Όταν δεν ξέρεις πλέον τι να κάνεις;;;

[beba09]

Νοιώθω ότι θέλω να μιλήσω για την τωρινή κατάσταση που ζω γιατί ειλικρινά πολύ με στεναχωρεί. Έχω ένα κοριτσάκι 20 μηνών είμαι άγαμη μητέρα. Με τον μπαμπά της δεν ταιριάζουμε δεν τον βλέπουμε συχνά αλλά ούτε και λαμβάνω διατροφή (και ούτε σκοπεύω να ζητήσω). Ζω με τους γονείς μου στο σπίτι τους αλλά η καθημερινότητα μου έχει πολλά προβλήματα. Το πρώτο ότι οι γονείς μου τσακώνονται συνέχεια κάθε μέρα (αυτό το είχαν πάντα αλλά όχι και σε τέτοιο βαθμό) και δεύτερον τσακώνομαι με τον πατέρα μου γιατί δεν μας αφήνει να μεγαλώσουμε σωστά το παιδί. Μην τυχόν και κλάψει το μωρό είμαι κακή μάνα και αυτός τρέχει να το σώσει με τις γνωστές συνέπειες. Ειλικρινά νοιώθω ότι θα μου χαλάσει το παιδί μου ή μήπως είναι αυτοί η δική μου η γνώμη. Και με τον αδελφό μου σαν παιδί τον είχε στα όπα όπα και μην και κλάψει το παιδί και τώρα δεν λένε ούτε καλημέρα. Αναγνωρίζω την προσφορά των γονιών μου και την οικονομική τους βοήθεια αλλά έχω πλέον φτάσει στα όρια μου. Δεν μπορώ να μεγαλώσω έτσι παιδί. Δεν ξέρω όμως πώς να χειριστώ την κατάσταση. Τώρα είμαι σε επίδομα ανεργίας, και βέβαια για να εργαστώ με βάρδιες το προηγούμενο έτος και με σύμβαση οι γονείς μου είναι αυτοί που κράταγαν το παιδί. Τους αγαπάω, αναγνωρίζω όλα όσα μου προσφέρουν αλλά σκοτώνονται μεταξύ τους και μπροστά στο παιδί και εμένα μου δημιουργεί προβλήματα ο πατέρας μου κακομαθαίνοντας το παιδί. Τι να κάνω πλέον δεν ξέρω…..;;;

[SPORIDIO]

Νοιώθω ότι θέλω να μιλήσω για την τωρινή κατάσταση που ζω γιατί ειλικρινά πολύ με στεναχωρεί. Έχω ένα κοριτσάκι 20 μηνών είμαι άγαμη μητέρα. Με τον μπαμπά της δεν ταιριάζουμε δεν τον βλέπουμε συχνά αλλά ούτε και λαμβάνω διατροφή (και ούτε σκοπεύω να ζητήσω). Ζω με τους γονείς μου στο σπίτι τους αλλά η καθημερινότητα μου έχει πολλά προβλήματα. Το πρώτο ότι οι γονείς μου τσακώνονται συνέχεια κάθε μέρα (αυτό το είχαν πάντα αλλά όχι και σε τέτοιο βαθμό) και δεύτερον τσακώνομαι με τον πατέρα μου γιατί δεν μας αφήνει να μεγαλώσουμε σωστά το παιδί. Μην τυχόν και κλάψει το μωρό είμαι κακή μάνα και αυτός τρέχει να το σώσει με τις γνωστές συνέπειες. Ειλικρινά νοιώθω ότι θα μου χαλάσει το παιδί μου ή μήπως είναι αυτοί η δική μου η γνώμη. Και με τον αδελφό μου σαν παιδί τον είχε στα όπα όπα και μην και κλάψει το παιδί και τώρα δεν λένε ούτε καλημέρα. Αναγνωρίζω την προσφορά των γονιών μου και την οικονομική τους βοήθεια αλλά έχω πλέον φτάσει στα όρια μου. Δεν μπορώ να μεγαλώσω έτσι παιδί. Δεν ξέρω όμως πώς να χειριστώ την κατάσταση. Τώρα είμαι σε επίδομα ανεργίας, και βέβαια για να εργαστώ με βάρδιες το προηγούμενο έτος και με σύμβαση οι γονείς μου είναι αυτοί που κράταγαν το παιδί. Τους αγαπάω, αναγνωρίζω όλα όσα μου προσφέρουν αλλά σκοτώνονται μεταξύ τους και μπροστά στο παιδί και εμένα μου δημιουργεί προβλήματα ο πατέρας μου κακομαθαίνοντας το παιδί. Τι να κάνω πλέον δεν ξέρω…..;;;

