25 κόλπα για μωρά απαρηγόρητα

[korinaki]

Eχτες ομως ακουσα οτι δεν κανει να αφηνουμε τα μωρα να κλαινε για πολλη ωρα γιατι μπορει να παθουν κηλη και τρομοκρατηθηκα!!Καλυτερα να τον παιρνω αγκαλια αμεσως παρα να μου αρρωστησει το μωρο μου..!!

[kit_katerina]

Eχτες ομως ακουσα οτι δεν κανει να αφηνουμε τα μωρα να κλαινε για πολλη ωρα γιατι μπορει να παθουν κηλη και τρομοκρατηθηκα!!Καλυτερα να τον παιρνω αγκαλια αμεσως παρα να μου αρρωστησει το μωρο μου..!!

 

Κι εγω το εχω ακουσει αυτο αλλα δεν ξερω κατα ποσο ισχυει.

Παντως ο δικος μου εχει καποιες φορες εντονο κλαμα χωρις λογο, χωρις να ποναει, χωρις να πειναει. Οταν γινεται αυτο ειναι συνηθως πριν το βραδινο υπνο. Δεν γινεται καλα με τιποτα. Γενικα δεν τον αφηνω να κλαιει. Προσπαθω να τον παρηγορω αμεσα ειτε με το στηθος, ειτε με αγκαλια, βολτα, παιχνιδι, μουσικη κτλ. Ειναι ομως μερικες φορες που πραγματικα μου φαινεται οτι θελει να κλαψει. Λες να ειναι τελικα θεμα μαζοχισμου?!!

[G.Geo]

Κοριτσια μην ακούτε αυτές τις αηδίες! Εγω ρωτησα την παιδίατρο μου και δεν ισχύει αυτό. Το παιδί όχι μόνο δεν παθαίνει τίποτα αν κλάψει αλλά επιβάλλεται κιόλας για να ανοίξουν τα πνευμόνια του!

Με το να έχετε όλη μέρα αγκαλιά τα μωρά σας δεν κερδίζεται κάτι, αφήστε που καταλαβαίνει ότι με το κλάμα καταφέρνει αυτό που θέλει (δηλ την αγκαλιά) και το χρησιμοποιεί...και τώρα αλλά και αργότερα!

Το μωρό εκτός από την αγκαλιά υπάρχουν κι αλλοι τρόποι να το ηρεμήσεις.

Όλα αυτά που έχουν αναφερθεί παραπάνω είναι πολύ σωστά!

[ΦΩΤΕΙΝΗΖ]

ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΕΙΜΑΙ ΚΙ ΕΓΩ ΜΙΑ ΝΕΑ ΜΑΜΑ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΧΟΜΟ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΜΟΥ, ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΕΝΑ ΣΩΡΟ ΑΛΛΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΡΙΕΣ. ΔΙΑΒΑΖΩ ΜΕ ΠΟΛΛΗ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Η ΚΑΘΕ ΜΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΜΕ ΞΑΛΑΦΡΩΝΟΥΝ ΑΠΟ ΠΟΛΛΕΣ ΕΝΟΧΕΣ ΚΑΙ ΤΥΨΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΚΑΘΕ ΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΙΓΜΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ. ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΘΕΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΒΡΑΔΙΝΟ ΥΠΝΟ.ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΟΛΙΣ 25 ΗΜΕΡΩΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΜΕΡΑ!!! ΕΧΩ ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΕ ΘΑ ΔΟΚΙΜΑΣΩ ΚΑΙ ΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΩ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΤΙΚΑ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΛΥΠΑΜΑΙ ΤΟ ΚΑΗΜΕΝΟΥΛΙ ΜΟΥ ΠΟΥ ΚΛΑΙΕΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΟ ΚΟΙΤΑΩ ΣΑ ΧΑΖΗ!!! ΕΧΕΙ ΤΥΧΕΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΤΡΩΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ(ΜΠΙΜΠΕΡΟ) ΜΕΤΑ ΑΠΟ 5 ΛΕΠΤΑ ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΝΕΥΡΙΑΖΕΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΞΥΠΝΑΕΙ ΓΙΑ ΦΑΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ?

