ΜΑΣ ΠΡΟΕΚΥΨΕ ΞΑΦΝΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΟΜΙΛΙΑΣ(τραύλισμα)

[pantana]

Μου συνεβει κατι πολυ παραξενο και δεν εχω ιδεα τι συμβαινει. Προεκυψε αυτη την εβδομαδα...

καποια στιγμη αντιληφθηκα οτι οταν προσπαθουσε να μου πει κατι το ελεγε σε μορφη τραυλισμου... "α..α...α...αυτο μαμα" ηλθε και η μητερα μου επισκεψη και το παρατηρησε.... προσπαθησα να μην με πανικοβαλλει η ιδεα...

σημερα εγινε το εξης.... δεν ειπε κουβεντα απο το πρωι οτι ηθελε να μου πει το ελεγε με : "μμμ...μμμ" δειχνοντας αυτο που ηθελε.... πχ την πιπιλα της....μου εκανε τρομερη εντυπωση... για να βεβαιωθω πηρα ενα μικρο βιβλιαρακι με σκιτσα απο ζωακια τα οποια τα ξερε να τα λεει απο περυσι.... της ανοιγω το φυλλο με το σκυλο και τη γατα... "κοιτα!" της λεω "τι εχουμε εδω?" και αντι να μου φωναξει "σκυλακι" μου περιεγραψε με νοηματα σε μορφη παντομημας πως κανει το σκυλακι... και εβγαζε μουγγριτα... προχωρησα το βιβλιο και την παρακολουθησα που προσπαθουσε και πιεζοταν να πει το παπακι ή την κοτουλα και δεν της εβγαινε με αποτελεσμα να δυσαναχετει και να βαζει τις φωνες. εκλεισα το βιβλιο τετοια σκηνικα γινοταν ολο το πρωι...οτι και να ηθελε... το θεωρισα πολυ σοβαρο... καιι την πηγα αμεσως στην λογοθεραπευτρια..

εκεινη μου ειπε οτι αφου δεν εχει προβλημα υγειας, να περναει καποια ιωση,ή να εχει πυρετο, ή κατι τετοιο.. και αφου τρωει και κοιμαται και ειναι πολυ χαρουμενο και ζωηρο, τοτε το παιδι απλα, περναει καποια φαση στην αναπτυξη του. η αναπτυξη στα παιδια ειναι λεει σαν κυματα. μια πανω μια κατω. μπορεει να κοψει το μπιμπερο και μετα να το ξαναρχισει ή μπορει να κοψει την πανα και μετα την ξαναρχισει.. ετσι και με την ομιλια..

η αιτια μπορει να ειναι οτιδηποτε... ενα πισμα δικο της, το αγχος το δικο μας.... μου συνεστησε να κραταω ημερολογιο για την προοδο της να προσπαθησω να ειμαι πιο κοντα της και να τα ξανααπουμε σε μερικες μερες...

εγω δεν ησυχασα ομως... δεν ξερω... ειναι ενα κοριτσακι που μιλησε πολυ ευκολα και μαλισα με λεξεις και αμεως προτασεις... δεν ξερω μου φενεται πολυ παραξενο.... κατι αλλο μου φενεται οτι εχει παθει.... σαν να χειροτερευει σιγα σιγα... εντωμεταξυ δεν το κανει συνεχεια

εχω απελπιστει δεν μπορω να βγαλω ακρη...

μηπω εχει κανεις παρομοια εμπειρια?

μηπως μπορει κανεις να με βοηθησει??

ευχαριστω

[elenik]

Το επαθε ο δικος μου πριν λιγο καιρο (ακομα τον πιανει το τραυλισμα αλλα καμια σχεση με αυτο που ηταν). Δες παρακατω τις συμβουλες της Μαριας μηπως σε βοηθησουν:

 

http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?p=17117&highlight=#17117

 

Εμεις παντως αυτο που καναμε ηταν να μην δινουμε σημασια στο θεμα (περα απο το 1ο σοκ που μας βγηκε καπως ), να μιλαμε αργα και καθαρα στο παιδι και να του δειχνουμε οτι δεν βιαζομαστε να μιλησουμε (και καλα κατσε να παρω μια ανασα, να καταπιω, να σκεφτω κλπ).

Μεχρι στιγμης εχει βελιωθει η κατασταση.

 

Μην τρελενεσαι παντως. Και τον παιδιατρο που ρωτησα μου ειπε οτι μεχρι καποια ηληκια ειναι φυσιολογικο (τον οποιο οπως θα διαβασεις παραπανω εμπιστευομαι απολυτα)

[Μαρια Στυλιανακη]

δεν εχει προβλημα υγειας, να περναει καποια ιωση,ή να εχει πυρετο, ή κατι τετοιο.. και αφου τρωει και κοιμαται και ειναι πολυ χαρουμενο και ζωηρο, τοτε το παιδι απλα, περναει καποια φαση στην αναπτυξη του

η λογοθεραπεύτρια είναι γνωστή σου?

γιατί απο ότι ξέρω, αυτά δεν έχουν σχέση με την ανάπτυξη της ομιλίας δηλ, δεν είναι κριτήρια. εκτός και αν εννοούσε στιγμιαία κριτήρια της μιας μέρας.

