ΝΕΥΡΙΚΗ ΑΝΟΡΕΞΙΑ ! Ψυχραιμία και Υπομονή !

[Tinsey]

Να ρωτησω κατι η κοπελα αυτη εκανε και εμετους στανταρ?

Οι γονεις δεν ειδαν κατι?

Οι εμετοί δεν είναι σύμπτωμα της νευρογενούς (όχι νευρικής) ανορεξίας, αλλά της νευρογενούς βουλιμίας <παρόμοια πάθηση, αλλά διαφορετική>. Άμα είσαι 92 κιλά και τρως ένα φλυτζάνι ρύζι τη μέρα, τι εμετό να κάνεις;

 

Οι γονείς της θα έβλεπαν φαντάζομαι ότι δεν έτρωγε, ότι έχανε κιλά υπερβολικά γρήγορα και ότι ήταν αδύναμη/ζαλιζόταν. Τι άλλο έπρεπε να δουν δηλαδή για να ανησυχήσουν;

 

Όπως είπε και η ζώπυρον, το πρόβλημα δεν είναι τα κιλά. Άλλη είναι η αιτία...

[Tinsey]

Συνδεονται και τα δυο επειδη το ατομο που πασχει απο καταθλιψη συχνα αντιμετωπιζει και διατροφικες διαταραχες

Άλλο το ένα και άλλο το άλλο. Όταν πάσχεις από νευρογενή ανορεξία δεν σου κόβεται η όρεξη, αντιθέτως εσύ επιλέγεις να κόψεις το φαγητό (και με τον καιρό σου κόβεται και η όρεξη, αφού τρως όλο και λιγότερο).

 

Όταν πάσχεις από κατάθλιψη, μπορεί να σου κοπεί η όρεξη (όχι μόνο για φαγητό αλλά γενικώς). Αυτό δεν σημαίνει ότι πάσχεις και από νευρογενή ανορεξία.

[Vicky68]

Άλλο το ένα και άλλο το άλλο. Όταν πάσχεις από νευρογενή ανορεξία δεν σου κόβεται η όρεξη, αντιθέτως εσύ επιλέγεις να κόψεις το φαγητό (και με τον καιρό σου κόβεται και η όρεξη, αφού τρως όλο και λιγότερο).

 

Όταν πάσχεις από κατάθλιψη, μπορεί να σου κοπεί η όρεξη (όχι μόνο για φαγητό αλλά γενικώς). Αυτό δεν σημαίνει ότι πάσχεις και από νευρογενή ανορεξία.

Συγγνωμη αγαπητη μου εγω επειδη ζω το θεμα απο μεσα δεν ειμαι τοσο απολυτη οσο εσυ..........Και λογω του οτι δεν θελω να κλειδωθει ηρεμησαι........

Η νευρικη ανορεξια ξεκιναει σχεδον παντα απο καταθλιψη αυτο να το ξερεις .Ειναι καταραμμενη αρρωστια.

[Μαρια2010]

Και εγω ετσι ξερω πως ατομο που πασχει απο καταθλιψη συνηθως αντμετωπιζει και πολλες διατροφικες διαταραχες....το λεω επειδη ειχα μια γνωστη μου που ειχε καταθλιψη την οποια δεν θεραπευσε σε συνδυασμο με την νευρικη ανορεξια και τελος εφτασε στα προθειρα αυτοκτονιας...στο τσακ την προλαβαν την κοπελα.

[Tinsey]

Κορίτσια μην υπερβάλουμε. Άλλο πράγμα η νευρογενής ανορεξία και άλλο η κατάθλιψη . Άλλο πράγμα να μην θέλεις να φας και άλλο να μην έχεις όρεξη.

 

Σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι αν έχεις κατάθλιψη θα πάθεις νευρογενή ανορεξία ή αν πάθεις νευρογενή ανορεξία την έπαθες επειδή είχες κατάθλιψη.

 

Αν δεν έχεις όρεξη να φας και συνεπώς χάνεις βάρος αυτό σίγουρα είναι πρόβλημα, αλλά δεν είναι νευρογενής ανορεξία.

