ΒΑΛΤΕ ΤΕΛΟΣ ΣΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΠΝΟΥ(κοιμήσου παιδί μου)

[Βάνα]

ΠΑΝΤΩΣ ΚΟΡΙΤΣΙΑ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΥ ΣΚΛΗΡΕΣ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.

ΠΟΣΕΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΔΕΝ ΚΟΙΜΗΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΜΑΣ?

ΕΜΕΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΒΓΑΛΟΥΝΕ ΑΠΟ ΑΝΑΜΕΣΑ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΡΥΠΩΝΑ ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΕΝΩ ΚΟΙΜΟΜΟΥΝ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΛΟΓΩ ΕΛΕΙΨΗΣ ΧΩΡΟΥ, ΜΕ ΚΑΝΑΝΕ ΝΑ ΝΤΡΑΠΩ.

Μ Ο Ν Ο ΕΤΣΙ ΞΕΚΟΛΙΣΑ.

ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΕΒΓΑΛΕ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΤΟ 3ΧΡΟΝΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΕ ΤΟΝ 8ΧΡΟΝΟ ΑΔΕΛΦΟ ΤΗΣ.

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΧΙΚΟ ΠΛΑΣΜΑ, ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ, ΑΝΟΙΚΕΙ ΣΕ ΟΜΑΔΕΣ.

Η ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ΚΑΝΕΙ ΕΝΙΛΗΚΕΣ ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ. ΤΟ ΒΛΕΠΩ ΣΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΤΟΝ ΑΠΟΜΟΝΩΝΑΝΕ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΟΥ.ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΥ ΧΑΡΗΣΑΝΕ ΑΔΕΛΦΑΚΙ.

ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ ΤΑ ΚΑΛΑ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ. ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΒΓΑΖΕΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΟΡΓΗ, ΓΚΡΙΝΙΑ ΚΑΙ ΜΙΖΕΡΙΑ.

ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΚΑΛΥΨΟΥΝ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΜΕ ΥΛΙΚΑ "ΚΑΛΟΠΙΑΣΜΑΤΑ".

[Melduck]

Συμφωνώ απόλυτα με όσες και όσους λένε πως δεν πρέπει να αφήνουμε ένα μωρό να κλαίει μόνο του μέσα στη νύχτα (ούτε μέσα στη μέρα φυσικά!). Όμως πιστεύω πως αν ένα μωρό δεν μπορεί να κοιμηθεί παρά μόνο με τους γονείς του, τότε ίσως να είναι οι ίδιοι οι γονείς που του δημιούργησαν αυτήν την ανάγκη. Να εξηγηθώ για να μην παρεξηγηθώ. Εμένα ο γιος μου από νεογέννητο κοιμόταν στην κούνια του ήσυχα και ωραία. Μπήκα πολλές φορές στον πειρασμό να τον πάρω στο κρεββάτι μου και να κοιμηθούμε αγκαλίτσα (καθαρά δική μου ανάγκη), δεν το έκανα όμως ακριβώς για να μην του γεννήσω μια ανάγκη που έβλεπα πως δεν υπήρχε. Όταν ένα μωράκι κοιμάται ήσυχα στην κούνια του χωρίς να κλαίει, και ξυπνάει μέσα στα χαμόγελα γιατί να του το χαλάσω? Θέλω απλά να πω ότι δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου αν ένα μωρό κοιμάται μόνο του. Και ούτε σημαίνει φυσικά ότι οι γονείς του δεν το αγαπάνε. Μέχρι σήμερα που είμαστε 5 μηνών έτσι κοιμόμαστε, ο καθένας στο δωμάτιό του) και είμαστε όλοι μια χαρά. Μήπως καμμιά φορά λόγω κούρασης (απολύτως κατανοητό!) θέλουμε να έχουμε το μωρό δίπλα μας για να γλυτώσουμε τα πήγαινε-έλα μέσα στη νύχτα αν χρειαστεί? Δεν ξέρω...

Από την άλλη, για να είναι ένα μωρό καλά και να νιώθει ασφαλές, πρέπει και οι γονείς του να είναι καλά και αγαπημένοι. Χωρίς φυσικά να θέλω να είμαι απόλυτη, δεν πιστεύω πως είναι και ό,τι καλύτερο ένα ζευγάρι να κοιμάται χώρια (στην αρχή δεν το καταλαβαίνεις αλλά μελλοντικά ίσως και να αποξενωθεί το ζευγάρι). Βέβαια ίσως να κάνω λάθος πάνω σε αυτό, γιατί και η Αγλαία (της οποίας την άποψη, τη βοήθεια, τις γνώσεις και τις συμβουλές εκτιμώ βαθύτατα) δεν δείχνει να θεωρεί πως η σχέση του ζευγαριου μπορεί να επηρεαστεί (όταν το μωρό κοιμάται με τους γονείς του ή όταν το ζευγάρι κοιμάται χώρια και το μωρό με τη μαμά). Σίγουρα σε άλλες κοινωνίες, χώρες κλπ δεν υπάρχει χώρος και γι'αυτό κοιμούνται όλοι μαζί, αλλά εμείς αν έχουμε χώρο γιατί θα πρέπει να κάνουμε το ίδιο? Με την ίδια λογική δεν θα έπρεπε να κάνουμε αποστείρωση αφού και τα γυφτάκια ζούνε από νεογέννητα μέσα στους δρόμους και τη βρωμιά. Τι να πω... Ίσως να κάνω και λάθος...