 

τώρα ναι είναι αλήθεια η ανάπτυξη γίνεται σε φάσεις και υπάρχουν πισωγυρίσματα, αυτά ισχύουν.

 

θα δείξει πιστεύω απο το αν συνεχίσει αυτό και τις άλλες μέρες.

 

κάτι που με ανησυχεί και κάπου είχα διαβάσει ότι,

το αν περιγράφει την λέξη με παντομίμα, ότι αυτό κάτι σημαίνει. ίσως το διάβασα στο σιτε

http://logosinstitute.gr/htmlsite/faq.asp

αλλά πραγματικά δεν θυμαμαι συγκεκριμένα. \

αυτό πάντως αν συνεχίζεται, να το αναφέρεις οπωσδήποτε αν ξαναπας σε λογοθερεπευτή. εχει εκεί πάντως πολλά ενδιαφέρον άρθρα.

 

αλλά απο εδώ νομίζω ΄δύσκολα θα σε βοηθήσει κάποιος, δηλ είναι αδύνατον να έχουμε μια εικόνα αντιπροσωπευτική, ...πρέπει ή να περιμένεις κάποιες μέρες να δείς τι θα γίνει, δηλ. μια εβδόμάδα πχ,

και μετά να πάς αν συνεχίζεται να πάρεις και άλλη γνώμη.

[pantana]

προσπαθω να κατανοησω τι της συμβαινει και δεν μπορω....

την παρατηρω 2 μερες τωρα και την πιανω αλλες φορες να τραγουδαει, το κουνελακι, ενα νερο κυρα βαγγελιω, το νανι νανι... χωρις κανενα προβλημα... και καποιες φορες που θελει να πει κατι το τραυλιζει...

... καποιε αλλες φορες δεν μιλαει καθολου... και αν πει κατι θα ειναι μικρες μονοσυλλαβες ή δισυλλαβες λεξεις.

 

σημερα ηθελα να την παω βολτιτσα το πρωι και δεν ηθελε με τροπο της ειπα οτι θα παμε με το αμαξι της μαμας να δουμε πραγματα να ψωνισουμε κλπ κλπ και οταν ηθελα να την σηκωσω για να την παω μεσα να την αλλαξω την επιασε μια κριση ανευ προηγουμενου.... οχι οχι οχι μου φωναζε.

δεν ηθελε ουτε να την αγγιξω ουτε να την κοιταζω.. αρχισε να μου φωναζει φυγε μαμα φυγε...!!! για να μην την πιεσω της ειπα, ενταξει θα φυγω σωπα μην κλαις.... και οταν πηγα να φυγω ετρεξε πισω μου κλαιγοντας και φωναζοτνας μαμα μαμα!!1 τοτε επεσε στην αγκαλια μου και της σιγοτραγουδουσα ενα νανουρισμα μεχρι που κοιμηθηκε...

τετοια σκηνικα κρισης εχουν γινει τις τελευταιες 2 εβδομαδες αλλα 2... με ασυμαντες αφορμες...

 

δεν ξερω γιατι αντιδραει ετσι.. μηπως θελει να μου πει κατι και λογω του τραυλισμου δεν το λεει? γιατι αλλοτε τραυλιζει και αλλοτε δεν μιλαει καθολου . γενικα με τον τραυλισμο εχει γινει λιγομιλητη...

 

συνδεονται αραγε οι κρισεις που παθαινει με την διαταραχη στην ομιλια της??

η λογοθεραπευτρια υποστηριζει οτι δεν πρεπει να στηριζομαι σε μεμονομενα περιστατικα γιατι μπορει να ειναι απλα "καπατσα" και να θελει να περασει το δικο της.. και βρισκει αυτο τον τροπο νσ το εκφρασει , πιθανον να ειναι απλα αντιδραση για να με φερει με τα νερα της... ή μπορει να ειναι ο εγκεφαλος της απλα "overloaded" αποπληροφοριες και να θελει τον χρονο της να τα βαλει σε ταξη....

 

 

 

τι να πω.. εχω πελαγωσει.. δεν ξερω πια τι να σκεφτω .... παραλιγο να μου στριψει σημερα....

[Polina]

αυτή την "κρίση" όπως την περιγράφεις μου φαίνεται ότι είναι κάτι συνηθισμένο στα παιδιά. Και ο Ιωακείμ κάνει τα ίδια όταν είναι "κάπως"...

Μερικές φορές εμένα κάνει το εξής...σα να κολλάει σε μια λέξη η μπερδεύεται. Δεν μπορώ να πώ ότι το κάνει συχνά βέβαια, αλλά όταν το κάνει το καταλαβαίνει και σταματά να μιλά εκείνη τη στιγμή.

Παρακολουθησέ το, ίσως είναι κάτι παροδικό...προσπαθησε να μάθεις άν έχει συμβεί κάτι που την ώθησε να το κάνει αυτό...πηγαίνει παιδικό; μήπως στον παιδικό έκαναν κάποιο παιχνίδι παντομίμας και της κόλλησε;

[pantana]

πραγματικα πιστευω κι εγω οτι αν και ειναι απιστευτη οταν τα κανει αυτα, πιστευω οτι ειναι παροδικο.

