ΝΕΥΡΙΚΗ ΑΝΟΡΕΞΙΑ ! Ψυχραιμία και Υπομονή !

[χαρουλα#]

Νευρογενης ανορεξια..

 

Καλημερα.

Το οτι παραδεχεσαι το προβλημα σου ειναι μια παρα πολυ καλη αρχη.Ξερεις γιατι οδηγηθηκες στην ΝΕ ΑΝ;

Παιρνεις καποια θεραπεια;

Υπαρχει καποιος απο την οικογενεια ή το περιβαλλον σου που σε στηριζει;

Απο το φορουμ τι ακριβως βοηθεια ζητας;

(Μην παρεξηγησεις τις ερωτησεις μου, θελω να βοηθησω πραγματικα).

[zwoulaa]

UOTE=χαρουλα#;2681376]Καλημερα.

Το οτι παραδεχεσαι το προβλημα σου ειναι μια παρα πολυ καλη αρχη.Ξερεις γιατι οδηγηθηκες στην ΝΕ ΑΝ;

Παιρνεις καποια θεραπεια;

Υπαρχει καποιος απο την οικογενεια ή το περιβαλλον σου που σε στηριζει;

Απο το φορουμ τι ακριβως βοηθεια ζητας;

(Μην παρεξηγησεις τις ερωτησεις μου, θελω να βοηθησω πραγματικα).

 

Το ξέρω απλά νιώθω ότι δεν έχω δύναμη να το πολέμησω, εκεί που σκέφτομαι λογικά κ λέω ότι θα σταμάτησω να καταστρεφω τον εαυτό μου εμφανίζεται μια άλλη φωνή στο μυαλό μου που τα αλλάζει όλα..ειχα παει σε κατι ψυχολογους κ ψυχιατρους αλλα κανεις δεν με βοηθησε..τωρα ειμαι 1.73 κ ζυγιζω 47 κιλα ..

[χαρουλα#]

Ζωουλα θα σου μιλησω σαν τη μεγαλη σου αδελφη.

Λοιπον σε 350 γιατρους να πας , αν δεν ξεκολλησεις το κεφαλι σου ΜΟΝΗ ΣΟΥ δεν θα καταφερεις τιποτα!

Βαλε βιντεο να δεις στο you tube πως καταντουν αυτες οι γυναικες με ΝΕ ΑΝ ! Καταστρεφονται ολα τα ζωτικα οργανα και οδηγουνται με μαθηματικη ακριβεια στο θανατο!Αντε, τον εαυτο σου δεν τον λυπασαι ,τους ανθρωπους σου που τους θα στενοχωρησεις δεν τους λυπασαι;Αξιζουν να τους το κανεις αυτο;Εσυ αξιζεις να το παθεις;

 

Οταν νιωθεις οτι δεν μπορεις να φας και σε παιρνει απο κατω , πηγαινε σε κανενα νοσοκομειο να δεις παιδακια που εχουν καρκινο και τους γονεις τους που παλευουν να τα σωσουν!Δεν ηθελαν να υποφερουν , τους ετυχε το κακο.Εσυ ομως το προκαλεις η ιδια στον εαυτο σου!!!

 

Δε σου μιλαω εκ του ασφαλους , εχω τραβηξει κι εγω τα ζορια μου ...Ενα βημα πριν εφτασα , οταν επιτελους συνηλθα και αλλαξα τροπο ζωης!

Δε σε εχει παρει ακομα τελειως απο κατω ! Σωσε τον εαυτο σου !

Μπορεις.

Ολοι κρυβουμε ενα μικρο θεο μεσα μας.Ηρθε η ωρα να ψαξεις να τον βρεις και να τον φερεις στην επιφανεια!

Τα κοριτσακια στην ηλικια σου , αλλαζουν τους γκομενους σαν τα πουκαμισα , εχουν παρεες , ονειρα , διασκεδαζουν κι εσυ καθεσαι και μιζεριαζεις με μια παθηση την οποια ΕΧΕΙΣ τη δυναμη να πεταξεις απο παανω σου;;Αν αυτο ειναι κατι που θες,παω πασο!Αν δεν το θες , κανε κατι ΤΩΡΑ!

Πεισμα δεν εχεις;Εγωισμο;Ειναι ακριβως η στιγμη που χρειαζεται να τα χρησιμοποιησεις!Γιατι αλλες τα καταφεραν κι εσυ οχι;Τι εισαι;Χειροτερη τους;Οχι!Θα τα καταφερεις!

 

Εδω μην ζητας βοηθεια ,ουτε στους γιατρους ,ουτε πουθενα .

Στασου μπροστα στον καθρεφτη σου και μιλα στον εαυτο σου οπως θα μιλουσες σε καποια με το ιδιο προβλημα.

Αν καπνιζεις , κοψτο.Κοβει την ορεξη δραματικα.

