Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Με πονάει και μόνο η ιδέα!!!


sternchen

Recommended Posts

χρόνια πολλά και καλά!!

 

νομίζω ότι πρέπει να του εξηγήσεις/ετε...

μερικές φορές τα παιδιά καταλαβαίνουν περισσότερα από όσα νομίζουμε....

 και αποθηλασε επιτελους!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 89
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Κοριτσάκι μου, έτσι είναι και γι'αυτό τον στηρίζω σε ό,τι αποφασίσει.

Απλά δεν μπορώ, ήθελα να μιλήσω κάπου, να ακούσω γνώμες.....

να το βγάλω από μέσα μου

όλοι οι κολλητοί μου φίλοι είναι Αθήνα και εδώ πέρα από τους γονείς μου, δεν έχω κανέναν.

Οπότε για μένα θα είναι ακόμα πιο δύσκολο, αλλά έχεις δίκιο, δεν πρέπει να σκέφτομαι μόνο έμενα, αλλα και αυτόν.

ο μικρός λέτε να επηρεαστεί πολύ;

είναι κολλητός με τον μπαμπά του

Εδω λιγο θα...σε πληγωσω.....απο ειδα στο τικερ ειναι ενος ετους....η ηλικια που ξεχναν πολυ ευκολα αλλα και συνηθιζουν εξισου ευκολα....το να μην τον δει μια βδομαδα και βεβαια θα του ληψει αλλα για λιγο θα ξεχασει και θα κολλησει πανω σου....και οταν μετα απο μερες ξαναρθει λιγο δυσκολη η επανασυνδεση...ειναι δυσκολες περιπτωσει τα παιδια και η ψυχολογια τους.....το περασα και εγω αλλα με μεγαλυτερα παιδια με την διαφορα πως εγω εφυγα για δουλεια και τα εβλεπα μονο ΣΚ και το τι περασαμε δεν περιγραφεται.....αστα δεν θελω να τα θυμαμε΄ό μπαμπας στους ηταν συμεχεια διπλα τους αλλα΄η απουσια του γονιου ειναι απουσια στα καλα και στα κακα.....και απο ψυχολογια δικια μου και του αντρα μου....δεν σου λεω τιποτα....χαλια μαυρα...αλλα επρεπε να βρεθει λυση και η οικογενεια να μεινει ενωμενη....αυτος ηταν ο σκοπος μας....

Link to comment
Share on other sites

SKEK μου σε ευχαριστώ!!!

 

Κλάρα μου, 2 χρονών έγινε, αλλά δεν θα αλλάζουν και πολλά.

Τι πέρασατε κι εσείς;

Νομίζω πως μου κάνατε αρκετό καλό, με αυτά που μου είπατε.

Το κακό είναι πως κορίτσια μου, είμαι υπερβολικά συναισθηματικός άνθρωπος και θα πρέπει να γίνω λίγο πιο σκληρή.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

σήμερα έγινε 2 χρονών το αγοράκι μου!!!:D:D:D

Α!!! τωρα το ειδα 2 χρονων???οποτε εχει εικονες και πιο υσχυρη μνηνη...αρα΄πιο δυσκολος ο αποχωρισμος και χωρις λογικη η απουσια.....

τι εννοω???τα δικα μου οταν εφυγα ηταν 7 και 5 ετων προσπαθησαμε να τους εξηγησουμε πως η μανουλα θα φευγει γαι 5 μερες και θα ερχεται ξανα το ΣΚ ενα 2 χρονο ομως δεν εχει την ιασθηση του χρονου...ωστε να του εξηγησεις σε ποσες μερες θα ερθει ο μπαμπας και δεν καταλαβαινει γιατι πρεπει να φυγει.....

...ουφ....δυσκολες καταστασεις.....για ολους μας....

Link to comment
Share on other sites

SKEK μου σε ευχαριστώ!!!

 

Κλάρα μου, 2 χρονών έγινε, αλλά δεν θα αλλάζουν και πολλά.

Τι πέρασατε κι εσείς;

Νομίζω πως μου κάνατε αρκετό καλό, με αυτά που μου είπατε.

Το κακό είναι πως κορίτσια μου, είμαι υπερβολικά συναισθηματικός άνθρωπος και θα πρέπει να γίνω λίγο πιο σκληρή.

