Προσπαθεια για αποκλειστικο θηλασμο

[aggeliki]

εγω γεννησα στο ιασω,και αμεσως τους ειπα οτι θα το θηλαζω αποκλειστικα

και βαλαν ενα ταμπελακι στο πυρεξ που εγραφε αποκλειστικος θηλασμος.το βραδυ το φερνανε δυο φορες για ταισμα ,σε καποιες αλλες που δεν ειχαν πει για θηλασμο δεν τους το φερνανε.οι μαιες ηταν καλες και με βοηθουσανε στο θηλασμο.

[galat]

ευχαριστώ aggeliiki, ελπίζω κι εγώ να πέσω σε εξίσου καλές μαίες...

μια συνάδελφος που γέννησε στο Ιασώ μου είπε ότι τους έκανε ολοκληρη φασαρία, που ενώ είχαν βάλει το ταμπελάκι για αποκλειστικό θηλασμό ανακάλυψε ότι του έδωσαν συμπλήρωμα κι έγινε...χαμός...απειλές για μηνύσεις κλπ κλπ κλπ...

 

Νομίζω ότι δεν θα έχω πρόβλημα κι εγώ... και από

 

Να ρωτήσω και κάτι ακόμα... Πεινάει πχ το μωρό και είναι ώρα επισκεπτηρίου... , αν υποθέσουμε ότι θα είμαι σε 4 κλινο ή 6 κλινο, απομονώνεται κάπως με ατομικό παραβάν το κρεβάτι μου ή όταν θα πρέπει να θηλάσω θα είμαι σε κοινή θέα... προς συγγενεις και φίλους των άλλων μαμάδων...?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[aglaia]

 

Να ρωτήσω και κάτι ακόμα... Πεινάει πχ το μωρό και είναι ώρα επισκεπτηρίου... , αν υποθέσουμε ότι θα είμαι σε 4 κλινο ή 6 κλινο, απομονώνεται κάπως με ατομικό παραβάν το κρεβάτι μου ή όταν θα πρέπει να θηλάσω θα είμαι σε κοινή θέα... προς συγγενεις και φίλους των άλλων μαμάδων...?

 

Σε δωμάτιο που δεν είναι μονόκλινο δεν μπορείς να έχεις συνέχεια το μωρό μαζί σου, σου φέρνουν το μωρό σε τακτά χρονικά διαστήματα σύμφωνα με το πρόγραμμα του μαιευτηρίου και όχι όποτε πεινάει. Τα διαστήματα αυτά δε συμπίπτουν ποτέ με το επισκεπτήριο.

[evita]

Σε δωμάτιο που δεν είναι μονόκλινο δεν μπορείς να έχεις συνέχεια το μωρό μαζί σου, σου φέρνουν το μωρό σε τακτά χρονικά διαστήματα σύμφωνα με το πρόγραμμα του μαιευτηρίου και όχι όποτε πεινάει. Τα διαστήματα αυτά δε συμπίπτουν ποτέ με το επισκεπτήριο.

 

Συγνώμη Αγλαϊα αλλά αυτό ισχύει εν μέρει στο Ιασώ. Δεν μπορείς βέβαια να έχεις συνέχεια το μωρό μαζί σου αλλά για τις ώρες που στο φέρνουν θα σας πω ότι εγώ που ήμουν σε 4κλινο και είχα ζητήσει αποκλειστικό θηλασμό μου το έφεραν αρκετές φορές σε ώρες που ήταν εκτός προγράμματος και συνέπιπτε να είναι ώρα επισκεπηρίου. Βέβαια ποτέ δεν μου το έφεραν νωρίτερα από τις 3 ώρες οπότε είμαι σχεδόν σίγουρη ότι υπήρχαν και φορές που τον τάιζαν πρώτον γιατί κάποιε φορές που τον έφερναν στις ώρες του επισκεπτηρίου ήταν κλαμμένα τα ματάκια του αλλά εκείνη τη στιγμή ήταν μες την καλή χαρά και δεύτερον γιατί όταν γυρίσαμε σπίτι για το λίγο καιρό που θήλασα ήθελα να τρώει κάθε 1,5-2 ώρες.

Όσο για τους επισκέπτες εγώ galat δεν είχα πρόβλημα αλλά μπορείς να ζητήσεις να βγουν έξω. Στα 4κλινα υπάρχει ένα παραβάν στη μέση που χωρίζει τα κρεβάτια σε δυάδες και δεν έχει μεγάλη διαφορά από το δίκλινο, οπότε δεν χρειάζεται να ανησυχείς για τους επισκέπτες όλων αλλά μόνο της διπλανής σου.

[aglaia]

 

Συγνώμη Αγλαϊα αλλά αυτό ισχύει εν μέρει στο Ιασώ. Δεν μπορείς βέβαια να έχεις συνέχεια το μωρό μαζί σου αλλά για τις ώρες που στο φέρνουν θα σας πω ότι εγώ που ήμουν σε 4κλινο και είχα ζητήσει αποκλειστικό θηλασμό μου το έφεραν αρκετές φορές σε ώρες που ήταν εκτός προγράμματος και συνέπιπτε να είναι ώρα επισκεπηρίου.

 

 

Αυτό είναι επικίνδυνο για το μωρό ανεξάρτητα από το θηλασμό. Δεν πρέπει το μωρό να έρχεται σε επαφή με ξένους τόσο νωρίς στη ζωή του.

[evita]

 

Αυτό είναι επικίνδυνο για το μωρό ανεξάρτητα από το θηλασμό. Δεν πρέπει το μωρό να έρχεται σε επαφή με ξένους τόσο νωρίς στη ζωή του.

 

Αχ νά' ξερες πόσες φορές έγινα κακιά ακόμα και με τους δικούς μου συγγενείς που τους φώναζα "όλοι έξω" όταν ερχόταν το μωρό.

[manoula]

Έχω γεννήσει 2 φορές στο Ιασώ, τον 9/2004 και τώρα τον Αύγουστο.Για να είμαι αντικειμενική θα πρέπει να παραδεχτώ ότι υπάρχει σαφής βελτίωση στο χρόνο που παραμένουν τα μωρά στο δωμάτιο.Την πρώτη φορά τα πέρνανε αμέσως, μάλιστα ένα βράδυ θέλαν να τα μαζέψουν, η μικρή ακόμα θήλαζε και άκουσα και το φοβερό από μία μαία:"Άντε, ακόμα τρώει;;" Επίσης πιστεύω ότι αν μια μαμά ζητήσει αποκλειστικό θηλασμό, τους δίνουν κάτι αλλά όχι και τόσο φανερά όσο πριν.

Οι ώρες επισκεπτηρίου συμπίπτουν με τις ώρες θηλασμού, βέβαια γινεται καλύτερη προσπάθεια να βγουν τα σόγια έξω (δεν κλειδώνουν και τις πόρτες), αλλά αν πχ η διπλανή σου είναι ψιλοαναίσθητη και θέλει να τα πεί με τις φιλενάδες της, πρέπει ή να κάνεις τον χαζό ή να κάνεις τον κακό!!Φανταστείτε σκηνικό, την 3η μέρα το στήθος να έχει γίνει σαν μπαλόνι, να πονώ, να υποφέρω, να προσπαθώ να θηλάσω κλαίγοντας από πόνο, με τη μαμά μου να μου κάνει μασάζ (είχα ζητήσει βοήθεια από μαία αλλά άφαντη) και η κουμπάρα τις διπλανής να έρχεται να μου λέει ότι και αυτή το είχε πάθει και ζήτησε χάπι να τη κοπεί το γάλα και τί καλά που έκανε και ηρέμησε ΕΛΕΟΣ!!!!!Τα άκουσε χωρίς ντροπή!!

Πάντως η βοήθεια στη μητέρα που θα αντιμετωπίσει πρόβλημα (πχ πέτρωμα, πληγωμένες θηλές κλπ) είναι περιορισμένη, η κάθε μαία λέει και κάνει τα δικά της.Εμένα και τις 2 φορές με βοήθησε ουσιαστικά η δική μου μαία την οποία πήρα χίλια τηλέφωνα!

Και φυσικά ο παιδίατρος (ο συγκεκριμένος, δεν ξέρω αν το κάνουν όλοι)και αυτή τη φορά δεν παρέλειψε να μας πεί ότι θηλάζουμε χ λεπτά από κάθε στήθος και αν δουμε ότι το μωρό κλαίει πιθανόν να χρειαστεί συμπλήρωμα. Δεν είμαι ιδεολογικά φανατισμένη υπερ του θηλασμού, αλλά δεν μου αρέσει η παραπληροφόρηση. Δικαίωμα της καθεμιάς είναι να κάνει ότι θέλει, να ξέρει όμως γιατί. Εγώ προσωπικά στην πρώτη μου κόρη που ήμουνα ψαρωμένη, ακούγοντας συνέχεια αυτό το "το μωρό πεινάει", αφενός νόμιζα ότι της κάνω κακό, αφετέρου ένιωθα ανίκανη να της προσφέρω αυτό που είχε ανάγκη.

Πολλά είπα!!Καλημέρα σας!!

[Kotopoulo]

Γεια σε όλες και όλους όσους συμμετέχουν ή διαβάζουν όσα γράφονται στο συγκεκριμένο forum.

