Πατέρας με το ζόρι, γίνεται..?

[Despina-R]

Εγω παντως ενω συμφωνω και με τα παραπανω θα ηθελα να δω το νομισμα και απο την αλλη του πλευρα..

Ο ανθρωπος αυτος εχει ηδη αποδειξει πως δεν θελει καμια σχεση να εχει με σενα η το παιδι σας. Αυτο που κανεις λοιπον ειναι το χατιρι του. Αυτη ειναι η τελεια μεθοδος για να τον διευκολυνεις να νιψει τας χειρας του.

Ετσι σε πιανει ο εγωισμος και λες "δεν εχω την αναγκη σου ρε, θα το μεγαλωσω μονη μου" συναισθηματικη αντιδραση πιστευω..

Επισης..η ζωη ειναι περιεργη..νομιζω πως η ευθυνη του παιδιου αυτου ειναι και δικη του...γιατι να κυνηγανε εσενα μονο..? Ποτε δεν ξερεις τι γινεται στο μελλον..ασε να τον τρωει λιγακι..

Αν το δεις πιο ψυχρα..και δεις και το μελλον οσο αφορα το οικονομικο..πιστεψε με θα ερθει η στιγμη που θα μετανιωσεις πως δεν τον πιεσες να αναλαβει τις οικονομικες τουλαχιστον ευθυνες του..

Γιατι μονο περι αυτων προκειτε..Γιατι αυτος ειτε πληρωσει ειτε οχι παλι μονα θα σας αφησει.Ειναι ξεκαθαρο αυτο. Ακομα και αν πληρωνει παλι θα αδιοφορει..οποτε τι ειχες τι εχασες.

Αυτες οι διαδικασιες κατα τη γνωμη μου καλο ειναι να γινονται νωρις οσο ειναι μωρα ακομα οπου και ξεθωριαζει με το καιρο και εχεις το χρονο να διεκδικησεις αυτα που δικαιουται το μωρο σου.

Και μην φοβασαι τις επισκεψεις κλπ. Αν κατοχυρωσεις τη διατροφη, εχεις τροπο να τον αφησεις απ εξω εφοσον ειναι αχρηστος οπως τωρα.

Αυτη ηταν μια αλλη αποψη..αξιζει να το σκεφτεις πιο ωμα..Ασε τους συναισθηματισμους για το μωρο σου..

Καλυτερα να μετανιωνεις για κατι που εκανες..παρα αργοτερα να μενουν απωθημενα..

[UFO]

ΤΑ ΛΕΦΤΑ οσο κι αν μου λείπουν κατα την ανατροφή της κόρης μου ειναι ΕΝΑ ΕΛΑΧΙΣΤΟ κοστος που πληρώνω για την ψυχική μου ηρεμία (και του παιδιού μου)

και αυτο δεν το αλλάζω με τίποτα !

Συνεπώς ΔΕΝ ΜΟΥ ΛΕΙΠΟΥΝ Κ Α Θ Ο Λ Ο Υ .....!!!!

ΔΕΝ πουλάω την ηρεμία του παιδιού μου ... και την δική μου για 200 ε το μηνα (και αν )

[Cherryl]

Thalitalia γεια χαρά να σου ζήσει η μικρή. Μοιράζομαι μέρος της περίπτωσής σου και σύμφωνα με τα όσα γνωρίζω σου λέω: Τη διεκδίκηση της διατροφής και της αναγνώρισης δεν την έχεις μόνο εσύ αλλά και το ίδιο το παιδί μπορεί να μυνήσει τον πατέρα του ακόμα και ανήλικο -υποτίθεται η μάνα είναι από πίσω και πληρώνει δικηγόρους εκτός αν υπάρχει παραθυράκι που δεν ξέρω μέσω υπηρεσιών πρόνοιας που αναλαμβάνουν δωρεάν- Δεν το έχω ψάξει γιατί εγώ δεν σκοπεύω να πάω δικαστικώς. Δεν ορκίζομαι για το παιδί μου όμως. Η διεκδίκηση της διατροφής είναι ΙΣΟΒΙΑ, δηλαδή ακόμα και στο 80 σου - αν δεν αλλάξουν οι νόμοι - μπορείς να του κάνεις μύνηση για να σου αποδώσει τα της διατροφής. Επίσης το ίδιο το παιδί νομίζω μέχρι το πολύ στα 21 έτη του μπορεί να διεκδικήσει τη διατροφή για λογαριασμό του από τη γεννησή του έως το 24ο έτος εφόσον σπουδάζει. Νομίζω ότι επίσης τα ίδια χρονικά όρια υπάρχουν για τη μύνηση για αναγνώριση ονόματος. Τώρα εσύ ως μαμα μπορείς να πας δικαστικώς έως τα 5 γεννεθλια της κόρης σου. Οπότε μη βιαζεσαι, χρόνος υπάρχει. Εχω δει σε δικαστήρια, παντρεμένους να αρνούνται τη διατροφή και να υποστηρίζουν ότι αυτοί δεν ήθελαν παιδί αλλά η γυναίκα τους και να τρελλαίνονται οι δικαστές με αυτά που άκουγαν.Ααα και ότι επίσης θέλουν να αποποιηθούν της πατρότητας, να διαγραφεί το παιδί από το όνομά τους και ούτε να πληρώνουν ουτε να το βλέπουν. Τι να πει κανείς, αν πέσεις σε τρελό πατέρα δεν πάιζει ρόλο αν τον παντρεύτηκες ή όχι. Καλή δύναμη.