Παρε συμπληρωματα που ανοιγουν την ορεξη και προσπαθησε να τρως καθε μερα και λιιιιγο παραπανω....Κανε εξετασεις αιματος να δεις μηπως χρειαζεσαι και συμπληρωματα σιδηρου ή οτιδηποτε αλλο.Τσεκαρε και το θυρεοειδη σου.

Δοκιμασε και σε καποιον ομοιοπαθητικο.Εχω ακουσει πολυ καλα λογια.

 

Συγνωμη που θα ρωτησω, αν θες απαντας.

Ποιος ειναι ο λογος που σε οδηγησε εδω;

Υπαρχει καποιος λογος;

Αν ναι , πρωτα θα πρεπει να εστιασεις εκει.Να το ξεπερασεις,αλλιως οι προσπαθειες σου θα πεφτουν στο κενο.

Μη χαραμιζεσαι κοπελα μου!Σηκω πανω και διεκδικησε τη ζωη σου .ΣΟΥ ΑΝΗΚΕΙ !

[zwoulaa]

ξέρετε τι?έχω κατάλαβει τι θέμα υπάρχει απλά νιώθω ότι δεν έχω την δυνατότητά να το αντιμετωπίσω, για παράδειγμά όταν συζητάω με την μαμά μου ή με κάποιον γιατρό(διότι αγόρια δεν υπάρχουν πια κ από παρέες μόνο η κολλητή μου μου έχει μείνει)περί του θέματος καταλαβαίνω όλα αυτά που μου λένε αλλά δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να τα εφαρμόσω..αφήστε ένα χρόνο πεδευομαι, άρχισα πέρσι το καλοκαίρι που ήμουν 67 κιλά αλλά κανείς δεν είχε γυρίσει να με πει χοντρή ή κάτι τέτοιο, διότι για το ύψος μου δεν ήμουν κι ολας, άπλα είχα 2-3 παραπάνω κιλά..ελατέ τώρα όμως που κοιτάζομαι στον καθρέφτη και νιώθω ότι είμαι τα διπλάσια από τότε και τρελαίνομαι..

[white angel]

Ζωούλα καλημέρα σου..όταν ήμουν στα 18 ήμουν 60 κιλά με 170 ύψος..Ξεκίνησα λοιπόν και εγώ τις χαζομάρες στην διατροφή μου..Όλη την ημέρα την πέρναγα με φρούτα και λάιτ αναψυκτικά,χωρίς να επισκεφθώ κάποιον διατροφολόγο..έφτασα μετά από λίγο καιρό να ζυγίζω 48 κιλά..Και το κακό είναι ότι κοιταζόμουν στον καθρέφτη και πάλι αισθανόμουν χοντρή..Είχα γίνει ένα φάντασμα..Ξαφνικά άρχισα να ζαλίζομαι,να μαυρίζουν όλα γύρω μου και να λυποθυμώ στα καλά καθούμενα ...Κρίσεις πανικού,μου είπε ένας παθολόγος ,που σε συνδυασμό με τα κιλά μου ήταν ένα σοβαρό θέμα..Το καμπανάκι μέσα μου άρχισε να χτυπάει..Πήγα σε διατροφολόγο ,αυτήν την φορά για να βάλω κιλά..Με κόπο και προσπάθεια τελικά τα κατάφερα..Βγάλε αυτή την κακιά εμμονή κοριτσάκι μου από το μυαλό σου,μην καταστρέφεις τον εαυτό σου..Για ό,τι χρειαστέις είμαι δίπλα σου..

[χαρουλα#]

Τι θα πει <δεν μπορω σε καμια περιπτωση να τα εφαρμοσω>;;;

 

Απο μας τι θελεις ;

Να ανοιξουμε το κεφαλακι σου και να στα βαλουμε μεσα;

Ποσο πιο απλα να σου εξηγησουμε που οδηγεις τον εαυτο σου;

 

Επιμενω....Ποια ειναι ακριβως η βοηθεια που μας ζητας, οταν παραδεχεσαι οτι ξερεις τι πρεπει να κανεις ,αλλα δεν μπορεις να το εφαρμοσεις;Εγω πιστευω οτι ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ!

Αν κοιταζεσαι στον καθρεφτη και θεωρεις οτι με τα κιλα και το υψος σου εισαι χοντρη , τοτε τι να πω;;;;βρες ενα καλο οφθαλμιατρο γιατι μαλλον τα ματακια σου εχουν προβλημα!

 

Συγνωμη αν γινομαι κυνικη ζωιτσα μου ,αλλα ΞΥΠΝΑ !

Μη χαραμιζεις τη ζωη σου για εναν καθρεφτη!

[zwoulaa]

white angel σ'ευχαριστω πολυ ειλικρινά!πόσο καιρό σου κράτησε όλη αυτή η εμμονή αν επιτρέπεται??

