Με κάνουν και ντρέπομαι που θηλάζω ακόμα.

[malecon]

Γιατί να ντρέπεσαι και να νιώθεις πως πρέπει να απολογηθείς? Μήπως δεν είσαι και τόσο σίγουρη για την επιλογή σου, οπότε σου βγαίνει αυτή η ανάγκη να απολογηθείς και στον κάθε άσχετο όπως λες?

Πιστευω πως αν μέσα σου ήσουν σίγουρη απλά θα αδιαφορούσες

[katrin]

Γιατί να ντρέπεσαι και να νιώθεις πως πρέπει να απολογηθείς? Μήπως δεν είσαι και τόσο σίγουρη για την επιλογή σου, οπότε σου βγαίνει αυτή η ανάγκη να απολογηθείς και στον κάθε άσχετο όπως λες?

Πιστευω πως αν μέσα σου ήσουν σίγουρη απλά θα αδιαφορούσες

 

Αν δεν είχες το λινκ στην υπογραφή σου, θα πίστευα ότι ίσως είχες ποστάρει με καλή πρόθεση....

[sonar]

Καλημέρα κι από μένα,

εγώ να δεις τι άκουσα (όχι από τον σύζυγο) που θήλαζα ενώ ήμουν έγκυος!!! Όχι από άλλο πλανήτη, από άλλο γαλαξία νόμιζαν ότι είμαι

 

Λοιπόν, αν εσύ θες να συνεχίσεις και να αφήσεις το παιδί να αποθηλάσει φυσικά καλά κάνεις και μην αφήνεις κανέναν να παρεμβαίνει. Ορθά κοφτά, εσύ έχεις την ευθύνη του παιδιού εσύ αποφασίζεις.

 

Μπορείς επίσης αν θες, να κάνεις μια προσπάθεια να ενημερώσεις κάποιους που είναι δεκτικοί, γιατί στην Ελλάδα είναι λίγο περίεργο να θηλάζουν τα μωρά μετά τις 40 μέρες, μετά το 6μηνο είναι θαύμα και μετά τον χρόνο είναι... ασχολίαστο. Ακόμη κι εγώ που σου γράφω αυτά τα σοφά λόγια δεν μου φαινόταν φυσιολογικό να δω παιδάκι που περπατάει να θηλάζει... Τελικά διάβασα και θήλασα τον γιο μου 15 μήνες και τώρα την κόρη μου όσο πάει. Αν πάλι δεις ότι δεν ενδιαφέρονται γι' αυτά που τους λες, δείξε κι εσύ με τη σειρά σου ότι δεν σε νοιάζει η δική τους γνώμη.

Μπες να διαβάσεις και το θεματάκι "Τι άλλο θ' ακούσω...!" να παρηγορηθείς και καλή συνέχεια! Ερχόμαστε κι εμείς με την μπουμπούκα σιγά σιγά να σας συναντήσουμε

[maria- elpida]

βρε κοριτσια τι λεμε τωρα...

εγω τωρα θηλαζω 2,5 μηνες σχεδον και οποιος με ρωταει και του απαντω γουρλωνει τα ματια..

Εδω ξαδελφη μου και αυτη μαμα πριν απο ενα χρονο, με ρωτησε:

-Ακομα θηλαζεις?

-τι ακομα? 2,5 μηνων ειναι μονο..

-μονο δικο σου?

-ναι

-:shock::shock: σοκ η ξαδελφη

 

κανε κοπελα μου αυτο που νομιζεις καλυτερο και μιλα με τον αντρα σου..

εχουμε κανει τον αυτονοητο και φυσιολογικο που ειναι ο θηλασμος αξιοπεριεργο φαινομενο!!!

[Ελινα Ζ.]

Πραγματικα ειναι τρομερο ολοι εχουν αποψη για ολα και σε κανουν πολλες φορες να μπαινεις στη διαδικασια να αμυνεσαι για τα αυτονοητα.Εξασκηση θελει, με τον καιρο παθαινεις ανοσια:lol:

[Lucy]

Δεν χρειάζεται να απολογείσαι σε τρίτους, ούτε και να τους πείσεις. Κάνε αυτό που εσύ θέλεις, αλλά συζήτησέ το και με τον άντρα σου. Δεν συμφωνώ με την άποψη ότι τον πατέρα τον αφήνουμε απέξω και δεν έχει λόγο. Αν θέλεις να συνεχίσεις, εξήγησέ του με επιχειρήματα.

Προσπάθησε να βρεις και άλλους τρόπους να κοιμάται το παιδί και όχι απαραίτητα μόνο με θηλασμό.

Επίσης εφόσον είσαι σίγουρη για αυτό που κάνεις δεν θα έπρεπε να ενοχλείσαι από γνωμες τρίτων. Δεν λέω να τους αφήνεις να ανακατεύονται και να σου επιβάλλουν τη γνώμη τους ή να σε προσβάλλουν(εκεί προφανώς και θα αντιδράσεις), αλλά στα πλαίσια συζήτησης μπορείς να ανταπαντήσεις εκθέτοντας τα επιχειρήματά σου.