[protoula]

κοριτσι μου καλυτερα ειναι να μην διεκδικησεις κατι προς το παρον. αν αργοτερα στο ζητησει το ιδιο το παιδι η δεις οτι συντρεχουν λογοι σοβαροι μπορεις να το κανεις τοτε.

το δικαιωμα να αναγνωριστει το παιδι σου νομικα δεν χανεται ποτε.

[nathael]

Παραπανω εγραψα ποσο μοιαζει η ιστορια σου με της φιλης μου.

 

Λοιπον, ξυπνησε μια ωραια πρωια ο πατερας και διεκδηκισε και εκεινη και το παιδι τους.

 

Την "φαγαν" την κοπελα, βρες τα με τον Χ, για το παιδι, και ξανα μανα, να εχει το παιδι μια στεγη, μια τροφη, να ειναι αξιοπρεπες στην κοινωνια, να μην ειναι αγνωστου πατρος κτλ..

 

Τα ξαναβρηκε με τον τυπο. Για 1,5 χρονο.

Αυτος της πουλαγε φυκια για μεταξωτες κορδελες.

Την ξαναπαρατησε.

Οταν το συζηταγαμε για το θεμα της διατροφης, μου λεει δεν θελω τπτ απο αυτο τον ανθρωπο.

Θελω να ηρεμησω και εγω και το παιδι μου.

Δεν θελω να του χρωσταω τπτ.

Να ζησει με τις τυψεις του, γιατι καποια στιγμη θα ερθουν και τοτε θα ειναι αργα.

 

Για αυτο σου λεω κοριτσακι μου, κατσε με το παιδακι σου, δωστου εσυ τα καλυτερα εφοδια για την ζωη !!!

Αληθεια, υπαρχει καποια βοηθεια η εισαι τελειως μονη σου?

[Despina-R]

Mα εχω μια απορια..γιατι δηλ αν πληρωνει ο αλλος διατροφη πρεπει σωνει και καλα να χαθει η ηρεμια απο τη μανα και το παιδι? Ειναι μια απλη και λογικη προσπαθεια περα απο εμπαθειες να εξασφαλισεις οσο μπορεις το παιδι σου εστω και με 100 euro. Αν αποτυχει αλλο αυτο..θα πεις απλα οτι οκ..τουλαχιστον προσπαθησα..

Αλλο το πως περνας εσυ με το παιδι σου και αλλο αν πας μια φορα το 6 μηνο σε καποιο δικαστηριο. Ναι οκ αν δεν εχεις αναγκη τα χρηματα δεν το συζητω..αλλα δεν ειναι ετσι ολες!

Γιατι εγω βλεπω πολλες μητερες με χαμενες τις ηρεμιες ουτως η αλλιως να παραπονιουνται πως δεν βγαινουν οικονομικα..

[UFO]

Mα εχω μια απορια..γιατι δηλ αν πληρωνει ο αλλος διατροφη πρεπει σωνει και καλα να χαθει η ηρεμια απο τη μανα και το παιδι? Ειναι μια απλη και λογικη προσπαθεια περα απο εμπαθειες να εξασφαλισεις οσο μπορεις το παιδι σου εστω και με 100 euro. Αν αποτυχει αλλο αυτο..θα πεις απλα οτι οκ..τουλαχιστον προσπαθησα..

Αλλο το πως περνας εσυ με το παιδι σου και αλλο αν πας μια φορα το 6 μηνο σε καποιο δικαστηριο. Ναι οκ αν δεν εχεις αναγκη τα χρηματα δεν το συζητω..αλλα δεν ειναι ετσι ολες!

εξαρτώνται οι παράγοντες που εκανα μια μανα να απαρνηθεί την χρηματική συμβολη του γεννήτορα ...

αν ο αλλος αποδείχθηκε ναρκομανής?

αν ο αλλος ειναι δουλέμπορας?

αν ο αλλος αποδειχθηκε μαστροπός ?

εσυ τι λες θα χανόταν η ψυχική ηρεμία για 100ε?

Γιατι εγω βλεπω πολλες μητερες με χαμενες τις ηρεμιες ουτως η αλλιως να παραπονιουνται πως δεν βγαινουν οικονομικα..

όπως όλος ο κόσμος αλλωστε ε ?

[alcyon]

Εδώ σταθμίζονται δύο διαφορετικά πράγματα....

