Μήπως κάποια από σας είχε πρόωρο τοκετό;

[κατερινα81]

μετα απο ρηξη υμενων στο πεμπτο μηνα πληρη ακινησια και αφου γλιτωσαμε απο προεκλαμψια και η κορη μου και εγω γεννησα τελικα στις 33 βδομαδες 1800 γραμμαρια. μειναμε στην εντατικη 19 ημερες.. η κορουλα μου τωρα ειναι 17,5 μηνων και δεν μπορω να την πιασω πουθενα!!! σημερα ειμαι 30 βδομαδων και περιμενω και τη δευτερη κορη μου...

[νανσυ2]

με το καλο,αυτη τη φορα να σου πανε ολα καλα,εξαλλου καθε εγκυμοσυνη ειναι διαφορετικη,φανταζομαι ομως οτι στο πισω μερος του μυαλου σου θα υπαρχει φοβος.....εγω γεννησα 28εβδομαδων 3δυμα αγορακια βαρους 1000γρ. περιπου το καθενα.περασαμε πολλα δε ξερω απο που να αρχισω,το μονο που ξερω ειναι οτι ακομα κ τωρα υστερα απο 2χρονια ακομα τα σκεφτομαι κ στεναχωριεμαι για τα παιδακια μου που επρεπε να παλεψουν τοσο πολυ για να ζησουν,που πονεσαν τοσο,που ταλαιπωρηθηκαν,που ηταν παντου τρυπημενα μεχρι κ στο κεφαλι,που δεν μπορουσαν να νιωσουν την αγκαλια της μανας τους,που ηταν μονα τους σε ενα κουτι,που τα αγγιζαμε λιγο στο χερι κ τιναζοντουσαν απο φοβο μη τα πονεσουμε,που ενιωθα τυψεις που γεννησα,που γυρισα στο σπιτι μου κ ενω ειχα γεννησει 3παιδια ημουν με αδεια τα χερια,που μου ελεγαν να σου ζησουν κ μουν σα χαμενη απο το σοκ,πραγματικα ποτε θα σταματησω να τα σκεφτομαι με τοσο πονο?.......

[despoinagar]

απο σύνδρομο Hellp εγω στις 35 εβδομάδες και κανείς δεν περίμενε ότι θα χρειαζόταν νοσηλεία το μωρό αφού πρόλαβα και έκανα τις ενέσεις κορτιζόνης..και όμως αντιμετώπισε ΣΑΔ, λοίμωξη και χρειάστηκε και παροχέτευση στον πνεύμονα..ευτυχώς όλα καλά τωρά τίποτα δεν θυμίζει τα παλιά!

 

προεκλαμψία και στο δεύτερο κατάφερα όμως (με πολύ κόπο είναι η αλήθεια) να φτάσω στις 38εβδ. και όλα μια χαρά!

 

ποτέ όμως δεν θα ξεχάσω τις μέρες στην Μενν3 του Μητέρα.ποτέ...ούτε τη μάνα που κατέρρευσε όταν είδε το παιδάκι της να φεύγει..θεέ μου μην αφήσεις άλλη μανούλα να το νιώσει αυτο..

[dwraki]

καλημερα.

γεννησα κι εγω προωρα το μωρακι μου στην 32η εβδομαδα,οταν στις 4 τα ξημερωματα μου σπασαν τα νερα στον υπνο μου.

το μωρακι μου γεννηθικε 12 ωρες μετα,1.630, παρα τις προσπαθειες των γιατρων να το κρατησουμε οσο περησσοτερο μπορουσαμε στην κοιλια.αλλα τα υγρα ειχαν φυγει ολα σε σημειο που ειχα πια μονο αιμα!!!!!!!!

περασαμε πολλα (δεν μου φτανουν 2 σελιδες να σας τα γραψω!!!!!)και μετα απο 2 μηνες τον πηραμε σπιτι μας.

 

ο μονος λογος του τοκετου:τα νερα που σπασαν!!!!!!!!!!!!

[november rain]

Eιμαι απο τις τυχερες μπορω να πω και η ιστορια μου αν και ειχε πολυ πονο σωματικο τελικα τελος καλο ολα καλα!

