Τι να κανω

[Ελενα!]

Καλησπερα το ονομα μου ειναι ελενα ειμαι 26χρ.και εχω 2παιδακια μια κορουλα 4χρ.και ενα αγορακι 2χρ.Αυτο που μου συμβαινει ειναι το εξης μενω επαρχια και στην ιδια πολυκατοικια μενει και η πεθερα μου,απο την αρχη της σχεσης μου με τον γιο της(ειμαστε μαζι 6,5χρονια)δεν συμπαθησε ποτε η μια την αλλη,παρολο που εκανα πολλες προσπαθειες πρωτον για να μην στεναχωριετε ο αντρας μου και δευτερον ειμαι ενα παιδι που μεγαλωσε χωρις αγαπη απο γονεις και γενικα μεχρι που παντρευτηκα ημουν ''ορφανη''..Οταν λοιπον εμεινα εγκυος(μετα απο 2χρονια σχεσης)η πεθερα εγινε ακομα χειροτερη,ηρεμησε οταν ημουν 8μηνων...Οταν γεννησα ερχοταν να βοηθαει κρατουσε το μωρο να κοιμηθω λιγακι και γενικα να με ξεκουρασει(ενω πισω απο την πλατη μου ελεγε οτι εγω ειμαι τεμπελα και ολη μερα εχει αυτη το παιδι)τα καταπια ολα αυτα και οταν μεγαλωσε η μικρη και πηγε 1χρονου ερχοταν συνεχεια πανω και μου ζητουσε να την παρει κατω μια δυο τρεις της την εδωσα και εγω και καπως ετσι φτιαξανε οι σχεσεις μας....Μετα μενω εγκυος στον γιο μου(η κορη μου 1,5χρ.σχεδον τοτε)η πεθερα μας ειχε γινει βδελλα τα ελεγα τοτε στον αντρα μου ας ειναι λιγο διακριτη και ο αντρας μου επαιρνε το μερος της...Τεσπα μετα απο πολυ καιρο ερχομαι στο τωρα....Η κατασταση αυτη συνεχιζετε αι βλεπω τι η κορη μου προτιμα την γιαγια της περισσοτερο απο μενα και τον πατερα της....Η γιαγια της της κανει ολα τα χατηρια και εκτος αυτου εχω φτασει σε μια κατασταση μαλλον καταθλιψης...Η δε πεθερα το συνεχιζει μου την ζηταει τα σκ που δεν δουλευει να κοιματε κατω μαζι της,και καθημερινα μου χτυπαει κουδουνια και παιρνει 10τηλ για να της την παω να την κρατησει κατω,για τον γιο μου,χ#στηκε να το πω και ετσι....Το προβλημα μου ειναι οτι ναι μεν θελω να εχει επαφη με την γιαγια της(κατι που δεν ειχα εγω)αλλα οχι ετσι 2φορες την βδομαδα απο καμια ωριτσα στο σπιτι...Εχει κολλησει πολυ με την γιαγια της και ειναι μεγαλο προβλημα αυτο,γιατι με το παραμικρο αν δεν της κανω καποιο χατηρι πεφτει και χτυπιετε κατω και φωναζει γιαγια....:cry:Νιωθω πολυ απογοητευμενη...Πλεον ο αντρας μου παιρνει το μερος μου αλλα τι να κανεις,υπαρχει ενα μειον στην υποθεση ειμαστε και 2ανεργοι και πολλες φορες μας βοηθαει οικονομικα η πεθεραετσι αυτοματως αποκταει δικαιωματα......Δεν ξερω τι αλλο να κανω,καθε αποψη δεκτη...Ευχαριστω και συγνωμη για το μεγαλο ποστ.....

[Mammy in love]