Την δυναμη θα την βρεις...πιστεψε με μεσα απο τα ματακια του παιδιου σου...τουλαχιστον θα τον εχεις μαζι σου...θα τον αγκαλιαζεις και θα ειναι η παρηγορια σου.....εγω που εφυγα μονη μου και του αφησα ολους πισω????νομιζα πως θα σαλταρω αλλά βρηκα την δυναμη και αντεξα.....πως? δεν ξερω...και δεν θελω να θυμαμε.....

Link to comment
Share on other sites

Αρχοντουλα κοριτσι μου, μην στεναχωριεσαι.Δες και το προηγουμενο ποστ μου, καλο θα του κανει του ανθρωπου να κανει μια δουλεια που τον γεμιζει.Οσο κι αν αγαπα την οικογενεια του, για να "ψαχνεται" και να μην επαναπαυεται στις δουλειες που κατα καιρους βρισκει, παει να πει πως κατι του λειπει, εχει ενα κενο μεσα του.Και δεν ειναι μονο το γεγονος οτι ειναι αντρας,καθε ανθρωπος που ειχε μαθει να βγαινει εκτος σπιτιου, νιωθει ετσι.

 

Μην υποτιμουμε την ψυχολογια του ενος:για να ειναι καλα ολη η οικογενεια,πρεπει να ειναι καλα ο καθενας χωριστα-αλλιως αργα ή γρηγορα βγαινουν στην επιφανεια γκρινιες.Ακομη κι αν αυτο απαιτει θυσιες.Μεχρι τωρα εκανε αυτος τη θυσια,τωρα ηρθε η ωρα να την κανεις εσυ Αρχοντουλα.Ολα για καλο γινονται...Θα αγαπηθειτε περισσοτερο ετσι και μην ανησυχεις για το μικρο σου-δεν θα "ξεχασει" τον μπαμπα του, ισα ισα κι αυτος θα τον λαχταρα αλλα και ο αντρας σου το ιδιο.

Link to comment
Share on other sites

Να σου ζησει Αρχοντουλα το βλασταρι σου σαν τα ψηλα βουνα.

 

Αν ο ιδιος ο συντροφος σου νιωθει οτι δεν γινεται αλλιως και θελει οπωσδηποτε αυτη τη δουλεια δεν μπορεις να κανεις κατι αλλο απο το να τον στηριξεις.

 

Απλα εξαντληστε ολα τα περιθωρια πριν αποφασισετε γιατι το μικρουλι ειναι σε δυσκολη ηλικια για να κατανοησει αυτη την ανατροπη στην ζωη του.

Link to comment
Share on other sites

Η δουλεια είναι πολυ σημαντική για τον άντρα. Αν νιώθεις πως δε θα σας χαλάσει το σπίτι που θα δουλεύει μακρυά θα σου λεγα να τον υποστηρίξεις και να μην τον κάνεις να νιώσει άσχημα. Ψυχολογικά και μόνο θα τον ανεβάσει πολύ.

 

Μπορεί να σας φανεί λίγο αναχρονιστικό αυτό που θα πω, αλλα είναι στο dna των αντρών να δουλεύουν και να περέχουν στο σπίτι. Μη το πάρετε και αυτό στο ψιλό. Είναι σημαντικό για την ψυχολογία του άντρα.

This is a man's world

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Αρχοντούλα να σου ζήσει ο αγορίνος :D. Πάντα καλά κι ευτυχισμένος.

 

Μην αγχώνεσαι, σίγουρα θα τα καταφέρετε κι ας είναι δύσκολο. Ας πάει στο πρώτο έργο και μετά αποφασίζετε για 2ο. Βλέποντας και κάνοντας.

Εμείς δεν έχουμε τέτοιο θέμα αλλά στη θέση σας, μάλλον έτσι θα πράτταμε.

8jPDp3.pngmAB8p3.png
Link to comment
Share on other sites

MarcoPolo σε ευχαριστώ για τις ευχές σου, κι εσύ να χαίρεσαι τον κούκλο σου.

Σοφία, έχεις δίκιο, ίσως να ήρθε και η δικιά μου η ώρα να κάνω θυσίες για την οικογένεια.

Rasputin τον στηρίζω σε όλα, είμαι κατά της οποιασδήποτε μορφής καταπίεσης.

Το μόνο που θέλω είναι να είναι να έχουμε την υγεία μας και να είμαστε μαζί.

Μου είναι πολύ δύσκολο εκεί που 4 χρόνια είμαστε συνέχεια μαζί, τώρα να πρέπει να αλλάξει αυτό.