Φιλιά σε όλους και όλες που σίγουρα κάνετε το καλύτερο για τα παιδάκια σας

[ΝΑΝΤΙΑ1]

ΕΓΩ ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΜΕ ΤΗΝ ΦΙΛΗ ΤΗΝ ΜΕΛΙΝΑ.ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΕΓΩ ΝΑ ΠΑΡΕΞΗΓΗΘΩ.ΕΜΕΙΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΚΟΙΜΗΘΗΚΑΜΕ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ .Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ.ΦΕΤΟΣ ΠΟΥ ΠΗΓΑΜΕ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑ ΚΟΙΜΗΘΗΚΑΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΚΡΕΒΑΤΙ.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ?Η ΜΙΚΡΗ ΤΗΣ ΑΡΕΣΕ.ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΔΕΝ ΣΥΝΕΧΙΣΤΗΚΕ ΕΚΑΤΣΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΙΛΗΣΑ.ΜΑΣ ΕΚΑΝΕ ΚΑΤΙ ΤΡΕΛΛΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ.ΑΛΛΑ ΠΗΓΑΙΝΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΚΑΙ ΕΚΑΝΑ ΟΤΙ ΚΟΙΜΟΜΟΥΝ.ΜΕΤΑ ΗΡΕΜΟΥΣΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΑΝΑ.ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΚΗ ΜΑΜΑ.ΕΤΣΙ ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΜΑΘΕΙ ΑΠΟ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟ.ΞΕΡΩ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΜΕ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.ΝΑ ΕΙΝΑΙ 18ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΜΑ ΤΗΣ ΑΚΟΜΑ.ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ?ΕΚΕΙ ΤΟ ΖΕΥΓΑΡΙ ΔΕΝ ΧΑΝΕΤΑΙ?

[doroula]

Κι ομως ναι,ειναι αληθινο παιδια,δεν ειναι ονειρο!

Ο Γιωργος ειναι 14 μηνων και εδω και μια εβδομαδα κοιμομαστε,δεν σηκωνομαστε το βραδυ.

Οσοι το εχετε περασει ή το περνατε θα με νοιωθετε σιγουρα!

Καθε βραδυ σηκωνομουν(εναλλαξ με τον αντρα μου) 2 και 3 φορες(εφιαλτης)επειδη εκλαιγε.Τον εβρισκα ορθιο μεσα στην κουνια του,κλασικα του χαιδευα το κεφαλακι χωρις να του μιλαω,του εβαζα την πιπιλα και αυτο ηταν,επεφτε ταβλα για υπνο.

Ειχα κανει τα παντα,εψαχνα τροπους ,ας κανω κι αυτο ελεγα,ας κανω και το αλλο,αλλα τιποτα!Ο γιατρος μου ειχε πει να τον αφησω να κλαψει για κανενα μισαωρο(αφου ξερω φυσικα πως δεν πασχει απο κατι),δεν θα παθει και τιποτα!Προσπαθησα 2 φορες αλλα μου φαινοταν αιωνας η μιση ωρα και πηγαινα στο δωματιο του πανω στο 5λεπτο.Αυτο που μου ειπε ο γιατρος το γραφουν και τοσα βιβλια βεβαια!Ειναι το αισθημα του αποχωρισμου!

Τελικα παιδια τον αφησαμε 4 νυχτες και εκλαψε.....,εκλαψε πολυ..., εως οτου κουραστηκε απο το κλαμα και επεσε μεσα στην κουνια ξερος!Εγω φυσικα μετα το 10λεπτο ειχα σηκωθει και κρυφοκοιταζα απο την μισανοιχτη πορτα τις πρωτες δυο μερες,τις αλλες δυο απλα καθομουν στο κρεβατι μου.

Με λιγα λογια ΚΑΤΙ ΞΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ!Τοσους μηνες δεν τον ακουγα!Δεν πειραζει ομως,καλιο αργα παρα ποτε!

Ευχομαι να συνεχιστει ο υπνος μας ετσι και να μην ειναι κατι παροδικο!

Για ολους εσας παιδια που περνατε τα ιδια,ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΤΕ ΤΟ,το ξερω ειναι δυσκολο,αλλα δεν εχετε να χασετε τιποτα!Καντε την καρδουλα σας πετρα και μην κανετε την παρουσια σας αισθητη οταν σας αναζητα!

Τωρα,αν σε σας δεν πιασει μην με βριζετε σας παρακαλω ΧΑ-ΧΑ!

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ευχομαι!

[ΒΙΚΥ]

Kαλή ξεκούραση λοιπόν και καλούς ύπνους να έχετε!

 

Εμείς δεν μπορέσαμε να εφαρμόσουμε αυτή την τακτική σπάραζε η καρδιά μας και τελικά πηγαινοερχόμουν για πάνω από 5 μήνες, τώρα είναι 18μηνών, και μόλις πρίν 4 μέρες κοιμάται μόνος του και ξυπνάει μόνο για νεράκι και πιπίλα. Είμαι ευχαριστημένη που θα σηκωθώ 2 φορές μόνο την νύχτα!

[doroula]

Κι ομως ναι,ειναι αληθινο παιδια,δεν ειναι ονειρο!

Ο Γιωργος ειναι 14 μηνων και εδω και μια εβδομαδα κοιμομαστε,δεν σηκωνομαστε το βραδυ.

Οσοι το εχετε περασει ή το περνατε θα με νοιωθετε σιγουρα!

Καθε βραδυ σηκωνομουν(εναλλαξ με τον αντρα μου) 2 και 3 φορες(εφιαλτης)επειδη εκλαιγε.Τον εβρισκα ορθιο μεσα στην κουνια του,κλασικα του χαιδευα το κεφαλακι χωρις να του μιλαω,του εβαζα την πιπιλα και αυτο ηταν,επεφτε ταβλα για υπνο.