 

Από ψυχολογικής πλευράς, η νευρογενής ανορεξία έχει περισσότερα κοινά στοιχεία με την διαταραχή που λέγεται παράνοια και όχι με την κατάθλιψη. Η νευρογενής ανορεξία σχετίζεται με διαταραχή της εικόνας του σώματος (ο ασθενής πιστεύει ότι είναι περισσότερο χοντρός/άσχημος/αποκρουστικός απ' ό,τι πραγματικά είναι) και με προσπάθεια ελέγχου του περιβάλλοντος μέσω του ελέγχου του φαγητού (δίατας).

 

Μπορεί βεβαίως να έχεις ταυτόχρονα και κατάθλιψη και νευρογενή ανορεξία, κατά τον ίδιο τρόπο που μπορείς να έχεις ταυτόχρονα και γρίπη και αθρίτιδα. Δεν σημαίνει όμως ότι τα δύο συνδέονται.

 

Vicky, ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου, αλλά είμαι απόλυτα ήρεμη. Αυτά τα λέω γιατί τα σπούδασα, δεν τα βγάζω από το μυαλό σου.

[vivi.]

vivi μου, εύχομαι τα καλύτερα για την γνωστή σου! Με αφορμή όμως αυτό που έγραψες και μιλώντας γενικά, θέλω να πω ότι το πρόβλημα δεν είναι τα κιλά για να φθάσει κανείς στην ΜΕΘ... Όπως επίσης και το "δεν της έλειψε τίποτα" είναι σχετικό...

 

σ'ευχαριστω πολυ οταν λεω οτι ειχε τα παντα εννοω απο υλικα αγαθα οτι μα οτι ηθελε το ειχε πριν το ζητησει με τη μαμα της ηταν παντα κοντα.

πριν απο 9 μηνες μετακομισε και γι'αυτο οι γονεις της δεν ηταν πανω απο το κεφαλι της.

οταν αρχισε να χανει γρηγορα κιλα η μαμα της την ρωτουσε αν εφαγε ποσο προσεχει.

τους ελεγε οτι τρωει αλλα λιγο.

[Μαρια2010]

Κορίτσια μην υπερβάλουμε. Άλλο πράγμα η κατάθλιψη και άλλο η νευρογενής ανορεξία. Άλλο πράγμα να μην θέλεις να φας και άλλο να μην έχεις όρεξη.

 

Σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι αν έχεις κατάθλιψη θα πάθεις νευρογενή ανορεξία ή αν πάθεις νευρογενή ανορεξία την έπαθες επειδή είχες κατάθλιψη.

.

Ξερω πως η νευρικη ανορεξια οφειλεται κατα μεγαλο ποσοστο σε ψυχολογικα αιτια...ενα απο αυτα ειναι και η καταθλιψη...σιγουρα δεν ειναι απολυτο αυτο ..δηλ δεν μπορει οσοι εχουν καταθλιψη να πασχουν και απο νευρικη ανορεξια αλλα και το αντιστροφο...θα σου πω πως εφτασε η γνωστη μου σε αυτην την κατασταση.Ειχε πολλα προβληματα στο σπιτι με γονεις κλπ..πολλυ πιεσμενη γενικα απο γονεις...στην συνεχεια ηρθε και η απογοητευση απο εναν ερωτα και παει την πηρε η κατω βολτα...ειχε παψει πια να εχει ορεξη για φαι δεν ετρωγε τιποτα, δεν ηθελε να σηκωθει απο το κρεβατι,ενιωθε πως η ζωη ειχε τελειωσει για αυτην...μετα απο ενα διαστημα της μπαινει και στο μυαλο πως ο λογος που χωρισε ηταν τα κιλα της και να φανταστεις δεν ηταν και παχουλουτσικια..εκει καταλαβαινεις πως εχασε την μπαλα...και στο τελος την βρηκαν 49 κιλα χλωμη κλπ κλπ την πηγαν στους καλυτερους γιατρους και ευτυχως την προλαβαν...τωρα η κοπελα ειναι σχεδον μια χαρα...δεν αμφισβητω φυσικα τα λεγομενα σου απλα εγραψα την εμπειρια μου...εσυ σαν γιατρος ξερεις καλυτερα...ημουν και εγω καποτε βουλιμικη αλλα πολυ γρηγορα το ξεπερασα...ειχα ομως διαπιστωσει πως ειχα και απο πισω αλλα θεματακια ψυχολογικα οχι καταθλιψη αλλα διαφορα ανασφαλεια κλπ..