η ψυχική ισορροπία της οικογένειας αυτής και η οικονομική συνεισφορά των μελών της.

 

Το οικονομικό κυνήγι, ειδικά από άνθρωπο που ΔΕ δίνει "δεκάρα" για το ψυχικό κομμάτι, μόνο ψυχοφθόρο μπορεί να αποδειχθεί, κατά τη γνώμη μου.

[rad_mid]

Καλημέρα σε όλους σας και συγχαρητήρια για το σπουδαίο έργο σας...

Με έχετε βοηθήσει πάρα πολύ με όλες τις πληροφορίες που δίνεται αλλά θα ήθελα και μία πιο προσωπική βοήθεια..

Στις 15/5 έφερα στον κόσμο ένα υγιέστατο κοριτσάκι και είμαι πλέον μία ανύπαντρη μητέρα και δυστυχώς για το πλασματάκι μου με εντελώς αδιάφορο πατέρα..

Στην αρχή της εγκυμοσύνης ήταν θετικός με το παιδί μέχρι που το ανακοίνωσε στους δικούς του... Απο εκείνη την στιγμή έγινε άλλος άνθρωπος... Επειδή ή απόφαση να φέρω στη ζωή αυτό το μωρό ήταν τελεσίδικη μου είπε πολύ απλά να κόψω το κεφάλι μου να τα βγάλω πέρα, ότι δεν τον απασχολεί τίποτα και να μην τον ξαναενοχλήσω...

Του έκανα την χάρη και δεν τον ενόχλησα αλλά σε όλη την διάρκεια ενημερώθηκα για τα δικαιώματα του παιδιού μου και πώς μπορώ να τα διεκδικήσω και ήμουν πεπεισμένη ότι θα τα διεκδικήσω...

Οταν γεννήθηκε η κορούλα μου τον ενημέρωσα μήπως και συγκινηθεί αλλά για ακόμα μία φορά έπεσα έξω, δεν έκανε το παραμικρό...

Το δίλημα που έχω πλέον είναι, να κινήσω νομικές διαδικασίες για την αναγνώρισει του παιδιού ή οχι..?

Να τον κάνω με το ζόρι πατέρα..? και τι κέρδος θα έχει το παιδί μου από την στιγμή που για τον πατέρα της δεν υπάρχει..? Απλά και μόνο για τα χαρτιά...?

Νιώθω πολύ μπερδεμένη και προβληματισμένη και γι'αυτο ζητάω την βοήθεια σας και την συμβουλή σας...

Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας.....

 

 

Δυσκολη περιπτωση...Δεν γνωριζω φυσικα ολη την κατασταση,,,αλλα μια κινηση θα ηταν να γινει αναγνωριση δικαστικα γιατι ειναι δικαιωμα του παιδιου-- αλλα κατα την διαρκεια τις διαδικασιας να αποκοπεις συναισθηματικα μαζι του. Να γινουν ολα χωρις λογια και φασαρια. Τυπικες διαδικασιες.

 

Μπορεις μετα εαν συνεχισει να παραμελει τα καωηκοντα του να του μειωσεις τισ επισκεψεις στο μωρο εστς και τυπικα.

 

Εντωμετάξει δειξε του οτι προχωρησες με πολυ αδιαφορια.

[Ellemphriem]

Mα εχω μια απορια..γιατι δηλ αν πληρωνει ο αλλος διατροφη πρεπει σωνει και καλα να χαθει η ηρεμια απο τη μανα και το παιδι? Ειναι μια απλη και λογικη προσπαθεια περα απο εμπαθειες να εξασφαλισεις οσο μπορεις το παιδι σου εστω και με 100 euro. Αν αποτυχει αλλο αυτο..θα πεις απλα οτι οκ..τουλαχιστον προσπαθησα..

Αλλο το πως περνας εσυ με το παιδι σου και αλλο αν πας μια φορα το 6 μηνο σε καποιο δικαστηριο. Ναι οκ αν δεν εχεις αναγκη τα χρηματα δεν το συζητω..αλλα δεν ειναι ετσι ολες!

Γιατι εγω βλεπω πολλες μητερες με χαμενες τις ηρεμιες ουτως η αλλιως να παραπονιουνται πως δεν βγαινουν οικονομικα..

 

Εγω αλλο θα ρωτησω. Η διατροφη που θα βγει μεσω δικαστηριων μετα απο την αναγνωριση του παιδιου θα σημαινει και επισκεψεις υποχρεωτικες του πατερα που ετσι και αλλιως το παιδι δεν το θελει? Και μαλιστα στο χωρο του πατερα ΧΩΡΙΣ την μανα οπως γινεται σε ολες τις περιπτωσεις διαζυγιου? Γιατι αν σημαινει κατι τετοιο τοτε ισως η κοπελα πρεπει να σκεφτει και αυτο το κομματι. Οτι θα πρεπει να στελνει το παιδι της ανα καποια ΣΚ στον πατερα του χωρις την παρουσια της. Αυτο θα το εκανε για 100 ή 200 ευρω.....που μπορει να εβγαινε μια διατροφη?