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την εμπειρία μου, η οποία ενδεχομένως να είναι και η εμπειρία πολλών άλλων, αλλά και το πως την βίωσα διαβάζοντας ταυτόχρονα τις απόψεις όλων σας στο forum. Ελπίζω να μην σας κουράσω...

Πριν από 4 εβδομάδες ακριβώς γέννησα ένα κοριτσάκι, σε μεγάλο ιδιωτικό μαιευτήριο της Θεσσαλονίκης, με φυσιολογικό τοκετό και επισκληρίδιο νάρκωση.

Κατά βάση ήταν επιλογή μου το πού και πώς θα γεννούσα, και μετά το τέλος αυτής της εμπειρίας, μπορώ με βεβαιότητα να πω πως πολύ καλά έπραξα.

Επισκέφτηκα πρώτη φορά το site αυτό ψάχνοντας απεγνωσμένα στο internet για συμβουλές ή ιδέες επί του θηλασμού. Είχα το μωρό στο σπίτι 3-4 ημέρες και ήδη ο θηλασμός ήταν ένα μαρτύριο.

Όχι, δεν έφταιγε η θέση του μωρού ή ο τρόπος που έπιανε τη θηλή. Το λέω αυτό για να προλάβω τέτοιου είδους απαντήσεις. Ο τρόπος ήταν σωστός, είχα κάνει practicing όλες τις μέρες στο μαιευτήριο με οδηγίες από τις μαίες, το μωρό φαινόταν από ένα σημείο και πέρα ότι τρεφόταν επαρκώς, όμως η θηλές μου έγιναν στο τέλος μια μεγάλη πληγή και με πονούσαν σχεδόν όσο το τραύμα του τοκετού την πρώτη μέρα.

Το πρόβλημα τις πρώτες μέρες ήταν πως δεν είχα αρκετό γάλα ακόμη, και έτσι το μωρό προσπαθούσε επί ώρες να αντλήσει όσο το δυνατόν περισσότερο γάλα, σχεδόν όλη την ημέρα. Φυσικά τόσο γάλα δεν υπηρχε, το μωρό έκλαιγε και του έδωσα 1-2 γεύματα την ημέρα συμπλήρωμα ώστε να χορτάσει αυτό και να μπορέσω και εγώ να ξεκουράσω τις θηλές μου.

Όταν το γάλα ήρθε, ήταν ήδη αργά για τις θηλές μου.

Κάθε φορά που πλησίαζε η ώρα του φαγητού ή έκλαιγε το μωρό ζητώντας να φάει, έτρεμα σύγκορμη. Και φυσικά κλάμα και πόνος απίστευτος, σαν να μου βάζαν βελόνες μέχρι την καρδιά....

Πήρα ασπίδες σιλικόνης, οι οποίες απλά προστάτευσαν για λίγο τις θηλές μου να μην γίνουν "κιμάς" από το τράβηγμα του μωρού. Κατά τ'άλλα, τα τραύματα ήταν εκεί, και στις δύο θηλές.

Οπότε, από την δεύτερη εβδομάδα του μωρού, άρχισα με ένα ελαφρώς πρωτόγονο θήλαστρο (το οποίο είχα αγοράσει 2-3 ημέρες πριν γεννήσω "έτσι για να βρίσκεται") να αντλώ το γάλα μου και να του το δίνω με το μπιμπερό.

ΤΡΟΜΕΡΗ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ! Το θήλαστρο ήταν χειροκίνητο, οπότε μπορούσα ΕΓΩ να ελέγξω πόση πίεση ασκουσα, κι έτσι όταν πονούσα σταματούσα.

Στην αρχή, έτρεχε αρκετό αίμα και το περισσότερο γάλα μου το πετούσα. Είχα ήδη φρικάρει μια φορά που ανακάλυψα ότι το μωρό ρουφούσα σχεδόν αποκλειστικά αίμα από τη θηλή!!

 

Τέλος πάντων, μετά από 2-3 ημέρες, έχοντας πια μπει στην τρίτη εβδομάδα, έκανα ξανά απόπειρα να βάλω το μωρό στο στήθος. 3-4 φορές άντεξα κι αυτό πάλι με κλάμα και απογοήτευση κλπ και χωρίς φυσικά το επιθυμητό αποτέλεσμα.

'Οταν πήγαμε το μωρό στην παιδίατρο και της περιέγραψα την κατάσταση, με συμβούλευσε να μην θηλάσω για λίγο καιρό έως να επουλωθούν οι πληγές (για μία εβδομάδα ας πούμε),αλλά να ζυνεχίζω να βγάζω το γάλα με το θήλαστρο και να του το δίνω με το μπουκάλι.

Έτσι, όλη την περασμένη εβδομάδα, 7-8 φορές ημερησίως, με ένα σχετικά άθλιο θήλαστρο, έπρεπε να βγάζω 100-120 ml για κάθε γεύμα του μωρού.

Κατάφερα να εξασφαλίζω στο μωρό 7 γεύματα την ημέρα με δικό μου γάλα και ένα γεύμα με ξένο γάλα.

Περιττό να αναφέρω πόσο κουραστική και δύσκολη είναι όλη αυτή η διαδικασία...με πονάνε πάρα πολύ τα χέρια μου και οι καρποί. Παρόλα αυτά, σίγουρα προτιμότερο από τον πόνο στο στήθος, ΑΣΥΖΗΤΗΤΙ!!

Χθες- που είχε πλέον περάσει η μία εβδομάδα, με κρέμες, αλοιφές, αερισμό θηλών, επάλειψη με γάλα και όλα τα σχετικά, αποπειράθηκα και πάλι να θηλάσω. Το μωρό φέρθηκε πολύ πιο ευγενικά αυτή τη φορά, κατευθείαν έπιασε το στήθος, με το σωστό τρόπο και ήπιε τόσο ώστε χόρτασε και κοιμήθηκε για 3 ώρες. Μόνο που μόλις τελείωσε και το τράβηξα ανακάλυψα ότι η μία θηλή αιμορραγούσε (έλειπε κι ένα μικρό κομμάτι δέρμα) και η άλλη άρχισε να αιμορραγεί λίγο αργότερα.

Δυστυχώς πέρασα όλη την ημέρα με πόνο, αλλά και πάλι άρχισα να αντλώ με το θήλαστρο. Καμιά φορά, ακόμη και σταγόνα-σταγόνα...

Σήμερα μόλις, αφού είδα και απόειδα που λένε, νοίκιασα ένα ηλεκτροκίνητο θήλαστρο Lactina, και ήδη το έχω χρησιμοποιήσει δύο φορές. Καμία σχέση με την ανοησία που είχα πριν και είμαι σίγουρη ότι πλέον θα μπορώ να δίνω στη μπέμπα και τα 8 γεύματα που χρειάζεται. Το προσπαθώ τουλάχιστον.

Το μόνο που με στεναχωρεί είναι που ίσως τελικά θηλασμός δεν θα υπάρχει με την παραδοσιακή έννοια. Έχω την εντύπωση πως όταν τελικά το στήθος μου έρθει σε μια φυσιολογική κατάσταση, το μωρό θα έχει ξεχάσει ότι υπάρχει.

Τελος πάντων, οψόμεθα...

 

Μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση, σχεδόν από τη 2η-3η ημέρα που ήρθα στο σπίτι μετά το μαιευτήριο, άρχισα να παρακολουθώ το συγκεκριμένο forum, διαβάζοντας με εξαιρετικό ενδιαφέρον όλες τις απόψεις-ιστορίες-εμπειρίες και συμβουλές.

Λυπάμαι που θα το πω ωμά, αλλά στηνκατάσταση που ήμουνα (και δεν φαντάζομαι να είμαι η μόνη...) μόνο άγχος και ενοχές με γεμίσανε οι απόψεις των περισσοτέρων.

Έψαχνα να βρω κάποια που είπε "τέλος, δεν μπορώ άλλο", έστω κι αν τελικά δεν το έκανε και αρχικά έβρισκα όλο "μάνες ηρωϊδες", που όσο κι αν πονούσαν και μάτωναν τα έδιναν όλα για το παιδί τους και τελικά τα κατάφερναν...

Και άπειρες συμβουλές για το θηλασμό, όπου για όλα και πάντα έφταιγε η στάση του μωρού, ότι η πιπίλα είναι καταστροφική, ότι ποτέ μα ποτέ δεν θα επιτρέψουν στο παιδί τους να πιεί γάλα άλλο εκτός του μητρικού, που έκαναν φασαρία στο μαιευτήριο γιατί δεν τους δώσανε το παιδί αμέσως μόλις γέννησαν κλπ.

Γενικά, η συντριπτική πλειοψηφία όσων γράφανε και ξαναγράφανε στο site ήταν φανατικές υπέρ του θηλασμού, με οποιοδήποτε κόστος.

Τελικά βρήκα 1-2 που περάσανε δύσκολα, πραγματικά δύσκολα, τα παρατήσανε, το ξαναπροσπαθήσανε κλπ κλπ, δηλαδή κάτι πιο ρεαλιστικό από τα υπόλοιπα.