[PASOUMI]

Μιλα με τον αντρα σου και λυστε το μεταξυ σας. Απ την πλευρα σου εχεις δικιο και πολυ καλα κανεις, απ την πλευρα του ως αντρας μαλλον λογικο που το σκεφτεται ετσι. Και δεν ειναι οτι δεν σε στηριξε απ την αρχη. Ισα ισα. Απλα τωρα που το παιδακι σας μεγαλωσε, τον ξενιζει. Και ισως το θεωρει και σαν εμποδιο στο να το απασχολησει/κρατησει μονος του και αυτο ειναι το μεγαλυτερο του θεμα και σου λεει να το κοψεις.

Εγω θηλασα σχεδον 7 μηνες και μετα το εκοψα γιατι καποια στιγμη ο μικρος δεν επαιρνα ικανοποιητικο βαρος, πεσαν ολοι πανω μου οτι το παιδι πειναει, επηρεαστηκα ηλιθιωδως και αρχισα παραλληλα και μπουκαλι. Ε σιγα σιγα ο μικρος με εκοψε. σΣτα πατωματα απ τη στενοχωρια εγω μεχρι να το ξεπερασω

Αν το συνεχιζα θα το τραβουσα μεχρι το χρονο. Μετα μαλλον θα το εκοβα σιγα σιγα .

Τουλαχιστον κρατησε το βραδυ να το θηλαζεις μονο πριν κοιμηθει γιατι οπως και να το κανουμε, ειναι τρομερα δυνατο συναισθημα ο θηλασμος και για τη μανα και για το παιδι!

Απλα καπου δικαιολογω οσους τους ξενιζει να βλεπουν ενα παιδακι απο καποια ηλικια και μετα να θηλαζει ειδικα αν δεν το χουν ζησει και οι ιδιοι.

[bebbakos]

Είμαι απο τις τυχερές που μόλις γέννησα,θήλασα αμέσως και το μωρό έπιασε σωστά τη θηλή και βοήθησε με αυτόν τον τρόπο να μην πληγωθούν οι θηλές μου και να κατέβει γρήγορα το γάλα.................)Ρώτησε κανένα ειδικό,τον παιδίατρο ή κανένα παιδοψυχολόγο πως να το κόψεις.Ειλικρινά δεν αντέχω άλλο...και πιο πολύ τα έχω με τον άντρα μου...μου είπε "δεν ξέρω τι θα κάνεις,το πολύ μέχρι τον άλλον μήνα κόψτο,φτάνει".......Δεν ξέρω πως να το χειριστώ.

 

 

Καταρχήν όντως εισαι πολύ τυχερή που κατάφερες να θηλάσεις το παιδάκι σου τόσο καιρό . Και ελπίζω να συνεχίσεις για πολύ καιρό ακόμη .

 

Δευτερον ....μπορείς να πεις στην φίλη σου να πάει να δει εκείνη κάποιον ειδικό πριν δώσει συμβουλές τέτοιου τύπου σε σενα για οτι αφορά το παιδί σου.

 

Εξήγησε στον άνδρα σου πως τα τελεσίγραφα δεν βοηθάνε κανέναν. Δεν αποθηλάζεις τόσο απότομα επειδή το θέλει εκείνος. Πρώτα απ'όλα πρέπει να σκεφτεις τι θέλει το παιδί . Και απ'οτι φαίνεται το παιδί θέλει ακόμα . Άρα δεν μπορείς να βάλεις όρια στα θελω του παιδίου.

 

Η αλήθεια ειναι πως δεν θηλάζεις και τόσες πολλές φορές ώστε να τον ενοχλεί. Είναι δική σου υπόθεση ο θηλασμός . Και αν του το ξεκόψεις νωρίς θα ειναι καλυτερα για όλους . Τι ψυχολογική πίεση είναι αυτή ?

 

Και αν τον ενοχλούν τα σχόλια των άλλων καλά θα κάνει να μην αναφέρει σε τρίτους το τι κάνει η γυναίκα του στο σπίτι .

 

Δεν καταλαβαίνω την νοοτροπία μερικών ανθρώπων . Κόψε το θηλασμό λέει. Λες και μετά δεν θα χρειαστεί να ξαναπιεί γάλα . Για δειξε του καμία έρευνα για τα υπόλοιπα <<αθωα>> γάλατα που θα πρεπει να δωσεις στο παιδί σου αν κόψεις το θηλασμό και μετά βλέπουμε αν θα εχει την ίδια άποψη.

 

Πάνω απ΄'ολα το καλό του παιδιού και άσε τους κομπλεξικούς μακριά από σενα .

[leman]

η αληθεια ειναι οτι κι εγω ενω στην αρχη οταν το μωρο ηταν πχ 6 μηνων το ελεγα σε ολους οτι θηλαζει, τωρα πια που ειναι 19μηνων αποφευγω τετοιου ειδους συζητησεις με ατομα του ευρυτερου κυκλου γιατι βαριεμαι καθε φορα να εξηγω γιατι συνεχιζω να θηλαζω... βεβαια ειμαι απο τις τυχερες γιατι οοολες σχεδον οι φιλες και γνωστες θηλασαν ή θηλαζουν, καποιες μεχρι και 2,5χρονια.

[mariab]

Δεν ξέρω κατά πόσο θα έπρεπε να γράψω στο θέμα ή όχι γιατί είμαι μία από αυτές τις "ακατανόμαστες" που δεν θήλασαν καθόλου και δεν έχουν κανένα πρόβλημα με αυτό.