 

κατα την γνωμη μου αυτον τον καιρο που δεν μιλαειι εχει καταλαβει οτι καποιο προβλημα υπαρχει και ισως αυτο να την εχει κανει πιο νευρικη...

 

αναπολω απο ποτε ξεκινησε το προβλημα και ξεκινησε προ 2 εβδομαδες (τοτε πρωτοαντιληφθηκε το τραυλισμα). μια εβδομαδα πριν την ειχα στειλει στης μαμας μου...

οταν γυρισε ηταν αλλο παιδι. εβλεπε εφιαλτες την νυχτα τραυλισε για πρωτη φορα.... τι να πω.... θελω να πιστευω οτι δεν της εκαναν κακο οι γονεις μου... οταν πηγα τοτε να την παρω η μικρη με κοιταξε σοκαρισμενη και πολυ σοβαρη μου ειπε: μαμα, που πηγες?

παγωσα.... περιμενα να πεσει στην αγκαλια μου να με φιλησει και αντι αυτου ..... με ρωτησε με τετοια απορια.. εχω τηναισθηση οτι σοκαριστηκε που εμεινε μακρια μας και αυτο να ειναι η αφορμη για το ξεσπασμα αυτου του προβληματος.. η αιτια πιθανον να ειναι κατι αλλο...

[Νίκη]

Πραγματικά ελπίζω να μην είναι κάτι σοβαρό και να είναι περαστικό...

[pantana]

μιλησα με την παιδιατρο που την βλεπει απο τοτε που γεννηθηκε, και μου ειπε οτι οπωσδηποτε κατι προηγηθηκε και επαθε κατι σαν "σοκ"... ετσι ωστε να τραυλισει.

το γεγονος οτι τωρα πια δεν μιλαει ή μιλαει ελαχιστα ειναι επειδη ειδε οτι ασχοληθηκα με το θεμα παρουσια της και καταλαβε οτι δεν ειναι καλο αυτο που κανει (οτι τραυλιζει). ετσι δεν μιλαει πια.... στην ηλικια αυτη, λεει, τα παιδακια εκμεταλλευονται διαφορες καταστασεις προκειμενου να περασχει το δικο της. η μικρη με λιγα λογια, με αυτο τον τροπο μας "χορευει"!

 

συμβουλη της ειναι οτι θα πρεπει να αδιαφορησω πληρως και θα επανελθει μονη της....

 

μου συστησε και εναν παιδοψυχιατρο στο ηρακλειο προκειμενου να βοηθησει να βαλω τις σκεψεις μου σε μια ταξη και να μου δωσει σωστες οδηγιες.... και να βοηθησει και την μικρη....

 

αντε να δουμε.....

[Μαρια Στυλιανακη]

γειά σου Pantana!...

διάβασα που έγραψες ότι την πήγες μια εβδομάδα στους γονείς σου.

αυτό απο μόνο του, εάν δεν το έχετε ξανακάνει, και εάν οι γονείς σου είπαν κάτι που έστω και λίγο ήταν δύσκολο να το καταλάβει ή το παρεξήγησε, μπορεί πολύ εύκολα να έπαθε κάποιο σόκ όπως το λέει η παιδίατρος.

 

το έχετε ξανακάνει να μείνει μια εβδομάδα χωρίς εσένα?

μπορεί κάτι να είδε εκεί, δηλ, ή τηλεόραση κάποια εικόνα, ή απλώς να της είπαν οι γονείς σου "η μαμά δεν μπορεί να έρθει τώρα" κάτι σε τέτοιο στύλ που μπορεί να το εννοούσαν καλοπροαίρετα, αλλά να το πήρε εντελώς στραβά.

θύμισέ μου την ηλικία της γιατί ψάχνω να βρώ και δεν βρίσκω .

 

και εμένα πάντως (απο αυτά που τουλάχιστον διαβάζω) μου φαίνεται ότι για να έγινε αλλαγή τόσο απότομα αισθητή στην ομιλία, ότι κάτι μπορεί να έγινε που να της προκάλεσε πολύ μεγάλο φόβο.

 

Δεν χρειάζονται πολλά τα παιδιά σε όλες τις προσχολικές ηλικίες για να φοβηθούν κάτι, και ίσως εάν αντιμετωπιστούν με το παλιό στύλ "δεν είναι τίποτα μη φοβάσαι" να μην έχουν την ευκαιρία να το ξεπεράσουν.

 

οπωσδήποτε θα έλεγα να μην την αφήσεις όσο γίνεται με άλλα άτομα εκτός απο αυτά που έχει συνηθίσει σε καθημερινή βάση....! (αν δηλαδή αυτά συσχετίζονται, που για να το αναφέρεις, μάλλον είναι και κάτι που πιστεύεις και εσύ).

 

πάντως, πραγματικά, χρειάζονται πολύ μικρά πράγματα για να σοκάρουν ένα παιδάκι, ειδικά εάν δεν είναι παρόν τα πρόσωπα που έχει συνηθίσει σε καθημερινή βάση.