 

Καλημέρα ΒΕΒΑ δεν ειμαι η ειδική για συμβουλες ετσι οπως τα κανα κ γω η ιδια απλα ηθελα να σου πω οτι δυστηχως απο την στιγμη π μενεις με γονεις δεχεσαι κ ολα οσα γινονται η φευγεις η ξεκαθαριζεις οτι δεν θελεις τσακωμους μπροστα στο παιδι.... και μενα οπως θα κυλισει η ιστορια γιατι ολο αλλαζει θα αναγκαστω τελικα να σπασω συμβολαιο π εμενα με τον πατερα του παιδιου μολις εναν μηνα κ θα μεινω με τον αδερφο μου κ την οικογενεια του οποτε εκει αναγκαστκα ενω εγω θα θελω να μεγαλωσω με τον δικο μου τροπο το παιδι αλλα σιγουρα θα υπαρχουν παρεμβολες κ τσακωμοι κλπ...

ειναι δυσκολο π δεν εχουμε αρκετους πορους να μενουμε μονες κ γιατι δεν παιρνεις διατροφη για το παιδισ ου??

[ΣΩΤΗΡΙΑ]

Νοιώθω ότι θέλω να μιλήσω για την τωρινή κατάσταση που ζω γιατί ειλικρινά πολύ με στεναχωρεί. Έχω ένα κοριτσάκι 20 μηνών είμαι άγαμη μητέρα. Με τον μπαμπά της δεν ταιριάζουμε δεν τον βλέπουμε συχνά αλλά ούτε και λαμβάνω διατροφή (και ούτε σκοπεύω να ζητήσω). Ζω με τους γονείς μου στο σπίτι τους αλλά η καθημερινότητα μου έχει πολλά προβλήματα. Το πρώτο ότι οι γονείς μου τσακώνονται συνέχεια κάθε μέρα (αυτό το είχαν πάντα αλλά όχι και σε τέτοιο βαθμό) και δεύτερον τσακώνομαι με τον πατέρα μου γιατί δεν μας αφήνει να μεγαλώσουμε σωστά το παιδί. Μην τυχόν και κλάψει το μωρό είμαι κακή μάνα και αυτός τρέχει να το σώσει με τις γνωστές συνέπειες. Ειλικρινά νοιώθω ότι θα μου χαλάσει το παιδί μου ή μήπως είναι αυτοί η δική μου η γνώμη. Και με τον αδελφό μου σαν παιδί τον είχε στα όπα όπα και μην και κλάψει το παιδί και τώρα δεν λένε ούτε καλημέρα. Αναγνωρίζω την προσφορά των γονιών μου και την οικονομική τους βοήθεια αλλά έχω πλέον φτάσει στα όρια μου. Δεν μπορώ να μεγαλώσω έτσι παιδί. Δεν ξέρω όμως πώς να χειριστώ την κατάσταση. Τώρα είμαι σε επίδομα ανεργίας, και βέβαια για να εργαστώ με βάρδιες το προηγούμενο έτος και με σύμβαση οι γονείς μου είναι αυτοί που κράταγαν το παιδί. Τους αγαπάω, αναγνωρίζω όλα όσα μου προσφέρουν αλλά σκοτώνονται μεταξύ τους και μπροστά στο παιδί και εμένα μου δημιουργεί προβλήματα ο πατέρας μου κακομαθαίνοντας το παιδί. Τι να κάνω πλέον δεν ξέρω…..;;;

 

Toυς εχεις πει με τροπο να μην τσακωνοντε μπροστα στο παιδι? Και αν ναι τι σου ειπαν? Επισης νομιζω οτι αυτη τη φορα πρεπει να το επισημανεις με αλλο τονο και με αλλο τροπο

[maria- elpida]

καλημερα και απο μενα,

εχετε μιλησει ηρεμα με τον μπαμπα σου γι'αυτο το θεμα?

καλυτερα να εκανες μια κουβεντα μαζι του..

ενταξει η βοηθεια τους ειναι πολυτιμη απο οτι καταλαβαινω για σενα αλλα αν τσακωνονται μπροστα στο παιδι εχουν αναρωτηθει τι κακο κανουν?