[Tinsey]

Η νευρογενής ανορεξία οφείλεται 100% σε ψυχολογικά αίτια (γι' αυτό λέγεται "νευρογενής" αλλιώς θα ήταν απλά "ανορεξία"). Τα αίτια της νευρογενούς ανορεξίας είναι σε γενικές γραμμές: χαμηλή αυτοεικόνα/αυτοεκτίμηση, παρανοϊκές ιδέες, λανθασμένη αντίληψη της εικόνας του σώματος και κοινωνική ενθάρρυνση. Δυστυχώς το αδύνατο κορμί θεωρείται πιο όμορφο/υγιές, με αποτέλεσμα αυτοί που πάσχουν από νευρογενή ανορεξία να παίρνουν ενθάρρυνση από το περιβάλλον τους όταν βρίσκονται στα πρώτα στάδια της ασθένειας, δηλαδή όταν χάσουν τα πρώτα κιλά. Μέχρι να αρχίσει ο περίγυρός τους να ανησυχεί για τις διατροφικές τους συνήθειες και τη μεγάλη απώλεια βάρους, συνήθως το πρόβλημα έχει εδραιωθεί και η αντιμετώπισή του είναι πιο δύσκολη.

 

Χωρίς να ξέρω το περιστατικό της γνωστής σου, αν έγιναν όλα όπως τα περιγράφεις, έχω να πω τα εξής:

 

Ειχε πολλα προβληματα στο σπιτι με γονεις κλπ..πολλυ πιεσμενη γενικα απο γονεις...στην συνεχεια ηρθε και η απογοητευση απο εναν ερωτα και παει την πηρε η κατω βολτα...ειχε παψει πια να εχει ορεξη για φαι δεν ετρωγε τιποτα, δεν ηθελε να σηκωθει απο το κρεβατι,ενιωθε πως η ζωη ειχε τελειωσει για αυτην...

Ως εδώ δεν τίθεται θέμα νευρογενούς ανορεξίας. Ενδεχομένως πρόκειται για κατάθλιψη.

 

μετα απο ενα διαστημα της μπαινει και στο μυαλο πως ο λογος που χωρισε ηταν τα κιλα της και να φανταστεις δεν ηταν και παχουλουτσικια..εκει καταλαβαινεις πως εχασε την μπαλα...

Εδώ ίσως έχουμε την αρχή μιας παράνοιας που οδήγησε σε νευρογενή ανορεξία.

 

Αυτά τα λέω με πάσα επιφύλαξη γιατί είναι δύσκολο να ξέρεις τι συμβαίνει στον ψυχικό κόσμο ενός ανθρώπου χωρίς να πάρεις αναλυτικό ιστορικό από τον ίδιο και τους ανθρώπους της οικογένειάς του. Πολλές φορές άλλα βλέπει ο κοινωνικός περίγυρος και άλλα συμβαίνουν στην πραγματικότητα. Π.χ. υπάρχουν άνθρωποι που έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση/αυτοεικόνα ΚΑΙ χάνουν κιλά πολύ γρήγορα με εξαντλητική δίαιτα και άσκηση, αλλά δεν πάσχουν από νευρογενή ανορεξία ούτε από κατάθλιψη και είναι απόλυτα ψυχικά υγιείς. Δεν μπορείς να πεις με σιγουριά ποιος πάσχει και ποιος όχι εξετάζοντας μόνο 2-3 παράγοντες.

