Γιαγιά - η δεύτερη μαμά του παιδιού μας & αποχωρισμός

[BIZELI]

Μαρία καταρχήν σε ευχαριστούμε για τις πολύτιμες συμβουλές.

 

Τώρα σε όλα αυτά που μας λες να σημειώσω τα εξής:

1.

"εσένα δεν σου είναι θυμωμένος που είσαι η μαμά της ?

εάν όχι τότε επιβεβαιώνει το ότι βλέπει την γιαγιά σαν μια μαμά που πρέπει

να μοιραστεί ξαφνικά όπως ακριβώς νιώθει΄ένα παιδί όταν γεννιέται νέο αδερφάκι. "

όχι σε εμένα δεν δείχνει θυμό. Καμια φορα όταν είμαι και με τα δύο μαζί θέλει να μου αποσπά την προσοχή, του στυλ "αστη βρε και έλα να παίξουμε" και πάντα κάθομαι μαζί του (προσέχω και την άλλη βεβαια, αλλά του δίνω προσοχή). Και το μόνο που κάνει καμιά φορά είναι όταν φεύγουμε με τη μικρή από το σπίτι του (αν είμαστε εκεί) είναι να μην μας αφήνει, αλλά πάντα με ωραίο τρόπο πχ"πάω να κάνω τη μπέμπα μπάνιο και να τη ταισω γιατί πεινάει",καταλαβαίνει και του περνάει. Αυτό που επίσης ισχύει είναι ότι του αρέσει να είναι μαζι μας.

2.

 

"πρέπει οπωσδήποτε να την ενημερώσετε για όλα αυτά, να της πείτε ότι

δεν πρέπει να τον τιμωρεί ή να του θυμώνει που της είναι θυμωμένος, να έχει κατανόηση μαζί του αλλά προπαντώς να χρησιμοποιεί τις νέες τεχνικές... "

 

αυτό κάνει η καλή μας η γιαγιά του θυμώνει και ξεσπαει...είναι και παρορμητικός τύπος και ότι της έρθει στο κεφάλι λέει...

Ευτυχώς βέβαια δεν ειναι τόσο συχνή η επαφή της γιαγιάς με τη μικρή. Για παράδειγμα η πεθερά μου άντε να κρατήσει τη μικρή 2 φορές τη βδομάδα για κάποιες ώρες, και αυτές πάντα θα έρθει στο σπίτι μας, δεν θα πάμε τη μικρή στο δικό της (που είναι απέναντι) και δεν κοιμάται και στο σπίτι της γιαγιάς της.Οπότε η συνύπαρξη γιαγιάς και 2 παιδιών είναι ελάχιστη, πχ αυτή τη βδομάδα μόνο χτες χρειάστηκε να τα έχει και τα 2 και μόνο για 1/2 ώρα. Το θέμα του σπιτιού της γιαγιάς που αναφέρεις είναι αποκλειστικό "προνόμιο" ,ας το πούμε έτσι ,του Δημήτρη ούτως ή άλλως και δεν το έχει χάσει τώρα με τη μικρή.

 

3.

Δείξτε της να δίνει πρώτα προσοχή στον μεγάλο όταν τρώνε πχ όταν παίζουν, έτσι ώστε να νιώσει ότι έχει ακόμα την ίδια προσοχή με παλιά, και ότι δεν πρέπει ξαφνικά να είναι δεύτερος.

Η μικρή δεν νιώθει κάτι τέτοιο μιάς και μπήκε σε αυτή τηνκατάσταση έτσι.

Οπότε κάλλιστα μπορεί να γίνει αυτό.

 

Της το λέω πάντα αυτό "η μικρή δεν καταλαβαίνει, πάντα να δείχνεις πρώτα τη προσοχή σου στον μικρό"...μπαίνει στο σπίτι και πάει να αγκαλιάσει πρωτα τη μπέμπα και με νοήματα πέρνει μπρος και πάει πρώτα στο Δημήτρη.αλλά όπως είπε και η Ειρήνη άντε να καταλάβει η Ακικί...

