Δεύτερο Παιδί & Προβληματισμοί

[Lucy]

Eιμαι σιγουρη πως θα ειναι παντα αγαπημενες, αφου εσεις οι γονεις φροντιζετε ηδη γι΄αυτο.

 

Σωστη βρισκω την σταση σας προς το μεγαλυτερο παιδακι σας, εγω εχω στο μυαλο μου, πως οταν με το καλο αποκτησω και 2ο, θα προσπαθω να αφιερωνω τουλαχιστον μιση ωριτσα για τον Δημητρακη μου, αποκλειστικα μαζι, (καπου το διαβασα ειναι η αληθεια), ετσι ωστε να μην νιωθει παραμελημενος και εκτοπισμενος. Και πραγματι, οσο νωριτερα αρχισει η ... εκπαιδευση μεταξυ αδερφων, νομιζω τοσο καλυτερα, αφου σε αυτες τις ηλικιες τιποτε δεν ειναι αυτονοητο, αλλα τα παντα "διδασκονται".

 

Να χαιρεσαι την οικογενεια σου κοπελα μου...

 

Σ΄ευχαριστώ πολύ και εσύ με το καλό το δεύτερο μωράκι!!!

 

Ναι, χρειάζονται τα παιδιά να τους αφιερώνει κάποιο χρόνο η μαμά αλλά και ο μπαμπάς ξεχωριστά. Να έχουν τις δικές τους στιγμές.

Επίσης "μάλωνα" (τρόπος του λέγειν) από νωρίς το μωρό, ώστε να μην νιώθει η μεγάλη ότι επειδή είναι μωρό το αδελφάκι της φταίει για όλα εκείνηή ότι έρχεται δεύτερη... Για παράδειγμα, έκλαιγε το μωρό ενώ τάιζα τη μεγάλη. Εγώ έλεγα "μην κλαις μπεμπούλα, θα περιμένεις τη σειρά σου γιατί τώρα ταίζω την αδελφή σου". Δηλαδή δεν παράταγα ό,τι δραστηριότητα είχα με τη μεγάλη για να τρέξω στο μωρό. Την έπαιρνα κοντά μας, προσπαθούσα να την απασχολήσω, αλλά δεν παράταγα στη μέση ό,τι είχαμε ξεκινήσει με τη μεγάλη. Στο μέτρο του δυνατού πάντα...

 

Βέβαια δεν έφτανα και στο άλλο άκρο, να έρχεται πάντα δεύτερο το μωρό. Ανάλογα με την περίπτωση έδινα προτεραιότητα εκεί που πρέπει ή κάναμε κάποια πράγματα ολοι μαζί!

 

Θα ξεκινήσεις την εκπαίδευση από την εγκυμοσύνη ακόμα. Θα μιλάς για το μωράκι που θα έρθει στον Δημητράκη σου, αλλά δεν θα είναι και το μοναδικό θέμα συζήτησης στο σπίτι.

 

Αυτά! Με το καλό!

[AZIA]

Kαι παλι σε ευχαριστω Lucy, και για τις ευχες σου και για τις χρησιμες συμβουλες σου.

 

Μπραβο κοπελα μου σε βρισκω εξαιρετικη μανουλα...

[Morchelina]

ο δικός μου πάντως που αυτός περνάει τον περισσότερο χρόνο με την μικρή, την ετοιμάζει για τον σταθμό, την παιρνει από το σταθμο, αυτός της μαγειρεύει, δεν θέλει με τίποτα δεύτερο!!!!

 

Μπράβο αυτό εννοώ. Όσοι έχουν κλειστεί μέσα και έχουν αναλάβει σε μεγάλο βαθμό το ρόλο που αναλαμβάνουν συνήθως οι μητέρες . Οπότε μην αισθάνεστε ένοχες κορίτσια αν αισθάνεστε κουρασμένες από τον εγκλεισμό ή την ταλαιπωρία. Όσοι άντρες τραβάνε το ίδιο ζόρι παθαίνουν σοκ από το εύρος της υποχρέωσης της ανατροφής ενός παιδιού και πόσα πράγματα στερούνται. Φυσικά λατρεύουν το παιδί τους αλλά βλέπουν τα πράγματα πιο ορθολογικά.

[ultraviolet]

εγω που ηθελα πολυ δευτερο, τους πρωτους 4 μηνες της εγκυμοσυνης ημουν χαλια ψυχολογικα, κι ακομη νιωθω τυψεις που το αντιλαμβανοταν το εμβρυακι στην κοιλια μου..

 

μ'επιασε ο πανικος για οσα αναφερετε.. θα χασω τη δουλεια μου, δεν θα το αγαπω το ιδιο, τι θα γινει με τα οικονομικα, πως θα τα βγαζει ο αντρας μου περα οταν θα μαι στη δουλεια....

 

4 μηνες με ναυτιες, στεναχωρια,πανικο.. 16 εβδομαδων τρωω την πρωτη κλωτσια στην κοιλια και την αλλη μερα μαθαινω οτι ειναι και κοριτσακι.. αυτο ηταν..

