έχει "ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ" η μητέρα μου: ΠΩΣ ΝΑ ΤΗΝ ΒΟΗΘΗΣΩ ??

[soevan07]

Πρέπει να σου πώ από προσωπική μου εμπειρία (επίσης η μητέρα μου και τον πεθερό μου), αν δεν κάνετε κάτι άμμεσα, η κατάθλιψη είναι το πρώτο στάδιο, έπετε 2ο η μανιοκατάθλιψη και καταλήγει στο 3ο της σχιζοφρένειας...

 

Τι διαφορά έχει η "κατάθλιψη" απο την "μανιοκατάθλιψη" ?

Ποια διαφορετικά συμπτώματα έχει?

[mpap]

Τι διαφορά έχει η "κατάθλιψη" απο την "μανιοκατάθλιψη" ?

Ποια διαφορετικά συμπτώματα έχει?

 

 

ρίξε μια ματια εδω για καταθλιψη

 

http://www.depressionanxiety.gr/4/article/greek/4/72/index.htm

 

 

αλλο ενα κεντρο

 

Γραμμή Επικοινωνίας για την Κατάθλιψη 210-6515600

 

 

 

και εδω για μανιοκαταθληψη

http://www.klinikilyrakou.gr/ekswterika_iatria-gr/ektakto-peristatiko/maniokatathlipsh.html

 

μην το καθυστερεις.....και γνωμη μου για ενα τοσο σοβαρο θεμα....ολοι μας εχουμε την ΚΑΛΥΤΕΡΗ διαθεση για να βρουμε τροπους και λογια να σου πουμε...μπορει ομως επειδη δεν ειμαστε ειδικοι να σε ''μπερδεψουμε''....κανε ενα τηλεφωνημα σε ενα ειδικο (οπως ειπαμε πιο πριν)...θα σε συμβουλευσει σωστα !!!.....και ειμαστε κ εμεις εδω για στηριξη και να μαθαινουμε τα νεα σου

[Skybeam]

Συγχαρητήρια κούκλα μου που το ψάχνεις. Είχε κι η μαμά μου κατάθλιψη, με άλλα συμπτώματα βέβαια και για άλλους λόγους, αλλά δυστυχώς εγώ δεν το αντιμετώπισα σωστά, κι έχω τύψεις τώρα που έχει φύγει. Σου εύχομαι γρήγορα να στρώσουν τα πράγματα.

[Ellemphriem]

Απο καιρό με απασχολεί πολύ ένα οικογενειακό μας πρόβλημα:

 

Η μητέρα μου δυστυχώς πάσχει απο κατάθλιψη!...

(η διάγνωση είναι δική μου γιατί δυστυχώς δεν θέλει να πάει σε κανέναν γιατρό....)

 

Είναι ένας άνθρωπος μονίμως νευρικός, ευέξαπτος, συνέχεια κουρασμένος,

δεν θέλει να βγαίνει έξω καθόλου, κλαίει με το παραμικρό...

 

Πιστεύω οτι παίζει πολύ σημαντικό ρόλο η ηλικία της,

(είναι 68 χρονών)

τα ορμονικά της (έχει θυροειδή)

και κυρίως...

η κατάσταση του αδερφού μου -ο οποίος χωρίζει.

 

Πάντα ήταν ένας άνθρωπος απαισιόδοξος,

έβλεπε το ποτήρι "μισοάδειο" παρά "μισογεμάτο"!

 

Μου κρατάει το παιδί τα πρωινά (επειδή εργάζομαι)

με την δική της θέληση:

της είχα πει να την στείλω παιδικό σταθμό και εκείνη δεν ήθελε!!

Με παρακαλάει να την κρατήσει ακόμα

εως τον Σεπτέμβρη

-είναι και υπερπροστατευτική γιαγιά συν τοις άλλοις

 

Εγώ απο την πλευρά μου προσπαθώ να βοηθήσω την κατάσταση όσο μπορώ

και προσπαθώ να μην την επιβαρύνω και να μην την κουράζω:

 

-της μαγειρεύω (για εκείνη και τον πατέρα μου, πολλές φορές και για τον αδερφό μου)

-τα απογεύματα την αφήνω τελείως ελεύθερη -ποτέ δεν της έχω πει κράτα το παιδί για να βγω!!...

-προσπαθώ να της μιλάω και γενικά να την ανεβάζω με θέματα ευχάριστα!.....

 

Πιστεύω όμως οτι δεν φτάνει μόνο αυτό...

κατά την γνώμη μου χρειάζεται βοήθεια ψυχολόγου!

 

Ελα όμως που μέσα στην κατάθλιψή της

την έχει πιάσει και μια απίστευτη τσιγκουνιά:

για τον εαυτό της δεν θέλει να ξοδεύει ΤΙΠΟΤΑ!

Μόνο για ΕΜΑΣ θέλει να ξοδεύει!....

 

Εαν της πω να πάμε ιδιωτικά σε κάποιον ψυχολόγο δεν πρόκειται να δεχτεί

που να χτυπιέμαι κάτω!....

Που να της έλεγα να της τον πληρώσω κι εγώ...

...θα γινόταν ο 3ος παγκόσμιος πόλεμος!

 

Δεν μπορώ να την αφήσω έτσι...

 

...δεν κάνει καλό και στο παιδί μου να το μεγαλώνει ένας άνθρωπος που έχει κατάθλιψη...

