θα με ξεχάσει????

[Μαμά του Ωρίων]

Με μια (μικρή) έρευνα που έκανα είδα ότι δεν έχει συζητηθεί κάπου αλλου το ίδιο ή παρόμοιο θέμα. Αν παρόλα αυτά έκανα λάθος...παρακαλώ τις παλαιότερες ή τους admins να με παραπέμψουν

 

 

Το θέμα μου λοιπόν έχει ως εξής...

Την πρώτη Δευτέρα του Μαρτίου γυρίζω στη δουλειά μου και θα αφήσω πίσω το 4 μηνών μωράκι μου.

Δόξα το θεό έχω την μεγάλη τύχη να μπορεί να μου το κρατήσει η αδερφή μου η οποία και νεότατη είναι (42 ετών) και εμπειρία έχει (3 παιδιά εκ των οποίων μόνο το ένα μικρό, τα άλλα δύο ενήλικα) και το λατρεύει το παιδί μου και κάνει σαν παλαβή και είναι πολύ ευτυχισμένη που θα τον κρατάει αυτή.

Το σπίτι της είναι και μόνο 5 λεπτά απ τη δουλειά μου, και όλα δείχνουν πολύ τέλεια!

Αλλωστε κατά την ταπεινή μου άποψη... σε αυτή την ηλικία οτιδήποτε είναι καλύτερο απ τον παιδικό σταθμό... κι απ την στιγμή που δεν είναι και η πεθερά μου... ακόμα καλύτερα αν καταλαβαίνετε τι εννοω

 

 

Το πρόβλημα θα μου πείτε τώρα που είναι...

επειδή το μικρουλάκι μου θα περνάει ουσιαστικά πολλές ώρες με την αδερφή μου και μάλιστα ποιοτικές... περισσότερες τελικά απ όσες θα είναι μαζί μου... φοβάμαι ότι στο τέλος όταν έρθει η ώρα να πει μαμά... δε θα πει εμένα αλλά αυτή

Ξέρω ότι είναι εγωιστικό αυτό που σκέφτομαι... αλλά είναι το πρωτο μου παιδί και μετά κι από κάποια προβλήματα και ... μόνο στη σκέψη ότι ίσως θα πει κάποια άλλη μαμά αρωσταίνω ακόμα κι αν πρόκειται για την λατρεμένη μου αδερφή

 

Δεν ξέρω αν έχω δίκιο που σκέφτομαι έτσι... ή αν παραλογίζομαι...

Αν υπάρχει όντως αυτή η πιθανότητα ή αν είναι ένα βρώμικο παιχνίδι του μυαλου μου...

έχει συμβεί σε κάποια άλλη? αν ναι πως το αντιμετώπισε...

μήπως υπάρχει τρόπος να προβλευθεί και να αποτραπεί κάτι τέτοιο?

Σκεφτόμουν δλδ να πω στην αδερφή μου ότι τη λέξη "μαμά" δε θα την αναφέρει ποτέ της η ίδια ..... ούτε υπό τη μορφή "τώρα θα έρθει η μαμά σου" ή "που είναι η μαμά σου" ή "έλα να πάρουμε τηλ τη μαμά"

Κολλώνω όμως να πω κάτι τέτοιο στην αδερφή μου... νοιωθω οτι αν της πω κατι τέτοιο θα την απογοητευσω και θα την πληγωσω γιατι ξέρω ότι και η ίδια δε θα θέλει να πει το παιδί μου αυτη μαμα κι οχι εμένα...

 

Οτιδήποτε μπορείτε να με συμβουλέψετε είτε από εμπειρία είτε από ακούσματα που έχετε από τρίτους, θα το εκτιμήσω αφάνταστα

Σας ευχαριστώ και συγγνωμη για τη μακρυγορία

[katrin]

Νομίζω πως άδικα ανησυχείς. Αν ήταν έτσι, τότε τα περισσότερα παιδάκια θα φωνάζανε μαμά τη γιαγιά τους, ή την κοπέλα που τα κρατάει Δεν συμβαίνει όμως αυτό!

