ποσο μαμακιας ειναι ο ανδρας σας??

[basic]

Μπορει να ακουγεται αστειο μα ειναι σοβαρο... δεν βρηκα κατι παρομοιο γι' αυτο ανοιγω αυτο το θεμα. για πειτε εσεις που υποφερεται απο συζυγο "μαμάκια" πιο περιστατικο σας εκανε να καταλαβετε οτι προκειται για πολυ μεγαλο μαμακια??? σαν βρισια ακουγεται!!! ή ειναι...? ΕΙΝΑΙ!!!

[Aquamarine2]

Χα χα χα, να σου πω εγώ για τον δικό μου μαμάκια.

Φιλιούνται αγκαλιάζονται όοολη μέρα, θα μπει στο σπίτι τους θα την φιλήσει, θα βγει απο το σπίτι τους πάλι θα την φιλήσει...πως κάνανε στο "Μικρό σπίτι στο λιβάδι"...κάπως έτσι. Στο τηλέφωνο όταν τον καλεί της μιλάει με την όμορφη, γλυκιά φωνή του, όπως έκανε με μένα στις αρχές της σχέσης μας. Τώρα ενα σκέτο "Ναι!" αρκεί για μένα. Στο τρίτο ραντεβού πέρασα απο οντισιον μιας και την έφερε μαζί του γιατί έπρεπε να με γνωρίσει και να με εγκρίνει για να συνεχίσουμε να βγαίνουμε. Απο τότε άρχισε να φαίνεται και η αδυναμία προς τη μαμάκαααα... Το δαχτυλίδι των αρραβώνων εκείνη το διάλεξε, μη σου πώ οτι οι γονείς τους ουσιαστικά μου έκαναν πρόταση γάμου. Εε δεν θες και άλλα.. μπορώ να γράφω όλη νύχτα όσα μου έρχονται στο μυαλό αλλα ...εμένα κοροιδεύω στην ουσία οπότε σταματάω εδώ.

Γενικά ισχύει το εξής με τον δικό μου μαμάκια: Αν είμαι καλά με τους γονείς του είμαι και με εκείνον. Αν με καμαρώνουν τα πεθερικά μου τότε και εκείνος με ξαναερωτεύεται... αν τους κακολογώ, χμμμ...δεν βγάζω ακρη, γινόμαστε απο 2 χωριά!

Αστα φιλενάδα...

[fistikaki]

ρε κοριτσια, οπως την βρισκει κανεις..

 

εσεις αυτους τους αντρες, ετσι τους γνωρισατε, τους αγαπησατε, δεχτηκατε οτι οι μαναδες τους ειναι ουσιαστικα η μεγαλη τους καψουρα και αφεντρα, οποτε ολα καλα....

 

μη σας νοιαζει τι λενε οι αλλοι, εσεις αυτους τους αντρες επιλεξατε και κανατε συντροφους σας

[Aquamarine2]

fistikaki διαφωνώ...ποτέ δεν ξέρεις πως θα σου ξημερώσει...

Με το χρόνο και μέσα απο την καθημερινότητα βλέπεις τοβαθμό και τη σοβαρότητα της κατάστασης! Ετσι τουλάχιστον έγινε με μένα.

[fistikaki]

βρε κοριτσι μου, σου εσκασε μυτη στο τριτο ραντεβου με τη μανα του...

 

τι περιμενες? οτι θα σε παντρευτει και θα μεταμορφωθει σε τερμηνεητορ, σε αντρα πιτ-μπουλ, ζορικος και νταης και θα ειχε τη μανα του σουζα και μακρυα?

[Aquamarine2]

Ναι, κάπως έτσι! Ανυποψίαστη και με κλειστό το ραντάρ ανίχνευσης μαμακηδων!

[Katerina45]

Fistikaki like many many likesssssssssssssss!!!!!!!!!

 

 

Να σας πω κάτι....... Εμένα δεν με πειράζει!!!!!!! Γιους έχουμε και θα τα περάσουμε κι εμείς -εγώ σίγουρα!!! Γουάι νοτ?

[sogni d'oro]

aquamarine2 χωρίς παρεξήγηση ο δικός σου είναι ΠΟΛΥ μαμάκιας. Και ο δικός μου είναι αλλά δεν το παραδέχεται.