Χαρουλαα δεν μπορώ να το ελέγξω απλά..είναι μια φωνή μες το κεφάλι μου να το πω κι έτσι που δεν μ αφήνει να κάνω την ζωή μου όπως θέλω, θελει να με δει στα όρια να καταστρεφομαι!δεν μπορώ να μην την ακούσω γιατι ουσιαστικά ειναι ο εαυτός μου!άπλα κατανόηση και γνώμες απο άτομα που τους έχουν τύχει παρόμοιες κατάστασής θέλω απο εδώ, για να δω μήπως έχουν αλλο τρόπο που το ξεπέρασαν και δεν τον έχω σκεφτεί εγω..

[χαρουλα#]

white angel σ'ευχαριστω πολυ ειλικρινά!πόσο καιρό σου κράτησε όλη αυτή η εμμονή αν επιτρέπεται??

Χαρουλαα δεν μπορώ να το ελέγξω απλά..είναι μια φωνή μες το κεφάλι μου να το πω κι έτσι που δεν μ αφήνει να κάνω την ζωή μου όπως θέλω, θελει να με δει στα όρια να καταστρεφομαι!δεν μπορώ να μην την ακούσω γιατι ουσιαστικά ειναι ο εαυτός μου!άπλα κατανόηση και γνώμες απο άτομα που τους έχουν τύχει παρόμοιες κατάστασής θέλω απο εδώ, για να δω μήπως έχουν αλλο τρόπο που το ξεπέρασαν και δεν τον έχω σκεφτεί εγω..

 

 

Δυστυχως ο τροπος ειναι μονο ενας και στον εχω ηδη πει...

Κλεισε τα αυτακια σου σ αυτη φωνη!Δεν ειναι ο εαυτος σου!

 

Τελος παντων,επειδη δεν ειμαι διατεθειμενη να σου χαϊδεψω τα αυτια (κι επειδη εσυ μαλλον αυτο θες) , καλυτερα να αποσυρθω απο την κουβεντα αφου πρωτα ευχηθω σε λιγα χρονια απο σημερα να γραφεις παλι σ αυτο εδω το φορουμ ,αυτη τη φορα για να ρωτησεις για θηλασμο,εγκυμοσυνη , τοκετο κλπ...

Να βρεις τον τροπο σου και να το ξεπερασεις και να εισαι παντα καλα!

Η ζωη ειναι μπροστα σου...

[zwoulaa]

δεν θέλω να μου χαϊδέψουν τα αυτιά εδώ..άμα ήθελα αυτό θα έβρισκα αλλα ατομα απο κοντα, θελω απλα να ακουσω εμπειριες και γνωμες γιατι δεν το εχει ξανα περασει κανενα ατομο που να ξερω και δεν καταλαβαινω γιατι βγαλατε αυτο το συμπερασμα, τελος παντων

[hara86]

Κανε αυτο που σου είπε η χαρούλα τοτε...ψάξε στο ίντερνετ ιστορίες γυναικών που πάλεψαν με τη Ν.Α και τα κατάφεραν,θα βρεις διαφορετικές μεθόδους,ισως σε βοηθήσει να πνίξεις αυτη τη φωνή μέσα σου...

 

Μια ερώτηση αν μου επιτρέπεις:

οταν ησουν 67 κιλα πως ηταν η ζωή σου;πως ένιωθες;

[ivhs]

Κανε αυτο που σου είπε η χαρούλα τοτε...ψάξε στο ίντερνετ ιστορίες γυναικών που πάλεψαν με τη Ν.Α και τα κατάφεραν,θα βρεις διαφορετικές μεθόδους,ισως σε βοηθήσει να πνίξεις αυτη τη φωνή μέσα σου...

 

Μια ερώτηση αν μου επιτρέπεις:

οταν ησουν 67 κιλα πως ηταν η ζωή σου;πως ένιωθες;

Γεια σας κοριτσια θελω να σας ρωτησω κατι εντελως ασχετο απο αυτα που γραφεται. ειμαι νεο μελος στο φορουμ και δεν ξερω πως μπορω να γραψω δικο μου θεμα. σας παρακαλω αν μπορειται βοηθηστε με.

[zwoulaa]

να αυτο θα κανω ειναι το καλυτερο πιστευω γιατι το βλεπω κ απο αλλες οπτικες γωνιες..ελα ντε?δεν με ενοιαζει τιποτα, ημουν τελειως ξεγνοιαστη και ετρωγα σε μια μερα οτι δεν τρωω τωρα ολη την βδομαδα..ημουν χαρουμενη ομως!!

[hara86]

Αυτο ακριβώς!!!αυτο πρέπει να γίνει πάλι ο στόχος σου,εστίασε εκεί!!!να γίνεις οπως ήσουν..

τωρα λες βλέπεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη και σε βλέπεις διπλη...οκ...και σε ρωτάω: Ε ΚΑΙ?