Ειχα κανει τα παντα,εψαχνα τροπους ,ας κανω κι αυτο ελεγα,ας κανω και το αλλο,αλλα τιποτα!Ο γιατρος μου ειχε πει να τον αφησω να κλαψει για κανενα μισαωρο(αφου ξερω φυσικα πως δεν πασχει απο κατι),δεν θα παθει και τιποτα!Προσπαθησα 2 φορες αλλα μου φαινοταν αιωνας η μιση ωρα και πηγαινα στο δωματιο του πανω στο 5λεπτο.Αυτο που μου ειπε ο γιατρος το γραφουν και τοσα βιβλια βεβαια!Ειναι το αισθημα του αποχωρισμου!

Τελικα παιδια τον αφησαμε 4 νυχτες και εκλαψε.....,εκλαψε πολυ..., εως οτου κουραστηκε απο το κλαμα και επεσε μεσα στην κουνια ξερος!Εγω φυσικα μετα το 10λεπτο ειχα σηκωθει και κρυφοκοιταζα απο την μισανοιχτη πορτα τις πρωτες δυο μερες,τις αλλες δυο απλα καθομουν στο κρεβατι μου.

Με λιγα λογια ΚΑΤΙ ΞΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ!Τοσους μηνες δεν τον ακουγα!Δεν πειραζει ομως,καλιο αργα παρα ποτε!

Ευχομαι να συνεχιστει ο υπνος μας ετσι και να μην ειναι κατι παροδικο!

Για ολους εσας παιδια που περνατε τα ιδια,ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΤΕ ΤΟ,το ξερω ειναι δυσκολο,αλλα δεν εχετε να χασετε τιποτα!Καντε την καρδουλα σας πετρα και μην κανετε την παρουσια σας αισθητη οταν σας αναζητα!

Τωρα,αν σε σας δεν πιασει μην με βριζετε σας παρακαλω ΧΑ-ΧΑ!

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ευχομαι!

[ellanor]

Ααααχ, συμπάσχουσες μαμάδες και μπαμπάδες!

Το μωρούλι μου κοιμάται γενικά ΜΟΝΟ αγκαλιά. Δεν θέλει πιπίλα, ούτε το δάχτυλο, ούτε τίποτα.

 

Έχω δοκιμάσει να την αφήσω να κλαίει (και λίγο και πολύ) και το μόνο που κατάφερα είναι να κάνει εκπαίδευση πριμαντόνας και να ανεβάσει ΝΤΕΣΙΜΠΕΛ σε σημείο να μην αντέχω να βρίσκομαι στο ίδιο δωμάτιο. Συν το ότι μετά από μια φορά κλάμα δείχνει λιγότερη εμπιστοσύνη και την επόμενη φορά κλαίει... προληπτικά ακόμα και στην αγκαλιά.

 

Τουλάχιστον δεν ξύπναγε πολλές φορές μέσα στη νύχτα...

Τώρα τελευταία, επειδή κοιμάται και μέσα στη μέρα πάνω από 10 λεπτά τη φορά (παλιότερα το 5άλεπτο ήταν ρεκόρ), έχει γίνει το πρόγραμμα της νύχτας άνω κάτω...

[xazomama]

Επανέρχομαι σ'αυτό το ΤΟΣΟ σημαντικο θέμα.

Αλλά αυτή τη φορά όχι για τον γιό μου αλλά για την νεοφερμένη κόρη μου.

Ο γιός μου, μετά από αρκετή υπομονή και προσπάθεια από μένα και τον σύζυγό μου, καταφέραμε και πετύχαμε το επιθυμητό αποτέλεσμα: να κοιμάται μόνος του, χωρίς αγκαλιά-κούνημα και χωρίς βραδυνά ξυπνήματα, απ'τις 9:30 ως τις 8:00. Είμαστε τρισευτυχισμένοι!

Αλλά τώρα έχω θέμα με την κόρη. Ή μάλλον δεν έχω ακόμα, αλλά φοβάμαι ότι θα αποκτήσω.

 

Αναγκαστικά έχουμε και τα 2 παιδιά στο ίδιο δωμάτιο, με αποτέλεσμα μόλις ξυπνήσει η μικρή (και η μικρή ξυπνάει 2-3 φορές για πιπίλα), να ξυπνάει και ο μεγάλος.

Για να μπορέσω να αποφύγω αυτή την κατάσταση και να γλιτώσω τον ύπνο του μεγάλου, μόλις κλάψει η μικρή την παίρνω στο κρεβάτι μας.

Πολύ φοβάμαι λοιπόν, ότι αυτό θα της γίνει κακιά συνήθεια.

Τί να κάνω όμως; Δεν υπάρχει άλλο δωμάτιο που να μπορώ να τα κοιμίζω χώρια και φυσικά δεν θέλω να ξαναβάλω το κρεβάτι της στο δωμάτιό μας.

Την είχα για 2 μήνες δίπλα μου στην καλαθούνα και για άλλους 2 μήνες στο κρεβατάκι της, αλλά πάλι μέσα στο δωμάτιό μας.

Είναι τώρα 3 μήνες που τα έχω και κοιμούνται μαζί.

Τί να κάνω όμως που η μικρή ξυπνάει το βράδυ και μέχρι να ξανακοιμηθεί (της παίρνει κανά 10λεπτο) σιγογκρινιάζει και ξυπνάει και ο άλλος;

Και άμα αρχίσουν να κλαίνε και τα 2, χρειαζόμαστε καμιά ώρα μέχρι να ηρεμήσουν......

[parent38]

Φαίνεται πολύ χρήσιμο ιδίως για όσους έχουν πρόβλημα σε αυτό το τόσο σημαντικό ζήτημα.