Θέλω όμως να πω ότι δεν πρέπει να δίνεις καμία σημασία σε όσους σπεύδουν να κριτικάρουν, γιατί πολύ απλά δεν τους αφορά. Δεν θα μπω καν στην λογική του τι προσφέρει ο θηλασμός και τι όχι. Κάνεις κάτι καλό για εσένα και το παιδί σου και αυτό δεν αφορά κανέναν άλλον. Εχε πάντως υπόψη σου ότι εάν δεν ήταν ο θηλασμός θα έβρισκαν κάτι άλλο. Γιατί το κοιμίζεις έτσι, γιατί το ταίζεις αλλιώς. Οι άνθρωποι που δεν διστάζουν να εκφέρουν άποψη επί παντώς, πάντοτε κάτι βρίσκουν. Απλώς, στη δική σου περίπτωση ο θηλασμός προσφέρεται.

Το πραγματικό πρόβλημα νομίζω ότι είναι η αντιμετώπιση του άντρα σου, η οποία προφανώς και ευνόητητα σε στεναχωρεί. Χωρίς να θέλω να κάνω τον ειδικό, πιστεύω ότι αυτό που τον κουράζει είναι ο συσχετισμός του θηλασμού με τον ύπνο. Αυτό όντως από ένα σημείο και μετά γίνεται πρόβλημα, για καθαρά πρακτικούς λόγους. Μην αρχίσετε να με βαράτε τώρα:lol:. Δεν λέω ότι φταίει ο θηλασμός. Εννοώ ότι είναι πρόβλημα όταν 15 μηνών δεν μπορεί να τον κοιμίσει άλλος εκτός από την μητέρα του. Εμείς είχαμε το ίδιο πρόβλημα με την μικρή μου κόρη η οποία, παρόλο που δεν θήλαζε, μέχρι 7-8 μηνών ήθελε μόνο εμένα για να κοιμηθεί. Η αλήθεια είναι ότι και ο άντρας μου είχε σαλτάρει και εγώ είχα κουραστεί. Τελικά, επιμείναμε πολύ, την αφήσαμε κάποιες φορές να κλάψει παρεα με τον μπαμπά και κατάλαβε ότι δεν είναι υποχρεωτικό να την κοιμίζω πάντοτε εγώ. Μήπως να επέμενες προς αυτή την κατεύθυνση και να άφηνες το θηλασμό ήσυχο? Στο κάτω κάτω ο θηλασμός είναι φαγητό και ο ύπνος ύπνος. Στην ηλικία των 15 μηνών αυτό όντως θα πρέπει πλέον να το διαχωρίζει.

[moloha]

Συγχαρητήρια! Συνεχισε όσο θέλει το παιδάκι σου.Εγω θήλασα την κορη μου 17 μήνες και τον γιο μου 15 μηνες.Σταματησαν τα παιδια να θηλάζουν μονα τους.Όσο για τους ¨καλοπροαιρετους¨γυρω σου αγνοησε τους ,χαμογέλα ειρωνικα και "γράψτους" οταν αρχίζουν τα δικα τους.Στην πρώτη ευκαιρία ρώτα τον αντρα σου τι τον ενοχλεί σε όλη την κατάσταση ,αλλα οχι τοσο με τόσο "υφος γατούλας" γιατι μήπως ειναι αλλου το προβλημα με τον καλό σου.Οχύρωσε τον εαυτο του και το παιδάκι σου ,μην επιρεάζεσαι απο την ασχετήλα του καθενος .

[Galadriel]

Μία από τα ίδια με τους γνωστούς και τους συγγενείς... Πραγματικά έχω ακούσει τόσες πολλές φορές το "Πωπω κοτζάμ παιδί έγινε και θηλάζει ακόμα;;;" και "Δώστου και λίγο ΚΑΝΟΝΙΚΟ γάλα γιατί δεν θα το πίνει μετά" που πλέον βαρέθηκα να τους ακούω... οπότε παίρνω ένα πολύ κεφάτο και χαμογελαστό υφάκι και τους απαντάω: "Αααα τώρα με την κρίση θα τον θηλάζω μέχρι να πάει σχολείο!" οπότε αλλάζουν κουβέντα μόνοι τους! Το σύζυγο τον έχω ενημερώσει για τα οφέλη του θηλασμού αρκετά... τώρα μετά το χρόνο δεν ξέρω αν μου βγάλει κι εμένα τιποτα (από σχόλια τρίτων)... Ελπίζω πως όχι....

[katrin]

Δεν ξέρω κατά πόσο θα έπρεπε να γράψω στο θέμα ή όχι γιατί είμαι μία από αυτές τις "ακατανόμαστες" που δεν θήλασαν καθόλου και δεν έχουν κανένα πρόβλημα με αυτό.

Θέλω όμως να πω ότι δεν πρέπει να δίνεις καμία σημασία σε όσους σπεύδουν να κριτικάρουν, γιατί πολύ απλά δεν τους αφορά. Δεν θα μπω καν στην λογική του τι προσφέρει ο θηλασμός και τι όχι. Κάνεις κάτι καλό για εσένα και το παιδί σου και αυτό δεν αφορά κανέναν άλλον. Εχε πάντως υπόψη σου ότι εάν δεν ήταν ο θηλασμός θα έβρισκαν κάτι άλλο. Γιατί το κοιμίζεις έτσι, γιατί το ταίζεις αλλιώς. Οι άνθρωποι που δεν διστάζουν να εκφέρουν άποψη επί παντώς, πάντοτε κάτι βρίσκουν. Απλώς, στη δική σου περίπτωση ο θηλασμός προσφέρεται.