[Thaumataki]

Μπέμπα μου, οι τσακωμοί ίσως να οφείλονται στο άγχος που πλέον έχουν για να μποέσουν να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες του μωρού σου. Τόσο στις υλικές/οικονομικές, όσο και στις συναισθηματικές/ψυχολογικές. Τους έχεις συζητήσει ποτέ ότι κάτι τέτοιο σού κάνει κακό εσένα και του μωρού σου;

Άμα έβρισκες δουλίτσα θα πήγαινες να ζήσεις μόνη;

[giotaki83]

Θα φανεί κακία αυτό που θα πω αλλά θα το πω απλά για να υπαρχει στο πίσω μέρος του μυαλού μας. Δεν μπορεί να περιμένουμε τις ίδιες 'φυσιολογικές' συνθήκες ζωής που θα είχαμε εάν ζούσαμε μια ήρεμη ζωή με δύο συζύγους και παιδί να συνεργάζονται αρμονικά για το μεγάλωμα του παιδιου, με τις συνθήκες μιας μονογενείκής οικογένειας που μάλιστα επιλέγει τη συμβίωση με τους παππούδες. Δυστυχώς είναι δύσκολο. Οι παππούδες είναι παππούδες και λογικό είναι να τα καλομαθαίνουν τα παιδιά. Δεν θα γίνουν ποτέ γονείς. Και δεν μπορούμε να ζούμε μαζί τους και να τους υπαγορεύουμε το τρόπο που θα φερθούν. Φαντάζομαι όποιος επιλέγει τη μονογονεική οικογένεια, για κα΄ποιο λόγο το κάνει,και καλά κάνει αλλά μάλλον πρέπει να εστιάσει στα καλύτερα που του προσφέρει σε σχέση με το να ήταν και ο άλλος σύζυγος μαζί παρά στα χειρότερα που του προσφέρει σε σχέση με τον άν οι παππούδες φερόντουσαν ως γονείς. Θέλω να πω ότι είναι ουτοπικό. Η μαμά μου με μεγάλωσε με αυστηρότητα, όχι αγκαλίτσες , αγαπούλες, παιχνιδάκια. Στην εγγονήτης τώρα είναι χαζογιαγιά, μη τυχόν κλάψει η εγγονούλα, αλοιφή η γιαγιά. Θέλω να πω ότι έτσι είναι η φύση και δε άλλαζει. Προσωπική συμβουλή: Μην αγχώνεσαι καθόλου για το αν κακομάθει το μωρό. Εσύ να έχεις τη στάση που επιθυμείς ως μανουλα και ασε τους παππούδες ν ακακομαθαίνουν. Το παιδί σου θα μεγαλώσει με αγάπη αν και χωρίς το μπαμπα και να αισθάνεσαι τυχερή για αυτό. Τα δεδομένα της ζωής σου είναι αυτά που είναι και πρέπει να τα δεις με καλό μάτι. Όλα καλα, μήν στεναχωριέσαι. Και πιάσε μια δουλίτσα, θα σου ανεβάσει το ηθικό και θα σταματήσεις να σκέφτεσαι αυτά που σε αγχώνουν. Καλή δύναμη και ελπίζω να μη παρεξηγηθώ!:razz:

[ΣΩΤΗΡΙΑ]

Θα φανεί κακία αυτό που θα πω αλλά θα το πω απλά για να υπαρχει στο πίσω μέρος του μυαλού μας. Δεν μπορεί να περιμένουμε τις ίδιες 'φυσιολογικές' συνθήκες ζωής που θα είχαμε εάν ζούσαμε μια ήρεμη ζωή με δύο συζύγους και παιδί να συνεργάζονται αρμονικά για το μεγάλωμα του παιδιου, με τις συνθήκες μιας μονογενείκής οικογένειας που μάλιστα επιλέγει τη συμβίωση με τους παππούδες. Δυστυχώς είναι δύσκολο. Οι παππούδες είναι παππούδες και λογικό είναι να τα καλομαθαίνουν τα παιδιά. Δεν θα γίνουν ποτέ γονείς. Και δεν μπορούμε να ζούμε μαζί τους και να τους υπαγορεύουμε το τρόπο που θα φερθούν. Φαντάζομαι όποιος επιλέγει τη μονογονεική οικογένεια, για κα΄ποιο λόγο το κάνει,και καλά κάνει αλλά μάλλον πρέπει να εστιάσει στα καλύτερα που του προσφέρει σε σχέση με το να ήταν και ο άλλος σύζυγος μαζί παρά στα χειρότερα που του προσφέρει σε σχέση με τον άν οι παππούδες φερόντουσαν ως γονείς. Θέλω να πω ότι είναι ουτοπικό. Η μαμά μου με μεγάλωσε με αυστηρότητα, όχι αγκαλίτσες , αγαπούλες, παιχνιδάκια. Στην εγγονήτης τώρα είναι χαζογιαγιά, μη τυχόν κλάψει η εγγονούλα, αλοιφή η γιαγιά. Θέλω να πω ότι έτσι είναι η φύση και δε άλλαζει. Προσωπική συμβουλή: Μην αγχώνεσαι καθόλου για το αν κακομάθει το μωρό. Εσύ να έχεις τη στάση που επιθυμείς ως μανουλα και ασε τους παππούδες ν ακακομαθαίνουν. Το παιδί σου θα μεγαλώσει με αγάπη αν και χωρίς το μπαμπα και να αισθάνεσαι τυχερή για αυτό. Τα δεδομένα της ζωής σου είναι αυτά που είναι και πρέπει να τα δεις με καλό μάτι. Όλα καλα, μήν στεναχωριέσαι. Και πιάσε μια δουλίτσα, θα σου ανεβάσει το ηθικό και θα σταματήσεις να σκέφτεσαι αυτά που σε αγχώνουν. Καλή δύναμη και ελπίζω να μη παρεξηγηθώ!:razz:

 

Σωστη ειναι και αυτη αποψη

[beba09]

Καλημέρα ΒΕΒΑ δεν ειμαι η ειδική για συμβουλες ετσι οπως τα κανα κ γω η ιδια απλα ηθελα να σου πω οτι δυστηχως απο την στιγμη π μενεις με γονεις δεχεσαι κ ολα οσα γινονται η φευγεις η ξεκαθαριζεις οτι δεν θελεις τσακωμους μπροστα στο παιδι.... και μενα οπως θα κυλισει η ιστορια γιατι ολο αλλαζει θα αναγκαστω τελικα να σπασω συμβολαιο π εμενα με τον πατερα του παιδιου μολις εναν μηνα κ θα μεινω με τον αδερφο μου κ την οικογενεια του οποτε εκει αναγκαστκα ενω εγω θα θελω να μεγαλωσω με τον δικο μου τροπο το παιδι αλλα σιγουρα θα υπαρχουν παρεμβολες κ τσακωμοι κλπ...

ειναι δυσκολο π δεν εχουμε αρκετους πορους να μενουμε μονες κ γιατι δεν παιρνεις διατροφη για το παιδισ ου??

 

 

 

Βασικά ο τσακωμός τους βγαίνει σαν τον βήχα είναι αντίθετοι χαρακτήρες οπότε....άστα βράστα. Το έχουμε συζητήσει και πάλι τα ίδια. Χαίρομαι που ακούω ότι αλλάζεις σπίτι, καλή η λύση προς το παρόν να μείνεις με τον αδελφό σου.

 

Όσο για την διατροφή νομίζω ότι περισσότερα θα μου στοιχίσει ο δικηγόρος παρά η διατρόφή που θα έπαιρνα....άλλωστε είναι χαμηλόμισθος με ενοίκιο.

[beba09]

Μπέμπα μου, οι τσακωμοί ίσως να οφείλονται στο άγχος που πλέον έχουν για να μποέσουν να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες του μωρού σου. Τόσο στις υλικές/οικονομικές, όσο και στις συναισθηματικές/ψυχολογικές. Τους έχεις συζητήσει ποτέ ότι κάτι τέτοιο σού κάνει κακό εσένα και του μωρού σου;

Άμα έβρισκες δουλίτσα θα πήγαινες να ζήσεις μόνη;

 

 

 

Κοίτα οι τσακωμοί γίνονται και για θέματα άσχετα, ποιος θα δει τηλέοραση (μάλλον σε ποια), ποιος θα πλύνει τα πιάτα (ειδικά με τα πιάτα έγινε χαμός). Οι αφορμές είναι γελείες συνήθως πίστεψε με αλλά είναι ικανοί να σκοτωθούν. Βασικά όσο και να τους λέω να μην τσακώνονται αυτοί έχουν δικές τους ιστορίες. Όμως το περίεργο είναι ότι τρώγονται μόνο όταν είμαι εγώ μπροστά. Λες και με περιμένουν και βέβαια ο καθένας θέλει να πάρω το μέρος του άλλου.

 

Το έχω σκεφτεί πολύ σοβαρό το δεύτερο άλλωστε όμως έχω σκοντάψει σε ένα σωρό πρακτικά θέματα.