μπορεί και μόνο να πήγε πχ για μπάνιο και να πιέστηκε ή να είδε εκεί κάτι σκούρο πχ (κάτι που τα περισσότερα παιδιά φοβούνται) και να φοβήθηκε πάρα πολύ, και με την αντιμετώπιση αυτό απλώς να έγινε πιό έντονο.

 

 

τα παιδιά πάντως σίγουρα αντιλαμβάνονται την δυσκολία τους να μιλήσουν και εκεί έχει πολύ μεγάλη σημασία, να μη δίνεται βάρος στο ότι τραυλίζει.

 

απο τις μεγαλύτερες αιτίες στον τραυλισμό είναι η εσωτερική πίεση που νιώθουν τα παιδιά ότι πρέπει να πούν κάτι σωστά, αλλά ακόμα δεν μπορούν λόγω φυσικών αιτίων για τα οποία δεν έχει νόημα βέβαια να νιώθουν ένοχα.

τα φυσικά αίτια μπορεί να είναι φόβος ή και η επιτυχία. (να δείξουν ότι τα μπορούν όλα τέλεια και καλά) - που βοηθάει εντελώς σε αυτή τη φάση οι γονείς να τα κάνουν να αισθανθούν ότι αυτό είναι οκ, ότι δεν χρειάζεται να "επιτύχουν" τώρα.

σε αυτό το επίπεδο η συμβουλή να αδιαφορήσετε είναι σωστή, δηλαδή να αφαιρέσετε οποιοδήποτε άγχος μπορεί να προέρχεται απο τη δική σας πλευρά.

αυτό δεν είναι εύκολο, σίγουρα.

 

βοηθάνε πολύ οι ασκήσεις που συμπεριλαμβάνουν σωματική άσκηση... έντονος χορός, έτσι ώστε το αναπνευστικό (που δίνει ώθηση στην φωνή) να χαλαρώσει, και να λειτουργεί χωρίς "εμπόδια" και να νιώσει καλά με το σώμα της.

 

όπως έχω γράψει και αλλού πάντως το μεγαλύτερο ποσοστό των παιδιών που τραυλίζουν και τραυλίζουν λίγότερο απο 5%(τόσο νομίζω ήταν), είναι φυσιολογικό αυτό, και φεύγει με τον καιρό.

[Μαρια Στυλιανακη]

όσον αφορά τις κρίσεις είναι κάτι πάρα πολύ συνηθισμένο! λέγονται και temper tantrum ! . είναι καλό να εκφράζεται έτσι, γιατί της φεύγει η ένταση! μην την εμποδίζεις δηλαδή, ούτε να την τιμωρείς σε τέτοιες φάσεις, άσε την να εκτονωθεί, και μετά αγκαλίτσα δηλ. όπως ακριβώς έκανες. ΄

πάντως δεν βλάπτει να της πείς κιόλας "αγάπη μου, απο τότε που πήγες στη γιαγιά και στο παππού αισθάνομαι ότι κάτι σε στεναχώρησε... ήταν που δεν ήμουν εγώ εκεί? έγινε και κάτι άλλο? είδες κάτι που σε φόβισε πολύ?"

δεν ξέρεις ποτέ, ... αν θέλεις μπορείς να της πείς και να σου δείξει με παντομίμα, με τις κούκλες πχ. - φτιάξε ένα σκηνικό που συμβολικά να είναι σαν το σπίτι στη γιαγιά και στο παππού.

με αυτό το τρόπο μιλούν πολύ πιό εύκολα.

μπορεί στην τελική να φανεί ότι αυτό που την πείραξε πχ να ήταν κάποιο αντικείμενο στο δωμάτιο όπου κοιμόταν, να είδε κάποιο εφιάλτη ότι αυτό ζωντάνεψε ξέρω γώ... τέτοια πράγματα. και να ντράπηκε να ζητήσει βοήθεια απο τη γιαγιά και το παππού και να το κράτησε μέσα της πχ...

[pantana]

Αγαπητη Μαρια,

 

ευχαριστω πολυ για τις πολυτιμες συμβουλες....

ηθελα απλα να πω για τς εξελιξεις τις οποιες εχουμε σε αυτο το θεμα...

πηγαμε σε παιδοψυχιατρο και μας ειπε ουτε λιγο ουτε πολυ τα ιδια. οτι δεν εχει απολυτος τιποτα παθολογικο... και οτι θα περασει οπως ηλθε απλα πρεπει να αδιαφορησω για το γεγονος και να κανω οτι δεν συμβαινει τιποτα.

πραγματικα... λιγες μερες αργοτερα... και ενω η μικρη (2,5ετων) καθε μερα σημειωνε μια μικρη βελτιωση.... σημερα που σας γραφω... η ομιλια της εχει επανελθει στο 95% στην κατασταση που ηταν πριν το παθει.

που και που τραυλιζει αλλα επειδη αδιαφορω εκεινη την στιγμή κανοντας μια αλλη κινηση παντα χαμογελοντας (ειναι πολυ δυσκολο!) εκεινη παιρνει θαρρος και επιμενει και το ξαναλεει μεχρι να το πει χωρις να τραυλισει!!!