 

τωρα φοβαμαι μη την αγαπω πιο πολυ απο τον πριγκιπακο μου.. ο φοβος περασε και οσο βλεπω τον αντρα μου, να ανυπομονει κι αυτος.. λεω ενα πραγμα, μονο να ειναι γερα!! κουραση πολλη, ζορια οικονομικα σιγουρα..

οσο σκεφτομαι ομως οτι διπλα στον ''μεγαλο'' μου, σε 2 μηνες θα κοιμαται και η ''μικρη'' λιωνω..

[AZIA]

εγω που ηθελα πολυ δευτερο, τους πρωτους 4 μηνες της εγκυμοσυνης ημουν χαλια ψυχολογικα, κι ακομη νιωθω τυψεις που το αντιλαμβανοταν το εμβρυακι στην κοιλια μου..

 

μ'επιασε ο πανικος για οσα αναφερετε.. θα χασω τη δουλεια μου, δεν θα το αγαπω το ιδιο, τι θα γινει με τα οικονομικα, πως θα τα βγαζει ο αντρας μου περα οταν θα μαι στη δουλεια....

 

4 μηνες με ναυτιες, στεναχωρια,πανικο.. 16 εβδομαδων τρωω την πρωτη κλωτσια στην κοιλια και την αλλη μερα μαθαινω οτι ειναι και κοριτσακι.. αυτο ηταν..

 

τωρα φοβαμαι μη την αγαπω πιο πολυ απο τον πριγκιπακο μου.. ο φοβος περασε και οσο βλεπω τον αντρα μου, να ανυπομονει κι αυτος.. λεω ενα πραγμα, μονο να ειναι γερα!! κουραση πολλη, ζορια οικονομικα σιγουρα..

οσο σκεφτομαι ομως οτι διπλα στον ''μεγαλο'' μου, σε 2 μηνες θα κοιμαται και η ''μικρη'' λιωνω..

 

 

Oλα καλα δηλ. ολες οι φοβιες μας καταρρεουν λοιπον....

 

Να χαιρεσαι τα παιδακια σου...

[ultraviolet]

οχι, δεν νομιζω οτι καταρρεουν..

αλλιως θα γινομασταν αναισθητοι..

απλα νομιζω η χαρα ενος μωρου τα υπερνικα..

δηλαδη τα ξενυχτια των πρωτων μηνων π.χ. τοτε μας εξαντλουσαν.. τωρα τα σκεφτομαστε και γελαμε..

ετσι ελπιζω θα γινει και τωρα, θα ναι δυσκολα στην αρχη, ο ''μεγαλος'' θα με διεκδικει, θα καραδοκει να ζουληξει τη μικρη απο ζηλια, θα παραπαταω απο την κουραση, θα κανω μηνες να ψωνισω κανα καινουριο ρουχαλακι, γιατι ολα τα λεφτα θα πηγαινουν στα μωρα..

αλλα νομιζω η χαρα εν τελει θα ναι μεγαλυτερη..

[AZIA]

οχι, δεν νομιζω οτι καταρρεουν..

αλλιως θα γινομασταν αναισθητοι..

απλα νομιζω η χαρα ενος μωρου τα υπερνικα..

δηλαδη τα ξενυχτια των πρωτων μηνων π.χ. τοτε μας εξαντλουσαν.. τωρα τα σκεφτομαστε και γελαμε..

ετσι ελπιζω θα γινει και τωρα, θα ναι δυσκολα στην αρχη, ο ''μεγαλος'' θα με διεκδικει, θα καραδοκει να ζουληξει τη μικρη απο ζηλια, θα παραπαταω απο την κουραση, θα κανω μηνες να ψωνισω κανα καινουριο ρουχαλακι, γιατι ολα τα λεφτα θα πηγαινουν στα μωρα..

αλλα νομιζω η χαρα εν τελει θα ναι μεγαλυτερη..

 

Απο αυτα που εχω εισπραξει το διαστημα που συζητω το θεμα, θεωρω οτι οι εκαστοτε φοβοι, της καθεμιας μας μεμονομενα, καταρρεουν, σαν τον προσωπικο μας μυθο, χωρις αυτο να μας κανει αναισθητες.

Γιατι το λες αυτο?

Το να απομυθοποιουνταοι οι φοβοι μας, δεν σημαινει οτι περναμε και αυτοματα στο σταδιο της αναισθησιας, απλα ξεπερνιονται νομιζω και προφανως συμβαλλει η ελευση του παιδιου σ' αυτο..., η οποια ερχεται να απομυθοποιησει, να καταρρευσει, αν θες, τις φοβιες μας .

[Evang]

απλα νομιζω η χαρα ενος μωρου τα υπερνικα..

 

Εκει εχω καταληξει κι εγω..