[beba09]

Θα φανεί κακία αυτό που θα πω αλλά θα το πω απλά για να υπαρχει στο πίσω μέρος του μυαλού μας. Δεν μπορεί να περιμένουμε τις ίδιες 'φυσιολογικές' συνθήκες ζωής που θα είχαμε εάν ζούσαμε μια ήρεμη ζωή με δύο συζύγους και παιδί να συνεργάζονται αρμονικά για το μεγάλωμα του παιδιου, με τις συνθήκες μιας μονογενείκής οικογένειας που μάλιστα επιλέγει τη συμβίωση με τους παππούδες. Δυστυχώς είναι δύσκολο. Οι παππούδες είναι παππούδες και λογικό είναι να τα καλομαθαίνουν τα παιδιά. Δεν θα γίνουν ποτέ γονείς. Και δεν μπορούμε να ζούμε μαζί τους και να τους υπαγορεύουμε το τρόπο που θα φερθούν. Φαντάζομαι όποιος επιλέγει τη μονογονεική οικογένεια, για κα΄ποιο λόγο το κάνει,και καλά κάνει αλλά μάλλον πρέπει να εστιάσει στα καλύτερα που του προσφέρει σε σχέση με το να ήταν και ο άλλος σύζυγος μαζί παρά στα χειρότερα που του προσφέρει σε σχέση με τον άν οι παππούδες φερόντουσαν ως γονείς. Θέλω να πω ότι είναι ουτοπικό. Η μαμά μου με μεγάλωσε με αυστηρότητα, όχι αγκαλίτσες , αγαπούλες, παιχνιδάκια. Στην εγγονήτης τώρα είναι χαζογιαγιά, μη τυχόν κλάψει η εγγονούλα, αλοιφή η γιαγιά. Θέλω να πω ότι έτσι είναι η φύση και δε άλλαζει. Προσωπική συμβουλή: Μην αγχώνεσαι καθόλου για το αν κακομάθει το μωρό. Εσύ να έχεις τη στάση που επιθυμείς ως μανουλα και ασε τους παππούδες ν ακακομαθαίνουν. Το παιδί σου θα μεγαλώσει με αγάπη αν και χωρίς το μπαμπα και να αισθάνεσαι τυχερή για αυτό. Τα δεδομένα της ζωής σου είναι αυτά που είναι και πρέπει να τα δεις με καλό μάτι. Όλα καλα, μήν στεναχωριέσαι. Και πιάσε μια δουλίτσα, θα σου ανεβάσει το ηθικό και θα σταματήσεις να σκέφτεσαι αυτά που σε αγχώνουν. Καλή δύναμη και ελπίζω να μη παρεξηγηθώ!:razz:

 

 

 

Αχ τι ωραίο το μήνυμα σου.......λες όταν να μην μου την χαλάσουν.....έχω μεγάλο άγχος...πιστεύω ότι ότι μάθεις το παιδί είναι σε μικρή ηλικία μετά στην εφηβεία δεν μπορείς να κάνεις και πολλά πράγματα είναι ότι έχει διδαχθεί το παιδί.

[beba09]

Αισθάνομαι πάντως ότι το καλύτερο θα ήταν να μένω κοντά στην οικογένεια μου αλλά όχι μαζί τους. Ώστε να έχω βοήθεια χωρίς όμως να έχω τόσο άμεση επιρρροή. Δυστυχώς όμως τα προβλήματα είναι πολλά και κυρίως πρακτικά.

 

Κυρίως δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τσακώνονται όταν είμαι εγώ στο σπίτι.

[protoula]

για να περνεις το μερος του ενος η του αλλου φυσικα

η καλυτερη λυση θα ηταν να βρεις μια γκαρσονιερα στην πολυκατοικια σου ή σε καποια διπλανη κ να σου κρατανε το παιδι οταν δουλευεις

μετα θα εισαι σπιτι σου κ στην ηρεμια σου

[Thaumataki]

Κοίτα οι τσακωμοί γίνονται και για θέματα άσχετα, ποιος θα δει τηλέοραση (μάλλον σε ποια), ποιος θα πλύνει τα πιάτα (ειδικά με τα πιάτα έγινε χαμός). Οι αφορμές είναι γελείες συνήθως πίστεψε με αλλά είναι ικανοί να σκοτωθούν. Βασικά όσο και να τους λέω να μην τσακώνονται αυτοί έχουν δικές τους ιστορίες. Όμως το περίεργο είναι ότι τρώγονται μόνο όταν είμαι εγώ μπροστά. Λες και με περιμένουν και βέβαια ο καθένας θέλει να πάρω το μέρος του άλλου.

 

Το έχω σκεφτεί πολύ σοβαρό το δεύτερο άλλωστε όμως έχω σκοντάψει σε ένα σωρό πρακτικά θέματα.