μου εχει κανει μεγαλη εντυπωση το θαρρος που εχει παρει τις τελευταιες μερες και δεν μου βγαινει απο το μυαλο οτι την βοηθησε η ψυχολιγια μου.

 

αναπολοντας τις μερες που ηταν εντονο το φαινομενο πιστευω οτι εχεις δικιο Μαρια. κατι την τρομαξε.

ο παιδοψυχιατρος ειπε οτι θα το παθαινε ετσι κι αλλιως απλα βρεθηκε η αφορμη και φανηκε .... μαλλον η βολτα στου γονεις μου δεν ηταν κατι που της αρεσε την συγκεκριμενη χρονικη στιγμή.. δεν ειχε ξαναπαει σε μεγαλυτερη ηλικια μονο μωρο και αργοτερα παντα μαζι μας. οποτε κατι θα εγινε εκει και σοκαριστηκε...

 

σημασια βεβαια τωρα εχει οτι ειναι καλα και μιλαει πια.. διορθωνεται το προβλημα σιγα σιγα.. και τα παθηματα γινονται μαθηματα για μας τους γονεις...

 

ευχαριστω και παλι για τις συμβουλε και την στηριξη

[Μαρια Στυλιανακη]

χαίρομαι που είχε η κατάσταση αυτή την έκβαση, και μπράβο μεγάλο σε σένα που κατάφερες και της πέρασες αυτή την "άνεση"!

είδες, οι γονείς είναι τα πάντα για το παιδί, και με την στάση τους μπορούν να καταφέρουν φοβερά πράγματα για την ψυχολογία του παιδιού!

εκεί είναι το κλειδί για την διαπαιδαγώγηση! τα παιδιά αντιδρούν σε αυτό που οι γονείς καθρεφτίζουν! Θα δείς ότι με αυτό το τρόπο απο εδώ και πέρα θα λύνεις πολλές καταστάσεις με αυτό το τόσο θετικό τρόπο!

 

επίσης, τα παιδιά ρουφούν σαν σφουγγάρι οτιδήποτε θετικό γενικά αυτό είναι και ο λόγος που αυτό πετυχαίνει

 

τώρα σιγά σιγά, προσπάθησε να βρείς τι είναι αυτό που την τρόμαξε,... είναι σημαντικό αυτό, (πολύ χαλαρά και σε βάθος χρόνου) να το βρείς, έτσι ώστε να την βοηθήσεις, μιάς και μπορεί να το ξανααντιμετώπίσει.

μέσα απο συζητήσεις μαζί της κτλ.

 

"αγάπη μου, κατάλαβα ότι κάτι σε είχε φοβίσει πολύ ??

εάν απάντηση είναι ναι ή κούνημα κεφαλιού προς τα κάτω σαν να είναι ναι,

συνεχίζεις,

τι ήταν αυτό? θα ήθελες να μου το πείς? για να το κάνω ναμην ξανασυμβεί!

(εάν δείς ότι είναι κάτι που μπορεί να ξανασυμβεί τελικά, μπορείς να της πείς κάτι άλλο μετά - δεν θα την αφήσεις φυσικά με την αίσθηση ότι απο τη στιγμή που μπορεί να ξαναγίνει ότι εσύ θα το κάνεις να μην ξανασυμβεί μιας και αυτό θα ήταν ψέμμα)

 

εάν είναι κάτι στο δωμάτιό που κοιμόταν, θα ξαναπάτε στη γιαγιά και στο παππού, να το δείτε και να κουνήσετε τα αντικείμενα, να παίξετε κάτι με αυτά, κτλ κτλ.

 

Ρώτα αν μπορείς γιαγιάδες και παπούδες μήπως μπορούν να σε βοηθήσουν σε αυτό (να βρείς τι ήταν αυτό που την φόβισε εάν είναι κάτι συγκεκριμένο).

αν δει ότι είσαι μαζί της σε αυτό, θα δείς πόσο θα την βοηθήσει και αυτό να αιθανθεί καλά!

[natassa]

Ο γιος μου που ειναι σε ηλικια 3,5 χρονων, μιλαει πολυ καλα, αν εξαιρεσεις βεβαια καποια μικροπροβληματακια στην αρθρωση. Τον τελευταιο καιρο εχω παρατηρησει οτι προσπαθωντας να πει κατι πιο συνθετο, καμια φορα σταματα τη κουβεντα προσπαθωντας να σκεφτει μια λεξη η ενα γεγονος η λεει τοοοοοο.... πχ, προσπαθωντας να θυμηθει πχ τη λεξη το παραθυρο. Θεωρειται οτι ειναι στα πλαισια του φυσιολογικου η φαινεται οτι αρχιζει καποιο προβλημα. Εχω ψιλοαγχωθει για να σας πω την αληθεια.

[mata]

Pantana χάρηκα για την εξέλιξη της κατάστασης σας. Πράγματι βοήθησες πολύ το παιδί να το ξεπεράσει.