[Alex Cross]

Διάβασα όλα όσα έχετε γράψει από την αρχή, γιατί με ενδιαφέρει το θέμα. Εχω ένα γιο (επτάμισι ετών) που εννοείται λατρεύω. Από τη γέννησή του και μετά, αμφιταλαντευόμουν στο αν θα μείνω στο ένα παιδί ή αν θα κάνω κι άλλο. Τελικά, μετά και από μία παλίνδρομη κύηση, περνώντας τα χρόνια, (είμαι 38 χρόνων), βάλτε και την οικονομική κρίση, καταλήξαμε ότι θα έχουμε ένα μοναχοπαίδι. Και πιστέψτε με, αισθάνομαι συναισθηματικά γεμάτη. Εχουμε μια όμορφη οικογένεια και κάνουμε μια σχετικά καλή ζωή.

 

Ομως, σχεδόν όλοι, μου λένε ότι θα το μετανιώσω. Οτι σκέφτομαι εγωιστικά, ότι θα μείνει μόνος του κάποια στιγμή, ότι θα αισθανθώ ολοκληρωμένη αν κάνω κι άλλο παιδί (εγώ για να πω την αλήθεια αισθάνομαι ήδη), ότι ένα παιδί ίσον κανένα (αυτό κι αν δεν το καταλαβαίνω), εν πάσει περιπτώσει, παρόλο που έχω ??? καταλήξει στην απόφασή που σας προανέφερα (ότι θα έχω ένα παιδί), υπάρχει ένα αγκαθάκι στην καρδιά μου. Κι αν το μετανιώσω?

 

Εν ολίγοις, ρωτάω, ευτυχισμένες μανούλες με μοναχοπαίδια υπάρχουν? Ή όλες χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο που δεν έκαναν άλλο παιδί?

[black_rose]

Διάβασα όλα όσα έχετε γράψει από την αρχή, γιατί με ενδιαφέρει το θέμα. Εχω ένα γιο (επτάμισι ετών) που εννοείται λατρεύω. Από τη γέννησή του και μετά, αμφιταλαντευόμουν στο αν θα μείνω στο ένα παιδί ή αν θα κάνω κι άλλο. Τελικά, μετά και από μία παλίνδρομη κύηση, περνώντας τα χρόνια, (είμαι 38 χρόνων), βάλτε και την οικονομική κρίση, καταλήξαμε ότι θα έχουμε ένα μοναχοπαίδι. Και πιστέψτε με, αισθάνομαι συναισθηματικά γεμάτη. Εχουμε μια όμορφη οικογένεια και κάνουμε μια σχετικά καλή ζωή.

 

Ομως, σχεδόν όλοι, μου λένε ότι θα το μετανιώσω. Οτι σκέφτομαι εγωιστικά, ότι θα μείνει μόνος του κάποια στιγμή, ότι θα αισθανθώ ολοκληρωμένη αν κάνω κι άλλο παιδί (εγώ για να πω την αλήθεια αισθάνομαι ήδη), ότι ένα παιδί ίσον κανένα (αυτό κι αν δεν το καταλαβαίνω), εν πάσει περιπτώσει, παρόλο που έχω ??? καταλήξει στην απόφασή που σας προανέφερα (ότι θα έχω ένα παιδί), υπάρχει ένα αγκαθάκι στην καρδιά μου. Κι αν το μετανιώσω?

 

Εν ολίγοις, ρωτάω, ευτυχισμένες μανούλες με μοναχοπαίδια υπάρχουν? Ή όλες χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο που δεν έκαναν άλλο παιδί?

 

 

 

Το αν θα ήθελες να αποκτήσεις και άλλο παιδί είναι κάτι που αφορά εσένα προσωπικά!Είναι δική σου επιλογή καμία δεν μπορεί να σου πει τι θα κάνεις!Μπορεί μια μανούλα που έχει αποκτήσει μόνο ένα παιδί να μην νιώθει ολοκληρωμένη και να σου πει οτι θα το μετανιώσεις αν δεν κάνεις δεύτερο και μια άλλη μανούλα να είναι πολύ ευτυχισμένη με ένα παιδί και ποτέ της να μην ένιωσε την ανάγκη να κάνει και άλλο!Κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικά θέλω και κάνει διαφορετικές επιλογές.Το θέμα είναι τι θέλεις ΕΣΥ!Αν νιώθεις όπως λες ένα αγκαθάκι στη καρδιά σου ίσως να είσαι έτοιμη να προχωρήσεις σε μια εγκυμοσύνη.Μόνο εσύ ξέρεις!

[anastasiaspil]

Διάβασα όλα όσα έχετε γράψει από την αρχή, γιατί με ενδιαφέρει το θέμα. Εχω ένα γιο (επτάμισι ετών) που εννοείται λατρεύω. Από τη γέννησή του και μετά, αμφιταλαντευόμουν στο αν θα μείνω στο ένα παιδί ή αν θα κάνω κι άλλο. Τελικά, μετά και από μία παλίνδρομη κύηση, περνώντας τα χρόνια, (είμαι 38 χρόνων), βάλτε και την οικονομική κρίση, καταλήξαμε ότι θα έχουμε ένα μοναχοπαίδι. Και πιστέψτε με, αισθάνομαι συναισθηματικά γεμάτη. Εχουμε μια όμορφη οικογένεια και κάνουμε μια σχετικά καλή ζωή.