[rike]

Λοιπόν εμείς δεν έχουμε καμία βοήθεια από γιαγιάδες γιατί μένουν μακρυά. Χθες ήρθαν οι γονείς μου να μας δούνε και θα μείνουν για μια εβδομάδα. Μένουν βόρεια Ελλάδα. Τα παιδιά τους βλέπουν στις γιορτές και το καλοκαίρι και όταν έρθουν κάποιες μέρες στα ενδιάμεσα. Άρα δεν έχουν καμία εξάρτηση.... αφού μεγαλώνουν στο σταθμό και μαζί μας. Δεν έχω ως τώρα ούτε γυναίκα ή έστω κάποιον για έκτακτες περιπτώσεις.

 

Εεε θα έλεγα κανείς ότι λογικά δε θα έχουν δέσιμο με τον παππού γιαγιά.

Λοιπόν το πως κάνανε χθες που είδαν τη γιαγιά μαζί μου να τις περιμένει όταν κατέβηκαν από το σχολικό δεν περιγράφεται!!!

 

Η μικρή δε με κοίταξε καθόλου!!! Κάρφωσε το βλέμα στη γιαγιά... και φώναζε.. ΓΙΑΓΙΑΑΑΑ ΜΟΥ και αγγαλιά και δεν ξεκολούσε. ΣΑ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΗΡΧΑ!

Τις μέρες που είναι εδώ η γιαγιά... δε με αφήνουν ούτε μπάνιο να τις κάνω. Το γάλα τους το θέλουν από τη γιαγιά, τα παραμύθια να τα διαβάσει η γιαγιά κλπ. Θέλουν να τη χορτάσουν και να είναι συνεχώς μαζί τους. (Άλλο που δε θέλω, γιατί μια φορά στο 3μηνο που έρχονται κοιτάω να κοιτάξω λίγο και τον εαυτό μου, μια βόλτα μόνη μια έξοδο κλπ).

 

Άρα θέλω να καταλείξω ότι τα παιδιά δένονται με τους παππούδες γιαγιάδες είτε αυτοί είναι κοντά ή μακρυά. Αντιλαμβάνονται την αδυναμία και την αγάπη που τους δείχνουν και είναι κάτι αμοιβαίο ωραίο συγκινιτικό και υγειές. Φυσικό είναι όταν τα μεγαλώνουν οι γιαγιές να αποκτούν και μια εξάρτηση αλλά παίζει ρόλο και το πως το αντιμετωπίζεις και τον τρόπο των γονιών και της γιαγιά. Όπως ενημερωνόμαστε εμείς και διαβάζουμε το ίδιο θα πρέπει να ενημερώνεται και μια γιαγιά που κρατάει 8 ώρες τη μέρα κάποιο παιδί.

 

Όταν η μαμά βλέπει αυτό το δέσιμο πρέπει να το χαίρεται να το ενθαρύνει και να μη "ζηλεύει". Η γιαγιά είναι μια δεύτερη μαμά.

 

Από την άλλη το παιδί σε κάποια ηλικία κατά τη γνώμη μου πολύ νωρίς πρέπει να πηγαίνει σε σταθμό να κοινωνικοποιείται και να γίνεται πιο αυτόνομο. Διαφορετικά είτε θα κολλήσει στη γιαγιά στη μαμά ή στην γυναίκα που το μεγαλώνει.

[ΣΟΦΙΑ]

RIKE συμφωνώ απολύτως!!!!!!!! Οταν λέω ότι με προβληματιζει σε τέτοιο βαθμό εννοώ ακραίες περιπτώσεις που το παιδί υποσύνείδητα έχει άναγκη τη γιαγιά το ίδιο ίσως και περισσότερο από τη μητέρα του... και αφορμή γιαυτό το σχόλιο μου ήταν μια εκπομπή στην τηλεόραση που έλεγε ότι ναι μεν οι γιαγιάδες είναι ευεργετικες για τα παιδιά αλλά δεν μπορούν σε καμμια περιπτωση να υποκαταστήσουν την μητερα και αν αυτό συμβαίνει το παιδί συσσωρεύει θυμό μέσα του που στη ζωή του κάποια στιγμή θα τον βγάλει.. όσο καλή και αν είναι η γιαγιά...