Οσο έμπαινα στο site και διάβαζα συνεχώς τις ιστορίες όλων σας, τόσο πιο πολυ αγχωνόμουνα και έκλαιγα. Στο τέλος έπαθα σχεδόν κατάθλιψη...Μα τόσο ανίκανη μάνα ήμουνα και είμαι? Πως τα κατάφεραν όλες κι εγώ δεν μπορώ? Γιατί?? Και δώστου κλάμα και στεναχώρια...ένας φαύλος κύκλος...

Το ευτύχημα είναι πως με όποιον γνωστό μου μιλούσα, με τον άντρα μου, με τις δύο αδερφές μου που θηλασανε κανονικά τα παιδιά τους επί μήνες χωρίς προβλήματα, με φίλες, με συναδέλφους, όλοι μου λέγανε πως πραγματικά κάνω ότι μπορώ και πως το θέμα είναι να είμαι καλά και να φροντίζω το μωρό μου όσο το δυνατόν καλύτερα και όχι ντε και καλά να το θηλάσω, μπορώ δε μπορώ και μετά να είμαι σαν την τρελλή!. Στην ψυχολογική κατάσταση όμως που είχα φτάσει, τα πάντα μου φαινόταν βουνό, δύσκολα, ακόμη και απεχθή.

Παραλίγο να χάσω εντελώς το πραγματικό νόημα αυτής της εμπειρίας: έγινα μαμά, μετά από πολλές πολλές δυσκολίες, έχω ένα μωράκι γερό και υγιές, και είμαι κι εγώ υγιής. Κανονικά θα έπρεπε να το χαίρομαι αλλά το μόνο που άρχισα να βλέπω μπροστά μου ήταν ο θηλασμός, στον οποίο εγώ απέτυχα ενώ όλες (σχεδόν) εσείς, τελικά θριαμβευσατε.

Ξέρω πως πιθανώς όλα αυτά που γράφω θα σηκώσουν θύελλα αντιδράσεων. Δεν τα γράφω κακοπροαίρετα, απλά αποφάσισα να γίνω μέλος του forum για να πω πως ακόμη αν κάποιος π.χ. δεν θηλάσει και δεν τα κάνει όλα by the book, δεν σημαίνει ότι δεν τα πάει καλά ως γονιός.

Παρόλο που κι εγώ κάνω αγώνα με τον εαυτό μου και το σώμα μου για να δίνω στο παιδί μου μητρικό γάλα, όσο μπορώ περισσότερο, δεν μπορώ να ακούω τόσο φανατικές απόψεις. Τίποτε φανατικό δεν είναι και καλό.

Και κυρίως, εμένα αυτό το στυλ με έκανε ράκος, ειλικρινά σας μιλάω. Ο συγκαταβατικός τρόπος που κάποιες αντιμετωπίσατε ακόμη και το τάισμα με μητρικό γάλα αλλά με μπιμπερό, πραγματικά με απογοήτευσε πλήρως.

 

Διάβαζα και περίμενα να ταυτιστώ έστω και λίγο με κάποια και αισθάνθηκα σχεδόν ""στιγματισμένη" που έδωσα στο παιδί ΚΑΙ πιπίλα, ΚΑΙ συμπλήρωμα ΚΑΙ μητρικό γάλα με μπουκάλι. Να μην αναφερθώ εκτενώς στο γεγονός ότι δεν με πείραξε που δεν είχα τη μπέμπα μαζί μου στο δωμάτιο του μαιευτηρίου, μιας και είχα τόσο πόνο και εξάντληση από την πολύωρη γέννα και τα ράμματα, που το τελευταίο που ήθελα ήταν να θηλάζω όλη την ώρα...

 

Αυτά κορίτσια. Λυπάμαι αλλά υπάρχει πάντα και μια διαφορετική άποψη. Και πιστέψτε με, σε ένα τόσο ωραίο site με άπειρες χρήσιμες πληροφορίες, θα ήταν ίσως εξίσου χρήσιμο να ακούγεται και κάτι διαφορετικό.

Εις το επανειδείν...

[evita]

Αχ βρε κοπέλα μου πόσο σε καταλαβαίνω! Ανατρίχιασα διαβάζοντας το post σου γιατί θυμήθηκα και εγώ ότι πέρασα τα ίδια και βάλε και μέσα σε όλο αυτό το μαρτύριο και τους φρικούς κολικούς του μωρού. Να είμαστε όλη μέρα αγκαλιά με το μπέμπη που μόνο έτσι ανακουφιζόταν και να ψάχνω να βρω λίγο χρόνο να αντλήσω με το θήλαστρο (που δεν φρόντισε κανείς να μου πει ότι είναι της πλάκας και να πάρω τουλάχιστον ένα νοσοκομειακό), να περιποιηθώ τις θηλές μου, να κοιμάμαι ελάχιστα, να μου έχει κοπεί τελείως η όρεξη και να διαβάζω όλες εκείνες τις ιστορίες για τις άλλες μανούλες που τα κατάφεραν να θηλάσουν τα μωράκια τους και να μου έρχεται να πηδήξω από το μπαλκόνι.

Να μην στα πολυλογώ, δεν κατάφερα να θηλάσω όσο θα ήθελα. Μόλις ένα μήνα και αυτό με συμπλήρωμα. Προτίμησα να ξεκουράζομαι τις ελάχιστες ώρες που το μωρό κοιμόταν ώστε να έχω δυνάμεις να τον ηρεμώ όταν σπάραζε από τον πόνο. Δεν νιώθω τύψεις ή ενοχές, μόνο οργή γιατί στην υπόθεση του θηλασμού δεν είχα ουσιαστική συμπαράσταση από κανένα, ειδικούς και μη και λίγο παράπονο γιατί αν το μωράκι μου δεν υπέφερε θα τα είχαμε πάει πιστεύω καλύτερα.

Η Αγλαία είναι η πλέον ειδική να σε συμβουλέψει τι μπορείς να κάνεις από δω και στο εξής (οι συμβουλες τις είναι εξαιρετικές) αλλά η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι ήρεμη και ξεκούραστη μητέρα σημαίνει καλύτερη φροντίδα για το μωρό.

[sissy82]

Αυτήν την αίσθηση στην αρχή του θηλασμού σαν να σε μαχαιρώνουν το στήθος την είχα κι εγώ..ούτε θέλω να το θυμάμαι..έβαζα τη μπέμπα να θήλάσει και έσφιγγα τα δόντια μου.Ευτυχώς σταμάτησε περίπου στη δεύτερη βδομάδα..!

[evita]

Να συμπληρώσω ότι σε καμιά περίπτωση το παραπάνω post μου να μην θεωρηθεί προτροπή για διακοπή του θηλασμού. Έγραψα απλά την εμπειρία μου και τις επιλογές που εγώ έκανα όταν βρέθηκα στα όρια της κατάθλιψης για να ακούσει μια διαφορετική ιστορία.

[ΡΟΥΛΑ]

Παντα υπάρχει η διαφορετική άποψη, και προς θεού ούτε στιγματισμένη είσαι, ούτε ανίκανη μάνα επειδή δεν θήλασες όπως θα ήθελες το παιδί σου, πιστεύω ότι πολλές κοπέλες ήθελαν να θηλάσουν τα παιδιά τους μέσα σε αυτές κι εγώ αλλά δεν τα κατάφεραν για πολλούς και διάφορους λόγους αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι ικανές μάνες ή αγαπούν τα παιδιά τους λιγότερο.

Εσύ ίσα ίσα που παρό όλα όσα έχεις περάσει το προσπαθείς ακόμα και ΜΠΡΑΒΟ σου. Θα συμφωνήσω με την Εβίτα ότι η Αγλαϊα εδώ θα μπορέσει να σου δώσει πολύτιμες συμβουλές.

[Marilena]

Καλημερα...

κι εγω δεν καταφερα να θηλασω τον μπεμπακο μου οσο και οπως θα ηθελα... Αυτο ομως δεν λεει τιποτα... Τον αγαπω το ιδιο και με το μπιμπερο του και θεωρω οτι ειμαι μια χαρα μανουλα που ξυπναω καθε 2 ωρες το βραδυ για να του φτιαξω γάλα !!! χαχα !

[manoula]

kotopoulo, είδες τελικά ότι είναι κι άλλες σαν κι εσένα;;Και μόνο η προσπάθεια που έκανες πρέπει να σε κάνει περήφανη. Πέρασα κι εγώ στη μεγάλη μου κόρη πάρα πολλά.Περίμενα ότι τα πράγματα θα είναι πιο απλά και φυσικά αλλά τί να πω. Ο πόνος ήταν απίστευτος. Έχει να κάνει με τον οργανισμό πιστεύω!Εμένα και τις 2 φορές το στήθος μου την τρίτη μέρα πρήστηκε τόσο πολύ που δεν μπορούσα να πάρω ανάσα από τον πόνο, μου έκαναν μασάζ και ένιωθα ότι λιποθυμάω+πληγωμένες θηλές+κολικοί και η έλενα δύσκολο μωράκι+συμβουλές από παντού (τύπου μην αφήνεις το μωρό νηστικό). Είχα τρελαθεί, ξεικίνησα με τύψεις το συμπλήρωμα και πότε το ένα πότε το άλλο φτάσαμε στους 2 μήνες αλλά η όλη φάση με είχε φτάσει στο σημείο να νιώθω τόσο ανίκανη και το μωρό να μου δημιουργεί φόβο. Αποφάσισα να σταματήσω για να χαλαρώσω.Όλοι εξάλλου μου έλεγαν σε τί καλό πρόγραμμα μπαίνουν τα μωρά με το μπιμπερό.Μόνο που όταν άρχισε το μπιμπερό ήρθε και η αλλεργία....ʼλλα μετά. Γάλα ειδικό και βρωμερό, το μωρό να μην το θέλει, πρόγραμμα μηδέν και όσοι μου έλεγαν δώσε μπιμπερό να χορτάσει, τώρα έλεγαν:είδες για να μην έχει το παιδί το γάλα της μάνας τουυ Η τύχη ήταν ότι στο χρόνο η αλλεργία της πέρασε και πλέον όλα είανι ok.