Μετα απο χιλια κυματα καταφερα να φτασω στις 36 βδομαδες και 1 ημερα,να γεννησω με καισσαρικη λογω συσπασεων και ανεπαρκειας τραχηλου εναν παιδαρο 3 5 0 0 κιλα!!!!!!

Κοριτσια καμια να μην παθει ποτε τιποτα ευχομαι,ολα να σας πηγαινουνε κατευχην Θεου...

[Ελένη 80]

Εγώ γέννησα το αγοράκι μου στην 34 +5 (λόγω μειωμένου αμνειακού υγρού από τον 7ο μήνα) 2520γρ. Ευτυχώς μόλις άρχισαν να μειώνονται τα υγρά μου άρχισα και εγώ τις κορτιζόνες. Τον κράτησαν για παρακολπύθηση στα πρόωρα χωρίς να χρειαστεί θερμοκοιτίδα. Εκτός από την προωρότητα είχα και ζάχαρο εγκυμοσύνης και ήμουν με ινσουλίνες (αυτός είναι ένα λόγος παραπάνω να μείνει το παιδί στην παρακολούθηση). Ενώ δεν παρουσίασε τίποτα τις μέρες της παραμονής μας στην κλινική, την μέρα που θα φεύγαμε τους έκανε ένα επεισόδιο λόγω παλινδρόμισης και μου είπαν ότι θα τον κρατήσουν παραπάνω. Έζησα και εγώ έστω και για λίγο αυτό το κενό της μάνας που γυρίζει σπίτι με άδεια χέρια. Ευτυχώς την επόμενη μέρα μας ειδοποίησαν ότι μπορούμε να τον πάρουμε σπίτι.

Τώρα είναι 6 1/2 μηνών και η ανάπτυξή του είναι κανονική. Δυστυχώς εκτός από την μεγάλου βαθμού παλινδρόμηση έχουμε και στραβισμό και θα χρειαστεί να κάνουμε χειρουργείο.

Το κακό είναι πως δεν σταματώ να νοιώθω τύψεις για το ότι έβαλα το παιδί μου σε κίνδυνο. Είχα την καλήτερη εγκυμοσύνη με αποτέλεσμα να μην πάρω χαμπάρι οτί δεν ξεκουραζόμουν καθόλου και δούλευα 12 με 13 ώρες την ημέρα... Όταν πια μπήκα στον 7ο και άρχισαν να μειώνονται τα υγρά όσο και αν κάθησα στο κρεβάτι τα πράγματα είχαν πάρει τον δρόμο τους...

[rafa]

ΕΓΩ ΓΕΝΝΗΣΑ ΑΦΟΥ ΕΙΧΑ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΝΑΤΟ ΛΟΓΩ ΣΥΣΠΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΩΡΟΥ. Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΘΕΩΡΕΙ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΠΡΟΩΡΟ ΚΑΙ ΛΟΓΩ ΑΥΤΟΥ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΓΕΓΟΝΟΤΣ ΟΤΙ ΒΓΗΚΕ 4400 ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΧΡΕΙΑΣΤΙΚΗ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΤΗ ΜΟΝΑΔΑ ΝΕΟΓΝΩΝ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΓΙΑ 10 ΜΕΡΕΣ. ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Η ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΑΡΕΙ ΧΑΜΠΑΡΙ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΕΙ ΚΑΙ ΜΕΛΑΝΙΑΖΕΙ (ΜΑΣ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΣΑΝ ΟΤΙ ΚΡΥΩΝΕΙ) ΚΑΙ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΓΩ ΕΙΧΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ, ΤΟ ΤΑΙΖΑ, ΤΟ ΚΟΙΜΙΖΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΤΗ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ (ΑΠΟ ΜΙΑ ΜΑΙΑ ΠΟΥ ΤΥΧΑΙΑ ΤΟ ΑΚΟΥΣΕ) ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΠΑΝΕ ΜΕ ΑΣΘΕΝΟΦΟΡΟ ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ (ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΓΕΝΝΗΣΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΛΑΟ! ΟΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ! ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΜΩΡΟ ΕΜΕΙΝΕ ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ ΣΤΟ ΟΞΥΓΟΝΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΤΟ ΒΟΗΘΟΥΣΑΝ ΛΙΓΟ ΜΕΤΑ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ. ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΔΙΠΛΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΘΑ ΕΙΧΑ ΑΝΤΕΞΕΙ ΕΓΧΕΙΡΙΣΜΕΝΗ, ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΣΑΝ (ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΜΕΝΟΥΜΕ ΗΡΑΚΛΕΙΟ!) ΟΤΑΝ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΩ ΦΟΒΟΜΟΥΝ ΜΗ ΚΑΝΩ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΜΟΥ ΤΟ ΞΑΝΑΠΑΡΟΥΝ. ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΕ ΕΝΑ ΑΠΛΟ ΚΡΥΩΜΑ ΑΓΧΟΝΟΜΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΠΑΛΙ ΝΑ ΤΟ ΒΑΛΩ ΜΕΣΑ!ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΟΜΩΣ ΟΙ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΤΕ ΜΩΡΑΚΙΑ ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΤΙΚΗ ΞΕΡΕΤΕ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ!