 

Ομως, σχεδόν όλοι, μου λένε ότι θα το μετανιώσω. Οτι σκέφτομαι εγωιστικά, ότι θα μείνει μόνος του κάποια στιγμή, ότι θα αισθανθώ ολοκληρωμένη αν κάνω κι άλλο παιδί (εγώ για να πω την αλήθεια αισθάνομαι ήδη), ότι ένα παιδί ίσον κανένα (αυτό κι αν δεν το καταλαβαίνω), εν πάσει περιπτώσει, παρόλο που έχω ??? καταλήξει στην απόφασή που σας προανέφερα (ότι θα έχω ένα παιδί), υπάρχει ένα αγκαθάκι στην καρδιά μου. Κι αν το μετανιώσω?

 

Εν ολίγοις, ρωτάω, ευτυχισμένες μανούλες με μοναχοπαίδια υπάρχουν? Ή όλες χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο που δεν έκαναν άλλο παιδί?

 

 

 

Έχω ένα αγοράκι 5 χρονών. Σκέφτομαι ακριβώς τα ίδια με σένα. Το ίδιο και ο σύζυγός μου. Δεν ξέρω αν είναι εγωιστικό αλλά δεν θέλουμε να προχωρήσουμε σε δεύτερο παιδί, ειδικά αυτή την περίοδο που δεν ξέρω αν θα μπορούμε να αντεπεξέλθουμε στα έξοδα. Είμαι πολύ ανασφαλής για το μέλλον του.Τα παιδιά του σήμερα δεν μεγαλώνουν όπως μεγαλώσαμε εμείς και τα έξοδά τους είναι τεράστια ακόμα και για την ψυχαγωγία τους.

Τώρα για το αν είναι ευτυχισμένα τα μοναχοπαίδια αυτό εξαρτάται από το χαρακτήρα του παιδιού και φυσικά από την συμπεριφορά των γονιών.

Φυσικά αν υπάρχουν μανούλες στο forum που έχουν μοναχοπαίδια σε μεγαλύτερη ηλικία μπορούν να μας πουν.

[boy'smam]

.

 

Ομως, σχεδόν όλοι, μου λένε ότι θα το μετανιώσω. Οτι σκέφτομαι εγωιστικά, ότι θα μείνει μόνος του κάποια στιγμή, ότι θα αισθανθώ ολοκληρωμένη αν κάνω κι άλλο παιδί (εγώ για να πω την αλήθεια αισθάνομαι ήδη), ότι ένα παιδί ίσον κανένα (αυτό κι αν δεν το καταλαβαίνω), εν πάσει περιπτώσει, παρόλο που έχω ??? καταλήξει στην απόφασή που σας προανέφερα (ότι θα έχω ένα παιδί), υπάρχει ένα αγκαθάκι στην καρδιά μου. Κι αν το μετανιώσω?

 

Εν ολίγοις, ρωτάω, ευτυχισμένες μανούλες με μοναχοπαίδια υπάρχουν? Ή όλες χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο που δεν έκαναν άλλο παιδί?

Θα σου μιλησει ενα ευτυχισμενο μοναχοπαιδι!Οι γονεις μου δεν εκαναν αλλο παιδι για τους δικους τους λογους!Περασα πολυ πολυ ευτυχισμενα,ημουν λιγο κακομαθημενη και παντα ειχα πολυ καλους φιλους(αφου δεν εχω αδερφια)!Το μονο πουμε προβληματιζει ειναι τι θα κανω οταν οι γονεις μου μεγαλωσουν και μς χρειαστουν που θα ειμαι μονη μου!Αλλα αυτος δν ειναι λογος να κανεις αλλο παιδακι...

Δεν μπορω να καταλαβω αυτους που σου λενε αυτα τα πραγματα...γιατι ειναι εγωιστικο???Με μια αλλη λογικη εγω που θα φερω στον γιο μου ενα αδερφακι και θα του στερησω χρονο απο τη μαμα του και χωρο απο το δωματιο του χωρις να τον ρωτησω δεν ειναι εγωιστικο???

Αν αυτο το αγκαθακι στο εχουν δημιουργησει τριτοι και με τον αντρα σου ειστε οκ....μην ακους κανεναν!

Τωρα αυτο που σου λενε οτι θα μεινει μονος του καποια στιγμη...να τους πεις οτι φροντιζεις να μεγαλωσεις εναν δυνατο και ανεξαρτητο αντρα!

επειδη δεν εχω αδερφια δεν καταλαβα ποτε τη λογικη του να στηριζεσαι τοσο πολυ σε εναν αλλο ανθρωπο εστω κι αν ειναι οικογενεια σου(μιλαω για ενηλικες ετσι?)

[anastasiaspil]

Θα σου μιλησει ενα ευτυχισμενο μοναχοπαιδι!Οι γονεις μου δεν εκαναν αλλο παιδι για τους δικους τους λογους!Περασα πολυ πολυ ευτυχισμενα' date='ημουν λιγο κακομαθημενη και παντα ειχα πολυ καλους φιλους(αφου δεν εχω αδερφια)!Το μονο πουμε προβληματιζει ειναι τι θα κανω οταν οι γονεις μου μεγαλωσουν και μς χρειαστουν που θα ειμαι μονη μου!Αλλα αυτος δν ειναι λογος να κανεις αλλο παιδακι...

