Νέα μητέρα μόνη..

[πρωταρα]

Χαιρομαι που βρήκα ενα Forum που πιστεύω οτι μπορεί να με βοηθήσει και περισσότερο να με καταλάβει. Είχα μια σχέση 2 ετων η οποία λόγω απόστασης απο μεριά του έγινε "ελευθερη σχέση". Στην τελευταια μας συνάντηση κ ενώ ήμουν σίγουρη ότι δεν ήταν σε επικίνδυνες μέρες έμεινα έγκυος. Όταν του το ανακοίνωσα μου έδωσε 2 μέρες περιθώριο να το ρίξω και να βγάλω απο το μυαλό μου να το κρατήσω. Μου είπε οτι δεν μπορώ να του επιβάλω να γίνει πατέρας με το έτσι θέλω άσχετα αν εγώ του είπα οτι δεν θέλω τπτ απο εκείνον κ οτι θα το μεγαλώσω μόνη μου. Τελικά φτασαμε μεσω τρίτων να μιλαμε κ υποσχέθηκε να μην με ξαναενοχλησει αρκει να μην τον ξαναενοχλησω εγω.

Εκει που πίστευα οτι όλα ηρεμησαν και ενώ ακομη βρίσκομαι στην αρχή της εγκυμοσύνης πήγα στο γιατρο και πριν ακομη ακουσουμε την καρδουλα του (5εβδομαδων και 2ημερων) διεγνωσε μετρια αποκολληση πλακούντα και μου προτεινε 15 μερες ξεκουραση και ακινησία. (μου εδωσε utrogestan φολικο οξυ, μαγνησιο και ασβεστιο).

Εχω αρχίσει και φοβαμαι, ενώ αρχικά ο φοβος μου ήταν πως θα τα καταφέρω μόνη μου (αν κ οι γονεις μου είναι δίπλα μου κ με στηρίζουν) πως θα αντιμετωπίσω τον κοινωνικό στηγματισμό κτλ πλέον τρέμω στην ιδέα μην πάθει τπτ το μωρό. Το θέλω όσο τπτ αλλο στον κόσμο και έχω τρομοκρατηθεί. 'Εχει συμβει σε καμία αλλη τόσο νωρίς αποκόλληση? (Αιμοραγια δεν είχα καθόλου μόνο πονους και ο γιατρος το διαγνωσε υπερηχογραφικά).

[αννα-γκαμπριελα]

Χαιρομαι που βρήκα ενα Forum που πιστεύω οτι μπορεί να με βοηθήσει και περισσότερο να με καταλάβει. Είχα μια σχέση 2 ετων η οποία λόγω απόστασης απο μεριά του έγινε "ελευθερη σχέση". Στην τελευταια μας συνάντηση κ ενώ ήμουν σίγουρη ότι δεν ήταν σε επικίνδυνες μέρες έμεινα έγκυος. Όταν του το ανακοίνωσα μου έδωσε 2 μέρες περιθώριο να το ρίξω και να βγάλω απο το μυαλό μου να το κρατήσω. Μου είπε οτι δεν μπορώ να του επιβάλω να γίνει πατέρας με το έτσι θέλω άσχετα αν εγώ του είπα οτι δεν θέλω τπτ απο εκείνον κ οτι θα το μεγαλώσω μόνη μου. Τελικά φτασαμε μεσω τρίτων να μιλαμε κ υποσχέθηκε να μην με ξαναενοχλησει αρκει να μην τον ξαναενοχλησω εγω.

Εκει που πίστευα οτι όλα ηρεμησαν και ενώ ακομη βρίσκομαι στην αρχή της εγκυμοσύνης πήγα στο γιατρο και πριν ακομη ακουσουμε την καρδουλα του (5εβδομαδων και 2ημερων) διεγνωσε μετρια αποκολληση πλακούντα και μου προτεινε 15 μερες ξεκουραση και ακινησία. (μου εδωσε utrogestan φολικο οξυ, μαγνησιο και ασβεστιο).