Πιστέψτε με, απέφευγα τόσο πολύ αυτό το σενάριο, το σενάριο να χωριστούμε, γιατί θα είναι για πάντα έτσι, από την στιγμή που δεν βρίσκει κάτι μόνιμο εδώ, φοβάμαι για το μέλλον, φοβάμαι ακόμη και τις μετακινήσεις(εννοώ το να είναι τόσο συχνά κάποιος στους δρόμους), στον ίδιο δεν τα λέω όλα αυτά, για να μην τον φορτίζω και αυτόν συναισθηματικά, κάθομαι και προσπαθώ να δίνω μόνη μου κουράγιο στον εαυτό μου.

Σκέφτομαι τις νύχτες που θα είμαι μόνη μου και νιώθω ένα κόμπο στον λαιμό, δεν μου αρέσει καθόλου η μοναξιά, είμαι ο τύπος που θέλω να μιλάω και να λέω πως πέρασε η μέρα μου κτλ, μου αρέσει τόσο πολύ η συμβίωση με τον άντρα μου και η αίσθηση του να τον έχω δίπλα μου, αλλά είπαμε θα πρέπει να μάθω αλλιώς..........αλλά ψάχνω να βρω το πως.

Ο ίδιος τον βλέπω περισσότερο να δουλεύει Αθήνα, εκεί έχει τους γονείς του, τις αδερφές του και πάρα πολλούς φίλους, οπότε πάλι καλά, δεν θα είναι τόσο μόνος.

Νιωθω ότι σας έπρηξα όλους.......συγχωρέστε με.

Link to comment
Share on other sites

Αρχοντούλα να σου ζήσει ο αγορίνος :D. Πάντα καλά κι ευτυχισμένος.

 

Σε ευχαριστώ πολύ κοριτσάκι μου, κι εσύ να χαίρεσαι το παιδάκι σου!!!:D:D:D

Link to comment
Share on other sites

Πόσο μακριά από την Αθήνα είστε;

δεν υπαρχει λαθος και σωστο υπαρχει ΜΟΝΟ διαφορετικο!

(Λορέτα Ποντικίνα)

Ξέρω τα πάντα αλλά δεν μπορώ να σας τα αποκαλύψω!

Link to comment
Share on other sites

όχι μόνο δεν μας έπρηξες, αλλά υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να αντιμετωπίσω κι εγώ το ίδιο θέμα με σένα. νιώθω το ζόρι σου, την ψυχολογία σου. ούτε εμείς έχουμε κοιμηθεί χώρια ποτέ, ούτε ένα βράδυ. δεν το αντέχω με τίποτα.

υπάρχει μια προοπτική για τον άντρα μου για ακαδημαϊκή καριέρα, αλλά εννοείται όχι στη Λάρισα, όπου έχουμε το σπίτι μας, όπου είναι οι γονείς μας, η δουλειά μου, οι συγγενείς-φίλοι μας, η ζωή μας.

στην αρχή πάγωσα. όμως είναι το όνειρό του, αυτό που του ταιριάζει, αυτό στο οποίο είναι αστέρι. αυτό για το οποίο προσευχήθηκα, να δικαιωθεί στους κόπους του. και προς τα εκεί παέι.

μετά από ... προσευχή, ναι ναι προσευχή, αποφάσισα ότι όπου πάει θα πάω με το παιδί.

μπορώ και με λιγότερα χρήματα, μπορώ να είμαι και πωλήτρια, να κάνω ιδιαίτερα, αρκεί να είμαστε οικογένεια.

αυτό μετράει για μένα.

τα σπίτια, τα λεφτά τα καίω. ξαναγίνονται. αγάπη σαν αυτή του άντρα μου δεν ξαναβρίσκω. θα είμαι δίπλα του σε όποιον τόπο χρειαστεί ο ίδιος για να είναι καλά!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Την περίπτωση να νοικιάσετε το σπίτι που μένετε, να μείνετε κάπου στη μέση και να μοιράζετε καθημερινά την διαδρομή ώστε το βράδυ να είστε μαζί... για σκέψου την ;)

δεν υπαρχει λαθος και σωστο υπαρχει ΜΟΝΟ διαφορετικο!

(Λορέτα Ποντικίνα)

Ξέρω τα πάντα αλλά δεν μπορώ να σας τα αποκαλύψω!

Link to comment
Share on other sites

sevoula μου σε ευχαριστώ, κι εσύ να χαίρεσαι την Χρύσπα σου.