 

Μάλλον θα το πάρω!

[TwinMum]

έχω ένα παρόμοιο πρόβλημα και θα ήθελα καμιά να με βοηθήσετε με καμιά ιδέα. Έχω δίδυμα αγοράκια 11 μηνών. Εδώ και 4-5 μέρες περνάω τον ένα εκπαίδευση ύπνου και πάει πάρα πολύ καλά... Έχουμε φτάσει στο 1,5 λεπτό το κλάμα. Υπολογίζω οτι σε κανά δυο μέρες θα κοιμάται μόνος του όλη νύχτα ήρεμος και ξεκούραστος. Για να εκαπιδεύσο τον ένα τον άλλο τον κοίμηζα στο δικό μου υπνοδωμάτιο και τον μετέφερα στην κούνια του όταν είχε πλέον κοιμηθεί ο εκπαιδευόμενος και ολα είναι καλά ως εδώ. Τώρα που είναι να εκπαιδεύσω τον δεύτερο τι θα κάνω με τον εκπαιδευμένο? Δεν μπορώ να τον έχω στο ίδιο δωμάτιο με τον άλλο να τσιριζει μεχρι να κοιμηθεί... Αν τον κοιμήσω στο δικό μου υπνοδωμάτιο δεν θα του χαλάσω την εκπαίδευση??? Μία ιδέα είναι να δημιουργήσω μία διθαφορά φάσης και να τους βάλω για ύπνο με μισή ώρα διαφορά αλλά ακούω προτάσεις!!!

[iro]

Τελικα παιδια τον αφησαμε 4 νυχτες και εκλαψε.....,εκλαψε πολυ..., εως οτου κουραστηκε απο το κλαμα και επεσε μεσα στην κουνια ξερος!Εγω φυσικα μετα το 10λεπτο ειχα σηκωθει και κρυφοκοιταζα απο την μισανοιχτη πορτα τις πρωτες δυο μερες,τις αλλες δυο απλα καθομουν στο κρεβατι μου.

Με λιγα λογια ΚΑΤΙ ΞΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ!!

 

doroula μου καλή χρονιά και να χαίρεσαι την όμορφη οικογένεια

 

Ακολούθησα αυτή την τακτική που περιγράφεις στην μεγάλη μου κόρη. Έκανα δηλαδή αυτό που περιγράφουν τα βιβλία αυτά, σε αντίθεση με αυτό που μου έλεγε το ένστικτό μου.. Η καρδιά μιας μαμάς είναι λογικό να πονάει όταν ακούει το μωρό να κλαίει - αυτός ο μηχανισμός είναι συνυφασμένος με την διαδικασία επιβίωσης του ανθρώπου.

 

Σήμερα, το έχω μετανιώσει. Γιατί; Γιατί υπάρχουν και δεκάδες άλλα βιβλία που καταγράφουν τις συνέπειες αυτής της τακτικής: το μωρό δεν μαθαίνει να μην κλαίει τη νύχτα - απλώς κοιμάται αποκαμωμένο και πεπεισμένο οτι κανείς δεν πρόκειται να ανταποκριθεί στο κλάμα του. Γι' αυτό και μετά από μέρες σταματά... πολύ βολικό για εμάς τους γονείς, όχι όμως και για το μωρό: δεν ξέρω αν είναι προς το συμφέρον του μωρού το βολικό πρόγραμμα ύπνου εις βάρος της συναισθηματικής του κατάστασης. Τι μήνυμα να παίρνει άραγε όταν ανταποκρίνόμαστε στο κλάμα του πόνου, του πυρετού, κλπ αλλά όχι στο κλάμα π.χ της νυχτερινής μοναξιάς; Οτι ως μαμά θα είμαι επιλεκτικά πλάι σου, όταν το κρίνω εγώ ( και όχι εσύ; )..

 

Αν με ρωτήσεις, δεν ξέρω τι είναι το σωστό. Πρόκειται τις επόμενες μέρες να διαβάσω αυτό το "no cry baby solution" που υποτίθεται οτι εγγυάται πρόγραμμα ύπνου χωρίς την οδύνη του κλάματος του μωρού.

Τι κάνω με το 2ο μωρό μου; Κοιμόμαστε μαζί. Από 5 μηνών. Θηλάζει κιόλας, οπότε μας βολεύει διπλά. Δεν ξέρω πόσο θα διαρκέσει η φάση του κοινού μας ύπνου - το μόνο που ξέρω τώρα πια, είναι οτι το κλάμα δεν υπάρχει για να το προσπερνάμε.

 

Φιλικά,

Ηρώ

[ΦΕΝΙΑ]

Διαβάζω πολύ καιρό το κοιμήσου παιδί μου αλλά μόλις πρόσφατα αποφάσισα να το εφαρμόσω. Έκανα τα βασικά που λέει το βιβλίο αλλά όταν έμπαινα στο δωμάτιο και του μίλαγα για να τον ηρεμήσω δεν σταμάταγε το κλάμα με αποτέλεσμα να κλαίει 1+3+5=9 λεπτά συνεχόμενα. Δεν άντεξα άλλο και μάλλον δεν θα το ξαναπροσπαθήσω. Μετά νόμιζα πως ήταν πολύ δυστυχισμένος, δεν χαμογελούσε και είχε αλλοιωθεί η φωνή του από το πολύ κλάμα.... Όσες το έχετε δοκιμάσει και έφερε αποτέλεσμα μπορείτε να περιγράψετε αναλυτικά τι κάνετε, κυρίως την πρώτη μέρα της εκπαίδευσης....

