"ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΜΑΤΑΚΙΑ ΜΟΥ..."

[Lucy]

''MAMA οταν ησουν εσυ μικρη εγω δεν ειχα μαμα????που ημουν εγω????μονη μου????''μου το ρωτησε η μεγαλη 3-4 φορες κ απεφυγα να απαντησω...

τι απαντας τωρα!!!πραγματικα δε ξερω τι να απαντησω πειτε καμια ιδεα ρε κοριτσια

 

χα,χα,χα!!! Ακριβώς τα ίδια με ρωτάει η δικιά μου!!! Εγώ της είπα αρχικά "εσύ τότε δεν ήσουν εδώ" και βεβαίως με ρώτησε που ήταν... Τελικά της είπα ότι ήταν στην κοιλίτσα μου, αλλά η δικιά μου τώρα κλείνει τα 3. Σε μεγαλύτερο παιδάκι μπορούμε να του εξηγήσουμε μερικά πράγματα παραπάνω. (της λέω ότι δεν είχε γεννηθεί ακόμα αλλά στην ηλικία της δεν είναι σε θέση να κατανοήσει ακριβώς τι της λέω έτσι με ξαναρωτάει)

 

Πάντως επειδή και εμένα με ρωτάει τα πάντα (πχ "πως λένε το παιδάκι?" "που είναι η μαμά του?", "που πάει η κυρία?") και τέτοια, ορισμένες φορές της λέω "δεν ξέρω", άλλες φορές πλάθουμε ιστορίες πχ "την κυρία νομίζω ότι τη λένε Μαρία και μάλλον πάει στο σπίτι της" ("γιατί πάει στο σπίτι της?" "γιατί είναι κουρασμένη και θέλει να κοιμηθεί") ή άλλες φορές αφήνω να φαντάζεται η ίδια η κόρη μου. Δηλαδή της λέω, "δεν ξέρω που πάει η κυρία. Μήπως ξέρεις εσύ?" και μου απαντάει εκείνη ότι φαντάζεται πχ "πάει στη δουλειά της" κτλ

 

Είμαι της άποψης ότι δεν πρέπει πάντα να λέμε "δεν ξέρω". Θα το πούμε βεβαίως και αυτό, αλλά πρέπει να δίνουμε τροφή στη φαντασία τους.

 

Επίσης αν ρωτάει κάτι σημαντικό και πραγματικά δεν ξέρουμε να απαντήσουμε, δεν πρέπει να λέμε ό,τι μας κατέβει, αλλά να πουμε "δεν ξέρω, αλλά θα ρωτήσω να μάθω και θα σου πω".