Την υπερασπίζεται πάντα και δεν της χαλάει χατίρι. ΦΡΙΚΗ!

[Stellinula]

Στο τρίτο ραντεβού πέρασα απο οντισιον μιας και την έφερε μαζί του γιατί έπρεπε να με γνωρίσει και να με εγκρίνει για να συνεχίσουμε να βγαίνουμε.

 

fistikaki διαφωνώ...ποτέ δεν ξέρεις πως θα σου ξημερώσει...

Με το χρόνο και μέσα απο την καθημερινότητα βλέπεις τοβαθμό και τη σοβαρότητα της κατάστασης! Ετσι τουλάχιστον έγινε με μένα.

 

Δεν συμβαδίζουν οι 2 απαντήσεις...Αδυνατώ να καταλάβω....:confused:

[jucca]

Χα χα χα, να σου πω εγώ για τον δικό μου μαμάκια.

Φιλιούνται αγκαλιάζονται όοολη μέρα, θα μπει στο σπίτι τους θα την φιλήσει, θα βγει απο το σπίτι τους πάλι θα την φιλήσει...πως κάνανε στο "Μικρό σπίτι στο λιβάδι"...κάπως έτσι. Στο τηλέφωνο όταν τον καλεί της μιλάει με την όμορφη, γλυκιά φωνή του, όπως έκανε με μένα στις αρχές της σχέσης μας. Τώρα ενα σκέτο "Ναι!" αρκεί για μένα. Στο τρίτο ραντεβού πέρασα απο οντισιον μιας και την έφερε μαζί του γιατί έπρεπε να με γνωρίσει και να με εγκρίνει για να συνεχίσουμε να βγαίνουμε. Απο τότε άρχισε να φαίνεται και η αδυναμία προς τη μαμάκαααα... Το δαχτυλίδι των αρραβώνων εκείνη το διάλεξε, μη σου πώ οτι οι γονείς τους ουσιαστικά μου έκαναν πρόταση γάμου. Εε δεν θες και άλλα.. μπορώ να γράφω όλη νύχτα όσα μου έρχονται στο μυαλό αλλα ...εμένα κοροιδεύω στην ουσία οπότε σταματάω εδώ.

Γενικά ισχύει το εξής με τον δικό μου μαμάκια: Αν είμαι καλά με τους γονείς του είμαι και με εκείνον. Αν με καμαρώνουν τα πεθερικά μου τότε και εκείνος με ξαναερωτεύεται... αν τους κακολογώ, χμμμ...δεν βγάζω ακρη, γινόμαστε απο 2 χωριά!

Αστα φιλενάδα...

 

Συγγνώμη, αλλά μ' αυτά τα δείγματα που είδες από πολύ νωρίς, είναι δική σου ευθύνη που συνέχισες... Άρα μην παραπονιέσαι!

[vasiliki40]

Ο δικός μου δεν είναι καθόλου.

Αλλά αυτό που μου τη σπάει αφάνταστα είναι ότι το παίζει σούπερμαν όταν συναντιόμαστε.Και έκανα το ενα και έκανα το άλλο..Όλα τα σκοτώνω όλα τα μαχαιρώνω..Και εγώ βαριέμαι...

Ξερω είναι άλλο θέμα ,αλλά ήθελα να το γράψω...

[travellingmum]

ναι ρε aquamarine, εγω στο τριτο ραντεβου θα εβλεπα απο μακρυα τη μανα του και θα γινομουνα Λουης. Θ'αλλαζα και τηλεφωνο!