[Jean]

Καθε φορα που θα μπαινεις απ' την πορτα κιολας θα του λες "ηρθε η μαμα!!!!!!!" Επισης να αναφερεσαι στον εαυτο σου σε τριτο προσωπο: Ελα στη μαμα, θες να σε παρει αγκαλιτσα η μαμα; Ελα να σε ταισει η μαμα, ποσο την αγαπας τη μαμα;;; Ετσι θα το πιασει το νοημα Μην πεις καλε τιποτα στην αδερφη σου, δεν μου φαινεται ωραιο. Το παιδι ξερει ποια ειναι η μαμα του.

[elias-christina]

αχ στεναχωρεθηκα τωρα. θα αφησω κ εγω το μωρακι μου απο πολυ μικρο κ σε καταλαβαινω απολυτα. αν συμβει κατι τετοιο τι θα κανω?

εχεις απολυτο δικιο... εμενα θα ειναι 6 μηνων αλλα κ παλι... με εβαλες σε σκεψεις.

[renik]

Mην στεναχωριέσαι!!!Η μαμά μου ξέρεις τι κάνει? Του δείχνει τη φωτογραφία μου και του λέει "να η μαμά!!! που είναι Κυριάκο η μαμά? "και ποτέ ως τώρα δεν την έχει πει μαμά!

[mamyb]

η μαμα μου αναφερωμενη στην κορη μου οταν γυρναω απ την δουλεια και με βλεπει η μικρη και κανει τρελες χαρες λέει την εξης παροιμια....:

ΤΑΪΣΕΜΕ ΠΟΤΗΣΕΜΕ ΞΕΡΩ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ...

[/b]

[Μαμά του Ωρίων]

σας ευχαριστώ

 

 

απλά έχω ακούσει για παιδάκια που λένε τη γιαγιά μαμά...

ή που γυρνάει απ τη δουλειά η μαμά κι αυτά αδιαφορούν... ή ακόμα χειρότερα κλαίνε κι όλας και δε θέλουν να φύγουν απ τη γιαγιά κι έχω ψιλοφρικάρει και μόνο με τη σκέψη

[maryp]

Τις ίδιες ανησυχίες Μαμά του Ωρίων είχα κι εγώ όταν άφησα τον μεγάλο μου γιό για να πάω για δουλειά. Τον κράταγε μία κοπέλα στο σπίτι, όχι συγγενής ή κάτι τέτοιο. Τελικά άδικα ανησυχούσα ... τα παιδιά ξέρουν ποιά είναι η μαμά τους.

Όσο για το αν θα θέλει αργότερα να φύγει απ' τη γιαγιά... ΜΗ ΦΡΙΚΑΡΕΙΣ! Ολοι περνάγαμε καλύτερα στις γιαγιάδες όπου δεν ίσχυαν οι απαγορεύεσεις και οι κανόνες του σπιτιού! Φυσιολογικό είναι!

[starlight]

η μαμα μου αναφερωμενη στην κορη μου οταν γυρναω απ την δουλεια και με βλεπει η μικρη και κανει τρελες χαρες λέει την εξης παροιμια....:

ΤΑΪΣΕΜΕ ΠΟΤΗΣΕΜΕ ΞΕΡΩ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ...

[/b]

 

Φοβερή η μαμά σου!

[evoula k]

Χα,χα εμένα συχνά τα παιδιά μου με φωνάζουν γιαγιά η κυρία. Από τον μικρό μέχρι τον μεγάλο αλλά είναι εκ παραδρομής γνωρίζουν πολύ καλά ποιά είναι η μαμά τους. Μην ανυσηχείς. Απλά θα σου λείπει πολύ το μωρό τους πρώτους μήνες στη δουλειά. Να πάρεις φωτογραφίες για το γραφείο σου.

[Maya]

Εμένα η μαμά μου έλειπε πάρα πολύ χρόνο. Μεγάλωσα σχεδόν με τη γιαγιά. Θυμάμαι από πολύ μικρή που φώναζα πότε πότε τη γιαγιά, μαμά, για να της σπάω τα νεύρα, όμως πάντα είχα την αίσθηση της μαμάς και την τεράστεια αγάπη για την μαμά. Βέβαια πάντα η γιαγιά μου μας μίλαγε με αγάπη για τη μαμά. Φρόντισε οι άνθρωποι που αφήνεις το παιδί να μην υποδαυλίζουν τη σχέση σου μαζί του. Να σε δικαιολογούν πάντα όταν λείπεις, να μιλάνε με αγάπη και όχι 'είναι κι αυτή η μάνα σου που λείπει τόσες ώρες κλπ.'. Δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα...

