Μονος μου....

[elenik]

Σημερα πηγαμε σε μια γιορτη με πολλα παιδακια (αγνωστα σχεδον τα περισοτερα για τον δικο μου).

Ολα τα παιδακια παιζανε παρεα και ο δικος μου κολημενος πανω μας. Τι να προσπαθω να τον κανω να συμετεχει, τι να καθομαι διπλα του ολη την ωρα (ειχα παρατησει τους μεγαλους και ειχα παει με τα μικρα για να νοιωσει καλυτερα) τιποτα.

 

"Αγαπη μου γιατι δεν πας να παιξεις με τα παιδακια?"

"Δεν θελω"

"Γιατι?"

Φοβαμαι"

'Τι φοβασαι, σε πειραξε κανεις?"

"Μου εκανε ετσι"

"Ποιος?"

Και αρχισε να λεει για καποιον στο σχολειο (τρεις λαλουν και 2 χορευουν)

"Αυτα τα παιδακια δεν θα σε πειραξουν. Ειμαι εγω εδω "(πατατα ειπα αλλα... εκεινη την ωρα...)

"Δεν θελω. Μονος μου θελω"

 

Τι θα κανω? Εντωμεταξυ δεν μιλουσε σε κανεναν και αν του μιλουσε καποιος κρυβοταν πισω μου.

Πως γινεται ολα τα παιδακια με το που δουν αλλα παιδακια να κανουν σαν παλαβα και το δικο μου να τρεχει να κρυφτει οταν ειναι πολλα μαζεμενα?

[Μαρια Στυλιανακη]

έχει βρεθεί πολλές φορές σε τέτοιες γιορτές? πάντα σε κάθε τέτοια γιορτή ή πάρτυ, όλο θα είναι και ένα παιδί ή περισσότερα που θέλουν το δικό τους χώρο.

 

Μην σε ανησυχεί αυτό, ακόμα η ηλικία τους είναι πολύ ευαίσθητη - το ότι τα άλλα παιδιά ήταν έτσι θαραλέα και εκαναν σαν παλαβά δεν σημαίνει ότι όλα τα παιδιά είναι έτσι.

έχει συνηθίσει γενικα με παιδιά? πάει παιδικό? έχει ξαναπάει σε γιορτή?

στην παιδική χαρά τι κάνει?

 

πάντως αυτή την συμπεριφορά την έχω παρατηρήσει σε αρκετά παιδιά - είναι πάρα πολύ συχνό.

 

το καλύτερο, είναι το να

 

αδιαφορήσεις -(πρέπει να βρώ μία περιγραφή για αυτού του είδους την τεχνητή αδιαφορία - να την ονομάσω τρείς λαλλούν και 2 χορεύουν?)

δηλαδή, να κάνεις σαν

 

να μήν είναι τίποτε τρομερό - δηλαδή αν τον δείς να φοβάται

 

μην τον ξαναρωτήσεις εάν ξέρεις ότι την ίδια απάντηση θα πάρεις....

 

ασε τον να βρεί το καταφύγιό του σε σένα όπως θέλει χωρίς να το σχολιάσεις.

Εάν έχεις υπομονή, περίμενε μέχρι να κάνει κάτι μόνος του.

οτιδήποτε. και ας παίξει με ένα ξυλαράκι στα πόδια σου.

 

αυτό το "ξυλαράκι" θα γίνεται ολοένα μεγαλύτερο.

 

Δώσε το μύνημα και το παράδειγμα εσύ. Χαλάρωση...!

 

κάτι που έχω ακούσει επανειλλημένα απο ειδικούς - τα παιδιά με πιό υψηλό IQ απο το μέσο όρο, φοβούνται πολύ εύκολα και πολύ - καταλαβαίνουν τον κίνδυνο πολύ πιό καλά ή και έχουν καλύτερη μνήμη και έτσι αποφεύγουν περισσότερο απο άλλα παιδιά διάφορα πράγματα.

 

Γενικά και με συζητήσεις (εκτός τέτοιων χώρων-στιγμών, όπου να είναι χαλαρός), να ψαρεύεις λίγο λίγο - και με ιστορίες κτλ να δείς εάν/ μήπως κάτι συνέβη που τον έχει κάνει διστακτικό, ή απλώς είναι προτίμησή του.... ή μήπως φοβάται ότι θα του επιβληθούν τα παιδιά πχ ...

[Renia]

elenik μου νομιζω οτι ειναι θεμα χαρακτηρα του παιδιου σου η ολη ιστορια!

Συνηθως τα μοναχοπαιδια βγαζουν 2 πλευρες του χαρακτηρα..Η μια ειναι η υπερβολικη κοινωνικοτητα και η αλλη η ταση της απομονωσης.

Αλλα παιδια δηλαδη τρελαινονται να παιζουν με συνομιληκα τους και αλλα δεν θελουν γιατι εχουν συνηθισει μονα τους και φοβουνται την αλλαγη αυτη!