Δεν είναι απαραίτητο να τσακώνονται μόνο για πρακτικά θέματα που να αφορούν εσένα ή το μωράκι σου. Ακόμα και μέσα από τα μικροπράγματα ίσως τούς βγαίνει η ένταση που νιώθουν. Ακόμη και η αφορμή ''Γιατί άφησες εδώ το ποτήρι σου;;'', ίσως να είναι ικανή να εξάψει ένα άγριο τσακωμό. Θέλω να πω πως περισσότερο είναι η ένταση που νιώθουν και οι ευθύνες που επωμίζονται, παρά τίποτα άλλο. Και προς Θεού μη νομίσεις πως εσύ τούς είσαι βάρος, κάθε άλλλο....

Εύχομαι να βρεις μια δουλίτσα και πάτε να ζήσετε μαζί με το μωράκι σου, γιατί όσο να 'ναι καταλαβαίνει κι εκείνο τις εντάσεις.

[SPORIDIO]

Βασικά ο τσακωμός τους βγαίνει σαν τον βήχα είναι αντίθετοι χαρακτήρες οπότε....άστα βράστα. Το έχουμε συζητήσει και πάλι τα ίδια. Χαίρομαι που ακούω ότι αλλάζεις σπίτι, καλή η λύση προς το παρόν να μείνεις με τον αδελφό σου.

 

Όσο για την διατροφή νομίζω ότι περισσότερα θα μου στοιχίσει ο δικηγόρος παρά η διατρόφή που θα έπαιρνα....άλλωστε είναι χαμηλόμισθος με ενοίκιο.

 

Καταλαβα ξερω τι ειναι ο βηχας κ οταν ξεκινα δυσκολα περνα Αναγκαστικα μενω με τον αδερφο μου λογω επιληψιας αλλιως κινδυνευω χωρις να περνω κ φαρμακα μονη σε σπιτι και γενικα ειναι δυσκολα δεν επιτρεπετε να μαι μονη με μωρο....

 

καταλαβα αλλα μια φορα θα τα περνε ο δικηγορος..

[SOFIA-GEORGIA]

Νοιώθω ότι θέλω να μιλήσω για την τωρινή κατάσταση που ζω γιατί ειλικρινά πολύ με στεναχωρεί. Έχω ένα κοριτσάκι 20 μηνών είμαι άγαμη μητέρα. Με τον μπαμπά της δεν ταιριάζουμε δεν τον βλέπουμε συχνά αλλά ούτε και λαμβάνω διατροφή (και ούτε σκοπεύω να ζητήσω). Ζω με τους γονείς μου στο σπίτι τους αλλά η καθημερινότητα μου έχει πολλά προβλήματα. Το πρώτο ότι οι γονείς μου τσακώνονται συνέχεια κάθε μέρα (αυτό το είχαν πάντα αλλά όχι και σε τέτοιο βαθμό) και δεύτερον τσακώνομαι με τον πατέρα μου γιατί δεν μας αφήνει να μεγαλώσουμε σωστά το παιδί. Μην τυχόν και κλάψει το μωρό είμαι κακή μάνα και αυτός τρέχει να το σώσει με τις γνωστές συνέπειες. Ειλικρινά νοιώθω ότι θα μου χαλάσει το παιδί μου ή μήπως είναι αυτοί η δική μου η γνώμη. Και με τον αδελφό μου σαν παιδί τον είχε στα όπα όπα και μην και κλάψει το παιδί και τώρα δεν λένε ούτε καλημέρα. Αναγνωρίζω την προσφορά των γονιών μου και την οικονομική τους βοήθεια αλλά έχω πλέον φτάσει στα όρια μου. Δεν μπορώ να μεγαλώσω έτσι παιδί. Δεν ξέρω όμως πώς να χειριστώ την κατάσταση. Τώρα είμαι σε επίδομα ανεργίας, και βέβαια για να εργαστώ με βάρδιες το προηγούμενο έτος και με σύμβαση οι γονείς μου είναι αυτοί που κράταγαν το παιδί. Τους αγαπάω, αναγνωρίζω όλα όσα μου προσφέρουν αλλά σκοτώνονται μεταξύ τους και μπροστά στο παιδί και εμένα μου δημιουργεί προβλήματα ο πατέρας μου κακομαθαίνοντας το παιδί. Τι να κάνω πλέον δεν ξέρω…..;;;

 