[UFO]

Το αποτέλεσμα μιας αναγνώρισης δνε εχει μόνο υποχρεώσεις (προς το παιδι ) εχει και διακιωματα (προς το πατερα)

η εξωμέιωση του τεκνου γεννημένου εκτός γαμου με αυτο γεννημενο σε γαμο με την αλλαγή του οικογενειακού δικαίου ΑΥΤΟ ΛΕΕΙ !

η διατροφή και η αναγνωριση έρχεται και με δικαιώματα επισκεψεων και διανυκτερεύσεων !

ειναι σνα ενα παιδι που χωρησαν οι γονεις του ...!!!!!

[Despina-R]

εξαρτώνται οι παράγοντες που εκανα μια μανα να απαρνηθεί την χρηματική συμβολη του γεννήτορα ...

αν ο αλλος αποδείχθηκε ναρκομανής?

αν ο αλλος ειναι δουλέμπορας?

αν ο αλλος αποδειχθηκε μαστροπός ?

εσυ τι λες θα χανόταν η ψυχική ηρεμία για 100ε?

 

όπως όλος ο κόσμος αλλωστε ε ?

 

Καλα τωρα..η φιλη μας δεν ανεφερε κατι για ναρκομανη και φαντασιες.. Εχει απλα ενα δισταγμο που φυσιολογικα ολες μας ειχαμε. Και επειδη ετυχε να τον εχω και εγω και εχουν περασει 6 χρονια απο τη γεννηση του παιδιου βλεπω πως ξεθωριαζουν ολα και πως τελικα μενει το τι προσπαθειες κανει ο καθενας..

 

Αν εξαλλου ηταν πλουσιος ναρκομανης κανενα δικαστηριο δεν πιστευω να ενεκρινε επισκεψεις αντιθετως διατροφη θα υποχρεουταν να στελνει

 

Για να μην μακρυγορω, απλα μεσα σε ολο το φασμα των συμβουλων που δινουμε αναλογα με τις εμπειριες μας η καθεμια, αυτη ηταν μια αλλη αποψη που πολλες απο μας αν οχι ολες εχουμε σκεφτει κατα καιρους

[Despina-R]

Το αποτέλεσμα μιας αναγνώρισης δνε εχει μόνο υποχρεώσεις (προς το παιδι ) εχει και διακιωματα (προς το πατερα)

η εξωμέιωση του τεκνου γεννημένου εκτός γαμου με αυτο γεννημενο σε γαμο με την αλλαγή του οικογενειακού δικαίου ΑΥΤΟ ΛΕΕΙ !

η διατροφή και η αναγνωριση έρχεται και με δικαιώματα επισκεψεων και διανυκτερεύσεων !

ειναι σνα ενα παιδι που χωρησαν οι γονεις του ...!!!!!

 

Μα αυτος δεν θελει τωρα ουτε καν να το βλεπει..Αν αναγνωριστει, αντε και θα κερδισει καποιες επισκεψεις..πρακτικα ποσο καιρο πιστευετε πως θα μαχεται για αυτο το παιδι? Ενα πεισμα ειναι μονο απο κατι τετοιους..Στο τελος ειτε παιρνει διατροφη ειτε οχι μονη θα το μεγαλωνει..

Δυστυχως..

 

Εκτος και αν απαιτησει και με σθενος υποστηριξει τη πατροτητα του, οποτε δεν νομιζω πως κανεις εχει το διακαιωμα να του το στερησει..Μονο κερδισμενο θα ειναι το παιδι με το πατερα του..εστω και μετανοημενο..

[Despina-R]

Δυσκολη περιπτωση...Δεν γνωριζω φυσικα ολη την κατασταση,,,αλλα μια κινηση θα ηταν να γινει αναγνωριση δικαστικα γιατι ειναι δικαιωμα του παιδιου-- αλλα κατα την διαρκεια τις διαδικασιας να αποκοπεις συναισθηματικα μαζι του. Να γινουν ολα χωρις λογια και φασαρια. Τυπικες διαδικασιες.

 

Μπορεις μετα εαν συνεχισει να παραμελει τα καωηκοντα του να του μειωσεις τισ επισκεψεις στο μωρο εστς και τυπικα.

 

Εντωμετάξει δειξε του οτι προχωρησες με πολυ αδιαφορια.

 

Ακριβως αυτη τη ψυχραιμια προσπαθω και τυπικοτητα υποστηριζω κατα καποιο τροπο..οχι οτι δεν καταλαβαινω αν χαθει καποια στιγμη..

Αλλα τελικα καλο ειναι να βασιλευει η ηρεμια μεσα μας και οχι να κατεβαζουμε ρολα στο υποτιθεμενο κυνηγι της της διατροφης η αναγνωρισης..

