θα με ξεχάσει????

[lina]

Πάντως ο γιος μου όταν του δείχνω μοντέλα στα περιοδικά και τον ρωτάω "Ποια είναι αυτή;" και απαντάει "Μαμά" καθόλου δεν με ενοχλεί...

[xrysalis]

Πάντως ο γιος μου όταν του δείχνω μοντέλα στα περιοδικά και τον ρωτάω "Ποια είναι αυτή;" και απαντάει "Μαμά" καθόλου δεν με ενοχλεί...

[sofia_nefeli]

Πάντως ο γιος μου όταν του δείχνω μοντέλα στα περιοδικά και τον ρωτάω "Ποια είναι αυτή;" και απαντάει "Μαμά" καθόλου δεν με ενοχλεί...

χαχαχαχα

[*Vasiliki*]

Κορίτσια καλησπέρα,πρέπει να βγώ ξανά στον χώρο εργασίας για να βοηθήσω στα οικονομικά του σπιτιού,το αστεράκι μου είναι 4άρων μηνών.Σε μία επίσκεψη προχθές μου έλεγαν οι υπόλοιπες μαμάδες ότι είναι πολύ νωρίς,ότι το μωρό θα με ξεχάσει,δέν θα με αναγνωρίζει κτλ.Υπάρχει περίπτωση να ισχύει κάτι τέτοιο γιατί δεν σας κρύβω ότι με θορύβησαν πολύ τα λόγια τους.Υπάρχουν μανούλες που βγήκαν νωρίς για δουλειά?και άν ναι αντιμετώπισαν κάποιο πρόβλημα?πείτε μου please:)

[chrysa.ps]

καλέ πως ειναι δυνατόν ενα μωρό να ξεχάσει τη μαμά του?κι εγω γυρισα στη δουλεια κατευθείαν , δεν λέω ειχα κι εγω παρόμοιες φοβίες αλλα τελικά δεν ισχύει κάτι τετοιο. Ισα ισα που οταν γυρίζει σπίτι θέλει ολο αγκαλίτσες και φιλάκια και ειναι μεσα στη χαρά. Μακαρι οικονομικα να μπορούσαμε να ανταπεξέλθουμε με ενα μισθό και να ειμαστε όλη μερα με το μωρο αλλα δυστυχως οι εποχές ειναι δυσκολες. Εγω βέβαια απολύομαι σε λιγες μερες (ενα χρόνο ακριβώς μετα την γέννηση της Βασιλικής)όπότε θα έχω απειρο χρονο!!αντε με το καλό να επιστρέψεις στη δουλεια κια μην προβληματίζεσαι ασκοπα.

[Τουφάκος]

Κορίτσια καλησπέρα,πρέπει να βγώ ξανά στον χώρο εργασίας για να βοηθήσω στα οικονομικά του σπιτιού,το αστεράκι μου είναι 4άρων μηνών.Σε μία επίσκεψη προχθές μου έλεγαν οι υπόλοιπες μαμάδες ότι είναι πολύ νωρίς,ότι το μωρό θα με ξεχάσει,δέν θα με αναγνωρίζει κτλ.Υπάρχει περίπτωση να ισχύει κάτι τέτοιο γιατί δεν σας κρύβω ότι με θορύβησαν πολύ τα λόγια τους.Υπάρχουν μανούλες που βγήκαν νωρίς για δουλειά?και άν ναι αντιμετώπισαν κάποιο πρόβλημα?πείτε μου please:)

 

 

Γεια σου

 

έχω ένα τζιτζικάκι που είναι 6 1/2 μηνών. Είμαι τυχερή διότι θα γυρίσω στην δουλειά μου μετά από 1 1/2 σχεδόν χρόνο αφότου πήρα την άδεια τοκετού. Αυτό που έχω παρατηρήσει από την μκρή εμπειρία που έχω ως μανούλα είναι πως οι περισσότερες μανούλες - για να μην πω όλες - γινόμαστε πολλές φορές σκληρές σ΄ο, τι έχει να κάνει με την ανατροφή των παιδιών μας. θεωρούμε πως αυτό που κάνουμε ΜΌΝΟ εμείς είναι σωστό. 'ΕΧΕ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. Αν νιώθεις πως φροντίζεις σωστά το παιδί σου και του προσφέρεις απλόχερα την αγάπη σου να είσαι σίγουρη πως θα ξέρει πολύ καλά να ξεχωρίσει την μανούλα του. Κι όχι μόνο να την ξεχωρίζει αλλά και να έχει μια αναντικατάστατη σχέση μαζί της. Δεν μπορείς να φανταστείς τι δύναμη έχουμε εμείς οι μάνες. Απλά οφείλουμε να την χρησιμοποιούμε συνετά. Εξάλλου υπάρχουν τόσες άλλες ώρες που μπορείς να περνάς με το παιδάκι σου. Άκου μόνο το μητρικό σου ένστικτο:-D:-D:-D