Το πραγματικό πρόβλημα νομίζω ότι είναι η αντιμετώπιση του άντρα σου, η οποία προφανώς και ευνόητητα σε στεναχωρεί. Χωρίς να θέλω να κάνω τον ειδικό, πιστεύω ότι αυτό που τον κουράζει είναι ο συσχετισμός του θηλασμού με τον ύπνο. Αυτό όντως από ένα σημείο και μετά γίνεται πρόβλημα, για καθαρά πρακτικούς λόγους. Μην αρχίσετε να με βαράτε τώρα:lol:. Δεν λέω ότι φταίει ο θηλασμός. Εννοώ ότι είναι πρόβλημα όταν 15 μηνών δεν μπορεί να τον κοιμίσει άλλος εκτός από την μητέρα του. Εμείς είχαμε το ίδιο πρόβλημα με την μικρή μου κόρη η οποία, παρόλο που δεν θήλαζε, μέχρι 7-8 μηνών ήθελε μόνο εμένα για να κοιμηθεί. Η αλήθεια είναι ότι και ο άντρας μου είχε σαλτάρει και εγώ είχα κουραστεί. Τελικά, επιμείναμε πολύ, την αφήσαμε κάποιες φορές να κλάψει παρεα με τον μπαμπά και κατάλαβε ότι δεν είναι υποχρεωτικό να την κοιμίζω πάντοτε εγώ. Μήπως να επέμενες προς αυτή την κατεύθυνση και να άφηνες το θηλασμό ήσυχο? Στο κάτω κάτω ο θηλασμός είναι φαγητό και ο ύπνος ύπνος. Στην ηλικία των 15 μηνών αυτό όντως θα πρέπει πλέον να το διαχωρίζει.

 

Καλή μου κοπέλα, κανένας δεν εξέφρασε τέτοιου είδους άποψη για τις μανούλες που δεν θηλάζουν (δεν θέλω ούτε καν να επαναλάβω την έκφρασή σου...) Μόνη σου προσπαθείς να "περιθωριοποιήσεις" τον εαυτό σου και δεν βλέπω το λόγο.

 

Ας σταματήσει πια αυτή η λάθος προσέγγιση: Δεν χωριστήκαμε οι μάνες σε δύο πλευρές: αυτή που θηλάζουν και αυτή που δεν. Ολες αγαπάμε τα παιδιά μας και κανείς δεν το αμφισβητεί αυτό.

 

Απλά, εάν κάποιες επιλέγουν να ακολουθήσουν το δρόμο του θηλασμού, εύκολος ή δύσκολος, όπως και να το κάνουμε, είναι ο καλύτερος δρόμος για το παιδί. Ούτε αυτό θα πρέπει να αμφισβητείται από κανέναν. Όπως δεν αμφισβητείται π.χ. η βιολογική τροφή σε σχέση με την μη βιολογική (απλοϊκό παράδειγμα φέρνω), ή κάτι άλλο. Κανείς δεν θα ονομάσει ακατανόμαστη μία μάνα που δεν αγοράζει βιολογικά για το παιδί της! Και αυτή όμως αυτή που δεν αγοράζει τα βιολογικά δεν θα αρχίσει τις κοροϊδίες στην άλλη που τα προτιμά...

 

Τα παραπάνω σίγουρα δεν αφορούν εσένα, καθώς από τα γραφόμενά σου φαίνεται πως δεν είσαι υποκειμενική ή προκατειλημμένη με κάτι. Με τα περισσότερα από όσα γράφεις συμφωνώ κι εγώ μαζί σου.

 

Μία επισήμανση απλά θέλω να κάνω, πως ο θηλασμός δεν είναι μόνο φαί, ούτε και στην ηλικία των 15 μηνών. Ίσα ίσα που σ'αυτή την ηλικία θα τολμούσα (από την προσωπική μου εμπειρία) να πω, πως είναι λιγότερο φαί και περισσότερο αγκαλιά, προστασία, στοργή χουχούλιασμα και ύπνος.

[kokoraki]

Μερικές γενικές παρατηρήσεις:

1) Αν κάτι που κάνουμε μας κάνει και νιώθουμε ντροπή, μάλλον το αμφισβητούμε κι εμείς οι ίδιοι. Δηλαδή, αν νιώθεις απόλυτα σίγουρη για οτιδήποτε κάνεις στη ζωή σου (δε μιλώ μόνο για το θηλασμό), κανείς και τίποτα δε θα σε κάνει να ντρέπεσαι γι΄αυτό. Οπότε, εάν βαθιά μέσα σου νιώθεις ότι ήρθε η ώρα να σταματήσεις το θηλασμό, δρομολόγησέ το και θα βρεις μεγάλη βοήθεια σε αυτή σου την απόφαση εδώ στο φόρουμ.