(φυσικά δεν θέλω να της στερήσω την χαρά να μεγαλώνει το εγγόνι της

αφού ίσως είναι το μόνο που την ευχαριστεί!!)

 

Τι να κάνω............

Δεν ξέρω!!!............

 

 

Ωχ κοριτσακι μου γλυκο. Ενα σου λεω 'ελπιζω' να μην ειναι καταθλιψη και δευτερον προσεξε σε ποιον θα την πατε μην την φορτωσει αδικα φαρμακα την γυναικα γιατι δεν εχεις ΙΔΕΑ τι μπορουν να κανουν σε ενα ανθρωπο αυτα τα φαρμακα....αλλα εχω εγω. Να βλεπεις την μανα σου να ξυπναει ταραγμενη απο τον 1001 υπνο της μερας της, και να μην ξερει τι ωρα της μερας ειναι.....και δεν θελω να πω τι εγινε και πως στο τελος. Αν θες να μαθεις θα τα πουμε μεσω πμ. Ειχε κλινικη διαγνωση καταθλιψης.....

[soevan07]

μην το καθυστερεις.....και γνωμη μου για ενα τοσο σοβαρο θεμα....ολοι μας εχουμε την ΚΑΛΥΤΕΡΗ διαθεση για να βρουμε τροπους και λογια να σου πουμε...μπορει ομως επειδη δεν ειμαστε ειδικοι να σε ''μπερδεψουμε''....κανε ενα τηλεφωνημα σε ενα ειδικο (οπως ειπαμε πιο πριν)...θα σε συμβουλευσει σωστα !!!.....και ειμαστε κ εμεις εδω για στηριξη και να μαθαινουμε τα νεα σου

 

Eυχαριστώ και πάλι!!

Πρέπει να βρω την κατάλληλη στιγμή να της το φέρω με τρόπο...

 

Ο σκοπός είναι να πάει εκείνη στον γιατρό....

να εξωτερικεύσει τον πόνο της...

 

να της δώσει κάποια θεραπεία:

αντικαταθλιπτικά?

ηρεμιστικά?

αγχολυτικά?

Ο γιατρός μόνο μπορεί να μας πει...

 

Θα τους πάρω βέβαια κι εγώ τηλέφωνο να τους συμβουλευτώ πως να συμπεριφέρομαι κι εγώ...

 

Συγχαρητήρια κούκλα μου που το ψάχνεις. Είχε κι η μαμά μου κατάθλιψη, με άλλα συμπτώματα βέβαια και για άλλους λόγους, αλλά δυστυχώς εγώ δεν το αντιμετώπισα σωστά, κι έχω τύψεις τώρα που έχει φύγει. Σου εύχομαι γρήγορα να στρώσουν τα πράγματα.

 

Λυπάμαι γιαυτό που λες....

 

...πιστεύω οτι τις τύψεις θα τις είχες ούτως ή άλλως

και ας το είχες χειριστεί εσύ διαφορετικά!

 

Κανείς δεν μπορεί να ξέρει σε αυτές τις καταστάσεις

ποιός είναι ο "σωστός" τρόπος αντιμετώπισης!

 

Υπάρχουν στιγμές που κι εγώ νιώθω τύψεις για την κατάστασή της,

μήπως έχω φταιξει κι εγώ κάπου...

 

το ίδιο και ο πατερούλης μου ο οποίος ο καημένος συνέχεια μου λέει

"μα γιατί?... Τι της λείπει!!....."

 

Μετά όμως βάζω την λογική μου και σκέφτομαι οτι

ευτυχώς που υπάρχω κι εγώ στην ζωή της, με μια υγιής οικογένεια

(έχω έναν πολύ καλό άντρα)

και ευτυχώς που έχει και τον πατέρα μου ο οποίος είναι πολύ καλός άνθρωπος...

και εξισορροπεί έτσι λίγο η κατάσταση!....

 

Ομως είναι κάποια πράγματα που είναι ανεξήγητα....

 

...και συνεχιζω να έχω τύψεις γιατί βλέπω οτι τελικά δεν την βοηθάω!

 

Γιαυτό σου λέω Skybeam είναι περίπλοκη η κατάσταση...

[amelie@]

Soevan 07 η κατάθλιψη σ αυτή την ηλικία γυναικών (απο 60 κ άνω) είναι πάρα μα πάρα πολύ συνηθισμένη.

Μπράβο σου πρώτα απ όλα που το ψάχνεις και θέλεις να τη βοηθήσεις.

Εφ'οσον αυτή τη στιγμή βιώνει μια άρνηση και δε θέλει να ξοδέψει και να προσφέρει στον εαυτό της το πρώτο που πρέπει να κάνεις είναι να επισκεφτείς εσύ το συντομότερο έναν ψυχολόγο.

Θα σε βοηθήσει πάρα πολύ με πρακτικές συμβουλες και οδηγίες για το πώς πρέπει να της φέρεσαι και πώς να την πείσεις να λάβει τη βοήθεια που χρειάζεται.

Όσο για τα φάρμακα (εαν χρειαστεί να πάρει υπο την καθοδήγηση ψυχιάτρου) να μην σε προβληματίζουν διότι τα περισσότερα "νέας γενιάς" αντικαταθλιπτικά δε δημιουργούν εξαρτήσεις και κάνουν θαύματα στη διάθεση του ασθενούς.

 

Καλή επιτυχία και βουρ στον κατάλληλο ψυχολόγο για αρχή!