Βeba μου.Και εγω μια αγαμη μητερα ειμαι που μεγαλωνω ενα αγγελουδι 20 μηνων μονη μου, εντελως.Οι δικοι μου αντιθετα απο τους δικους σου ειναι στριμμενοι και κομπλεξικοι και μου πετανε καθε τρεις και λιγο οτι ειμαι αγαμη.Ευτυχως δεν μενω μαζι τους αλλα σε αλλο σπιτι μονη μου με την μικρη μου.Δουλευω σε μια εταιρια που ομως παει για κλεισιμο και αστα βραστα.Τουλαχιστον εχω την ησυχια μου απο αυτους που ειναι και γεροι ανθρωποι αλλα γεματοι κακιες ειδικα η μανα μου που μισει οτι θηλυκο κινειται γυρω της.Κακια γυναικα παρ'ολο που εχει περασει μεγαλη αρρωστια.Την μικρη την πηγαινω σε παιδικο σταθμο και ειναι τελεια σε διαβεβαιω.Εχει γινει κοινωνικοτατη.Ειναι και πολυ καλο παιδι.Ισως θα ηταν μια καλη ιδεα και για εσενα να κανεις το ιδιο.Να την στειλεις σε παιδικο σταθμο να ηρεμησεις λιγο.Οι μονογονεικες μητερες εχουν προτεραιοτητα στους παιδικους σταθμους.Στειλε εαν θελεις μυνημα να τα πουμε.Θα χαρω πολυ γιατι να ξερεις καταλαβαινω τον αγωνα που κανεις και τον σεβομαι γιατι περναω τα ιδια.

[beba09]

Βeba μου.Και εγω μια αγαμη μητερα ειμαι που μεγαλωνω ενα αγγελουδι 20 μηνων μονη μου, εντελως.Οι δικοι μου αντιθετα απο τους δικους σου ειναι στριμμενοι και κομπλεξικοι και μου πετανε καθε τρεις και λιγο οτι ειμαι αγαμη.Ευτυχως δεν μενω μαζι τους αλλα σε αλλο σπιτι μονη μου με την μικρη μου.Δουλευω σε μια εταιρια που ομως παει για κλεισιμο και αστα βραστα.Τουλαχιστον εχω την ησυχια μου απο αυτους που ειναι και γεροι ανθρωποι αλλα γεματοι κακιες ειδικα η μανα μου που μισει οτι θηλυκο κινειται γυρω της.Κακια γυναικα παρ'ολο που εχει περασει μεγαλη αρρωστια.Την μικρη την πηγαινω σε παιδικο σταθμο και ειναι τελεια σε διαβεβαιω.Εχει γινει κοινωνικοτατη.Ειναι και πολυ καλο παιδι.Ισως θα ηταν μια καλη ιδεα και για εσενα να κανεις το ιδιο.Να την στειλεις σε παιδικο σταθμο να ηρεμησεις λιγο.Οι μονογονεικες μητερες εχουν προτεραιοτητα στους παιδικους σταθμους.Στειλε εαν θελεις μυνημα να τα πουμε.Θα χαρω πολυ γιατι να ξερεις καταλαβαινω τον αγωνα που κανεις και τον σεβομαι γιατι περναω τα ιδια.

 

 

 

Να σου ζήσει το μωράκι....πολύ με στεναχώρησε που οι δικοί σου δεν το θέλουν....τόσα πολλά εγγόνια έχουν πλέον....ειλικρινά σου εύχομαι καλή δύναμη....αυτά ματάκια μου με φοβίζουν και εμένα....και δεν τολμάω να το προσπαθήσω να μείνω μόνη μου, η ανασφάλεια στον εργασιακό χώρο είναι μεγάλο θέμα.

 

συνέχεια το συζητάω μαζί τους και τους λέω πόσο λάθος είναι να επεμβαίνουν στο μωρό, τώρα προσπαθούμε να βρούμε μια άκρη.

 

Πάντως έχουμε όλοι τόσο κουραστοί που θα ψάξουμε και για παιδικό.

[v & a]

beba09 τυχαια διαβασα το μηνυμα σου...

 

το παιδακι δε θα μπορουσες να το βαλεις σε καποιο σταθμο το πρωι ωστε να μπορεσεις να δουλεψεις εστω καποιοες ωρες και να μην ειναι με τους δικους σου αν δε θες? ετσι θα διαπαιδαγωγηθει σωστα και οχι τρεχοντας ο μπαμπας σου απο πισω του!