 

2) Διαβάζω πολλά ποστ που αφορούν στο θηλασμό και αναφέρουν σχόλια συγγενών, φίλων και γειτόνων (αρνητικά ή θετικά). Και ρωτώ: Γιατί πρέπει ο γείτονας να ξέρει αν θηλάζω το παιδί μου, αν το ξεσκατίζω, τί πάνα του φοράω κ.λπ. Σε τραπέζι 18 ατόμων έρχεται στην κουβέντα ο θηλασμός....Από που και ως πού??? Και γιατί να δίνετε αναφορά στα του οίκου σας? Λάθος, λάθος, λάθος. Ουδέν σχόλιον και καμία λαβή για κριτική. Γιατί σίγουρα θα βρεθεί και αυτός που θα γουρλώσει τα μάτια, και αυτός που θα αστεϊστεί με το θέμα και γιατί να πρέπει να υφίσταμαι εγώ τη μουτσούνα του καθενός.....

 

3) Διαφωνώ με όσες μαμάδες έγραψαν ότι το θέμα της διατροφής του παιδιού είναι ΔΙΚΟ τους θέμα...Είναι ΚΑΙ του μπαμπά. Και έχει κάθε δικαίωμα να λέει τη γνώμη του ΚΑΙ για το θηλασμό του παιδιού του. Χρέος της μητέρας είναι να τον ακούει και να αντιπαραβάλλει επιχειρήματα για αυτό που θεωρεί η ίδια σωστό για το παιδί (αναμφισβήτητα ο θηλασμός). Και να το κουβεντιάζουν. Αλλά να μην τους ακυρώνουμε έτσι τους άντρες μας ρε κορίτσια.....Είναι και δικά τους παιδιά. Και όλες οι αποφάσεις είναι κοινές σε μία οικογένεια (αυτό πιστεύω εγώ). Αλλά σε καμία περίπτωση η γνώμη τους δεν πρέπει να επιβάλλεται ή να ασκούν ψυχολογική πίεση σε κανένα θέμα. Χρυσός κανόνας που ισχύει και για τους δύο συζύγους - και κατ' επέκταση γονείς.

 

Καλή επιτυχία σε ό,τι αποφασίσεις κούκλα μου.

[Galadriel]

Αν κατά τη διάρκεια του τραπεζιού το παιδί ζητήσει στήθος έρχεται η κουβέντα θες δε θες... τη φέρνουν οι άλλοι...

[Palladin]

Συμφωνώ περισσότερο με τις μαμάδες που λένε ότι ο θηλασμός είναι υπόθεση του ζευγαριού, και της οικογένειας γενικότερα. Με τους άντρες μας πρέπει να είμασε στο ίδιο "στρατόπεδο", σε αυτό που νοιάζεται για το καλό των παιδιών μας. Δεν νομίζω ότι θα ήταν σκόπιμο να συνεχίσει μια μαμά να θηλάζει, αν αυτό δημιουργούσε σοβαρό πρόβλημα στις ισορροπίες της οικογένειας.

 

Όμως, αν πάρεις τελικά την απόφαση να αποθηλάσεις, αυτό θα πρέπει να φροντίσεις να γίνει ομαλά, σταδιακά και χωρίς βία.

 

Πριν φτασεις όμως σε αυτό το σημείο, θα ήταν καλό να κάνεις μια ειλικρινή και ήρεμη συζήτηση με τον άντρα σου, να του αναλύσεις με επιχειρήματα όλα τα οφέλη του θηλασμού νηπίων (έχουν παρατεθεί αρκετά λινκ) και να σου εξηγήσει και αυτός τον λόγο που αντιδρά έτσι. Πιστεύω ότι αν αν υπάρχει θέληση, το πιθανότερο είναι να βρεθεί κάποια λύση στο θέμα που τον ενοχλεί χωρις να αποθηλάσεις (πχ αν τον ενοχλεί το ότι αποκοιμιέται στο στήθος, μπορείς να κάνεις αποσύνδεση στήθους - ύπνου, δεν είναι απαραίτητο να αποθηλάσεις.) Τώρα, αν το πρόβλημά του είναι το "τι λέει ο κόσμος", αυτό είναι μεγάλο θέμα, γιατί δεν αφορά μόνο τον θηλασμό, αλλά γενικότερα τις περισσότερες αποφάσεις ενός ζευγαριού

[kokoraki]

Ορθά κοφτά, εσύ έχεις την ευθύνη του παιδιού εσύ αποφασίζεις.

 

Sonar μου, πολύ απόλυτο αυτό που λες....Όσο ψιχαναγκαστικός γίνεται ο σύζυγος της κοπέλας, άλλο τόσο ψυχαναγκαστικό για εκείνον είναι το "θα γίνει αυτό που λέω εγώ, τέλος". Σπρώχνει τα πράγματα στα άκρα για ένα θέμα που πρέπει να λυθεί "ειρηνικά" για το καλό του μωρού πάνω απ' όλα. Οι ακραίες απαντήσεις σε ένα σύζυγο που φαίνεται ότι έχει όλη την διάθεση αλλά επηρεάζεται πολύ από τους γύρω, δε βοηθούν πιστεύω.