[ΣΩΤΗΡΙΑ]

Δεν βγαίνει καθόλου απο το σπίτι? Δηλαδή αν της πεις μαμά μπορείς να έρθεις απο το σπίτι να με βοηθήσεις πχ με κάτι δεν θα έρθει?

[soevan07]

Δεν βγαίνει καθόλου απο το σπίτι? Δηλαδή αν της πεις μαμά μπορείς να έρθεις απο το σπίτι να με βοηθήσεις πχ με κάτι δεν θα έρθει?

 

Μένουν απο πάνω μας (στο ίδιο κτίριο)...

οπότε καταλαβαίνεις οτι έρχεται με την παντόφλα και την ρόμπα!

[soevan07]

Ωχ κοριτσακι μου γλυκο. Ενα σου λεω 'ελπιζω' να μην ειναι καταθλιψη και δευτερον προσεξε σε ποιον θα την πατε μην την φορτωσει αδικα φαρμακα την γυναικα γιατι δεν εχεις ΙΔΕΑ τι μπορουν να κανουν σε ενα ανθρωπο αυτα τα φαρμακα....αλλα εχω εγω. Να βλεπεις την μανα σου να ξυπναει ταραγμενη απο τον 1001 υπνο της μερας της, και να μην ξερει τι ωρα της μερας ειναι.....και δεν θελω να πω τι εγινε και πως στο τελος. Αν θες να μαθεις θα τα πουμε μεσω πμ. Ειχε κλινικη διαγνωση καταθλιψης.....

 

Και αυτό το σκέφτομαι...μην πέσει σε κανέναν εκμεταλλευτή γιατρό

και την κάνει χειρότερα!....

Στείλε μου εαν θέλεις πμ με λεπτομέρειες...

[soevan07]

Soevan 07 η κατάθλιψη σ αυτή την ηλικία γυναικών (απο 60 κ άνω) είναι πάρα μα πάρα πολύ συνηθισμένη.

Μπράβο σου πρώτα απ όλα που το ψάχνεις και θέλεις να τη βοηθήσεις.

Εφ'οσον αυτή τη στιγμή βιώνει μια άρνηση και δε θέλει να ξοδέψει και να προσφέρει στον εαυτό της το πρώτο που πρέπει να κάνεις είναι να επισκεφτείς εσύ το συντομότερο έναν ψυχολόγο.

Θα σε βοηθήσει πάρα πολύ με πρακτικές συμβουλες και οδηγίες για το πώς πρέπει να της φέρεσαι και πώς να την πείσεις να λάβει τη βοήθεια που χρειάζεται.

 

Ετσι είναι όπως τα λες...

 

δεν ξέρω όμως σε ποιόν γιατρό να πάω...

σε αυτό διστάζω...

 

δεν έχεις να κάνεις με έναν παθολόγο που σου βρίσκει μια ίωση

σου δίνει μια αντιβίωση και... "γειά σας"

 

Όπως είπε και η ellemprhiem

μπορεί απο το κακό να σε στείλει στο χειρότερο!....

[Skybeam]

Γιαυτό σου λέω Skybeam είναι περίπλοκη η κατάσταση...

Πάντα η καλή διάθεση μετράει. Αφιέρωσε μια φορά... το μήνα, ας πούμε, να κάνετε οι δυο σας κάτι που της αρέσει, ό,τι κι αν είναι, ψώνια, έναν καφέ, μια μπιρίτσα, οτιδήποτε...

 

Μπράβο σου κούκλα μου και πάλι. Με τόσο καλή κι αγαπησιάρα κορούλα, σίγουρα θα συνέλθει η ψυχολογία της μάνας

[πιγκουινακι]

), αν δεν κάνετε κάτι άμμεσα, η κατάθλιψη είναι το πρώτο στάδιο, έπετε 2ο η μανιοκατάθλιψη και καταλήγει στο 3ο της σχιζοφρένειας...

 

!

 

 

αυτο δε νομιζω οτι ειναι ακριβες!

και γενικα νομιζω ειναι παρακινδυνευμενο να βγαζουμε διαγνωσεις μονοι μας!επισης δε νομιζω οτι οποιος ανθρωπος

ζει με ενα τροπο που στους αλλους φαινεται περιεργος και αυτοκαταστροφικος έχει σωνει και καλα καταθλιψη..τι να πω ας μας διαφωτισει κανενας πιο ειδικος!

παντως εμενα η ιδεα της μπαπ μου φαινεται πολυ λογικη!πας και μεταφερεις μονη σου σε ένα ψυχιατρο αυτα που σε προβληματιζουν,ακους τι εχεις να σου πει.Αν κρινει οτι ειναι σοβαρα τα πραγματα κανεις αυτο που λεει η μαριαλ,κλεινεις ραντεβου σε δημοσιο νοσοκομειο ή ικα και την πας οσες αντιρρησεις κι αν έχει.Και γρηγορα γιατι τα φαρμακα -αχρηαστα να ναι-ξερω απο στενη μου φιλη οτι πρεπει να τα παιρνεις αρκετο καιρο για να δρασουν...

[soevan07]

Πάντα η καλή διάθεση μετράει. Αφιέρωσε μια φορά... το μήνα, ας πούμε, να κάνετε οι δυο σας κάτι που της αρέσει, ό,τι κι αν είναι, ψώνια, έναν καφέ, μια μπιρίτσα, οτιδήποτε...

 

Μπράβο σου κούκλα μου και πάλι. Με τόσο καλή κι αγαπησιάρα κορούλα, σίγουρα θα συνέλθει η ψυχολογία της μάνας

 

Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια....