Έλενα μου καταρχάς να σου ζήσουν τα μπουμπούκια σου.Ένα θα σου πω "μην απελπίζεσαι".Είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι πλέον έχεις και τον άντρα σου με το μέρος σου!Εγώ έχω το δικό σου πρόβλημα αλλά με τους δικούς μου.Στην αρχή που γέννησα όλα καλά ,μόνο ο πατέρας μου έκανε κάποια παράπονα ότι όποτε ερχόταν να δει το μωρό εκείνο η΄θα θήλαζε η΄θα κοιμόταν αλλά οκ λογικό ήθελε να τον δει και δεν μπορούσε.Ο μικρός τώρα είναι 14μηνών και οι δικοί μου κάνουν σαν τρελοί ,λες και μόνο εκείνοι έκαναν εγγόνι κανένας άλλος.Ο πατέρας μου θέλει να παίρνει το μωρό στο μαγαζί το να το έχει ,και επειδή είχε καιρό να το πάρει (είχα τρεχάματα με τα δόντια μου και το άφηνα το μωρό στη μάνα μου κι εκείνη το πήγαινε στο μαγαζί) μου λέει συνέχεια ότι οι πελάτες τον ρωτούν που είναι το εγγόνι και γιατί δεν το έχει στο μαγαζί.Δεν δίνω σημασία...Μαλώνουμε το μωρό και έχω αναγκαστεί να του την "πω" γιατί ενώ του μιλάω εγώ η΄ο πατέρας του πετάγεται κι εκείνος.Κατεβαίναμε κάτω να κάνουμε παρεούλα και εκείνος έπαιρνε το μωρό και πήγαινε σε άλλο δωμάτιο.Είπα και εγώ στη μάνα μου να του πει για να μην το πω εγώ με λάθος τρόπο (αν και κάτι του πέταξα και το κατάλαβε) ότι ό άντρας μου το παιδί το βλέπει το βράδυ ,δεν γίνεται να το παίρνει εκείνος και να παίζει όταν είναι και ο άντρας μου μαζί.Μια μέρα παρεξηγηθήκαμε και με την μάνα μου και το συζητήσαμε το θέμα του μωρού και ότι θεωρώ ότι ανακατεύονται και έχουν άποψη για όλα και ότι αυτό δεν μου αρέσει."Αν " της λέω "κάνετε και ανακατεύεστε τώρα έτσι όταν μεγαλώσει και άλλο το μωρό και θα υπάρχουν πιο σημαντικά θέματα τι θα γίνει;Εσείς μας κάνατε ,μας μεγαλώσατε ,αυτό είναι το δικό μου παιδί και εγώ με τον άντρα μου είμαστε υπεύθυνοι για το παιδί μας".Ξέρεις τι απάντησε;Ότι επειδή το βλέπουν συχνά δεν μπορούν να μην ανακατευτούν η΄να μην μιλήσουν."Οπότε" της λέω "να μην το βλέπετε συχνά για να ηρεμήσουμε;"Μου είπε ότι όποτε χρειάζεται να μου το κρατήσει για να πάω κάπου ευχαρίστως αλλά αν δεν θέλω να πολύ ανακατεύονται να μην το βλέπουν κάτι που βέβαια δεν γίνεται γιατί για να μπορέσουμε να ξεχρεώσουμε κάποια χρέη τρώμε μαζί τους.Η αλήθεια είναι ότι είναι καλοί γονείς και μας στέκονται αλλά καμιά φορά σκέφτομαι πως θα ήταν καλύτερα να είμασταν μακρυά και αγαπημένοι.Προσπαθώ να μην τους αφήνω λοιπόν και πολύ το μωρό και να κάνω δουλείες με εκείνο μες τα πόδια μου και ότι κάνω.Για ψώνια το παίρνω μαζί μου και γενικά ότι μπορώ το κάνω μαζί με το μωρό και ας μου βγάζει το λάδι γιατί είναι και ζωηρούλης.Όσο για την μικρή σου με όμορφο τρόπο προσπάθησε να την ξεκολλήσεις.Και ό άντρας σου ας βάλει λίγο στο θέμα πειθαρχίας τη μάνα του στη θέση της.Δεν γίνεται να της κάνει όλα τα χατίρια και μετά εσείς να έχετε πρόβλημα με το παιδί.Κουράγιο κορίτσι μου...

[LA LATINA]

να μην το δινεις το παιδι σου

τι θα πει το ζηταει τι ειναι κατσαρολα και θελει να τη δανειστει???

βραδυ δινεις το παιδι σου να κοιμηθει εκει???? γιατι κοπελα μου?

η μικρη μπορει και να ζηλευει και σου λεει ηρθε ο μικρος μου πηρε τα πρωτεια εμενα με δινουνε εκεινον τον κρατανε, ποτε δεν ξερεις πως τοπαιρνει ενα παιδι κι εσυ τικανεις γι αυτο?? φυσικα και την προτιμαει, αυτο να μη σε απασχολει, ολα τα παιδια προτιμουν αυτους που τα αφηνουν να ξεσαλωνουν, αυτο δε σημαινει οτι δεν αγαπουν τη μαμα και το μπαμπα...

αλλα ηρθε νομιζω η ωρα να "περιφραξεις" την οικογενεια σου μεσα στο σπιτι σου

[Ελενα!]