[bouboukakia]

Ξεχνιέται ποτέ η μάνα; ποιος τα λέει αυτά τα πράγματα βρε παιδιά και στεναχωρεί τις μαμάδες; Έχω φίλες που πήγαν πολύ νωρίς στη δουλειά και τα μωράκια τους τις κοιτάζουν μες στα μάτια όταν επιστρέφουν και τις λαχταράνε!

[*Vasiliki*]

όντως μακάρι να ήταν αλλιώς τα πράγματα...σε ευχαριστώ και εύχομαι να το χορτάσεις τώρα το αγγελάκι σου!!!!!!!!!!!

[dora]

Ρε Βικακι μου μην λες τετοια γιατι θα τραβηξω τις κοτσιδες μου.. (και επειδη δεν εχω θα τραβηξω αυτης που σου το ειπε)

Αν ειναι δυνατον να σε ξεχασει το μωρο σου..

Δεν παιζει περιπτωση να γινει κατι τετοιο..

Αντε να μου πεις οτι θα φυγεις να πας στη Γερμανια μεταναστης κ θα γυρισεις σε 20 χρονια να σου πω.. ναι.. σκεψου το λιγο καλυτερα..

Αλλα για να πας για δουλεια καποιες ωρες μιλαμε τωρα..

Το 80% των εργαζομενων γυναικων αφηνουν τα παιδια τους κ πανε στη δουλεια τοσο νωρις.. Δεν νομιζω καμια να την ξεχασε το παιδι της.

[aleca]

εγώ άφησα το παιδάκι μου 10 ημερών και πήγα στην δουλειά. ¨οχι απλά δε με ξέχασε αλλά πάντα ήμουν η αδυναμία του!!!!! ϊσα ίσα που όσο πιο μικρό είναι όταν πας στην δουλειά, τόσο πιο εύκολα συνηθίζει σε αυτή την κατάσταση. Εξάλλου σημασία έχει ο ποιοτικός χρόνος με το παιδί, και όχι ο χρόνος με την έννοια των λεπτών.

[*Vasiliki*]

Γεια σου

 

έχω ένα τζιτζικάκι που είναι 6 1/2 μηνών. Είμαι τυχερή διότι θα γυρίσω στην δουλειά μου μετά από 1 1/2 σχεδόν χρόνο αφότου πήρα την άδεια τοκετού. Αυτό που έχω παρατηρήσει από την μκρή εμπειρία που έχω ως μανούλα είναι πως οι περισσότερες μανούλες - για να μην πω όλες - γινόμαστε πολλές φορές σκληρές σ΄ο, τι έχει να κάνει με την ανατροφή των παιδιών μας. θεωρούμε πως αυτό που κάνουμε ΜΌΝΟ εμείς είναι σωστό. 'ΕΧΕ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. Αν νιώθεις πως φροντίζεις σωστά το παιδί σου και του προσφέρεις απλόχερα την αγάπη σου να είσαι σίγουρη πως θα ξέρει πολύ καλά να ξεχωρίσει την μανούλα του. Κι όχι μόνο να την ξεχωρίζει αλλά και να έχει μια αναντικατάστατη σχέση μαζί της. Δεν μπορείς να φανταστείς τι δύναμη έχουμε εμείς οι μάνες. Απλά οφείλουμε να την χρησιμοποιούμε συνετά. Εξάλλου υπάρχουν τόσες άλλες ώρες που μπορείς να περνάς με το παιδάκι σου. Άκου μόνο το μητρικό σου ένστικτο:-D:-D:-D

είμαι τόσο ευτυχισμένη όταν τον βλέπω να μου γελάει και να έχουμε αυτή την ξεχωριστή σχέση που φοβάμαι...αλλά τόσο κακό θα κάνει να λείπω κάποιες ώρες?