[neraida28]

Γέννησα πριν 11 μέρες το κοριτσάκι μου στις 34+6 βδομάδες, μόνο 1880 γρ λόγω αποκόλλησης πλακούντα Το έχουμε ακόμα σε θερμοκοιτίδα στο παίδων...Έχασε γραμμάρια και έφτασε μέχρι 1700, αλλά τώρα ευτυχώς αρχίζει και πάιρνει και έχει φτάσει τα 1820.Έχουμε μέλλον δυστυχώς ακόμα!Σφίγγεται η καρδιά μου που το βλέπω εκεί μοναχούλι του χωρίς την αγκαλίτσα του μπαμπά και της μαμάς!Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα για μια λεχωνίτσα από το να μη μπορεί να έχει το μωράκι της κοντά!Ευτυχώς πάιρνω δύναμη όταν της μιλάω και ανοίγει τα ματάκια της προσπαθώντας να με κοιτάξει!Ελπίζω να τελειώσουν όλα σύντομα και τότε θα πατήσω ένα μεγάλο delete σε όλα και η ζωή μου θα ξεκινήσει εκείνη τη στιγμή...

[souzi201]

Γέννησα πριν 11 μέρες το κοριτσάκι μου στις 34+6 βδομάδες, μόνο 1880 γρ λόγω αποκόλλησης πλακούντα Το έχουμε ακόμα σε θερμοκοιτίδα στο παίδων...Έχασε γραμμάρια και έφτασε μέχρι 1700, αλλά τώρα ευτυχώς αρχίζει και πάιρνει και έχει φτάσει τα 1820.Έχουμε μέλλον δυστυχώς ακόμα!Σφίγγεται η καρδιά μου που το βλέπω εκεί μοναχούλι του χωρίς την αγκαλίτσα του μπαμπά και της μαμάς!Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα για μια λεχωνίτσα από το να μη μπορεί να έχει το μωράκι της κοντά!Ευτυχώς πάιρνω δύναμη όταν της μιλάω και ανοίγει τα ματάκια της προσπαθώντας να με κοιτάξει!Ελπίζω να τελειώσουν όλα σύντομα και τότε θα πατήσω ένα μεγάλο delete σε όλα και η ζωή μου θα ξεκινήσει εκείνη τη στιγμή...

 

Νεραϊδούλα να σου ζήσει το κοριτσάκι σου!! Μην ανησυχείς είναι πάρα πολύ καλό το βάρος της, δεν θα μείνει πολύ. που την έχετε; να πηγαίνεις να την βλέπεις και να την αγγίζεις -αν σας αφήνουν- είναι πολύ σημαντικό.

[souzi201]

Το κακό είναι πως δεν σταματώ να νοιώθω τύψεις για το ότι έβαλα το παιδί μου σε κίνδυνο. Είχα την καλήτερη εγκυμοσύνη με αποτέλεσμα να μην πάρω χαμπάρι οτί δεν ξεκουραζόμουν καθόλου και δούλευα 12 με 13 ώρες την ημέρα... Όταν πια μπήκα στον 7ο και άρχισαν να μειώνονται τα υγρά όσο και αν κάθησα στο κρεβάτι τα πράγματα είχαν πάρει τον δρόμο τους...