[nicole23]

το συνηθίζουν αυτό τα μωράκια. Π'αντως άκουσα έναν ψυχολόγο στην τηλεόραση να λέει ότι μέχρι τον 7ο μήνα πρέπει να ανταποκρίνεσαι άμεσα στο κλάμα του μωρού. Πρέπει να το κρατάς αγκαλιά όσο περισσότερο μπορείς. Με αυτόν τον τρόπο το παιδί αποκτά αυτοπεποίθηση και "κτίζεται" η προσωπικότητά του

[kit_katerina]

Κοριτσια μην ακούτε αυτές τις αηδίες! Εγω ρωτησα την παιδίατρο μου και δεν ισχύει αυτό. Το παιδί όχι μόνο δεν παθαίνει τίποτα αν κλάψει αλλά επιβάλλεται κιόλας για να ανοίξουν τα πνευμόνια του!

Με το να έχετε όλη μέρα αγκαλιά τα μωρά σας δεν κερδίζεται κάτι, αφήστε που καταλαβαίνει ότι με το κλάμα καταφέρνει αυτό που θέλει (δηλ την αγκαλιά) και το χρησιμοποιεί...και τώρα αλλά και αργότερα!

Το μωρό εκτός από την αγκαλιά υπάρχουν κι αλλοι τρόποι να το ηρεμήσεις.

Όλα αυτά που έχουν αναφερθεί παραπάνω είναι πολύ σωστά!

 

Πες στην παιδιατρο σου να παρακολουθει κανενα σεμιναριο που και που. Αυτες οι αντιληψεις εχουν ξεπεραστει εδω και χρονια και δε στεκουν, ισως αυτο ισχυει μονο για τη στιγμη του τοκετου...

[kit_katerina]

Εχω ακουσει και το αλλο: το κλαμα κανει καλο στα ματια... Ζησε Μαη μου...

[G.Geo]

Εσένα δηλαδή τι λέει ο παιδίατρος σου σε σχέση με το κλάμα και την δική σου ανταπόκριση? Γιατί πραγματικά έχω ακούσει διάφορα όχι μόνο ως προς το κλάμα, αλλά και γενικά όσον αφορα διάφορα θέματα ιατρικά και μη..

Γενικά οι απόψεις από γιατρό σε γιατρό διαφέρουν, το θέμα είναι πόσο εμπιστεύεσαι τον γιατρό σου και πως θες κι εσύ να μεγαλώσεις το παιδί σου..

Γιατί ακόμη και αν το θέμα των πνευμόνων δεν ισχύει, μένει το "δεν πειράζει να κλάψει το μωρό!"'

Και για να ολοκληρώσω.. αγάπη και στοργή νιώθει το μωρό και με ένα γλυκό λόγο, ένα χαμόγελο, ένα τραγουδάκι, ένα φιλί ή ένα χάδι..όχι μόνο με τις αγκαλιές..

Το μωρό όταν χαμογελάει σημαίνει ότι είναι χαρούμενο και νιώθει ασφάλεια..κάτι που κάνει το μωράκι μου συνέχεια χωρίς να το έχω στα χέρια!

Αλλά κάθε άποψη είναι σεβαστή..και στην τελική η κάθε μαμά έχει το δικαίωμα να μεγαλώσει το μωρό της όπως κρίνει εκείνη καλύτερα, η κάθε μία από εμάς εδώ, απλά καταθέτει την άποψη και την εμπειρία της.

[kit_katerina]

Εσένα δηλαδή τι λέει ο παιδίατρος σου σε σχέση με το κλάμα και την δική σου ανταπόκριση?