Νατάσα μου πιστεύω ότι ο μικρός σου το παθαίνει αυτό καποιες στιγμές που βιάζεται να πει κάτι ή όταν ενδεχομένως θέλει να πει κάποια λέξη η οποία είναι γι'αυτόν λίγο δύσκολη. Το παθαίνει μερικές φορές και ο γιος μου όταν θέλει να μας τα πει όλα μαζεμένα και γενικά όταν θέλει να μας αφηγηθεί κάτι. Ο οποίος είναι 5,5 χρονών. Μην αγχώνεσαι από τη στιγμή που το παιδί μιλάει κανονικά. Όσο για τα ΄μικροπροβλήματα της άρθρωσης είναι ακόμη σε μικρή ηλικία οπότε δεν μπορείς να βγάλεις συμπερασματα ακόμα. Ο μικρός μου δεν λέει το ρ και το λ αλλα είναι σε ηλικία που πρέπει να διορθωθεί οπότε κάνουμε λογοθεραπεία. Εσένα όμως είναι ακόμη μικρός. Μην αγχώνεσαι έχει πολύ χρόνο για να διορθωθούν όλα αυτά γιατί ειδικά το πρόβλημα του ελάχιστου τραυλισμού ενδέχεται να είναι και παροδικό. Για το πρόβλημα της άρθρωσης επίσης δεν αποτελει πρόβλημα για την ηλικία του. Να του μιλάτε αργά (μπορεί ήδη να το κάνετε βέβαια)όσο μπορείτε για να μάθει κι εκείνος ότι έχουμε χρόνο όταν μιλάμε και αν είναι από βιασύνη ή απο άγχος σίγουρα θα βελτιωθεί!

[vanabraham]

καλησπερα κοριτσια.ο γιος μου ειναι 4 χρονων και εδω και αρκετο καιρο τραυλιζει.δεν τραυλιζει σε ολη τη φραση,μονο οταν παει να ξεκινησει να μιλησει τραυλιζει στο πρωτο φωνηεν η συμφωνο.ειμαι σιγουρη οτι φταιει ο καβγας που ειχα πριν ενα μηνα με το συζηγο και το μετανιωνω παρα πολυ που εγινε μπροστα στο παιδι.μακαρι να μπορουσα να γυρισω τον χρονο πισω και τιποτα απο αυτα δεν θα ειχε συμβει αλλα ουτε και το αγορακι μου θα τραυλιζε.δεν ξερω τη αλλο να κανω πλεον.δεν εχει χειροτερεψει αλλα δεν μπορω και εγω να τον ακουω ετσι.καθε φορα που παει να πει κατι καθομε και κλαιω κρυφα να μην με δει.στην παιδιατρο που πηγα για το εμβολιο του της μιλησα σχετικα με το γιο μου και μου ειπε οτι θα φτιαξει απο μονη της η γλωσσα του αρκει να τον βοηθαμε και εμεις κα μαλιστα μου ειπε οτι καβγαδακια και οτιδηποτε αλλο αυτα εξω απο το σπιτι και οχι μπροστα στα παιδια.απο εκεινη την ημερα καθομε και σκεφτομε και στεναχωριεμε.μπορει να μην εφταιγα εγω για τον καβγα αλλα θα μπορουσα να τα αφηνα ετσι και να μην μιλουσα και ετσι ουτε φασαριες αλλα ουτε και θα τραυλιζε ο γιος μου.τι να κανω?πειτε μου!!!να τον παω σε καποιον γιατρο λογοθεραπευτη?θα γινει μονος του καλα?τι να κανω?

 

 

συγνωμη ρε παιδια αν σας κουρασα αλλα ειμαι νεα σε αυτα.στα 23 εκανα τον γιο μου και στα 25 την κορη μου.

 

σας ευχαρηστω

[angel25]

το ιδιο προβλημα ανριμετωπιζει ο ανηψιος μου εδω κ ενα μισο χρονο, απο την ημερα που εμαθε οτι θα αποκτισει αδελφο,ο μπαμπας του εκανε την εξυπναδα κ του ειπε οταν εμεινε εγκυος η μαμα οτι σε 9 μηνες η μαμα θα παει στο νοσοκομειο να γενησει τον αδελφο σου κ θα μεινεις εδω με την γιαγια για λιγες μερες,, αυτο ηταν στην αρχη τραβλιζε λιγο μετα δεν εβγαζε λεξη , και τωρα εδω κ ενα χρονο μετα απο απιρες συνεδριες με παιδοψιχολογο κ λογοθεραπεφτη εχει μιωθει κατα 85 % το προβλημα,,, ειναι βεβαια κ μια "παθηση" που χτυπαει πολλα παιδακια σε κριση αγχους σε αυτη την ηλικια κ πιο πολυ τα αγορια (ετσι λεει ενα βιβλιο πυ εχω,, ψυχοκοινωνικες διαταραχες κ αντημετωπιση , λεγεται)

εαν μπορεις να τον πας σε λογοθεραπευτη τωρα που ειναι η αρχη του κακου καλα θα ηταν , η διαδικασια γινεται σε στιλ παιχνιδιου, κ σου καλυπτει κ το ικα ενα ποσοστο... προσοχη μην το αφησεις ετσι θα ταλαιπωριθει το παιδι.