[soevan07]

παντως εμενα η ιδεα της μπαπ μου φαινεται πολυ λογικη!πας και μεταφερεις μονη σου σε ένα ψυχιατρο αυτα που σε προβληματιζουν,ακους τι εχεις να σου πει.Αν κρινει οτι ειναι σοβαρα τα πραγματα κανεις αυτο που λεει η μαριαλ,κλεινεις ραντεβου σε δημοσιο νοσοκομειο ή ικα και την πας οσες αντιρρησεις κι αν έχει.Και γρηγορα γιατι τα φαρμακα -αχρηαστα να ναι-ξερω απο στενη μου φιλη οτι πρεπει να τα παιρνεις αρκετο καιρο για να δρασουν...

 

Ναι, κι εγώ για γιατρό του δημοσίου ψάχνω...

 

Αφενός γιατί δεν θα δεχτεί και η ίδια να ξοδέψει χρήματα για τον εαυτό της (όπως λέει κι εκείνη )

 

αφετέρου ο ιδιωτικός γιατρός μπορεί να "εκμεταλλευτεί" την κατάσταση....

[soevan07]

Soevan 07 η κατάθλιψη σ αυτή την ηλικία γυναικών (απο 60 κ άνω) είναι πάρα μα πάρα πολύ συνηθισμένη.

 

Γιατί ρε γμτ !!!.....

Γιατί "αφήνονται" έτσι.......

[vaw]

Αυτές οι ειδικότητες όπως ανέφερε και κάποια άλλη κοππελα δεν πάνε στο σπίτι. Βέβαια ίσως ψυχιατρος να έρθει. Έχε υπόψη πάντως οτι και ο θυροειδής δημιουργεί πολλά απο τα συμπτώματα της κατάθλιψης και αν ρυθμιστεί να νιώσει η μητέρα σου καλύτερα. Ίσως να παίρνει ήδη χάπια για θυροειδή αλλά να χρειάζονται αλλάγή. Μια καλή ευκαιρία είναι να της πεις να ελέγξετε το θυροειδή και έτσι σιγά σιγά και να πάτε και σε ένα νευρολόγο ή ψυχίατρο και να πάρει κα΄ποιο αντικαταθλιπτικό και να νιώσει καλυτερα. Επίσης να πω οτι δεν οδηγεί κάθε κατάθλιψη σε μανιοκατάθλιψη και σχιζοφρένεια!!! Προς θεού!!!! Απλά χρειάζεται αντιμετώπιση για να μην βιώνει το άτομο τα συναισθήματα που περιγράφεις κα΄θε μεερα και χειρότερα.

[elenik]

Απο καιρό με απασχολεί πολύ ένα οικογενειακό μας πρόβλημα:

 

Η μητέρα μου δυστυχώς πάσχει απο κατάθλιψη!...

(η διάγνωση είναι δική μου γιατί δυστυχώς δεν θέλει να πάει σε κανέναν γιατρό....)

 

Είναι ένας άνθρωπος μονίμως νευρικός, ευέξαπτος, συνέχεια κουρασμένος,

δεν θέλει να βγαίνει έξω καθόλου, κλαίει με το παραμικρό, την ενοχλούν τα πάντα...

 

Πιστεύω οτι παίζει πολύ σημαντικό ρόλο η ηλικία της,

(είναι 68 χρονών)

τα ορμονικά της (έχει θυροειδή)

και κυρίως...

η κατάσταση του αδερφού μου -ο οποίος χωρίζει.

 

Πάντα ήταν ένας άνθρωπος απαισιόδοξος,

έβλεπε το ποτήρι "μισοάδειο" παρά "μισογεμάτο"!

 

Μου κρατάει το παιδί τα πρωινά (επειδή εργάζομαι)

με την δική της θέληση:

της είχα πει να την στείλω παιδικό σταθμό και εκείνη δεν ήθελε!!

Με παρακαλάει να την κρατήσει ακόμα

εως τον Σεπτέμβρη

-είναι και υπερπροστατευτική γιαγιά συν τοις άλλοις

 

Εγώ απο την πλευρά μου προσπαθώ να βοηθήσω την κατάσταση όσο μπορώ

και προσπαθώ να μην την επιβαρύνω και να μην την κουράζω:

 

-της μαγειρεύω (για εκείνη και τον πατέρα μου, πολλές φορές και για τον αδερφό μου)

-τα απογεύματα την αφήνω τελείως ελεύθερη -ποτέ δεν της έχω πει κράτα το παιδί για να βγω!!...

-προσπαθώ να της μιλάω και γενικά να την ανεβάζω με θέματα ευχάριστα!.....

 

Πιστεύω όμως οτι δεν φτάνει μόνο αυτό...

κατά την γνώμη μου χρειάζεται βοήθεια ψυχολόγου!

 

Ελα όμως που μέσα στην κατάθλιψή της

την έχει πιάσει και μια απίστευτη τσιγκουνιά:

για τον εαυτό της δεν θέλει να ξοδεύει ΤΙΠΟΤΑ!

Μόνο για ΕΜΑΣ θέλει να ξοδεύει!....

 

Εαν της πω να πάμε ιδιωτικά σε κάποιον ψυχολόγο δεν πρόκειται να δεχτεί

που να χτυπιέμαι κάτω!....

Που να της έλεγα να της τον πληρώσω κι εγώ...

...θα γινόταν ο 3ος παγκόσμιος πόλεμος!