Τη μπέμπα τη θηλάζω αποκλειστικά. Είχα τα ίδια προβλήματα, πάλι πόνος, πάλι ταλαιπωρία. Δεν τρελαίνομαι για τον θηλασμό καλώσ ή κακώς. Πολλές φορές βαριέμαι, δεν θέλω την τόσο στενή σωματική επαφή, με κουράζει. Κάνω όμως πέτρα την καρδιά μου μόνο και μόνο για να μην έχω τα ίδια. Τώρα πόσο θα αντέξω παίζεται.

Αν δεν είχα αντιμετωπίσει το θέμα τησ αλλεργίας θα έλεγα ότι δεδομένων των συνθηκών και της ψυχοσωματικής μου κατάστασης την στιγμή εκείνη, το να σταματήσω να θηλάζω ήταν ό,τι καλύτερο για την οικογένειά μας, κατέρρεα. Και δεν θα ένιωθα λιγότερο μάνα, είανι χαζό να το σκεφτόμαστε έτσι. Τα παιδιά θέλουν αγάπη και μαμάδες στα καλά τους. Αλλά με αυτό που έγινε έχω αποφασίσει να κάνω κουράγιο για να μην τύχει και ταλαιπωρηθεί και η μπέμπα. Και δεν νιώθω καθόλου περισσότερο ηρωίδα από καμία μάνα, ίσα ίσα είμαι σίγουρη ότι πολλές είναι πιο "σωστές " στο ρόλο τους απο μένα.

[Μαρια Στυλιανακη]

γειά σου και καλωσήρθες. απο όσα γράφεις βλέπω ένα σημαντικό λάθος

δικό σου. γιατί μα γιατί αντί να διαβάζεις μόνο δεν μας έγραψες μια λέξη έτσι ώστε να σε βοηθήσει κάποια απο τις μητέρες που είπες ότι είδες ότι υπάρχουν και αντιμετωπίζουν το ίδιο?..

και μόνο SOS θηλασμός να έγραφες κατευθείαν θα σου έγραφαν για να σε βοηθήσουν... έστω και για να σου πούν ότι εάν τόσο σε βασανίζει, σταμάτα το! να σου αφαιρέσουν δηλαδή τις ενοχές και τύψεις που ένοιωθες !!!!! καθόσουν και έκλαιγες και διάβαζες εδώ! πρέπει να φτιάξουμε ένα warning sign που να λέει "γράψτε όχι κλάψτε στον υπολογιστή".

 

έχουν γράψει μητέρες ότι τέλος δεν αντέχω πιά αλλά μάλλον δεν πρόλαβες να το δείς , είχε γραφτεί σε τόπικ που έχει παει πιο πίσω.

 

είναι πολύ λογικό να υπάρχουν πολύ περισσότερες πληροφορίες για το θηλασμό, μιάς και το ένα είναι μια τετελεσμένη απόφαση που παίρνει μια μαμά (ότι δεν θέλει να θηλάσει άλλο) και κανείς μας δεν έχει δικαίωμα να την σχολιάσει και να συζητήσει,

οπότε, πως είναι δυνατόν να μην υπάρχουν περισσότερα πόστ για το πρώτο παρά για το δεύτερο?...

 

χαίρομαι που αποφάσισες να γράψεις και εσύ, ελπίζω να σε βοηθήσουμε πιο ενεργά τώρα που γράφεις.

Εγώ που δεν έχω παιδί ούτε θηλάζω πόνεσε το στήθος μου με αυτά που έγραψες, ΑΙΤΣ !

Ποτέ δεν έχουμε γράψει πάντως ότι μόνο μια μητέρα που θηλάζει είναι ηρωίδα.

όλες οι μητέρες είναι ηρωίδες.

ίσως απλώς αρκετές μητέρες που δεν θηλάζουν, νιώθουν άσχημα για αυτό, και δεν το μοιράζονται - και έτσι δημιουργείται μια εικόνα του ότι μόνο οι μητέρες που θηλάζουν είναι θαραλλέες ή ηρωίδες ή πραγματικές μητέρες .

τιμά τις μητέρες όπως εσύ και άλλες που έγραψαν αυτό που πέρασαν και τις αποφάσεις που πήραν, που μας τις είπαν εδώ. Συμβάλλουν έτσι στην καλύτερη ενημέρωση και στην αποφυγή του να βγάλει κάποιος το συμπέρασμα που έβγαλες εσύ απο το φόρουμ, που σε έκανε να νιώθεις πολύ άσχημα.

[Sofia]

kotopoulo...

Να σου απαντήσω κι εγώ... που σε καμία περίπτωση δεν είμαι μάνα ηρωίδα...

Την κόρη μου την θήλασα περίπου 40 μέρες και τον γιο μου 20... και αυτό, μαζί με συμπλήρωμα.... Τελικά αποφάσισα ότι δεν είχα αρκετό γάλα...

Είμαι της άποψης ότι ο θηλασμός, θέλει πολύυυυυυ υπομονή.... η οποία είναι μία από τις αρετές που εγώ δεν διαθέτω...

ΔΕΝ θεωρώ όμως ότι είμαι κακιά μάνα επειδή δεν κατάφερα τελικά να θηλάσω τα παιδιά μου....

Πίστεψέ με.... συμπάσχω μαζί σου (αν και εγώ δεν είχα προβλήματα με το στήθος μου)

Απλά η 2 διαφορές μας είναι οι εξής:

1. Εσύ προφανώς έχεις πολύ περισσότερη υπομονή από εμένα!!!!

2. Εγώ, ακόμη και διαβάζοντας το φόρουμ.... ποτέ δεν αισθάνθηκα τύψεις που όλοι οι άλλοι τα καταφέρνουν, κι εγώ δεν μπορώ.... είμαι γενικά της άποψης, ότι δεν χάθηκε και ο κόσμος. Το σημαντικό για μένα είναι να χορταίνουν τα παιδιά μου... και ο θηλασμός (ως διαδικασία) να μην προκαλεί άγχος ούτε στην μητέρα αλλά ούτε και στο παιδί (γιατί ο ένας το μεταδίδει στον άλλον).

 

Προς Θεού, δεν θέλω να φανεί ότι υποτιμάω τον θηλασμό.... Ίσα ίσα που θέλω να συγχαρώ όσες τα κατάφεραν και τα καταφέρνουν να θηλάζουν αποκλειστικά το μωρά τους.....

Απλά σε μένα δεν βγήκε....

[Kotopoulo]

Καταρχήν θα ήθελα να ευχαριστήσω όλες όσες μπήκαν στον κόπο να απαντήσουν σε αυτά που έγραψα. Αισθάνθηκα λιγότερο μόνη...

Θα συμφωνήσω με κάποια που είπε ότι συνήθως οι αρνητικές εμπειρίες δεν αποτελούν κάτι που μοιράζεται με τους υπόλοιπους.

Πάντως, τόσο οι προσπάθειες με αρνητική όσο και εκείνες με θετική έκβαση είναι, κατά την άποψή μου, εξαιρετικά χρήσιμες.

 

Σε περίπτωση που κάποια ενδιαφέρεται, το θήλαστρο Lactina της Medela είναι όντως πολύ βολικό και απαλό με τις θηλές. Επίσης -δεδομένων των συνθηκών φυσικά- είναι ξεκούραστο.

Εμένα πάντως με βόλεψε και κατάφερα να δίνω στο μωρό το δικό μου γάλα σε όλα τα γεύματα. Αυτό ονομάζεται αποκλειστικός θηλασμός άραγε?...

Δεν ξέρω αν θα αντέξω πολύ να αντλώ γάλα 8-9 φορές την ημέρα και να ταϊζω άλλες 8-9 με μπιμπερό + πλύσιμο + αποστείρωση, αλλά τώρα πια το συνήθισα κιόλας...

 

Καλή σας ημέρα και καλή εβδομάδα και πάλι ευχαριστώ για την κατανόηση και άμεση ανταπόκριση.

[manoula]

καλημέρα!!!!Βασικά χαίρομαι που είσαι καλύτερα!!!Τώρα το πόσο θα αντέξεις την κατάσταση αυτή είναι ένα άλλο θέμα που δεν είναι της παρούσης, θα το δεις όταν έρθει η ώρα. Πάρε μια ανάσα τώρα και επίσης νομίζω ότι μπορείς να δοκιμάσεις ξαναθηλάσεις το μωρό όταν ηρεμήσεις σωματικά και ψυχολογικά. Μην το θεωρείς αδύνατο, εφόσον φυσικά σε ενδιαφέρει!Είδες ότι για όλα υπάρχουν λύσεις!!

[Νίκη]

kotopoulo...