Εχω αρχίσει και φοβαμαι, ενώ αρχικά ο φοβος μου ήταν πως θα τα καταφέρω μόνη μου (αν κ οι γονεις μου είναι δίπλα μου κ με στηρίζουν) πως θα αντιμετωπίσω τον κοινωνικό στηγματισμό κτλ πλέον τρέμω στην ιδέα μην πάθει τπτ το μωρό. Το θέλω όσο τπτ αλλο στον κόσμο και έχω τρομοκρατηθεί. 'Εχει συμβει σε καμία αλλη τόσο νωρίς αποκόλληση? (Αιμοραγια δεν είχα καθόλου μόνο πονους και ο γιατρος το διαγνωσε υπερηχογραφικά).

 

 

εγω δεν ξερω να σου πω κατι γι'αυτο το θεμα ομως θελω να σου πω μπραβο σου και να εχει κουραγιο και πιστη στον Θεο... και θα δεις ειμαι σιγουρη πωσ ολα θα πανε καλα...αυτη την αποφαση που πηρες ειναι η καλυτερη.... σου ευχομαι ολα να πανε καλα......

[zeta77]

ηρεμησε κοριτσακι και ξεκουρασου ολα καλα θα πανε και αφου εκανες τις επιλογες σου προσεχε τον εαυτο σου και το μωρακι σου και μην σε νοιαζει τιποτα αλλο ουτως η αλλως θα δεις οτι δεν αξιζει να ασχολισε με τιποτα εκτος το μωρακι σου τωρα.η αποκοληση ειναι συχνο φαινομενο κανε οτι σου λεει ο γιατρος σου μια χαρα θα τα καταφερεις και οτι θες εδω ειμαστε!!!με το καλο!

[maria-christina]

Μην στεναχωριέσαι, αρκετές γυναίκες εχουν αποκόλληση το πρώτο τρίμηνο. Εγώ και στα δύο μου παιδιά είχα πάθει αποκόλληση και είχα αιμοραγία και μου είχε συστήσει ακινησία ο γιατρος για λίγες ημέρες. Όλα καλά τελικά.Συγχαρητήρια που αποφάσισες να κρατήσεις το μωρό και να το μεγαλώσεις μόνη σου. Το ίδιο ακριβώς έκανε και η κολλήτή μου, που παρόλο που ήταν παντρεμένη αυτός δεν ήθελε το παιδί και της έλεγε να κάνει εκτρωση. Χώρισε στην εγκυμοσύνη, αποφάσισε να κρατήσει το μωρό και δεν το έχει μετανοιώσει καθόλου! Εχει τώρα ένα μπέμπη ενός έτους και είναι πολύ ευτυχισμένη για αυτό.

[UFO]

να κοιτάξεις όσο μπορέις να ξεκουραστείς και μην δικανοηθείς να κανεις δουλειες κι αλλα χαζα...

κι εγω περασα αποκολήση μια στο πρωτο και μια στο δευτερο τριμηνο ...

ταβλιαστικα παρατησα δουλειες , κοιμώμουν .....και τωρα κάθεται δίπλα μου το ταλιμπανακι αυτό ζωγραφίζει κι εγω σου γραφω !

ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ

[wendy]

ενα μπραβο σε σενα και στους γονεις σου που σε στηριζουν!Με το καλο να ερθει το μωρακι σου,προβληματα λιγο πολυ ολες ειχαμε στις εγκυμοσυνες μας πιστευω,τα utrogestan ειναι πολυ καλα,αυτα μου σωσανε την πρωτη εγκυμοσυνη.Κουραγιο,υπομονη και πανω απ'ολα θετικη σκεψη!!!

[ΒΙΚΥ]

Αποκόλληση είχα πάθει στην 2η εγκυμοσύνη και το είχα διαισθανθεί οτι κάτι δεν πάει καλά, πριν ακόμα να κάνω τον πρώτο υπέρηχο. Όταν πήγα στο Μητέρα απροειδοποίητα και επέμενα να κάνω υπέρηχο ενώ ο γιατρός μου το αντίθετο, αφού μου έλεγε οτι είναι πολύ νωρίς και δεν θα δω τίποτα, δεν είχα κανένα σύμπτωμα, παρά μόνο το ένστικτο μου, άλλαξε 10 χρώματα όταν είδε το μέγεθος της αποκόλλησης! Πήρα πάρα πολλά utrogestan και όλα πήγαν μια χαρά! Γέννησα έναν άντρακλα 4 κιλά!