Δεν μπορω να καταλαβω αυτους που σου λενε αυτα τα πραγματα...γιατι ειναι εγωιστικο???Με μια αλλη λογικη εγω που θα φερω στον γιο μου ενα αδερφακι και θα του στερησω χρονο απο τη μαμα του και χωρο απο το δωματιο του χωρις να τον ρωτησω δεν ειναι εγωιστικο???

Αν αυτο το αγκαθακι στο εχουν δημιουργησει τριτοι και με τον αντρα σου ειστε οκ....μην ακους κανεναν!

Τωρα αυτο που σου λενε οτι θα μεινει μονος του καποια στιγμη...να τους πεις οτι φροντιζεις να μεγαλωσεις εναν δυνατο και ανεξαρτητο αντρα!

επειδη δεν εχω αδερφια δεν καταλαβα ποτε τη λογικη του να στηριζεσαι τοσο πολυ σε εναν αλλο ανθρωπο εστω κι αν ειναι οικογενεια σου(μιλαω για ενηλικες ετσι?)[/quote']

 

 

Θα σου απαντήσω κι εγώ. Το αγκαθάκι αυτό που λες μας το έχουν δημιουργήσει τρίτοι. Τόσο εγώ όσο κι ο άντρας μου είμαστε πολύ ευτυχισμένοι κι ολοκληρωμένοι. Έχουμε πια βρει τις ισορροπίες μας, τα βγάζουμε αυτή τη στιγμή πέρα, και ως ώρας δεν έχει λείψει τίποτα στον γιο μας. Όμως και μένα όλοι μου λένε ότι θα το μετανιώσω, ότι θα το αφήσω μόνο του,και ότι είμαι εγωίστρια.

[MY TREASURE]

Θα σου απαντήσω κι εγώ. Το αγκαθάκι αυτό που λες μας το έχουν δημιουργήσει τρίτοι. Τόσο εγώ όσο κι ο άντρας μου είμαστε πολύ ευτυχισμένοι κι ολοκληρωμένοι. Έχουμε πια βρει τις ισορροπίες μας, τα βγάζουμε αυτή τη στιγμή πέρα, και ως ώρας δεν έχει λείψει τίποτα στον γιο μας. Όμως και μένα όλοι μου λένε ότι θα το μετανιώσω, ότι θα το αφήσω μόνο του,και ότι είμαι εγωίστρια.

και δίκαιο έχουν...

υπάρχει περιπτωση να κανεις 2ο παιδί και να το μετανιώσεις? να πεις τι ήθελα και το έκανα?

δεν νομίζω....

αν δεν το κάνεις όμως και περάσουν τα χρονια και πια δεν θα μπορεις...

μήπως σε πάρει από κάτω? μήπως το μετανιώσεις?

 

διότι άλλο να μην μπορείς να κάνεις 2ο παιδι και να μεινεις με ένα και άλλο να μπορεις αλλά να μην το κάνεις όσο μπορεις

[Alex Cross]

Το αν θα ήθελες να αποκτήσεις και άλλο παιδί είναι κάτι που αφορά εσένα προσωπικά!Είναι δική σου επιλογή καμία δεν μπορεί να σου πει τι θα κάνεις!Μπορεί μια μανούλα που έχει αποκτήσει μόνο ένα παιδί να μην νιώθει ολοκληρωμένη και να σου πει οτι θα το μετανιώσεις αν δεν κάνεις δεύτερο και μια άλλη μανούλα να είναι πολύ ευτυχισμένη με ένα παιδί και ποτέ της να μην ένιωσε την ανάγκη να κάνει και άλλο!Κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικά θέλω και κάνει διαφορετικές επιλογές.Το θέμα είναι τι θέλεις ΕΣΥ!Αν νιώθεις όπως λες ένα αγκαθάκι στη καρδιά σου ίσως να είσαι έτοιμη να προχωρήσεις σε μια εγκυμοσύνη.Μόνο εσύ ξέρεις!

 

Σαφώς και έχεις δίκιο ότι είναι δικό μου θέμα για το αν θα κάνω και άλλο παιδί. Αντε, το πολύ - πολύ και του συζύγου. Το θέμα είναι όμως, ότι όταν σχεδόν όλος ο περήγυρος σου λέει, ότι θα το μετανιώσεις στο μέλλον, ε, όσο να πεις επηρεάζεσαι. Ανθρωποι είμαστε...

Οσο για το αν είμαι έτοιμη για μία 2η εγκυμοσύνη, όχι, νομίζω πως δεν είμαι.

[Alex Cross]

Έχω ένα αγοράκι 5 χρονών. Σκέφτομαι ακριβώς τα ίδια με σένα. Το ίδιο και ο σύζυγός μου. Δεν ξέρω αν είναι εγωιστικό αλλά δεν θέλουμε να προχωρήσουμε σε δεύτερο παιδί, ειδικά αυτή την περίοδο που δεν ξέρω αν θα μπορούμε να αντεπεξέλθουμε στα έξοδα. Είμαι πολύ ανασφαλής για το μέλλον του.Τα παιδιά του σήμερα δεν μεγαλώνουν όπως μεγαλώσαμε εμείς και τα έξοδά τους είναι τεράστια ακόμα και για την ψυχαγωγία τους.