 

Πάντως σίγουρα κάποιος που πάσχει από κατάθλιψη δεν χρειάζεται να ανησυχεί ότι θα πάθει νευρογενή ανορεξία λόγω της κατάθλιψης ή επειδή για κάποιο λόγο έχει χάσει προσωρινά την όρεξή του. Αυτοί που πάσχουν από νευρογενή ανορεξία δεν πάσχουν από ανορεξία, με την έννοια ότι δεν έχουν χάσει την όρεξή τους αλλά επιλέγουν να μην τρώνε με σκοπό να αδυνατίσουν. Προβάλλουν μεγάλη αντίσταση σε παραμβάσεις ιατρικής φύσεως (τάισμα με το ζόρι, νοσηλεία σε νοσοκομείο) γιατί το πρόβλημά τους δεν είναι ότι δεν μπορούν να φάνε, αλλά ότι δεν θέλουν να φάνε γιατί φοβούνται ότι θα παχύνουν - ακόμα κι αν είναι "σκελετοί" - με αποτέλεσμα κάποιοι από αυτούς να χάνουν και τη ζωή τους. Αυτό είναι το τραγικό με αυτή την ασθένεια, ότι δεν θεραπεύεται ούτε κοντρολάρεται με φαρμακευτική αγωγή ή νοσηλεία, παρά μόνο με ψυχοθεραπεία, η οποία συχνά αρχίζει πολύ αργά για να βοηθήσει ουσιαστικά.

[miriki]

To πιο δύσκολο κομμάτι είναι να αλλάξει αυτό που βλέπεις στον καθρέπτη. Ήμουν 1.65 και 43 κιλά και μπορούσα να σου εντοπίσω άπειρα σημεία που έπρεπε "πέσουν". Ευτυχώς εμένα με προλάβανε στην αρχή. Τώρα έχω το ίδιο ύψος (δεν υπάρχει κάτι να ψηλώνεις; και όχι να αδυνατίζεις; γκρρρ) και είμαι 55 κιλά και νιώθω ότι είμαι στα καλύτερά μου κι ας είναι εντελώς διαφορετική η εικόνα μου από πιο παλιά (που ήμουν και γυμνασμένη κλπ).

 

Πραγματικά επιλέγεις να μην φας,το αρνείσαι και επιστρατεύεις και ένα σωρό τεχνικές που θα σε διευκολύνουν σε αυτό. (π.χ. μαγειρεύεις άνοστα τα φαγητά ή τα σερβίρεις στον εαυτό σου κρύα ώστε να μην τρώγονται). Και όντως οι λόγοι έχουν να κάνουν με την αυτοεκτίμηση ακόμη κι όταν όλοι πιστεύουν ότι "δε σου λείπει τίποτε" μπορεί εσύ να έχεις άλλη εικόνα για τα πράγματα.

 

Α, και εννοείται ότι θυμώνεις πάααααρα πολύ με όλους τους άλλους που δε βλέπουν ότι είναι επιβεβλημένο να χάσεις λίγο ακόμα. όχι πολύ. Να τρία τέσσερα κιλά μωρέ. Γιατί δεν το βλέπουν; Για να σου πάνε κόντρα, γιατί σε θέλουν άσκημη, γιατί δε σ' αγαπούν. Οπότε όταν τα χάσεις θα δουν ότι είχες δίκιο.

Αυτά.

 

Κουράγιο όσοι είστε μέσα στη λούμπα. Εύχομαι από τα βάθη της ψυχής μου να βγείτε το συντομότερο.

[Vicky68]

Θα βγουνε αυτα τα ατομα απο την λουμπα με σωστη κατευθυνση απο μια ομαδα γιατρων και ειδικων.Δεν περναει ευκολα απο μονο του.

[vivi.]

Δηστυχως οι κοπελα πεθανε σημερα.

μαθαμε ακομη οτι πηρε και χαπια απο το ιντερνετ.

[Vicky68]

Δηστυχως οι κοπελα πεθανε σημερα.

μαθαμε ακομη οτι πηρε και χαπια απο το ιντερνετ.[/QUOΚ

Κουραγιο στους δικους της.

Καλο ταξιδι να εχει...........

[miriki]

Κρίμα για την κοπέλα.