Τώρα, για τα υπόλοιπα, το μόνο που μπορώ να πω είναι οτι η μάνα ή η γυναίκα αν θες, βρίσκει την δύναμη να αντιμετωπίσει τα πάντα, ακόμα και τις απειλές, την σωματική βία και πολύ -πολύ χειρότερα, πίστεψε με! Βρίσκει όλες τις λύσεις όταν πρόκειτε για τα παιδιά της, για ό,τι αγαπά! Όσο κι αν μας φαίνεται πολύ δύσκολο η μητρότητα είναι το ύστατο και υπέρτατο κίνητρο.

Θα υπάρξουν στιγμές που θα λυγίζεις και θα πονάς αλλά τα ματάκια που θα σε κοιτούν και τα μικρά χεράκια που θα σε αγκαλιάζουν θα σε ανταμοίβουν και θα ισοσταθμίζουν τα υπόλοιπα!

 

Και το σημαντικότερο για τα παιδιά?

Καλύτερα ΕΝΑΣ γονιός και σωστός με ουσιαστική παρουσία!

Είσαι πολύ-πολύ τυχερή που έχεις την συμπαράσταση των γονιών σου, άλλες δεν έχουν ούτε αυτό....

Να σου πάνε όλα καλά!

[Babycakes]

Γεια σου, είμαι κι εγώ έγκυος και μόνη μου και καταλαβαίνω απόλυτα τις ανησυχίες σου...Όμως, όσο ο καιρός περνάει, θα δεις πως πέρα από τον κόσμο και τις δυσκολίες που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, σημασία αυτή τη στιγμή έχει να είναι καλά το μωράκι μας...

Σου εύχομαι όλα να πάνε καλά, πρόσεχε τον εαυτό σου και το μωρό σου και ενημέρωνέ μας για τις εξελίξεις...

[MiLoupaki]

Χαιρομαι που βρήκα ενα Forum που πιστεύω οτι μπορεί να με βοηθήσει και περισσότερο να με καταλάβει. Είχα μια σχέση 2 ετων η οποία λόγω απόστασης απο μεριά του έγινε "ελευθερη σχέση". Στην τελευταια μας συνάντηση κ ενώ ήμουν σίγουρη ότι δεν ήταν σε επικίνδυνες μέρες έμεινα έγκυος. Όταν του το ανακοίνωσα μου έδωσε 2 μέρες περιθώριο να το ρίξω και να βγάλω απο το μυαλό μου να το κρατήσω. Μου είπε οτι δεν μπορώ να του επιβάλω να γίνει πατέρας με το έτσι θέλω άσχετα αν εγώ του είπα οτι δεν θέλω τπτ απο εκείνον κ οτι θα το μεγαλώσω μόνη μου. Τελικά φτασαμε μεσω τρίτων να μιλαμε κ υποσχέθηκε να μην με ξαναενοχλησει αρκει να μην τον ξαναενοχλησω εγω.

Εκει που πίστευα οτι όλα ηρεμησαν και ενώ ακομη βρίσκομαι στην αρχή της εγκυμοσύνης πήγα στο γιατρο και πριν ακομη ακουσουμε την καρδουλα του (5εβδομαδων και 2ημερων) διεγνωσε μετρια αποκολληση πλακούντα και μου προτεινε 15 μερες ξεκουραση και ακινησία. (μου εδωσε utrogestan φολικο οξυ, μαγνησιο και ασβεστιο).

Εχω αρχίσει και φοβαμαι, ενώ αρχικά ο φοβος μου ήταν πως θα τα καταφέρω μόνη μου (αν κ οι γονεις μου είναι δίπλα μου κ με στηρίζουν) πως θα αντιμετωπίσω τον κοινωνικό στηγματισμό κτλ πλέον τρέμω στην ιδέα μην πάθει τπτ το μωρό. Το θέλω όσο τπτ αλλο στον κόσμο και έχω τρομοκρατηθεί. 'Εχει συμβει σε καμία αλλη τόσο νωρίς αποκόλληση? (Αιμοραγια δεν είχα καθόλου μόνο πονους και ο γιατρος το διαγνωσε υπερηχογραφικά).