Ετσι απλα σε λιγο καιρο ολες θα εχουμε παιδια μη αναγνωρισμενα γιατι απλα θα ειναι τοσο ευκολο γι αυτους..

[alcyon]

....

Ετσι απλα σε λιγο καιρο ολες θα εχουμε παιδια μη αναγνωρισμενα γιατι απλα θα ειναι τοσο ευκολο γι αυτους..

 

Αυτό που λες προσωπικά το βλέπω λίγο διαφορετικά...

Το αν σε λίγο υπάρχουν παιδάκια μη αναγνωρισμένα... δε θα είναι επειδή βολεύει αυτούς, αλλά γιατί ως κοινωνία θα έχουμε απαλλαγεί πλέον από την ανάγκη της "κοινωνικής" στέγασης έστω και κακής ποιότητας.

Μέχρι τώρα υπήρχε η ανάγκη από τον κοινωνικό περίγυρο να αναγνωριστεί το παιδί ... για να έχει μια "ταυτότητα" και να έχει "πρόσωπο" στην κοινωνία. Λες και η μαμά ή το ίδιο είχαν διαπράξει κάποιο έγκλημα και έπρεπε να "κρυφτούν" πίσω από ένα όνομα.

 

Τώρα σιγά σιγά αυτό αλλάζει. Και οι μαμάδες σταμάτησαν να τρέχουν πίσω από αδιάφορους/ανεπαρκείς μπαμπάδες. Στέκονται -με αξιοπρέπεια- στο ύψος των περιστάσεων που αφορά το νέο μέλος και "αδιαφορούν" για το κους-κους του κοινωνικού περίγυρου.

Μάλλον θετικό το βλέπω αυτό.

 

Σίγουρα αυτό το μοντέλο οικογένειας παρουσιάζει δυσκολίες, αλλά είναι πιστεύω λιγότερες από το να "σέρνεις" και έναν απρόθυμο πατέρα στην όλη εικόνα της οικογένειας.

[Despina-R]

Σωστα αυτα που λες και πιστεψε με 6 χρονια μαχομαι γι αυτα αλλα δεν νομιζεις πως η προληψη ειναι καλυτερη απο την αντιμετωπιση?

Αντιμετωπιζουμε και μπραβο μας τη κοινωνια γιατι ενα μεγαααλο ποσοστο γυναικων απο μας δεν ειχαμε αλλη επιλογη.

Αν ειχαμε, λες να περναμε τα παιδια μας και να φευγαμε? δεν πιστευω..

Κατι ομως μου λεει, πως ΑΝ λεω αν χρονια με τα χρονια οι ανθρωποι αυτοι απλα..δεν μπορουσαν να εξαφανιστουν πια..και ειχαν τις συνεπειες εστω καποιου Προνοιακου οργανισμου ειμαι σιγουροι πως θα προσεχαν καλυτερα που και πως σπερνουν παιδια..

Αποψη μου παντα..

Τα παιδια οποιων και αν ειναι, ειναι ευθυνη και των δυο..

[Morchelina]

Σίγουρα αυτό το μοντέλο οικογένειας παρουσιάζει δυσκολίες, αλλά είναι πιστεύω λιγότερες από το να "σέρνεις" και έναν απρόθυμο πατέρα στην όλη εικόνα της οικογένειας.

 

Αλκυών πολύ θα ήθελα να συμφωνήσω μαζί σου γιατί αυτό ακούγεται πιο δίκαιο για τις μάνες που προσπαθούν μόνες τους και θυσιάζονται για τα παιδιά τους. Δυστυχώς όμως νομίζω τα παιδιά δεν το βλέπουν έτσι. Θέλουν έναν πατέρα, τον έχουν ανάγκη για να νιώθουν ασφάλεια έστω και εκ του μακρόθεν. Δεν θέλω να γενικεύσω μέσα από παραδείγματα αλλά επανειλλημμένα βλέπω κοπέλες που χάσαν τον πατέρα τους μικρές να στρέφονται για σχέση και γάμο σε πολύ μεγαλύτερους άντρες αναζητώντας την αίσθηση ασφάλειας και η μεγάλη ηλικία δεν είναι το καλύτερο κριτήριο στην επιλογή συντρόφου.

[alcyon]

Το τι θα ήθελαν τα παιδιά... με το τι πραγματικά λαμβάνουν απέχει πολύ.

Τα παιδιά μπορεί να θέλουν έναν πατέρα, μα αν είναι μακριά ακόμα και σε κλασική οικογένεια.... δε μπορεί να νοηθεί ως γονιός. Αν ένας πατέρας είναι κοντά και αδιάφορος, η απόρριψη που θα δέχεται ένα παιδί θα είναι καθημερινή με σοβαρές συνέπειες στην ψυχοσύνθεσή του.

 

Αν λοιπόν έχω να διαλέξω σε μια ήρεμη μονογονεϊκή .... με μια μαχόμενη μαμά και... τα όποια λειτουργικά προβλήματα μπορεί να ανακύπτουν ... και.........

