Με πονάει και μόνο η ιδέα!!!

[babystar]

Babystar, έχεις απόλυτο δίκιο σε αυτό. Προσωπικά το έχω σκεφτεί και το σκέφτεται και λυπάται και ο ίδιος. Απλά αυτός που μένει πίσω αναλαμβάνει και όλες οι ευθύνες και υποχρεώσεις.

 

Συμφωνούμε...Αλλά αυτό δε σημαίνει πως πρέπει να γεμίζουμε τον άλλο ενοχές ότι φεύγει, μας αφήνει μόνες , εμείς μεγαλώνουμε τα παιδιά κτλ...(δε λέω πως το κάνετε εσείς, απλά το λέω). Ούτε να νιώθουμε άσχημα, στο κάτω κάτω, πάει για δουλειά, όχι για διασκέδαση..και αυτός είναι ένας τρόπος να δείξει το αίσθημα ευθύνης απέναντι στην οικογένεια του...Να δίδαξει και στα παιδιά του κάτι...-προσωπικά πιστεύω ότι τα διδάσκει κάτι φεύγοντας για δουλειά και μη μένοντας πίσω, στο σπίτι ή σε μια δουλειά που δεν ικανοποιεί κανέναν...Δεν ξέρω, εγώ αυτά σκέφτομαι όποτε σκέφτομαι ότι μπορεί να φύγει και πολεμάω μέσα μου να του δείξω ότι είμαι δυνατή, να μην τον κάνω τελείως χάλια...

[sevoula]

να είσαστε πάντα ευτυχισμένοι σεβούλα!

και εγώ στη θέση σου το ίδιο θα έκανα...

σ' ευχαριστώ πολύ Ειρήνη μου! κι εσείς γεροί κι αγαπημένοι!

[sternchen]

ARNIKOL μου σε ευχαριστώ για την απάντηση σου, εύχομαι και σε σένα καλό κουράγιο.

Εσύ έχεις σκεφτεί να τον ακολουθήσεις;

Babystar, εαν σου πω, πως και για αυτόν πονάω, γιατί ξέρω πόσο θα υποφέρει μακριά μας, θα με πιστέψεις;

Αυτός θα είναι μακριά από το παιδάκι του, άστα είναι τελικά δύσκολες αυτές οι καταστάσεις.

Εγώ όπως είπε και η culte έχω και την κόρη μου, που πάει β' Λυκείου και δεν θα μπορούσα να πάω μαζί του, αλλά και ο άντρας μου θα πρέπει να πηγαίνει με τη δουλειά του μια από δω και μια από κει.

[babystar]

Babystar, εαν σου πω, πως και για αυτόν πονάω, γιατί ξέρω πόσο θα υποφέρει μακριά μας, θα με πιστέψεις;

Αυτός θα είναι μακριά από το παιδάκι του, άστα είναι τελικά δύσκολες αυτές οι καταστάσεις.

Εγώ όπως είπε και η culte έχω και την κόρη μου, που πάει β' Λυκείου και δεν θα μπορούσα να πάω μαζί του, αλλά και ο άντρας μου θα πρέπει να πηγαίνει με τη δουλειά του μια από δω και μια από κει.

 

Εννοείται σε πιστεύω, γιατί να μη σε πιστέψω???Σίγουρα είναι δύσκολες καταστάσεις για όλους...Εύχομαι να πάρετε την καλύτερη απόφαση που ταιριάζει σε σας και την οικογένεια σας...

[ARNIKOL]

Αρχοντούλα μου ναι το έχω σκεφτεί και θα το κάνω, αν δω ότι δεν αντέχω... Θα μου λείψει η δουλειά βέβαια, η Καρδίτσα που είναι μικρή πόλη, τα πεθερικά μου, αλλά...Τέλος πάντων, ας μη βάζω το κακό με το νού μου.

[sevoula]

σκέψου ότι έτσι μπορεί να μένουμε στην ίδια πόλη!