Έμεινες μόνη...δεν έχασες μονο 20 κιλα,έχασες τα πάντα και σε λιγο θα χάσεις και την ιδια σου τη ζωη!!!

Για ποιον ολα αυτά?Για τους πολλούς φίλους που έχεις τωρα ή για τα αγόρια που σε κυνηγάνε..;

Κανε μου μια χαρη ΤΩΡΑ,πηγαινε και κοιταξου στον καθρέφτη,αγνόησετη φάλαινα που θα δεις και κοιτα πιο βαθιά...θα δεις το άτομο που σου έκλεψε τη χαρα,κατέστρεψε την ευτυχία σου,σου στέρησε τα πάντα....

θα του επιτρέψεις να συνεχίσει να το κάνει;αξίζει;

εισαι η Μονη που μπορεί να βοηθήσει τον εαυτό σου,ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ,οσες συμβουλες κ να ακούσεις,οσες ιστοριες και αν δεις,με όσους ειδικούς κ αν μιλήσεις...

Ξυπνα ζωούλα!!!

[zwoulaa]

αυτά κάθομαι και σκέφτομαι συνέχεια μπας και ξεκολλήσω, μέχρι που φθάνει η ώρα του φαγητού..που εκεί φεύγει η λογική και έρχονται οι τύψεις, οι ενοχές και ο φόβος μήπως και αποτύχω τον "σκοπό μου"..δηλαδή να φτάσω τον εαυτό μου στα όρια του, όπως μου είχε πει κι ένας ψυχολόγος ουσιαστικά αυτό που ζητάω είναι να δω μέχρι που μπορώ να φτάσω, το οποίο είναι τελείως αυτοκαταστροφικο!

[hara86]

Πιστεύω να αντιλαμβάνεσαι οτι οπου στόχος ίσον θάνατος....δε νομίζω να αμφιβάλλεις για αυτό;Μονο εκει μπορεί να φτάσεις!!!

Αυτο θες;

[zwoulaa]

οχι αν και τωρα πια που εχει χαθει το ενδιαφερον μου για ολα δεν εχω και στοχους..

[hara86]

Σκοπος ηθελα να πω,με συγχωρεις...

ετσι δεν ειπες;φοβασαι να φας για να μην αποτυχεις στο σκοπο σου...

ε οπου σκοπος λοιπον ισον θανατος!

εκει παει το ''γραμμα''....αν δεν κανεις κατι συντομα,πολυ φοβαμαι ζωουλα θα τον πετυχεις το σκοπο.!

[hara86]

Οκ λοιπόν,αφου δεν έχεις πια στόχους και ενδιαφέροντα,θα σου βαλω εγω εναν στόχο...:

Διάλεξε μια μέρα μεσα στον Ιούνιο,οποια θες,αυτη θα ειναι η αρχη της νέας σου ζωής....σκέψου και κατάστρωσε σχέδια,βρες μηνύματα και φράσεις που σου δίνουν δύναμη,γράψτες σε χαρτια και κόλλησε τα στους τοίχους,πες το στα ατομα που είναι δίπλα σου πως τη συγκεκριμένη μέρα γυρίζεις σελίδα,θα γίνεις παλι η χαρουμενη ζωούλα....και οταν έρθει αυτη η μερα ξύπνα το πρωι και πες ΝΑΙ ΜΠΟΡΩ,βαλε ταδυνατα σου,πίεσε τον εαυτό σου,καθε μερα και λιγο περισσότερο....

 

Δεν εχει χαθει τίποτα ακόμα!

[Adios amigos]

αυτά κάθομαι και σκέφτομαι συνέχεια μπας και ξεκολλήσω, μέχρι που φθάνει η ώρα του φαγητού..που εκεί φεύγει η λογική και έρχονται οι τύψεις, οι ενοχές και ο φόβος μήπως και αποτύχω τον "σκοπό μου"..δηλαδή να φτάσω τον εαυτό μου στα όρια του, όπως μου είχε πει κι ένας ψυχολόγος ουσιαστικά αυτό που ζητάω είναι να δω μέχρι που μπορώ να φτάσω, το οποίο είναι τελείως αυτοκαταστροφικο!