Τώρα για το αν είναι ευτυχισμένα τα μοναχοπαίδια αυτό εξαρτάται από το χαρακτήρα του παιδιού και φυσικά από την συμπεριφορά των γονιών.

Φυσικά αν υπάρχουν μανούλες στο forum που έχουν μοναχοπαίδια σε μεγαλύτερη ηλικία μπορούν να μας πουν.

 

Μάλλον είμαστε αδελφές ψυχές. Τα ίδια σκεφτόμαστε. ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ στο φουλ για το μέλλον. Οταν είναι δύσκολο να προσφέρεις σε ένα παιδί κάποια πράγματα που έχεις ονειρευτεί, πως θα το κάνεις σε δύο? Και μη φανταστείτε τρελλά πράγματα. Οτι τον έχουμε τρελάνει στα δώρα ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο. Σαφώς και επειδή είναι μοναχοπαίδι απολαμβάνει κάποια πράγματα και από εμάς και από παππούδες, γιαγιάδες και θείους. Δεν εννοώ όμως αυτό, όταν λέω να του προσφέρουμε κάποια πράγματα. Εννοώ, για παράδειγμα, τη δυνατότητα που έχουμε, - τουλάχιστον μέχρι τώρα - να πηγαίνει σε ιδιωτικό σχολείο. Ή να πηγαίνουμε διακοπές, μία ή δύο φορές το χρόνο.

[Alex Cross]

Θα σου μιλησει ενα ευτυχισμενο μοναχοπαιδι!Οι γονεις μου δεν εκαναν αλλο παιδι για τους δικους τους λογους!Περασα πολυ πολυ ευτυχισμενα' date='ημουν λιγο κακομαθημενη και παντα ειχα πολυ καλους φιλους(αφου δεν εχω αδερφια)!Το μονο πουμε προβληματιζει ειναι τι θα κανω οταν οι γονεις μου μεγαλωσουν και μς χρειαστουν που θα ειμαι μονη μου!Αλλα αυτος δν ειναι λογος να κανεις αλλο παιδακι...

Δεν μπορω να καταλαβω αυτους που σου λενε αυτα τα πραγματα...γιατι ειναι εγωιστικο???Με μια αλλη λογικη εγω που θα φερω στον γιο μου ενα αδερφακι και θα του στερησω χρονο απο τη μαμα του και χωρο απο το δωματιο του χωρις να τον ρωτησω δεν ειναι εγωιστικο???

Αν αυτο το αγκαθακι στο εχουν δημιουργησει τριτοι και με τον αντρα σου ειστε οκ....μην ακους κανεναν!

Τωρα αυτο που σου λενε οτι θα μεινει μονος του καποια στιγμη...να τους πεις οτι φροντιζεις να μεγαλωσεις εναν δυνατο και ανεξαρτητο αντρα!

επειδη δεν εχω αδερφια δεν καταλαβα ποτε τη λογικη του να στηριζεσαι τοσο πολυ σε εναν αλλο ανθρωπο εστω κι αν ειναι οικογενεια σου(μιλαω για ενηλικες ετσι?)[/quote']

 

 

Δεν μπορείς να φανταστείς όμως, πόσο παρήγορα και ανακουφιστικά είναι αυτά που έγραψες. Χαίρομαι τόσο που ήσουν και είσαι ένα ευτυχισμένο μοναχοπαίδι. Εχεις απόλυτο δίκιο σε όσα λες.

 

Και μάλλον αυτό πρέπει να φροντίσω. Να μεγαλώσω ένα δυνατό και ανεξάρτητο άντρα. :grin:

[anastasiaspil]

και δίκαιο έχουν...

υπάρχει περιπτωση να κανεις 2ο παιδί και να το μετανιώσεις? να πεις τι ήθελα και το έκανα?

δεν νομίζω....

αν δεν το κάνεις όμως και περάσουν τα χρονια και πια δεν θα μπορεις...

μήπως σε πάρει από κάτω? μήπως το μετανιώσεις?

 

διότι άλλο να μην μπορείς να κάνεις 2ο παιδι και να μεινεις με ένα και άλλο να μπορεις αλλά να μην το κάνεις όσο μπορεις

 

 

 

Ίσως έχεις δίκιο. Όμως με αυτή την αβεβαιότητα που υπάρχει, ο άντρας μου δεν θέλει ούτε να το σκέφτεται και έχει καταφέρει να με πείσει

[MY TREASURE]

Μάλλον είμαστε αδελφές ψυχές. Τα ίδια σκεφτόμαστε. ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ στο φουλ για το μέλλον. Οταν είναι δύσκολο να προσφέρεις σε ένα παιδί κάποια πράγματα που έχεις ονειρευτεί, πως θα το κάνεις σε δύο? Και μη φανταστείτε τρελλά πράγματα. Οτι τον έχουμε τρελάνει στα δώρα ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο. Σαφώς και επειδή είναι μοναχοπαίδι απολαμβάνει κάποια πράγματα και από εμάς και από παππούδες, γιαγιάδες και θείους. Δεν εννοώ όμως αυτό, όταν λέω να του προσφέρουμε κάποια πράγματα. Εννοώ, για παράδειγμα, τη δυνατότητα που έχουμε, - τουλάχιστον μέχρι τώρα - να πηγαίνει σε ιδιωτικό σχολείο. Ή να πηγαίνουμε διακοπές, μία ή δύο φορές το χρόνο.