Πιστευω οτι αν προσπαθησεις να τον φερνεις σε επαφη με παιδακια αρκετα συχνα υπο την εποπτια σου (σε παιδοτοπο ας πουμε) θα αρχισει να νοιωθει καλυτερα και πιο ανετα!

Υπαρχει βεβαια και η πιθανοτητα ολα να πηγαζουν απο καποια ασχημη "συμπλοκη" που ειχε στο σχολειο.....γιατι δεν το συζητας και με την δασκαλα του να μαθεις τι ακριβως γινεται και να το αντιμετωπισετε απο κοινου?

[elenik]

έχει βρεθεί πολλές φορές σε τέτοιες γιορτές? ...

... οχι.

 

έχει συνηθίσει γενικα με παιδιά? πάει παιδικό? έχει ξαναπάει σε γιορτή?

στην παιδική χαρά τι κάνει?

 

Γενικα δεν εχουμε πολους γνωστους με παιδια και οσους εχουμε εχουν τελειως διαφορετικα ωραρια. Πχ. μεχρι τις 7 κοιμουνται ενω ο δικος μου κανει μπανιο στις 8:30 και παει για υπνο. Παιδικο πηγαινει πολυ καιρο. Στην παιδικη χαρα παιζει με αλλα παιδακια αλλα οχι οταν ειναι πολλα μαζεμενα. Εκει παλι φοβαται.

 

Εάν έχεις υπομονή, περίμενε μέχρι να κάνει κάτι μόνος του.

οτιδήποτε. και ας παίξει με ένα ξυλαράκι στα πόδια σου.

 

αυτό το "ξυλαράκι" θα γίνεται ολοένα μεγαλύτερο.?

Χθες για παραδειγμα οσες φορες ξεκολησε απο πανω μου ηταν για να ανοιξει τα πορτακια του συνθετο και να επεξεργαστει το φωτιστικο δαπεδου

 

Πιστευω οτι αν προσπαθησεις να τον φερνεις σε επαφη με παιδακια αρκετα συχνα υπο την εποπτια σου (σε παιδοτοπο ας πουμε) θα αρχισει να νοιωθει καλυτερα και πιο ανετα!

 

Θα προσπαθησω Renia . Εχετε και οι δυο δικιο στο οτι ισως δεν εχει συνηθησει με πολλα παιδακια. Αλλα δεν καταλαβαινω γιατι το προβλημα ειναι εντονο οταν ειναι πολλα. Οταν ειναι ενα δεν εχει προβλημα.

Μακαρι να ειναι αυτο γιατι η $%&^&** η παιδοψυχολογος με εχει βαλει και τρωγομαι με τα ρουχα μου σε σημειο να ψυριζω υπερβολικα το παιδι μου (παρολο που ο παιδοψυχιατρος ειπε ολα οκ - με εχει στιγματισει )

[Sofia]

Μην ανησυχείς...

Κι η δικιά μου που έχει την ίδια ηλικία με τον δικό σου κάνει σχεδόν τα ίδια.

Όταν είναι πολλά παιδάκια -περίπου στην ηλικία της- δεν τα πλησιάζει (ακόμη κι αν τα ξέρει). Αν είναι 1 -2 παιδάκια μπορεί και να παίξει.

το περίεργο είναι ότι θέλει και ζητάει να παίζει με πολύ μεγαλύτερα παιδιά (από 6χρ ως και 11)... Και το επίσης περίεργο είναι ότι κι εκείνα την παίζουν...

Ίσως (λέω εγώ τώρα) κάποια παιδιά να είναι πιο ώριμα από άλλα της ηλικίας τους και απλώς να μην τους αρέσει να παίζουν με μικρά παιδάκια... Κι αυτό το λέω γιατί βλέπω ότι η δικιά μου όταν βλέπει μικρά παιδάκια να παίζουν δεν τα κοιτάει με το βλέμμα "αχ τί καλά να έπαιζα κι εγώ μαζί τους" αλλά με το βλέμμα "Μα καλά, τώρα τί κάνουν αυτά;;".

Επίσης τώρα τελευταία που την πήγα στον παιδικό, είναι πολύ μαζεμένη και δεν μιλάει -κάθεται σε μια καρέκλα με σταυρωμένα τα χεράκια και απολύτως σοβαρή-. Η δασκάλα της μου λέει ότι δεν έχει κανένα πρόβλημα και ότι σε λίγο καιρό θα ξεψαρώσει... Η δικιά σας δασκάλα τί λέει;;

 

Πάντως επαναλαμβάνω: Μην ανησυχείς!!! Κι η δικιά μου τα ίδια ακριβώς κάνει. Πώς να το κάνουμε ;; και τα παιδιά θέλουν το χρόνο τους για να προσαρμοστούν σε κάθε κατάσταση... Και επίσης ΔΕΝ λειτουργούν όλα τα παιδιά με τον ίδιο τρόπο... άλλα είναι πιο σοβαρά και μετρημένα και ντροπαλά κι άλλα δεν καταλαβαίνουν τίποτα... Η κάθε κατηγορία έχει τις δικές της χάρες!!!!