πλάκα κάνω! πάρτο αλλιώς! ωραία η Θεσ/νίκη! λατρεμένη!

[ARNIKOL]

Από τότε που έμαθα ότι θα πάει εκεί την έχω μισήσει! Αλλά αν είναι να είσαι κι εσύ εκεί...

[sternchen]

Κι εμένα εαν η δουλειά του ήταν μόνιμη, ίσως και να ακολουθούσα μετά απο 2 χρόνια, αλλά θα είναι σε εργοτάξια σε εργολαβίες, οπότε δεν έχει νόημα.

Κορίτσια σας ευχαριστώ, που ασχοληθήκατε με το πρόβλημα μου.

[sevoula]

με το πρώτο άκουσμα σκέφτηκα "μακριά μου, αποκλείεται"

μετά ακολούθησε το "και θα του την πέφτουν οι λυσσάρες φοιτήτριες κι εγώ θα κοιμάμαι όρθια;", μετά το " κι εδώ τώρα που είμαι σίγουρη; το ασφάλισα;"

"κι εγώ θα βολοδέρνω με το μωρό και θα παριστάνω την Πηνελόπη κι εκείνος τον Οδυσσέα;"

"και θα είμαστε αντρόγυνο το ΣΚ; πότε να του ζητήσω κάτι για μένα, για μας; πότε θα του γκρινιάζω, αφού όλο κι όλο θα τον βλέπω ΣΚ;"

αυτά ήταν το πρώτο σοκ. μετά σκέφτηκα ότι ο άνθρωπός μου εχει όνειρα, εγώ δεν θα του γίνω ποτέ έμπόδιο, όμως επειδή θέλω να είμαι μαζί του σε ό,τι ζει, θα ζήσω κι εγώ στο όνειρό του. χωράω παντού. είμαι κοντή!

Αρχοντούλα, όντως, εσύ δεν μπορείς να ακολουθήσεις. όμως σου εύχομαι να ζείτε γεροί, αγαπημένοι για πολλά χρόνια, μέχρι τα βαθειά γεράματα. για όλα έχει προβλέψει ο από πάνω. σίγουρα και για σας που αγαπιέστε! πίστεψέ το! έτσι είναι!

[sternchen]

sevoula μου σε ευχαριστώ πολύ πολύ για τις ευχές σου!!!

Σου εύχομαι κι εσένα κάθε ευτυχία!!!:)

Θα μπαίνω εδώ να με παρηγορείτε!!!

[vasdeli]

Αρχοντούλα μου...

Τώρα το είδα...

 

Δύσκολες αποφάσεις....Θα πρέπει να μιλήσεις με τον άνθρωπό σου(φαντάζομαι θα το έχεις κάνει ήδη...). Προσωπική μου άποψη είναι να τον αφήσεις ελεύθερο...η ψυχολογία ενός άντρα δύσκολα δέχεται το γεγονός να μένει άπραγος στο σπίτι...και το σέβομαι απόλυτα....Είναι στην φύση του άντρα να δουλεύει και όταν περιορίζεται στο σπίτι και αντιστρέφονται οι ρόλοι(που εμάς δεν μας πειράζει) τότε εκείνος αισθάνεται άπραγος και ενίοτε άχρηστος...Για να είστε καλά πρέπει κι εκείνος να αισθάνεται καλά...μιλήσατε; τι σου είπε;

 

Να σου πω ότι το έχω βιώσει το σκηνικό...για ένα χρόνο ήμουν παντρεμένη και είχα το πρώτο παιδί και είμαστε χώρια...ήταν δύσκολα....

θα έχεις κάποιον να σε βοηθά με τον λουκουμαδάκο;

[πιγκουινακι]

αρχοντουλα μου καλημερα και να χαιρεσαι το μικρουλι σας!να πω κι εγω μια ιδεα?