Τα υλικα αγαθα δεν ειναι το παν...μια ψυχή γεμιζει και από άλλα πραγματα.

η αδελφικη σχεση ειναι μοναδικη και ανεπανάλλειπτη δεν εχετε δικαιωμα να τη στερειται από το πρωτοτοκο παιδί σας. δε μιλάμε αυτη τη στιγμή για τρελλα οικονομικα ζόρια αλλά ιδιωτικο σχολειο ταξίδια κτλ

[MY TREASURE]

Ίσως έχεις δίκιο. Όμως με αυτή την αβεβαιότητα που υπάρχει, ο άντρας μου δεν θέλει ούτε να το σκέφτεται και έχει καταφέρει να με πείσει

αυτος την ικανότητα για τεκνοποίηση θεωρητικα δεν την χανει, εσένα όμως μπορεί να σου τη "βαρέσει" στην εμμηνοπαυση. Φιλικά τα λέω ολα αυτά και με όλο το θαρρος. να μην παρεξηγηθώ κιολας

[boy'smam]

και δίκαιο έχουν...

υπάρχει περιπτωση να κανεις 2ο παιδί και να το μετανιώσεις? να πεις τι ήθελα και το έκανα?

δεν νομίζω....

αν δεν το κάνεις όμως και περάσουν τα χρονια και πια δεν θα μπορεις...

μήπως σε πάρει από κάτω? μήπως το μετανιώσεις?

 

διότι άλλο να μην μπορείς να κάνεις 2ο παιδι και να μεινεις με ένα και άλλο να μπορεις αλλά να μην το κάνεις όσο μπορεις

 

 

Οταν ενα ζευγαρι αποφασιζει να κανει παιδι συνηθως γινεται γαι να δημιουργησει οικογενεια,να ολοκληρωθουν σαν ατομα να νιωσουν τη χαρα του να εισαι γονιος!

Αν θελουν να μεινουν στο 1 παιδι γιατι θεωρουν οτι ειναι καλυτερα για την οικογενεια τους που ειναι το κακο? ??Που ειναι ο εγωισμος??

Πολλες απο εμας ειχαμε την ευλογια και την τυχη να κανουμε ενα δευτερο παιδακι επειδη οι συνθηκες και η ψυχολογια και πολλοι ακομη παραγοντες μας το επετρεψαν...

Εγω προσωπικα να εβλεπα κατι στραβο στο να κανω ενα δευτερο παιδι δεν θα το σκεφτομουν καν...

Το να κανει καποιος ενα παιδι επειδη καποιοι του δημιουργουν την ανασφαλεια οτι ειναι εγωιστης ή οτι θα αφησει το πρωτοτοκο μονο του το θεωρω πολυ ασχημο!

 

η προσωπικη ευτυχια του καθενα διαφερει απο αυτα που θελει αλλος!Για καποιους το ενα παιδι ισον κανενα για αλλους ειναι αυτο που χρειαζονται για να ναι ευτυχισμενοι!

Ολοι αυτοι που λενε οτι ειναι εγωιστικο θα σου δωσουν λεφτα οταν δεν εχεις να πληρωσεις το φροντηστηριο?Θα σε βοηθησουν ψυχολογικα αν εισαι πατημενα 40-50 και εχεις 2 παιδια στην εφηβεια και κοντευεις να τρελλαθεις?Θα σου κρατησουν τα παιδια να πας ενα διημερο με τον αντρα σου?

Κανεις πραγματα μεχρι εκει που αντεχεις...

[anastasiaspil]

Τα υλικα αγαθα δεν ειναι το παν...μια ψυχή γεμιζει και από άλλα πραγματα.

η αδελφικη σχεση ειναι μοναδικη και ανεπανάλλειπτη δεν εχετε δικαιωμα να τη στερειται από το πρωτοτοκο παιδί σας. δε μιλάμε αυτη τη στιγμή για τρελλα οικονομικα ζόρια αλλά ιδιωτικο σχολειο ταξίδια κτλ

 

Για τη συγκεκριμένη στιγμή μπορεί να μην υπάρχουν τρελά οικονομικά ζόρια όμως το μέλλον είναι αβέβαιο και αυτό πιστεύω μετράει. Ο άντρας μου αυτή τη στιγμή στο μαγαζί του δεν έχει καθόλου δουλειά, τα έξοδα τρέχουν και όσο τα παιδιά μεγαλώνουν, μεγαλώνουν και οι απαιτήσεις τους.