[jucca]

Μερικές γενικές παρατηρήσεις:

1) Αν κάτι που κάνουμε μας κάνει και νιώθουμε ντροπή, μάλλον το αμφισβητούμε κι εμείς οι ίδιοι. Δηλαδή, αν νιώθεις απόλυτα σίγουρη για οτιδήποτε κάνεις στη ζωή σου (δε μιλώ μόνο για το θηλασμό), κανείς και τίποτα δε θα σε κάνει να ντρέπεσαι γι΄αυτό. Οπότε, εάν βαθιά μέσα σου νιώθεις ότι ήρθε η ώρα να σταματήσεις το θηλασμό, δρομολόγησέ το και θα βρεις μεγάλη βοήθεια σε αυτή σου την απόφαση εδώ στο φόρουμ.

 

2) Διαβάζω πολλά ποστ που αφορούν στο θηλασμό και αναφέρουν σχόλια συγγενών, φίλων και γειτόνων (αρνητικά ή θετικά). Και ρωτώ: Γιατί πρέπει ο γείτονας να ξέρει αν θηλάζω το παιδί μου, αν το ξεσκατίζω, τί πάνα του φοράω κ.λπ. Σε τραπέζι 18 ατόμων έρχεται στην κουβέντα ο θηλασμός....Από που και ως πού??? Και γιατί να δίνετε αναφορά στα του οίκου σας? Λάθος, λάθος, λάθος. Ουδέν σχόλιον και καμία λαβή για κριτική. Γιατί σίγουρα θα βρεθεί και αυτός που θα γουρλώσει τα μάτια, και αυτός που θα αστεϊστεί με το θέμα και γιατί να πρέπει να υφίσταμαι εγώ τη μουτσούνα του καθενός.....

 

3) Διαφωνώ με όσες μαμάδες έγραψαν ότι το θέμα της διατροφής του παιδιού είναι ΔΙΚΟ τους θέμα...Είναι ΚΑΙ του μπαμπά. Και έχει κάθε δικαίωμα να λέει τη γνώμη του ΚΑΙ για το θηλασμό του παιδιού του. Χρέος της μητέρας είναι να τον ακούει και να αντιπαραβάλλει επιχειρήματα για αυτό που θεωρεί η ίδια σωστό για το παιδί (αναμφισβήτητα ο θηλασμός). Και να το κουβεντιάζουν. Αλλά να μην τους ακυρώνουμε έτσι τους άντρες μας ρε κορίτσια.....Είναι και δικά τους παιδιά. Και όλες οι αποφάσεις είναι κοινές σε μία οικογένεια (αυτό πιστεύω εγώ). Αλλά σε καμία περίπτωση η γνώμη τους δεν πρέπει να επιβάλλεται ή να ασκούν ψυχολογική πίεση σε κανένα θέμα. Χρυσός κανόνας που ισχύει και για τους δύο συζύγους - και κατ' επέκταση γονείς.

 

Καλή επιτυχία σε ό,τι αποφασίσεις κούκλα μου.

 

Συμφωνώ. Αν ήταν να μην λαμβάνουμε υπ' όψη την άποψη του συζύγου για θέματα που αφορούν το παιδί, καλύτερα να πηγαίναμε σε τράπεζα σπέρματος. Αυτό το ''εγώ είμαι η μάνα, εγώ αποφασίζω, έχω περισσότερα δικαιώματα κτλ'' δεν το καταλαβαίνω. Είμαστε οικογένεια και όχι ο καθένας μόνος του. Ότι προβληματίζει τον έναν, πρέπει να κουβεντιάζεται. Τώρα το κατά πόσο η πλειοψηφία των ανδρών θα καθήσει να διαβάσει λινκς σε ένα φόρουμ ή άπειρα επιστημονικά άρθρα και θα το δει αλλιώς, δεν το ξέρω. Το θέμα είναι η καθημερινότητα του ζευγαριού. Το να πεις στον άλλον ''εγώ αυτό θα κάνω και αν σου αρέσει'' χωρίς να του δώσεις την ευκαιρία να ακουστεί, για οποιοδήποτε θέμα, είναι για ΄μένα απαράδεκτο και χάνεις όποιο δίκιο έχεις.

 

Το να συζητιέται το θέμα του θηλασμού με άσχετους που λένε την άποψή τους, μπορεί να οφείλεται και στο γεγονός -από την εμπειρία μου το λέω- ότι γυναίκες που έχουν μωρά η μικρά παιδιά, σε παρέες μονοπωλούν σχεδόν τη συζήτηση με θέματα παιδιών. Ειδικά αν θεωρούν τρομερό κατόρθωμα το ότι θηλάζουν, και ότι είναι το πιο σημαντικό πράγμα που έχουν κάνει στη ζωή τους, και αν θέλουν να μπουν στο μάτι κάποιων άλλων, λογικό να το αναφέρουν.

 

Εγώ πάντως έχω αρκετούς άντρες συναδέλφους με παιδιά και κανείς δεν συζητάει αν η γυναίκα του θηλάζει.

 

Τώρα το ότι συγγενής/γνωστός θα νιώσει ζήλια επειδή η φίλη/συνάδελφος/ανηψιά θηλάζει, όπως είπε η katrin, το αφήνω ασχολίαστο... Άλλη δουλειά δεν είχε ο καθένας με τα προβλήματά του, να ζηλεύει μια άλλη που θηλάζει....

[mariab]

Μόνη σου προσπαθείς να "περιθωριοποιήσεις" τον εαυτό σου και δεν βλέπω το λόγο.