αφου έχει τραβηξει ήδη 4 χρονια αυτο το σκηνικο κι αφου γενικα ειστε ευτυχισμενοι και οικονομικα καλυμμενοι ,γιατι να μην προγραμματισετε

αυτο που σκεκτεται ο αντρας σου να κανει τωρα για 2 χρονια μετα?

δεν ειναι και τοσο πολυ κι εντωμεταξυ αξιζει ισως να κανει υπομονη και να δουλεψει μια διετια ακομη με τις κακες συνθηκες που μας περιεγραψες γιατι σε δυο χρονια

α.εσυ θα εισαι πιο ευελικτη πια-ασχετα που δε θα πας μαζι του-λογω της κορης σου που θα εχει δωσει πανελληνιες και θα εχει ενηλικιωθει-ποιος ξερει ,διολου απιθανο να περασει και αθηνα!

β.ο μικρουλης θα ειναι 4 και οχι 2!τεραστια διαφορα οπως θα θυμασαι και απο την κορη σου!θα πηγαινει ηδη σταθμο οποτε δε θα χρειαζεται να βασιστεις στη μαμα σου αν δεν το επιθυμεις και θα ειναι πολυ πιο ευκολο για σενα να τον ανατρεφεις μερικως μονη απο πολλες αποψεις.Ασε που λογικα θα εχει περασει τη φαση με τις πολλες ιωσεις που ειναι κουραστικο να τη διαχειριστεις σολο!

επιπλεον και ο αντρας σου θα ξερει οτι εχει το σχεδιο του για το μελλον και οτι καθε αλλο παρα αχρηστος ειναι!

[sternchen]

 

Δύσκολες αποφάσεις....Θα πρέπει να μιλήσεις με τον άνθρωπό σου(φαντάζομαι θα το έχεις κάνει ήδη...). Προσωπική μου άποψη είναι να τον αφήσεις ελεύθερο...η ψυχολογία ενός άντρα δύσκολα δέχεται το γεγονός να μένει άπραγος στο σπίτι...και το σέβομαι απόλυτα....Είναι στην φύση του άντρα να δουλεύει και όταν περιορίζεται στο σπίτι και αντιστρέφονται οι ρόλοι(που εμάς δεν μας πειράζει) τότε εκείνος αισθάνεται άπραγος και ενίοτε άχρηστος...Για να είστε καλά πρέπει κι εκείνος να αισθάνεται καλά...μιλήσατε; τι σου είπε;

 

θα έχεις κάποιον να σε βοηθά με τον λουκουμαδάκο;

 

Αχ καλή μου φίλη.....

Πολύ δύσκολες αποφάσεις πραγματικά.

Αποφάσεις που με απασχολούν καιρό τώρα και όλο αυτόν τον καιρό προσπαθώ να προετοιμαστώ ψυχολογικά, γιατί είναι ό,τι δεν θέλω και ό,τι με πονάει τόσο πολύ.

Ο άντρας μου είναι ένα άτομο που με κάνει να γελάω και να χαμογελάω πάρα πολύ.

Η απουσία του θα συννεφιάσει όλη μου την ζωή, αλλά θα τον στηρίξω με όλη μου την ψυχή.

Έχω μεγάλη βοήθεια για τον σποράκο μου, ευτυχώς.....

[sternchen]

αρχοντουλα μου καλημερα και να χαιρεσαι το μικρουλι σας!να πω κι εγω μια ιδεα?

 

Πιγκουινάκι μου σε ευχαριστώ για την απάντηση σου, αλλά και για τις ευχές σου.

Ο άντρας μου από πέρισυ τον Απρίλιο έχει ταλαιπωρηθεί πάρα πολύ επαγγελματικά, και τώρα όπως καταλαβαίνεις, βρίσκεται σε μια φάση, που θέλει να επανορθώσει, να ανακάμψει και να νιώσει πιο καλά με τον ευατό του.

Το ότι θα ασχοληθεί με την ειδικότητα του, είναι κάτι που τον χαροποιεί πάρα πολύ.

Έυχομαι μόνο να λέιπει κάποια διαστήματα και κάποια άλλα να είμαστε μαζί.