Πιστεύουμε ότι με το δεύτερο παιδί διπλασιάζονται και τα έξοδα (και η ευτυχία φυσικά για να μην παραξηγηθώ). Μπορεί όσο είναι μικρά να είναι όλα ειδυλλιακά, όταν όμως μεγαλώνουν, ζηλεύουν, ζητάνε και αν δεν έχεις να τους προσφέρεις, ή να τα σπουδάσεις πως νιώθεις τότε ? Ή πως θα νιώθουν τα παιδιά σου ?

[MY TREASURE]

ολοι δικιο εχουμε, και η κριση μας έχει καταστρεψει και εμας και τα ονειρα μας. εγώ θα ήθελα 4 παιδια αλλα λογω οικονομικου δεν μπορώ.

απλά νομίζω οτι το minimum για παιδια ειναι 2. οχι ένα το βρισκω άδικο (οχι εγωιστικο).

οταν ήμουν μικρή πολλές φορες ζήλευα τα μοναχοπαιδια που τα ειχαν ολα ενω εγώ τα μοιραζόμουν δια τρια, μεγαλώνοντας καταλαβα και ενιωσα την ανεκτιμητη αξια των αδελφών μου, και δε θα μπορουσα να το στερησω απο την κορη μου αυτο το συναισθημα.

[Alex Cross]

Τα υλικα αγαθα δεν ειναι το παν...μια ψυχή γεμιζει και από άλλα πραγματα.

η αδελφικη σχεση ειναι μοναδικη και ανεπανάλλειπτη δεν εχετε δικαιωμα να τη στερειται από το πρωτοτοκο παιδί σας. δε μιλάμε αυτη τη στιγμή για τρελλα οικονομικα ζόρια αλλά ιδιωτικο σχολειο ταξίδια κτλ

 

Το ότι αναφέρθηκα και σε υλικά πράγματα, δε σημαίνει ότι πιστεύω ότι είναι το παν στη ζωή. Εννοείται ότι προέχει η αγάπη, η τρυφερότητα, η συναισθηματική σιγουριά που σου προσφέρει η παρουσία του άλλου. Η ψυχή εννοείται πως γεμίζει μόνο από αυτά τα πράγματα. 'Οπως και να έχει όμως, υπάρχουν και άλλα πράγματα πιο πρακτικά που και αυτά παίζουν ένα ρόλο, δευτερεύον μεν, σημαντικό δε.

 

Για παράδειγμα, 2 παιδιά, σίγουρα δε θα μπορούσα να τα πάω σε ιδιωτικό σχολείο. Εδώ δεν ξέρω καλά καλά, εάν θα καταφέρω, να συνεχίσει ο γιος μου το ιδιωτικό, με αυτήν την κατάσταση. Επειδή ξέρεις, όπως το έγραψες (ιδιωτικό σχολείο - ταξίδια) κτλ, εμφανίζομαι λίγο σαν τη Μαντάμ Σουσού. Οχι, κάνουμε το σκ... μας παξιμάδι, έχω κόψει από δικά μου πράγματα για να μπορούμε ακόμα να απολαμβάνουμε διακοπές μία ή δύο φορές το χρόνο, ή για να πηγαίνει το παιδί μου σε ιδιωτικό σχολείο.

 

Γιατί θέλω να του προσφέρω (εκτός από τη συναισθηματική κάλυψη) - το επαναλαμβάνω - που είναι δεδομένη, και όποια εφόδια μπορώ ώστε να μπορεί να ατενίσει το μέλλον με αυτοπεποίθηση.

 

Δε διαφωνώ ότι η αδελφική σχέση είναι μοναδική. Εχω έναν αδελφό τον οποίο υπεραγαπώ. Εχω ζήσει όλα τα στάδια της αδελφικής αγάπης : τσακωμούς, μπουνιές - κλωτσιές, αντιπαλότητα, ζήλεια, αγάπη, σεβασμό, εκτίμηση. Και ναι, υπάρχουν φορές που λέω τα κλασσικά. Οτι εάν αισθανόμουν οικονομικά πολύ ασφαλής, θα είχα τουλάχιστον 2 παιδιά.

 

Ομως δεν είμαι. Το μέλλον προδιαγράφεται τουλάχιστον γκρι, δε θέλω να στερήσω πράγματα από το παιδί μου και συνυπολογίζω όλες τις παραμέτρους.

 

Νομίζω ότι είναι λίγο σκληρό, πάντως, να λες σε μαμάδες με ένα παιδί, ότι "δεν έχουν το δικαίωμα να στερούν από το παιδί τους την αδελφική σχέση". Μην είσαι τόσο απόλυτη.

[MY TREASURE]

Νομίζω ότι είναι λίγο σκληρό, πάντως, να λες σε μαμάδες με ένα παιδί, ότι "δεν έχουν το δικαίωμα να στερούν από το παιδί τους την αδελφική σχέση". Μην είσαι τόσο απόλυτη.

:oops::oops:συγνώμη, δεν ειχα προθεση να πληγώσω καμια μαμα με ενα παιδι