Να σου απαντήσω κι εγώ... που σε καμία περίπτωση δεν είμαι μάνα ηρωίδα...

Την κόρη μου την θήλασα περίπου 40 μέρες και τον γιο μου 20... και αυτό, μαζί με συμπλήρωμα.... Τελικά αποφάσισα ότι δεν είχα αρκετό γάλα...

Είμαι της άποψης ότι ο θηλασμός, θέλει πολύυυυυυ υπομονή.... η οποία είναι μία από τις αρετές που εγώ δεν διαθέτω...

ΔΕΝ θεωρώ όμως ότι είμαι κακιά μάνα επειδή δεν κατάφερα τελικά να θηλάσω τα παιδιά μου....

Πίστεψέ με.... συμπάσχω μαζί σου (αν και εγώ δεν είχα προβλήματα με το στήθος μου)

Απλά η 2 διαφορές μας είναι οι εξής:

1. Εσύ προφανώς έχεις πολύ περισσότερη υπομονή από εμένα!!!!

2. Εγώ, ακόμη και διαβάζοντας το φόρουμ.... ποτέ δεν αισθάνθηκα τύψεις που όλοι οι άλλοι τα καταφέρνουν, κι εγώ δεν μπορώ.... είμαι γενικά της άποψης, ότι δεν χάθηκε και ο κόσμος. Το σημαντικό για μένα είναι να χορταίνουν τα παιδιά μου... και ο θηλασμός (ως διαδικασία) να μην προκαλεί άγχος ούτε στην μητέρα αλλά ούτε και στο παιδί (γιατί ο ένας το μεταδίδει στον άλλον).

 

Προς Θεού, δεν θέλω να φανεί ότι υποτιμάω τον θηλασμό.... Ίσα ίσα που θέλω να συγχαρώ όσες τα κατάφεραν και τα καταφέρνουν να θηλάζουν αποκλειστικά το μωρά τους.....

Απλά σε μένα δεν βγήκε....

 

Συμφωνώ απόλυτα... με κάθε σου λέξη Σοφάκι.... Και εγώ ένα 20ήμερο θήλασα την κόρη μου.

[aglaia]

Γεια σου kotopoulo και να σου ζήσει το μωρό!

 

Πραγματικά λυπάμαι για την ταλαιπωρία που πέρασες και περνάς.

 

Δυστυχώς συμβαίνει να μην ξεκινάει πάντα ο θηλασμός καλά.... γι αυτό και αρκετές μητέρες χρειάζονται υποστήριξη....

 

Θα αρχίσω να απαντώ ανάποδα σε όσα γράφεις.

 

Λυπάμαι αλλά υπάρχει πάντα και μια διαφορετική άποψη.

 

Γενικά όμως δεν εκφράζονται το ίδιο συχνά όλες οι απόψεις. Οι περισσότεροι προσπαθούμε να ξεχάσουμε τις αποτυχίες μας και να μοιραστούμε τις επιτυχίες μας. Επίσης, όπως γράφει και η Μαρία, αν μια μητέρα σταματήσει το θηλασμό και το αναφέρει, θα γράψει ένα-δυο ποστ γι αυτό και τελείωσε, αν όμως συνεχίζει να θηλάζει μπορεί να γράφει για το θηλασμό 4 χρόνια, οπότε ο αριθμός των ποστ που θα δημοσιεύσει είναι δυσανάλογα μεγάλος...

 

Δεν είναι λοιπόν θέμα φανατισμού...

 

Διάβαζα και περίμενα να ταυτιστώ έστω και λίγο με κάποια και αισθάνθηκα σχεδόν ""στιγματισμένη" που έδωσα στο παιδί ΚΑΙ πιπίλα, ΚΑΙ συμπλήρωμα ΚΑΙ μητρικό γάλα με μπουκάλι.

 

Δεν υπάρχει λόγος να νιώσεις στιγματισμένη.

 

Απλά οι περισσότερες μητέρες που δίνουν και συμπλήρωμα (ακόμη και αν είναι απολύτως αναγκαίο) και πιπίλα και μητρικό γάλα με το μπουκάλι, τελικά δεν καταφέρνουν να θηλάσουν για πολύ καιρό. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός και γι αυτό συνιστούμε να αποφεύγεται όσο είναι δυνατό.

 

Επίσης καλό θα ήταν να γνωρίζεις ότι ο θηλασμός από το μπουκάλι γίνεται με διαφορετικές θηλαστικές κινήσεις σε σχέση με το στήθος, η θηλή βρίσκεται σε άλλη θέση. Αυτό σημαίνει ότι το μωρό συχνά μπερδεύεται και προσπαθεί να θηλάσει από το στήθος όπως και από το μπιμπερό, κρατά λοιπόν τη θηλή αρκετά έξω στο στόμα του με αποτέλεσμα η μαμά να πληγώνεται.

 

Γι αυτό συνιστούμε να αποφεύγεται όταν είναι δυνατό. Δεν απαγορεύεται, απλά κάνει τα πράγματα πολύ πιο δύσκολα για τη μαμά. Οι μητέρες που έχουν από την πρώτη στιγμή το μωράκι τους δίπλα και το θηλάζουν αποκλειστικα μπορεί να αντιμετωπίσουν ένα παρόμοιο πρόβλημα με σένα αλλά πολύ πιο σπάνια. Οι συστάσεις γίνονται για να αποφευχθούν τα προβλήματα και όχι για να στιγματιστεί κάποιος ή να νιώσει ένοχος αν δεν μπορεί να τα κάνει όλα...

 

Κανονικά θα έπρεπε να το χαίρομαι αλλά το μόνο που άρχισα να βλέπω μπροστά μου ήταν ο θηλασμός, στον οποίο εγώ απέτυχα ενώ όλες (σχεδόν) εσείς, τελικά θριαμβευσατε.

 

Είναι αυτονόητο ότι στα τόπικ του θηλασμού συμμετέχουν κυρίως οι μητέρες που έχουν θηλάσει, αυτές που δεν θηλάζουν βρίσκονται σε όλα τα υπόλοιπα.

 

Επίσης αυτές που τα καταφέρνουν θηλάζουν τελικά για πολύ καιρό και γράφουν πολλά, διαφορετικά για κάθε ηλικία. Τα πρακτικά του θηλασμού διαφέρουν αρκετά από τα πρακτικά του μπιμπερό, οπότε είναι λογικό να μη συναντιώνται στα ίδια τόπικ όλες οι μητέρες...

 

Νομίζω ότι είσαι συναισθηματικά φορτισμένη και τα βλέπεις όλα κάπως... Αν τα δεις λίγο πιο ψύχραιμα θα καταλάβεις ότι σε αυτό το φόρουμ υπάρχει θέση για όλους.

 

Απλά οι μητέρες που δεν επιθυμούν να θηλάσουν δεν χρειάζονται καμία ειδική υποστήριξη μια και υπάρχουν πολλοί να τις στηριξουν σε αυτή τους την επιλογή. Αντίθετα οι μητέρες που επιθυμούν να θηλάσουν δεν βρίσκουν εύκολα στήριξη ούτε για τα στοιχειώδη και η παραπληροφόρηση γύρω τους τους προκαλεί μεγάλη σύγχιση. Το ότι βρήκαν τουλάχιστον ένα φόρουμ να τους στηρίζει είναι μια μικρή παρηγοριά...

 

 

Και άπειρες συμβουλές για το θηλασμό, όπου για όλα και πάντα έφταιγε η στάση του μωρού, ότι η πιπίλα είναι καταστροφική, ότι ποτέ μα ποτέ δεν θα επιτρέψουν στο παιδί τους να πιεί γάλα άλλο εκτός του μητρικού, που έκαναν φασαρία στο μαιευτήριο γιατί δεν τους δώσανε το παιδί αμέσως μόλις γέννησαν κλπ.

 

Κάθε μητέρα έχει δικαίωμα να μεγαλώσει το παιδί της με όποιο τρόπο επιθυμεί και έχει δικαίωμα εφόσον το επιθυμεί τόσο να παλέψει για να ξεπεράσει τις όποιες δυσκολίες όσο και να παλέψει για τα αυτονόητα στο μαιευτήριο. Το μαιευτήριο δυστυχώς θεωρεί αυτονόητο το να υποστηρίζει μόνο τη μία άποψη, δηλαδή το παιδί μακριά από τη μητέρα, πρώτο γεύμα με μπιμπερό, το παιδί να θηλάζει για περιορισμένο χρόνο και μόνο ανά 4 ώρες... Νομίζω ότι ο φανατισμός αυτός των μαιευτηρίως δεν δίνει το αυτονότητο δικαίωμα κάθε μητέρας και κάθε νεογέννητου να κάνουν τις επιλογές τους.

 

Σε διαβεβαιώ ότι οι μητέρες που θηλάζουν νιώθουν πολύ πιο μόνες σε μια κοινωνία και σε ένα ιατρικό σύστημα που είναι τόσο εχθρικοί στο θηλασμό. Ήδη από τις 20 μέρες τις ρωτούν αν ακόμη θηλάζουν. Στους 3 μήνες αρχίζουν οι λεκτικές επιθέσεις.