 

ελένη μου να σου ζήσει το παιδάκι σου! Μην βασανίζεσαι με τέτοιες σκέψεις και στενοχωριέσαι. Η απώλεια αμνιακού σχετίζεται ή με τον έμβρυο (που σε σένα δεν ισχύει γιατί είναι μια χαρά το νινί σου) ή με τον πλακούντα και δεν έχει καμία σχέση με τις ώρες που δούλευες Τέλος καλό όλα καλά, εσύ έκανες το καλύτερο που μπορούσες για το παιδάκι σου που το λατρεύεις.

[tazoula82]

Κορίτσια και γω το πρωτο μου παιδάκι το γέννησα προωρα στις 35+4 εβδομάδες.Γεννήθηκε 2400 και ευτυχως ολα καλα.θερμοκιτίδια μπηκε για 3 ωρίτσες και μετα ήρθε στην αγκαλιά μου.Τωρα ειμαι εγκυος στην 25η εβδομάδα και ανησυχω αν υπάρχει κίνδυνος και τωρα για προωρο τοκετο.Μπορει να εχει σχεση με την πρωτη γέννα?

[ZWH]

Κορίτσια και γω το πρωτο μου παιδάκι το γέννησα προωρα στις 35+4 εβδομάδες.Γεννήθηκε 2400 και ευτυχως ολα καλα.θερμοκιτίδια μπηκε για 3 ωρίτσες και μετα ήρθε στην αγκαλιά μου.Τωρα ειμαι εγκυος στην 25η εβδομάδα και ανησυχω αν υπάρχει κίνδυνος και τωρα για προωρο τοκετο.Μπορει να εχει σχεση με την πρωτη γέννα?

Eξαρταται απο τον λογο που ειχες τον προωρο τοκετο στην προηγουμενη εγκυμοσυνη σου.

Πχ εγω στην πρωτη εγκυμοσυνη εχασα το μωρο στις 33 εβδ. λογω κεντρικη αποκολληση πλακουντα (ειχα υψηλη πιεση που ο γιατρος δεν το ειχε παρει χαμπαρι). 2η εγκυμοσυνη προωρος τοκετος στις 32 εβδ. λογω προεκλαμψιας (υψηλη πιεση).

Τριτη εγκυμοσυνη σε αλλο γιατρο 36+6 (δεν ειχε ομως σχεση με την πιεση την οποια την ειχαμε ρυθμισει αλλα λογω κακης προηγουμενης καισαρικης).

Ολα θα πανε καλα!!!

[tazoula82]

Eξαρταται απο τον λογο που ειχες τον προωρο τοκετο στην προηγουμενη εγκυμοσυνη σου.

Πχ εγω στην πρωτη εγκυμοσυνη εχασα το μωρο στις 33 εβδ. λογω κεντρικη αποκολληση πλακουντα (ειχα υψηλη πιεση που ο γιατρος δεν το ειχε παρει χαμπαρι). 2η εγκυμοσυνη προωρος τοκετος στις 32 εβδ. λογω προεκλαμψιας (υψηλη πιεση).

Τριτη εγκυμοσυνη σε αλλο γιατρο 36+6 (δεν ειχε ομως σχεση με την πιεση την οποια την ειχαμε ρυθμισει αλλα λογω κακης προηγουμενης καισαρικης).

Ολα θα πανε καλα!!!

Εσπασαν απλα τα νερά αλλα γιατι τοσο νωρις δεν το γνωρίζω.Αν και ο γιατρος απο οτι θυμάμαι ειχε καταλάβει οτι παμε για προωρο τοκετο και ευτυχως ειχε φροντίσει και μου ειχε κάνει τις ενεσεις κορτιζόνης για να βοηθησει το αναπνευστικό του μωρου.