.......

 

Μία επισήμανση απλά θέλω να κάνω, πως ο θηλασμός δεν είναι μόνο φαί, ούτε και στην ηλικία των 15 μηνών. Ίσα ίσα που σ'αυτή την ηλικία θα τολμούσα (από την προσωπική μου εμπειρία) να πω, πως είναι λιγότερο φαί και περισσότερο αγκαλιά, προστασία, στοργή χουχούλιασμα και ύπνος.

 

Ειλικρινά, δεν αισθάνομαι καθόλου περιθωριοποιημένη, γιατί έχω συμβιβαστεί απολύτως με τις επιλογές μου. Απλώς, σε ορισμένα θέματα οι υπέρμαχες του θηλασμού είστε υπερβολικά κάθετες και επειδή εγώ δεν είμαι, προτιμώ να μην μπαίνω σε κάποια θέματα τα οποία καταλήγουν στο οι "έτσι" και οι "αλλιώς".

 

Θέλω να υπερθεματίσω στο ότι ο θηλασμός είναι και επαφή. Εγώ έδωσα μπουκαλάκι και στις 2 κόρες μου και όμως η ώρα του ταίσματος ήταν στιγμή επαφής και αγάπης. Κοιταζόμασταν στα μάτια, κρατιόμασταν από το χεράκι και περνάγαμε όμορφα. Αυτό που εννοούσα ήταν ότι στους 15 μήνες μπορεί πλέον να κοιμηθεί και χωρίς να ταίζεται εκείνη την ώρα, υπό την έννοια ότι δεν πεινάει, άρα με λίγη παρεούλα και χουχούλιασμα θα τον πάρει ο ύπνος. Προφανώς τα μωρά που θηλάζουν χρησιμοποιούν το θηλασμό σαν πιπίλα. Δεν ξέρω εάν αυτό είναι καλό ή κακό. πάντως σίγουρα είναι άβολο εάν έχεις εκείνη την ώρα να πας κάπου ή να κάνεις καποια δουλειά.

[VeLouTeLa]

Αχ τι πλάκα έχουν όταν θηλάζουν.. ο μικρός που πρόσεχα θήλαζε μέχρι δύο χρονών. Με την μανούλα του δεν μας ξεχώριζε, είχαμε και πάνω κάτω ίδιο στήθος όλη μέρα με ορμούσε. Βρε αυτό δεν έχει γάλα άστο κάτω! Άλλαζα καμιά φορά μπλούζα και αν με έβλεπε με ρωτούσε αν θα βγάλω το σουτιέν. Μιλούσαμε με την μαμά του και λέγαμε ότι το μόνο σίγουρο για την νύφη που θα φέρει αύριο-μεθαύριο θα είναι το μεγάλο στήθος χιχιχιχι. Άσχετο με την κουβέντα το ξέρω απλά το θυμήθηκα και γέλασα.

[aglaia]

Black rose κοίταξε να δεις το παιδί είναι μεγάλο για θηλασμό είναι η αλήθεια.

 

Με ποια κριτήρια ένα μωρό αυτής της ηλικίας είναι μεγάλο για θηλασμό;

 

http://aappolicy.aappublications.org/cgi/reprint/pediatrics;115/2/496.pdf

 

There is no upper limit to the duration of breastfeeding and no evidence of psychologic or developmental harm from breastfeeding into the third year of life or longer.197

 

http://www.aafp.org/online/en/home/policy/policies/b/breastfeedingpositionpaper.html

 

NURSING BEYOND INFANCY

As recommended by the WHO, breastfeeding should ideally continue beyond infancy, but this is not the cultural norm in the United States and requires ongoing support and encouragement.69 It has been estimated that a natural weaning age for humans is between two and seven years.70 Family physicians should be knowledgeable regarding the ongoing benefits to the child of extended breastfeeding, including continued immune protection,71 better social adjustment,72 and having a sustainable food source in times of emergency. The longer women breastfeed, the greater the decrease in their risk of breast cancer.73 Mothers who have immigrated from cultures in which breastfeeding beyond infancy is routine should be encouraged to continue this tradition. There is no evidence that extended breastfeeding is harmful to mother or child. Breastfeeding during a subsequent pregnancy is not unusual. If the pregnancy is normal and the mother is healthy, breastfeeding during pregnancy is the woman's personal decision. If the child is younger than two years, the child is at increased risk of illness if weaned. Breastfeeding the nursing child after delivery of the next child (tandem nursing) may help provide a smooth transition psychologically for the older child.19

[merula]

Nα είσαι περήφανη που θηλάζεις ακόμη κ να το καμαρώνεις!εγώ κάνω αντλήσεις μόνο κ ταιζω το παιδι μου κ είμαι περήφανη κ το διαφημίζω κιολας που πίνει γάλα μαμας !έχω τόσα επιχειρήματα όταν ξεκινώ να μιλώ για τον θηλασμό,έχω τόσο ενθουσιασμό που δεν αφήνω περιθώρια σε κανέναν να μου πει το αντίθετο.

Μπράβο σου που τα κατάφερες τόσο καιρό κ εύχομαι να το συνεχίσεις! Ο θηλασμός είναι υπόθεση των γονέων ,μαμα μπαμπας κ παιδί ,κανείς άλλος δεν θα πρέπει να ανακατεύεται.Ο σύζυγος πρέπει να νιώθει ντροπή που σου είπε κάτι!