στον αντίποδα έχω μια οικογένεια με θετική μαμά, παιδί και αδιάφορο/ανεπαρκή μπαμπά.... Νομίζω πως χίλιες φορές για το παιδί θα διάλεγα την απομάκρυνση του ανεπαρκούς ατόμου.

 

Αυτό δε γίνεται άλλωστε και στα διαζύγια;

 

Είναι προτιμότερο δηλαδή να κάθεται μια γυναίκα μέσα σε ένα γάμο προκειμένου να υπάρχει ένα οποιοδήποτε (ακόμα και κακιστο) πρότυπο πατέρα; Το θεωρείς υγιές??

 

Morchelina... δεν είναι κακό να αναζητάς στη ζωή αυτό που αισθάνεσαι ότι στερήθηκες. Εγώ δε θα στεκόμουν σε αυτή την επιλογή των παιδιών που αναφέρεις. Θα κοίταγα ΑΝ τελικά αυτή η επιλογή τους βγήκε σε καλό... και αν τελικά μέσα από τα βιώματά τους έγιναν ευτυχισμένα. Αυτό δε θέλουμε όλοι οι γονείς άλλωστε;

 

Despina-R... δεν ξέρω καθόλου αν μιλάς από πείρα... αλλά έχεις σκεφτεί ποιο είναι το ψυχικό κόστος σε μια μητέρα να "σέρνει" ψυχολογικά το σύντροφο/πατέρα και όλη του την κακή και δύστροπη διάθεση κάθε μέρα και σε κάθε επαφή που αναγκάζεται να συνεργαστεί μαζί του;

 

Επίσης σε θέματα διαπαιδαγώγισης.... αν δεν υπάρχει συνεργασία μπορούν να προκληθούν προβλήματα με μεγάλες συνέπειες. Πιστεύετε πως μπορούν να ανταποκριθούν σε τέτοιο ρόλο;

 

Η παρουσία κάτω από τέτοιες συνθήκες θα γίνει με σκοπό να παρασχεθεί ένα θετικό.... αλλά κατά την κρίση μου .... στο τέλος πιστεύω πως θα ζωστεί η οικογένεια με μύρια προβλήματα που θα μπορούσε να αποφύγει.

 

 

 

Ίσως οι κοπέλες που βιώνουν κάτι τέτοιο να μπορούσαν να μας δώσουν περισσότερες πληροφορίες από τις εμπειρίες τους.....

[Despina-R]

Λες να διαβασα εγκυκλοπαιδεια και να τα λεω αυτα?

Κανενας δεν ενδιαφερεται για τη δικη μου πειρα ουτε και για τη δικη σου.

Εδω λεμε αποψεις που μπορει οπως και τωρα να διαφερουν.

Η μαχομενη δηλαδη μαμα δεν ειναι θετικη..?

Αν θες ομως τοσο πολυ να μαθεις που βασιζομαι και τα λεω αυτα..να σου πω πως ζω μια πολυ ηρεμη ζωη με τη μικρη μου, κυνηγησα και πετυχα μια αναγνωριση αλλα και μια διατροφη οχι μεγαλη..και εμεινα μονη οπως αρχικα ειχα φανταστει. Με εναν αδιαφορο οπως λες πατερα που ομως τον πηγα εγω εκει που επρεπε και οχι εκεινος οπου ηθελε..Να πινει στη υγεια του κοροιδου.

Και ναι την ηρεμια την διαφυλαξα με τον να ειμαι παρων ακομα και οταν εκεινος "διεκδικουσε" να το δει. Οι φασαριες και οι εντασεις υπηρχαν απτη μερια του αλλα οταν ξερεις τι κανεις και γιατι δεν μασας. Το παιδι εμεινε εξω απο ολα αυτα γιατι ηθελα να μεινει.Τα παιδια μπαινουν σε ολα αυτα οταν θελουμε να μπουν..

Γιατι απλα δεν ειχα λογω να του το στερησω..ουτε ναρκομανης ηταν ουτε μεθυσος. Ενας αδιαφορος πατερας ηταν απλα νομιζε πως μπορει να σταθει στο υψος των περιστασεων. Στη συνεχεια ομως βαρεθηκε το παιχνιδακι οπως και οι περισσοτεροι. Δεν καταλαβαινω λοιπον γιατι ενας τετοιος χειρισμος ειναι λανθασμενος. Η μια τακτικη δεν ακυρωνει την αλλη ξερεις..μπορει να συνυπαρξουν και οι δυο..

Και κατι επιπλεον απο τη δικη μου πειρα..που ισως να ταυτιζεται με τη Μorchelina.