αερικο δουλεύω και η δουλειά μου είναι άκρως δεσμευτική, επηρεάζει την μόρφωση πάρα πολλών παιδιών, επειδή έχω αναλάβει να τους μάθω μια ξένη γλώσσα, και δεν υπάρχει άλλη στην πολή μου, που να κάνει αυτό που κάνω, δεν θα μπορούσα να αφήσω τόσα παιδιά στον τόπο, έχω μαθητές όλων των επιπέδων και κάνω αυτήν την δουλειά 12 χρόνια, τώρα πια κάνω μάθημα στα μικρότερα αδερφάκια και τα παιδιά τα αισθάνομαι κάτι σαν δεύτερη οικογένεια μου.

Οι άνθρωποι με έχουν αγκαλιάσει τόσο πολύ, που δεν θα μπορούσα ποτέ να παρατήσω τα παιδιά τους, από την άλλη ακόμη και εαν το έκανα, υπάρχουν πολύ σοβαροί οικογενειακοί λόγοι, που δεν μου επιτρέπουν να φύγω από εδώ( έχω μια κόρη 16 χρονών από άλλο γάμο).

Απλά θα πρέπει να το πάρω απόφαση και όταν θα γίνει, θα μπάινω εδώ μέσα να με παρηγορείτε, όταν θα έχω τις μαύρες μου.

Link to comment
Share on other sites

εδώ θα είμαστε να τα λέμε φιλενάδα. σε νιώθω!

κι εγώ θα πρέπει, όταν έρθει εκείνη η ώρα να αφήσω τους γονείς μου, την αδερφή μου, το ιδιόκτητο σπίτι μου, τη δουλειά μου για την οποία είμαι περήφανη και λόγω θέσης και λόγω χρημάτων, τόσα άλλα.

και οι γονείς μου έχουν πολλά και σοβαρά προβλήματα υγείας. θα ήθελα να είμαι δίπλα τους, όμως προτεραιότητα είναι η οικογένειά μου, ο άντρας μου και το παιδί μας.

δεν αντέχω στη σκέψη να κοιμάμαι εγώ με το παιδί στη Λάρισα κι εκείνος σε άλλη πόλη. να μην βλέπω τί τρώει, πώς κοιμάται, πώς ντύνεται, τα μάτια του για να καταλάβω τη διάθεσή του. δεν το μπορώ.

σήμερα κλείνουμε 2 χρόνια γάμου.

έχω αρχίσει κι αγαπώ τα ελαττώματά του. τέτοια όσμωση!

Link to comment
Share on other sites

να είσαστε πάντα ευτυχισμένοι σεβούλα!

και εγώ στη θέση σου το ίδιο θα έκανα...

 

η αρχοντούλα όμως είναι άλλη περίπτωση, καθώς έχει άλλο ένα παιδί...

το φροντιστήριο και τα μαθήματα μπορεί να τα αφήσει, το παιδί της όμως όχι

 και αποθηλασε επιτελους!

Link to comment
Share on other sites

Αρχοντούλα μου σε καταλαβαίνω. όπου να'ναι θα διοριστεί και ο δικός μου άντρας στη Θεσ/νίκη εφοριακός. Λένε ότι θα τους πάρουν μέχρι το τέλος του χρόνου. Τα οριστικά αποτελέσματα είχαν βγει περυσι τέτοια εποχή. τέλος πάντων. Ενώ χάρηκα στην αρχή που πέρασε, που διορίστηκε στο Δημόσιο, τώρα νιώθω ότι μένω ξεκρέμαστη. Πώς θα τα καταφέρω με τα 2 παιδιά; Ούτε εγώ ξέρω τι θα κάνω όταν έρθει εκείνη η ώρα. Από τη μια, εδώ έχω τη δουλειά μου, την πεθερά μου που με βοηθάει, το παιδί άρχισε παιδικό, τους φίλους μαες, το σπίτι μας, τη ζωή μας τέλος πάντων.... Απ'την άλλη, πώς θα αντέχω χωρίς τον αντρούλη μου, να κοιμάμαι και να ξυπνάω χωρίς αυτόν, να μην έχω βοήθεια τα βράδια, για να μην πω και τα διπλά ενοίκια, ρεύματα κλπ. Είμαι σε φοβερό δίλημμα και τρέμω την ώρα και τη στιγμή που θα έρθει η πράξη διορισμού. Σε καταλαβαίνω απόλυτα φίλη μου!

ldnHp3.png?vud3HaCz

Mother of 4

:)