Υπάρχουν στιγμές που το αντιμετωπίζω πολύ ψύχραιμα και φορές που με παίρνει πολύ από κάτω, δεν μου αρέσει καθόλου η ιδέα, αλλά δεν υπάρχουν άλλες εναλλακτικές.

Να χαίρεσαι κι εσύ την οικογένεια σου!!

[ARNIKOL]

Παιδιά, εμένα είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα τον πάρουν μέχρι το τέλος του 2010. Βγήκε σχετική εγκύκλιος. Μου το είπε Παρασκευή βράδυ και κοντεύω να σκάσω! Την περίμενε αυτή την αντίδραση μου είπε και τσαντίστηκε που δε χάρηκα. Με το δίκιο του... αλλά δεν μπορώ να κρυφτώ!

[sevoula]

μπορείς να του μιλήσεις για τα συναισθήματά σου, ότι έρχονται σε αντίθεση μετη λογική σου, ότι όμως στο τέλος είσαι μαζί του, ότι τον στηρίζεις και ότι θα κάνεις ό,τι χρειαστεί για την οικογένειά σας.

 

θα με πάρεις μια βόλτα στην αγορά της Σαλονίκης κυρία εφοριακού μου να ψωνίσουμε;

[sternchen]

ARNIKOL μου, κοριτσάκι μου, για πόσο καιρό θα πάει;

Εσύ δεν μπορείς να ακολουθήσεις;

Αχ πόσο σε καταλαβαίνω....

θα γράφουμε εδώ παρέα και θα αλληλοπαρηγοριόμαστε.

[ARNIKOL]

θα με πάρεις μια βόλτα στην αγορά της Σαλονίκης κυρία εφοριακού μου να ψωνίσουμε;

ΧΑΧΑΧΑ... εννοείται! Τρομάρα μου! Άσχετο αλλά λιγότερα θα παίρνει τώρα

[ARNIKOL]

ARNIKOL μου, κοριτσάκι μου, για πόσο καιρό θα πάει;

Εσύ δεν μπορείς να ακολουθήσεις;

Αχ πόσο σε καταλαβαίνω....

θα γράφουμε εδώ παρέα και θα αλληλοπαρηγοριόμαστε.

Για 2 χρόνια σίγουρα. Μετά θα δούμε... Μπα δε νομίζω να ακολουθήσω....Θα δούμε...

[sevoula]

τη μονιμότητα μην την προσπερνάς.

όλοι είμαστε αναλώσιμοι στον ιδιωτικό.

στο δημόσιο ζουν σαν άνθρωποι!

[ARNIKOL]

Η μονιμότητα είναι πλέον το πιο ουσιαστικό κίνητρο...

[kiknaki]

Είναι δύσκολο, είναι πολύ δύσκολο Αρχοντούλα. Καταλαβαίνω την αγωνία και τον πόνο σου απόλυτα μα απόλυτα όμως.

Αλλά δυστηχώς τα θέλω τα δικά σου στην συγκεκριμένη περίπτωση έρχονται δεύτερα μπρος στα θέλω του άντρα σου.

Να αισιοδοξείς όμως και να μην απογοητεύεσαι.

Θα περάσει γρήγορα ο καιρός, θα δεις.

[ραφαελ]

εγω με τον αντρα μου ζουμε μια μαζι μια χωριστα...ειναι στρατιωτικος κ ειμαστε ροδο αυτη την στιγμη....πηρε αποσπαση για κοσοβο εγω εκατσα 8 μηνες στο σπιτι μας στην αθηνα....καθε 2 μηνες ερχοταν με μια 5ημερη αδεια....ο γιος 12 μηνων τοτε ηξερε οτι ο μπαμπας εχει παει για δουλεια...αν κ τοσο μικρος ξερω κ το ενιωθα οτι του ελειπε παρα πολυ αλλα κ εγω καθε μερα του μιλουσα για τον μπαμπα...οτι του επερνα του ελεγα οτι του το εστειλε ο μπαμπας....δεν τον αφησα ουτε μια στιγμη να μην του μιλαω για τον μπαμπα...μας ελειπε πολυ.ειναι δυσκολο, ημουν μονη 5 μηνων εγκυος που εκανα διακοπη γιατι δεν μπορουσε να ερθει απο κοσοβο...κ ειπαμε να μην ξαναμεινουμε ποτε χωριστα....αλλα τα πραγματα δεν ερχοντε παντα οπως τα θελουμε.....ξερω πια οτι χωρις τον αντρα μου δεν αντεχω...