Το βρισκω λιγο χαζο να ρωτησω την παιδιατρο αν κλαιει το μωρο τι να κανω... Ακολουθω το ενστικτο μου και καταλαβαινω ποτε πονανε τα ουλα του, ποτε πειναει, ποτε θελει βολτα κτλ

 

Γιατί ακόμη και αν το θέμα των πνευμόνων δεν ισχύει, μένει το "δεν πειράζει να κλάψει το μωρό!"'

'Αλλο το να γκρινιαξει, άλλο το να κλαψει, άλλο το να πλανταξει. Προσωπικα δε θελω το δικο μου το μωρο ουτε να γκρινιαξει. Προτιμω να το προλαβαινω, ασχετο αν δεν το καταφερνω παντα.

 

μέχρι τον 7ο μήνα πρέπει να ανταποκρίνεσαι άμεσα στο κλάμα του μωρού. Πρέπει να το κρατάς αγκαλιά όσο περισσότερο μπορείς. Με αυτόν τον τρόπο το παιδί αποκτά αυτοπεποίθηση και "κτίζεται" η προσωπικότητά του

Θα συμφωνησω. Η δικια μας γενια μεγαλωσε με τη νοοτροπια "ασ' το να κλαψει" και βλεπω τι ψυχολογικα κουβαλαει. Αντιθετο παραδειγμα ομως δεν εχω βρει...

[annina]

Γειά σας και απο εμενα. Εχω και εγώ ένα αγοράκι 26 ημερών και αυτό που περιγράφεις Φωτεινή το κάνει και σε εμένα αλλά όχι απαραίτητα το βράδυ.

Εμένα πάλι είναι χουχουλιάρης. Του αρέσει πολύ και δεν γκρινιάζει όταν τον τυλάς με την κουβερτούλα του για να είναι ζεστός, τον κρατάω λίγο αγκαλίτσα και μετά τον αφήνω ή στην κούνια ή στο καρότσι του και κοιμάται. Βεβαια όταν τον πιάσουν οι κολικοί δεν του αρέσει τίποτα, μόνο να κλαίει. Σπαράζει η καρδιά σου όμως να το βλέπεις να κλαίει και να μην μπορείς να του κάνεις κάτι παρά μόνο μιά αγκαλίτσα ένα φιλάκι και ένα νανούρισμα μπας και ηρεμήσει.

[Λαμπρινή]

το συνηθίζουν αυτό τα μωράκια. Π'αντως άκουσα έναν ψυχολόγο στην τηλεόραση να λέει ότι μέχρι τον 7ο μήνα πρέπει να ανταποκρίνεσαι άμεσα στο κλάμα του μωρού. Πρέπει να το κρατάς αγκαλιά όσο περισσότερο μπορείς. Με αυτόν τον τρόπο το παιδί αποκτά αυτοπεποίθηση και "κτίζεται" η προσωπικότητά του

 

Μετα τον 7ο ???

[gerakina]

Κοριτσια μην ακούτε αυτές τις αηδίες! Εγω ρωτησα την παιδίατρο μου και δεν ισχύει αυτό. Το παιδί όχι μόνο δεν παθαίνει τίποτα αν κλάψει αλλά επιβάλλεται κιόλας για να ανοίξουν τα πνευμόνια του!

 

αυτό το είπε παιδίατρος?

σε παρακαλώ ζήτησέ του να σου το εξηγήσει (με λογικά και επιστημονικά επιχειρήματα) και πες μας όταν μπορέσεις

[mia]

Το κλαμα χωρις παρηγορια κανει κακο στην αναπτυξη του συναισθηματικου κοσμου του μωρου. Μακαρι όλα τα μωρακια του κοσμου να ειχαν τη μανουλα τους διαθεσιμη να τα παρει αγκαλια οταν κλαινε, θα ειμασταν ενας πολυ πιο ευτυχισμενος κοσμος...