 

Αν λοιπόν του βγαίνει ένας φανατισμός από άμυνα εδώ μέσα, είναι δικαιολογημένος ακόμη και αν δεν είναι επιθυμητός. Πάντως έχει χρειαστεί πολλές φορές να υποστηρίξω μια μητέρα που επιθυμεί να συνεχίσει το θηλασμό στους 4, 6, 10 μήνες ή αργότερα γιατί το περιβάλλον τους είναι πολύ αρνητικό κι επιθετικό.

 

Οι μητέρες που καταφέρνουν να θηλάσουν τα παιδιά τους είναι κατά κανόνα πολύ πιο σεμνές στις εκφράσεις τους και δεν είναι επιθετικές στις μητέρες που δεν καταφέρνουν να θηλάσουν. Το αντίθετο δυστυχώς είναι πολύ πιο συχνό. Όχι εδώ μέσα στο φόρουμ που οι διαχειριστές επεμβαίνουν μόλις χρειαστεί. Αλλά εκτός φόρουμ που δεν υπάρχει διαχειριστής δεν μπορείς να φανταστείς τι συμβαίνει...

 

 

το μωρό στο σπίτι 3-4 ημέρες και ήδη ο θηλασμός ήταν ένα μαρτύριο.

Όχι, δεν έφταιγε η θέση του μωρού ή ο τρόπος που έπιανε τη θηλή. Το λέω αυτό για να προλάβω τέτοιου είδους απαντήσεις. Ο τρόπος ήταν σωστός, είχα κάνει practicing όλες τις μέρες στο μαιευτήριο με οδηγίες από τις μαίες, το μωρό φαινόταν από ένα σημείο και πέρα ότι τρεφόταν επαρκώς, όμως η θηλές μου έγιναν στο τέλος μια μεγάλη πληγή και με πονούσαν σχεδόν όσο το τραύμα του τοκετού την πρώτη μέρα.

 

Δεν υπάρχει περίπτωση το μωρό να ήταν εντελώς σωστά τοποθετημένο και εσύ να πληγώθηκες τόσο. Πάντα ότα υπάρχουν τόσο πληγωμένες θηλές υπάρχει και λάθος θηλασμός από το παιδί. Μπορεί να φταίει και το ευαίσθητο δέρμα σου, μπορεί να φταίει και το ότι φοράς επιθέματα, και το ότι πλένεις το στήθος συχνά, αλλά μόνο αυτά δεν είναι αρκετά για να κάνουν τέτοιες πληγές στο στήθος.

 

Πάντα οι πληγωμένες θηλές συνοδεύονται και από λάθος τοποθέτηση του μωρού στο στήθος.

 

Το πρόβλημα τις πρώτες μέρες ήταν πως δεν είχα αρκετό γάλα ακόμη, και έτσι το μωρό προσπαθούσε επί ώρες να αντλήσει όσο το δυνατόν περισσότερο γάλα, σχεδόν όλη την ημέρα.

 

Όταν το μωρό δεν είναι σωστά τοποθετημένο στο στήθος δεν μπορεί να πιει όσο γάλα χρειάζεται με αποτέλεσμα να χρειάζεται να μείνει πολύ ώρα στο στήθος και να χειροτερεύει ακόμη περισσότερο το πρόβλημα....

 

Φυσικά τόσο γάλα δεν υπηρχε, το μωρό έκλαιγε και του έδωσα 1-2 γεύματα την ημέρα συμπλήρωμα ώστε να χορτάσει αυτό και να μπορέσω και εγώ να ξεκουράσω τις θηλές μου.

 

Έκανες πάρα πολυ καλά, όμως χρειαζόσουν κάτι πολύ περισσότερο από την ξεκούραση.

 

 

Κάθε φορά που πλησίαζε η ώρα του φαγητού ή έκλαιγε το μωρό ζητώντας να φάει, έτρεμα σύγκορμη. Και φυσικά κλάμα και πόνος απίστευτος, σαν να μου βάζαν βελόνες μέχρι την καρδιά....

 

Επέτρεψέ μου να σου πω πως ο τρόπος αντιμετώπισης ήταν λάθος.

Ο πόνος στις θηλές υπάρχει για να προστατεύσει το μωρό, για να πάρει η μαμά το μήνυμα ότι το μωρό δεν είναι σωστά τοποθετημένο, δεν μπορεί να φάει αρκετά και πρέπει επειγόντως να διορθωθεί η τοποθέτηση. Αν δεν πονούσες από τη λάθος τοποθέτηση, θα μπορούσες να θηλάζεις λάθος συνέχεια και το μωρό να υποσιτίζεται.

 

Ο θηλασμός δεν απαιτεί αυτοθυσία, ούτε είναι ένα μαρτύριο που πρέπει να περάσει μια μητέρα. Από τη στιγμή που πονούσες ήταν καλύτερα να μη θηλάσεις για να μην πληγωθούν επιπλέον οι θηλές σου.

 

Πιστεύω ότι η διάθεσή σου για αυτοθυσία, παρόλο που είναι αναμενόμενη σε μια νέα μητέρα, έκανε το πρόβλημα να χειροτερεύσει και περιπλέξει περισσότερο τα πράγματα...

 

Οπότε, από την δεύτερη εβδομάδα του μωρού, άρχισα με ένα ελαφρώς πρωτόγονο θήλαστρο (το οποίο είχα αγοράσει 2-3 ημέρες πριν γεννήσω "έτσι για να βρίσκεται") να αντλώ το γάλα μου και να του το δίνω με το μπιμπερό.

ΤΡΟΜΕΡΗ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ! Το θήλαστρο ήταν χειροκίνητο, οπότε μπορούσα ΕΓΩ να ελέγξω πόση πίεση ασκουσα, κι έτσι όταν πονούσα σταματούσα.

 

Χαίρομαι που κατάφερες να βοηθηθείς από ένα χειροκίνητο θήλαστρο. Είναι σχετικά σπάνιο κάτι τέτοιο στην κατάσταση που βρίσκεσαι. Ευτυχώς είχες πάρα πολύ γάλα και κατάφερες να αντλείς.

 

Απλά τα χειροκίνητα θήλαστρα είναι κατάλληλα μόνο για μητέρες που έχουν συμπληρώσει 6 εβδομάδες αποκλειστικού θηλασμού και μόνο για μία άντληση την ημέρα...

 

 

Στην αρχή, έτρεχε αρκετό αίμα και το περισσότερο γάλα μου το πετούσα. Είχα ήδη φρικάρει μια φορά που ανακάλυψα ότι το μωρό ρουφούσα σχεδόν αποκλειστικά αίμα από τη θηλή!!

 

Μην ανησυχείς, το αίμα δεν προκαλεί κανένα πρόβλημα στο μωρό.

 

'Οταν πήγαμε το μωρό στην παιδίατρο και της περιέγραψα την κατάσταση, με συμβούλευσε να μην θηλάσω για λίγο καιρό έως να επουλωθούν οι πληγές (για μία εβδομάδα ας πούμε),αλλά να ζυνεχίζω να βγάζω το γάλα με το θήλαστρο και να του το δίνω με το μπουκάλι.

Έτσι, όλη την περασμένη εβδομάδα, 7-8 φορές ημερησίως, με ένα σχετικά άθλιο θήλαστρο, έπρεπε να βγάζω 100-120 ml για κάθε γεύμα του μωρού.

Κατάφερα να εξασφαλίζω στο μωρό 7 γεύματα την ημέρα με δικό μου γάλα και ένα γεύμα με ξένο γάλα.

 

Κι εγώ το ίδιο θα σε συμβούλευα. Αν δεν επουλωθούν οι θηλές σου δεν θα καταφέρεις να θηλάσεις, οπότε αυτή είναι η προτεραιότητά σου τώρα.

 

Όμως δεν θα σε άφηνα να το κάνεις με αυτό το θήλαστρο. Για μία μαμά που δεν έχει σαραντήσει μόνο ένα νοσοκομειακό θήλαστρο είναι κατάλληλο. Ειδικά αν έχει πληγωθεί.

 

 

Περιττό να αναφέρω πόσο κουραστική και δύσκολη είναι όλη αυτή η διαδικασία...με πονάνε πάρα πολύ τα χέρια μου και οι καρποί.

 

Σε καταλαβαίνω... Έχω αντλήσει 90 λίτρα γάλα, δεν θα χρησιμοποιούσα χειροκίνητο θήλαστρο ούτε αν με πληρώνανε...

 

 

 

Χθες- που είχε πλέον περάσει η μία εβδομάδα, με κρέμες, αλοιφές, αερισμό θηλών, επάλειψη με γάλα και όλα τα σχετικά, αποπειράθηκα και πάλι να θηλάσω. Το μωρό φέρθηκε πολύ πιο ευγενικά αυτή τη φορά, κατευθείαν έπιασε το στήθος, με το σωστό τρόπο και ήπιε τόσο ώστε χόρτασε και κοιμήθηκε για 3 ώρες. Μόνο που μόλις τελείωσε και το τράβηξα ανακάλυψα ότι η μία θηλή αιμορραγούσε (έλειπε κι ένα μικρό κομμάτι δέρμα) και η άλλη άρχισε να αιμορραγεί λίγο αργότερα.

 

Είμαι σίγουρη ότι το δέρμα σου είναι πολύ ευαίσθητο...