Βίκυ έχεις δίκιο. Θέλει πολλή δουλειά με ειδικό γιατί είσαι πάντα επιρρεπής. Είναι κάπως σαν εξάρτηση, ξανακυλάς εύκολα. Η πρώτη μεγάλη νίκη είναι να καταλαβαίνεις πότε αρχίζεις πάλι τα ίδια ώστε να αναζητήσεις βοήθεια.

[Μαρια2010]

Κριμα την κοπελα...τι να πεις δυσκολες καταστασεις και το μονο που μπορεις να πεις ειναι κουραγιο στους ανθρωπους της....ευχομαι οσοι περνανε τετοιες δυσκολες στιγμες να τις ξεπερασουν πολυ συντομα...

[Vicky68]

Κι εκει που λεγαμε ολα καλα με το παιδι.Φτου και απο τη αρχη δεν τρωεικ.λ.π.Ευτυχως την εχουν απο κοντα οι γιατροι.......

[rkt]

Κι εκει που λεγαμε ολα καλα με το παιδι.Φτου και απο τη αρχη δεν τρωεικ.λ.π.Ευτυχως την εχουν απο κοντα οι γιατροι.......

 

?

 

Οχι ρε γαμωτο...

Γιατί ρε Βίκυ?

Εγινε κάτι?

Ελα να μας πεις. Ξέρεις που...

[carol]

Άσχημες καταστάσεις... θέλει πολλή προσοχή το παιδί...ελπίζω γρήγορα να το ξεπεράσετε Βίκυ μου. Ήμουν ανορεκτική, πάντα αδύνατη πιτσιρίκα, έφυγα από το σπίτι νωρίς, δούλευα νύχτα, έπινα πολύ αλκοόλ και δεν έτρωγα και αν έτρωγα κανονικά πονούσε το στομάχι μου αφόρητα, δεν άντεχε πλέον την τροφή. είμαι 1.75 και είχα φτάσει 49 κιλά όταν μου κόπηκε η περίοδος και θορυβήθηκα...κατάλαβα τότε ότι ήμουν στα πρόθυρα. Με έσωσε ένα γερό τροχαίο το οποίο με έστειλε στο νοσοκομείο για χειρουργείο , μεταγγίσεις και λάμες. Οι γιατροί στο νοσοκομείο μου είπαν ευτυχώς που τράκαρες, θα πήγαινες για ανακοπή,είχα αιματοκρίτη 22 από την ασητία και όχι από το τροχαίο. Σιγά σιγά το ξεπέρασα, είμαι πλέον 59 κιλά, μανούλα και αναρωτιέμαι εάν η ρευματοπάθειά μου (αυτοάνοσο) είναι κουσούρι της τότε ανορεξίας. Πάλι καλά λέω που έμεινε μόνο αυτό...υπάρχει επιστροφή σαφώς απλά πρέπει να το προλάβεις...

[alex tsi]

απο οταν γεννηθηκα αρνιομουν πεισματικα να φαω. μεχρι 5 ετων περιπου η μητερα μου με ταϊζε στον υπνο μου. Μεχρι και που τελειωσα το δημοτικο με ταϊζε με το κουταλακι καθε μεσημερι μπας και καταφερει και καταπιω τιποτε. Όποτε δεν μ εβλεπε πηγενα τουαλετα και τα εβγαζα. απο τα 13 μου μου μιλουσε για την νεφρικη ανορεξια και το τι επιπτωσεις μπορει να εχει... μου μιλουσε καθε μερα μου εδειχνε φωτογραφιες και εξηγουσε τι καταληξη εχουν αυτες οι κοπελες.