[neraida28]

Νεραϊδούλα να σου ζήσει το κοριτσάκι σου!! Μην ανησυχείς είναι πάρα πολύ καλό το βάρος της, δεν θα μείνει πολύ. που την έχετε; να πηγαίνεις να την βλέπεις και να την αγγίζεις -αν σας αφήνουν- είναι πολύ σημαντικό.

 

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ κουκλίτσα μου!Το έχουμε στο παίδων στη μονάδα.Πηγαίνουμε κάθε μέρα και τη χαιδεύουμε και εκείνο το γλυκούλι μου με το που ακούει τη φωνή μας ξυπνάει και προσπαθεί να μας κοιτάξει!Μας είπαν άλλες 20 μέρες τουλάχιστον!Τι να κάνουμε...υπομονή!

[βαλασια86]

γεννησα τον γιοκα μου33 εβδομαδων λογω συνδρομο hellp.γεννηθηκε 1620 τωρα ειναι 18 μηνων και δεν πιανετε..................δοξα τον θεο πηγαν ολα καλα

[BENA]

Eξαρταται απο τον λογο που ειχες τον προωρο τοκετο στην προηγουμενη εγκυμοσυνη σου.

Πχ εγω στην πρωτη εγκυμοσυνη εχασα το μωρο στις 33 εβδ. λογω κεντρικη αποκολληση πλακουντα (ειχα υψηλη πιεση που ο γιατρος δεν το ειχε παρει χαμπαρι). 2η εγκυμοσυνη προωρος τοκετος στις 32 εβδ. λογω προεκλαμψιας (υψηλη πιεση).

Τριτη εγκυμοσυνη σε αλλο γιατρο 36+6 (δεν ειχε ομως σχεση με την πιεση την οποια την ειχαμε ρυθμισει αλλα λογω κακης προηγουμενης καισαρικης).

Ολα θα πανε καλα!!!

 

θα συμφωνησω! εγω γεννησα την κορη μου 36 εβδομαδων λογω προεκλαμψιας και ενω στον γιο μου ειχα πανικοβληθει κλπ κλπ τον γεννησα 39+!! οι στατιστικες λενε οτι ενας προωρος τοκετος συνηθως ακολουθειται και απο αλλους προωρους τοκετους αλλα κυριως θα πρεπει να εισαι ηρεμη και να σκεφτεσαι θετικα.......... ευχομαι και θα πανε ολα καλα!

[lenastefanos]

θα ηθελα να σασ πω και γω την ιστορια μου.εκανα την πρωτη μου εξωσωματικη το περασμενο καλοκαιρι και επιασε αμεσωσ και με διδυμα παρακαλω.....ειπα ποσο τυχερη αραγε ειμαι...26 και 1 μερα γεννησα λογω αποκολλησησ στον ενα πλακουντα ,ηταν βλεπετε διζυγωτικα το καθενα με το δικο του πλακουντα.ειχα 1 εβδομαδα αιμα και ο γιατροσ μου εκρινε οτι μπορουσε να αντιμετωπιστει με ξαπλα απο το σπιτι.οταν πια η αιμοραγια εγινε πολυ μεγαλη μπηκα στο μαιευτηριο οπου εκει μιση ωρα μετα αφου μπηκα ξεκινησαν συσπασεισ.περασα 8 ωρεσ με πονουσ γεννασ και ο γιατροσ μου ηρθε αφου μου εκαναν και την επισκληριδιο με διαστολη πια 4 εκατοστα....η μπεμπα μου γεννηθηκε 930 γρ και ο μπεμπησ μου 800γρ ,εζησαν 4 και 2 μερεσ αντοιστιχα..τον μπεμπη μου δεν προλαβα καν να τον δω επειδη ηταν στην εντατικη και εμενα δεν με αφηναν να σηκωθω αμεσωσ λογω καισαρικησ,την μπεμπα μου την ειδα μονο 2 φορεσ χωρισ να μπορεσω να την αγγιξω φοβουμενη μην τησ μεταφερω καποιο μικροβιο ...δοξαζω ομωσ τον θεο για το παληκαρακι μου που ειναι 12 χρονων απο τον πρωτο μου γαμο και στηριζομαι επανω του αυτουσ τουσ 2μησι μηνεσ που μου συνεβη αυτο...συγνωμη αν σασ κουρασα αλλα πιστευω οτι μονο γυναικεσ που εχουν παθει το ιδιο μπορουν νε με καταλαβουν....