 

Δεν μπορώ να την αφήσω έτσι...

 

...δεν κάνει καλό και στο παιδί μου να το μεγαλώνει ένας άνθρωπος που έχει κατάθλιψη...

(φυσικά δεν θέλω να της στερήσω την χαρά να μεγαλώνει το εγγόνι της

αφού ίσως είναι το μόνο που την ευχαριστεί!!)

 

Τι να κάνω............

Δεν ξέρω!!!............

 

Να την παρεις να βγειτε μια βολτα με το παιδι εστω ή οικογενειακα ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ..

Να την βοηθησεις να ξεμιζεριασει.

Ποσες φορες την εβδομαδα βγαινει απο το σπιτι?

Φιλες εχει?

Γενικα εχει προσωπικη ζωη ?

Φαντασου να εισαι κλεισμενη τοσες μερες και να κοιτας τα ντουβαρια. Σε ριχνει ή οχι?

Με τον πατερα σου δεν βγαινουν καθολου? Δεν τον ξεκουνας κι αυτον λιγακι?

Αν δεν βγαινει πες οτι την χρειαζεσαι να σε βοηθησει με το παιδι ή καποια δικαιολογια που να δειχνει οτι ερχετε με καποιο σκοπο. Η διαθεση θα ερθει μετα

 

 

Επισης ελενξτε λιγο τον θυρεοειδη. Τον παρακολουθει ή ....?

 

Το οτι σου κραταει το παιδι της κανει καλο αφου την ευχαριστει και κακο στο παιδι δεν θα κανει ειμαι σιγουρη.

[elenik]

Η αλήθεια είναι οτι της λέω πχ:

 

"πήγαινε κανένα πρωινό με την μικρή στις κούνιες"

(για να ξεσκάσει και εκείνη αλλά και το παιδί επίσης!)

 

"Α-όχι μου λέει

εγώ δεν μπορώ να έχω τέτοια ευθύνη! Μόνο μέσα στο σπίτι!!"

 

Αυτο το εχουν πολλες γιαγιαδες .

[dimibo76]

Πιστεύω οτι επειδή ακριβώς αφορά ψυχολογική υποστήριξη θα πρέπει να το θέλει κι εκείνη πραγματικά!

Δεν νομίζω οτι θα βοηθούσε να την πάω σηκωτή...

και τι θα πάει να κάνει στον ψυχολόγο εαν δεν συνεργαστεί....να του μιλήσει.

 

Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Το είχα συζητήση το θέμα αυτό με φίλο ψυχίατρο, τον αν δηλαδή πρέπει το ίδιο το άτομο να θέλει να γίνει καλά για να μπορεί στην ουσία να βοηθηθεί από έναν ψυχίατρο ή ψυχολόγο, η απάντηση του ήταν οτι αυτό τις περισσότερες φορές δεν μπορεί να συμβαίνει, λογικό είναι ένα άτομο με κατάθλιψη να μην θέλει να συνεργαστεί με ψυχολόγο, αφού θεωρεί την κατάστασή του φυσιολογική. Πώς να θέλει να βοηθήσει τον εαυτό του όταν δεν βλέπει στην ουσία το πρόβλημά του? πώς να ζητήσει κάτι καλύτερο για τον εαυτό του αφού δεν τον ενδιαφέρει ο εαυτός του? εκεί λοιπόν έρχεται η οικογένεια που με δραστικές λύσεις πρέπει να βοηθήσει τον καταθληπτικό και να τον οδηγήσει στον γιατρό που ο ρόλος του είναι αυτός ακριβώς, να του ξυπνήσει την θέληση για ζωή. Αν ένας άνθρωπος, με το όποιο ψυχολογικό πρόβλημα, το κατανοούσε και ήθελε να το λύσει, σίγουρα θα ήταν μια ελαφριά περίπτωση και θα το έλυνε μόνος του, είτε δουλεύοντας με το μέσα του, είτε διαβάζοντας, είτε βρίσκοντας κάποιους τρόπους διαφυγείς από το πρόβλημα. Ο ειδικός λοιπόν χρειάζεται ακριβώς οταν το άτομο δεν θέλει να βοηθήσει τον εαυτό του!Δεν θα σου πω να την πας σηκωτή αλλά πρέπει να την φέρετε οπωσδήποτε σε επαφή με κάποιον ειδικό και προς Θεού η κατάθληψη δεν οδηγεί στην σχιζοφρένεια (ο μισός πλανήτης θα ήταν σχιζοφρενής)! Απλά είναι κρίμα ένας άνθρωπος που ίσως έχει πολλά πολλά χρόνια μπροστά του να χάνει ευτυχισμένες στιγμές με τα εγγόνια του και τα παιδιά του.

[soevan07]

Να την παρεις να βγειτε μια βολτα με το παιδι εστω ή οικογενειακα ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ..

Να την βοηθησεις να ξεμιζεριασει.

 

Tο κάνω...

και μπορώ να πω οτι μαζί μου "ανεβαίνει" αρκετά!!

 

Εκεί όμως που την βλέπεις να είναι μια χαρά

μόλις έρθει σε επαφή με τον αδερφό μου

(που βλέπει την κατάστασή του και των παιδιών του)

 

"ισοπεδώνεται" τελείως!!!....

 

Ποσες φορες την εβδομαδα βγαινει απο το σπιτι?

 

Σπάνια...

 

 

Φιλες εχει?