[Αντιγόνη]

ΦΕΝΙΑ καλημέρα, ζητώ συγνώμη αλλά βρίσκω τη μέθοδο πολύ σκληρή, ειδικά για 4 μηνών μωρό..

Προσπάθησε όταν θα είναι μεγαλύτερο. Τώρα το καημένο δεν καταλαβαίνει. Δεν νομίζω ότι σε αυτή την ηλικία κακομαθαίνουν ούτε το κάνουν απ' αυτό.

Μας έχουν ανάγκη 24 ώρες το 24ωρο! Μικρά μωρά είναι. Πως να κατανοήσουν το λόγο που τους γίνεται μια τέτοιου είδους "εκπαίδευση"?

Επίσης, στις τόσο μικρές ηλικίες φοβάμαι ότι οι οδηγίες του βιβλίου εξυπηρετούν τις αναγκες του γονιού και όχι του παιδιού, το οποίο ούτως ή άλλως θα περάσει από ένα σωρό εναλλαγές φάσεων.

Δεν διαφωνώ με την όλη φιλοσοφία του βιβλίου, σε πολλά σημεία όμως, δεν χάνει την ευκαιρία να τονίζει ότι το παιδί πρέπει να προσαρμόζεται στη ζωή των γονιών και όχι οι γονείς σε αυτό. Διαφωνώ κάθετα με αυτό όσον αφορά τουλάχιστον τους πρώτους 6 (κρίσιμους) μήνες του μωρού. Το οποίο έχει να αντιμετωπίσει έναν καινούργιο κόσμο, καινούργιο περιβάλλον, κολικούς, οδοντοφυία, πείνα, δίψα... και τόσα μα τόσα άλλα. Εμείς γιατί να του προσθέσουμε και την αγωνία?..

[ΦΕΝΙΑ]

Aντιγόνη σε ευχαριστώ για την άποψή σου, πιστεύω πως έχεις δίκιο. Θα συζητήσω με όσους περισσότερους γονείς μπορώ από αυτούς που το έχουν εφαρμόσει και ίσως ξαναπροσπαθήσω αργότερα που θα είναι πιο μεγάλος.

[TwinMum]

Υπάρχει κλάμα και κλάμα.... Όταν πον΄ναει πχ το μωρό και εκατό αγγαλιές να του κάνεις δεν σταματάει... Όταν το μαλώνεις γιατί βάζει πχ. το δάχτυλο στη μπρίζα ή βρήκε ευκαιρία και παίζει με το κινητό σου, είναι κλάμα από νεύρα και σε ελέγχει το μωρό σε ποιό σημείο θα υποχωρήσεις. Είναι λοιπόν κλάμα από πείσμα.... Το βραδυνό κλάμα εκτός από τα πρώτα λεπτά είναι κυρίως κλάμα από πείσμα. Που υποχωρείς και που όχι είναι λεπτή η γραμμή.... Δεν υποχωρείς όταν κλαίει για τα εμβόλια και του τα κάνεις αλλά υποχωρείς όταν δεν θέλει να κοιμηθεί. Δεν θποχωρείς στις μπρίζεσ αλλά υποχωρείς στο κοντρόλ της τηλεόρασης....

 

Το κλάμα δεν είναι για να το αγνοείς και συμφωνώ εκτός αν κρίνεις οτι είναι σημαντικότερο να γίνει κάτι άλλο. Το να μάθει ένα παιδί να κοιμάται αδιάκοπα όλη νύχτα δεν είναι απλώς βολικό για τους γονείς. Πολ΄λοί γονείς ευχαριστιούνται την νυχτερινή αγγαλίτσα και επαφή με το παιδί τους όπως ευχαριστούνται και να το ταίζουν αλλά ως πότε? Ο ύπνος είναι πολύ βασική ανάγκη για τη σωστή ανάπτυξη των παιδιών και τη μελλοντική τους υγεία. Δεν είναι θέμα βολέματος είναι θέμα υγείας!!

 

Χαρακτηριστικό είναι οτι τα παιδιά που έχουν περάσει από εκπαίδευση ύπνου δεν ξυπνούν τα βράδια τρομοκρατημένα και να φωνάζουν τη μαά να τα ξανακοιμήσει, το πρωί ξυπνούν και δεν κλαίνε γιατί δεν τους τρομάζει οτι είναι μόνα στο δωμάτιο και είναι χορτάτα ύπνο, είναι πιο ήρεμα κατά τη διάρκεια της μέρας. Όταν ξυπνήσουν και κλαίνε ξέρεις οτι κάτι πάει στραβά και κάτι έχει το παιδί κλπ.

 

Ναι είναι σκληρό να αφήνεις το παιδί να κλαίει μέχρι συνηθίσει (περίπου 4-5 βράδια) μήπως όμως αν μαζέψεις τις φορές που κλαίει και σε φωνάζει μέσα στη νύχτα για οποιοδήποτε΄λόγω τελικά χωρίς εκπαίδευση καταλήγει να έχει κλάψει πολύ περισσότερο???

[MARYLAPIN]

Καλημερα σας μπαμπαδες και μαμαδες συμπασχουσες.

 

Ωραια και καλα τα λετε... να διαβασω βιβλια για να εκπαιδευσω το παιδι μου στον υπνο κοκ, αλλα τι γινεται στην περιπτωση που εχεις τριδυμα που κοιμουνται στο ιδιο δωματιο...?

Εκει ουτε βιβλιο ουτε τιποτα δεν μπορει να τα δαμασει...

Σας πληροφορω οτι εγω και η γυναικα μου σηκωνομαστε εδω και 11,5 μηνες ανελιππως, τουλαχιστον 18 φορες για τα παιδια. Και στο τελος αναγκαζομαστε να τα φερνουμε στο κρεβατι...

