δε ξερω τι να νιωσω

[maria-giannis]

δε περιμενα ποτε οτι θα ερχοταν η σειρα μου να γραψω εδω,επισκευτηκα το γιατρο μου σημερα ο οποιος μου επιβεβαιωσε αυτο που φοβομουν.ειχα μια καθηστερηση 4 ημερων και μετα μου ηρθε περιοδος με πολλους πονους και αιμα.οι πονοι αυτοι συνεχιστηκαν μεχρι και σημερα και ετσι ειπα να παω να το κοιταξω.κατα την εξεταση ο γιατρος ειδε ενα μεγαλο και με ακανονιστο σχημα ενδομητριο.υπηρχε μια εγκυμοσυνη και αποβολη γιαυτο πονουσα τοσο και οτι το ενδομητριο θα πεσει μονο του στην επομενη περιοδο.μπορει να μη τα καταλαβα και καλα απο τη θολουρα μου.ειχα μεινει καγκελο.οχι μονο δεν περιμενα οτι ημουν εγκυος αλλα το εχασα κιολας.η αληθεια ειναι οτι δεν ημουν ετοιμη για δευτερο παιδι περισσοτερο απο οικονομικης αποψης,αλλα...δε ξερω πως να νιωσω.εχω στεναχωρεθει που πριν παρω τη χαρα τη στερηθηκα.οπως και να εισαι τελικα ειναι το χειροτερο πραγμα που μπορει να ακουσει μια γυναικα.εγινα ρακος.δε το σχεδιαζαμε,δεν ηθελα να μεινω εγκυος γιατι ηξερα οτι δε θα τα βγαζαμε περα αλλα νιωθω απαισια.μακαρι να βρεθει τροπος στο μελλον ωστε να αποφευγονται αυτα τα πραγματα και καμια γυναικα να μη νιωθει ετσι.πανω απολα νιωθω αδεια....

[κατερινα_κι]

λυπαμαι

[annia]

.....................

[Αγγελίνα#2]

Αχ κοπέλα μου...πολύ στενοχωρήθηκα. Τι να σου πω, δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς. Καλά που δεν το είχες καταλάβει κι από πριν, γιατί, όπως και να ΄χει, σαν γυναίκα και μάνα μπαίνεις στο τρυπάκι της εγκυμοσύνης. Και φαντάζεσαι τύψεις, αν σκεφτόσουν "ωχ τι θα κάνω, από πού μου ήρθε κι αυτό τώρα" και μετά το έχανες? Πολύ χειρότερα θα ένιωθες, πιστεύω.

Δεν ήταν να γίνει. Είναι και μικράκι ακόμα το πρώτο σου, ίσως ο οργανισμός σου δεν είναι έτοιμος για άλλο παιδάκι ακόμα.

Ελπίζω να μπορέσεις σύντομα να το ξεπεράσεις κι όταν το θελήσεις, να έχεις μια καλή και τελειόμηνη εγκυμοσύνη. Η Παναγία κοντά σου.

[maria-giannis]

Αχ κοπέλα μου...πολύ στενοχωρήθηκα. Τι να σου πω, δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς. Καλά που δεν το είχες καταλάβει κι από πριν, γιατί, όπως και να ΄χει, σαν γυναίκα και μάνα μπαίνεις στο τρυπάκι της εγκυμοσύνης. Και φαντάζεσαι τύψεις, αν σκεφτόσουν "ωχ τι θα κάνω, από πού μου ήρθε κι αυτό τώρα" και μετά το έχανες? Πολύ χειρότερα θα ένιωθες, πιστεύω.

Δεν ήταν να γίνει. Είναι και μικράκι ακόμα το πρώτο σου, ίσως ο οργανισμός σου δεν είναι έτοιμος για άλλο παιδάκι ακόμα.

Ελπίζω να μπορέσεις σύντομα να το ξεπεράσεις κι όταν το θελήσεις, να έχεις μια καλή και τελειόμηνη εγκυμοσύνη. Η Παναγία κοντά σου.

σιγουρα δε ξερω πως θα αντιδρουσα αν το ηξερα και μετα το εχανα.θελω να πιστευω οτι απλα δεν ηταν η ωρα του ακομα να γινει,θελω παιδακια αλλα ισως να ηταν και για καλο ποιος ξερει τι σκεφτεται ο θεος μακαρι αργοτερα να πανε ολα καλα...