 

Πολύ λίγες και αυτές στην χάση και στην φέξη

 

Γενικα εχει προσωπικη ζωη ?

 

Καθόλου

 

Φαντασου να εισαι κλεισμενη τοσες μερες και να κοιτας τα ντουβαρια. Σε ριχνει ή οχι;

 

Eτσι είναι...έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου!....

 

Με τον πατερα σου δεν βγαινουν καθολου? Δεν τον ξεκουνας κι αυτον λιγακι?

 

Ο πατέρας μου δυστυχώς έχει γίνει το εξιλαστήριο θύμα...

...ξεσπάει συνέχεια πάνω του!

 

Εκείνος ο καημένος δεν τολμάει να της πει κουβέντα...

 

Έχει "κάνει πίσω" γιατί

όλα την ενοχλούν!....

 

Και εκείνος δεν έχει πολλούς φίλους...

 

Οι "φίλοι" τους είμαστε εμείς (εγώ και ο αδερφός μου)

...η αλήθεια είναι οτι είναι γενικά το στυλ τους τέτοιο.

 

Θα έχει φταίξει σίγουρα και αυτό:

εάν είχε έναν άντρα πιο "ξεσηκωτικό" και την "ανέβαζε" πιο πολύ....πιστεύω οτι ίσως να ήταν διαφορετικά τα πράγματα!....τι να πω....

 

Είναι πολύ καλός ανθρωπάκος όμως ο πατέρας μου....

είναι ψυχούλα ο καημένος!!..

 

Και η μητέρα μου είναι πολύ μα πολύ ευαίσθητη...(!!!)

...ίσως γιαυτό και έχει καταλήξει έτσι!

 

Αν δεν βγαινει πες οτι την χρειαζεσαι να σε βοηθησει με το παιδι ή καποια δικαιολογια που να δειχνει οτι ερχετε με καποιο σκοπο. Η διαθεση θα ερθει μετα

 

Το "κακό" είναι οτι μένουν απο πάνω μας

οπότε έρχεται στο σπίτι μας με την ρόμπα και την παντόφλα....

 

Επισης ελενξτε λιγο τον θυρεοειδη. Τον παρακολουθει ή ....?

 

έτσι κι έτσι (ως προς την παρακολούθηση)

 

Το οτι σου κραταει το παιδι της κανει καλο αφου την ευχαριστει και κακο στο παιδι δεν θα κανει ειμαι σιγουρη.

 

Κακό ποτέ δεν θα έκανε (!!!!)...Αλοίμονο!!

Την λατρεύει!!...

Το μόνο που δεν μου αρέσει είναι

οτι το παιδί ακούει συχνά ξεσπάσματά της

με φωνές και καυγάδες (με τον πατέρα μου και τον αδερφό μου!)

Στο παιδί ποτέ με ποτέ δεν έχει ξεσπάσει!!!!

[soevan07]

Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Το είχα συζητήση το θέμα αυτό με φίλο ψυχίατρο, τον αν δηλαδή πρέπει το ίδιο το άτομο να θέλει να γίνει καλά για να μπορεί στην ουσία να βοηθηθεί από έναν ψυχίατρο ή ψυχολόγο, η απάντηση του ήταν οτι αυτό τις περισσότερες φορές δεν μπορεί να συμβαίνει, λογικό είναι ένα άτομο με κατάθλιψη να μην θέλει να συνεργαστεί με ψυχολόγο, αφού θεωρεί την κατάστασή του φυσιολογική. Πώς να θέλει να βοηθήσει τον εαυτό του όταν δεν βλέπει στην ουσία το πρόβλημά του? πώς να ζητήσει κάτι καλύτερο για τον εαυτό του αφού δεν τον ενδιαφέρει ο εαυτός του? εκεί λοιπόν έρχεται η οικογένεια που με δραστικές λύσεις πρέπει να βοηθήσει τον καταθληπτικό και να τον οδηγήσει στον γιατρό που ο ρόλος του είναι αυτός ακριβώς, να του ξυπνήσει την θέληση για ζωή. Αν ένας άνθρωπος, με το όποιο ψυχολογικό πρόβλημα, το κατανοούσε και ήθελε να το λύσει, σίγουρα θα ήταν μια ελαφριά περίπτωση και θα το έλυνε μόνος του, είτε δουλεύοντας με το μέσα του, είτε διαβάζοντας, είτε βρίσκοντας κάποιους τρόπους διαφυγείς από το πρόβλημα. Ο ειδικός λοιπόν χρειάζεται ακριβώς οταν το άτομο δεν θέλει να βοηθήσει τον εαυτό του!Δεν θα σου πω να την πας σηκωτή αλλά πρέπει να την φέρετε οπωσδήποτε σε επαφή με κάποιον ειδικό και προς Θεού η κατάθληψη δεν οδηγεί στην σχιζοφρένεια (ο μισός πλανήτης θα ήταν σχιζοφρενής)! Απλά είναι κρίμα ένας άνθρωπος που ίσως έχει πολλά πολλά χρόνια μπροστά του να χάνει ευτυχισμένες στιγμές με τα εγγόνια του και τα παιδιά του.

 

Έχεις δίκιο....

Θα κάνω τα αδύνατα δυνατά!

Απλά θέλω να βρω την κατάλληλη στιγμή να της το φέρω με τρόπο...

 

Ηδη έχω μιλήσει με τον αδερφό μου και προσπαθώ να του δώσω κι εκείνου να καταλάβει....