 

 

 

καλησπέρα κούκλα μου....καταρχας ενα μεγάλο μπράβο μέσα απο την καρδιά μου...που αποφάσισες να κρατήσεις μόνη σου την ψυχούλα που έχεις μέσα σου....πίστεψε με ισως ερθει η μέρα που ο πατέρας του παιδιού σου θα καταλάβει το λάθος του...αλλα η μεγαλύτερη του τιμωρία θα είναι αυτο που επέλεξε ο ίδιος...να μην τον δει το ίδιο του το παιδί σαν πατέρα....τέλος πάντων αυτή τη στιγμή εχει σημασία να είσαι καλα εσύ και το μωράκι σου...η αποκόλληση οντως συνήθως συμβαίνει το πρώτο τρίμηνο...τα utrogestan τα παίρνω κι εγώ 1 καθε 8 ώρες....στην αρχή μου ειπε ανα 12 ωρες..αλλα επειδή τον πρωτο μηνα ειχα λιγο αιματακι για μιση ωρα...ισα ισα σταγονίτσες...μου ειπε μεχρι να μπω στον 6 μηνα θα παιρνω ανα 8 ωρες κι ας μην ειχα απο τοτε κανενα προβλημα...ειμαι ηδη στον 4 μηνα...τα υπολοιπα φαρμακα θα στα εδινε ετσι κι αλλιως ολες τα παιρνουν αυτα..αργοτερα θα σου γράψει κι αλλα....προσπαθησε να μην ταραζεσαι με το παραμικρο να εισαι γενικα συνεχεια ηρεμη....και μην περπατας καθολου....εγω περαπατησα 20 λεπτα τον πρωτο μηνα γι'αυτο τοτε εβγαλα λιγες σταγονες αιμα...καλο θα ειναι μεχρι να μπεις στο 3 μηνα...να προσεχεις παρα πολυ...και οτι απορια εχεις...εδω είμαστε...

[Ellemphriem]

'Εχει συμβει σε καμία αλλη τόσο νωρίς αποκόλληση? (Αιμοραγια δεν είχα καθόλου μόνο πονους και ο γιατρος το διαγνωσε υπερηχογραφικά).

 

Ναι κοπελα μου μετρια αποκολληση επαθα εγω 4 εβδομαδων και κατι λιγο μετα που 'εδεσε' πανω στην μητρα δλδ αλλα δεν το ειχαμε δει. Απλα ειχα πεθανει στον πονο (πονος περιοδου) με ειχε κοψει κρυος ιδρωτας δλδ απο τον πονο και ειχα και λιγο καφε. Μετα απο 3 μερες σταματησε ο πονος και ολα καλα. Χωρις φαρμακα καν. Απλα σε καποιον μελλοντικο υπερηχο απο δευτερο γιατρο και αυτον που κρατησα μου ειδε την αποκολληση στον υπερηχο και μου ειπε εδω κοντεψε να σου πεσει το μωρο. Απο εκει και περα ολη η εγκυμοσυνη ηταν οκ (απο αυτο το κομματι τουλαχιστον). Καμια αποκολληση περαιτερω και η συγκεκριμενη ειχε κλεισει ηδη και δεν ξανα-ανοιξε. Μην ανησυχεις. Απλα ξεκουρασου οπως σου ειπε. Μην σηκωνεις βαρη και μην σκυβεις. Και λυπαμαι για το γαιδουρι - δοτη σπερματος του παιδιου σου. Του ευχομαι να παει να πνιγει......

 

Καλη εγκυμοσυνη και με 1 πονο......

[zeta77]

Ναι κοπελα μου μετρια αποκολληση επαθα εγω 4 εβδομαδων και κατι λιγο μετα που 'εδεσε' πανω στην μητρα δλδ αλλα δεν το ειχαμε δει. Απλα ειχα πεθανει στον πονο (πονος περιοδου) με ειχε κοψει κρυος ιδρωτας δλδ απο τον πονο και ειχα και λιγο καφε. Μετα απο 3 μερες σταματησε ο πονος και ολα καλα. Χωρις φαρμακα καν. Απλα σε καποιον μελλοντικο υπερηχο απο δευτερο γιατρο και αυτον που κρατησα μου ειδε την αποκολληση στον υπερηχο και μου ειπε εδω κοντεψε να σου πεσει το μωρο. Απο εκει και περα ολη η εγκυμοσυνη ηταν οκ (απο αυτο το κομματι τουλαχιστον). Καμια αποκολληση περαιτερω και η συγκεκριμενη ειχε κλεισει ηδη και δεν ξανα-ανοιξε. Μην ανησυχεις. Απλα ξεκουρασου οπως σου ειπε. Μην σηκωνεις βαρη και μην σκυβεις. Και λυπαμαι για το γαιδουρι - δοτη σπερματος του παιδιου σου. Του ευχομαι να παει να πνιγει......