 

Ζωή, κάτι που σκέφτηκα και μπορεί να σε βοηθήσει.... Βρες ένα χόμπυ, κάτι που να σου αρέσει βρε παιδί μου, και πωρώσου μ αυτό.. Πχ.. Να μαζεύεις πεταλούδες, να αρχίσεις να παίζεις ένα μουσικό όργανο, να γράφεις... δες τι σου πάει και αρχισέ το... όλα αυτά που σου είπα μπορείς να τα κάνεις από το πρωί μέχρι το βράδυ... όταν θα πηγαίνει το μυαλό σου στο φαγητό και τις τύψεις, θα ασχολείσαι με αυτό το κάτι..Άφησε αυτό να γίνει το μεγαλύτερο ζήτημα της ζωής σου ώστε να ρίξει από το "θρόνο" του αυτό που είναι τώρα.. Πρέπει να αφοσιωθείς όσο το δυνατόν περισσότερο για να το καταφέρεις.. στην αρχή θα το κάνεις ψυχαναγκαστικά, μετά από λίγο, όταν θα εμπλουτίσεις τη συλλογή σου, ή θ αρχίσεις να παίζεις τραγούδια στο μουσικό σου όργανο, θα χαρείς τόσο πολύ με το αποτέλεσμα!! και αυτό θα είναι η ανταμοιβή σου... και θα συνεχίσεις... πότε ψυχαναγκαστικά πότε όχι, ώστε θα σου γίνει τρόπος ζωής!! και μόνο θετικά έχεις να πάρεις από αυτό..

[ioanna81]

Εγω καποτε ειχα περασει μια κατασταση που δεν θα ελεγε οτι ηταν νευρικη ανορεξια αλλα ετσι εδειχνα. Ειχα μια σχεση η οποια δεν πηγε καθολου καλα και απο αγχος και στεναχωρια δεν μπορουσα να βαλω μπουκια στο στομα μου. Αν πηγαινα να καταπιω τη μπουκια ηθελα να κανω εμετο, απλα δεν κατεβαινε. Εχω υψος 1,68 και παντα ημουν αδυνατη αλλα ετσι αρχισα να χανω κιλα και να μου λενε ολοι ποσο χαλια ειχα γινει. Δεν εβγαινα με τις παρεες μου γιατι αν πηγαιναμε για φαγητο εγω ηθελα να κανω εμετο, δεν ειχα κουραγιο, ηθελα να κοιμαμαι και επειδη ολοι ελεγαν οτι ειμαι χαλια δεν ειχα νοημα να βγω. Τα κοκκαλα μου τα εβλεπα ολα. Ενα πρωι ζυγιζομαι και ημουν 46 κιλα, τρομοκρατηθηκα, χτυπησε μεσα μου καμπανακι οτι οδευω προς νευρικη ανορεξια. Δεν συμβουλευτηκα γιατρο, ηξερα οτι ειχα ψυχολογικο προβλημα κι επειδη δεν μπορουσα να φαω εβαλα προγραμμα απο μονη μου. Σκοπος μου ηταν να ηρεμησω και να παχυνω. Με το ζορι ετρωγα πρωινο, μια μπουκια φρυγανια τη μια φορα, δυο μπουκιες την αλλη μερα μεχρι να καταφερω να την φαω ολη. Τακτικα γευματα να 2ωρο κι ας ηταν 2 μπουκιες απλα να μην κλεισει το στομαχι τελειως. Εκανα πολυ παρεα με ενα ατομο που ηξερε τι περναγα και αν βγαιναμε και ηθελα εμετο ή δεν ενιωθα καλα δεν ειχα προβλημα, δεν ντρεπομουνα αλλα αυτος τελικα μ εκανε να ξεχνιεμαι και να μην το σκεφτομαι. Μετα απο λιγους μηνες επανηλθα, τα καταφερα. Ειχα πεισμα ομως. Τα ορια σου μπορεις να τα δοκιμασεις για καλο σκοπο και οχι για να καταστραφεις. Εχεις μια ζωη μπροστα σου, εχεις κατι αντιμετωπισιμο, φαντασου ανθρωπους που πολεμανε να ζησουν μια μερα παραπανω! Μπορει καποιες μερες να αποτυχεις, δεν θα το βαλεις κατω, θα ξαναπροσπαθησεις αλλα μην σκεφτεσαι ωχ παω να φαω, να σκεφτεσαι παω κι ας φαω μια μπουκια, σημερα θα ειναι μια αυριο δυο και θα προχωρας

[karita]

Ζωή μου πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πώς νιώθετε οι κοπέλες που έχετε νευρική ανορεξία. Εννοώ πώς όταν βλέπεις ένα κορμί αδύνατο αντικειμενικά (γιατι 47 κιλά με 1,73 ύψος είναι ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ πολύ αδύνατο) στο μυαλό σου μεταφράζεται σε φαλαινοειδές...