[topoumum]

Κι εμάς η παιδίατρός μας όταν ο μικρούλης είχε κολικούς τον πρώτο καιρό και έκλαιγε ανηλεώς όλη μέρα, μου είχε πει ότι δεν θα του δημιουργήσει πρόβλημα βουβωνοκήλης το κλάμα (κάποιοι λένε ότι τα αγόρια δεν πρέπει να τα αφήνεις να κλαίνε πολύ γιατί μπορεί να πάθουν βουβωνοκήλη). Αν είναι να το πάθει θα συμβεί ούτως ή άλλως. ωστόσο μας είχε συμβουλέψει να τον έχουμε όσο πιο πολύ αγκαλιά γίνεται για συναισθηματική ασφάλεια και ότι δεν κακομαθαίνει σε καμία περίπτωση(βέβαια οι κολικοί δεν σου αφήνουν κανένα άλλο περιθώριο εκτός της αγκαλιάς έτσι κι αλλιώς). Η αλήθεια είναι ότι παρά τις ολοημερες αγκαλιές του πρώτου καιρού όντως το μωρό μας δεν συνήθισε να είναι συνέχεια στα χέρια. Μάλλον το 'παν μέτρον άριστον' ισχύει κι εδώ!Τι να πώ!

[nicole23]

το συνηθίζουν αυτό τα μωράκια. Π'αντως άκουσα έναν ψυχολόγο στην τηλεόραση να λέει ότι μέχρι τον 7ο μήνα πρέπει να ανταποκρίνεσαι άμεσα στο κλάμα του μωρού. Πρέπει να το κρατάς αγκαλιά όσο περισσότερο μπορείς. Με αυτόν τον τρόπο το παιδί αποκτά αυτοπεποίθηση και "κτίζεται" η προσωπικότητά του

 

Μετα τον 7ο ???

Μέχρι τον 7ο μήνα τα μωρά πιστεύουν ότι είναι κομμάτι της μαμας. Δεν έχουν συνείδηση της ατομικότητάς τους. Γι αυτό και σε αυτή την πρώιμη ηλικία η αποχώρηση από την μαμα είναι γι αυτά ένας ¨μικρός θάνατος". Από τον 7ο και μετά αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι αποτελούν ξεχωριστά πρόσωπα και αρχίζει η διαδικασία ένταξής τους στο κοινωνικό σύνολο, στον κόσμο γενικότερα. Τότε είναι η ώρα να μαθούν τους κανόνες συμπεριφοράς. Π.χ. δεν μπορούν πάντα να κάνουν αυτό που θέλουν ή να έχουν αυτό που θέλουν. Ελπίζω να έγινα κατανοητή . Αυτά υποστηρίζει ο εν λόγω ψυχολόγος το όνομα του οποιου δεν το θυμάμαι

[Ευτέρπη]

Καλησπέρα σε όλους!

Είμαι και εγω νέα μαμά (32 ημέρες) και έχουμε και εμείς ενα μικρό προβληματάκι με το κλάμα μας ! Ενώ είμαστε αλλαγμένοι, ταϊσμένοι, κλαιμε και θέλουμε χερια και βόλτες. Είπα λοιπόν σιγά σιγά να το κοψουμε αυτό! Μήπως όμως είναι πολύ μικρός ακόμη?? Τον λυπάμαι οταν κλαίει αλλα ξέρω οτι αν συνεχίσουμε ετσι θα θέλει όλο χέρια! Το πιλαξ βοηθάει λιγο, τον κουνάω περα δώθε αλλα δεν πιάνει πάντα. Περιμένω τις γνώμες σας.Αντωνία Λαμια

[galat]

όχι να μην το κόψεις, ούτε τώρα ούτε και αργότερα...η φυσική θεση του παιδιού είναι η αγκαλιά της μητέρας του! Και όχι το ρηλαξ ... αν δεν σε κουράζει μην σκέφτεσαι ότι το κακομαθαίνεις γιατι αυτό δεν ισχύει.

 

Το παιδι εχει ΑΝΑΓΚΗ την αγκαλια, όπως την τροφή. Είναι ανάγκη και ΔΕΝ κακομαθαίνει...