 

Παντως τα παραδειγματα που εχω απο αντρες μαμακηδες για τους οποιους οι γυναικες τους παραπονιουνται, 9 στις 10 φορες αυτες ειναι χειροτερες. Αλλα ουτε το βλεπουν ουτε το καταλαβαινουν. Μαλστα το ειπα μια φορα σε μια φιλη μου που παραπονιοταν για την πεθερα της και της ειπα οτι κι η μαμα σου τα ιδια κανει και μου λεει "ε, μαμα μου ειναι, να μην πει τη γνωμη της;" :shock::lol:

 

Τι ν'απαντησεις;;

[τον]

και εμένα μαμακιας ειναι ..........τι να κανουμε ..στην αρχη ειμαστε στραβωμενες απο ερωτα και δεν τα βλεπουμε αυτα, βλεπουμε καρδουλες, συνεφακια .........μετα που προσγειωνομαστε και ανοιγουμε τα ματια μας ...βλεπουμε ................. ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ ΠΙΑ ..............εχουμε πλεον παντρευτη και εχουμε και παιδι ......στην αρχη υπαρχη γκρινια για την μαμακιαση στην πορεια αδιαφορια ...και στην συνεχεια τον κοροιδεουμε γιαυτο ....και ναι το παραδεχεται ...................

[τον]

λες και ο γιος μου να γινει το ιδιο ??

[MaRiA06]

''τον'' να εισαι συγουρη πως αν γινει ο γιος,μην σου πω θα σου αρεσει κιολας.Στον αντρα μας δεν μας αρεσει.

Εγω ευτυχως δεν εχω τετοιο προβλημα.Νορμαλ καταστασεις αγαπης.

Ασε τωρα κιολας που εχω γιο....δικαιολογω πολλα.Οχι βεβαια και τα παρατραβιγμενα!!!!

[τον]

μμμμμμ.......δεν θα τον ηθελα μαμακια αλλα να ακουει και την μανα του πρωτα ......εγω που τον γεννησα ,τον μεγαλωσα ,και το εκαν αντρακι θα ερθει τωρα ΑΥΤΗ να μουν τον παρει να λεει οτι τον αγαπαει .....ποτε μονο εγω............................................................χαχαχχα

λες να σκεφτομε ετσι ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΜΕ ΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ

[rena_myst]

Δεν εχετε δει τιποτα...........μεχρι να παντρευτουμε την ειχε χεσμενη στην κυριολεξια.Ζουσε μαζι μου και δεν πατουσε να την δει.Αφου καμια φορα εγω τον ελεγα ..."την μανα σου την πηρες κανενα τηλεφωνο?"Κι εκεινη φυσικα μεσα στην γλυκα και στην καλοσυνη μαζι μου.Εσυ εισαι που το λες?

Μετα τον γαμο μας ηρθαν τα πανω κατω στην κυριολεξια.

Μιλανε 10 φορες την ημερα στο τηλεφωνο....τι λενε πια? Περναει καθε μερα απο εκει.....μη χεσω.Πολλες φορες κανει μπανιο εκει, αλλαζει ρουχα (εχει αφησει μερικα στην μανουλα ) , ξαπλωνει το μεσημερι , τους δινει πληρη αναφορα.....εκεινη οτι θυμαται χαιρεται....τον εχει και το παιδι για ολες της δουλειες, να μην πω και τα χιλια μυρια που λεει για μενα γιατι μετα τον γαμο μας εδειξε και τον πραγματικο της εαυτο.Βεβαια οταν ειδε πως σε μενα αυτα δεν περνανε και πως την εκανα περα, επιστρατευσε τα μεγαλα μεσα και τον πιανει τον δικο μου τον μπουμπουνα στο φιλοτιμο.

Τι να σας λεω.......παραδειγμα : παιρνει τηλεφωνο τις προαλλες 12 η ωρα παρακαλω την νυχτα να του πει οτι κατεβηκε με τον πεθερο μου στο κεντρο αλλα τον πονανε τα ποδια και δεν μπορει να οδηγησει για να γυρισουν πισω.Κι αντι να της πει ο δικος μου, ασε μας ρε μανα παρτε ταξι και γυριστε.....πηγε σπιτι τους , παρκαρε το αμαξι του, πηρε ταξι και πηγε κεντρο να τους φερει πισω με το αμαξι του πεθερου μου.Υποψιν αφησε μεσα στην νυχτα εμενα και το μωρο ........και μπροστα σε αλλα ....αυτο ειναι πταισμα....αν αρχισω να σας λεω, μαλλον θα παρουμε το παρασημο του "ΜΑΜΑΚΙΑ"

[rkt]

Να σας πω κάτι....... Εμένα δεν με πειράζει!!!!!!! Γιους έχουμε και θα τα περάσουμε κι εμείς -εγώ σίγουρα!!! Γουάι νοτ?