Εχουμε να δουμε το μπαμπα μας 4 χρονια. Ομως οι φωτογραφιες του ειναι ακομα στο σπιτι μας στολισμενες και ξερουμε πως εχουμε μπαμπα..Μαλιστα η μικρη μου θα μαθει λεει Γερμανικα για να μπορει να τη καταλαβει ο μπαμπας της οταν τον ξαναδει. Οταν τη ρωτησεις την οικογενεια της αναφερεται στο μπαμπα στη μαμα σε εκεινη και το σκυλο της. Πες μου λοιπον αν δεν τα χα προσπαθησει εστω ολα αυτα θα γνωριζα ποτε τι χανω? Ο θυμος ειναι κακος συμβουλος..σου μιλαει καποια που ειχε θυμωσει πολυ πραγματικα..

[alcyon]

Το δήλωσα εξ αρχής πως δεν έχω πείρα στο θέμα. Εκφράζω πράγματα, όντας έξω από το χορό με τη λογική .... του αγνώστου.

Δεν έχω πρόθεση να προσωποποιήσω το θέμα σε σένα ή σε άλλον. Δε φαντάζομαι να παρεξηγήθηκες από τις σκέψεις μου... δεν υπάρχει λόγος άλλωστε.

 

μαχόμενη μαμά = θετική, δραστήρια, ορεξάτη στο ρόλο της.... (δε νομίζω πως υπάρχει διαφωνία σε αυτό)

 

Αισθάνομαι πως επιτίθεσαι κάπως.... αλλά δε νομίζω πως υπάρχει λόγος. Εκτός αν άθελά μου "πάτησα" κάποιο "ευαίσθητο" σημείο.

 

Ενας αδιαφορος πατερας ηταν απλα νομιζε πως μπορει να σταθει στο υψος των περιστασεων. Στη συνεχεια ομως βαρεθηκε το παιχνιδακι οπως και οι περισσοτεροι. Δεν καταλαβαινω λοιπον γιατι ενας τετοιος χειρισμος ειναι λανθασμενος.

Αυτό λέω... πως στο τέλος.... δε μπορεί κάποιος... όση όρεξη κι αν έχει να "σέρνει" τη διάθεση ενός ανθρώπου που δε θέλει να αναλάβει το ρόλο του.

 

 

Δε θα το προχωρήσω περισσότερο... γιατί αναφερόμαστε σε προσωπικό σου παράδειγμα, και δε θα ήθελα να θεωρηθεί πως κριτικάρω οποιαδήποτε επιλογή έχεις κάνει προσωπικά, γιατί κάτι τέτοιο δε συμβαίνει.

[Despina-R]

Νομιζω πως μια κουβεντα κανουμε και οχι δεν παιρνω κατι προσωπικα

Ακομα και κριτικη ομως να κανει καποιος για τις επιλογες μας ειναι μια καλη προθερμανση του τι αντιμετωπιζουμε καθημερινα εξω.

Ηταν ομως οντως μια επικοδομητικη αντιπαραθεση αποψεων

[μπου-μπουμ]

Despina-R,υποθετοντας πως η κορη σου ειναι μικρη,τι πιστευεις πως θα εχει να θυμαται απο τον πατερα της?

Οταν φτασει 15χρονων και θα'χει ονομα πατρος βεβαια αλλα 15 χρονια να δει τον πατερα της,αε τι συμπερασμα πιστευεις πως θα καταληξει για τον πατερα της?

Οταν εκεινος,δεν θα'χει νοιαστει ουτε μια φορα για την εξελιξη,την προοδο του παιδιου του και ενδεχομενως δεν θα μπορουσε να την αναγνωρισει στο δρομο,τι πιστευεις πως θα νοιωσει η κορη σου,οχι μονο για εκεινον αλλα και για σενα?

Μηπως πως οι φωτογραφιες στο σαλονι,δεν δινουν ασφαλεια?Δεν καλυπτουν αναγκες οπως το φιλι πριν τον υπνο,το παιχνιδι στην παιδικη χαρα,οι διακοπες με την οικογενεια,η βοηθεια οταν μαθαινουν να γραφουν,να διαβαζουν?

 

Μηπως η κορη σου γυρισει καποτε και σου πει,μα τι λες μαμα?Για ποιον μπαμπα μου ελεγες τοσα χρονια?Εγω δεν τον ξερω αυτον τον κυριο.

 

Και στο λεω,επειδη η κορη μιας φιλης μου που ο μπαμπας την αναγνωρισε και εδινε διατροφη,αλλα εκανε χρονια να ενδιαφερθει για το παιδι του,οταν πηγε στο γυμνασιο ειπε στην μανα της πως αν η δασκαλα την φωναξει με το επωνυμο του πατερα της,θα κανει φασαρια.Και στον ιδιο τον πατερα της,οταν εμφανιστηκε στα 13 της με δωρα ξερεις τι του ειπε?

 

ΕΧΩ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΔΕΧΟΜΑΙ ΔΩΡΑ ΑΠΟ ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ!!!!