 

εγω αυτη την στιγμη στη ροδο δεν βρισκω δουλεια...ψαχνω απο το καλοκαιρι κ τιποτε...τον νοεμβρη ανεβαινω αθηνα να βρω....παλι χωριστα κ ας ειπαμε οχι...κ ας ελπισουμε οτι τον ιουνιου θα παρει κ την μεταθεση για αθηνα..μετα απο 7 χρονια στη ροδο...γιατι το εχουμε σιγουρο για την μεταθεση κ ειπαμε να κανουμε αυτη τη θυσια αλλα θα ερχετε μια φορα το μηνα σιγουρα...

 

θελω να σας πω οτι ειναι παρα πολυ δυσκολο κ θελει δυναμη...οχι τοσο για εμας της μαμαδες που θα εχουμε τα παιδια μας διπλα μας αλλα γιαυτους...την ημερα που εφυεγε για κοσοβο εκλαιγα οχι γιατι θα μου ελειπε...εκλαιγα γιατι 8 μηνες θα τους εχανε απο το γιο του...

κανουμε θυσιες ολοι για το καλυτερο των παιδιων μας....

[sternchen]

Είναι δύσκολο, είναι πολύ δύσκολο Αρχοντούλα. Καταλαβαίνω την αγωνία και τον πόνο σου απόλυτα μα απόλυτα όμως.

Αλλά δυστηχώς τα θέλω τα δικά σου στην συγκεκριμένη περίπτωση έρχονται δεύτερα μπρος στα θέλω του άντρα σου.

Να αισιοδοξείς όμως και να μην απογοητεύεσαι.

Θα περάσει γρήγορα ο καιρός, θα δεις.

 

Σε ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον σου, τώρα τελευταία αισθάνομαι πως λίγοι προσπαθούν να καταλάβουν τον πόνο σου.

Αισθάνομαι ήδη μοναξιά και ας μην έχει φύγει ακόμη, είναι εδώ και τον κοιτάω με θλίψη, δεν μπορώ καθόλου μακριά του και δεν θέλω να συνηθίσω σε κάτι, που δεν μου αρέσει.

Πόσο ζηλεύω τους ανθρώπους με την καλή έννοια, που δεν χρειάζεται να αποχωρίζονται την οικογένεια τους.

Ελπίζω να ξέρουν πόσο τυχεροί είναι.

[vasdeli]

Σε ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον σου, τώρα τελευταία αισθάνομαι πως λίγοι προσπαθούν να καταλάβουν τον πόνο σου.

Αισθάνομαι ήδη μοναξιά και ας μην έχει φύγει ακόμη, είναι εδώ και τον κοιτάω με θλίψη, δεν μπορώ καθόλου μακριά του και δεν θέλω να συνηθίσω σε κάτι, που δεν μου αρέσει.

Πόσο ζηλεύω τους ανθρώπους με την καλή έννοια, που δεν χρειάζεται να αποχωρίζονται την οικογένεια τους.

Ελπίζω να ξέρουν πόσο τυχεροί είναι.

 

Αχ, φίλη μου....

Γιατί να βασανίζεσαι έτσι;

Πόσο θα ήθελα να μπορώ να σε βοηθήσω κάπως...

Όμως, μανάρι μου, μην του το κάνεις αυτό....πονάει και ο ίδιος....