Nitsa, εγώ που έχω κόρες?:lol:

Εμένα, μόνο μαμάκια δεν τον λες...

Οταν καμμιά φορά του λέω να πάρει τη μάνα του να δει τι κάνει, γιατί έχουν περάσει μήνες από την τελευταία φόρά, μου απανταει "σώπα καλέ, καλά θα είναι. Αν δεν ήταν καλά θα με είχε πάρει αυτη...":rolleyes:

Αντε συννενοήσου......

Μόνο μην του μοιάσουν τα παιδιά μας και δεν σηκώνουν το κουλό τους να πάρουν ένα τηλέφωνο να δουν τι κάνουμε......

 

 

βρε κοριτσι μου, σου εσκασε μυτη στο τριτο ραντεβου με τη μανα του...

 

τι περιμενες? οτι θα σε παντρευτει και θα μεταμορφωθει σε τερμηνεητορ, σε αντρα πιτ-μπουλ, ζορικος και νταης και θα ειχε τη μανα του σουζα και μακρυα?

 

Ελα μου ντε.......

[basic]

Χα χα χα, να σου πω εγώ για τον δικό μου μαμάκια.

Φιλιούνται αγκαλιάζονται όοολη μέρα, θα μπει στο σπίτι τους θα την φιλήσει, θα βγει απο το σπίτι τους πάλι θα την φιλήσει...πως κάνανε στο "Μικρό σπίτι στο λιβάδι"...κάπως έτσι. Στο τηλέφωνο όταν τον καλεί της μιλάει με την όμορφη, γλυκιά φωνή του, όπως έκανε με μένα στις αρχές της σχέσης μας. Τώρα ενα σκέτο "Ναι!" αρκεί για μένα. Στο τρίτο ραντεβού πέρασα απο οντισιον μιας και την έφερε μαζί του γιατί έπρεπε να με γνωρίσει και να με εγκρίνει για να συνεχίσουμε να βγαίνουμε. Απο τότε άρχισε να φαίνεται και η αδυναμία προς τη μαμάκαααα... Το δαχτυλίδι των αρραβώνων εκείνη το διάλεξε, μη σου πώ οτι οι γονείς τους ουσιαστικά μου έκαναν πρόταση γάμου. Εε δεν θες και άλλα.. μπορώ να γράφω όλη νύχτα όσα μου έρχονται στο μυαλό αλλα ...εμένα κοροιδεύω στην ουσία οπότε σταματάω εδώ.

Γενικά ισχύει το εξής με τον δικό μου μαμάκια: Αν είμαι καλά με τους γονείς του είμαι και με εκείνον. Αν με καμαρώνουν τα πεθερικά μου τότε και εκείνος με ξαναερωτεύεται... αν τους κακολογώ, χμμμ...δεν βγάζω ακρη, γινόμαστε απο 2 χωριά!

Αστα φιλενάδα...