 

...εαν έχει κάποιο πρόβλημα

(που έχει πολλά κι αυτός ο φουκαράς)

ας έρχεται σε εμένα!

 

Να μην την επιβαρύνουμε εκείνη....

(έχει γίνει κι εκείνος πολύ νευρικός με την δική του κατάσταση!!.....)

[Niki81]

Αν ένας άνθρωπος, με το όποιο ψυχολογικό πρόβλημα, το κατανοούσε και ήθελε να το λύσει, σίγουρα θα ήταν μια ελαφριά περίπτωση και θα το έλυνε μόνος του, είτε δουλεύοντας με το μέσα του, είτε διαβάζοντας, είτε βρίσκοντας κάποιους τρόπους διαφυγείς από το πρόβλημα. Ο ειδικός λοιπόν χρειάζεται ακριβώς οταν το άτομο δεν θέλει να βοηθήσει τον εαυτό του!Δεν θα σου πω να την πας σηκωτή αλλά πρέπει να την φέρετε οπωσδήποτε σε επαφή με κάποιον ειδικό και προς Θεού η κατάθληψη δεν οδηγεί στην σχιζοφρένεια (ο μισός πλανήτης θα ήταν σχιζοφρενής)! Απλά είναι κρίμα ένας άνθρωπος που ίσως έχει πολλά πολλά χρόνια μπροστά του να χάνει ευτυχισμένες στιγμές με τα εγγόνια του και τα παιδιά του.

 

Δεν ειναι τοσο απλα τα πραγματα...το οτι κατανοεις πως εχεις προβλημα δεν σημαινει οτι μπορεις και να το λυσεις πιστεψε με.Εχω ταλαιπωρηθει αφανταστα μηνες τωρα με τις κρισεις πανικου και ξερω παρα πολυ καλα οτι εχω προβλημα και θελω απεγνωσμενα να το λυσω αλλα δεν ειναι τοσο ευκολο.Βαρεθηκα να ακουω ολη την οικογενεια μου να μου λενε "Ελα ξεκολα,ολα στο μυαλο σου ειναι".Δεν ειναι ετσι ακριβως...και οπως ειπε και μια κοπελα παραπανω ειναι οτι χειροτερο μπορει να σου συμβει στη ζωη σου.Υπηρξαν απειρες φορες που ευχηθηκα να πεθανω επιτοπου προκειμενου να ηρεμησω απο αυτο το μαρτυριο.Ειναι λαθος η αντιληψη οτι οποιος αντιμετωπιζει τετοιου ειδους προβληματα δε θελει να βοηθησει τον εαυτο του...η αληθεια ειναι οτι δεν μπορει να τον βοηθησει και ειναι τοσο ασχημο το συναισθημα του να μη μπορεις να στηριξεις τον ιδιο σου τον εαυτο που σε οδηγει στην απορριψη και την αρνηση.

Συμφωνω φυσικα και το ειπα και παραπανω οτι η κοπελα πρεπει να παει τη μαμα της σε γιατρο ακομα και σηκωτη.

[soevan07]

Εχω ταλαιπωρηθει αφανταστα μηνες τωρα με τις κρισεις πανικου και ξερω παρα πολυ καλα οτι εχω προβλημα και θελω απεγνωσμενα να το λυσω αλλα δεν ειναι τοσο ευκολο.Βαρεθηκα να ακουω ολη την οικογενεια μου να μου λενε "Ελα ξεκολα,ολα στο μυαλο σου ειναι".Δεν ειναι ετσι ακριβως....

 

Niki μου να σε ρωτήσω κάτι?

(εαν δεν θέλεις και νιώθεις οτι σου ξύνω πληγές

μην μου απαντήσεις)

 

Τι ακριβώς παθαίνει κάποιος με τις "κρίσεις πανικού";

 

Σε ρωτάω μήπως έχει και απο αυτό η μητέρα μου...

[zouzounel]

Δυστυχώς βλέπω είμαστε αρκετές που αντιμετωπίσαμε την καταθλιψη...

Εγώ την περασα μετά τη γέννα... είχα και πολλά στο κεφάλι μου (εχασα τον πατέρα μου, ετρεχα στα νοσοκομεία για τη μητέρα μου και τον αδελφό μου.. δε θα μπω σε λεπτομερειες, αλλά ήμουν πολύ πολύ φορτωμένη). Θα σας πω μόνο ότι βγήκα απ' το σπίτι 3 μήνες μετά τη γέννα, κι αυτό για να παω σε γιατρούς, δεν ήθελα να βγω απ' το σπίτι, δεν ηθελα να βλεπω κανέναν, δεν ηθελα να μιλάω σε κανεναν, ούτε στο τηλέφωνο... ήθελα μόνο να κλαίω... Με το μωρό δεν είχα κανενα θεμα, ίσα ίσα που αισθανομουν καλά όταν ασχολιόμουν μαζί του, θηλαζα αποκλειστικά και αυτή η αίσθηση του ότι "προσφέρω", ήταν ό,τι καλύτερο εκείνη την περίοδο.