[KonstantinaDimitris]

Κορίτσια καλημέρα!! Πιστεύω ότι ο θηλασμός είναι καθαρά θέμα ψυχολογίας κ είναι κάτι που το αποφασίζει η μητέρα. Εμένα ο σύζυγος δεν ήθελα να ακούει για θηλασμό, έλεγε ότι το παίδι θα γίνει μαμόθρεφτο κτλ, - αντιλήψεις προπολεμικές. Εγώ ενώ είχα γάλα σταμάτησα να τον θηλάζω στις 40 μέρες γιατί άκουγα τους γύρω μου. Ο ένας έλεγε δεν χορταινει, ο άλλος ότι θα παχυνω, κ ένα σωρό βλακείες. Τελικά το μετάνιωσα πικρά κ νιώθω τύψεις που ενώ είχα γάλα , επηρεάστηκα. Από την άλλη όμως υπάρχουν γυναίκες που έχουν πραγματικά την αντίληψη ότι δεν πρέπει να θηλάσουν κ τις σέβομαι απόλυτα. Γι αυτο κ λέω ότι έιναι θέμα ψυχολογίας. Αν δεν θες κ σε πιέζουν ( το χω δει κ αυτό) , είναι το ίδιο με το να θηλάζεις κ να σου λένε να σταματήσεις. Πάντως θα συμφωνήσω με το ότι στην Ελλαδα δεν ενημερώνουν για τον θηλασμό. Στο εξωτερικό θηλάσουν όλες σε δημόσιους χώρους γιατί θεωρείται κάτι ιερό κ όχι προστυχο. Εδώ οι περισσότερες ντρέπονται κ φταίνε οι γύρω μας γι αυτο.πάντως στο ιασω που γέννησα έχουν ξεκινήσει μεγάλη εκστρατεία για τον θηλασμό .... Με μαθήματα, βοήθεια στη αρχή κ πολυ πολυ υπομονη

[λουκουμακιμου]

...λοιπον εγω λογω ιδιοτητας-ειμαι γιατρος,ειμαι αλλεργικη και εχω και συζυγο αλλεργικο!-ηξερα καλα οτι δεν υπαρχει τιποτα πιο πολυτιμο απο το μητρικο θηλασμο και τον τραβηξα μεχρι 24 μηνων που αποθηλασε μονο του...

...με το συζυγο δεν ειχα θεμα.ο πατερας μου γελωντας με αποκαλεσε μια μερα γυφτισσα!και η πεθερα μου με κατηγορουσε ευθεως οτι το κανω για να ειναι προσκολλημενο το παιδι πανω μου!

...φυσικα ειναι απλα ΓΕΛΟΙΟΙ αυτοι που αποθαρρυνουν μια μητερα που θελει να θηλαζει το παιδι της και ετσι θα επρεπε να τους αντιμετωπιζεις.

...ο αντρας σου μαλλον εφαγε δασκαλεμα απο τη μαμα του και ειπε αυτα που ειπε.πρεπει να το χειριστεις με λεπτο τροπο για να διατηρηθει η οικογενειακη γαληνη...και μετα να κανεις αυτο που πιστευεις οτι ειναι το καλυτερο για εσενα και το παιδι σου.

συγχαρητηρια που συνεχισες μεχρι τωρα!

η επιλογη ειναι δικη σου...

το ιδανικο για το παιδι ειναι να το αφησεις να επιλεξει μονο του να αποθηλασει οταν το θελησει.

[black_rose]

Δεν θηλάζω επειδη το λέει το ταδε άρθρο, θηλάζω επειδη μου αρέσει, το αγαπώ, το ιδιο και το παιδι μου, το γαλα μου του κανει καλό, περναμε καλά, το χαλαρώνει, το χορταινει, το απασχολει, το παρηγορεί, του δινει τροφη για το σωμα και την ψυχη του.

 

Καταρχήν σας ευχαριστώ πολύ όλες σας για το ενδιαφέρον!!

Μου άρεσε πολύ αυτό που είπες Eve..το ίδιο νιώθω και εγώ..έτσι ακριβώς!

Το σκέφτηκα αρκετά και κατέληξα στο ότι δεν με ενοχλεί τόσο η αντίδραση των άλλων,εν μέρει τους δικαιολογώ γιατί έχουν άγνοια πάνω στο θέμα,αλλά του άντρα μου!!Δεν μου αρέσει να μην νιώθω ελεύθερη στο σπίτι μου!Δυστυχώς όσο και να το συζητήσω το θέμα ξέρω την άποψη του!Δηλαδή:Πιστεύει ότι ο θηλασμός κάνει πολύ καλό,είναι γενικά υπέρ αλλά και απο την άλλη πάντα μου πετάει και εγώ που δεν θήλασα τη μαμά μου ούτε μέρα τι έπαθα?(το γνωστό που λένε όλοι) Είτε θηλάσει μια γυναίκα,είτε όχι δεν τον "συγκινεί".Αλλά θεωρεί ότι πρέπει να υπάρχει και όριο και πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει.Αυτό είναι που με χαλάει.Θέλω εγώ να αποφασίσω το πότε και όχι να μου το επιβάλλουν.