πεταχτηκαν τα ματια μου εξω με αυτα που διαβαζω. χαρα στο κουραγιο σου. βεβαια τι μιλαω κ εγω η κακομοιρα. εμενα μπορει να μην την εφερε στο ραντεβου μας αλλα αν του ελεγε πως δεν με εγκρινει τοτε δεν θα ειμασταν σημερα μαζι. απλα μεχρι τον γαμο μας πηγαινα με τα νερα της κ ημουν καλη. ο ανδρουλης μου λοιπον οταν εμεινα εγκυος ηρθε κ μου ειπε πως αν ειναι αγορι να βγαλουμε το παιδι στο ονομα του πατερα μου που δεν ζει πια κ φανταστειτε πως ο ανδρας μου ειναι ο μονος που ξερει ποσο πολυ με εχει πονεσει αυτο κ πως ποτε δεν μπορεσα να το ξεπερασω. οταν ομως το ειπε στην μαμα μου κ αυτη αντεδρασε κ του ειπε πως κατι τετοιο θα τους εκανε να θυμωσουν ηρθε ο κυριος κ μου ανακοινωσε πως το παιδι δεν θα παρει το ονομα του πατερα μου, αλλα του δικου του αλλιως θα του θυμωσουν οι γονεις του. εγω ξεκινησα να κλαιω.. σε ολη την εγκυμοσυνη εκλαιγα.. γεννησα κ συνεχισα το σκεφτομαι κ να κλαιω. τον βαπτισαμε οταν ηταν 3μηνων στον πεθερο μου τελικα. το παιδι εχει φτασει 8 μηνων κ εγω ακομα κλαιω. μαλιστα προτεινα εναλλακτικες στον ανδρα μου πχ να βγαλουμε 2 ονοματα ή να μην βγαλουμε κανενος απο τους δυο αλλα ενα ασχετο ονομα. αυτος δεν ηθελε μου εβαλε το μαχαιρι στο λαιμο με λιγα λογια. ειπε πως αν το μωρο μας δεν παρει του πατερα του το ονομα αυτος θα μαλωσει με τους γονεις του, θα θυμωσει η μανουλα κ ο μπαμπακας. κ εγω υποχωρησα. το μετανιωνω καθε μερα. δεν νιωθω τα ιδια πραγματα για τον ανδρα μου πια. ακομα κλαιω κ αυτος λεει "συγνωμη το μετανιωσα" κτλ κτλ. τα πεθερικα μου απλα τα μισω.. αυτοι δεν ειναι ανθρωποι/γονεις με ευαισθησια. ειναι ζωα. συγνωμη για το κατεβατο κοριτσια.

[basic]

...οταν ομως το ειπε στην μαμα μου...

στην μαμα ΤΟΥ ηθελα να γραψω.

[goody]

Βρε basic οσο και να σου λειπει ο μπαμπας σου, οσο και να ηθελες να βγαλεις το ονομα του, εφοσον υποχωρησες και το δεχτηκες, εστω και με κρυα καρδια, ξεχνα το.

Ενα ονομα ειναι στην τελικη, το παιδακι σου να ειναι καλα και ας το λενε οπως να 'ναι.

Οι ανθρωποι ειναι αναντικαταστατοι, και να του εδινες το ονομα του μπαμπα σου θα ηταν μια ομορφη και συμβολικη κινηση, θα συνεχιζε ομως να σου στοιχιζει ο θανατος του.

Μου φαινεται πολυ κριμα τοσους μηνες να κλαις για το ονομα.. Να χαιρεσαι την οικογενεια σου και να την ευχαριστιεσαι! Μην κοιτας το δεντρο και χανεις το δασος!

Δεν ξερω την κατασταση σας αλλα μπορει να κανετε και αλλο παιδακι και τοτε εννοειται θα δωσεις το ονομα που θες εσυ. Και ας θυμωσει η μαμα..

[patousaki mou]

συγνώμη που θα σας το χαλάσω, αλλά εμένα που είναι μπαμπάκιας....πού θα γράψω????????????????????????????

[patousaki mou]

 

δεν νιωθω τα ιδια πραγματα για τον ανδρα μου πια.

 

 

και αυτό είναι αποτέλεσμα του ονόματος που δώσατε στο παιδάκι σας???????

μήπως υπάρχει κάτι άλλο πιό βαθύ και όχι απλά το όνομα?????

εάν ναί, πάω πάσο!

εάν όχι, τότε θα πρέπει να το ψάξεις λίγο το θέμα και να δείς πιο καθαρά κάποια πράγματα! δεν σταματούν τα αισθήματα για τον άνδρα μας, λόγω ενός ονόματος!

 

φιλικά σου τα έγραψα αυτά, ελπίζω να μην τα παρεξηγήσεις!

[travellingmum]

και αυτό είναι αποτέλεσμα του ονόματος που δώσατε στο παιδάκι σας???????

μήπως υπάρχει κάτι άλλο πιό βαθύ και όχι απλά το όνομα?????

εάν ναί, πάω πάσο!

εάν όχι, τότε θα πρέπει να το ψάξεις λίγο το θέμα και να δείς πιο καθαρά κάποια πράγματα! δεν σταματούν τα αισθήματα για τον άνδρα μας, λόγω ενός ονόματος!

 

φιλικά σου τα έγραψα αυτά, ελπίζω να μην τα παρεξηγήσεις!