[*Vasiliki*]

Ρε Βικακι μου μην λες τετοια γιατι θα τραβηξω τις κοτσιδες μου.. (και επειδη δεν εχω θα τραβηξω αυτης που σου το ειπε)

Αν ειναι δυνατον να σε ξεχασει το μωρο σου..

Δεν παιζει περιπτωση να γινει κατι τετοιο..

Αντε να μου πεις οτι θα φυγεις να πας στη Γερμανια μεταναστης κ θα γυρισεις σε 20 χρονια να σου πω.. ναι.. σκεψου το λιγο καλυτερα..

Αλλα για να πας για δουλεια καποιες ωρες μιλαμε τωρα..

Το 80% των εργαζομενων γυναικων αφηνουν τα παιδια τους κ πανε στη δουλεια τοσο νωρις.. Δεν νομιζω καμια να την ξεχασε το παιδι της.

έλα ντε!πές τα μου γιατί επειρεάστηκα και με πήρε από κάτω!!!!

[*Vasiliki*]

ϊσα ίσα που όσο πιο μικρό είναι όταν πας στην δουλειά, τόσο πιο εύκολα συνηθίζει σε αυτή την κατάσταση.

δέν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι...όντως!!!!!

[alan]

πολυ καλά στα λενε ολα τα κορίτσια!!!!

μην ανυσηχείς

ΟΣΟ για τους παπουδες και τις γιαγιαδες σιγουρα πολλες φορες δεν θα θελει να τους αποχωρηστει αλλα είναι φυσιολογικο: τους κανουν ΟΛΑ τα χατήρια και τα παιδάκια μας ευτυχώς είναι πανεξυπνα!!!!! Εμένα μαλιστα η δικια μου αν δεν τις κανω το χατηρι με απειλει (ναι ναι ) οτι θα με αφησει και θα παει στη γιαγια!!!!! Στενοχωριεμαι το ομολογω αλλα ξερω οτι προσπαθει να με ....χειριστει το ατιμο το θυληκο!!!!

[katesps]

Βίκυ, και στις υπόλοιπες μανούλες καλησπέρα!!!

Σε διαβεβαιώνω ότι δεν υπάρχει περίπτωση να σε ξεχάσει το παιδάκι σου. Και σου γράφω, καταθέτοντας την προσωπική μου εμπειρία.

Επέστρεψα στη δουλειά, όταν το κοριτσάκι μου ήταν 4 μηνών, αφήνοντάς το στην πεθέρα μου, η οποία το έφθασε μέχρι 10 μηνών περίπου και μετά, επειδή έσπασε το χέρι της κι όπως καταλαβαίνεις ήταν δύσκολο για εκείνην, την άφησα σε μία κοπέλα μέχρι τα 2 της, οπότε πήγε σε παιδικό σταθμό. Από την πρώτη στιγμή που την άφησα μέχρι και σήμερα (η μικρή μου είναι 3 και κάτι) και νομίζω για πάντα, αισθάνομαι τύψεις που άφησα ένα μωρούλι στην τύχη του για να γυρίσω στη δουλειά, δηλαδή στα χρήματα, καθώς η εργασία μου μόνο αυτό μου προσφέρει. Κι εγώ πίστευα ότι το κοριτσάκι μου θα με μισήσει, ναι όπως το γράφω, δεν θα με θέλει, όταν θα είμαι σπίτι και θα κλαίει θα φωνάζει τη γιαγιά του ή την κοπέλα ή, ακόμη, και τη δασκάλα του στον παιδικό, τον μπαμπά του, πάντως όχι εμένα.

Ευτυχώς, διαψεύστηκα. Είχα αποφασίσει και το κάνω μέχρι σήμερα, όταν επιστρέφω στο σπίτι να κάνω αμέσως αισθητή την παρουσία μου, όπως, π.χ., είπε και μία άλλη μανούλα, λέω: "ήρθε η μαμά", ποτέ δεν είπα ότι η γιαγιά ή όποιος άλλος θα γίνει μαμά ή ό,τι άλλο. Η μικρή μου ξέρει ότι αυτή είναι η γιαγιά κι όχι η μαμά της.