 

Το ξερεις το προγραμμα του εσπα με τους παιδ. σταθμους ιδιωτικους και δημοσιους που δεν πληρωνεις αν εισαι στις ωφελουμενες? δεν εχει να κανει με το αν εργαζεσαι η οχι και σαν αγαμη μητερα κ ανεργη νομιζω θα μπει το παιδακι σου σιγουρα σε σταθμο... και μαλιστα χωρις να πληρωεις τροφεια ουτε ευρω, οποτε μηδεν επιβαρυνση στον προυπολογισμο σου! αν θελεις πληροφοριες γιαυτο μπορεις να με ρωτησεις γιατι κανω 2η χρονια αιτηση εγω για τις μικρες μου, αλλα φανταζομαι πως θα το ξερεις ηδη/(?)

 

ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ 11 του μηνα ειναι οι αιτησεις προλαβαινεις να κανεις χαρτια μονο βιάσου!

[beba09]

beba09 τυχαια διαβασα το μηνυμα σου...

 

το παιδακι δε θα μπορουσες να το βαλεις σε καποιο σταθμο το πρωι ωστε να μπορεσεις να δουλεψεις εστω καποιοες ωρες και να μην ειναι με τους δικους σου αν δε θες? ετσι θα διαπαιδαγωγηθει σωστα και οχι τρεχοντας ο μπαμπας σου απο πισω του!

 

Το ξερεις το προγραμμα του εσπα με τους παιδ. σταθμους ιδιωτικους και δημοσιους που δεν πληρωνεις αν εισαι στις ωφελουμενες? δεν εχει να κανει με το αν εργαζεσαι η οχι και σαν αγαμη μητερα κ ανεργη νομιζω θα μπει το παιδακι σου σιγουρα σε σταθμο... και μαλιστα χωρις να πληρωεις τροφεια ουτε ευρω, οποτε μηδεν επιβαρυνση στον προυπολογισμο σου! αν θελεις πληροφοριες γιαυτο μπορεις να με ρωτησεις γιατι κανω 2η χρονια αιτηση εγω για τις μικρες μου, αλλα φανταζομαι πως θα το ξερεις ηδη/(?)

 

ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ 11 του μηνα ειναι οι αιτησεις προλαβαινεις να κανεις χαρτια μονο βιάσου!

 

 

 

ευχαριστώ θα σου στείλω πμ

[Mammy in love]

Θα συμφωνήσω με τις κοπέλες που σου είπαν για σταθμό.Οι γονείς μας έχουν τη δικιά τους νοοτροπία και το δικό τους σκεπτικό που πολλές φορές δεν ταιριάζει με το δικό μας και δεν το θέλουμε.Το ότι έχουν μεγαλώσει παιδιά δεν τους κάνουν ειδικούς ,κάνουν κι εκείνοι λάθη. Πήγαινε το μικρό σε ένα σταθμό και βρες μια δουλειά.Καλό θα ήταν αν μπορούσες να μην έμενες μαζί τους αλλά αυτό σίγουρα θα είναι δύσκολο.Πάντως σε καταλαβαίνω.Εμείς μένουμε πάνω κάτω είμαι παντρεμένη και πάλι έχω πρόβλημα...Κουράγιο κορίτσι μου.

[beba09]

Θα συμφωνήσω με τις κοπέλες που σου είπαν για σταθμό.Οι γονείς μας έχουν τη δικιά τους νοοτροπία και το δικό τους σκεπτικό που πολλές φορές δεν ταιριάζει με το δικό μας και δεν το θέλουμε.Το ότι έχουν μεγαλώσει παιδιά δεν τους κάνουν ειδικούς ,κάνουν κι εκείνοι λάθη. Πήγαινε το μικρό σε ένα σταθμό και βρες μια δουλειά.Καλό θα ήταν αν μπορούσες να μην έμενες μαζί τους αλλά αυτό σίγουρα θα είναι δύσκολο.Πάντως σε καταλαβαίνω.Εμείς μένουμε πάνω κάτω είμαι παντρεμένη και πάλι έχω πρόβλημα...Κουράγιο κορίτσι μου.

 

 

 

Δεν τολμάω να μην μένω μαζί τους....μια ζαλάδα να μου έρθει τι θα το κάνω το μωρό....και μετά θα μου λένε ...."είδες εμείς σου το είπαμε"...

 

Να πω την αλήθεια θέλω να δημιουργήσω τις προυποθέσεις για να μείνω μελλοντικά μόνη μου αλλά αυτό προυποθέτει σταθερή δουλειά...κλπ. και πάνω απ' όλα προσπαθώ να σκέφτομαι τι είναι καλό για το παιδί ....προς το παρόν είναι να είμαστε όλοι μαζί.