 

Ο χαμος ο ιδιος γινεται καθε βραδυ και φυσικα εμεις σαν γονεις ζητημα να κοιμηθουμε μιση ωρα σερι.

 

Αυτο ειναι το σοβαρο μας προβλημα λοιπον. Τα καημενα δεν μιλανε ακομα μονο κλαινε και σηκωνονται ορθια στην κουνια τους και φυσικα ξυπναει το ενα το αλλο. Ειμαστε εντελως απελπισμενοι.

Τα παιδια ειναι φαγωμενα,πλυμενα καθαρα και ζεστα στις κουνιες τους.

 

Τι μπορει να φταιει?

Μπορει καποιος να βοηθησει?

 

Ευχαριστω,

Ο απελπισμενος γονιος

[MARYLAPIN]

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΗ ΜΑΝΟΥΛΑ.

 

ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΩ ΚΑΙ ΕΓΩ , ΟΠΩΣ Ο ΓΟΝΙΟΣ sgiannios.

ΒΕΒΑΙΑ ΕΓΩ ΕΧΩ ΔΙΔΥΜΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ.

ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΜΕ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.

ΟΥΤΕ ΒΙΒΛΙΑ , ΟΥΤΕ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΥΤΟ!

ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΟΥΜΕ ΔΥΣΤΗΧΩΣ 18 ΜΗΝΕΣ !

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΤΙ ΦΤΑΕΙ ΚΑΙ ΞΥΠΝΑΝΕ?

ΤΑΙΣΜΕΝΑ , ΚΑΘΑΡΑ, ΗΡΕΜΑ .

ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΙ Η ΙΔΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΟΙΜΟΥΝΤΕ 10.30 ΚΑΙ 4 Η 4,30 Η 5 ΕΙΝΑΙ ΟΡΘΙΟΙ ΚΑΙ ΟΙ 2 ΚΑΙ ΚΛΑΙΝΕ.....

ΣΑΦΩΣ ΚΑΙ ΞΥΝΑΕΙ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟ.

ΕΑΝ ΠΩ ΟΤΙ ΤΑ ΑΦΗΝΩ ΝΑ ΚΛΑΙΝΕ ΣΤΗΝ ΚΟΥΝΙΑ ΤΟΥΣ ΤΟΤΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΛΑΙΝΕ 2 ΚΑΙ 3 ΩΡΕΣ .ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΧΩ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΜΗ ΜΟΥ ΚΑΝΟΥ Ν ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΤΗΣ ΩΡΑΣ!!!

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΧΩ ΑΡΧΙΣΕΙ ΚΑΙ ΑΠΕΛΠΙΖΟΜΑΙ !!!!

ΜΗΠΩΣ ΚΑΤΙ ΚΑΝΩ ΕΓΩ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ.

 

ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ????

ΑΝΑΜΕΝΩ ΚΑΠΟΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΑΣ ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΕ ΠΟΥ ΠΙΘΑΝΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΩ ΣΚΕΦΤΕΙ!

 

PLEASEEEEE!!!!!

 

ΜΙΑ ΑΠΕΠΛΙΣΜΕΝΗ ΜΑΝΟΥΛΑ ΕΠΙΣΗΣ......

 

 

 

 

Καλημερα σας μπαμπαδες και μαμαδες συμπασχουσες.

 

Ωραια και καλα τα λετε... να διαβασω βιβλια για να εκπαιδευσω το παιδι μου στον υπνο κοκ, αλλα τι γινεται στην περιπτωση που εχεις τριδυμα που κοιμουνται στο ιδιο δωματιο...?

Εκει ουτε βιβλιο ουτε τιποτα δεν μπορει να τα δαμασει...

Σας πληροφορω οτι εγω και η γυναικα μου σηκωνομαστε εδω και 11,5 μηνες ανελιππως, τουλαχιστον 18 φορες για τα παιδια. Και στο τελος αναγκαζομαστε να τα φερνουμε στο κρεβατι...

 

Ο χαμος ο ιδιος γινεται καθε βραδυ και φυσικα εμεις σαν γονεις ζητημα να κοιμηθουμε μιση ωρα σερι.

 

Αυτο ειναι το σοβαρο μας προβλημα λοιπον. Τα καημενα δεν μιλανε ακομα μονο κλαινε και σηκωνονται ορθια στην κουνια τους και φυσικα ξυπναει το ενα το αλλο. Ειμαστε εντελως απελπισμενοι.

Τα παιδια ειναι φαγωμενα,πλυμενα καθαρα και ζεστα στις κουνιες τους.

 

Τι μπορει να φταιει?

Μπορει καποιος να βοηθησει?

 

Ευχαριστω,

Ο απελπισμενος γονιος

[athina_m]

Καλημερα και απο εμενα.

Ο μικρουλης μου ειναι 16 μηνων και κοιμοταν στο κρεβατακι του απο 40 ημερων χωρις κανενα προβλημα οταν ξυπνουσε και εκλαιγε τον επερνα αγκαλιστα και τον ξαναεβαζα στο κρεβατι του (αυτο μπορει να γινοταν 1 φορα την εβδομαδα).Δεν τον πηρα στο κρεβατι μας ουτε μια φορα γιατι εχω κακια εμπειρια απο την αδερφη μου που κοιμοταν με τους γονεις μου μεχρι 3η δημοτικου μεχρι που αρρωστησε πριν 2 εβδομαδες και γιατι εκανε εμετο στον υπνο του και φοβηθηκα για αναροφηση τον πηρα για μερικες μερες στο κρεβατι μας.Οταν πηγα να τον ξαναβαλω στο κρεβατι του ενω κοιμηθηκε ξυπνησε σε μιση ωρα και τον πηρα αγκαλιτσα κοιμηθηκε παλι και τον εβαλα στο κρεβατι του σε μιση ωρα παλι τα ιδια αυτο γινοταν ολη την νυχτα και συνεχιζεται εδω και μια εβδομαδα καθε βραδυ ξυπναει ανα μιση ωρα και στις 6 παρα εχουμε εγερτηριο.Θα τρελαθω δεν ξερω τι να κανω,παντως δεν μπορω να τον αφησω να κλαει οσο και να νυσταζω.