[BIZELI]

Μαρία καταρχήν σε ευχαριστούμε για τις πολύτιμες συμβουλές.

 

Τώρα σε όλα αυτά που μας λες να σημειώσω τα εξής:

1.

"εσένα δεν σου είναι θυμωμένος που είσαι η μαμά της ?

εάν όχι τότε επιβεβαιώνει το ότι βλέπει την γιαγιά σαν μια μαμά που πρέπει

να μοιραστεί ξαφνικά όπως ακριβώς νιώθει΄ένα παιδί όταν γεννιέται νέο αδερφάκι. "

όχι σε εμένα δεν δείχνει θυμό. Καμια φορα όταν είμαι και με τα δύο μαζί θέλει να μου αποσπά την προσοχή, του στυλ "αστη βρε και έλα να παίξουμε" και πάντα κάθομαι μαζί του (προσέχω και την άλλη βεβαια, αλλά του δίνω προσοχή). Και το μόνο που κάνει καμιά φορά είναι όταν φεύγουμε με τη μικρή από το σπίτι του (αν είμαστε εκεί) είναι να μην μας αφήνει, αλλά πάντα με ωραίο τρόπο πχ"πάω να κάνω τη μπέμπα μπάνιο και να τη ταισω γιατί πεινάει",καταλαβαίνει και του περνάει. Αυτό που επίσης ισχύει είναι ότι του αρέσει να είναι μαζι μας.

2.

 

"πρέπει οπωσδήποτε να την ενημερώσετε για όλα αυτά, να της πείτε ότι

δεν πρέπει να τον τιμωρεί ή να του θυμώνει που της είναι θυμωμένος, να έχει κατανόηση μαζί του αλλά προπαντώς να χρησιμοποιεί τις νέες τεχνικές... "

 

αυτό κάνει η καλή μας η γιαγιά του θυμώνει και ξεσπαει...είναι και παρορμητικός τύπος και ότι της έρθει στο κεφάλι λέει...

Ευτυχώς βέβαια δεν ειναι τόσο συχνή η επαφή της γιαγιάς με τη μικρή. Για παράδειγμα η πεθερά μου άντε να κρατήσει τη μικρή 2 φορές τη βδομάδα για κάποιες ώρες, και αυτές πάντα θα έρθει στο σπίτι μας, δεν θα πάμε τη μικρή στο δικό της (που είναι απέναντι) και δεν κοιμάται και στο σπίτι της γιαγιάς της.Οπότε η συνύπαρξη γιαγιάς και 2 παιδιών είναι ελάχιστη, πχ αυτή τη βδομάδα μόνο χτες χρειάστηκε να τα έχει και τα 2 και μόνο για 1/2 ώρα και στο σπίτι μας. Το θέμα του σπιτιού της γιαγιάς που αναφέρεις είναι αποκλειστικό "προνόμιο" ,ας το πούμε έτσι ,του Δημήτρη ούτως ή άλλως και δεν το έχει χάσει τώρα με τη μικρή.Μήπως όμως θα έπρεπε λες όταν τυχαίνει έστω και σπάνια να έχει και τα δύο να πηγαίνει πάνω στο σπίτι του Δημήτρη μέχρι να έρθω εγώ???μήπως θα νοιώθει καλύτερα σε δικό του χώρο???

 

3.

Δείξτε της να δίνει πρώτα προσοχή στον μεγάλο όταν τρώνε πχ όταν παίζουν, έτσι ώστε να νιώσει ότι έχει ακόμα την ίδια προσοχή με παλιά, και ότι δεν πρέπει ξαφνικά να είναι δεύτερος.