μεχρι τα 18 (δεν ημουν πανω απο 50 κιλα με υψος 1.67) ειχα δοκιμασει ελαχιστεσ τροφες. Αλλα τουλαχιστον ετρωγα καποια συγκεκριμενα πραγματα οπως γαλακτοκομικα, ψωμι, και ζυμαρικα. Δεν θυμαμε ποτε τον εαυτο μου να αγοραζει σνακ, παγωτα, καραμελες, αναψυκτικα κλπ. εκτος σπιτιου δεν ετρωγα ποτε τιποτα και αν ποτε ελλειπαν οι γονεις απο το σπιτι δεν εβαζα μπουκια στο στομα. 2-3 φορες ετυχε να λιποθυμισω απο αδυναμια. Εξετασεις αιματος εκανα 1-2 φορες τον χρονο και επερνα καποια συμπηρωματα. απο τα 18 και μετα και επειτα απο παροτρινση των γονιων μου αρχισα να δοκιμαζω νεες γευσεις. ποσο υπομονη μπορει να ειχαν αυτοι οι ανθρωποι??? σιγα σιγα αρχισα να τρωω φρουτα, λαχανικα και κρεας. Οταν ημουν φοιτητρια ξεκινισα να μαγειρευω μονη μου και το εβρισκα πολυ διασκεδαστικο... αν και πολλες φορες μπορει να περνουσε η μερα να ημουν κλεισμενη στο εργαστηριο και να ξεχνουσα να φαω. η μαμα μου και ο φιλος μου (πλεον αντρας μου) μου τηλεφωνουσαν συνεχια για να μου το υπενθυμισουν. πριν ενα χρονο περιππου εμεινα εγκυος και εκανα καποιες εξετασεις μεταβολισμου και σαν αποτελεσμα ειχε οτι καταναλωνα 980 θερμιδες ημερισιως. ειχε κλεισει το στομαχι μου. Σαν αποτελεσμα ετρωγα λιγο και επερνα βαρος αμεσως, οποτε επρεπε να αρχισω να τρωω επιπλεων τροφες οπως φρουτα για παραδειγμα που ειναι χαμηλες σε θερμιδες και καταναλωνονται απ ευθειας απο τον οργανισμο ετσι ωστε να ανοιξει το στομαχι μου αλλα χωρις να περνω αποτομα βαρος. Μετα απο πολυ προσπαθεια μεχρι τον τριτο μηνα της εγκυμοσυμης μου καταναλωνα 1030 και μεχρι τον 5ο 1070... Αισθανομουνα οτι τρωω σαν ζωο αλλα παρολα αυτα ο δεικτης δεν ανεβενε και επεφτα ψυχολογικα. Αποφασισαμε μετα ανα μην ξανακανω την εξεταση. και απλα ετρωγα ανα 3ς ωρες κατι μου εδωσε και η διατρογολογος ενα προγραμμα διατροφης 1600 θερμιδων.απο τον 8ο μεχρι να γεννησω αρχισα να τρωω φυσιολογικα κανονικες μεριδες. τωρα η μικρη ειναι 6,5 μηνων και θηλαζουμε οποτε συνεχιζω να τρωω οσο πιο πολυ μπορω για να εχω γαλα.

δεν ειμαι και πολυ φαν του φαγητου ακομη και τωρα.Μου αρεσουν τα λεπτα σωματα αλλα οχι τα κοκαλιαρικα. δεν ειχα ποτε νεφρικη ανορεξια αν και ημουν πολυ κοντα. τωρα τα κιλα μου ειναι φυσιολογικα αν και δεν εχω χασει ακομη ολα τα κιλα της εγκυμοσυνης (ειμαι 58). Αυτο που θελω να πω ειναι πως οι γονεις πρεπει να ειναι παντα κοντα στα παιδια τους και να επιμενουν. ξερω πως δεν ειναι ευκολο και τα νευρα μπορει ευκολα να σπασουν. αλλα με την αγαπη και την συνεχη παρακολουθηση μπορεις να προλαβεις πολλα. συγουρα παιζει ρολο ο ψυχολογικος παραγοντας αν και στη δικη μου περιπτωση δεν ηταν καθοριστικος.

 

αυτα απο μενα πιστευω πως με αγαπη και στιριξη μπορουν να λυθουν πολλα.

[georgia-kak]

Καλημερα Κοριτσια...

 

Λοιπον.. Εχω περασει και εγω απο το σταδιο αυτο , οχι ομως απο την ανορεξια... αλλα απο την Βουλημια.. ετρωγα γιατι επρεπε να φαω και μετα τα εβγαζα ολα...