 

εγω ιδια ηλικια τα εκανα τα παιδια μου ,

[alan]

πολυ πολύ πάρα πολύ στενοχωρήθηκα.

Ευχομαί σε όλες τα καλύτερα για τα παιδακια σας και για εσας.

 

Νομίζω οτι μια επισκεψη σε ψυχολόγο θα βοηθούσε στην περιπτωση που με τους τρόπους που ανέφερε η κα Στυλιανάκη δεν σου πει τι συνέβει.

 

Η ταπεινή μου γνώμη είναι να μην την ξαναφήσεις πουθενα. Ξερω πως μπορεί να είναι εως και πολύ δυσκολο όμως κάποιες φορές είτε οι παπουδογιαγιάδες αθελά τους, είτε ο κοινωνικός τους περιγυρος απο άθελα εως .......... αστο καλύτερα μπορούν να πληγώσουν ποικιλοτροπος τα παιδάκια μας είτε αυτά είναι μικρουλια είτε μεγάλα.

Νομίζω οτι για αυτο σε ρώτησε που ήσουν

 

Μπραβο σου πάντως για την ψυχραιμία σου, είμαι βεβαιη πως θα τα καταφέρεις

[elenik]

vanabraham η ηληκια δεν δικαιολογει κατι τετοιο ως εξελιξη λογου. Δεν θα το αφηνα και θα πηγαινα οπωσδηποτε σε παιδοψυχολογο και λογοθεραπετη εστω και για μια γνωμη απλα. Ισως σου πει απλα να παρατηρεις και τιποτα παραπερα. Αλλα γνωμη μου ειναι να το ψαξεις και να μην το αφησεις.

Ποσο καιρο συμβαινει?

Κουραγιο και υπομονη.

[kiknaki]

vanabraham αυτό το κάνει σε κάθε πρόταση εννοώ συνέχεια ή το κάνει ορισμένες φορές??

Ρωτάω γιατί κάποιες φορές και η δικιά μου κόρη σε ηλικία περίπου 4,5 χρονών το έκανε. Η αλήθεια είναι οτι και μένα με προβλημάτισε και με άγχωσε αλλά κατάλαβα οτι το έκανε μόνο όταν ήθελε να πει κάτι βιαστικά. Μιλάω κι εγώ γρήγορα κάποιες φορές και η αλήθεια είναι ότι ήμουν κακό παράδειγμα για το παιδί μου. Της έδωσα χρόνο να το ξεπεράσει σταμάτησα κι εγώ να μιλάω βιαστικά έστω και αυτές τις λίγες φορές και το πρόβλημα σταμάτησε.

[Ντέμπορα]

Και η κόρη μου ενώ είχε πολύ καλή άρθρωση και έκφραση γύρω στα 3,5 ξεκίνησε να τραυλίζει . Δεν της έκανα καμία παρατήρηση απολύτως σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Μίλησα με την δασκάλα στο παιδικό και μου είπε ότι μπορεί να συμβαίνει όταν θέλουν να πουν πράγματα γρήγορα και δεν μπορούν ακόμα εύκολα και τόσο γρ'ήγορα να βρουν τις λέξεις. Το έκοψε μόνη της μετά από ένα μήνα μόνη της ....αν επιμείνει όμως πολύ ζήτα την γνώμη ειδικού

[vanabraham]

vanabraham αυτό το κάνει σε κάθε πρόταση εννοώ συνέχεια ή το κάνει ορισμένες φορές??

Ρωτάω γιατί κάποιες φορές και η δικιά μου κόρη σε ηλικία περίπου 4,5 χρονών το έκανε. Η αλήθεια είναι οτι και μένα με προβλημάτισε και με άγχωσε αλλά κατάλαβα οτι το έκανε μόνο όταν ήθελε να πει κάτι βιαστικά. Μιλάω κι εγώ γρήγορα κάποιες φορές και η αλήθεια είναι ότι ήμουν κακό παράδειγμα για το παιδί μου. Της έδωσα χρόνο να το ξεπεράσει σταμάτησα κι εγώ να μιλάω βιαστικά έστω και αυτές τις λίγες φορές και το πρόβλημα σταμάτησε.

καλησπερα και απο μενα.τραυλιζει ορισμενες φορες οχι συνεχεια.το κανει κυριως οταν βιαζετε να πει κατι και επισης οταν δειχνει αγχωμενος λιγο.εχει φτιαξει απο μονος του τον τελευταιο καιρο.δεν του λεγαμε τιποτα οταν μιλαγε και φυσικα τον κοιταγαμε στα ματια και ειχαμε υπομονη μεχρι να τελειωσει τη φραση του.καθε φορα που ηθελε να μου πει κατι αφηνα τα παντα.απο μαγειρεμα,καθαρισμα και οτιδηποτε αλλο αρκει να τον κοιταω στα ματια και να νιωσω αυτο που θελει να μου πει υπομονετικα.αυτες ηταν οι συμβουλες του γιατρου και μου ειπε οτι δεν χρειαζετε θεραπεια.ειναι κατι που το εμφανιζουν τα περισσοτερα παιδια στην ηλικια του.μονο αν χειροτερεψει να τον παω.αλλα παει καλυτερα.βοηθανε και τα παραμυθια που διαβαζουμε μαζι και μιλαμε συνεχεια.δηλαδη του ανοιγω εγω διαλογο καμια φορα.αυτα!τωρα θα δουμε και τις επομενες μερες πως θα τα πηγαινει.δεν θελω να παει σχολιο του χρονου και να τραυλιζει γιατι θα πληγωνετε συνεχεια το αγορακι μου και θα στεναχωριεμε και εγω και δεν το θελω.