[νανσυ2]

λυπαμαι πολυ για ο,τι περασες........να χαιρεσαι το γιο σου.....κ δε με κουρασες καθολου..εγω γεννησα τριδυμα 28εβδομαδων...τωρα ειναι 3χρ....περασαμε πολλα,αλλα αντεξαμε ολοι...

[Φιλίππα]

εμενα η περιππτωση μου ηταν πολυ πιο ανωδινη απο τη δικη σας...γεννησα 40 εβδομαδων με προκληση τοκετου γιατι δεν ελεγαν να με πιασουν οι πονοι μια μπεμπα 4020γρ.τωρα θα μου πειτε τι μπορει να παει στραβα σε ενα τοσο μεγαλο μωρο που το γεννησα και φυσιολογικα πανευκολα χωρις να το ζορισω! Με το που βγηκε ομως μπηκε εντατικη για 8 μερες λογω ταχυπνοιας και δυσκολιας στην αναπνοη...χρειαζοταν μασκα οξυγονου για να μπορει να αναπνεει κανονικα...μη σας τα πολυλογω μεσα στη ΜΕΝ το δικο μου ηταν το πιο τεραστιο μωρο...υπηρχαν προωρα διδυμακια και αλλα μικρουλακια που ειχαν την αναγκη της εντατικη νοσηλειας...τωρα ολα ειναι πισω μας και παρολο που η μικρη μου ηταν τελειομηνο και μεγαλο μωρο μπηκε και αυτη στο κλαμπ...κουραγιο ολες οι μανουλες και οταν τα παρετε με το καλο στο σπιτακι σας θα ειστε καλυτερα

[robenula]

εγω γεννησα στις 33 και 3 μερες μετα απο ατελειωτη ξαπλα,οταν ξαφνικα εσπασαν τα νερα.νοσηλευομουν ηδη 12 μερες με ορο λογω συσπασεων.η μπεμπα 2990.δεν το πιστευαμε.κολλησε ομωσ μικροβιο και εμεινε μεσα για αντιβιωση 10 μερες.ο θεος να φυλαει να μη συμβαινουν ολα αυτα τα ασχημα

[baggi]

στις 35 και 2 γέννησα. Δύσκολη εγκυμοσύνη, αιμορραγίες , ξάπλα, περίδεση τραχήλου κλπ Τελικά σπάσαν τα νερά. Γέννησα πρόωρα με καισαρική γιατί η μπέμπα δεν είχε γυρίσει και μου κρατήσαν τη μικρή στην θερμοκοιτίδα για 1 εβδομάδα. Παρουσίασε παροδική ταχύπνοια. Σήμερα είναι 7 μηνών και είναι θηρίο!!!!

[psixi]

Στις 33 w και 2d,λογω υπερτασης,διαβητη και γερασμενου πλακουντα και μειωση αμνιακου στο γιο μου.Γεννηθηκαν 2150 ομικρος και 2500 η μικρη χρειαστηκαν οξυγονο για λιγες ωρες ,δεν εμφανισαν κανενα αλλο προβλημα ευτυχως αλλα εμειναν 10 και 5 μερες αντιστοιχα σε θερμοκοιτιδα στη ΜΕΝΝ του Γεννεσις λογω σιτισης με σωληνακι.Η προωροτητα μας εφερε μια ηπιας μορφης υπερτονια και για να την ξεπερασουμε κανουμε μασαζακια σε φυσιοθεραπευτη.Ευτυχως ολα καλα...Τωρα τα αρκουδακια ειναι 6100 και 7050 αντιστοιχα και 4,5 μηνων

[lenastefanos]

λυπαμαι πολυ για ο,τι περασες........να χαιρεσαι το γιο σου.....κ δε με κουρασες καθολου..εγω γεννησα τριδυμα 28εβδομαδων...τωρα ειναι 3χρ....περασαμε πολλα,αλλα αντεξαμε ολοι...