 

Σκεψου,λιγο περισσοτερο αν το παιδι σου αξιζει το ονομα παυ φερει και μηπως το συννεφακι που το εβαλες να ζει λεγοντας του ιστοριουλες πως θα δει καποια στιγμη τον μπαμπα της,αποδειχθει επικινδυνο.

Η αναμονη ενος πατερα που δεν εμφανιζεται τεσσερα χρονια,οταν το παιδι σου θα καταλαβει, ειναι χειροτερη.

Και αυτο γιατι θα καταλαβει πως περιμενε κατι που δεν θα'ρθει ποτε ουσιαστικα και οικοιοθελως.Αλλα γιατι το υποχρεωσαν να'ρθει.

Αν δεν ερθει δε,τοτε να δω τι θα της πει.Γιατι ο μπαμπας δουλευει στην Γερμανια,λεμε τωρα μεχρι τα πεντε-εξι.Μετα, καταλαβαινουν που ειναι ο μπαμπας και πως και πως η Γερμανια δεν ειναι στην ακρη του κοσμου.

 

Αυτα και με συγχωρεις αν σου χαλασα το παραμυθακι.

[UFO]

ΥΠΆΡΧΟΥΝ πολλές όψεις απο καθε νόμισμα

ο καθένας βιώνει την δική του όψη ...

[μπου-μπουμ]

Ναι σωστο ειναι αυτο αλλα θυμηθηκα ενα τραγουδακι που λεει,πως να κρυφτεις απ'τα παιδια.Ετσι και αλλιως τα ξερουν ολα και σε κοιταζουν με ματια σαν καρφια...!!

 

Μου την σπαει που αντιμετωπιζουμε ακομα τα παιδια σαν οντα χωρις νοημοσυνη.Που θεωρουμε πως μπορουμε να τους χτισουμε πυργους για προστασια και μια μερα ξυπναμε και τ'ακουμε να μας λενε εκεινα την αληθεια που τους κρυβαμε.

 

Που τους φερομαστε ετσι ,νομιζοντας βεβαια πως τα προστατευουμε,και καταληγουμε να καταλαβαινουμε αργα βεβαια,πως εκεινα μας προστατευουν.Και δυστυχως συνεχιζουμε και τελικα χανουν την εμπιστοσυνη τους και σε μας που τους λεμε ψεμματα.

 

Συγνωμη Δεσποινα γιατο υφος μου.Αλλωστε και΄συ κοριτσι μου εχεις τον σταυρο σου.Πραγματικα,συγνωμη.

[Morchelina]

Εχουμε να δουμε το μπαμπα μας 4 χρονια. Ομως οι φωτογραφιες του ειναι ακομα στο σπιτι μας στολισμενες και ξερουμε πως εχουμε μπαμπα..Μαλιστα η μικρη μου θα μαθει λεει Γερμανικα για να μπορει να τη καταλαβει ο μπαμπας της οταν τον ξαναδει. Οταν τη ρωτησεις την οικογενεια της αναφερεται στο μπαμπα στη μαμα σε εκεινη και το σκυλο της.

 

Xωρίς να έχω την πείρα θα έκανα την καρδιά μου πέτρα για τον άχρηστο πατέρα και θα έκανα το ίδιο και θα ενθάρρυνα κάθε είδους επαφή για την ψυχική υγεία του παιδιού μου. Πραγματικά με συγκίνησες. Και μπορεί στα 15 να καταλάβαινε, να πληγώνονταν και να με κατηγορούσε αλλά στα 25 θα εκτιμούσε την προσπάθεια και επειδή οι άνθρωποι και οι καταστάσεις αλλάζουν μπορεί να έβρισκε και σημείο επαφής με τον πατέρα και αυτός με το παιδί του. Όσο οι άνθρωποι είναι ζωντανοί υπάρχει ελπίδα για προσέγγιση.

 

Δεν είμαι υπέρ να μένεις στο γάμο αλλά η επαφή και μετά το διαζύγιο πρέπει να ενθαρρύνεται. Και βρε κορίτσια το έχω δει, όσο πιο αδιάφοροι είναι τόσο λιώνουν τα παιδιά τους για αυτούς. Πως να μη λυγίσεις στη λαχτάρα τους να αισθάνονται ότι έχουν έναν πατέρα; Και ναι ανάλογα την ηλικία του παιδιού έχει τα αρνητικά και τα θετικά του και αναφέρεστε ειδικά σε αντιδράσεις εφήβων αλλά νομίζω το ισοζύγιο στη ζωή του θα είναι θετικό.

 

Αλκυών όταν μιλησα για μεγάλο σύντροφο, το αρνητικό είναι να προτάσσεται η μεγάλη ηλικία ως το κυρίαρχο κριτήριο επιλογής συντρόφου έξω από κάθε άλλη λογική. Ναι τα αποτελέσματα δεν είναι καλά όπως κάθε φορά που είμαστε κολλημμένοι με κάτι και δεν βλέπουμε πέρα από τη μύτη μας. Και η δυστυχία του παιδιού μας πάντα γυρνάει σε μας.