 

Οσο πιο απλοχερα τη δίνεις τόσο πιο ανεξάρτητο γίνεται μετα.Μην ακούς παππουδογιαγιάδες και περίγυρο...να κάνεις αυτό που νιώθεις, και να είσαι σίγουρη πως θα είναι το καλύτερο!

[topoumum]

Καλησπέρα σε όλους!

Είμαι και εγω νέα μαμά (32 ημέρες) και έχουμε και εμείς ενα μικρό προβληματάκι με το κλάμα μας ! Ενώ είμαστε αλλαγμένοι, ταϊσμένοι, κλαιμε και θέλουμε χερια και βόλτες. Είπα λοιπόν σιγά σιγά να το κοψουμε αυτό! Μήπως όμως είναι πολύ μικρός ακόμη?? Τον λυπάμαι οταν κλαίει αλλα ξέρω οτι αν συνεχίσουμε ετσι θα θέλει όλο χέρια! Το πιλαξ βοηθάει λιγο, τον κουνάω περα δώθε αλλα δεν πιάνει πάντα. Περιμένω τις γνώμες σας.Αντωνία Λαμια

 

Καλώς Ήρθες Αντωνία και να σου ζήσει το μωράκι σου!

Κι εγώ τον πρώτο καιρό ήμουν πολύ προβληματισμένη με το θέμα 'αγκαλιά' παρότι όλοι μου έλεγαν ότι είναι απαραίτητη όσο το δυνατόν περισσότερο. Εμάς βέβαια είχει και κολικούς κατευθείαν οπότε δεν είχαμε επιλογή (όχι ότι σταματούσε το κλάμα, τέλος πάντων). Νομίζω ότι σ'αυτή την ηλικία επειδή δεν έχουν ιδιαίτερη μνήμη, δεν συνηθίζουν κάτι. Έλεγξε εάν και το δικό σου μωρό δεν κλαίει επειδή έχει κολικούς, διαφορετικά μπορεί απλώς να φοβάται ή να θέλει παρέα. Σε κάθε περίπτωση προσφέρετέ του αγκαλιά - είναι το μόνο ουσιαστικά που μπορεί να το κάνει να νιώσει ασφάλεια. Εγώ έχω μετανοιώσει εκ των υστέρων που ήμουν τόσο αγχωμένη και μάλιστα το μωρό μου δεν έμαθε στην αγκαλιά παρόλο που τον πρώτο καιρό ρον πηγαινοφέρναμε συνέχεια επειδή πόναγε. Πάντως γενικά κάνε υπομονή... ο πρώτος καιρός είναι ομολογουμένως δύσκολος (μερικές φορές μάλιστα το άγχος σου 'κλέβει' τη χαρά) αλλά περνάει και θα μάθετε ο ένας τον άλλον. Να είσαι σίγουρη ότι το μωράκι σου θα σε αποζημιώσεισε λίγο καιρό που θ' αρχίσει να γελάει και να επικοινωνεί περισσότερο με το περιβάλλον του

[Λέγκω]

Κοριτσια μην ακούτε αυτές τις αηδίες! Εγω ρωτησα την παιδίατρο μου και δεν ισχύει αυτό. Το παιδί όχι μόνο δεν παθαίνει τίποτα αν κλάψει αλλά επιβάλλεται κιόλας για να ανοίξουν τα πνευμόνια του!

Με το να έχετε όλη μέρα αγκαλιά τα μωρά σας δεν κερδίζεται κάτι, αφήστε που καταλαβαίνει ότι με το κλάμα καταφέρνει αυτό που θέλει (δηλ την αγκαλιά) και το χρησιμοποιεί...και τώρα αλλά και αργότερα!

Το μωρό εκτός από την αγκαλιά υπάρχουν κι αλλοι τρόποι να το ηρεμήσεις.

Όλα αυτά που έχουν αναφερθεί παραπάνω είναι πολύ σωστά!