 

ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ,ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΤΥΧΕΡΗ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΤΑ ΜΩΡΑΚΙΑ ΣΟΥ ΑΝΤΕΞΑΝ.ΝΑ ΤΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΚΑΙ ΝΑΤΑ ΚΑΜΑΡΩΣΕΙΣ ΟΠΩΣ ΕΣΥ ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ!!!ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΝΑ ΑΝ ΑΥΤΑ ΗΤΑΝ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΜΟΥ ΜΩΡΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΘΑ ΜΙΛΟΥΣΑΜΕ ΤΩΡΑ,ΕΥΤΥΧΩΣ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΤΟ ΓΙΟ ΜΟΥ.ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΑ ΕΝΑ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΟΙΚ.ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΠΗΓΑ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΩ ΕΙΔΑ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙ ΟΤΙ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ 3 ΠΑΙΔΙΑ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΕΧΩ ΜΟΝΟ 1 ΤΡΕΛΑΘΗΚΑ ΤΕΛΕΙΩΣ....

[νανσυ2]

ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ,ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΤΥΧΕΡΗ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΤΑ ΜΩΡΑΚΙΑ ΣΟΥ ΑΝΤΕΞΑΝ.ΝΑ ΤΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΚΑΙ ΝΑΤΑ ΚΑΜΑΡΩΣΕΙΣ ΟΠΩΣ ΕΣΥ ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ!!!ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΝΑ ΑΝ ΑΥΤΑ ΗΤΑΝ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΜΟΥ ΜΩΡΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΘΑ ΜΙΛΟΥΣΑΜΕ ΤΩΡΑ,ΕΥΤΥΧΩΣ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΤΟ ΓΙΟ ΜΟΥ.ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΑ ΕΝΑ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΟΙΚ.ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΠΗΓΑ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΩ ΕΙΔΑ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙ ΟΤΙ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ 3 ΠΑΙΔΙΑ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΕΧΩ ΜΟΝΟ 1 ΤΡΕΛΑΘΗΚΑ ΤΕΛΕΙΩΣ....

 

 

 

ναι,ειμαι πολυ τυχερη...το ξερω.....σε καταλαβαινω....νιωθω ποσο ασχημα νιωθεις κ λυπαμαι πολυ.για οτι εζησες,ειναι πολυ ασχημο μετα απο μια εξωσωματικη,μια εγκυμοσυνη,να εχεις αυτο το αποτελεσμα,λυπαμαι που τα μωρακια σου δεν τα καταφεραν,κ δεν το λεω ετσι για να το πω,...σκεφτεσαι να ξαναπροσπαθησεις?ισως ειναι νωρις,κ ισως ειναι πολυ χαζο αυτο που ρωταω,αλλα δε το λεω για κακο,ελπιαω να μη με παρεξηγησεις....οταν σε διαβασα αισθανθηκα τοσο ασχημα για σενα,που δεν ηθελα να πω τπτ για τη δικη μας περιπετοια....τι να τολμησω να πω αλλωστε....

[pegg]

lena σε καταλαβαινω απολυτα καθως εγω δεν ημουν απο τις απολυτα τυχερες γεννησα τα τριδυμακια μου στις 26+5 ο γιος πεθανε ενδομητρια μια μερα πριν,η μια μου κορη γενηθηκε 450γρ και πεθανε στις 3 μερες αλλα ευτυχως μπορεσα να την αγγιξω και να ρουφηξω οσο μπορω απο την εικονα της ωστε να τη θυμαμαι μαι ζωη και η αλλη μου η κορη γεννηθηκε 630γρ και ευτυχως ειναι καλα αλλα οπως λεει και η smartie o αγωνας συνεχιζεται γιατι αυτα τα παιδακι θελουν δουλεια πολυ!!!!!ΕμενΑ ηταν τα πρωτα μου παιδακια και δοξαζω τον Θεο που εχω τουλαχιστον τη μικρουλα μου!!!!!!

 

Αλλα παμε παρακατω τωρα διανυω την 20 εβδομαδα της δευτερης εγκυμοσυνης μου και ευελπιστω να πανε ολα καλα αυτη τη φορα!!!!