[IRINI]

ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!!

ELENIK

Τελικα πρεπει να συμβαινει σε πολλα παιδια.

Νομιζω οτι δεν πρεπει να σε ανησυχει.

Και εμεις το ιδιο ειχαμε οταν ηταν μικροτερος αλλα και τωρα παρα το γεγονος οτι παει απο 18 μηνων στον παιδικο σταθμο και τον ειχα εξω (σε παρτυ και τετοια) απο νωρις.

Θελουν το χρονο τους.Και καποιες φορες που και εγω μπορει να προβληματιζομαι με τετοιες φοβιες βαζω τον εαυτο μου στη θεση.

Σε ποιον αρεσει και ποιος αισθανεται αμεσως ανετα οταν μπαινει σε ενα χωρο με βαβουρα και δεκαδες ατομα τα οποια τις περισσοτερες φορες μας ειναι αγνωστα???

Αδιαφορησε και δωστου το δικαιωμα της επιλογης!Τουλαχιστον σε μενα επιασε.

"οποτε θελησεις να πας με τα παιδακια να παιξεις πες μου

Αν δεν θελεις δεν πειραζει κανε εκεινο που σε ευχαριστει.

Εαν θελεις καποιο παιχνιδι μπορεις να το ζητησεις και εαν καποιος σε πειραξει μπορεις να του το πεις.

Ο καθενας εχει τους δικους του κωδικες οι οποιοι ειναι σεβαστοι.

[Μαρια Στυλιανακη]

οποτε θελησεις να πας με τα παιδακια να παιξεις πες μου

Αν δεν θελεις δεν πειραζει κανε εκεινο που σε ευχαριστει.

αυτές οι φράσεις είναι οι καλύτερες.

αφαιρούν το όποιο άγχος έχει το παιδί για το ότι ίσως περιμένεις απο εκείνο να παίξει, ή ότι είναι υποχρεωμένο να κάνει τώρα αυτό που κάνουν και τα άλλα παιδιά.

είναι και τρόπος αυτοπροσδιορισμού αυτό γενικά και διαχωρισμού τους απο τα άλλα παιδιά.

Κάποια παιδιά όπως και ενήλικες θέλουν να ξεχωρίζουν - οπότε και αυτό είναι ένας τρόπος για να το επιτύχουν.

(το ότι δεν παίζουν με τα άλλα παιδιά είναι δηλαδή η αρνητική επίπτωση μιάς καλής κατά τα άλλα διαδικασίας)

Όμως το καλύτερο είναι και να το νιώσουν και τα ίδια απο μόνα τους, και να βρούν άλλο τρόπο μετά να ξεχωρίζουν. εκεί δηλαδή μπορεί να βοηθηθεί ένα παιδί -

στο να νιώσει πιό original - πχ να του φτιάξει η μαμά του ένα ωραίο κατι τις στην ζακέτα του (να κολλήσει κάποιο σχέδιο πάνω κτλ απο αυτά που κολλάνε με το σίδερο) αλλά και να κάνει άλλα πράγματα που να το κάνουν να αισθάνεται ότι ξεχωρίζει. Κάποιο γυαλί ηλίου, ή κάποιο τσιμπιδάκι ή κάτι άλλο.

Αυτό όχι σε καθημερινή βάση όλο τον χρόνο, για να μήν νομίσουν ότι αυτό είναι απαραίτητο - αλλά κάθε τόσο. ή σε τέτοιες εκδηλώσεις.

έτσι δεν θα νιώθουν ότι πρέπει να είναι μόνα τους για να πάρουν ίσως περισσότερη προσοχή, και είναι ένα δέλεαρ για να αισθανθούν πιό "ο εαυτός τους" απέναντι στα άλλα παιδιά.

 

Βέβαια όπως είπα, καλό είναι να μή γίνει κανόνας, αλλά να χρησιμοποιηθεί το εφέ του για κάποιο διάστημα μέχρι να νιώσει πιο άνετα ένα παιδί που αλλιώς δυσκολεύεται.

 

κάποιο παιδί που δεν δυσκολεύεται φυσικά δεν έχει ανάγκη απο κάτι τέτοιο.

θέλει και προσοχή γιατί μπορεί αν το πάει κάποιος στα άκρα, να αισθανθεί το παιδί οτι μόνο εάν έχει κάτι τέτοιο μαζί του που να ξεχωρίζει θα νιώθει αποδεκτός.

 

οπότε οπωσδήποτε, επιλεγμένη χρήση και πάν μέτρον άριστον!