 

Όμως για να μην έχει πρόβλημα με το θήλαστρο και για να έχεις πρόβλημα με το μωρό, σίγουρα και η τοποθέτηση είναι λάθος. Πιστεύω ότι θα πρέπει να σε δει κάποιος που να μπορεί να αξιολογήσει το θηλασμό του μωρού και να σε βοηθήσει (δεν δουλεύω ως σύμβουλος, όμως αν ενδιαφέρεσαι στείλε μου ένα πμ και θα σου συστήσω κάποιον).

 

Σήμερα μόλις, αφού είδα και απόειδα που λένε, νοίκιασα ένα ηλεκτροκίνητο θήλαστρο Lactina, και ήδη το έχω χρησιμοποιήσει δύο φορές.

 

Κάλιο αργά...

Γιατί άργησες τόσο;

 

Καμία σχέση με την ανοησία που είχα πριν και είμαι σίγουρη ότι πλέον θα μπορώ να δίνω στη μπέμπα και τα 8 γεύματα που χρειάζεται. Το προσπαθώ τουλάχιστον.

 

Δεν πιστεύω ότι το θήλαστρο που είχες ήταν ανοησία, απλά ήταν για άλλη δουλειά και κυρίως για άλλη περίπτωση.

 

Ένα ποδήλατο δεν είναι ανοησία! Το παρκάρεις εύκολα παντού, δεν χρειάζεται βενζίνη, σε πάει εκεί που θέλεις, γυμνάζεσαι! Μια χαρά είναι. Άν όμως θέλεις να ανεβείς στον Όλυμπο σε μια μέρα, χρειάζεσαι ένα porche cayenne. Αν το προσπαθήσεις με ποδήλατο δεν σου φταίει το ποδήλατο που δεν πάει, φταίει η ακατάλληλη επιλογή. Επίσης αν πρέπει να μετακομίσεις πάλι το ποδήλατο είναι ακατάλληλο, μάλλον φορτηγό σου χρειάζεται. Το ποδήλατο όμως εξακολουθεί να μην είναι ανοησία

 

Το μόνο που με στεναχωρεί είναι που ίσως τελικά θηλασμός δεν θα υπάρχει με την παραδοσιακή έννοια. Έχω την εντύπωση πως όταν τελικά το στήθος μου έρθει σε μια φυσιολογική κατάσταση, το μωρό θα έχει ξεχάσει ότι υπάρχει.

 

Η πρώτη επιλογή για τη διατροφή του μωρού είναι ο θηλασμός.

 

Η δεύτερη επιλογή είναι η διατροφή του μωρού με μητρικό γάλα από το μπουκάλι.

 

Η τρίτη επιλογή είναι με ξένο γάλα.

 

Για την ώρα είσαι στη δεύτερη επιλογή που σου δίνει πολλές πιθανότητες να περάσεις και στην πρώτη.

 

Και από την τρίτη επιλογή μπορεί μια μητέρα να περάσει στην πρώτη αλλά είναι πιο δύσκολο.

 

Δεν ξέρω αν έχεις διαβάσει την ιστορία μου. Είμαι μια μητέρα που αναγκάστηκα να αντλήσω 60 λίτρα γάλα μέχρι το παιδί μου να κλείσει και τον 4ο μήνα της ζωής του και να μάθει να θηλάζει. Στη συνέχεια άντλησα άλλα 30 λίτρα μέχρι το τέλος του 10ου μήνα για να του αφήνω γάλα τις ώρες που έλειπα. Το μωρό μου μέχρι το τέλος του 3ου μήνα έπινε γάλα από το μπουκάλι ως συμπλήρωμα μετά το θηλασμό σε κάθε γεύμα γιατί δεν μπορούσε να θηλάσει καλά. Επίσης μέχρι την 5η εβδομάδα της ζωής του ήπιε συνολικά και 3 λίτρα ξένο γάλα γιατί λόγω του μη ικανοποιητικού θηλασμού το γάλα μου είχε ελαττωθεί πάρα πολύ (στο 1/6 των αναγκών του...). Μέσα στην ατυχία μου ήμουν πολύ τυχερή γιατί είχα τη συμπαράσταση της μοναδικής τότε παιδιάτρου που ήταν και Σύμβουλος Μητρικού Θηλασμού και Γαλουχίας. Έτσι τα καταφέραμε.

 

Πέρυσι σε μια ημερίδα για το θηλασμό άκουσα την ιστορία μιας μητέρας που έδινε μωρό της μητρικό γάλα με το μπουκάλι μέχρι το τέλος του 5ου μήνα γιατί το παιδί δεν συνεργαζόταν... Μετά τον 5ο μήνα άρχισε να θηλάζει κανονικά!

 

Συγνώμη για το πολύ εκτεταμένο ποστ μου, απλά ήθελα να σου πω ότι είναι πολύ νωρίς για να προδιαγράψεις την πορεία του δικού σας θηλασμού.

 

Για να διευκολυνθείς στις αντλήσεις μπορείς να κάνεις τα εξής:

 

α) να έχεις διπλό σύστημα άντλησης, αυτό σε βοηθά να αντλείς στο μισό χρόνο και επιπλέον σε βοηθά να διατηρείς πιο υψηλά τα επίπεδα προλακτίνης γιατί ο οργανισμός σου παίρνει το μήνυμα ότι θηλάζεις δίδυμα. Με αυτό τον τρόπο ίσως καταφέρεις και γλιτώσεις 1-2 αντλήσεις μετά από λίγο καιρό.

 

β) αν δεν σε πειράζει να ξοδευτείς, μπορείς να πάρεις ένα επιπλέον σετ με μπουκαλάκια (δηλαδή να έχεις συνολικά 4) έτσι θα αγχώνεσαι λιγότερο για το πλύσιμο και την αποστείρωση.

 

γ) αν το μωρό σου είναι υγιές και τελειόμηνο, δεν χρειάζεται να αποστειρώνεις κάθε φορά που πλένεις. Μία αποστείρωση το 24ωρο είναι αρκετή.

 

δ) για να διευκολύνεις τη διαδικασία πλυσίματος να έχεις ένα μεγάλο τάπερ (ή ένα μικρό λεκανάκι) γεμάτο με νερό στο οποίο έχεις διαλύσει μια σταγόνα απορρυπαντικό για πιάτα. Μόλις τελειώνεις την άντληση αδειάζεις το γάλα σε μπιμπερό που το βάζεις στο ψυγείο και ρίχνεις τα μπουκαλάκια μέσα στο τάπερ. Με αυτή τη διαδικασία αποφεύγεις το να στενώσει το γάλα πάνω στα μπουκαλάκια αν δεν τα πλύνεις αμέσως, οπότε το πλύσιμο γίνεται πιο δύσκολο, αλλά και απφεύγεις το άγχος του να τα πλύνεις αμέσως.

 

ε) αν έχεις πλυντήριο πιάτων μπορείς να πλένεις όλα τα μπουκαλάκια εκεί, σε αυτή την περίπτωση προσέχεις να βάζεις το κίτρινο πλαστικό με την άσπρη λαστιχένια βαλβίδα στη θήκη για τα μαχαιροπήρουνα για να μην πέσει η βαλβίδα στις αντιστάσεις και καταστραφεί. Αν τα πλύνεις στους 65ο C δεν χρειάζεται να αποστειρώσεις. Μη διστάσεις να βάλεις ένα μισοάδειο πλυντήριο προκειμένου να μην αγχώνεσαι με το πλύσιμο, μπορεί να είναι αντιοικολογικό αλλά στην περίοδο αυτή προτεραιότητα έχει η διευκόλυνσή σου.

 

Για ο,τιδήποτε χρειαστείς, πάντα στη διάθεσή σου

 

Αν δημοσιεύσεις σε ποστ και χρειάζεσαι τη βοήθειά μου, σε παρακαλω να μου στείλεις και προσωπικό μήνυμα, αν είναι δυνατό με το λινκ, για να μη μου ξεφύγει.

 

Καλό κουράγιο και γρήγορα περαστικά

 

Με εκτίμηση

[aglaia]

Σε περίπτωση που κάποια ενδιαφέρεται, το θήλαστρο Lactina της Medela είναι όντως πολύ βολικό και απαλό με τις θηλές. Επίσης -δεδομένων των συνθηκών φυσικά- είναι ξεκούραστο.

 

Ρώτησε στην εταιρεία αν έχουν το symphony διαθέσιμο, μόλις το έχουν δοκίμασέ το! Θα αντλείς περισσότερο γάλα σε λιγότερο χρόνο! Για μια μητέρα που κάνει τόσο πολλές αντλήσεις κάθε λεπτό είναι σημαντικό...

Η διαφορά στην ενοικίαση είναι 10 ευρώ επιπλέον το μήνα.

 

 

Εμένα πάντως με βόλεψε και κατάφερα να δίνω στο μωρό το δικό μου γάλα σε όλα τα γεύματα. Αυτό ονομάζεται αποκλειστικός θηλασμός άραγε?...

 

Ονομάζεται αποκλειστική διατροφή με μητρικό γάλα. Δηλαδή στο βιβλιάριο του παιδιού θα γράφει ΜΓ αντί ΜΘ.

 

Δεν ξέρω αν θα αντέξω πολύ να αντλώ γάλα 8-9 φορές την ημέρα και να ταϊζω άλλες 8-9 με μπιμπερό + πλύσιμο + αποστείρωση, αλλά τώρα πια το συνήθισα κιόλας...

