άλλο...

 

Ερωτευόμασταν και το μάθαινε όλο το τμήμα...

 

Αργήσαμε να μάθουμε το πώς γίνονται τα παιδιά...ενώ τώρααα...

 

Βλέπαμε το λικέρ στο σύνθετο του σαλονιού και δοκιμάζαμε...

 

Χορεύαμε ακόμη μπλουζ στα πάρτυ...

 

Οι γιαγιάδες μας φορούσαν μαντίλες και έφτιαχναν πίττες ενώ τώρα τις πετυχαίνεις στο ΖΑΡΑ και στα ΛΑΚ...

 

Τις Κυριακές, σηκωνόμασταν απο νωρίς για να προλάβουμε τα "παιδικά"...

 

Ζητούσαμε ακόμη για δώρο αυτοκινητάκια τα αγόρια και κούκλες τα κορίτσια...ενώ τώρα ζητούν το νέο Grand Theft Auto για το PSP...

 

Ζωγραφίζαμε ακόμη σε χαρτί και όχι με προγράμματα στα VISTA...

 

Τι μόδα με τους πολύχρωμους πηλούς στα σχολεία, τη θυμάστε; ...

 

Κρεμούσαν οι μαμάδες τη ΒΑΠΟΝΑ στις ντουλάπες και εμείς επηρεασμένοι από τη διαφήμιση φωνάζαμε...θα τη κρεμάσει...

 

Τα μακρόστενα σωληνάρια που τα κουνούσαμε και βγάζαμε με το κυκλάκι τις φούσκες; ...

 

Τα παιχνιδάκια με τη μπιλίτσα που προσπαθούσαμε να βρούμε την τρύπα...

 

Είχαμε κολλήσει τη μανία με τον πολύχρωμο κύβο του Ρούμπικ...

 

Φτιάχναμε ακόμη παζλ και οι γονείς μας τα έκαναν κορνίζες...

 

Είχαμε δει όλοι φαντάζομαι τη Γοργόνα και τη Ροξάνη με την Ντάρυλ Χάνα...

 

Τα κουτάκια της Πεπσι με τα διάφορα σχέδια τα θυμάστε; ...

 

Τα τρελομπαλάκια τα οποία τα πετούσαμε και τα βρίσκαμε ένα τετράγωνο πιο κάτω...

 

Τα πανηγύρια στο χωριό που πηγαίναμε μια φορά το χρόνο και τρώγαμε ότι παραδοσιακό υπήρχε...

 

Τη μανία με τα ΓΙΟ-ΓΙΟ...

 

Τα ζελεδάκια του Λάβδα που τα παίρναμε με τα σακουλάκια και τις μακρόστενες καραμέλες με τα φρούτα...

 

Τη πίτσα που τη τρώγαμε σπάνια και κάναμε γιορτή κάθε φορά που μαθαίναμε ότι οι γονείς θα μας πάνε σε πιτσαρία...

 

Παίζαμε με τα αυτοκινιτάκια που για να μετακινηθούν τους βάζαμε ένα κέρμα...

 

Θυμάστε τα VIEWMASTER?

 

Το ζαχαρούχο γάλα Βλάχας και το τρέξιμο που κάναμε για να προλάβουμε μια κουταλιά πριν το βάλει όλο στο γλυκό η μαμά...

 

Τις Χριστουγεννιάτικες καρτέλες με τους αριθμούς που είχαν σοκολατάκια από πίσω...

 

Οι γιαγιάδες μας έφτιαχναν πίττες και κουλουράκια, τώρα φτιάχνουν τα νύχια και τα μαλλιά τους...

 

 

*[{ Κλείνοντας τα ματιά μου γίνομαι πάλι μικρό παιδί… μπορεί να δακρύζω με όλες αυτές τις αναμνήσεις που πέρασαν και έφυγαν… αλλά και μονό που τις έζησα όταν ανοίγω τα ματιά είμαι με ένα χαμόγελο καρφωμένο στα χείλι…

 

Κάθε στιγμή που περνάει μου έρχονται ακόμα περισσότερα στο μυαλό…

 

Πόσο αθώοι ήμασταν…

 

Βρισκόμαστε στο μεταίχμιο από την αθωότητα στην πλήρη ενοχή… αλλά τουλάχιστον μας έχουν μείνει κάποια σωσίβια από τα παιδικά μας χρονιά και μπορούμε να βλέπουμε πιο θετικά τα πράγματα που μας συμβαίνουν…

 

5, 10, 15, 20, 25, 30, 35, 40, 45, 50, 55, 60, 65, 70, 75, 80, 85, 90, 95, 100…

 

Φτου και βγαίνω…

 

Βγαίνω από την καθημερινότητα και γίνομαι πάλι παιδί…