ΑΠΑΡΑΔΕΧΤΟΣ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ και παντελώς άσχετος, με το συμπάθειο! Οι γιαγιάδες μας είναι λογικό να λένε ότι ανοίγουν τα πνευμόνια με το κλάμα... ένας γιατρός όμως

[Λέγκω]

Επίσης να ζητήσω συγνώμη απ'την citron για την υποκλοπή απλά τα είχε γράψει άψογα σε ένα παρόμοιο θέμα και πήρα την πρωτοβουλία να τα μεταφέρω

Επιτρεψτε μου να διαφωνησω στο οχι πολλες αγκαλιες και το οτι τα νεογεννητα κακομαθαινουνε.

 

Το μωρο οταν γεννιεται, το μονο που γνωριζει ειναι την ασφαλεια που ειχε μεσα στην κοιλια και την φωνη της μητερας του. Το βρισκω αρκετα περιεργο να περιμενουμε απο ενα πλασμα που ειχαμε στην ασφαλεια της κοιλιας μας για 9 μηνες, να μπορει ξαφνικα μονο του να τα βγαζει περα. Καθαρα επιστημονικα αμα θελετε, ειναι πλεον τεκμηριωμενο πως τα βρεφη μεχρι τους 6 μηνες, δεν καταλαβαινουν οτι οι πραξεις τους εχουν και αποτελεσμα., Δηλαδη κλαιω και ετσι αναγκαζω την μαμα να με παρει αγκαλια.

 

Οταν γεννιουνται και για αρκετο χρονο στην ζωη τους ο μονος τροπος επικοινωνιας τους ειναι το κλαμα. Αμα νιωθουν ανασφαλεια, φοβουνται, πεινανε ή πονανε, τοτε κλαινε. Και πιστευω ειναι δικη μας δουλεια να του δειξουμε πως ειμαστε εκει για οτι χρειαστει.

 

Πλεον η επικρατεστερη αποψη - αντιθετα με αυτο που λεγανε μαμαδες και γιαγιαδες μας - ειναι οτι πρεπει να ανταποκρινομαστε στο κλαμα τους, με οτι χρειαστει..αγκαλιες, ταισμα, νανουρισμα. Ετσι τους εμπνεουμε ασφαλεια και τουε εξοπλιζουμε με την γνωση οτι ειναι ασφαλες στον κοσμο αυτο και ετσι μεγαλωνοντας εχουν την αυτοπεποιθεση να ειναι πιο ανεξαρτητα.

 

Εν αντιθεσει, ενα μωρο που κλαιει και το αφηνουμε να κλαψει πχ για να κοιμηθει μαθαινει να τα βγαζει περα μονο του μεν, δηλαδη να κοιμαται, αλλα πεφτει για υπνο ανοικανοποιητο. Νιωθει δηλαδη οτι ο μονος τροπος επικοινωνιας που εχει δεν υφισταται αρα παυει και να τον χρησιμοποιει.

 

Ας παρουμε παραδειγμα απο τον εαυτο μας γιατι και αυτα ανθρωποι ειναι. Αν γυρισουμε απο την δουλεια κλαιγοντας και ο αντρας μας δεν μας δωσει καμια σημασια, μπορει να παμε στο δωματιο και να συνεχισουμε να κλαιμε. Παλι, χωρις κανεις να μας δωσει σημασια, μπορει να πεσουμε για υπνο, εξαντλημενοι απο το κλαμα αλλα χωρις να εχει ικανοποιηθει η αναγκη μας για επαφη και επικοινωνια. Θα εχουμε κοιμηθει μεν αλλα πως?