μαμυ αν ηταν οι δικοι μου θα μπορουσα να μιλησω,αλλα ρε κοριτσια ειναι πεθερα,ποτε δεν ειχα οικειοτητα μαζι της..Μου την ''μπαινει''συνεχεια πολυ ασχημα με μισει το ξερω το νιωθω αλλα μπροστα μου και σε αλλους μπροστα γινετε χαλι να την πατησω..Στελλα την λυπομουν γιατι εμεινε χηρα πριν 8χρονια και της την εδινα για να κοιμηθει κατω να εχει παρεουλα μια ςκαι μου το ζητουσε και η μικρη...

[Mammy in love]

μαμυ αν ηταν οι δικοι μου θα μπορουσα να μιλησω,αλλα ρε κοριτσια ειναι πεθερα,ποτε δεν ειχα οικειοτητα μαζι της..Μου την ''μπαινει''συνεχεια πολυ ασχημα με μισει το ξερω το νιωθω αλλα μπροστα μου και σε αλλους μπροστα γινετε χαλι να την πατησω..Στελλα την λυπομουν γιατι εμεινε χηρα πριν 8χρονια και της την εδινα για να κοιμηθει κατω να εχει παρεουλα μια ςκαι μου το ζητουσε και η μικρη...

 

Καλή μου Έλενα τα παιδάκια μας δεν τα κάναμε για να κάνουν παρέα σε παπουδογιαγιάδες γιατί είναι μόνοι τους.Άλλωστε σκέψου τι αρχές και γραμμή θες να δώσεις στα παιδιά σου...Εσύ θα είσαι και ο άντρας σου είστε υπεύθυνοι για τα παιδιά σας και για το χαρακτήρα που θα διαμορφώσουν.Εγώ δεν λέω να μιλήσεις στην πεθερά σου με τον τρόπο που θα μίλαγες στους γονείς σου αλλά μην επιτρέπεις κάποια πράγματα.Βρες τρόπο και εσύ και ο σύζυγος να κάνετε πράγματα και με τα δύο μικρά σας και θα συμφωνήσω και με τη Στέλλα ,δεν ξέρεις πως σκέφτεται η μικρή σου ,πως μπορεί να αισθάνεται που την έστελνες να κοιμηθεί στην γιαγιά.Θα σου πω δικό μου περιστατικό.Τον αδερφό μου τον ήθελα σαν τρελή ,τον αγαπάω σαν να είναι παιδί μου και όχι αδερφός μου.Όταν γεννήθηκε εγώ αρρώστησα με κοκκύτη αν δεν κάνω λάθος και ο γιατρός είπε στην μάνα μου ότι δεν έπρεπε να έρθω σε επαφή με το μωρό.Με πήρε λοιπόν η γιαγιά μου που έμενε από κάτω.Ο πατέρας μου μου έπαιρνε παιχνίδια και με έβγαζε βόλτες για να μην αισθάνομαι άσχημα ,άσε που έτσι κι αλλιώς μου άρεσε να πηγαίνω στη γιαγιά μου και να κάθομαι η΄και να κοιμάμαι.Ξέρεις όμως τι της είπα μια μέρα που μου έβγαλε τον αδερφό μου να τον δω από το παράθυρο;"Μανούλα γιατί δεν με παίρνεις επάνω ,εγώ δεν είμαι παιδί σου;"Κλάμα η μάνα μου και κακό...Δεν το θυμάμαι αυτό το περιστατικό και δεν θυμάμαι να αισθάνθηκα ποτέ ότι με παραμελούν ,όμως της είπα αυτή την κουβέντα.Γι΄αυτό σου λέω η Στέλλα έχει δίκιο ,δεν ξέρεις πως σκέφτεται η μικρή.Σόρυ αν σε ζάλισα...

[Little Monkey]

Εχει κολλησει πολυ με την γιαγια της και ειναι μεγαλο προβλημα αυτο,γιατι με το παραμικρο αν δεν της κανω καποιο χατηρι πεφτει και χτυπιετε κατω και φωναζει γιαγια....

Να σου πω κάτι; Εγώ δεν βλέπω γιατί αυτό είναι πρόβλημα. Κι εγώ έτσι ήμουν με τη γιαγιά μου, η οποία με μεγάλωσε γιατί οι γονείς μου δούλευαν. Και τα χατήρια μου έκανε, και το μέρος μου έπαιρνε όταν με μάλωνε ο πατέρας μου και γενικότερα της είχα μεγάλη αγάπη και αδυναμία. Αυτό δεν είχε αρνητική επίπτωση στις σχεσεις μου με τη μητέρα μου, την οποία υπεραγαπώ, άσχετο που όταν ήμουν μικρή συνέχεια με μάλωνε και δεν είχε χρόνο να με παίξει και να μου διαβάσει παραμύθια (η γιαγιά δυστυχώς ήταν αγράμματη, τα έχω άχτι τα παραμύθια!).