Αποτέλεσμα: η μικρή μου ξέρει ότι η μαμά πάει στη δουλειά, όπως όλοι, κι επιστρέφει, όπως όλοι, από αυτήν, η μαμά μας αγαπάει και μας φροντίζει, οπότε, όταν γυρνάω από την άχαρη δουλειά, με αγκαλιάζει και με φιλάει και μου λέει: "μανούλα σ' αγαπάω".

Είμαι σίγουρη ότι κι εσύ σε λίγο καιρό αυτό θα ακούσεις κι είναι ό,τι πιο γλυκό θα έχεις ακούσει. Κι άσε τους γύρω σου να λένε ό,τι θέλουν. Εσύ είσαι η μαμά του και κανείς άλλος.

[DEL]

Βίκυ μου άφησα την κόρη μου 6 μηνών στην πεθερά μου.Οταν γύριζα της αφιέρωνα πάρα πολύ χρόνο.Σίγουρα με ζητούσε αλλά με περίμενε με αγωνία για να γυρίσω για να είμαστε μαζί.Οπως καταλαβαίνεις είμαστε αυτοκόλλητες και αυτό που λέω συνέχεια είναι ότι ο γιατρός ξέχασε να κόψει τον ομφάλιο λώρο.Θα προσπαθήσω να κάνω το ίδιο και με τον μικρό όταν θα πάω στη δουλειά.

[kassiani]

Ενα περιεργο πραγμα Μαμα του Ωριων, τη μαμα τους δεν την μπερδευουνε ποτε

 

Μη στενοχωριεσαι, παντα εσενα θα αγαπαει πιο πολυ, ειναι ιδιαιτερο πραγμα που δεν μοιαζει με τιποτα αλλο. Απλα θα εχει και μια αδυναμια στη θεια

[maan]

Ενα περιεργο πραγμα Μαμα του Ωριων, τη μαμα τους δεν την μπερδευουνε ποτε

 

Μη στενοχωριεσαι, παντα εσενα θα αγαπαει πιο πολυ, ειναι ιδιαιτερο πραγμα που δεν μοιαζει με τιποτα αλλο. Απλα θα εχει και μια αδυναμια στη θεια

 

Είσαι σίγουρη γιαυτό Κασσιανή μου; το λέω επειδή εχθές ρώτησα ένα κοριτσάκι 2 ετών πώς λένε τη μαμά του και μου είπε το όνομα της γιαγιάς του η οποία το κρατάει τις ώρες που δουλεύει η μητέρα του δλδ 8-3...και όταν ήρθαν η μαμά και η γιαγιά του να το πάρουν αυτή έτρεξε στη γιαγιά της...

Προβληματίστηκα πολύ...επειδή κ εγώ αφήνω τη μικρή στη μητέρα μου περίπου τις ίδιες ώρες καθημερινά .. είναι βέβαια 5,5 μηνών ακόμα αλλά μεγαλώνοντας τι θα γίνει...;

Η μαμά μου είναι τέλεια με το μωρό το λατρεύει και το φροντίζει όπως κ εγώ...προφανώς το μωράκι μου δεν θα νιώθει διαφορά από ότι όταν είναι μαζί μου...;

Το ξέρω ότι υπάρχουν άλλες μαμάδες που θα παρακαλούσαν να υπήρχε ένας άνθρωπος να πρόσεχε το μωράκι τους τόσο πολύ όταν δεν είναι παρούσες, παρ'ολ'αυτά εγώ ... μέσα μου ... ζηλεύω...

[Nefelirene]

Λοίπον θυμάμαι τον ευατό μου πέρσι τέτοια εποχή περίπου να κλάιω με μάυρο δάκρυ γιατί η Νεφέλη φώναζε την μαμά μου μαμά και δεν ήθελε να έρθει στο σπίτι μαζί μου αλλά να κάτσει στη μαμά μου .

Λοίπον τωρα ακριβώς 1χρόνο μετά η κόρη μου μπορέι να παίζει όλη μέρα να περνάει ωραία με τη μαμά μου αλλά κάποια στιγμή παρακαλάει να έρθει σπίτι και να δει τη μαμά της και φυσικά υπάρχουν ώρες που δεν ξεκολάει απο επάνω μου και κλαίει όταν φέυγω πρώτη το πρωί.