Η μικρή δεν νιώθει κάτι τέτοιο μιάς και μπήκε σε αυτή τηνκατάσταση έτσι.

Οπότε κάλλιστα μπορεί να γίνει αυτό.

 

Της το λέω πάντα αυτό "η μικρή δεν καταλαβαίνει, πάντα να δείχνεις πρώτα τη προσοχή σου στον μικρό"...μπαίνει στο σπίτι και πάει να αγκαλιάσει πρωτα τη μπέμπα και με νοήματα πέρνει μπρος και πάει πρώτα στο Δημήτρη.αλλά όπως είπε και η Ειρήνη άντε να καταλάβει η Ακικί...

 

πρόσθεσα κάτι που μου ήρθε στο Νούμερο 2...

[rike]

ναι μεν οι γιαγιάδες είναι ευεργετικες για τα παιδιά αλλά δεν μπορούν σε καμμια περιπτωση να υποκαταστήσουν την μητερα

 

Μιλάμε για ακραίες περιπτώσεις που τις θεωρώ απαράδεκτες.

Ξέρω συναδέλφους και φίλες που δουλεύουν 12ωρα και τα παιδιά μεγαλώνουν με τη γιαγιά. Βλέπουν τους γονείς 1-2 ώρες τη μέρα, ή και καθόλου γιατί βολεύει ακόμα και να κοιμούνται στη γιαγιά και να τα παίρνουν για Σαββατοκύριακο.

ΕΕεε φυσικά αυτό δεν είναι φυσιολογικό, και φυσικά δεν είναι αυτός ο ρόλος της γιαγιάς. Αλλά για αυτό το δέσιμο φταίνε οι γονείς. Λογικό είναι σε τέτοιες περιπτώσεις το παιδί να βγάζει θυμό στους γονείς και με το δίκιο του.

 

Βλέπω τη γιαγιά να τα πηγαίνει στο γιατρό, να τα πηγαίνει για εμβόλια, να τα πηγαίνει σε παιδότοπο ή πάρτυ. Εεεε τότε εννοείται ότι δεν είναι φυσιολογικό. Ο ρόλος της γιαγιάς στο μυαλό μου είναι πολύ ξεκάθαρος. Όπως και ο ρόλος της μαμάς και του μπαμπά.

 

Τελικά για αυτό είμαι υπέρ του σταθμού και όχι κάποιας γυναίκας η γιαγιάς, και φυσικά η δουλειά να μπει σε δεύτερη μοίρα. 8ωρο γιατί δε μπορούμε να κάνουμε αλλιώς και προτεραιότητα τα παιδιά.

[Μαρια Στυλιανακη]

Το θέμα του σπιτιού της γιαγιάς που αναφέρεις είναι αποκλειστικό "προνόμιο" ,ας το πούμε έτσι ,του Δημήτρη ούτως ή άλλως και δεν το έχει χάσει τώρα με τη μικρή. 

 

αυτό είναι καλό και το ότι δεν βλέπονται τόσο συχνά όλοι μαζί -

τουλάχιστον μέχρι να εκπαιδεύσετε την Ακικι να κάνει αυτά τα πράγματα.

Μόλις δει και εκείνη ότι αυτό έχει καλό αποτέλεσμα, θα το θυμάται... μέχρι τότε συνεχίστε το φροντιστήριο!

μπράβο που προσπαθείτε!!!!... και σίγουρα αν δεί ότι αυτά που της λέτε βγαίνουν σωστά θα δέχεται ίσως και πιό εύκολα συμβουλές και δεν θα νιώθει άσχημα εάν κάνει κάτι λάθος.

[talkirti]

Ναι αλλά τι καλά θα ήταν αν ήμασταν υπεράνθρωποι......

 

λέω εγώ τώρα...

 

 

μαρία το ποστ πολύ καλό!