 

Οταν αποδεχθηκα ότι κατι δεν παει καλά, πήγα σε ψυχίατρο στο ΙΚΑ. Με άκουσε για 5 λεπτά (και πολύ λέω), μου ειπε προσπαθησε να βγαίνεις απ' το σπίτι και μου είπε να ξαναπάω σε έναν μήνα. Τον επόμενο μηνα, αφού της είπα τα ίδια, μου έδωσε χαπια και μου είπε να ξαναπαω σ' εναν μήνα. Δεν ήθελα με τίποτα να παρω χαπια, γιατί θα έπρεπε να σταματήσω τον θηλασμό. Εκλεισα λοιπον ραντεβού στο ψυχιατρικό τμήμα του Κρατικού Νίκαιας. Μιλησα με τον ψυχιατρο, μου διέγνωσε "καταθλιπτική διαταραχή" και με έστειλε να μιλήσω με τους ψυχολόγους. Εκεί ήταν τα ωραία! Πού είναι οι ψυχολόγοι? Στο υπογειο. Ωραια, να παω... Πέρασα εναν θεοσκότεινο βρώμικο διάδρομο, με σωλήνες που έσταζαν πάνω απ' το κεφάλι μου, σκυλιά να τρέχουν από εδώ και από εκεί, δωμάτια τίγκα στα σκουπίδια και στα άπλυτα, λες και ήμουν σε ταινια τρόμου ενα πράγμα! Τελικά βρισκω μια ταμπελα (χειρογραφη) που εδειχνε το δρόμο για τους ψυχολόγους... δίπλα στο νεκροτομείο! Κάνω πως δεν το βλέπω, μπαινω στο εξεταστήριο, το οποίο ήταν μια πρωην τουαλέτα που είχαν αφαιρεσει τη λεκάνη, είχαν βάλει ένα γραφείο και το ονόμασαν εξεταστήριο... Οπως καταλαβαίνεις, μια που πήγα και δεν ξαναπήγα! Αν είναι δυνατόν, να εχεις τα προβληματά σου, να πηγαίνεις εκεί για να βοηθηθείς και να αντιμετωπίζεις τέτοιο περιβάλλον!...

 

Τεσπα τελικά πήγα σ' εναν ψυχιατρο-ψυχαναλυτή-δε θυμαμαι τι άλλο, γελαγα όταν διαβαζα τα κατεβατα που είχε γραψει στην καρτα του, αλλά με βοηθησε πραγματικά. Μου είπε ότι η περιπτωσή μου αντιμετωπιζεται σχετικά εύκολα (μετατραυματικό σοκ το χαρακτήρισε με ελαφριά κατάθλιψη) και μου προτεινε συνεδρίες -οχι φαρμακα- 4 στον αριθμό, κατά τις οποίες μου εκανε ερωτήσεις και συζητούσαμε κάποια θεματα, ενω κοιταζα σε συγκεκριμένα σημεία... Δεν ξερω πώς ακούγεται, αλλά ειχε αποτέλεσμα! Ακόμα και από την πρώτη συνεδρία, έφυγα με άλλη διαθεση, δεν το πίστευα! Αν και είμαι πραγματικά πολύ πολύ ευχαριστημένη από τον συγκεκριμένο γιατρό, δεν τον προτείνω λόγο ...οικονομικών. Οι συνεδρίες μου κοστισαν αρκετά (150 ευρώ η επίσκεψη).

 

Απλά ήθελα να αναφερω την περίπτωσή μου για να μη μένεις με την εντύπωση ότι μονο με ικα και δημοσια νοσοκομεία θα βγάλεις ακρη, υπάρχουν και ιδιώτες που εχουν να προτεινουν εναλλακτικές θεραπείες, απλά... ναι, μην πας στην τύχη, καλύτερα να σου προτείνουν κάποιον.

 

Επίσης οπωσδήποτε να πεις στον αδελφό σου να σταματήσει να μιλάει στη μητέρα σας για τα προβλήματά του, όχι μόνο δε μπορεί να βοηθήσει, αλλά χειροτερεύει την κατάστασή της! Είναι πολύ σημαντικό οι καταθλιπτικοί να αντιμετωπίζουν θετικές καταστάσεις, να τους κάνεις τα χατήρια, να πηγαίνεις με τα νερά τους, να μην τους κοντράρεις. Πρέπει να μιλήσεις με ειδικό για να σου δώσει οδηγίες πώς να της συμπεριφέρεσαι, δυστυχώς δεν είναι μια αρρώστεια που παιρνεις ενα φαρμακο και τελείωσε, τα φαρμακα της κατάθλιψης απλά μειώνουν τα συμπτώματα, δε γιατρεύουν.

 

υγ Αν θες να κλεισεις ραντεβού για δημόσιο νοσοκομείο, παρε στο 1535.

[Niki81]

Niki μου να σε ρωτήσω κάτι?

(εαν δεν θέλεις και νιώθεις οτι σου ξύνω πληγές

μην μου απαντήσεις)

 

Τι ακριβώς παθαίνει κάποιος με τις "κρίσεις πανικού";

 

Σε ρωτάω μήπως έχει και απο αυτό η μητέρα μου...

 

Η κριση πανικου ειναι στην ουσια μια εντονη κριση αγχους.Χωρις λογο κι αιτια σε πιανει ξαφνικα ενας εντονος φοβος ,ταχυκαρδια ,δυσπνοια ,υδρωνεις ,μουδιαζουν τα ακρα.Κραταει γυρω στα 40 -50 λεπτα.Οταν αυτο συμβαινει επαναλαμβανομενα καθε μερα ειναι πλεον διαταραχη πανικου και ζεις ολη την ωρα με τη φοβια μη σε ξαναπιασει.Συνηθως συνοδευεται με κλειστοφοβια η αγοραφοβια.

Απο αυτα που περιγραφεις δε νομιζω οτι συμβαινει κατι τετοιο στη μαμα σου.