 

Καλη εγκυμοσυνη και με 1 πονο......

μια χαρα ευχη με εκανες και γελασα.αλλα αυτους δεν τους πιανει ειναι χοντροπετσοι

[Ellemphriem]

μια χαρα ευχη με εκανες και γελασα.αλλα αυτους δεν τους πιανει ειναι χοντροπετσοι

 

Εμ ελεος! Και ΠΟΛΥ ευγενικη ημουν για να μην φαω καρτα οχι τπτ αλλο......

[πρωταρα]

Σας ευχαριστώ όλες για τα καλά σας λόγια και το κουράγιο που μου δίνετε...

Να ρωτησω κάτι που ακουσα αλλα που μου φανηκε κ γελίο (αν κ στην χώρα μας μας με τους νόμους δεν ξέρεις καμια φορά τι γίνετε...)

Υπάρχει περίπτωση να κινηθεί δικαστηκά εναντιον μου οτι κ καλα τον παγίδεψα λέγοντας του οτι δεν ειναι γονιμες μέρες κτλ και να μου επιβαλει να κάνω έκτρωση ή να το δωσω για υιοθεσία?

[chris2008]

Τότε θα είναι υποχρεωμένος να το αναγνωρίσει, πράγμα που φάνηκε πως δεν θέλει καθόλου. Εσύ θες να στο αναγνωρίσει???? Είναι πολύ λίγος για πατέρας, δυστυχώς...Και αυτό το γεγονός κάνει εσένα πολύ ΣΠΟΥΔΑΙΑ που το κράτησες. Κανένας νόμος δεν μπορεί να επιβάλει σε μια μάνα να αποβαλει το παιδί της, πόσο μάλλον να το δώσει για υιοθεσία. Ησύχασε και απόλαυσε την εγκυμοσύνη σου. Με το καλό να έρεθι το μωρό σου, και συγχαρητήρια στους γονείς σου...

[Ellemphriem]

Σας ευχαριστώ όλες για τα καλά σας λόγια και το κουράγιο που μου δίνετε...

Να ρωτησω κάτι που ακουσα αλλα που μου φανηκε κ γελίο (αν κ στην χώρα μας μας με τους νόμους δεν ξέρεις καμια φορά τι γίνετε...)

Υπάρχει περίπτωση να κινηθεί δικαστηκά εναντιον μου οτι κ καλα τον παγίδεψα λέγοντας του οτι δεν ειναι γονιμες μέρες κτλ και να μου επιβαλει να κάνω έκτρωση ή να το δωσω για υιοθεσία?

 

Εισαι στα καλα σου καλε? Οποιος και να ψηφιζε τετοιο νομο θα ηταν ψυχικα αρρωστος. Δεν υπαρχει τετοια περιπτωση. Περιπτωση υπαρχει να προσβαλει την πατροτητα του σε δικαστηρια και να χρειαστει DNA για επαληθευση αυτης αλλα μονο αν εσυ απαιτησεις αναγνωρηση παιδιου και διατροφες και τετοια αλλα. Αλλιως τπτ δεν μπορει να σου κανει. Μονο να σου κ...σει μια μαντρα ..ρχι..α......μπορει (συγνωμη για το αθυροστομο αλλα δεν μπορω με τα γαιδουρια ολα αυτης της κοινωνιας). Το παιδικο τραγουδι Ηταν ενας γαιδαρος το ξερεις? Ξερεις πως τελειωνει?

 

"ΓΑΙΔΑΡΟΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΚΑΙ ΓΑΙΔΑΡΟΣ ΘΑ ΜΕΙΝΩ"

 

Αντε μην ασχολησε με δαυτον!