Ζωούλα μου (έχουμε και το ίδιο όνομα) φαλαινοειδές ήμουν εγώ όπου στον ένατο μήνα εγκυμοσύνης με 1.63 ύψος ήμουν 81 κιλά...! (ενώ πάντα τα κιλά μου ήταν 51-53)

Όμως ένα χρόνο πριν με απασχολούσε κάτι εργασιακό και επειδή στεναχωρέθηκα τρομερά αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην μπορώ να φαω τίποτα παρά μόνο αγγούρι (είχε κλείσει το στομάχι μου). Δεν πεινούσα...μου την έσπαγε όταν μου έλεγαν να φαω γιατί πραγματικά δεν είχα όρεξη...όμως έβλεπα ότι σε ένα μήνα είχα χάσει 5 κιλά (ήταν καλοκαίρι και έκανα κατακράτηση προφανώς με το αγγούρι!). Έβλεπα ότι είχα αδυνατήσει όμως...δεν με έβλεπα χοντρή...Εννοώ ότι το αντικειμενικό ταυτιζόταν με το υποκειμενικό. Στις κοπέλες που έχετε νευρική ανορεξία πώς υπάρχει τέτοια διάσταση μεταξύ πραγματικότητας και προσωπικής γνώμης;

Τέλος πάντων αυτό ήταν δική μου απορία...Αυτό που νομίζω ότι πρέπει να κάνεις είναι να δεις πριν αρχίσεις την "απεργία πείνας" τι σου συνέβει...θυμίσου τι έγινε όταν την πρώτη μέρα δεν είχες όρεξη να φας...για εμένα είναι πολύ σημαντικό αυτό.

Επίσης θα σε βοηθούσε να κάνεις κάτι διαφορετικό απο τη ρουτίνα σου...Άλλαξε χρώμα στα μαλλιά σου, κάνε τατουαζ, βγες, φλέρταρε και θα δεις ότι σιγά σιγά η αυτοεικόνα σου θα διορθωθεί...Μάτια μου είσαι 17 χρονών!!!Η τέλεια ηλικία...ούτε είσαι μικρή για να στα πρήζουν οι δικοί σου, ούτε μεγάλη για παιδιά, σκυλιά και δουλειές...

Όπως σου είπαν και οι άλλες κοπέλες άλλαξε τη ζωή σου...το χρωστάς στον εαυτό σου, στα νιάτα σου, σε όσους σε αγαπούν...

[Μαρκα]