[giorgia]

Καλημέρα,

συμφωνώ κ εγώ μαζί σου twinmama, ένα μωρό πέρα από το κλάμα του δεν έχει κάτι άλλο να κάνει για να σου δείξει αυτά που δεν του αρέσουν ή το ενοχλούν. Όπως λέω κ στον άντρα μου, "αυτό ξέρει αυτό κάνει"!!

Αν μπορούσε να μας μιλήσει απλά δεν θα έκλαιγε τόσες φορές!!

Και για να σας πω κ εγώ το προβλημά μου...τα χω παίξει εντελώς!!Η κορούλα μου χρονίζει σε 20 μέρες κ ένα χρόνο τώρα δεν έχω κοιμηθεί!!Το ίδιο βέβαια κ ο άντρας μου. Κι αυτό μας δημιουργεί πολλά πολλά προβλήματα στην οικογενειακή γαλήνη..η μικρή έχει νεύρα, δεν τρώει καλά,εγώ ειμαι πτώμα, ο σύζυγος το ίδιο, για επαφή ούτε να τον σκέφτεσαι κ γενικά σερνόμαστε...

Αποφάσισα λοιπόν σήμερα να την βοηθήσω να μάθει να κοιμάται.Αυτό με το βιβλίο το είχα προσπαθήσει σε μικρότερη ηλικία αλλά δεν τα κατάφερα..Τώρα όμως το έχω παρει απόφαση...Θα την βάλω στην κούνια της μετά την βραδυνή μας ρουτίνα κ θα προσπαθήσω όσο πιο ανωδυνα γίνεται να την μάθω!!

Μην με κρίνετε σας παρακαλώ...! Απλά ευχηθείτε μου καλή επιτυχία!!

Δεν υπάρχει μάνα που να μην αγαπάει το μωρό της όμως συμφωνώ ότι το να κοιμηθεί σωστά το παιδί βοηθάει όλους κ δεν βολεύεται απλά η μαμα!!

Ούφ ξελάφρωσα....

[Melduck]

Kαλή επιτυχία giorgia και σε όλες τις μανούλες.

Δεν υπάρχει μάνα που να μην αγαπάει το μωρό της όμως συμφωνώ ότι το να κοιμηθεί σωστά το παιδί βοηθάει όλους κ δεν βολεύεται απλά η μαμα!!

Συμφωνώ απόλυτα. Θα έλεγα μάλιστα ότι η μαμά περισσότερο βολεύεται όταν κοιμάται αγκαλιά με το μωρό.

[lefi]

Καλή επιτυχία giorgia!!!

 

Μη γελάσετε μαζί μου κορίτσια!!!

 

Εμένα τα δίδυμα μου είναι 20 μηνών και ακόμη κοιμούνται χώρια! Το ένα με τη γιαγιά του (μένει δίπλα μας) και το άλλο μαζί μας στην κρεββατοκάμαρα στην κούνια του!!

 

Κατ'αρχήν στη γιαγια κοιμούνται εκ περιτροπής.

 

Στην αρχή δεν μπορούσαμε να τους κοιμήσουμε μαζί γιατί ο Βασίλης ξύπναγε πιο τακτικά για γάλα και επειδή δεν τα έχει καλά με τον υπνό τρομάζαμε να τον ξανακοιμήσουμε!!! Αν προλάβουμε να του δώσουμε γάλα πριν ξυπνήσει ΟΚ.

 

Μόλις άρχισαν να καταλαβαίνουν το ένα την παρουσία του άλλου, όποιος ξύπναγε πρώτος ήθελε να ξυπνήσει και τον άλλο για να παίξουν!!!

 

Εκεί που λέγαμε ότι θα τα πάμε στο δωμάτιό τους ήρθε το σκαρφάλωμα! Ξυπνούσαν τη νύχτα, δεν έκλαιγαν αλλά προσπαθούσαν να σκαρφαλώσουν την κούνια για να βγουν έξω! Και οι δύο!! Οπότε δεν το διακινδυνεύεις να τα αφήσεις μόνα τους στο παιδικό!!

 

Μετά ήρθε η λεκτική επικοινωνία: Όποιαδήποτε ώρα της νύχτας μπορούσες να ακούσεις τον εξής διάλογο:

 

Ελεάννα - Μπέεεμπη!!! Μπέεεμπη (αυτό 5-6 φορές)

Και η απάντηση:

 

Βασίλης - Νάνα! Νάνα! απου? (που είσαι) Μπούμπα Μπούμπα (έλαν να κάνουμε τούμπες)

 

Διάφορα συστήματα ακολουθήσαμε για να τους εκπαιδεύσουμε στον ύπνο...

Κανένα δεν πέτυχε γιατί πολύ απλά δεν τα έχουν ιδιαίτερα καλά με τον ύπνο...

 

Τώρα τελευταία βέβαια κοιμούνται χωρίς να ξυπνάνε στις 6 για γάλα οπότε μάλλον μόλις τελειώσουν τα ταξίδια του συζύγου θα τους μεταφέρουμε στο παιδικό και τους δύο μαζί!!!!

 

Καλό κουράγιο να έχουμε!!!