 

Έπειδή τα έχω περάσει, σου έγραψα παραπάνω οδηγίες για να διευκολυνθείς όσο γίνεται. Έγραφες την ώρα που σου έγραφα

 

Αν ενδιαφέρεσαι μπορώ να σου δώσω και λεπτομερείς οδηγίες για βουρτσάκια κλπ που ταιριάζουν με τα εξαρτήματα του θήλαστρου (είχα δοκιμάσει τα περισσότερα που κυκλοφορούν στην αγορά...).

 

Νομίζω πάντως ότι εστιάζεις στα αρνητικά και όχι στα θετικά που δεν είναι λίγα. Αν δεις λίγο πιο ψύχραιμα την κατάστασή σας θα νιώσεις καλύτερα, σου εξηγώ γιατί:

 

Είναι ελάχιστες οι μητέρες που κατάφεραν να διατηρήσουν πλήρη γαλουχία με ένα χειροκίνητο θήλαστρο, ακόμη πιο ελάχιστες αυτές που τα κατάφεραν ενώ είχαν πληγωμένες θηλές...

Παρόλο που έχω αντλήσει τόσο γάλα δεν ξέρω να θα είχα το κουράγιο και αν είχα το κουράγιο δεν ξέρω αν θα τα κατάφερνα....

 

Συγχαρητήρια!!!

 

Επίσης είναι ελάχιστες οι μητέρες που καταφέρνουν να κάνουν τόσες αντλήσεις με ένα μωρό στο σπίτι. Σκέψου ότι συχνά οι μητέρες των πρόωρων που τα μωρά τους νοσηλεύονται και δεν έχουν την τόσο απαιτητική φροντίδα του νεογένητου, συχνά δεν καταφέρνουν να κάνουν τόσο συχνά αντλήσεις.

 

Και πάλι συγχαρητήρια!!!

 

Καλό κουράγιο και καλή συνέχεια

[Olg@]

 

Σε περίπτωση που κάποια ενδιαφέρεται, το θήλαστρο Lactina της Medela είναι όντως πολύ βολικό και απαλό με τις θηλές. Επίσης -δεδομένων των συνθηκών φυσικά- είναι ξεκούραστο.

Εμένα πάντως με βόλεψε και κατάφερα να δίνω στο μωρό το δικό μου γάλα σε όλα τα γεύματα. Αυτό ονομάζεται αποκλειστικός θηλασμός άραγε?...

Δεν ξέρω αν θα αντέξω πολύ να αντλώ γάλα 8-9 φορές την ημέρα και να ταϊζω άλλες 8-9 με μπιμπερό + πλύσιμο + αποστείρωση, αλλά τώρα πια το συνήθισα κιόλας...

 

Προσωπικά άντεξα τρεις μήνες και είχα ακριβώς το ίδιο θήλαστρο με σένα και επίσης δεν αντιμετώπισα κανένα πρόβλημα στην άντληση, είχα τόσο πολύ γάλα που μάλιστα πετούσα και αρκετό. Όλα αυτά που περιγράφεις, διπλη αποστείρωση ( μπιμπερό + θήλαστρο), τάισμα, ξενύχτι ήταν η καθημερινότητά μου. Τελικά δεν άντεξα και τα παράτησα με το που έκλεισε η μπέμπα τον τέταρτο μήνα. Ένιωθα φοβερές τύψεις, ένιωθα πως στερώ από το παιδί μου κάτι που μπορώ να δώσω, αλλά τελικά η κούραση νίκησε και έτσι πήρα την απόφαση. Εκ των υστέρων πια δεν το μετανοιώνω ξέρω πως η αγάπη για το παιδί μου δεν στιγματίστηκε από αυτή μου την πράξη, τη μητρότητα τη συνθέτουν πολλά άλλα πράγματα μαζί, σαφώς και ο θηλασμός είναι πράξη απόλυτης αγάπης αλλά αν δεν τα καταφέρει κάποιος αυτό δεν σημαίνει ότι είναι λιγότερο καλός στο ρόλο του.

[Marle]

Kotopoulo συγχαρητήρια!!!!! Πραγματικά σε θαυμάζω!!

Εγώ δε νομίζω να άντεχα να το κάνω αυτό που κάνεις εσύ!!!

Και πάλι σου αξίζουν συγχαρητήρια!

[Kotopoulo]

Δυστυχώς δεν μπαίνω στο forum συχνά λόγω έλλειψης χρόνου, γιαυτό και δεν μπόρεσα να απαντήσω νωρίτερα.

Αγλαϊα σε ευχαριστώ για το χρόνο που αφιέρωσες.

Δεν θέλω να διαφωνήσω στο τί έφταιξε και δεν πήγε ο θηλασμός καλά, στο κάτω κάτω το αποτέλεσμα μετράει. Μάλλον έφταιξαν όλα, και κυρίως ότι δεν είχα προετοιμάσει το στήθος μου.

 

Έχω ήδη προμηθευτεί δεύτερο σετ μπουκάλια, τα απαραίτητα βουρτσάκια κλπ.

Στο θήλαστρο κάνω πια αποστείρωση 1-2 φορές το 24ωρο, μετά από συμβουλή της παιδιάτρου. Στην αρχή το έκανα μετά από κάθε χρήση και ήταν πραγματικά κουραστικό, αλλά τώρα είναι ΟΚ.

Μόλις νοίκιασα το Lactina, οπότε θα το κρατήσω για αυτό το μήνα και τον άλλον βλέπουμε. Αν χρειάζομαι ακόμη θήλαστρο, μπορεί να πάρω το Symphony.

Είπες ότι μάλλον έχω αρκετό (ή πάρα πολύ) γάλα. Πόσο είναι το "αρκετό"?

Το πρωί έχω περισσότερο από τις ανάγκες ενός γεύματος και έτσι συμπληρώνεται από αυτό και κάποιο άλλο γεύμα στο υπόλοιπο της ημέρας.

Σε καμία περίπτωση όμως δεν πετάω...Το αντίθετο, κάθε σταγόνα είναι υπερπολύτιμη. Το απόγευμα - βράδυ είναι κάπως δύσκολη η κατάσταση. Βέβαια όλα αυτά είναι σχετικά και εξαρτώνται από το πόσο πίνει κάθε μωρό. Το δικό μου θέλει 100-120 ml κάθε φορά, άρα έχω ίσα-ίσα να καλύψω τις ανάγκες του.

 

Marle, μη με θαυμάζεις, αισθάνομαι λίγο ...κάπως...

Μια χαρά θα έκανες κι εσύ όχι ό,τι έκανα εγώ, αλλά αυτό που θα πίστευες ότι ήταν το καλύτερο για σένα και κατ' επέκταση για το μωρό (ή αντιστρόφως).

 

Όλια, τυχερή ήσουνα...Δε μου δίνεις κι εμένα λίγο από το γάλα που πετούσες?

Πάντως, αν συνεχίσει έτσι η κατάσταση, δεν με βλέπω να αντέχω και πολύ περισσότερο από 3 μήνες. Εκτός αν εθιστώ στην άντληση και δεν μπορώ να κάνω χωρίς... ..

Καλά έκανες και δεν άφησες τις τύψεις να σε ορίσουν. Μήπως τελικά γινόμαστε πολύ ενοχικά άτομα και χάνουμε την ουσία?? (Η ερώτηση απευθύνεται πρώτα στον εαυτό μου)...

 

Και κάτι τελευταίο περί θηλασμού στην Ελλάδα.

Προσωπικά ούτε έχω βιώσει ούτε έχω ακούσει στον κύκλο μου αρνητικά σχόλια περί θηλασμού.

Η μητέρα μου θήλασε επί μακρόν όλα της τα παιδιά, οι αδερφές μου το ίδιο για 6-9 μήνες, οι φίλες και συνάδελφοί μου επίσης.

Ίσως τα αρνητικά σχόλια να υπήρχαν για θηλασμό μετά τον ένα χρόνο, δεν ξέρω.

Δεν αμφισβητώ την ύπαρξή τους, απλά αισθάνομαι λίγο τυχερή γιατί κανένας από το περιβάλλον μου δεν με πίεσε για τίποτε (θήλασε ή μη θηλάζεις) και κανένας δεν ήταν δογματικός. Ευτυχώς.

Ακόμη και στο μαιευτήριο, τόσο οι γιατροί (γυναικολόγος+παιδίατροι) όσο και οι μαίες μάλλον πιεστικοί ήταν προς το θηλασμό παρά το αντίθετο...

[erica]

Kotopoulo,

 

συγχαρητήρια για όλα!!! Για την θέληση , την επιμονή σου, το κουράγιο σου, για όλα!!!

 

Τυχερό το μωράκι σου που έχει μαμά turbo!!!

 

Ευχομαι να περάσουν γρήγορα οι πρώτες δυσκολίες σου, να επουλωθούν οι πληγές σου, να καταφέρετε να θηλάσετε εφόσον το θέλετε τόσο πολύ και να κυλήσουν όλα πιο χαλαρά και ήρεμα απο εδώ και πέρα!

 

...και να ξέρεις ότι εδω μέσα θα βρεις πάντα κάποιον (μαμά/μπαμπά/ανθρωπο) που θα σε υποστηρίξει, έστω και με ένα "κουράγιο"!