ολα ξεκινησαν 5 μηνες μετα που σταματησα τον στοιβο και ειχα παρει 20 κιλα.. απο 60 πηγα 80... λιγο η χαμηλη αυτοεκτιμηση,, λιγο το οτι οι γονεις μου χωριζαν.. λιγο το αγορι μου που μου ελεγε οτι ειχα παχυνει λιγακι...Ετσι στα 18 μου ξεκινησα... Στην αρχη κανεις δεν το ειχε παρει χαμπαρι... ημουν πολυ διακριτικη.... εχασα τα 30 κιλα μεσα σε 1 1/2 χρονο...

οταν ομως αρχισεις ειναι πολυ δυσκολο να σταματησεις... τωρα στα 26 μου.. ακομα το κανω .. δυστυχως.... οχι ομως συνεχεια.. απλα οταν ειλικρινα εχω φαει πολυ...

δεν το εχω συζητησει με κανεναν.. ειναι πολυ δυσκολο... και ειδικα εδω στην επαρχεια... υπαρχει η κατακραυγη.. και η λυπηση πανω σε αυτο το θεμα...

Τωρα που εχω μεινει εγκυος... εχω αρχισει και φτιαχνω την διατροφη μου... και πλεον δεν κανω εμετους..

ομως η Βουλιμια... Μου προκαλεσε πολλα προβληματα ανα διαστηματα...

Καποια στιγμη φαινοντουσαν τα κοκκαλα μου... ειχα μεγαλη τριχοπτωση.. και θαμπο δερμα...

Πολυ Υπνηλια... και η μυτη μου ανοιγε συνεχεια..οσο δε για τον Κυκλο.. δεν το συζηταμε καθολου.. 30 με 40 μερες κυκλου...

 

Αν εχετε παιδια σε αυτην την κατασταση.. θελει πολυ κουβεντα... και φυσικα οχι φωνες και νευρα.... Εχουν αναγκη την αποδοχη και για αυτο φτανουν σε αυτο το σταδιο... Η βουλημια δεν ειναι τοσο βαρια οσο την ανορεξια... γιατι απλα αυτα τα παιδια ειναι συνηθως κανονικα στο βαρος.. και οχι λιποβαρης...

Ομως κανει εξισου κακο.. σε οργανα του σωματος...

 

Να κοιτατε μαμαδες παντα την τουαλετα... γιατι ενα παιδι ακομα και εφηβος.. δεν μπορουν να καθαρισουν καλα την λεκανη... οποτε ολο και καποιο δειγμα θα δειτε στα ψηλα σημεια...

Επισης αν ειναι στην αρχη.. θα δειτε και σπασμενα αγγεια γυρω απο τα ματια...

[lina.m]

Κι εκει που λεγαμε ολα καλα με το παιδι.Φτου και απο τη αρχη δεν τρωεικ.λ.π.Ευτυχως την εχουν απο κοντα οι γιατροι.......

Θα το εκτιμουσα αν μπορούσατε να αναφερετε κάποιον εξειδικευμενο γατρο που να ασχολειτε με το θεμα

[μητσουκο]

Αν θέλεις μπορούμε να μιλήσουμε με π.μ.

[zwoulaa]

δεν ξερω πως να το ξεπερασω, υπαρχει καποιος που να περναει το ιδιο να με βοηθησει?ειμαι 17 χρονων..

[χαρουλα#]

δεν ξερω πως να το ξεπερασω, υπαρχει καποιος που να περναει το ιδιο να με βοηθησει?ειμαι 17 χρονων..

 

Τι προβλημα εχεις καλη μου;

[μητσουκο]

δεν ξερω πως να το ξεπερασω, υπαρχει καποιος που να περναει το ιδιο να με βοηθησει?ειμαι 17 χρονων..

 

Εγω μετα απο 15 χρόνια είμαι ήδη 4 στα 5 χρόνια σε θεραπεία που έχει πάει καλά.Αν θες στείλε μου πμ.

[zwoulaa]

Τι προβλημα εχεις καλη μου;

 

Νευρογενης ανορεξια..