[Olg@]

Μαμά του Ωρίωνα μην αγχώνεσαι κοπέλα μου το παιδί ξέρει ποια είναι η μανούλα του, σε αναγνωρίζει από την μυρωδιά και μόνο ανάμεσα σε τόσες ... πως λέει και η διαφήμιση: "μυρίζει μανούλα" !!!

[Franklin]

Λοιπον αδικα ανησυχεις...Θα σου πω αυτο... Η κοπελα που κραταει τα παιδια μου,ειχε μια απώλεια εγκυμοσυνης πριν 10 χρονια και εκτοτε δεν εκανε ποτέ δικο της παιδι...Την εχω απο τοτε που η μεγαλη ηταν 8μηνων... Ετρεφε διαφορες φαντασιωσεις οτι μπορει να την περνουσαν και για μαμα της μικρης και το καταλαβαινα οταν γυρνουσαν απο βολτα που ΚΑΘΕ μα καθε φορα καποιος ΑΓΝΩΣΤΟΣ της ελεγε "ποσο σας μοιαζει η κορουλα σας"...και αλλα τετοια μούσια που ποτε δεν πιστεψα... Γενικα ειχε φαει φρικη να την νιωσει το παιδι για μαμα αλλα δεν της εκατσε...

 

Τη δευτερη την ειχε απο τη μερα που ηρθαμε απο το μαιευτηριο και μου ειχε πει στα ισια οτι "αυτο εμενα θα πει μαμα κι οχι εσενα..."

 

Μετα λυπης της οταν ειδε κι απόειδε οτι αν και περνουσε πολλες ωρες με το μωρο εκεινο εκανε σαν τρελο για εμενα και αδιαφορουσε για κεινη...απεφανθη οτι " εγω σε προσεχω,αλλα τη μανα σου θελεις παλι..."

 

Ισως να επαιξε σημαντικο ρολο και ο θηλασμος σε αυτο,το μωρο θηλαζε αποκλειστικα και ειχε εξαρτηση απο εμενα,αλλα σε καθε πειρπτωση ειναι απιθανο να νιωσει εστω και το 1εκατοστο της αγαπης για τριτο ατομο απο τη Μανούλα...

 

Και κατι αλλο. Εμενα με ειχε μεγαλωσει η γιαγια μου μεχρι τα 16 μου. Καμια αναμνηση απο τη μανα μου ως εκεινη την ηλικια. Καταλαβαινεις για τι "πετριά" μιλαμε συναισθηματικα... Κι ομως οταν πεθανε η γιαγια μου εκλαψα μεν πολυ,αλλα μονο τη μερα της κηδειας της... Αν χασω τη μανουλα μου (μακρια απο δω) θα τη θρηνω παντα,καθε στιγμη...

 

ΜΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΜΊΑ...Μη μασας...

[Μαμά του Ωρίων]

όπως είπα και στην αρχή, αναγνωριζω ότι είναι εγωιστικοί οι φόβοι μου...

 

παρόλα αυτά διαβάζοντας σας, ομολογώ ότι πήρα μια μεγάλη ανάσα ανακούφισης..

 

ειλικρινά σας ευχαριστώ!

[xrysalis]

Μαμά του Ωρίων, 4,5 μηνων αφησα τον πριγκιπακο μου στη μαμα μου για να επιστρεψω στη δουλεια και ειχα τις ιδιες ανυσηχιες και πολλες αλλες, αλλα ολα αδικα! ο μικρος μας πουλαει και μας αγοραζει κανονικά!! δηλαδη ξερει πολυ καλα ποια ειναι η μαμα, ποια η γιαγια, ποια η θεια!!! μονο γι΄αυτο μην αγχωνεσαι!! εγω ας πουμε εσκαγα στη σκεψη πως μπορει πρωτη η μαμα μου να δει το 1ο του δοντακι αλλα κι αυτο αδικα... το ειδε τελικα η παιδιατρος οσο για την αδερφη σου, φυσικα και να την αφησεις να του μιλαει για σενα, ετσι στα σιγουρα θα ξερει πως η αδερφη σου δεν ειναι η μαμα του!!!!