Οπότε ενα παιδί ποτέ δεν ξεχνάει τη μαμά του.Γιατί εσείς την έχετε ξεχάσε τη δική σας?????????????????/:wink:

[kassiani]

Είσαι σίγουρη γιαυτό Κασσιανή μου; το λέω επειδή εχθές ρώτησα ένα κοριτσάκι 2 ετών πώς λένε τη μαμά του και μου είπε το όνομα της γιαγιάς του η οποία το κρατάει τις ώρες που δουλεύει η μητέρα του δλδ 8-3...και όταν ήρθαν η μαμά και η γιαγιά του να το πάρουν αυτή έτρεξε στη γιαγιά της...

Προβληματίστηκα πολύ...επειδή κ εγώ αφήνω τη μικρή στη μητέρα μου περίπου τις ίδιες ώρες καθημερινά .. είναι βέβαια 5,5 μηνών ακόμα αλλά μεγαλώνοντας τι θα γίνει...;

Η μαμά μου είναι τέλεια με το μωρό το λατρεύει και το φροντίζει όπως κ εγώ...προφανώς το μωράκι μου δεν θα νιώθει διαφορά από ότι όταν είναι μαζί μου...;

Το ξέρω ότι υπάρχουν άλλες μαμάδες που θα παρακαλούσαν να υπήρχε ένας άνθρωπος να πρόσεχε το μωράκι τους τόσο πολύ όταν δεν είναι παρούσες, παρ'ολ'αυτά εγώ ... μέσα μου ... ζηλεύω...

 

Προσωπικα ειχα τεραστια αδυναμια στη γιαγια μου την οποια εβλεπα μονο σε διακοπες. Δε με κρατουσε ωστε να της εχω αδυναμια γι αυτο το λογο.

Απλα, οπως συνηθως συμβαινει, η γιαγια κανει ολα τα χατηρια και την "προτιμαμε":p

Την κορη μου την κρατουσε ο αντρας μου οταν εγω αρχισα να δουλευω. Δεν εχουμε καμμια αλλη βοηθεια και δεν μπορουσαμε οικονομικα να παρουμε γυναικα, αλλα προτιμουσαμε κιολας αυτη τη λυση ως καλυτερη (το επετρεπε και το ωραριο του αντρα μου).

Πραγματι η δεσποινουλα εχει μεγαλη αγαπη στον πατερα της και χαιρομαι πολυ γι αυτο, αλλα παντα ζηταει και θελει τη μαμα της.

Φροντιζα βλεπετε να κανω πολλες δραστηριοτητες με το παιδι μου μετα τη δουλεια, να μοιραζομαστε χρονο και εμπειριες και να κανουμε και πολλα χαδια και αγκαλιες.

Γνωμη μου ειναι (το εχω διαβασει απο ειδικους και συμφωνω) οτι αυτο (να φωναζουν τη γυναικα που τα κραταει μαμα) το κανουν και λιγο "πονηρα".

Ως μεσο πιεσης για τη μαμα. Νιωθουν λιγο θυμωμενα που παμε στη δουλεια.

Προσωπικα ομως και μου αρεσει η δουλεια μου και σπουδασα γι αυτο, αλλα και απο οικονομικης αποψεως δεν μπορω να μη δουλευω και αρα δε δεχομαι να νιωθω τυψεις.

Εχω ομως μειωσει πολυ το χρονο που εργαζομαι για να εχω χρονο με τα παιδια μου.

Το παιδι (λες και το καλει η φυση) αναζητα και θελει παντα τη μητερα του, ακομα κι αν ειναι η χειροτερη του κοσμου. Το λεω αυτο γιατι ακομα και εγκαταλελειμμενα παιδια ή κακοποιημενα απο τη μανα, δυστυχως παντα την αναζητανε.

Ποσο μαλλον οταν μιλαμε για ενα παιδακι που η μαμα του δεν κανει και κανενα εγκλημα, απλως εργαζεται.

[christine06]

Από την προηγούμενη Κυριακή έχουμε αφήσει τη μικρή στη γιαγιά της στο χωριο γιατί η κυρία που την κρατούσε έφυγε για 1 εβδομάδα. Αν και δουλεύω και αναγκαστικά είμαι μακριά της αρκετές ώρες την ημέρα, είναι η πρώτη φορά που την αφήνουμε για 1 εβδομάδα. Ομολογώ ότι μου κακοφαίνεται πάρα πολύ...το σπίτι είναι άδειο χωρίς τη μικρή. Τα πράγματά της είναι παντού αλλά όχι και η ίδια Προσπαθώ να μην τηλεφωνώ συνέχεια (2-3 φορές την ημέρα μόνο) για να μην πρήζω και τα πεθερικά μου σαν υστερική μαμά!