Χρήστος - 22/3/2008

Μιχάλης - 30/11/2009

Δημήτρης - 3/4/2012

Link to comment
Share on other sites

Αρχοντούλα μου σε καταλαβαίνω. όπου να'ναι θα διοριστεί και ο δικός μου άντρας στη Θεσ/νίκη εφοριακός. Λένε ότι θα τους πάρουν μέχρι το τέλος του χρόνου. Τα οριστικά αποτελέσματα είχαν βγει περυσι τέτοια εποχή. τέλος πάντων. Ενώ χάρηκα στην αρχή που πέρασε, που διορίστηκε στο Δημόσιο, τώρα νιώθω ότι μένω ξεκρέμαστη. Πώς θα τα καταφέρω με τα 2 παιδιά; Ούτε εγώ ξέρω τι θα κάνω όταν έρθει εκείνη η ώρα. Από τη μια, εδώ έχω τη δουλειά μου, την πεθερά μου που με βοηθάει, το παιδί άρχισε παιδικό, τους φίλους μαες, το σπίτι μας, τη ζωή μας τέλος πάντων.... Απ'την άλλη, πώς θα αντέχω χωρίς τον αντρούλη μου, να κοιμάμαι και να ξυπνάω χωρίς αυτόν, να μην έχω βοήθεια τα βράδια, για να μην πω και τα διπλά ενοίκια, ρεύματα κλπ. Είμαι σε φοβερό δίλημμα και τρέμω την ώρα και τη στιγμή που θα έρθει η πράξη διορισμού. Σε καταλαβαίνω απόλυτα φίλη μου!

ARNIKOL καλή μου αυτο ακριβως περασε η οικογενεια μου πριν απο 3 χρονια με την διαφορα πως εγω ημουν αυτη που επρεπε να φυγω και αφησα τα 3 παιδακια μου και τον αντρα μου 600 χλμ μακρια....ειναι οντως δυσκολες καταστασεις οταν η οικογενεια αναγκαζεται να χωρισει και να φυγει μακρια οενας απο την οικογενεια....η προσμονη ειναι γλυκια...η απουσια βασανιστικη....η επανασύνδεση μαγευτικη και ο αποχωρισμος οδυνηρος....

Το μονο που εχω να πω ειναι υπομονη σε ολες....και ειστε απο τις...τυχερες θα ελεγα που θα εχεται παρηγορια τα παιδακια σας,θα σας αγκαλιαζουν,θα τα εχεται αγκαλια και θα περνανε οι μερες...το δυσκολο ειναι γιαυτον που φευγει και χανει την καθημερινοτητα των παιδιων του....

Link to comment
Share on other sites

Δεν έχω διαβάσει όλες τις απαντήσεις, οπότε δεν ξέρω αν κάποια άλλη κοπέλα το πρότεινε και συγνώμη αν επαναλαμβάνω κάτι...

 

Το ΠΩΣ νιώθει ο άντρας σου το σκεφτηκες?Δε θα του λείπεις?Δε θα του λείπει το παιδί του?Εμείς έχουμε σκεφτεί το ενδεχόμενο να φύγει να δουλεύει εξωτερικό (ένα μήνα εδώ, ένα μήνα εκεί) και ξέρω ότι δε θα το αντέξω αν συμβεί...Αλλά πιο πολύ ξέρω ότι δε θα το αντέξει ο ίδιος, μακριά από την κόρη του, εμένα και το παιδί που είναι στην κοιλιά και ελπίζουμε σε λίγους μήνες έξω...

 

Οπότε σκέψου και τη δική του πλευρά, σκέψου πόσο θα του λείπετε, αλλά και πόσο αναγκη έχει να δουλέψει (όχι από οικονομικής πλευράς) και τότε ίσως το ερώτημα σου βρει απάντηση...Αυτός δε θα χάσει το φιλαράκι του, τη συντροφιά του κτλ κτλ?Εσύ θα μείνεις με τους γονείς σου κοντά τουλάχιστον.Αυτός που θα είναι μακριά από όλους και κυρίως από το παιδί του???

Link to comment
Share on other sites

Babystar, έχεις απόλυτο δίκιο σε αυτό. Προσωπικά το έχω σκεφτεί και το σκέφτεται και λυπάται και ο ίδιος. Απλά αυτός που μένει πίσω αναλαμβάνει και όλες οι ευθύνες και υποχρεώσεις.

ldnHp3.png?vud3HaCz

Mother of 4

:)

Χρήστος - 22/3/2008

Μιχάλης - 30/11/2009

Δημήτρης - 3/4/2012

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...