Ζωη με λενε μαρια και ειμαι 15 χρονων, η ιστορια ξεκινησε τον περασμενο αυγουστο που πηρα την αποφαση να κανω διαιτα σε συνδιασμο με γυμναστικη προκειμενου να χασω τα παραπανησια κιλα που ειχα απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου,ωστοσο τον τελευταιο καιρο ειχα γινει διπλασια απο παλιοτερα καθως πραγματικα δε σταματουσα να τρωω..εβαλαν το χερι τους και τα σχολια που δεχομουν για τα κιλα μου και ξεκινησα!τις πρωτες μερες μη σου πω και εβδομαδες ετρωγα φυσιολογικα καθε τρεις ωρες,αλλα μεχρι τν σεπτεμβρη ετρωγα καθημερινα μια συγκεκριμενη ποσοτητα φαγητου, η οποια μειωνοταν οσο περνουσαν οι μερεες,και το απογευμα ετρωγα ενα γιαουρτακι 0% Χωρις ζαχαρη φυσικα..λοιπον τα Χριστουγεννα αρχισαν να με παιρνουν χαμπαρι οι γονεις μου, οι οποιοι εκλαιγαν και με παρακαλουσαν να φαω εστω και λιγο παραπανω..εγω ομως ΠΙΣΤΗ ΣΤΟ ΣΤΟΧΟ..περιττο να σου πω οτι τα Χριστουγεννα τα μαγειρεψα ολα εγω (με δικη μου αποφαση) αλλα δεν εφαγα απολυτως τιποτα.. το μονο π εκανα ηταν να τρωω και να τα φτυνω.υπηρχαν μερες που ετρωγα ενα γιαουρτι.σακουλες ολοκληρες..οταν επιστρεψαμε στο σχολειο τον Ιανουαριο το αντιληφθηκε και μια καθηγητρια μου και το συζητουσα μαζι της διαβεβαιωνοντας την οτι "τρωω"..εγω συνεχιζα να χανω τα "περιττα" κιλα φτανοντας τα 40 με υψος 1,61..ομως μετα απο κανενα μηνα η συγκεκριμενη καθηγητρια αρχισε να μου φερνει να τρωω στο σχολειο. Αναγκαστικα ετρωγα..ομως οταν πηγαινα σπιτι δεν ετρωγα τιποτα το μεσημερι και το απογευμα ετρωγα τ καθιερωμενο..εφτασα λοιπον τα 37..μετα ομως αρχιζα να συνειδητοποιω κατα καποιο τροπο το προβλημα και αρχισα να τρωω πρωινο απο μονη μου αλλα με το μονιμο αγχος οτι θα παχυνω με το καθημερινο ζυγισμα φοβουμενη μηπως εβαλα 100γραμμαρια..σταθερη στα 37..ωστοσο το σαββατοκυριακο πριν την 25η μαρτιου και μετα απο μια ολοκληρη μερα κλαματος και πονου του στομαχου επειδη εφαγα μισο σαντουιτς(οχι σουβλακια) και τσαι πηρα τη μεγαλη αποφαση..σ'αυτο συνεβαλε η αντονια εριξον(αν θες αναζητησε την στο ιντερνετ) ΘΑ ΒΑΛΩ ΚΑΠΟΙΑ ΚΙΛΑ.. ειπα και μετα θα αρχισω γυνναστικη για να κανω το σωμα που πααντοτε επιθυμουσα..μεχρι το Πασχα ειχα φτασει 42 και μετα απο αυτο 45 (με καποιες μικρες αποκλισεις) ..κατα τη διαρκεια των γιορτων ομως ελιωνα στη γυνναστικη για να κανω ΚΟΡΜΙ.(επαιρνα και πρωτεινη την οποια ειχα ξεκινησει γιατι ειχε καταστραφει ο μυικος μου ιστος μετα απο αυτη τη διαιτα) ..μεχρι και τρεις ωρες...(80' λιωσιμο στο διαδρομο)..αλλα εκει αρχισαν και τα υπερφαγικα επεισοδια που ομως δε συνοδευονταν απο εμετο (ποτε δεν εκανα,ουτε επιδιωξα να κανω ) τσουρεκι ξανα τσουρεκι και παει λεγοντας..μετα ομως γυμναστικη παλι.. τελος παντων φτανουμε στο Μαιο και με πιανει κατι σαν καταθλιψη...ξαπλωνα, εκλαιγα,εβλεπα το ταβανι και εβρισκα διεξοδο στο φαγητο..ετρωγα ξαναετρωγα..αλλα την επομενη μερα τπτ για να μην παχυνω..αλλα μετα απο καποιες μερες ημουν πραγματικα πολυ καλα.. σταθερη στα 45 κι αν ανεβαινα προσεχα την επομενη μερα κι ολα καλα.. τωρα ομως αποφασισα να κανω διαιτα λιγες μερες γιατι σκοπευω να παω στν αδερφη μου και θελω να τρωω Ο,ΤΙ θελω..απο 46,5 πηγα στα 43 και φοβαμαι μηπως ξαναρχισει..αλλα αφου θα παω εκει ολα καλα... τελος παντων μετα απο ΟΟΟΛΑ αυτα καταληγω στα προβληματα που εμφανιστηκαν:ππαρα πολλες αρρυθμιες κατα τη διαρκεια της ημερας(τις ξεπερασα οτανν εβαλα καποια κιλα),σκολιωση (δν ειμαι σιγουρη εαν οφειλεται σε αυτο ), υποθυροειδισμος,ευερεθιστο εντερο (φρικτοι πονοι κ δυσκοιλιοτητα φυσικα )..αλλα και το οτι εγινα τελειως αντικοινωνικη,χαλασε η ππρεα μου και πολλα ακομη.. αφεσου λοιπον ζωη μ στο φαγητο για λιγο καιρο, σου προτεινω να παρεις πρωτεινη που αν και ειναξ ακριβουτσικη θα σε βοηθησει πραγματικα πολυ (και ειναι νοστιμη η ατιμη)..να βαλεις 3-4 κιλα και μετα κανε ο,τι θελεις.. εγω οταν ετρωγα για να βαλω κιλα περασα την καλυτερη περιοδο της ζωης μου:ρ ΜΕ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ!!!!και θελω να σου πω ακομη οτι τα 9 κιλα περιπου που εβαλα πραγματικα δε φανηκαν..απλα ομκρφυνα και το σωμα μου φαινεται πιο καλλιγραμμο και υγιες! ειναι ακομη αδυνατο αλλα αισθανομαι καλα με το σσωμα μου τωρα και προπαντων υγιης(οχι τελειως ψυχολογικα)..σε δυο μηνες ταλαιπωριας εμεινε μονο το 1/4 του αρχικου προβληματος..και πλεον μπορω να απολαμβανω τα παντα,αλλα με μετρο! Σωσε τον εαυτο σου,πρεπει να καταβαλεις πολλες προσπαθειες,οση βοηθεια κι αν εχεις!εγω παντως οφειλω να ευχαριστησω την οικογενεια μου, την καθηγητρια μου και γενικοτερα ολους τους καθηγητες μου οι οποιοι ευαισθητοποιηθηκαν πραγματικα και με στηριξαν!ππολλα ειπα, συγνωμη!!! ΟΛΑ ΤΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ (θελω να σε διαβεβαιωσω επισης οτι παχουλη να γινεις ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ, οσο και να θες..οποτε μην το σκεφτεσαι καν)😃😊👊

[χαρουλα#]

Μαρια 15 χρονων (δε σου κανω quote για ευνοητους λογους),

συγχαρητηρια κοπελα μου, με συγκινησες παρα πολυ...

Το ξερεις οτι καταφερες το ακατορθωτο;

Εισαι πολυ δυνατη , μπορεις να καταφερεις τα παντα, να μην φοβηθεις τιποτα στη ζωη σου!Εισαι σωστος μαχητης!