παντως κανε υπομονη, στο μυαλο ολα ειναι ποιο δυσκολα (για την επιστροφη στη δουλεια κλπ) στην πραξη ειναι αρκετα ποιο ευκολα!

[mata]

Μαμά του Ωρίων, είχα την ίδια ανησυχία όταν πρωτοάρχισα δουλειά, μετά από 3 μήνες αφ'ότου είχα γεννήσει. Μόνο που εγώ δεν ανησυχούσα για το μήπως πει τη μαμά μου μαμά, αλλά για το μήπως με ξεχάσει, επειδή θα έλειπα πολλές ώρες. Τελικά δεν έγινε κάτι τέτοιο φυσικά και μόλις με έβλεπε έκανε χαρούλες και μέσα σε λίγες φορές επιβεβαιώθηκα και δεν ανησυχούσα πλέον. Κανένα παιδάκι δεν ξεχνάει τη μανούλα του. Μην ανησυχείς καθόλου!!!!

[Nikole00]

Συμφωνω με ολες τις παραπανω απαντησεις και ηθελα ναπροσθεσω και κατι αλλο. Τα μωρα , καταλαβαινουν ποτε μπαινει η μαμα στο δωματιο, ηρεμουν με την μυρωδια της και τελος ας μην γελιομαστε , δυστυχως περνουν μεγαλο κομματι της ημερας τους με αλλους. Ωστοσο, μολις μας δουν δειχνουν μεγαλη χαρα....!!!

Πως ειναι δυνατον να αγαπησει αλλον περισσοτερο απο εσενα?

[xrysalis]

δυστυχως περνουν μεγαλο κομματι της ημερας τους με αλλους. Ωστοσο, μολις μας δουν δειχνουν μεγαλη χαρα....!!!

ευτυχως που μολις μας δουν δειχνουν τη χαρα τους και πως καταλαβαινουν οτι ειμαστε η μαμα τους!!! γιατι οσες φορες εχει τυχη το πρωι που φευγω να ειναι ξυπνιος... με χαιρεταει γελαστα, ενω το μεσημερακι που φευγει η γιαγια του απο τη μια χερεταει και απο την αλλη μολις κλεισει η πορτα κλαιει

[Lia]

Όπως έγραψαν και τα κορίτσια δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Τα παιδιά "μυρίζονται" τη μαμά τους από μακριά..... Δεν υπάρχει πιθανότητα να μην ξέρει τι του είσαι εσύ και τι οποιοσδήποτε άλλος.

 

Μια φίλη μου που μεγάλωσε το παιδί της αδερφής της είχε αυτό το πρόβλημα -είχε την αποκλειστική φροντίδα όμως.... γιατί η μαμά του μωρού ήταν σε άλλη χώρα και δεν την έβλεπε παρά μόνο λίγο καιρό το καλοκαίρι. Έλεγε τη θεία του μαμά και όχι τη μαμά του. Αλλά όπως είπα δεν έβλεπε καθόλου τη μαμά του.

 

Εγώ πάλι είχα την απορία πως μπορεί και διαχωρίζει το ότι η γιαγιά απλά τη φροντίζει όσο λείπω και πως καταλαβαίνει ποιό είναι το σπίτι της. Και όμως..... Παρόλο που είναι τόσες ώρες με τη γιαγιά έχει ανάγκη εμένα και το σπίτι μας.... ΤΑ ΜΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΦΟΒΕΡΑ ΕΞΥΠΝΑ και έχουν αντιληπτικότητα. Έχουν όμως και ανάγκες. Αν η μαμά δεν παρουσιάζεται καθόλου οπωσδηποτε θα "βρούν" κάποια άλλη για μαμά....

[Tzeni d]

Μαμά του Ωρίων έχω περάσει από στάδιο που γύρναγα από τη δουλειά όλο λαχτάρα να τον αγκαλιάσω και δεν ερχόταν με τίποτα... Ήταν με τη γιαγιά του (πεθερά μου) και μου έλεγε "όχι - όχι, γιαγιά..", έκλαιγε σπαραχτικά όταν έφευγε και εγώ είχα πάθει μία μορφή κατάθλιψης. Προσπαθούσαν όλοι να με συνεφέρουν. Η πεθερά μου στενοχωριόταν κι εκείνη. Ακόμη, το ίδιο συνέβαινε και με τον κουνιάδο μου που ήταν περισσότερες ώρες και τον έβλεπε συχνότερα από εμένα. Τέλος πάντων, τώρα όλα αυτά είναι παρελθόν, το είδα και εγώ διαφορετικά κάποια στιγμή και από ένα σημείο και μετά όλα άλλαξαν... Το βλασταράκι μου έχει βέβαια αδυναμία στη γιαγιά (που είναι πολύ καλό αυτό!) αλλά τη μαμά του την κάνει να λιώνει με τις γλύκες του κάθε φορά που γυρνάει από τη δουλειά. Κι εκείνη... λιώνει!