[kiknaki]

vanabraham χαίρομαι πολύ που τα πράγματα πάνε καλύτερα.Να σου πω την αλήθεια ήμουν σίγουρη οτι έτσι είναι η κατάσταση και οτι δεν χρήζει την επέμβαση κάποιου ειδικού και θα δεις οτι τα πράγματα θα πάνε πολύ καλύτερα εώς και το πρόβλημα αυτό θα εξαφανιστεί. Το ξέρω γιατί το ζήσαμε κι εμείς πέρυσι. Τώρα πλέον δεν το θυμάμαι παρά μονο όταν διάβασα το ποστ σου. Όσο για το σχολείο μην άγχεσαι πολλά παιδάκια στο νηπιαγωγείο μιλούν με το δικό τους τρόπο και πίστεψε με δεν δίνουν σημασία στο πως θα μιλάει ένα παιδί αλλά στο πως θα παίξει μαζί τους.

[vanabraham]

vanabraham χαίρομαι πολύ που τα πράγματα πάνε καλύτερα.Να σου πω την αλήθεια ήμουν σίγουρη οτι έτσι είναι η κατάσταση και οτι δεν χρήζει την επέμβαση κάποιου ειδικού και θα δεις οτι τα πράγματα θα πάνε πολύ καλύτερα εώς και το πρόβλημα αυτό θα εξαφανιστεί. Το ξέρω γιατί το ζήσαμε κι εμείς πέρυσι. Τώρα πλέον δεν το θυμάμαι παρά μονο όταν διάβασα το ποστ σου. Όσο για το σχολείο μην άγχεσαι πολλά παιδάκια στο νηπιαγωγείο μιλούν με το δικό τους τρόπο και πίστεψε με δεν δίνουν σημασία στο πως θα μιλάει ένα παιδί αλλά στο πως θα παίξει μαζί τους.

δυστηχως ξανακοιλησαμε στα ιδια.εκει που πηγαν να φτιαξουν τα πραματα εχει αρχισει και τραυλιζει ξανα μονο στη πρωτη συλλαβη.τη αλλο να πω και να κανω δεν ξερω.....σηκωνω τα χερια ψηλα

[kiknaki]

Καταρχήν αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να μην στεναχωριέσαι! Πολλά παιδάκια έχουν πρόβλημα ομιλίας και πολλές φορές έντονα αλλά με τον κατάλληλο χειρισμό από τους ειδικούς τα προβλήματα αυτά εξαφανίζονται. Αν δεις οτι συνεχίζει το πρόβλημα σας και κυρίως αν χειροτερεύει τότε συνετό είναι να επισκεφθείτε έναν ειδικό.

Στο σχολείο πως πάει? Φαντάζομαι από την ηλικία του οτι πάει στα προνηπία?

Και εκεί υπάρχει το τράυλισμα?

[vanabraham]

Καταρχήν αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να μην στεναχωριέσαι! Πολλά παιδάκια έχουν πρόβλημα ομιλίας και πολλές φορές έντονα αλλά με τον κατάλληλο χειρισμό από τους ειδικούς τα προβλήματα αυτά εξαφανίζονται. Αν δεις οτι συνεχίζει το πρόβλημα σας και κυρίως αν χειροτερεύει τότε συνετό είναι να επισκεφθείτε έναν ειδικό.

Στο σχολείο πως πάει? Φαντάζομαι από την ηλικία του οτι πάει στα προνηπία?

Και εκεί υπάρχει το τράυλισμα?

δυστηχως δεν τον πηρανε φετος στο προνηπιο γιατι ηταν με κληρωση για τα προνηπια.απο τη μια ειπα απο μεσα μου δεν πειραζει γιατι φοβηθηκα μην τον προσβαλουν τα αλλα παιδακια για την ομιλια του γιατι εμενα με πληγωνει πολυ αυτο και πιο πολυ το γιο μου που ειναι ευαισθητος.τωρα ειμαστε σε αλλη φαση ομιλιας.σταματησε να τραυλιζει και τωρα το παραξενο που κανει ειναι σε καθε λεξη που παει να πει παιρνει μια βαθια ανασα,συνεχιζει και μολις ξεκινησει καινουρια φραση ξαναπαιρνει μια βαθια ανασα λες και εχει δυσπνοια να το πω?ασθμα να το πω?δεν ξερω πως να το εξηγησω.στις δεκα φρασεις που θα πει θα παρει και δεκα βαθιες ανασες.στην αρχη νομιζα οτι το εκανε για πλακα και του ειπα να μην παιρνει βαθιες ανασες,εκανα λαθος?δεν ξερω τη να πω και τη αλλο να κανω.εχετε καποια παρομοιο περιστατικο?