[SKEK]

Καλημέρα και από μένα. Έπαθα αποκόλληση ακριβώς στις μέρες που συνέβηκε και σε σένα, είχα αιμορραγία (μεγάλη) και μπήκα στην κλινική. Ο γιατρός μου είπε τότε ότι δεν εξαρτάται τίποτα από ιατρική υποστήριξη, γιατί ένα έβρυο δεν χρειάζεται μόνο ιατρική υποστήριξη για να κρατηθεί. Χρειάζεται ξεκούραση, θετική σκέψη από μένα και καλή ψυχολογία. Βοήθησε λοιπόν σε αυτά (αφού έχεις και στήριξη) και όταν θα γεννηθεί με το καλό το μωράκι θα υπάρξει χρόνος να βρεις απαντήσεις και εξηγήσεις να του δώσεις μέχρι να μεγαλώσει. Σου εύχομαι όλα να πάνε καλά!!

[πρωταρα]

Σημερα θα παω στο γιατρο να μου πει αν εχουμε βελτίωση... Ελπίζω να ακούσω και καρδουλα .... (6 εβδ 3 ημερες)

Αχ Θεέ μου ας πανε όλα καλα...

[xanthi9]

Με το καλο , σου ευχομαι τα καλυτερα ... και πιστεψε με σε 8 μηνες ερχονται!!!!

[zeta77]

σου ευχομαι τα καλυτερα να ακουσεις!και να μας πεις και εμας τα νεα.

[πρωταρα]

Μολις γυρισα απο το γιατρο Aκούσαμε την καρδουλα του (120 χτυπους ειπε) ειμαι τόσο χαρουμενη...... Δυστυχως όμως η αποκολληση παρεμεινε στο ιδιο επιπεδο και για αλλες 20 μέρες θα παραμείνω κ πάλι στο κρεβάτι...

[annoula1987]

Μολις γυρισα απο το γιατρο Aκούσαμε την καρδουλα του (120 χτυπους ειπε) ειμαι τόσο χαρουμενη...... Δυστυχως όμως η αποκολληση παρεμεινε στο ιδιο επιπεδο και για αλλες 20 μέρες θα παραμείνω κ πάλι στο κρεβάτι...

 

Νομίζω πως αξίζει να μείνεις στο κρεβάτι για όσο χρειαστεί!!Όταν με το καλό γεννηθεί το μωράκι σου,θα ξεχάσεις όλα τα άσχημα που σου έτυχαν!!

[barbie2000]

Εγώ θα "σταθώ" σε κάτι, το οποίο το έβαλες σε παρένθεση,γιατί εσύ το θεωρείς αυτονόητο, αλλά πίστεψέ με είναι πολύ πολύ σημαντικό...και εννοώ το εξής:

(αν κ οι γονεις μου είναι δίπλα μου κ με στηρίζουν) !!!!!!!!!!!!!!!!!

Κατά τη δική μου γνώμη αυτή η στήριξη είναι βασική και ουσιαστική...

Εύχομαι ότι καλύτερο!!!

[beba09]

Καλησπέρα, να σου ζήσει το μωράκι, αποκόλληση είχα πάθει και εγώ και αρχικά ξεκουράστηκα 2 εβδομάδες αλλά μετά πάλι είχα προβλήματα οπότε έμεινα στο κρεβάτι για περίπου 7 μήνες. Το πρόβλημα δεν είναι να είσαι άγαμη μητέρα από άποψη στιγματισμού αλλά να αντέξεις τα προβλήματα που θα σου παρουσιαστούν (κλάμα, γκρίνια, πάλι κλάμα, πάλι γκρίνια....ξανά κλάψα κλπ). Αν έχεις την οικογένεια σου με το μέρος σου μην φοβάσαι τίποτα. Εγώ προσωπικά δεν αντιμετώπισα προς το παρόν κάποιο πρόβλημα ουσιαστικό, αλλά κρατάω αποστάσεις.

 

 

ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ, ΜΗΝ ΣΗΚΩΝΕΙΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΔΥΟ ΚΙΛΑ

[πρωταρα]

Την καταθλιψη πως θα αποφυγω? Τα νευρα μου ειναι πανω απο το κεφαλι με πιανουν τα κλαματα κ αισθανομαι απιστευτα μονη. Εχω μαλωσει με συνεργατες κ εχω αρπαχτει κ με την μητερα μου που ευτυχως ακομη με ανεχεται... Φοβαμαι μηπως κανω κακο κ στο μωρο με αυτη μου την ψυχολογια αλλα δεν μπορω να το ελενξω..

[culte]

καλησπέρα γλυκειά μου...να μας μιλάς εδώ...

είσαι ακόμα στο κρεβάτι??