 

Συμφωνω οτι απο καποια στιγμη πρεπει το μωρο να μην εξαρταται απο κουνιματα και αγκαλιες για να πεσει για υπνο. Αν ειναι ομως ετσι, τοτε γιατι του δινουμε και την πιπιλα? Δεν μπορω να ακουω την λογικη "Κανω το μωρο μου ανεξαρτητο και το αφηνω να κλαιει μεχρι να μαθει να κοιμηθει" αλλα απο την αλλη να χωνουμε και μια πιπιλα για να σταματησει να κλαει, για να τον παρει ο υπνος, για να μηνν γκρινιαζει κοκ. Ειναι εντελως αντιφατικα.

 

Σαν νεα μαμα αυτο πιστευω. Ο μικρος μου απο νωρις δεν ηθελε ουτε αγκαλιες πολλες , ουτε πιπιλα. Δεν ξερω γιατι. Ισως γιατι παντα ετρεχα σε καθε κιχ και νιωθει ασφαλεια ? Μπορει και οχι. Για τον βραδινο υπνο σαφεστατα προτιμω να μην μαυει στην αγκαλια. Αλλα δεν μπορω να τον αφησω να τον παρει ο υπνος κλαιγοντας και ας σημαινει αυτο οτι σε 3 βραδια θα εχω την ησυχια μο και θα κοιμαται οσο θελει.

 

Οσο για το παραδειγμα με τα παιδια που μεγαλωσαν και θελουν μονο αγκαλια, μπορει τα παιδια να ηταν high need. Μπορει να επαιξαν αλλοι παραγοντες. Μπορει οντως μεγαλωνοντας να μαθανε τον υπνο μονο με αγκαλια. Αλλα δεν νομιζω οτι εκανε κατι κακο αυτη η μαμα με το να τα εχει γενικα αγκαλια.

 

Ο καιρος περναει, αυτα θα μεγαλωνουν και θα μπαινουν σε καινουργιες φασεις. Βλεπεις παιδια που μεγαλωσαν με το αυστηρο προγραμμα - μοδα της Gina Ford ξαφνικα στα 2 τους να ζητανε συνεχεια αγκαλιες και υπνο στο κρεββατι με τους γονεις. Παιδια ειναι. Ας ειμαστε εκει να τα παρηγορουμε γιατι καποιοα μερα θα γινουν ανεξαρτητοι εφηβοι ( ελπιζω ) που θα μας λενα "Ασε μας ρε μανα!"

[Ευτέρπη]

Ευχαρισρώ για την απάντηση. Το Θέμα είναι μη φτάσουμε 2 χρονών και θέλουμε αγκαλιές!!

[citron]

Κοριτσια μην ακούτε αυτές τις αηδίες! Εγω ρωτησα την παιδίατρο μου και δεν ισχύει αυτό. Το παιδί όχι μόνο δεν παθαίνει τίποτα αν κλάψει αλλά επιβάλλεται κιόλας για να ανοίξουν τα πνευμόνια του!

Με το να έχετε όλη μέρα αγκαλιά τα μωρά σας δεν κερδίζεται κάτι, αφήστε που καταλαβαίνει ότι με το κλάμα καταφέρνει αυτό που θέλει (δηλ την αγκαλιά) και το χρησιμοποιεί...και τώρα αλλά και αργότερα!

Το μωρό εκτός από την αγκαλιά υπάρχουν κι αλλοι τρόποι να το ηρεμήσεις.

Όλα αυτά που έχουν αναφερθεί παραπάνω είναι πολύ σωστά!

ΑΠΑΡΑΔΕΧΤΟΣ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ και παντελώς άσχετος, με το συμπάθειο! Οι γιαγιάδες μας είναι λογικό να λένε ότι ανοίγουν τα πνευμόνια με το κλάμα... ένας γιατρός όμως

 

Πραγματικα ασχετος ομως...

 

Συγνωμη που θα πω παλι τα ιδια, αλλα νιωθω πολυ εντονα για αυτο το θεμα.