 

 

δε νομιζω οτι το προβλημα ειναι το ονομα που εχει το παιδι, αλλα το γεγονος οτι δε σεβαστηκε τον πονο της για το χαμο του πατερα της... κι εβαλε τους γονεις του πανω απο τη γυναικα του

[τον]

πεταχτηκαν τα ματια μου εξω με αυτα που διαβαζω. χαρα στο κουραγιο σου. βεβαια τι μιλαω κ εγω η κακομοιρα. εμενα μπορει να μην την εφερε στο ραντεβου μας αλλα αν του ελεγε πως δεν με εγκρινει τοτε δεν θα ειμασταν σημερα μαζι. απλα μεχρι τον γαμο μας πηγαινα με τα νερα της κ ημουν καλη. ο ανδρουλης μου λοιπον οταν εμεινα εγκυος ηρθε κ μου ειπε πως αν ειναι αγορι να βγαλουμε το παιδι στο ονομα του πατερα μου που δεν ζει πια κ φανταστειτε πως ο ανδρας μου ειναι ο μονος που ξερει ποσο πολυ με εχει πονεσει αυτο κ πως ποτε δεν μπορεσα να το ξεπερασω. οταν ομως το ειπε στην μαμα μου κ αυτη αντεδρασε κ του ειπε πως κατι τετοιο θα τους εκανε να θυμωσουν ηρθε ο κυριος κ μου ανακοινωσε πως το παιδι δεν θα παρει το ονομα του πατερα μου, αλλα του δικου του αλλιως θα του θυμωσουν οι γονεις του. εγω ξεκινησα να κλαιω.. σε ολη την εγκυμοσυνη εκλαιγα.. γεννησα κ συνεχισα το σκεφτομαι κ να κλαιω. τον βαπτισαμε οταν ηταν 3μηνων στον πεθερο μου τελικα. το παιδι εχει φτασει 8 μηνων κ εγω ακομα κλαιω. μαλιστα προτεινα εναλλακτικες στον ανδρα μου πχ να βγαλουμε 2 ονοματα ή να μην βγαλουμε κανενος απο τους δυο αλλα ενα ασχετο ονομα. αυτος δεν ηθελε μου εβαλε το μαχαιρι στο λαιμο με λιγα λογια. ειπε πως αν το μωρο μας δεν παρει του πατερα του το ονομα αυτος θα μαλωσει με τους γονεις του, θα θυμωσει η μανουλα κ ο μπαμπακας. κ εγω υποχωρησα. το μετανιωνω καθε μερα. δεν νιωθω τα ιδια πραγματα για τον ανδρα μου πια. ακομα κλαιω κ αυτος λεει "συγνωμη το μετανιωσα" κτλ κτλ. τα πεθερικα μου απλα τα μισω.. αυτοι δεν ειναι ανθρωποι/γονεις με ευαισθησια. ειναι ζωα. συγνωμη για το κατεβατο κοριτσια.

 

εν μερη σε νιωθω ..μετανιωνω που δεν εβγαλα την μανα ........:(μου

καθε μερα .....το πρωτο εβγαλα την πεθερα μου αντε στο δευτερο εβγαλα τον πατερα μου με τα απο πολεμο 6 μηνων διοτι ο πεθερος μου ειχε βγει τρεις μηνες πριν γεννησω τον γιο μου ,το τριτο που ηταν παλι κοριτσι ειπα του αντρα μου να αποφασιση αυτός ΛΑΘΟς ΜΕΓΑ ΛΑΘΟς..........Βεβαια οταν το ειπα μου ειχε πει οτι θα βγαλει την μανα μου .....ομως η μανουλα του τον πηρε χαμπαρι και χεστης που ειναι αποφασισε να βγαλει την μαμα του πεθερου μου ...........:confused:

θα μου πειτε γιατι δεχτικα ....γιατι ημουν ηλιθια

διοτι ψυχολογικα ειχα κουραστει με αυτα τα ονοματα ......και κατεθεσα τα οπλα ...λαθος μεγαλο λαθος .........................:(ακομα το μετανιωνω και θα το μετανιωνω μεχρι να πεθανω θα επρεπε να το παλεψω εστω να βγαλω και τα δυο.....