Πριν την αφήσω έλεγα ότι ήταν ευκαιρία να χαλαρώσουμε για λίγες μέρες, να κάνω πράγματα που δεν μπορούσα με το μωρό αλλά τελικά δεν έχω και πολύ όρεξη για τίποτα. Αφήστε που έχω και ένα άγχος κατά βάθος μήπως αλλάξει η συμπεριφορά της όταν επιστρέψει στο σπίτι...

Φαντάζομαι θα υπάρχουν και άλλες μαμάδες που αναγκαστικά έπρεπε να αφήσουν για ένα διάστημα τα μωρά τους...πως σας φάνηκε?? Και βασικά πώς ήταν η αντίδραση τους μετά?

[christine06]

Καμία μανούλα για ψυχολογική υποστήριξη?? :)

[itsme]

Εμένα μια φορά σε καφετέρια έρχεται ένα μικρούλι που δεν το ήξερα με λέει "μαμά" και μου αγκαλιάζει το πόδι!

Και ουδεμία σχέση είχα εμφανισιακά με την μαμά του..

αυτό δεν σημαίνει πως αν το έπαιρνα σπίτι μου θα το δεχόταν

 

Δεν είμαι σίγουρη πως τα μικρά συνειδητοποιούν τι λένε.. με τις λέξεις μπερδεύονται λιγάκι.. αλλά σίγουρα δεν μπερδευουν τα συναισθήματά τους και δεν θα άλλαζαν την μαμά τους..

[sonia :)]

Από την προηγούμενη Κυριακή έχουμε αφήσει τη μικρή στη γιαγιά της στο χωριο γιατί η κυρία που την κρατούσε έφυγε για 1 εβδομάδα. Αν και δουλεύω και αναγκαστικά είμαι μακριά της αρκετές ώρες την ημέρα, είναι η πρώτη φορά που την αφήνουμε για 1 εβδομάδα. Ομολογώ ότι μου κακοφαίνεται πάρα πολύ...το σπίτι είναι άδειο χωρίς τη μικρή. Τα πράγματά της είναι παντού αλλά όχι και η ίδια Προσπαθώ να μην τηλεφωνώ συνέχεια (2-3 φορές την ημέρα μόνο) για να μην πρήζω και τα πεθερικά μου σαν υστερική μαμά!

Πριν την αφήσω έλεγα ότι ήταν ευκαιρία να χαλαρώσουμε για λίγες μέρες, να κάνω πράγματα που δεν μπορούσα με το μωρό αλλά τελικά δεν έχω και πολύ όρεξη για τίποτα. Αφήστε που έχω και ένα άγχος κατά βάθος μήπως αλλάξει η συμπεριφορά της όταν επιστρέψει στο σπίτι...

Φαντάζομαι θα υπάρχουν και άλλες μαμάδες που αναγκαστικά έπρεπε να αφήσουν για ένα διάστημα τα μωρά τους...πως σας φάνηκε?? Και βασικά πώς ήταν η αντίδραση τους μετά?

 

ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΕΣΑΙ ΥΣΤΕΡΙΚΗ ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΤΗΛΕΦΩΝΕΙΣ ΜΟΝΟ 3 ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ!!ΤΙ ΛΕΣ ΒΡΕ;;ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΗΡΕΜΗΣΕ!ΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΗΣ...ΚΑΙ??ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΕΙ ΜΕΤΑ;

ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΝΗΠΙΑΓΩΓΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΗ.ΠΕΡΑΣΑ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΩΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΡΙΑ.ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ;ΑΦΗΣΑ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ 2 ΜΗΝΩΝ ΣΤΗ ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ,ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΓΩ ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΒΛΕΠΑ ΚΙ ΑΝΑΓΚΑΖΟΜΟΥΝ ΝΑ ΦΥΓΩ ΠΑΛΙ ΕΚΛΑΙΓΑ ΜΕ ΜΑΥΡΟ ΔΑΚΡΥ.ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΣΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΟΤΙ ΣΤΕΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΤΗ ΜΗΤΡΙΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ.ΔΕΝ ΓΙΝΟΤΑΝ ΑΛΛΙΩΣ ΟΜΩΣ.ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΝ.ΠΡΙΝ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΗΡΘΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ.ΤΗΝ ΑΦΗΣΑ 1 1/2 ΕΤΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΓΩ ΓΙΑ 10 ΜΗΝΕΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ (ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ Β.ΕΛΛΑΔΑ).ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΡΩ ΜΑΖΙ ΟΥΤΕ ΣΥΖΗΤΗΣΗ.ΚΑΜΙΑ ΔΕΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ.ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΕ Ο ΑΝΔΡΑΣ ΜΟΥ ΜΕ ΜΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΘΕΡΑ ΜΟΥ. ΤΗΝ ΕΒΛΕΠΑ ΚΑΘΕ Σ/Κ. ΚΑΘΕ Σ/Β.ΕΝΙΩΘΑ ΟΤΙ ΑΛΛΟΣ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙ.ΟΤΙ ΟΤΙ ΤΗΣ ΕΙΧΑ ΜΑΘΕΙ ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΕ ΠΕΡΙΠΑΤΟ,ΟΤΙ ΘΑ ΑΙΣΘΑΝΟΤΑΝ ΜΟΝΑΞΙΑ ΚΙ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ,ΟΤΙ ΘΑ ΜΕ ΞΕΧΝΟΥΣΕ,ΟΤΙ ΘΑ ΜΕ ΜΙΣΟΥΣΕ,ΟΤΙ,ΟΤΙ,ΟΤΙ....

ΟΛΑ ΠΕΡΑΣΑΝ ΟΜΩΣ ΤΩΡΑ.ΤΗΝ ΚΡΑΤΑΩ ΑΓΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΙΧΝΟΣ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΣΑ ΤΗΣ.ΟΤΑΝ ΕΠΕΣΤΡΕΨΑ ΗΤΑΝ ΑΛΛΑΓΜΕΝΗ,ΝΑΙ.ΕΠΑΝΗΛΘΕ ΓΡΗΓΟΡΑ ΟΜΩΣ.ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΞΕΧΑΣΕΙ ΤΠΤ ΑΠΟ ΟΣΑ ΕΙΧΑΜΕ ΜΑΘΕΙ ΜΑΖΙ.ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΧΕΙ ΞΕΧΑΣΕΙ ΚΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΠΙΑ.ΔΙΟΡΙΣΤΗΚΑ,ΠΗΡΑ ΜΕΤΑΘΕΣΗ,ΕΚΑΝΑ ΚΙ ΑΛΛΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΝΙΩΣΩ ΤΟ ΙΔΙΟ (ΕΥΤΥΧΩΣ).ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΚΑΙ Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΧΑΙΡΕΤΑΙ ΟΤΑΝ ΠΑΕΙ ΣΤΗ ΓΙΑΓΙΑ ΓΙΑΤΙ ΠΑΙΖΕΙ ΑΠΕΙΡΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ (ΓΙ'ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ).ΟΤΑΝ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΞΕΡΕΙ ΟΤΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΟΜΑΣΤΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ.

ΟΣΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ ΜΟΥ,ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΛΙΓΕΣ ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ.ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟ ΓΟΝΕΙΣ,ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΣΥΖΥΓΟΙ,ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ,ΕΡΑΣΤΕΣ..ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΣΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΘΕΙ ΤΠΤ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΚΡΙΑ ΣΟΥ.ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΟΤΑΝ ΝΙΩΣΕΙ ΟΤΙ ΚΙ ΕΣΥ ΕΧΕΙΣ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΛΑ

[christine06]

Sonia μου φαντάζομαι πόσο δύσκολα θα ήταν να είσαι μακριά από το παιδί για τόσο καιρο...

Εμείς λοιπόν επιστρέψαμε και όντως ξαναμπήκε στους ρυθμούς της ή μάλλον έτσι νομίζαμε γιατί μαζί με τη μικρή μας ήρθε και ένας πυρετός 39,5 από εχθές το βράδυ...και έτσι αναθεωρώ...γερά να είναι και ας είναι και για λίγο μακριά μας...!