 

Μα γιατι αντιμετωπιζονται τα μωρα απο ορισμενους ως μικρα πανουργα τερατακια που ηρθαν στον κοσμο για να χειραγωγησουν τους γονεις τους με το κλαμα τους, δεν θα το καταλαβω ποτε. Η μοναξια, η αναγκη για ασφαλεια, για σωματικη επαφη, για ενα καθησυχασμα απο τους γονεις, δεν ειναι και αυτα ουσιαστικες αναγκες του βρεφους που ετσι θα πρεπει να αντιμετωπιζονται ? Μονο δηλαδη η βρεγμενη πανα και η πεινα ειναι αναγκη? Εσεις εχετε αναγκη μονο το φαγητο και την τουαλετα ?

 

Κοινη λογικη - οταν αγνοεις το φυσικο καλεσμα του μωρου - το κλαμα - εξασθενει με την επαναλλαμβανομενη ελλειψη ανταμοιβης. Το κλαμα, ο μοναδικος τροπος επικοινωνιας, δεν κανει τιποτα αρα σταματαει να το χρησιμοποιει. Ουσιαστικα σταματαει να επικοινωνει. Μαθαινει να μην εμπιστευεται τους γονεις ως προστατες.

 

Ακουτε γιαγιαδες που - τι ? - μεγαλωσανε καλα την γενια τους ? Καλα, και ο γιατρος που αναφεραμε το διπλωμα η γιαγια του θα του το εδωσε

 

Αν εσεις ως γονεις, διαβασατε, ενημερωθηκατε και αποφασισατε οτι αυτο που σας ταιριαζει ειναι να αφηνετε ενιοτε το μωρο να κλαιει, ΟΚ, ο καθενας κανει οτι θεωρει σωστο στο σπιτι του και με το ενστικτο του. Αν ομως, ακουσατε γιαγιαδες ( με την γενια που εχει ρημαξει τα παντα ), την γειτονισσα ( με τα 3 διαβολοπαιδα - αλλα δεν εχει σημασια ), τον μπακαλη ( με ολη την φαμιλια απο την κολαση ), τον συναδελφο ( που ειναι αχωνευτος ετσι και αλλιως ) και οποιον αλλον βρεθει στον δρομο σας να το παιξει εξυπνος, τοτε μαλλον θα πρεπει να αναθεωρισετε. Πρεπει να ακουσουμε το ενστικτο μας. Και ειμαι σιγουρη, οτι καμια μαμα δεν θελει να ακουει το μωρο της να κλαει. Το κανει μονο οταν την πεισουνε οτι αυτο ειναι για το καλο του και ετσι υπομενει. Ειναι κριμα ομως....

[citron]

Ευχαρισρώ για την απάντηση. Το Θέμα είναι μη φτάσουμε 2 χρονών και θέλουμε αγκαλιές!!

 

Εγω ειμαι 32 χρονων και θελω ακομα αγκαλιες. Να μην θελει και το παιδακι απο την μαμακα του ?

[Ευτέρπη]

Εγώ πάλι!

Οχι κολικούς δεν έχουμε, τουλάχιστον απο οτι μπορώ να καταλάβω! Κλαίει καμιά φορα για φαγήτο ή αγκαλιά! Σπανια να συνεχίσει οταν το κρατάς στα χέρια. Βέβαια κλωτσάει τα ποδαράκια του καμια φορά, μπορεί να έχει κανένα πονάκι αλλα απο οτι εχω ακουσει οι κολικοι ειναι το κάτι αλλο. Το παιδι λενε μενει απο το κλάμα!!

[Ευτέρπη]

Α! και κάτι αλλο!

Αν θες για παράδειγμα να μαγειρεύψεις, να σιδερώσεις και αλλα τέτοια που δεν γίνονται με ενα χέρι , τι κάνεις. Του δίνεις κανένα ειδικό χαπάκι?

 

 

Πολλές φορές ενω τον βλέπω είναι έτοιμος για ύπνο, φαινεται να μη θέλει να κλείσει το μάτι. Το κλείνει και εκει που είσαι έτοιμη να τον αφήσεις κάτω, λες και ξέρει, ανοιγει δειλά δειλά τα ματάκια!