 

Ανεξάρτητα από τις σχέσεις που έχουμε εμείς με τα πεθερικά μας, πιστεύω ότι οι παππούδες έχουν ένα πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή των παιδιών μας, και αν τα παιδιά μας έχουν δεθεί μαζί τους, αυτό είναι ευχής έργο και όχι πρόβλημα. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι οι παππούδες τα κακομαθαίνουν, αλλά όπως λέει και η μητέρα μου "γι' αυτό είναι οι παππούδες, για να κάνουν τα χατήρια των εγγονιών τους".

[kounelitsa]

κακά τα ψέμματα..είναι πεθερά σου και όχι μάνα σου...που σημαίνει..

Πάει πρώτα ο γιός της, ο εγωισμος της, τα εγγόνια της και μετά εσυ...

 

Δυστυχώ κάθε βοήθεια, σχεδόν ποτέ δεν ερχεται χωρίς αντάλλαγμα..

Πάλι καλά που έχεις και έναν άνθρωπο να σου κρατάει τα παιδια, μείνε σε αυτο, σας βοηθάει και οικονομικά...έ το χρέος της το κάνει και με το παραπάνω...

Τώρα αν είναι Σκ@#$χαρακτήρας είναι άλλο θέμα. Αφού και η μικρή περνάει καλά μην της το στερείς...αργότερα όταν μεγαλώσει και ο μικρός θα πηγαίνει και αυτος.

[rkt]

Ανεξάρτητα από τις σχέσεις που έχουμε εμείς με τα πεθερικά μας, πιστεύω ότι οι παππούδες έχουν ένα πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή των παιδιών μας, και αν τα παιδιά μας έχουν δεθεί μαζί τους, αυτό είναι ευχής έργο και όχι πρόβλημα. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι οι παππούδες τα κακομαθαίνουν, αλλά όπως λέει και η μητέρα μου "γι' αυτό είναι οι παππούδες, για να κάνουν τα χατήρια των εγγονιών τους".

 

Συμφωνώ. Βάλτε και εμένα στο club αυτών που μεγάλωναν με την γιαγιά, την οποία λατρεύω... λάτρευα (ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω ότι έφυγε...) όπως όμως λατρεύω και την μάνα μου. Αλλο το ένα, άλλο το άλλο.

Αν με ρώταγες πως θα μου φαινόταν να μην έχω πολλά - πολλά με την γιαγια μου, τότε θα σου απαντήσω πως με τίποτα στον κοσμο δεν το θέλω αυτό. Και μην φοβάσαι πως το παιδί, κακομαθαίνει από τους παπούδες/γιαγιάδες (οκ, μπορεί λίγο).

Ξέρουν τα άτιμα που τα παίρνει να κάνουν τι.....

Επειδή και εμένα οι δικές μου είναι καθημερινά με την γιαγιά που τις κρατάει το μεσημέρι μέχρι το απόγευμα που γυρίζω από την δουλειά, και καταλαβαίνω τι εννοείς και πόσο εκνευριστικό είναι μερικές φορές όλο αυτό, στην αρχή και εγώ έτσι κάπως σκεφτόμουν, σου λέω πως δεν είναι έτσι. Δεν είναι σωστό να ξεκόβουμε τα παιδιά από τους παπουδογιαγιάδες. Απλώς πρέπει ο καθένας να έχει την θέση του.

Εγώ ξέρεις πόσες φορές υπενθυμίζω στη μάνα μου ότι είναι η γιαγιά και όχι η μαμά?? Πολλέςςςςς

[rkt]

Α, ξέχασα να σου πω, πως τον πεθερό μου, ούτε να τον βλέπω, αλλά....

είναι ο μοναδικός παπούς που έχουν οι μικρές μου, μιας και ο μπαμπάς μου έχει πολλά χρόνια που πέθανε και οι μικρές τον λατρεύουν.

Ε, δεν υπάρχει περίπτωση να τους τον στερήσω.

Ερχονται συχνά σπίτι για να δουν τις μικρές (προ παιδιών εποχή τους βλέπαμε 1 φορά το χρόνο και άν) και τώρα, έχουν πάει στον παπού με τον μπαμπά τους μπας και κάνω και εγώ μία ρημάδα δουλειά.

Τα προσωπικα μας αισθήματα, δεν πρέπει να τα μεταβιβάζουμε στα παιδιά μας.