Μονο σε παρακαλω ,αφου μπορεσες και επανηλθες , σταθεροποιησου , μπορεις!Μην κανεις πισωγυρισματα, απολαυσε τη νικη σου και μην προκαλεις αλλο τη μοιρα, η οποια αποδειχτηκε με το μερος σου!

 

 

Συγχαρητηρια και στην οικογενεια και στους καθηγητες σου.

Αυτα τα πραγματα ΠΡΕΠΕΙ να ακουγονται , για να βοηθιουνται και οι συνανθρωποι μας και για να φαινεται κι ενα αλλο προσωπο της κοινωνιας ,το ανθρωπινο..

 

Σε παρακαλω με την εμπειρια σου , ΣΩΣΕ !

Ο κοσμος που υποφερει εχει αναγκη ανθρωπους σαν εσενα!

 

Ευχομαι να εισαι καλα και παλι συγχαρητηρια , οχι μονο που τα καταφερες , αλλα και για την ευγενεια και το ηθος σου παρα το νεαρο της ηλικιας σου.

[Μαρκα]

Μαρια 15 χρονων (δε σου κανω quote για ευνοητους λογους),

συγχαρητηρια κοπελα μου, με συγκινησες παρα πολυ...

Το ξερεις οτι καταφερες το ακατορθωτο;

Εισαι πολυ δυνατη , μπορεις να καταφερεις τα παντα, να μην φοβηθεις τιποτα στη ζωη σου!Εισαι σωστος μαχητης!

Μονο σε παρακαλω ,αφου μπορεσες και επανηλθες , σταθεροποιησου , μπορεις!Μην κανεις πισωγυρισματα, απολαυσε τη νικη σου και μην προκαλεις αλλο τη μοιρα, η οποια αποδειχτηκε με το μερος σου!

 

 

Συγχαρητηρια και στην οικογενεια και στους καθηγητες σου.

Αυτα τα πραγματα ΠΡΕΠΕΙ να ακουγονται , για να βοηθιουνται και οι συνανθρωποι μας και για να φαινεται κι ενα αλλο προσωπο της κοινωνιας ,το ανθρωπινο..

 

Σε παρακαλω με την εμπειρια σου , ΣΩΣΕ !

Ο κοσμος που υποφερει εχει αναγκη ανθρωπους σαν εσενα!

 

Ευχομαι να εισαι καλα και παλι συγχαρητηρια , οχι μονο που τα καταφερες , αλλα και για την ευγενεια και το ηθος σου παρα το νεαρο της ηλικιας σου.

 

Σας ευχαριστω πολυ για τα καλα σας λογια κι εσεις με συγκινησατε!προσπαθω πλεον να μην ασχολουμαι με αυτο το θεμα ομως συνεχιζω να ψανχω.πληροφοριες και "μαρτυριες" κοριτσιων που αντιμετωπισαν το ιδιο προβλημα στο ιντερνετ και προσπαθω να βρω καποια ιστοσελιδα που ειναι εγγεγραμμενα ατομα με νευρικη ανορεξια ωστε να μπορουμε να συζηταμε και να αλληλοστηριζομαατε γιατι μονο ετσι θα τα καταφερουμε!ετσι λοιπον βρεθηκα εδω! 😃

[katerina1k]

Καλησπέρα σας! Θέλω τη βοήθειά σας. Μια αδερφικη μου φίλη πάσχει απο νευρική ανορεξία, το θέμα είναι όμως ότι δεν αντιλαμβάνεται το πρόβλημα. Είναι ακριβώς στο όριο για να "καταπεσει" τελείως. Το θέμα είναι ότι οι γονείς της προσπαθούν να την πεισουν ν απάει σε ψυχίατρο, όμως εκείνη αρνείται πεισματικά και τσακώνεται μαζί τους. Εγώ θέλω με κάποιο τρόπο να την πείσω ότι έχει πρόβλημα και ότι πρέπει να δει έναν γιατρό οπωςδήποτε. Δε ξέρω όμως πως να το χειριστώ. Και αυτή είναι η ερώτηση που θέλω να σας κάνω. Πως να το χειριστώ?? Τι να της πώ? Για να καταλάβετε όταν την είδα (μένουμε σε διαφορετικά μερη), και της είπα πως έχεις αδυνατίσει έτσι, εκείνη απάντησε ότι μια χαρά ειναι και οτι είναι ιδέα μου. Και ειναι σε τραγική κατάσταση, φαίνονται τα κόκκαλα στην σπονδυλική της στήλη, έχει ρέψει! Τι να κάνω? Το να της έλεγα κατάμουτρα " 'Εχεις γίνει πολύ άσχημη, φάε τπτ δεν καταλαβαίνεις ότι είσαιχάλια" δε νομίζω να έχει κάποιο αποτέλεσμα ε?