Γι' αυτό λοιπόν να είσαι έτοιμη ότι μπορεί να συμβεί κάτι παρόμοιο αλλά ποτέ δεν πρέπει να στενοχωρηθείς. Είναι φυσικό. Όπως και φυσικό είναι ότι: ΜΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ!

[TZOYTZA]

Μαμά του Ωρίων αυτο το ενιωσα και εγω οταν 3 μηνων αφησα την Μαρινουλα μου με την πεθερα μου.....μου ειχαν περασει ολες αυτες οι σκεψεις απο το μυαλο και στεναχωριομουν αλλα σε πληροφωρω.....

ΜΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Αυτο το ξερουν πολυ καλα και τα ζουζουνια μας απο την πρωτη στιγμη που

θα ερθουν στον κοσμο. Αν και μικρα ξερουν πια ειναι η μανουλα τους

και μην ανυσηχεις και παλι καλα που θα ειναι η αδερφη σου αυτη που θα το προσεχει και δεν θα ειναι καμια αγνωστη για σκεψου!!!!

[TheoCoach]

Σίγουρα τα παιδιά καταλαβαίνουν ποια είναι η μαμά τους. Αυτό όμως καλλιεργείται κυρίως από το ποια του παρουσιάζουμε σαν μαμά.

 

Όταν γεννιούνται δε γνωρίζουν την έννοια της λέξης μαμά - οπότε αυτή που θα του παρουσιάσουμε σαν μαμά, αυτή θα αναγνωρίσουν. Αν αρχίσει η αδερφή σου και του λέει "είμαι η μαμά σου"(που αποκλείεται να κάνει κάτι τέτοιο) τότε θα αρχίσει να το μαθαίνει έτσι.

 

Αν όμως του "δείχνουν" ποια είναι η μαμά του, τότε θα το μάθει σωστά. Μην ανησυχείς. Είμαι σίγουρος ότι το παιδάκι σου θα σε φωνάξει μαμά και θα είσαι και εκεί να το ακούσεις.

 

Θοδωρής

[sofia_nefeli]

ε λοιπον μαμα του ωριων τις ιδιες ανησυχιες ειχα οταν ξεκινησα δουλεια και τις ιδιες εχω ακομα! οτι και να λενε ολοι! ασε που εγω ζηλευω κιολας!! ναι ντρεπομαι αλλα τι να κανω?? εγω οταν γυρισω απο τη δουλεια θα της μιλησω πρωτα και θα μου ψιλοχαμογελασει μετα θα την παρω αγκαλια και θα κοιταει τη μανα μου κ εγω ζηλευω! βεβαια εχουμε ενα συνηθειο και οταν μας κραταει καποιος αγκαλια κοιταμε τον αλλον, ετσι για να ριξουμε και τους 2!! να φανταστειτε μου ειπε ο γιατρος να την εχω τουλαχιστον 4 ωρες αγκαλια την ημερα και απο την ωρα που σχολαω δεν βγαινουν οι ωρες! πρεπει και να κοιμηθει!δεν ξερω σιγουρα ανησυχουμε αδικα αλλα γι αυτο ειναι οι μανες!! για να ανησυχουν!!

[Ursa Major]

XAXAXAAAAXAXAXAAA (συγγνώμη που γελάω αλλά είναι αστείοι οι φόβοι σου)

Kουκουβάγια έ κουκουβάγια, μάνα είναι μόνο μια ρεεεεε

[xrysalis]

μου ειπε ο γιατρος να την εχω τουλαχιστον 4 ωρες αγκαλια την ημερα

πρώτη φορά ακούω χρονοδιάγραμμα αγκαλιάς! γιατί στο είπε αυτό;;; για πες να μάθουμε και υπόλοιπες εργαζόμενες!!