[TSIPIRIKOS]

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΔΙΑΒΑΣΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ.ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 9 ΜΗΝΩΝ.ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΚΟΙΜΟΤΑΝ ΑΜΕΣΩΣ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ.ΕΔΩ ΚΑΙ 10 ΗΜΕΡΕΣ ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ ΑΡΧΙΣΑΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΡΑΓΟΥΔΑ.ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ 5 ΜΕΡΕΣ ΤΟΝ ΑΦΗΝΑ ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΤΟΝ ΠΑΡΕΙ Ο ΥΠΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΓΙΑ ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΛΕΠΤΑ ΚΟΙΜΟΤΑΝ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥ ΑΝΑΦΙΛΗΤΑ ΚΑΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΕΙΧΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΓΚΡΙΝΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΚΛΑΙΓΕ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΩ.ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ ΤΟΝ ΒΑΖΩ ΣΤΗ ΚΟΥΝΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΘΟΜΑΙ ΣΤΟ ΠΑΤΩΜΑ ΔΙΠΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΑΒΑΖΩ ΠΑΡΑΜΥΘΑΚΙ ΜΕ ΜΟΥΣΙΚΗ ΥΠΟΚΡΟΥΣΗ ΚΑΤΙ ΧΑΛΑΡΟ.ΕΚΕΙΝΟΣ ΒΓΑΖΕΙ ΤΟ ΧΕΡΑΚΙ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ ΚΑΙ ΑΠΛΑ ΜΟΥ ΧΑΙΔΕΥΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ.ΜΟΛΙΣ ΤΕΛΕΙΩΣΩ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΑΚΙ ΤΟΥ ΛΕΩ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΚΑΙ ΦΕΥΓΩ.ΚΟΙΜΑΤΕ ΜΕΣΑ ΣΕ 5 ΛΕΠΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΦΥΓΕΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΚΙΧ.

[giorgia]

κορίτσια...ένα θα σας πώ!!ο άντρας μου δεν με άφησε να κάνω τίποτα από αυτά που ήθελα!Τίποτα δηλαδή που θα προκαλούσε κλάμα στην κόρη του!!χαχαχα!!το κοροϊδεύω γιατί ξέρετε πώς είναι οι μπαμπάδες..

μου πρότεινε να πάρουμε τις νύχτες με βάρδιες..ένα βράδυ σηκώνομαι μόνο εγώ κ το άλλο μόνο αυτός..δέχτηκα για να δει κ αυτός το όνειρο..περιττό να σας πω ότι μόλις τον δει νομίζει ή πως θα πάνε άτα ή πως θα παίξουνε!!κ του βγάζει το λάδι...

εγώ πάλι την παίρνω στο ντιβανάκι δίπλα της κ κοιμάται μαζί μου...

εμένα τώρα όλα αυτά γιατί νομίζω ότι αντί να μας πάνε μπροστά μας πάνε πίσω..?

ρε κορίτσια καμια παιδοψυχολόγος δεν υπάρχει στην παρέα μας να μας πει καμιά αποψη..

[angi]

Το περιμενατε εσεις οτι μολις καναμε παιδια θα κοιμομασταν σαν τους προσφυγες; Ο ενας επανω στον αλλο,ολοι στο ιδιο κρεβατι,οι μισοι στα ντιβανια ,στους καναπεδες,στρωματσαδα..

 

Ή το αλλο.....

Συζυγος αφου εχει κοιμηθει ο μπεμπης:"Μωωωροοοοο μου....."

Εγω:"Ελα,ελα..αστα μωρο σου και πεσε την για υπνο γιατι μολις ξυπνησει το ταλιμπανακι θα σου βγει ξινο!!"

[warcandy]

Δεν θα άφηνα ποτέ την κόρη μου να κλαίει μόνη της στα σκοτεινά, τόσο μέχρι που να κάνει και εμετό. Τί βασανιστήρια είναι αυτά; Ίσως να πετυχαίνει, αλλά μόνο και μόνο επειδή τα μωρά μας το παίρνουν απόφαση ότι πρέπει να αντιμετωπίζουν μόνα τους τους φόβους τους, τις αυπνίες τους και ό,τι τέλος πάντων είναι αυτό που τα κρατάει ξύπνια.

 

Περάσαμε πολλές νύχτες με τη Μάια αγκαλιά μας στο κρεβάτι μας, άλλες πάλι δίπλα στην κούνια της τραγουδώντας της ή κρατώντας την πάνω μας μέχρι να κοιμηθεί, αλλά δεν την αφήναμε μόνη της να κλαίει σε ένα δωμάτιο χωρίς να ξέρει για ποιο πράγμα την τιμωρούμε! Τώρα κοιμάται από τις 8 μέχρι τις 6 χωρίς να ξυπνήσει (σχεδόν πάντα) και έχει μια υγιή σχέση με τον ύπνο. Από τότε που γεννήθηκε ακολουθούμε την ίδια "ιεροτελεστία" του μπάνιου, μασάζ, απαλό τραγούδι και γάλα, ευλαβικά κάθε νύχτα στις 8 και ναι, ξύπναγε τη νύχτα αλλά τα μωρά όπως έχουν ανάγκη το φαγητό, το άλλαγμα της πάνας...έτσι έχουν ανάγκη και την αγκαλιά των γονιών τους όταν νιώθουν τρομαγμένα, μόνα, ή δυσκολεύονται να κοιμηθούν.

 

Ο καθένας ό,τι νομίζει βέβαια αλλά ότι υπάρχουν και γιατροί που υποστηρίζουν αυτήν την μέθοδο...αυτό είναι ανεύθυνο κατά τη γνώμη μου.